Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

Αντιδράσεις για την κατεδάφιση του σπιτιού του Οδυσσέα Ανδρούτσου


Αντιδράσεις έχει προκαλέσει η κατεδάφιση του σπιτιού στην οδό Χρήστου Κοντού στην Πρέβεζα όπου σύμφωνα με ιστορικές πληροφορίες γεννήθηκε ο Οδυσσέας Ανδρούτσος.

Η κατεδάφιση της παλιάς κατοικίας έγινε την Κυριακή ενώ στην θέση της θα ανεγερθεί νέα τριώροφη οικοδομή.

Σύμφωνα με το έγγραφο της αρμόδιας Εφορείας Αρχαιοτήτων (το οποίο υπεγράφη τον Μάρτιο του 2009) στην θέση που βρισκόταν η οικοδομή που κατεδαφίστηκε όντως προυπήρχε η κατοικία του Οδυσσέα Ανδρούτσου ωστόσο οι επισκευές που έγιναν στο πέρασμα του χρόνου δεν μπορούσαν σε καμία περίπτωση να δικαιολογήσουν τον χαρακτηρισμό της κατοικίας ως διατηρητέα . Η Εφορεία λοιπόν εγκρίνει την κατεδάφιση της οικοδομής με απαράβατο όμως όρο να τοποθετηθεί μια μικρή διακριτική πινακίδα η οποία θα θυμίζει στις επόμενες γενιές ότι στο σημείο αυτό της πόλης υπήρχε το σπίτι του Οδυσσέα Ανδρούτσου.

Όπως τονίζει ο Δήμαρχος Πρέβεζας Μιλτιάδης Κλάπας ο Δήμος είχε προσπαθήσει να αποκτήσει το οίκημα με αντιπαροχή ωστόσο και πάλι δεν μπορούσε να αποτραπεί η κατεδάφιση του κτιρίου (δεδομένου ότι αυτό δεν ήταν χαρακτηρισμένο ως διατηρητέο μνημείο από το Υπ.Πολιτισμού).Παράλληλα έγιναν και διαβουλεύσεις με τους ιδιοκτήτες για την αγορά του οικήματος στην αντικειμενική αξία (όπως ορίζει εξάλλου και ο Νόμος) ωστόσο η διαδικασία δεν προχώρησε γιατί το οικονομικό αντίτιμο δεν ικανοποίησε τις προσδοκίες των ιδιοκτητών οι οποίοι και τελικά ζήτησαν την κατεδάφισή του.

Σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία που παραθέτει ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Πρέβεζα» ο πατέρας του Οδυσσέα Ανδρούτσου παντρεύτηκε στα 1876 την Ακριβή Τσαρλαμπά και μάλιστα έως τα 1930 σώζονταν και το προικοσύμφωνο.

Το 1788 ή το 1790 ο περίφημος κουρσάρος Λάμπρος Κατσώνης ήρθε στην Πρέβεζα και βάπτισε τον μικρό τότε Οδυσσέα Ανδρούτσο.

Η αναμνηστική πλάκα που ανέφερε «Εδώ είναι το σπίτι του Καπετάν Ανδρούτσου 1776-1798» τοποθετήθηκε –όπως αναφέρει ο ιστορικός Τάκης Κανδηλώρος-στα 1930 ενώ κοντά στο σπίτι που κατεδαφίστηκε υπήρχε και βρύση του παλιού Βενετσιάνικου υδραγωγείου που λέγεται ακόμη, αν και κατεστραμμένη πια, βρύση «Ανδρούτσου» και η συνοικία Ανδρουτσέικα.

Πηγή: PamePreveza

Το σπίτι του Οδυσσέα Ανδρούτσου μπορεί να μην κηρύχθηκε διατηρητέο Μνημείο και το κατεδάφισαν. Η Βίλα Γαλήνη όμως του Γέρο - Παπανδρέου, έχει κηρυχθεί διατηρητέο Μνημείο...

Ντροπή και αίσχος, που γκρεμίζουν Εθνικά Σύμβολα.

Και τι πρόσφερε ο Ανδρούτσος στο κάτω κάτω για την Ελλάδα;

Μόνο η Μάργκαρετ Τσάντ πρόσφερε... τι να συγκρίνουμε τώρα...;

Στη θέση του προέδρου της ΟΝΝΕΔ ο Α. Παπαμιμίκος


Με 55,91% ο Ανδρέας Παπαμιμίκος επικράτησε επί του Κώστα Χατζή.

