Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

Εκδήλωση για το μεταναστευτικό


Ναυάρχου Νικοδήμου 2, 105 57, Σύνταγμα, Αθήνα
Blog: www.danagennisi.eu
Ηλ. Δ/νση: press@danagennisi.gr
Τηλ. 2103314314 Φαξ: 2103217771

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Εκπρόσωπος: Σταύρος Βιτάλης
Τηλ.: 6979112273


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

18/1/10

Ο Πολιτικός Όμιλος για τη Δημοκρατία και την Πατρίδα διοργανώνει ανοιχτή συζήτηση με θέμα: Το Μεταναστευτικό Πρόβλημα σήμερα.

Η εκδήλωση γίνεται την Πέμπτη 21/1 στις 7 μ.μ. στο Αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου (Βασ. Σοφίας και Ριζάρη).

Προλογίζει ο Στέλιος Παπαθεμελής, Πρόεδρος της Δημοκρατικής Αναγέννησης.

Εισηγούνται: Ο Κώστας Γκιουλέκας, βουλευτής, ο Θόδωρος Κατσανέβας, Καθ. Παν.-τ. Βουλευτής, ο Παντελής Οικονόμου, Βουλευτής, ο Σάββας Ρομπόλης, Καθ. Παν.-Διευθ. Ινστιτούτου Εργασίας.

Η Γερμανία προειδοποιεί για τα κενά του Internet Explorer


Η γερμανική κυβέρνηση εξέδωσε προειδοποίηση προς του χρήστες Ίντερνετ να μη χρησιμοποιούν τον Internet Explorer της Microsoft.

Η προειδοποίηση του Ομοσπονδιακού Γραφείου για την Ασφάλεια των Πληροφοριών εκδίδεται μετά την παραδοχή της Microsoft ότι ο Internet Explorer ήταν ο «αδύναμος κρίκος» πίσω από τις πρόσφατες επιθέσεις στα συστήματα της Google.

Η αμερικανική εταιρεία απέρριψε την προειδοποίηση, λέγοντας ότι ο κίνδυνος για τους χρήστες ήταν μικρός και ότι οι αυξημένες προδιαγραφές ασφαλείας μπορούν να απαλείψουν κάθε σοβαρό κίνδυνο. Εκπρόσωπος της Microsoft στη Γερμανία επεσήμανε ότι η εταιρεία δε συμφωνεί με την προειδοποίηση και ότι οι επιθέσεις στη Google πραγματοποιήθηκαν από άτομα με πολύ συγκεκριμένους στόχους.

Επιπλέον, η Microsoft δήλωσε ότι το κενό ασφαλείας μπορεί να κλείσει θέτοντας τις ρυθμίσεις ασφαλείας του browser στο ανώτατο δυνατό επίπεδο, αν και με αυτό τον τρόπο περιορίζεται η λειτουργικότητα επειδή εμποδίζεται η πρόσβαση σε πολλές ιστοσελίδες. Όπως έχουν επισημάνει αναλυτές, το κενό ασφαλείας αφορά τις τρεις τελευταίες εκδόσεις του Internet Explrorer.

Παραδοσιακά, η Microsoft εκδίδει ενημερώσεις ασφαλείας κάθε μήνα, με το επόμενο να έχει προγραμματιστεί για τις 9 Φεβρουαρίου. Ωστόσο, οι πρόσφατες εξελίξεις ανάγκασαν της εταιρεία να εκδώσει ενδιάμεσες εκδόσεις ειδικά για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος. Σε αυτή την περίπτωση βέβαια, η πρόκληση που έχουν να αντιμετωπίσουν οι προγραμματιστές της Microsoft είναι αφενός ότι οι ενημερώσεις θα πρέπει να δουλεύουν σωστά με τις τρεις τελευταίες εκδόσεις του Explorer και αφετέρου να μην έρχονται σε σύγκρουση με τα υπόλοιπα προγράμματα των υπολογιστών, κυρίως τα anti-virus.

