Τα Μουδανιά προηγούνται από τον Πολύγυρο σύμφωνα με τη Νομαρχία

Από τα θέματα που θα συζητηθούν στο Νομαρχιακό Συμβούλιο την Δευτέρα 31/8/2009

14. Έγκριση Προγραμματικής Σύμβασης με τον ΟΣΚ για την Μελέτη κατασκευή και επίβλεψη του 12θέσιου Λυκείου Μουδανιών, προϋπολογισμού 4.155.000€ - Αποδοχή των όρων του Δ.Σ. του ΟΣΚ. (Εισηγητής: Ι. Τζίτζιος, Αντινομάρχης Χαλκιδικής)

15. Έγκριση Προγραμματικής Σύμβασης με τον ΟΣΚ για την Μελέτη κατασκευή και επίβλεψη του 12θέσιου Λυκείου Πολυγύρου, προϋπολογισμού 5.310.000€ - Αποδοχή των όρων του Δ.Σ. του ΟΣΚ. (Εισηγητής: Ι. Τζίτζιος, Αντινομάρχης Χαλκιδικής)

Πηγή: Νομαρχία Χαλκιδικής

Μάλλον νομίζουν ότι η Νομαρχία Χαλκιδικής βρίσκεται στα Μουδανιά, για αυτό και έχουν αυτή την σειρά.

Να τα βλέπουν οι Πολυγυρινοί αυτά και να δώσουν την απάντηση που τους πρέπει στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Εμείς νομίζουμε ότι πάντα προηγείται η Πρωτεύουσα στην σειρά...

Στο βιβλίο Γκίνες οι χαυλιόδοντες των Γρεβενών

Σε ειδική εκδήλωση, που θα πραγματοποιηθεί στις 5 Σεπτεμβρίου στο Δημοτικό Διαμέρισμα Μηλιάς του Δήμου Ηρακλεωτών Γρεβενών, θα γίνει η βράβευση των χαυλιοδόντων της Μηλιάς Γρεβενών από το βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες.

«Πρόκειται για ένα σπουδαίο γεγονός, που καταδεικνύει την παγκοσμιότητα των ευρημάτων, τα οποία βρέθηκαν στη Μηλιά Γρεβενών. Ευρήματα τριών εκατομμυρίων ετών», ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Νομάρχης Γρεβενών, Δημοσθένης Κουπτσίδης.

«Βρισκόμαστε στο τελικό στάδιο για τη δημιουργία ενός σύγχρονου Μουσείου Παλαιοντολογίας, στον οικισμό του Δ.Δ. Μηλιάς στο Δήμο Ηρακλεωτών, σε συνεργασία πάντα με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης», πρόσθεσε ο κ. Κουπτσίδης.

Να σημειωθεί ότι το ρεκόρ των μεγαλύτερων προϊστορικών χαυλιοδόντων στον κόσμο έχει ήδη καταρριφθεί δύο φορές από τους χαυλιόδοντες της Μηλιάς Γρεβενών.

Η πρώτη ήταν με τους χαυλιόδοντες των 4 μέτρων και 39 εκατοστών, που έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη το καλοκαίρι του 1998 και η δεύτερη φορά με τους χαυλιόδοντες των 5 μέτρων και 2 εκατοστών, που ανακαλύφθηκαν πριν από τρία χρόνια από την παλαιοντολογική ομάδα του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με επικεφαλής την καθηγήτρια Ευαγγελία Τσουκαλά.

Πηγή: ΑΝΑ - ΜΠΑ

Οι μαγικές αναρτήσεις κάποιων blogs...

Χαιρόμαστε ιδιαίτερα που αποτελούμε πηγή έμπνευσης και αντιγραφής για κάποια blogs.

Μάλιστα συμβαίνει το μαγικό σε αυτά τα blogs, αφού αντιγράψουν το θέμα από εμάς 6-7-8 ώρες μετά, να εμφανίζεται στα blogs τους, πολύ πριν την δική μας ανάρτηση.