Νέος πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ εξελέγη ο Ανδρέας Παπαμιμίκος, καθώς υπερίσχυσε του εκλογικού του αντιπάλου Κώστα Χατζή, ενώ είναι ο πρώτος πρόεδρος στην ιστορία της ΟΝΝΕΔ που εκλέγεται από τη βάση.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Κεντρικής Εφορευτικής Επιτροπής, ο Α. Παπαμιμίκος συγκέντρωσε το 55,91% των ψήφων (23.665), υπερισχύοντας του Κ. Χατζή (44,05%, 18.638 ψήφοι).

Στη διαδικασία, ψήφισαν 43.221 μέλη της ΟΝΝΕΔ σε ολόκληρη την Ελλάδα, ενώ δικαίωμα ψήφου είχαν οι Έλληνες πολίτες ηλικίας 18 - 32, καθώς και οι ομογενείς - μέλη της ΟΝΝΕΔ, οι οποίοι εγγράφηκαν στους εκλογικούς καταλόγους.

Οι εκλογές διεξήχθησαν κανονικά σε ολόκληρη τη χώρα, ενώ η διαδικασία διασφαλίστηκε τεχνικά μέσω συστήματος on - line.

Oι κάλπες άνοιξαν στις 07 το πρωί και έκλεισαν στις 7 το βράδυ, με εξαίρεση τις κάλπες όπου παρατηρήθηκε υψηλή συμμετοχή και οι οποίες έκλεισαν στις 8 το βράδυ.

Ενστάσεις από πλευράς του Κ. Χατζή

«Η 18η Απριλίου θα μείνει στην ιστορία της Ο.Ν.ΝΕ.Δ ως η ημέρα που οι νέοι και οι νέες της Παράταξης κλήθηκαν να επιλέξουν τον επόμενο Πρόεδρο της Οργάνωσης, μέσω μιας καινούριας διαδικασίας.

Κατέθεσα σοβαρές ενστάσεις για τον τρόπο διεξαγωγής της διαδικασίας και το αποτέλεσμα σε συγκεκριμένα, καθοριστικά εκλογικά τμήματα.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, τα όργανα της Ο.Ν.ΝΕ.Δ και της Ν.Δ. είναι εκείνα που επικυρώνουν διαδικασίες και αποτελέσματα. Και αυτά τα όργανα έμαθα να υπηρετώ και να σέβομαι μέχρι σήμερα.

Ευχαριστώ, με όλη μου την ψυχή, τους ΟΝΝΕΔίτες και τις ΟΝΝΕΔίτισσες σε όλη την Ελλάδα, με τους οποίους δώσαμε ακόμα μία μάχη για τις ιδέες και τις αξίες μας. Το ήθος, η ιδεολογία και η μαχητικότητα δεν αποτελούν απλά σύνθημά μας. Συνιστούν την πολιτική μας παρακαταθήκη και τις σταθερές και υγιείς βάσεις με τις οποίες θα πορευθούμε και στο μέλλον.

Ελπίζω ειλικρινά να αποτελέσουν οδηγό και για την καινούργια ηγεσία της Ο.Ν.ΝΕ.Δ» .

Πηγή: Καθημερινή

Οταν οι Επιθυμίες μας...Συγκρούονται!


Toυ Καθηγητή ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ

Είναι, πραγματικά, καθοριστικός ο ρόλος που τα συναισθήματά μας διαδραματίζουν στην διαμόρφωση και την εκδήλωση συμπεριφοράς που στοχεύει στην ικανοποίηση αναγκών μας. Η έλλειψη τροφής ή νερού δημιουργεί αντίστοιχα το συναίσθημα της πείνας και της δίψας, η έλλειψη αγάπης ή φίλων μας προξενεί το συναίσθημα της μοναξιάς ενώ απογοήτευση και χαρά συνοδεύουν, αντίστοιχα, αποτυχίες και επιτυχίες μας.

Κάθε άτομο δέχεται εξωγενείς πιέσεις ως συνεπακόλουθα της διαβίωσής του μέσα σε οργανωμένα ψυχοκοινωνικά σύνολα, δηλαδή στο ίδιο με άλλα άτομα κοινωνικό σύστημα. Πολλές από τις «εξωγενείς» πιέσεις που ασκούνται στο άτομο από την παιδική του ηλικία μέσα από τις διαδικασίες της κοινωνικοποίησης με τουσιώνονται σε «ενδογενείς» πιέσεις, δηλαδή οι αρχικά εξωγενείς προς το άτομο αξίες και ψυχοκοινωνικά δεδομένα και πραγματικότητες ενσωματώνονται στην υποκειμενική του πραγματικότητα και καθορίζουν τη συμπεριφορά και τα συναισθήματά του. Τελικά εσωτερικευμένες αξίες έχουν τη δύναμη να αναστείλουν για το άτομο, λειτουργώντας απαγορευτικά, ακόμη και την ικανοποίηση θεμελιακών βιολογικών του αναγκών καθορίζοντας και αυτές ακόμα τις έννοιες ευτυχίας και δυστυχίας!