Πηγή: Καθημερινή

Ομιλία Αντώνη Σαμαρά στο Συνέδριο της ΚΕΔΚΕ


Ο Πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς μιλώντας στο ετήσιο συνέδριο της ΚΕΔΚΕ τόνισε ότι η ΝΔ θα αποφύγει την άμεση παρέμβασή της στην έκφραση των τοπικών κοινωνιών και ιδιαίτερα των μικρότερων.

Είπε ότι πιστεύει πως ήρθε η ώρα της αποκομματικοποίησης της περιφέρειας, σημειώνοντας ότι σε αυτή την εξέλιξη χρήσιμο είναι να συνδράμουν όλα τα κόμματα.

Παράλληλα ανέφερε πως χρειάζεται ένα ακόμη τολμηρό βήμα και "γιατί όχι, να σκεφτούμε αν θα έπρεπε να στήσουμε ξεχωριστή κάλπη για τους υποψηφίους δημάρχους και ξεχωριστή για τους υποψηφίους δημοτικούς συμβούλους", προσθέτοντας πως είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν αντιδράσεις και θα απαιτηθούν και ασφαλιστικές δικλίδες για την απρόσκοπτη λειτουργία του Δήμου.

"Εμείς στη ΝΔ θα ακολουθήσουμε το δρόμο του διαλόγου, των τεκμηριωμένων προτάσεων, της ευθύνης.Ας κάνει το ίδιο και η κυβέρνηση. Κάθε παλινωδία και αποτυχία θα βαρύνει αποκλειστικά την ίδια. Επιδίωξη και ελπίδα όλων μας είναι να πρωτοστατήσει δυναμικά η Τ.Α στην πρόοδο και την αναγέννηση της πατρίδας μας",δήλωσε.

Αναφέρθηκε στην ψήφο των μεταναστών, λεγοντας ότι η κυβέρνηση σπεύδει να προαναγγείλει ότι θα δώσει και δικαίωμα ψήφου στις επικείμενες τοπικές εκλογές σε περίπου 250.000 μετανάστες και αυτό "νομίζοντας ότι θα μπορούσε να εξυπηρετήσει κομματικές σκοπιμότητες".

Δηλώνοντας την αντίθεσή του στις παρεμβάσεις που σχεδιάζει η κυβέρνηση για τη ψήφο των μεταναστών και την χορήγηση ελληνικής ιθαγένειας, την κάλεσε σε συζήτηση για τον καθορισμό κριτηρίων και κανόνων.

Ο Πρόεδρος της Ν.Δ είπε επίσης ότι είναι θετικό στα πολεοδομικά συγκροτήματα Αθηνών, Θεσσαλονίκης και ενδεχομένως και σε άλλες μεγάλες πόλεις, να θεσμοθετηθεί η Μητροπολιτική διακυβέρνησή τους με αιρετά διοικητικά όργανα και αρμοδιότητα σε ζητήματα, όπως ο πολεοδομικός και χωροταξιακός σχεδιασμός, η περιφερειακή ανάπτυξη, το περιβάλλον, η διαχείριση απορριμμάτων, το κυκλοφοριακό, η πολιτική προστασία.

Η κυβέρνηση, είπε, οφείλει να πει ξεκάθαρα τις θέσεις της και αν καθυστερεί ή επιδιώκει να αναλωθεί πολύτιμος χρόνος ώστε να δημιουργήσει τετελεσμένες καταστάσεις ενόψει των εκλογών του Νοεμβρίου, κάνει σκόπιμα λάθος.

"Εάν δεν συνεργαστεί με την αντιπολίτευση, με την ΚΕΔΚΕ και την ΕΝΑΕ, αν θελήσει να προχωρήσει σε μια αποσπασματική παρέμβαση, χωρίς χρηματοδότηση, χωρίς αναγκαίους πόρους, θα υπονομεύσει το όλο εγχείρημα",συνέχισε, επισημαίνοντας ότι η μεταρρύθμιση αυτή είναι ζήτημα εθνικό.