Φυσικά υπάρχει δυνατότητα να "πειράξει" κανείς την ώρα δημοσίευσης, αλλά και η θρασύτητα έχει και κάποιο όριο.

Σε λίγο θα αλλάζουν και τις ημερομηνίες, για παράδειγμα έχουμε δει δημοσιεύσεις στα συγκεκριμένα blogs, πριν αυτές οι ειδήσεις αναρτηθούν στην αρχική πηγή! Εκπληκτικό...!!!

Καλή συνέχεια, συνεχίστε έτσι...

Η γιαγιά Φανίτσα από το Μοναστήρι

Αφιερώνουμε αυτό το video στην Ψηλοθοδώρα και σε όλους τους Έλληνες πολιτικούς.

Περισσότερα videos για την Ελληνική μειονότητα στην FYROM μπορείτε να δείτε στο πολύ καλό blog Το Μακεδονικό ζήτημα σήμερα

Επαναπροώθηση στην... Αλεξανδρούπολη!

Εκατοντάδες πρόσφυγες που μεταφέρθηκαν αρχικά στα «κέντρα υποδοχής» Κυπρίνου και Εβρου, μόλις αυτά γέμισαν άρχισαν να αφήνονται να περιφέρονται χωρίς χαρτιά και χρήματα στην πόλη. Οι κάτοικοι φοβούνται ότι δημιουργείται «νέα Πάτρα»

Λαθρομετανάστες χωρίς χαρτιά και χρήματα κάθονται έξω από το ΚΤΕΛ στην Αλεξανδρούπολη. Για νέα Πάτρα κάνουν λόγο οι κάτοικοι

Στα νερά του Εβρου πνίγηκε το «σχέδιο» του υπουργού Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλου για τους λαθρομετανάστες και όσα συμβαίνουν αυτές τις μέρες στον ακριτικό νομό έχουν προκαλέσει την οργή της τοπικής κοινωνίας και των εκπροσώπων της.

Εκατοντάδες λαθρομετανάστες που κρατούνταν στο κέντρο υποδοχής στην περιοχή Κυπρίνου του Εβρου, χωρίς χαρτιά και χωρίς χρήματα, μεταφερόμενοι εδώ από την Αθήνα και άλλες περιοχές της χώρας, αφήνονται τις τελευταίες μέρες στην τύχη τους στην Αλεξανδρούπολη, προκαλώντας σοκ στους κατοίκους, οι οποίοι φοβούνται ότι η περιοχή τους θα μετατραπεί σε μια νέα Πάτρα.

Μετά την εξέλιξη αυτή ο νομάρχης Εβρου Νίκος Ζαμπουνίδης ήρθε σε επαφή με τους συναδέλφους του των ακριτικών περιοχών της Λέσβου, της Χίου και της Σάμου και όλοι μαζί πραγματοποιούν την ερχόμενη Τρίτη σύσκεψη στην Αθήνα, καλώντας την κυβέρνηση να αντιμετωπίσει το σοβαρό θέμα, ενώ την προειδοποιούν ότι σε διαφορετική περίπτωση θα αναγκαστούν να κλείσουν τα κέντρα υποδοχής προσφύγων στις περιοχές τους.

Η ασυνέπεια της κυβέρνησης και του υπουργείου Εσωτερικών απειλεί να τινάξει στον αέρα, πριν καν ξεκινήσει, το όλο σχέδιο που παρουσίασε πρόσφατα με τυμπανοκρουσίες, αναφορικά με τη δημιουργία μιας σειράς κέντρων υποδοχής σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας.

Ενα δεύτερο τέτοιο κέντρο, έπειτα από αυτό του Κυπρίνου, προγραμματίζει μάλιστα να δημιουργήσει στον Νότιο Εβρο, στην περιοχή των Φερρών.

