Το ΕΕΚ κατεβαίνει ανεξάρτητο στις βουλευτικές εκλογές στις 4 του Οχτώβρη

ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΙΣ 4 ΤΟΥ ΟΚΤΏΒΡΗ

ΣΤΗΡΙΞΤΕ, ΔΥΝΑΜΩΣΤΕ, ΨΗΦΙΣΤΕ ΤΟ ΕΕΚ –ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΕΣ

ΝΑ ΜΑΥΡΙΣΟΥΜΕ ΟΣΟΥΣ ΜΑΥΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ!

ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ!

ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΙΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ!

Όσοι λένε ότι οι εκλογές της 4ης Οκτωβρίου θα αλλάξουν κάτι στη ζωή των φτωχών και των κατατρεγμένων είναι απατεώνες. Η κρίση θα γίνει τρισχειρότερη όποιος κι αν κερδίσει την κουτάλα της εξουσίας κι όποια πιστή στο αστικό καθεστώς αντιπολίτευση μπει στη Βουλή. Μία και μόνο ευκαιρία μας δίνουν οι κάλπες :

Να μαυρίσουμε αυτούς που μαυρίζουν την ζωή μας!

Μαύρο στη μπλε και μαύρη Δεξιά των Βατοπεδινών και των «κουμπάρων», των τοπαρχών της ΕΕ, της Αμερικής και του ΝΑΤΟ, των μπάτσων της «ζαρντινιέρας» και των δολοφόνων του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου!

Μαύρο στον Καραμανλή τον Μικρό, που πέντε χρόνια κάθονταν σαν Νέρωνας να βλέπει απαθής να καίγεται ο τόπος κι η οικονομία χωρίς να του καίγεται καρφάκι για τις ανάγκες του δεινά μαστιζόμενου λαού. Τώρα ζητάει κυνικά να τον ξαναψηφίσουν για να πετσοκόψει δουλειές, μισθούς, συντάξεις, όλα τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, να πνίξει στους φόρους τους μικρούς για χάρη των μεγάλων «νταβατζήδων» του κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκή Ένωσης.

Μαύρο στη κατάμαυρη άκρα Δεξιά του ΛΑΟΣ και των Χρυσαυγιτών, της εθνικιστικής υστερίας και του ρατσιστικού μίσους, τους επίγονους των Χιτών και Ταγματασφαλιτών.

Μαύρο στο πράσινο μεταλλαγμένο ΠΑΣΟΚ που ποδοπάτησε στη πράξη επί 20 χρόνια, τις υποσχέσεις που άλλοτε είχε δώσει στα λόγια κι έγινε σημαιοφόρος του νεοφιλελευθερισμού και του αμερικανονατοϊκού ιμπεριαλισμού, ροπαλοφόρος του κεφαλαίου και πρωταθλητής των σκανδάλων.

Το 2004 φύγανε οι κλέφτες για να έρθουν οι ληστές. Μήπως τώρα θέλουμε να φύγουν οι ληστές για να ξαναρθούν οι κλέφτες ή να συγκυβερνήσουν κλέφτες και ληστές που έτσι κι αλλιώς είδαμε να ζεσταίνονται στην ίδια αγκαλιά της Ζήμενς;

Ο πιο ανίκανος πρωθυπουργός των τελευταίων δεκαετιών σήκωσε τα χέρια ψηλά και παράδωσε την εξουσία στον πιο ανίκανο να διαχειριστεί την κρίση της. Δεν πρόκειται απλώς για προσωπικές αδυναμίες. Πάνω από μισό αιώνα την Ελλάδα την κυβερνούν κοινοβουλευτικά οι τρεις «άγιες οικογένειες» Καραμανλή, Παπανδρέου και Μητσοτάκη. Τώρα ο Κωστάκης, ο Γιωργάκης κι η Ντόρα αντιπροσωπεύουν αντίστοιχα την παρακμή του καραμανλισμού, του παπανδρεϊσμού και του μητσοτακισμού αλλά και συνολικά την αθεράπευτη παρακμή και σήψη του αστικού πολιτικού συστήματος, ιδιαίτερα όπως διαμορφώθηκε από την πτώση της χούντας κι εδώ.

Το πολιτικό σύστημα έχει σαπίσει γιατί το κοινωνικο-οικονομικό σύστημα του κεφαλαίου έχει σαπίσει. Δεν παίρνει διόρθωση αλλά ανατροπή.