Ο Αντώνης Σαμαράς ανέφερε τις εξής έξι προϋποθέσεις για την επιτυχία του εγχειρήματος:

1ον Η μεταρρύθμιση να μην είναι αποσπασματική αλλά να αποτελέσει μέρος ενός συνολικού προγράμματος μεταρρύθμισης της δημόσιας διοίκησης σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο,

2ον Να γίνει ουσιαστικός διάλογος πριν τη ψήφιση του σχετικού νόμου για το σχεδιασμό και τη χάραξη των ορίων των νέων περιφερειακών Αυτοδιοικήσεων και των νέων δήμων,

3ον Να καταρτιστεί και να υλοποιηθεί εθνικό επιχειρησιακό πρόγραμμα για την υποστήριξη των περιφερειακών αυτοδιοικήσεων και των νέων δήμων με εξασφαλισμένη τη χρηματοδότησή του,

4ον Να δημιουργηθεί ένας δήμος ανά νησί με εξαίρεση τα μεγάλα νησιά όπως η Κρήτη, η Εύβοια, η Λέσβος,

5ον Να ληφθεί ειδική μέριμνα για ορεινούς απομονωμένους και νησιωτικούς δήμους ώστε να μην μαραζώσει η ελληνική ακριτική γη και

6ον Να διατηρηθούν οι ιστορικοί μας δήμοι.

Είπε επίσης ότι μέχρι σήμερα υπάρχει προχειρότητα και αναντιστοιχία λόγων και έργων και ότι προκαλεί εντύπωση "η πλήρης απαξίωση από τον κ. Πρωθυπουργό του αυτοδιοικητικού παρελθόντος άρα του πρώτου σταδίου της σημερινής μεταρρύθμισης του Καποδίστρια, που, στο κάτω κάτω, ήταν προϊόν παρέμβασης του ίδιου του ΠΑΣΟΚ".

Εξέφρασε τους φόβους του ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση "με τις τελευταίες κυβερνητικές εξαγγελίες αντί να απελευθερώνεται ακόμη περισσότερο, αποδυναμώνεται και κινδυνεύει να απομακρυνθεί από τον πολίτη" ενώ τόνισε πως όλοι σήμερα αναγνωρίζουν ότι οι αλλαγές είναι αναγκαίες περισσότερο από ποτέ.

Παράλληλα είπε ότι "ακούσαμε από την κυβέρνηση μια γενικόλογη έκθεση αλλά εντοπίσαμε σοβαρά κενά" και στη συνέχεια υπέβαλε συγκεκριμένα ερωτήματα όπως αν παύει η σχέση εξάρτησης της ΤΑ από το κεντρικό κράτος ή αν εναρμονίζεται η Τ.Α με τις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας κ.α Υπενθύμισε επίσης ότι ο Γιώργος Παπανδρέου το Σεπτέμβριο του 2008 χαρακτήριζε "διοικητικό έγκλημα για τη χώρα το ενδεχόμενο εφαρμογής του νέου Καποδίστρια" και έλεγε ότι "το ΠΑΣΟΚ θα αντισταθεί στο σχέδιο για να μπει η Αυτοδιοίκηση στο περιθώριο και να δημιουργηθεί ένα νέο χάος σ'αυτήν".

Είπε στη συνέχεια ότι και ο κ. Χ. Καστανίδης στις 6 Αυγούστου του 2008 έλεγε ότι "θεμελιώδης προϋπόθεση είναι να λυθούν τα οικονομικά, τεχνικά και διοικητικά προβλήματα πριν προχωρήσει η κυβέρνηση σε οποιαδήποτε συζήτηση για πιθανή συνένωση των Δήμων και στα πλαίσια ενός νέου Καποδίστρια". "Συμφωνούμε μαζί του", τόνισε ο κ. Σαμαράς και κάλεσε την κυβέρνηση να καταβάλει τα οφειλόμενα στην Τ.Α από το έτος 2009 που ανέρχονται σε 331 εκατ. ευρώ και που αφορούν στο τελευταίο τρίμηνο του 2009 που το ΠΑΣΟΚ είναι κυβέρνηση.