Επίσκεψη

Λιγότερο από δύο μήνες μετά την επίσκεψη που πραγματοποίησαν στο κέντρο υποδοχής του Κυπρίνου ο υπουργός Εσωτερικών Πρ. Παυλόπουλος και ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και αρμόδιος για θέματα Δικαιοσύνης, Ελευθερίας και Ασφάλειας Ζακ Μπαρό, οι κάτοικοι του Εβρου βλέπουν να μετατρέπεται η περιοχή τους σε ξέφραγο αμπέλι λαθρομεταναστών με τη βούλα της ίδιας της πολιτείας.

Την ίδια ώρα που εκατοντάδες λαθρομετανάστες πολιορκούν τη συνοριακή περιοχή και μπαίνουν με κάθε τρόπο στην Ελλάδα, ενώ η πολιτεία αδυνατεί να ελέγξει αποτελεσματικά τα σύνορα, εκατοντάδες άλλοι λαθρομετανάστες αφήνονται ελεύθεροι στην τύχη τους στην περιοχή.

Η πρακτική που ακολουθούνταν μέχρι τώρα ήταν να προωθούνται και να κρατούνται στο κέντρο του Κυπρίνου περίπου 500-600 λαθρομετανάστες κάθε φορά και στη συνέχεια μόλις περνούσε το χρονικό διάστημα των τριών μηνών να επιβιβάζονται σε λεωφορεία του ΚΤΕΛ με ευθύνη της νομαρχίας και του υπουργείου Εσωτερικών, ώστε να φτάσουν στην Αθήνα και να αφεθούν ελεύθεροι εκεί.

Το τελευταίο διάστημα όμως το κέντρο του Κυπρίνου παρουσιάζει υπερπληρότητα, αφού προωθούνται συνεχώς λαθρομετανάστες από την Αθήνα.

Ετσι, όπως καταγγέλλουν οι εκπρόσωποι των τοπικών αρχών του Εβρου, επιλέγουν πλέον να τους αφήσουν ελεύθερους χωρίς καν να συμπληρωθούν οι προβλεπόμενοι τρεις μήνες, χωρίς να έχουν χαρτιά και χρήματα και μόνο με την προτροπή να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Προχθές 150 τέτοιοι λαθρομετανάστες που αφέθηκαν ελεύθεροι «προωθήθηκαν» από τον Κυπρίνο στο ΚΤΕΛ της Αλεξανδρούπολης.

Ομως οι υπεύθυνοι του ΚΤΕΛ αρνήθηκαν να τους μεταφέρουν στην Αθήνα, γιατί το υπουργείο Εσωτερικών δεν τους έχει ξοφλήσει ένα χρέος περίπου ενός δισ. ευρώ από τις προηγούμενες μεταφορές.

Ετσι οι λαθρομετανάστες περιφέρονται μέσα στην πόλη αναζητώντας τροφή και κάπου να περάσουν τη νύχτα τους.

Πηγή: Έθνος

Η ιστορία ενός πολύτιμου μπαχαρικού

Στο χωριό Κρόκος, στο Νομό Κοζάνης, βρίσκεται η μοναδική κροκοκαλλιεργούμενη περιοχή της Ελλάδας, στην οποία γίνεται εδώ και πάρα πολλά χρόνια συστηματική καλλιέργεια του φυτού. Με τον κρόκο ασχολούνται 700 οικογένειες της περιοχής και η μέση ετήσια παραγωγή ανέρχεται σε 2 τόνους.

Από το σύνολο της παραγωγής, το 60% διανέμεται στην εγχώρια αγορά και το 40% «φεύγει» στο εξωτερικό (Αυστραλία, Αμερική, Ισπανία, Ιταλία). Πρόθεση του συνεταιρισμού, σύμφωνα με τον πρόεδρο κ. Πατσιούρα, είναι η αύξηση της παραγωγής και η ενίσχυση των εξαγωγών του προϊόντος, κάτι που για να γίνει «πρέπει να πειστούν οι νέοι να ασχοληθούν με την κροκοκαλλιέργεια, γιατί αλλιώς το μέλλον διαγράφεται αβέβαιο», όπως είπε.