Η ανθρωπότητα σήμερα αντιμετωπίζει την χειρότερη κρίση στην ιστορία του παγκόσμιου καπιταλισμού, όπως οι ίδιοι οι κεφαλαιοκράτες έχουν παραδεχτεί, κι η καπιταλιστική οικονομία της Ελλάδας είναι, σύμφωνα και με την έκθεση του ΔΝΤ, ουσιαστικά χρεοκοπημένη. Ποιος θα διαχειριστεί τη χρεοκοπία της χώρας σε βάρος της λαϊκής πλειοψηφίας και με δεδομένη την επερχόμενη κοινωνική θύελλα που προανήγγειλε η εξέγερση του Δεκέμβρη; Και τα δύο κόμματα αστικής εξουσίας και οι ηγέτες τους έχουν αποδειχτεί ότι είναι οι «καταλληλότεροι» στην αποτυχία.

Η καπιταλιστική κρίση είναι η πηγή μιας χωρίς προηγούμενο κρίσης εξουσίας. Πολλά σενάρια παίζουν για μεγάλους και μικρούς συνασπισμούς, πράσινο-μπλε, πράσινο-ροζ, μαύρο-μπλε, για οικουμενική, για κυβέρνηση «εμπειρογνωμόνων και τεχνοκρατών» κ.α. Όλα τα σχήματα θα είναι αντιλαϊκά γιατί θα επιχειρήσουν να διαχειριστούν την κρίση του κεφαλαίου για λογαριασμό του κεφαλαίου ενάντια στα θύματά του αλλά κι όλα είναι εξαρχής υπονομευμένα από μια ανεξέλεγκτη παγκόσμια κρίση και τη ντε φάκτο χρεοκοπία της χώρας. Το καράβι βουλιάζει και το μόνο που κοιτούν είναι πώς θα φάνε και τον τελευταίο επιβάτη πριν πνιγούν…

Το ζήτημα δεν είναι απλώς ποια κυβέρνηση του κεφαλαίου θα μας κυβερνά. Το ζήτημα δεν είναι να ζητάμε μόνο την ανατροπή της πολιτικής που ακολουθεί μια καπιταλιστική κυβέρνηση, σύμφωνα με τις επιταγές του κεφαλαίου και τις ανάγκες του συστήματός του, σάμπως θα ήθελε ή θα μπορούσε σήμερα μια τέτοια ταξική κυβέρνηση να πάρει φιλολαϊκά μέτρα.

Το ζήτημα δεν είναι ποια αστική κυβέρνηση θα μας τυραννά ή ποια πολιτική μιας αστικής κυβέρνησης θα μας βγάλει από την κρίση βάζοντας να πληρώσουμε τα σπασμένα, αλλά το ποια κοινωνική τάξη, επικεφαλής όλων των φτωχών λαϊκών μαζών, μπορεί και πρέπει να πάρει με αγώνες τις τύχες της κοινωνίας στα χέρια της και να μας βγάλει από την κρίση.

Για την κρίση δεν φταίνε οι εργάτες κι ο φτωχός λαός αλλά οι κεφαλαιοκράτες, οι κυβερνήσεις τους και προπαντός το σύστημά τους. Την κρίση να πληρώσουν οι κεφαλαιοκράτες! Να απαλλοτριώσουμε τους απαλλοτριωτές του μόχθου και της ζωής μας! Όλη η εξουσία στους εργάτες! Για μια σοσιαλιστική διέξοδο από την κρίση!

Αυτό πρέπει να είναι το καθήκον μιας Αριστεράς που είναι πραγματική κομμουνιστική Αριστερά, δηλαδή ταγμένη στην ανατροπή του συστήματος της εκμετάλλευσης και της εξουσίας που το περιφρουρεί.

Μα ποια Αριστερά υπάρχει στην Ελλάδα;

Αυτή που ουσιαστικά το μόνο που ζητά, απαιτεί (ΚΚΕ) ή εκλιπαρεί (ΣΥΝ) είναι η ψήφος μας για να έχουν ισχυρότερη θέση στα παζάρια με το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, στο όνομά μας και χωρίς εμάς;

Τι μπορούμε να περιμένουμε από το ΚΚΕ της Παπαρήγα; Παρά τις θυσίες των αγωνιστών του, σήμερα, η ηγεσία του, από την μια, ξαναγυρνά 70 χρόνια πίσω στις πιο μαύρες μέρες του κινήματος, δοξολογεί τον Στάλιν και τον σταλινισμό, χωρίς να κάνει καμιά αυτοκριτική για τις τραγωδίες (ούτε καν για την τραγική φάρσα της Τζανετακειάδας του 1989), κι από την άλλη, όταν το καθεστώς κλονίζεται, όπως στην εξέγερση του Δεκέμβρη, στέκεται με το μέρος του, καταγγέλλει τους εξεγερμένους σαν κουκουλοφόρους - πράκτορες και υπόσχεται, διά στόματος Παπαρήγα στη Βουλή, ότι μια «λαϊκή εξέγερση όταν έρθει δεν θα σπάσει ούτε μια βιτρίνα»...