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Θεσσαλονίκη - Η δισέγγονη του Άγγελου Σικελιανού μιλά για τη σχέση της με τον κόσμο της ποίησης


της Σοφίας Παπαδοπούλου

Γεννήθηκε στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ, το 1965, με ένα όνομα "βαρύ" σαν ιστορία. Η δισέγγονη του μεγάλου μας ποιητή, Άγγελου Σικελιανού, Ελένη, αν και δεν γνώρισε ποτέ τον προπάππο της, φαίνεται πως κληρονόμησε απ' αυτόν το μεράκι της ποίησης, με την οποία άρχισε να πειραματίζεται από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής της για να μετεξελιχθεί, σήμερα, σε ποιήτρια εγνωσμένου κύρους.

Ο πατέρας της, Τζων, ήταν γιος του Γλαύκου Σικελιανού, μοναδικού "καρπού" της σχέσης του Άγγελου Σικελιανού με την Εύα Πάλμερ. Σπούδασε βιολογία και ωκεανογραφία, αλλά τελικά την κέρδισε η αγγλική και γαλλική λογοτεχνία και τα …ταξίδια. Πριν καλά-καλά συμπληρώσει δυο δεκαετίες ζωής, η Ελένη Σικελιανού εγκαταλείπει την Αμερική και ταξιδεύει σε Ευρώπη και Αφρική, αναζητώντας νέους κόσμους, ανοίγοντας νέους ορίζοντες στο πνεύμα της. Τότε ήταν που έκανε και το πρώτο της ταξίδι στην Ελλάδα κι απέκτησε το πρώτο της βιβλίο σύγχρονης ελληνικής ποίησης.

"Άρχισα να γράφω ιστορίες, όταν ήμουν περίπου επτά ή οχτώ χρονών. Έγραφα ως έφηβη, αν και δεν είμαι σίγουρη, εάν αυτό, τότε, ήταν ποίηση ή ιστορίες. Ήταν σίγουρα κακό. Υποθέτω πως άρχισα να σκέφτομαι ότι θέλω να γράφω, συγκεκριμένα, ποίηση, στην ηλικία των 19 ετών, στο πρώτο μου ταξίδι στην Ελλάδα. Είχα πάρει τότε, από ένα νησί (ίσως την Κρήτη) ένα βιβλίο με σύγχρονα ελληνικά ποιήματα και ξεκίνησα να γράφω κακές απομιμήσεις", λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Ελένη Σικελιανού, η οποία έχει αποσπάσει πολλά βραβεία για την ποίηση και τις μεταφράσεις της.

Τι σημαίνει, όμως, γι' αυτήν η ποίηση; "Θα ήταν ευκολότερο- μας λέει- να πω τι σημαίνει ένα συγκεκριμένο ποίημα για εμένα, καθώς κάθε ποίημα 'κουβαλά' έναν πλούτο εννοιών. Μιλώντας γενικά, ο λόγος για τον οποίο ήρθα στην ποίηση και αγαπώ την ποίηση είναι η αίσθηση της ελευθερίας, που πηγάζει, ως ένα άλλο πολύχρωμο μεταξωτό ρούχο που ανεμίζει στον ουρανό, από τη φαντασία. Όπως είπε ο Γουίλιαμ Κάρλος Γουίλιαμς (σ.σ. Αμερικανός ποιητής:γεννήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 1883 και πέθανε στις 4 Μαρτίου 1963), μόνο η φαντασία είναι πραγματική.

Η ποίηση αψηφά τις δικές μας εκδοχές της πραγματικότητας: τις πολλαπλασιάζει και δίνει στον κόσμο και στην ίδια τη φαντασία κάθε δυνατή εκδοχή. Αυτό ίσως να κάνει τους αναγνώστες να αισθάνονται άβολα, καθώς όλα τα ζώα και ο άνθρωπος αναζητούν την άνεση. Και έχουμε την τάση να είμαστε περισσότερο άνετοι με απλοποιημένες εκδοχές της πραγματικότητας. Έχουμε την τάση να εξισώνουμε την γλωσσολογική τάξη με την τάξη της πραγματικότητας: η ποίηση μπορεί να αναπτυχθεί σ' αυτές ακριβώς τις ρωγμές, αψηφώντας τις γραμματικές δομές του λόγου και αποκαλύπτοντας εναλλακτικές δομές της πραγματικότητας".