Ο κρόκος ή αλλιώς σαφράν(ι) είναι φυτό, από το οποίο παράγεται ένα από τα πιο ακριβά μπαχαρικά που υπάρχουν στον κόσμο. Το σαφράν(ι) προέρχεται από τον ύπερο του άνθους του φυτού κρόκος, με την επιστημονική ονομασία του να είναι Crocus sativus Linnaeus και ανήκει στην οικογένεια των Ιριδιδών (Iridaceae) .

Το φυτό του κρόκου ανήκει στην κατηγορία των τριπλοειδών φυτών, πράγμα που σημαίνει ότι είναι στείρο και δεν μπορεί να αναπαραχθεί εγγενώς. Ο μόνος τρόπος για την αναπαραγωγή του είναι μέσω της διάσπασης και σποράς των βολβών του, ενώ σύμφωνα με τον κ. Πατσιούρα, η διαδικασία αναπαραγωγής του είναι περίπου ίδια με αυτής του σκόρδου. Ο ένας βολβός παράγει νέους βολβούς και αυτοί μπορούν να δώσουν νέα φυτά όταν φυτευθούν.

Η ιστορία του κρόκου ξεκινάει από την Ανατολή και αναφορές χρήσης του συγκεκριμένου φυτού αυτού βρίσκονται στη Μικρά Ασία και στην Αρχαία Αίγυπτο, όπου χρησιμοποιούνταν από την βασίλισσα Κλεοπάτρα και από άλλους Φαραώ σαν αρωματική και σαγηνευτική ουσία. Διαδεδομένη ήταν η χρήση του και σε ναούς και ιερά μέρη ως αρωματική ουσία. Τον κρόκο τον συναντάμε στη Μινωϊκή αλλά και στην Κλασική Ελλάδα, όπου χρησιμοποιούνταν ως αρωματικό φυτό και ως χρωστική ουσία.

Στους αρχαίους Έλληνες ήταν γνωστές και οι φαρμακευτικές ιδιότητες του κρόκου, καθώς το χρησιμοποιούσαν για να καταπολεμήσουν την αϋπνία και τα δυσάρεστα αποτελέσματα του μεθυσιού από το κρασί. Οι Άραβες χρησιμοποιούσαν τον κρόκο ως αναισθητικό και είναι αυτοί που το εισήγαγαν στην Ισπανία τον 10ο αιώνα. Σήμερα ο κρόκος χρησιμοποιείται σε όλο το κόσμο στην ζαχαροπλαστική, στην αρτοποιία, καθώς και ως μέρος διαφόρων διασήμων πιάτων όπως για παράδειγμα η ισπανική παέγια.

Η καλλιέργεια του κρόκου απαιτεί ακραίες κλιματικές συνθήκες. Χρειάζεται ξηρό και θερμό καιρό το καλοκαίρι και κρύο το χειμώνα. Η γη στην οποία θα καλλιεργηθεί θα πρέπει να είναι ξηρή, ασβεστώδης, επίπεδη και χωρίς δένδρα. Το έδαφος πρέπει να είναι καλά στραγγιζόμενο, ώστε να απομακρύνεται το νερό και να αποφεύγονται έτσι πιθανές προσβολές μυκήτων στους βολβούς που θα έχουν ως αποτέλεσμα το σάπισμα τους.

Η σπορά γίνεται τους μήνες Ιούνιο -Ιούλιο και η διαδικασία αφορά στην τοποθέτηση των βολβών σε αυλάκια βάθους 20 εκατοστών και σε απόσταση 10 εκατοστών μεταξύ τους. Η συγκομιδή γίνεται τέλος Οκτωβρίου, με αρχές Νοέμβριου. Το λουλούδι του φυτού ανοίγει την αυγή και πρέπει να μείνει κατά το δυνατόν λιγότερο πάνω στο φυτό διότι μαραίνεται γρήγορα και τα στίγματα χάνουν το χρώμα και το άρωμα τους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η συγκομιδή γίνεται από όταν ξημερώσει μέχρι πριν τις 10 το πρωί.