Τι μπορούμε να περιμένουμε από τον ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ που κάνανε καθυστερημένα μια «αριστερή στροφή», καλλιεργήσανε πολλές ελπίδες σε πλατιά στρώματα εργαζομένων, διανοουμένων και νεολαίας- για να τις διαψεύσουν στη συνέχεια με τον πιο άθλιο τρόπο; Με αλλοπρόσαλλες γραμμές, «μια με τον αστυφύλαξ μια με τον χωροφύλαξ», και τον Δεκέμβρη, μια με την αστική καθεστωτική νομιμότητα και μια με την ριζοσπαστικότητα, οι ηγέτες του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ, χάσανε και από τα δεξιά κι από τα αριστερά και μετά το κακό αποτέλεσμα στις Ευρωεκλογές ρίχτηκαν στις καρεκλομαχίες τρώγοντας τις σάρκες όχι μόνο τις δικές τους αλλά και των οπαδών τους

Αν από τους παραπάνω δεν μπορούμε να ελπίζουμε τίποτα το ουσιαστικό, καμιά ριζική διέξοδο στο κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό αδιέξοδο, τι μπορεί να περιμένει κανείς από τις μικρογραφίες τους; Από τα διάφορα σταλινομαοϊκά «μλ», τα μικρά ΚΚΕ που ονειρεύονται να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη; Ή, από την μικρογραφία του ΣΥΡΙΖΑ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ που οι «συνιστώσες» της κινούνται εξίσου αλλοπρόσαλλα, άλλες πιάνοντας στασίδι δίπλα στη ΠΑΣΚΕ και την ΓΣΕΕ, άλλες λοξοκοιτώντας προς τα ερείπια του ΣΥΡΙΖΑ κι άλλες αιωνίως ταλαντευόμενες σε μεσοβέζικη θέση μεταξύ μεταρρύθμισης κι επανάστασης;

Το ΕΕΚ-Τροτσκιστές διαχωρίζεται από όλους τους παραπάνω σχηματισμούς της κοινοβουλευτικής κι εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς γιατί οι καιροί - το έδειξε ο Δεκέμβρης!- απαιτούν τον πιο αποφασιστικό, ριζικό διαχωρισμό με το καπιταλιστικό σύστημα που απειλεί να μας θάψει στα ερείπιά του και συνάμα την ρήξη με κάθε τι το ρεφορμιστικό και μεσοβέζικο – για να ανοίξει ο δρόμος σε μια εναλλακτική επαναστατική διέξοδο από την κρίση, με τους εργάτες στην εξουσία και τον κοινωνικό πλούτο στα χέρια αυτών που τον παράγουν κι όχι αυτών που τον ληστεύουν. Για να πάρουμε όχι ένα μέρος από τα κέρδη τους αλλά ΟΛΗ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΛΕΒΟΥΝ.

Το ΕΕΚ-Τροτσκιστές δεν τάζει λαγούς με πετραχήλια όπως οι Μαυρογιαλούροι στη Βουλή και τα υπουργεία. Είμαστε μια διεθνιστική οργάνωση επαναστατών μαχητών με μακριά ιστορική παράδοση αγώνων και θυσιών που έδωσε και δίνει το παρόν και σε όλες τις κρίσιμες αναμετρήσεις του σήμερα: στις απεργίες, τις καταλήψεις, τους αγώνες ενάντια στις απολύσεις, ενάντια στο αστυνομικό κράτος του Μαρκογιαννάκη και του Χρυσοχοϊδη, για την υπεράσπιση όλων των θυμάτων του Κράτους και της καταστολής, στο πλευρό των μεταναστών, των κολασμένων της γης. Είμαστε παρόντες στο Πολυτεχνείο του 1973 αλλά και στην εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, μαζί με χιλιάδες άλλους που άλλαξαν ριζικά το σκηνικό και γράψανε Ιστορία.