Ο προπάππος της, Άγγελος Σικελιανός, πέθανε πολύ πριν αυτή γεννηθεί, γι' αυτό και τον "γνώρισε" μέσα από οικογενειακές φωτογραφίες, ιστορίες και κάποια βιβλία που κοσμούσαν την οικογενειακή βιβλιοθήκη. "Πάντα είχαμε τη μετάφραση των Κίλι (Keeley) και Σέραρντ (Sherard) στο σπίτι μας. Δυστυχώς, δεν μεγάλωσα με την ελληνική γλώσσα, γι' αυτό και ήταν αδύνατο να τον διαβάσω στο πρωτότυπο. Έως ότου το καταφέρω, δεν νομίζω πως θα μπορέσω ποτέ να συνειδητοποιήσω πλήρως ποιος είναι ως ποιητής. Μεγάλωσα, επίσης, με οικογενειακές ιστορίες, οι οποίες συνέβαλαν περισσότερο στο να τον κατανοήσω από ό,τι το γράψιμό του", μας εξομολογείται.

Τη ρωτήσαμε, αν θεωρεί πως το έργο του προπάππου της είχε κάποια επίδραση και στο δικό της κι αυτή μας απαντά: "Είναι δύσκολο να μεταφράσεις το μεγαλειώδες πνεύμα των ποιημάτων του σε κάτι μεστό περιεχομένου στο σύγχρονο κόσμο ή στη σύγχρονη αμερικανική ποίηση. Μοιάζει να είναι κλεισμένο σ' ένα συγκεκριμένο χώρο και χρόνο. Από την άλλη πλευρά, το έργο του ίδιου και της προγιαγιάς μου, Εύα Πάλμερ Σικελιανού, για το Δελφικό Φεστιβάλ, καθώς και το έργο τους κατά τη διάρκεια του πολέμου, είχαν μεγάλη επίδραση στο πώς σκέφτομαι. Το όραμά τους για μια ουτοπική πιθανότητα και το απίστευτο έργο τους, μέσα από το οποίο προσπάθησαν να το διαχύσουν, είναι εκπληκτικό".

Κριτικοί έχουν αποκαλέσει την Ελένη Σικελιανού μια από τις πιο πρωτότυπες και ισχυρές φωνές που εμφανίστηκαν τα τελευταία χρόνια στην αμερικανική ποίηση. Στο "Βιβλίο του Τζων", ένα αυτοβιογραφικό, στη βάση του, ποίημα, η Ελένη Σικελιανού μας αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές της οικογενειακής της ζωής και της σχέση της με τον πατέρα της Τζων, ο οποίος είχε υποπέσει στον "πειρασμό" διαφόρων εθισμών, ενώ στο "California Poem", επιχειρεί μια ανασύνθεση της ιστορικής και πολιτιστικής "ταυτότητας" του τόπου της. Έχει, επίσης, γράψει τα βιβλία: "The Monster Lives of Boys & Girls", "Earliest Worlds", "The Book of Tendons" κ.ά.

Σήμερα, ζει με το σύζυγό της, το γνωστό Αμερικανό μυθιστοριογράφο, Λέρντ Χαντ και την κόρη τους, στο Μπόουλντερ και- μεταξύ άλλων- διδάσκει δημιουργική γραφή στο Πανεπιστήμιο του Ντένβερ.