Σύμφωνα με τον κ. Πατσιούρα, υπολογίζεται ότι χρειάζονται 85.000 λουλούδια για να συγκομισθεί ένα κιλό από φρέσκα στίγματα κρόκου. Μετά το τέλος της συγκομιδής τα στίγματα πρέπει να αποξηρανθούν για να μπορούν να διατηρηθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Κατά αυτή τη διαδικασία, ο φρέσκος κρόκος χάνει περίπου τα 4/5 του αρχικού του βάρους και αποκτά το χαρακτηριστικό του κόκκινο χρώμα. Από ένα κιλό φρέσκα στίγματα κρόκου το τελικό προϊόν είναι 200 γραμμάρια αποξηραμένων στιγμάτων.

Τα αποξηραμένα στίγματα, για να διατηρήσουν τα χαρακτηριστικά τους, πρέπει να αποθηκευτούν και να προστατευθούν από την υγρασία, το ηλιακό φως και τη θερμότητα.

Φεστιβάλ Κρόκου

Γεύσεις που θ' αφήσουν ...ιστορία και αναμένεται να συμπεριληφθούν σε βιβλίο συνταγών, που θα φέρει την υπογραφή του "γκουρού" της νοστιμιάς, Ηλία Μαμαλάκη, υπόσχονται να προσφέρουν οι 55 Κοζανίτισσες, που δήλωσαν συμμετοχή στο διαγωνισμό, που θα γίνει, το προσεχές Σάββατο, στο πλαίσιο του 5ου Φεστιβάλ Κρόκου, στην Κοζάνη (28-29 Αυγούστου).

Τα γλυκά και φαγητά που θα φτιάξουν οι 55 γυναίκες θα έχουν ως βάση τα εξής τέσσερα προϊόντα Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης: κρόκο Κοζάνης, σύκο Κύμης, πατάτες Νευροκοπίου και μήλα Ζαγορίου. Η δε νικήτρια του διαγωνισμού θα κερδίσει ένα πενθήμερο ταξίδι, σε πολυτελές ξενοδοχείο της Μάνης, όπως δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος του Αναγκαστικού Συνεταιρισμού Κροκοπαραγωγών Κοζάνης, Νίκος Πατσιούρας.

Το εναρκτήριο λάκτισμα του Φεστιβάλ θα δώσει, το βράδυ της Παρασκευής, η γνωστή λαϊκή τραγουδίστρια Γλυκερία, η οποία "υπόσχεται" να ξεσηκώσει, με τη φωνή της, τους επισκέπτες της διοργάνωσης.

Την επομένη, ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Μιχάλης Παπαδόπουλος και ο περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας, Ανδρέας Λεούδης, πρόκειται να τελέσουν από κοινού τα εγκαίνια του νέου κτιρίου του συνεταιρισμού, έκτασης 1.000 τ.μ και κόστους 600.000 ευρώ- 40% ιδία συμμετοχή και 60% καλύφθηκε από ευρωπαϊκά προγράμματα.

Επιπλέον, το απόγευμα του Σαββάτου θα πραγματοποιηθεί ημερίδα, με θέμα τα προϊόντα ΠΟΠ και το φεστιβάλ θα ρίξει "αυλαία", με μια ακόμη συναυλία.

Πηγή: ΑΝΑ - ΜΠΑ

Πυροσβεστικό αεροπλάνο έπεσε στην Κεφαλονιά. Νεκρός ο πιλότος

Συνετρίβη πυροσβεστικό αεροσκάφος τύπου "Πετζετέλ" στην Κεφαλονιά. Το αεροσκάφος κατέπεσε στις 12:45 δύο μίλια δυτικά του αεροδρομίου της Κεφαλονιάς.