Η σύγκρουση μεταξύ δύο ή περισσότερων επιθυμιών ενός ατόμου συμβαίνει, ευνόητα, όταν αυτές οι επιθυμίες είναι ασυμβίβαστες. Συγκεκριμένα, όταν η συμπεριφορά που απαιτεί η ικανοποίηση της μιάς αποβαίνει απαγορευτική για την ικανοποίηση της άλλης βλέπουμε το άτομο να παραμένει ψυχολογικά προβληματισμένο καθώς η διαμόρφωση και η εκδήλωση συμπεριφοράς για την ικανοποίηση μιάς ανάγκης αφήνει, υποχρεωτικά, ανεκπλήρωτη την άλλη.

Ας πάρουμε για παράδειγμα κάποιον γνωστό σας, ή δείτε εσείς τον ίδιο σας τον εαυτό που τον χαρακτηρίζετε ίσως ως άτομο με αυτοπεποίθηση, σιγουριά, αποφασιστικότητα και ψυχοσυναισθηματική επάρκεια. Ας υποθέσουμε, όμως, ότι αυτό το γνωστό σας άτομο ή εσείς διακατέχεται ταυτόχρονα από μία έντονη ανάγκη για ασφάλεια και μιά ακατανίκητη ανάγκη και επιθυμία να τον αγαπούν και να τον περιποιούνται (βιωματικά κατάλοιπα της συμπεριφοράς που έδειχνε η μητέρα του απέναντί του.) Κάθε βήμα ενός τέτοιου ατόμου για ανεξαρτησία στην αντιμετώπιση της ζωής το γεμίζει με άγχος καθώς η ταυτόχρονη υποκειμενική του ανάγκη για σιγουριά, ασφάλεια και προστασία μοιάζει να είναι ασυμβίβαστη με την πορεία και τα συναισθηματικά συνεπακόλουθα που χαρακτηρίζουν την ανεξαρτησία.

Από την άλλη πλευρά άν το άτομο αυτό ενδώσει στην ανάγκη για προστασία, σιγουριά και ασφάλεια, τότε αδυνατεί να προχωρήσει στο δρόμο της ανεξαρτησίας πληγώνοντας έτσι την υποκειμενική αξιολόγηση του εαυτού του ως άτομο με αυτοπεποίθηση και αποφασιστικότητα!

Στο ξεκίνημα της ζωής τα παιδιά που δεν έχουν ακόμη εσωτερικεύσει τους κανόνες της κοινωνικής συμβίωσης βρίσκονται συχνά αντιμέτωπα με τη σύγκρουση ενδογενών επιθυμιών τους και εξωγενών πιέσεων που εκλαμβάνονται ως απαγορεύσεις. Με το πέρασμα του χρόνου και την επίδραση της κοινωνικοποίησης, τα μεγαλύτερα παιδιά, και αργότερα τα ώριμα άτομα μαθαίνουν να συμβιβάζουν τις υποκειμενικές, ενδογενείς ανάγκες με τις αντικειμενικές, εξωγενείς πιέσεις αποφεύγοντας το συναίσθημα της σύγκρουσης. Παραμένει, όμως, σχεδόν πάντα μέσα μας μιά αίσθηση απογοήτευσης έστω και εάν με τον συμβιβασμό αποφεύγουμε ακόμη πιό έντονα συναισθήματα που θα δημιουργούσε και η αρχική σύγκρουση αλλά και η παρατεινόμενη αποφυγή επίλυσής της.

Η σύγκρουση που δημιουργείται ανάμεσα σε δύο εξωγενείς πιέσεις ή απαιτήσεις του περιβάλλοντος είναι περισσότερο συμβολική αλλά το ίδιο οδυνηρή για κάθε άτομο που την βιώνει. Η τελική επιλογή που θα κάνετε είναι, φυσικά, θέμα αξιολόγησης δικιάς σας αλλά δεν θα δημιουργήσει, τις περισσότερες φορές στα περισσότερα άτομα έντονα αρνητικά συναισθήματα.

3 τύποι συγκρούσεων

Ας δούμε αναλυτικότερα τους τρείς θεμελιακούς τύπους συγκρούσεων που σχεδόν καθημερινά αντιμετωπίζουμε άνδρες, γυναίκες, και παιδιά.