Πηγή: omogeneia.ana-mpa

Το Ελληνικό Αγροτικό Ζήτημα…


Του ΠΑΝΟΥ Γ. ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ
Λέκτορα Πανεπιστημίου Μακεδονίας

Με αφορμή τις νέες κινητοποιήσεις των αγροτών που μας έφεραν στο νου μνήμες του 2009 όταν με Κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας η Ελλάδα κόπηκε στα δύο στα τρία και μετά σε δεκάδες μικρά κομμάτια θα προσεγγίσω το Ελληνικό Αγροτικό Ζήτημα ως θέμα που το χαρακτηρίζουν κοντόφθαλμες και πυροσβεστικές Πολιτικές Εγκατάλειψης και Απαξίωσης…

Πέρυσι τα ΜΜΕ έπαιξαν κατά κόρο το θέμα των αγροτικών μπλόκων έως ότου οι αγρότες πήραν τις υποσχέσεις για τα 500 εκατομμύρια ευρώ…

Φέτος, αρχή του νέου έτους 2010 και με την χώρα ήδη κομμένη στα δύο με τον αποκλεισμό των Τεμπών και την Οικονομία να σχοινοβατεί οι Έλληνες αγρότες έστησαν και πάλι τα μπλόκα τους.

Στο σημείο αυτό επιτρέψτε μου μια σύντομη, ιστορική αναδρομή. Από τα τέλη του 19ου αιώνα οι πολιτικές ανάπτυξης και οργάνωσης της Ελληνικής οικονομίας (και δυστυχώς η νοοτροπία παραμένει η ίδια μέχρι και σήμερα!) είχαν στηριχθεί σε επενδύσεις με στόχο το γρήγορο κέρδος (εμπόριο και ελαφριά βιοτεχνία, εισαγωγές και εξαγωγές) χωρίς το κόστος και τον μακροχρόνιο σχεδιασμό που απαιτεί η βαριά βιομηχανία και ο αγροτικός τομέας, και κατ’ επέκταση η δημιουργία μιας ανταγωνιστικής οικονομίας σε βάθος χρόνου.

Από τα τέλη του 19ου αιώνα ο ελληνικός δημόσιος τομέας ήταν 7 φορές μεγαλύτερος από τον δημόσιο τομέα της Αγγλίας, και οι κυβερνήσεις συνέχιζαν να προσελκύουν τον κόσμο στα μεγάλα αστικά κέντρα αποδυναμώνοντας τον αγροτικό κόσμο και προσφέροντας απασχόληση στον διαρκώς διογκούμενο δημόσιο τομέα. Οι αγροτικές εκτάσεις είχαν ήδη κατακερματιστεί σε μικρά αγροτεμάχια προσφοράς σε πρόσφυγες και στο φτωχό ελληνικό πληθυσμό της υπαίθρου.

Ο κατακερματισμός αυτός σε χιλιάδες μικρά χωράφια («κλήροι» μερικών δεκάδων στρεμμάτων) ήταν και το πρώτο «καταστροφικό» κτύπημα στον αγροτικό τομέα.
Το δεύτερο κτύπημα ήρθε τις δεκαετίες του 1960-1980 όταν καμία ολοκληρωμένη και μακροπρόθεσμη προσπάθεια και σχεδιασμός δεν έγινε από τις κυβερνήσεις για να οργανωθούν οι αγρότες σε επιχειρηματικές συστάδες κατά τα δυτικό-ευρωπαϊκά πρότυπα.

Δεν δημιουργήθηκαν αγροτικές βιομηχανίες, δεν δημιουργήθηκαν και δεν ενισχύθηκαν τμήματα σε ελληνικά πανεπιστήμια και ΤΕΙ που θα βοηθούσαν στον εκσυγχρονισμό των γνώσεων των αγροτών και θα καθιστούσαν τα αγροτικά προϊόντα ελκυστικά και ανταγωνιστικά για εξαγωγικό εμπόριο προς τις χώρες τις δύσης και της ανατολής. Δηλαδή, όπως και στους υπόλοιπους κλάδους της ελληνικής οικονομίας τα πανεπιστήμια και τα ερευνητικά εργαστήρια δεν συνδέθηκαν ποτέ με τις πραγματικές ανάγκες των ελληνικών επιχειρήσεων και του πρωτογενούς τομέα.