Νεκρός είναι ο πιλότος του αεροσκάφους και μοναδικός επιβαίνων, σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, ενώ δεν υπάρχουν ακόμα πληροφορίες για τα αίτια του δυστυχήματος. Το αεροσκάφος πετούσε για την κατάσβεση μικρής εστίας φωτιάς στην περιοχή.

Άγνωστη παραμένει μέχρι στιγμής η αιτία του δυστυχήματος.

Δύο αεροπλάνα είχαν απογειωθεί από το αεροδρόμιο της Κεφαλονιάς, για να κατασβέσουν φωτιά κοντά στο χωριό Κατσέλι, κοντά στο Αργοστόλι.

Το ένα εκ των δύο αεροσκαφών με χειριστή των άτυχο πιλότο κατέπεσε και συνετρίβη κάτω από αδιευκρίνιστες μέχρι στιγμής συνθήκες.

Πυροσβεστικές δυνάμεις βρίσκονται στην περιοχή για να σβήσουν τη φωτιά που προκλήθηκε από την πτώση του αεροπλάνου.

Πηγή: Madata.gr

Μια ιππική βιβλιοθήκη, κείμενο του Αριστοτέλη Καλέντζη

Ο κύριος Καλέντζης μας είχε παλιότερα παραχωρήσει ευγενικά πληροφορίες για μερικούς από τους πλέον εξακοσίους τίτλους σπανίων ελληνογλώσσων και ξενογλώσσων ιππολογικών και ιππικών εκδόσεων από τον 17ο αιώνα έως και τις αρχές του 20ού οι οποίοι συνθέτουν τον πλούτο της μοναδικής Πανελλαδικά ιππικής βιβλιοθήκης του.

Οι τίτλοι των βιβλίων που παρουσιάζονται σε αυτό το άρθρο αφορούν σε βιβλία ΕΚΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ, (με εξαίρεση δύο τίτλους για λόγους αντιπαραβολής πνεύματος εποχών). Τα βιβλία έχουν ημερομηνία έκδοσης μέχρι τη δεκαετία του εξήντα και περιεχόμενο καθαρά πρακτικής ιππογνωσίας και ιππικής.

Το κείμενο επανδημοσιεύεται για να γνωρίσουν οι νεότεροι και να μην ξεχνούν οι γηραιότεροι.

Ξεκινώντας ένα άθλημα δεν θα πρέπει να έχουμε κατά νου μόνον την πρακτική του νομίζοντας ότι αυτή και μόνον θα μας οδηγήσει σε κατακτήσεις διακρίσεων. Κάτι τέτοιο δεν έχει να κάνει σε τίποτε με την απόκτηση της πλήρους, σφαιρικής, γνώσεως του αθλητικού μας Αντικειμένου, μια βασική παράμετρο όσων πραγματικά θέλουν να λέγονται «Αθλητές».

Μαζί με την βασική αθλητική εξάρτυσή του – ίσως πριν από αυτή – κάθε αθλητής θα πρέπει να συγκροτεί μεθοδικά και την αθλητική του βιβλιοθήκη η οποία θα τον βοηθήσει ώστε να μορφώσει αθλητική Παιδεία κι έτσι να είναι δεδομένα τα θεμέλια εκ των οποίων θα «χτίσει» ολόκληρο το αθλητικό οικοδόμημά του.

Διότι, μόνον «πρακτική» χωρίς γνώση θεωρίας είναι κάτι σαν μονόποδο άνθρωπο που χρειάζεται τεχνητό δεκανίκι για να ισορροπήσει.

Ειδικά, στο άθλημα της Ιππασίας, το πλέον σύνθετο όλων των αθλημάτων, όχι μόνον οι αρχάριοι αλλά και οι προχωρημένοι κρίνονται από την κατανόηση πάμπολλων παραμέτρων που καθορίζουν το άθλημα αυτό. Αλίμονο αν θεωρήσουμε ότι η Ιππασία «τελειώνει» στο «κούρδισμα» Ιππέα και Ίππου πάνω από ένα εμπόδιο ... Ίσως από εκεί η Ιππασία .. αρχίζει.