Δεν ξεχνούμε το αίμα του Αλέξη!

Δεν ξεχνούμε το βιτριόλι στην Κωνσταντίνα Κούνεβα, την ηρωική μετανάστρια και συνδικαλίστρια και παλεύουμε για το ξεσκέπασμα και την τιμωρία όλων των φυσικών και ηθικών αυτουργών που τους καλύπτουν το Κράτος, τα καθεστωτικά κόμματα και οι εργατοπατέρες. Έξω οι εργολάβοι κι οι δουλέμποροι από το Δημόσιο! Όχι στη μαύρη, ελαστική κι ανασφάλιστη εργασία! Θέλουμε δουλειά κι όχι δουλεία. Κάτω τα χέρια από τους μετανάστες, τα αδέλφια μας! Όχι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τις επιχειρήσεις «σκούπας», τις αναγκαστικές απελάσεις! Καμιά ανθρώπινη ζωή δεν είναι λαθραία. Ίσα δικαιώματα σε όλους τους εργαζόμενους, ντόπιους κι αλλοδαπούς!

Δεν ξεχνούμε ότι τον πόλεμο τον ζούμε κάθε μέρα εδώ.

Κι ο κοινωνικός ταξικός πόλεμος θα κλιμακωθεί μετά τις εκλογές. Σας καλούμε να δώσουμε μαζί τις μάχες στον κοινωνικό πόλεμο, μέχρι την τελική νίκη, την κοινωνική χειραφέτηση. Το κάλεσμά μας απευθύνεται προπαντός στις δυνάμεις της στρατιάς του Δεκέμβρη, της μεγάλης στρατιάς της λευτεριάς!

Ζητάμε να μας στηρίξετε στις κάλπες για να στηρίξετε και να πάρετε μέρος στο πιο αδιάλλακτο και ασυμβίβαστο αγώνα, πέρα από τις κάλπες:

Για να απαγορευτούν οι απολύσεις! Λιγότερες ώρες δουλειάς, δουλειά για όλους! Άμεση απαλλοτρίωση χωρίς αποζημίωση και κάτω από εργατικό έλεγχο κάθε επιχείρησης που κλείνει ή μεταφέρεται, κάθε δημόσιας επιχείρησης που ιδιωτικοποιήθηκε. Δημόσια, δωρεάν, υψηλού επιπέδου Υγεία, Παιδεία και κοινωνική ασφάλιση για όλο τον λαό.

Για να πετάξουμε έξω τους ιμπεριαλιστές φονιάδες των λαών, τις αμερικανονατοϊκές βάσεις τους. Έξω από το ΝΑΤΟ τώρα!

Για να βγει η χώρα από την αρπάγη του κάθε Αλμούνια και της ΕΕ, του ΔΝΤ και των διεθνών τοκογλύφων. Να καταργηθεί το εξωτερικό χρέος και να εθνικοποιηθούν οι τράπεζες χωρίς αποζημίωση στους τραπεζίτες κάτω από τον έλεγχο των ίδιων των εργαζομένων. Να υπαχθεί το τραπεζικό σύστημα σε μια δημόσια κεντρική τράπεζα που θα λειτουργεί προς όφελος της εργατικής τάξης, των φτωχών αγροτών και εργαζομένων λαϊκών στρωμάτων της πόλης.

Για τον σχεδιασμό της οικονομίας σύμφωνα με τις ανθρώπινες ανάγκες όλων κι όχι το κέρδος των λίγων. Ενίσχυση των παραγωγικών συνεταιρισμών των φτωχών αγροτών στην ύπαιθρο, και δημιουργία καταναλωτικών συνεταιρισμών στις πόλεις. Εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση των μεγάλων αλυσίδων σούπερ μάρκετ.

Έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση των ιμπεριαλιστών, επαναστατική πάλη με όλους τους Ευρωπαίους εργάτες για τη σοσιαλιστική ενοποίηση από τα κάτω της ευρωπαϊκής ηπείρου στις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης !


Σπέρνουν την μιζέρια, θα θερίσουν την οργή,

εμπρός για επανάσταση σ’ ολόκληρη την γη!

Για την Διεθνή των επαναστάσεων του 21ου αιώνα!

Για την εξουσία των εργατών!

Για τον ελευθεριακό κομμουνισμό!


ΕΕΚ-ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΕΣ

9/9/09


διαδώστε αυτό το μήνυμα...

www.eek.gr

eek@ath.forthnet.gr