Ακριβώς επειδή ο νέος Πρωθυπουργός της Ελλάδας έχει οραματιστεί την Ελλάδα ως Δανία της Μεσογείου μια σύγκριση με την οικονομία της Δανίας αναδεικνύει και την κατάσταση του αγροτικού τομέα στην Ελλάδα,

«Το 1870 η Δανία ήταν κυρίως μια αγροτική οικονομία που συνδεόταν με τον κόσμο μέσω των εξαγωγών της στην Βρετανία... Δεκαετίες αργότερα οι καινοτομίες στον αγροτικό τομέα της Δανίας συνοδεύθηκαν με μια σημαντική κοινωνική καινοτομία – την εισαγωγή της συνεταιριστικά οργανωμένης ιδιοκτησίας του αγρό-βιομηχανικού τομέα.

Αυτή η μορφή οργάνωσης αποδείχθηκε ένα αποδοτικό πλαίσιο για τον εκσυγχρονισμό των βιομηχανιών του πρωτογενούς και του δευτερογενούς τομέα... υπήρξε ιδιαίτερα επιτυχής στην ανάπτυξη, παραγωγή, και προώθηση τροφίμων ομοιόμορφων και υψηλών προτύπων. Η Κρατική ενίσχυση και στήριξη των έργων ανάπτυξης και του ποιοτικού ελέγχου εναρμονίσθηκε με τις προσπάθειες των συνεταιρισμών με στόχο την υψηλή και σταθερή ποιότητα.

Η επιτυχία απεικονίζεται ακόμη και σήμερα με τα Δανέζικα προϊόντα όπως, το βούτυρο, το τυρί, το ζαμπόν και το μπέϊκον να κατέχουν τις πρώτες θέσεις σε πωλήσεις και να αποφέρουν σημαντικές εισροές ξένου κεφαλαίου και χρήματος στην χώρα.»

Σε αντίθεση λοιπόν με ότι έγινε και συνεχίζει να γίνεται στην Ελλάδα, οι κυβερνητικές πολιτικές της Δανίας είχαν μακροπρόθεσμο σχεδιασμό και όραμα, λειτούργησαν επικουρικά στην ιδιωτική πρωτοβουλία και συνεργασία των επιχειρήσεων και του αγροτικού τομέα, επένδυσαν σε έρευνα και ανάπτυξη καινοτομικών λύσεων για να εκσυγχρονίσουν την παραγωγή αγροτικών προϊόντων και να διατηρήσουν ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα έναντι των άλλων χωρών με στόχο να επιτύχουν εξαγωγές και άρα εισροή χρήματος στην χώρα τους. Με άλλα λόγια κάνανε ΟΛΑ εκείνα που ΔΕΝ έκαναν οι Ελληνικές Κυβερνήσεις!!!

Οι επιδοτήσεις των ελληνικών κυβερνήσεων λειτουργούσαν και λειτουργούν πάντα σαν πυροσβεστικά μέτρα με σκοπό να δώσουν στον αγρότη μια ανάσα την χρονιά που την χρειάζεται φροντίζοντας να λήξουν τα μπλόκα και τίποτα περισσότερο! Σύμφωνα με στοιχεία την Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδος κατά το έτος 2009 ο αγροτικός τομέας απασχολεί το 11.6% του συνολικού εργατικού δυναμικού, σημειώνοντας πτώση κατά 4.4% σε σύγκριση με το 2000.

Σύμφωνα με τον παρακάτω πίνακα (με στοιχεία από την ΕΣΥΕ), την τελευταία δεκαετία οι ελληνικές κυβερνήσεις και πολιτικές έχουν απαξιώσει και ξεχάσει τους αγρότες με αποτέλεσμα η συμμετοχή της Ακαθάριστης Προστιθέμενης Αξίας (ΑΠΑ) του πρωτογενούς τομέα στο συνολικό Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ) να βρίσκεται το 2008 μόλις στο 2.92%.