Ιππεύοντας κυρίως στην Ελλάδα και με αρκετή εμπειρία «Ομίλων» κι «Εκπαιδευτών – Προπονητών» κατέληξα σε ακόμα μία θλιβερή διαπίστωση : στη χώρα μας κανείς δεν δίνει σημασία στην θεωρία του αθλήματος και η χώρας είναι μία από τις ελάχιστες οι οποίες στερούνται επισήμου εγχειριδίου διδασκαλίας της Ιππασίας, κάτι που ενοχοποιεί για σοβαρότατη παράλειψη τους διοικούντες το άθλημα.

Κατόπιν αυτών, ο γράφων, θεώρησε υποχρέωσή του να καταρτήσει την Ιππική Βιβλιοθήκη του ώστε να αποκτήσει το θεωρητικό υπόβαθρο του αθλήματος με το οποίο απεφάσισε να ασχοληθεί. Και αυτό ακριβώς το περιεχόμενο της Ιππικής Βιβλιοθήκης μου θα ήθελα να μοιραστώ μαζί Σας πιστεύοντας ότι θα φανεί χρήσιμο σε όσους Ιππείς θα ήθελαν να εμβαθύνουν στο πανέμορφο αλλά και ιδιαίτερα σύνθετο άθλημά μας.

Ο αριθμός των τίτλων της Ιππικής Βιβλιοθήκης την οποία κατάφερα να καταρτίσω ανέρχεται περίπου στους 650, πολλοί από τους οποίους είναι εξαιρετικά σπάνιοι, μουσειακοί θα έλεγα, ενώ άλλοι από αυτούς είναι πολύ εξειδικευμένοι. Άσχετα, όμως, με όλα αυτά, καθένα από αυτά τα πολύτιμα «εργαλεία» απεδείχθη πιστός σύντροφος διότι καθένα τους μου προσέφερε απάντηση σε κάποιο από τα αμέτρητα ερωτήματά μου που αναπτύσσει το άθλημα της Ιππασίας. Γι’ αυτό και θεωρώ ότι, η επένδυση φροντίδος αλλά και εξόδων στην κατάρτιση αυτής της Ιππικής Βιβλιοθήκης, υπήρξε μια «σοφή» πρόβλεψη από πλευράς ενός «αφιερωμένου» στην ιδέα ενός αθλήματος.

Α.- Η ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Είναι πράγματι αξιοθαύμαστος ο πλούτος της βιβλιογραφίας η οποία σχετίζεται με τον Ίππο και την Ιππασία. Ο άνθρωπος ουδέποτε έπαψε να ασχολείται με τον τομέα αυτόν που, ως φάνηκε, υπήρξε τόσο καθοριστικός για την παγκόσμια εξέλιξη. Έτσι σε όλες τις γλώσσες η αντίστοιχη βιβλιογραφία είναι θεαματικά πλούσια.

Β.- Η ΕΛΛΗΝΟΓΛΩΣΣΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα, σήμερα κυρίως αντιμετωπίζουμε σοβαρότατο γλωσσικό πρόβλημα που περιορίζει σημαντικά την ευχέρεια διατυπώσεως. Το πρόβλημα αυτό δεν ήταν δυνατόν να μην αγγίξει και την ιππική ελληνόγλωσση βιβλιογραφία και, μάλιστα, καθοριστικά !