Στην περίπτωση σύγκρουσης μεταξύ δύο θετικών επιθυμιών ΕΛΞΗ - ΕΛΞΗ το άτομο αντιμετωπίζει το δίλημμα της ικανοποίησης της μιάς με παράλληλη είσπραξη απογοήτευσης που προέρχεται από την μη πλήρωση της άλλης. Καθημερινά παραδείγματα αυτού του τύπου σύγκρουσης αποτελούν η απλή επιλογή μεταξύ μεταξύ δύο φαγητών ή γλυκών ή φρούτων, η παρακολούθηση μιάς από δύο καλές κινηματογραφικές ταινίες ή η επιλογή ανάμεσα σε δύο ή περισσότερα σήριαλ στην τηλεόραση. Στην εποχή της ψηφιακής τεχνολογίας μπορούμε να μαγνητοσκοπήσουμε ένα σήριαλ την ώρα που παρακολουθούμε το άλλο, αλλά καθώς ο χρόνος μας λείπει το ερώτημα είναι πότε θα δούμε το…μαγνητοσκοπημένο;

Η δεύτερη σύγκρουση αφορά την ιδιόμορφη κατάσταση όπου καλούμεθα να επιλέξουμε ανάμεσα σε δύο αρνητικές επιθυμίες ή πιέσεις ΑΠΩΘΗΣΗ -ΑΠΩΘΗΣΗ και έχει συνοψισθεί με επιτυχία στο λαϊκό μας εκείνο απόφθεγμα που διατείνεται «μπρός γκρεμός και πίσω ρέμμα...» Οι αρχαίοι μας πρόγονοι είχαν περιγράψει αυτήν την περίπτωση με τη φράση «το μή χείρον βέλτιστον...»Η πιο ρεαλιστικά όποια επιλογή και αν κάνουμε δεν πρόκειται να...χαρούμε.

Ο τρίτος τύπος αφορά την επιλογή ανάμεσα σε μιά θετική και μιά αρνητική επιθυμία ή πίεση και είναι γνωστός ως ΕΛΞΗ - ΑΠΩΘΗΣΗ αλλά προσοχή τα πράγματα ΔΕΝ είναι τόσο απλά όσο φαίνονται καθώς ο τύπος αυτός δεν αναφέρεται στην περίπτωση όπου διαλέγουμε το επιθυμητό και τελειώνουμε αλλά στην περίπλοκη κατάσταση όπου το θετικό ενέχει ταυτόχρονα θετικά και αρνητικά στοιχεία.

Για να γίνει κατανοητός αυτός ο τύπος σύγκρουσης ας δούμε ένα περιγραφικό παράδειγμα που αφορά στο αιώνιο «δίλημμα» του γάμου. Συχνά ο γάμος γίνεται αφορμή σοβαρής σύγκρουσης για κάθε νέο άτομο καθώς μαζί με τη σιγουριά, την αμοιβαία αγάπη και την προσωπική ολοκλήρωση έχει και στοιχεία απώλειας της προσωπικής ελευθερίας, όπως και δημιουργία και ανάληψη αμοιβαίων ευθυνών και περιορισμών.

Αλλά και η περίπτωση ενός ραντεβού, επιθυμητού για κάθε νέο και νέα, γίνεται αιτία σύγκρουσης για τα «ντροπαλά» τα συνσταλμένα άτομα που τα διακρίνει ίσως και κοινωνική αδεξιότητα και έτσι αντιμετωπίζουν την τόσο επιθυμητή συνάντηση με έντονα στοιχεία άγχους και φοβικές αντιδράσεις...

Είναι αλήθεια ότι οι συγκρούσεις επιθυμιών και πιέσεων αποτελούν ένα αναπόσπαστο χαρακτηριστικό της βιολογικής μας φύσης αλλά ταυτόχονα και αποτέλεσμα της κοινωνικής μας συμβίωσης στο οργανωμένο σύνολο που είναι η κοινωνία. Ενα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της ώριμης προσωπικό τητας είναι και η ικανότητα για επιτυχημένη αποφυγή των συγκρούσεων που καθημερινά αντιμετωπίζουμε όλοι (που όμως καταδικάζουν μερικά άτομα σε νευρωτική αδράνεια και ψυχο-συναισθηματική τελμάτωση) ή ακόμη για ανώδυνη επίλυση των διαφόρων συγκρούσεων που από τα δεδομένα της αντικειμενικής πραγματικότητας είναι...αναπόφευκτες...