Χρονιά / Συμμετοχή Πρωτογενούς τομέα στo Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν
1995 9.85%
2000 5.39%
2004 4.07%
2007 3.04%
2008 2.92%

Το αγροτικό ζήτημα παραμένει άλυτο και φοβάμαι ότι θα συνεχίσει να παραμένει για πολλά χρόνια απλά επειδή καμία Ελληνική Κυβέρνηση δεν επέδειξε την ικανότητα κατάστρωσης μακροπρόθεσμων στρατηγικών σχεδίων ανάπτυξης του αγροτικού τομέα. Τα κοινοτικά πλαίσια στήριξης δεν εφαρμόστηκαν σε μοντέλα ανάπτυξης όπως της Δανίας και άλλων χωρών.

Έτσι τις περισσότερες φορές οι αγροτικές επιδοτήσεις (που δεσμεύουν εθνικούς πόρους που θα μπορούσαν να διατεθούν διαφορετικά) κρατάνε χαμηλές τις τιμές των αγροτικών προϊόντων, το εισόδημα όμως του αγρότη δεν αυξάνεται γιατί οι χονδρέμποροι και τα καρτέλ (θυμόμαστε όλοι το καρτέλ των γαλακτοβιομηχανιών!) πληρώνουν εξαιρετικά χαμηλά την παραγωγή του αγρότη, και όμως πουλάνε διακόσια έως πεντακόσια τοις εκατό πιο ακριβά τα προϊόντα στον Έλληνα καταναλωτή σε σχέση με τον μέσο Ευρωπαίο.

Για παράδειγμα όταν το ένα λίτρο γάλα στην Ελλάδα κάνει περίπου 1.25 ευρώ και στην Αγγλία κοστίζει μόνο 0.66 ευρώ, ο έλληνας καταναλωτής οφείλει να συνυπολογίσει ότι δεν είναι μόνο μισή τιμή στην Αγγλία αλλά ακριβώς επειδή ο κατώτερος μηνιαίος βασικός μισθός του Έλληνα είναι γύρω στα 700 ευρώ και του Άγγλου περίπου 1400 τελικά το ένα λίτρο γάλα κοστίζει 4 φορές περισσότερο στον Έλληνα πολίτη!

Ο έλληνας καταλήγει ΤΡΙΠΛΑ ζημιωμένος από την κοντόφθαλμη «αγροτική πολιτική» καθώς:

(1) Πρώτον, τα χρήματα που προσφέρονται ως αποζημιώσεις και επιχορηγήσεις στους αγρότες ΔΕΝ αναπτύσσουν την οικονομία και δεν επιλύουν σε μακροχρόνια προοπτική τα αγροτικά προβλήματα,

(2) Δεύτερον, εξαιτίας της παρεμβολής των κερδοσκόπων-μεσαζόντων οι καταναλωτές πληρώνουν σχεδόν σε τετραπλάσιες τιμές τα ίδια προϊόντα σε σχέση με τον Ευρωπαίο συμπολίτη τους.

(3) Τρίτον, σπαταλούνται Κοινοτικοί πόροι που θα μπορούσαν να αποδώσουν κέρδη εάν χορηγούνταν σε άλλες παραγωγικές δραστηριότητες.

Η προσφορά από το ΠΑΣΟΚ τώρα μερικών ακόμη εκατομμυρίων ευρώ (όπως έκανε πέρσι με τα 500 εκ. ευρώ ο κ. Χατζηγάκης και η ΝΔ) δεν πρόκειται κατά την ταπεινή μου άποψη να λύσουν το πρόβλημα.

Το Ελληνικό Αγροτικό Ζήτημα απαιτεί άμεσα στρατηγικό, μακροπρόθεσμο σχεδιασμό που θα ενσωματώνει σύγχρονα μοντέλα ανταγωνιστικότητας και ανάπτυξης και όχι «πυροσβεστικά-ψηφοθηρικά» μοντέλα που θα κατορθώσουν εφήμερα να σπρώξουν για άλλη μια φορά το πρόβλημα κάτω από το χαλί…

Ευχαριστούμε τον Πάνο Πιπερόπουλο για το άρθρο που μας έστειλε για δημοσίευση