Στην γλώσσα μας, δυστυχώς, οι τελευταίες αξιόλογες εκδόσεις έγιναν από το «ΠΑΡΑΝΤΑΙΖ ΧΑΝΤ», μία ομάδα εραστών της Ιππασίας, του Ομίλου του Παραδείσου – Αμαρουσίου. Έτσι το 1962, το «ΠΑΡΑΝΤΑΙΖ ΧΑΝΤ» εκδίδει σε μετάφραση Νικ. Κ. Παπαρρόδου το βιβλίο(43) του Βλαδίμηρου Σ. Λιττάουερ «ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΙΣ ΝΕΟΛΕΚΤΟΥ ΙΠΠΟΥ» και ένα χρόνο αργότερα, το 1963, εκδίδει σε μετάφραση του ιδίου επίσης, το βιβλίο(42) του Χάρρυ Σ. Τσάμπερλιν «ΙΠΠΑΣΙΑ ΚΑΙ ΕΚΓΥΜΝΑΣΙΣ ΙΠΠΩΝ». Οι δύο αυτές εκδόσεις ουσιαστικά, έκλεισαν την αυλαία των σοβαρών ελληνόγλωσσων βιβλίων σχετικών με το άθλημά μας.

Πολύ πιο πριν, όμως, ήδη από την ίδρυση του Νέου Ελληνικού κράτους και επί βασιλείας του Όθωνος άρχισαν να εκδίδονται σημαντικά Ιππολογικά αλλά και Ιππικής βιβλία τα οποία διακρίνονται για την επιστημονική αλλά και τεχνική αρτιότητά τους, κυρίως δε, για την σαφήνεια της εμπεριεχόμενης Ορολογίας τους κάτι για το οποίο συνιστάται η μελέτη τους. Τα σημαντικότερα εξ αυτών είναι:

1.- ΝΙΚΟΛΑΟΥ Β.ΚΟΔΡΙΚΑ: ΙΠΠΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ (Αθήναι, 1853) σελ. 264: μία πρώτη σοβαρή «απόπειρα» καθαρώς ιππιατρικού περιεχομένου όπου παρατηρούμε μία συστηματική καταγραφή και παρουσίαση των κατά περίπτωση, ιαματικών ιδιοσκευασμάτων σε αναπλήρωση του, τότε, κενού των ετοίμων κτηνιατρικών ‘σπεσιαλιτέ’.

Είναι εμφανής, στο σύγγραμμα αυτό ο ‘απόηχος’ της τουρκικής γλώσσας μετά την απελευθέρωση έτσι, παράλληλα με την Ελληνόγλωσση επιστημονική ορολογία των νόσων, ο Συγγραφέας παραθέτει την αντίστοιχη τουρκική με ελληνική φωνητική απόδοση (π.χ. Περί Σκοτοδινιάσεως / Γκουνές Τουτού). Στο βιβλίο περιέχονται και γνώσεις ταξιδερμικού χαρακτήρος.

2.- ΑΓΓΕΛΟΥ ΓΕΩΡΓΑΝΤΑ: ΠΕΡΙ ΕΚΓΥΜΝΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΝΕΟΛΕΚΤΩΝ ΙΠΠΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΕΚΛΟΓΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΡΙΟΥ ΙΠΠΟΥ (Αθήναι, 1867) σελ. 117: μία μελέτη η οποία αποκαλύπτει το υψηλό ενδιαφέρον εκείνης της εποχής για την πολεμική αξιοποίηση του Ίππου καθ’ όσον τότε, με το νεώτερο Ελληνικό κράτος ακόμη στα σπάργανα και απειλούμενο συνεχώς, το άθλημα της Ιππασίας εθεωρείτο εισέτι απαγορευμένη πολυτέλεια. Ο Συγγραφέας δεν παραλείπει την παροχή κάθε πληροφορίας για την σωστήν επιλογή πολεμικών Ίππων καθορίζοντας λεπτομερώς κάθε παράμετρο αξίας προσοχής.

3.- ΑΓΓΕΛΟΥ ΓΕΩΡΓΑΝΤΑ: ΠΕΡΙ ΑΣΚΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΙΠΠΕΩΣ ΕΝ ΤΩ ΙΠΠΟΔΡΟΜΙΩ ΕΙΣ ΧΡΗΣΙΝ ΠΡΟΓΥΜΝΑΣΤΩΝ (μετάφρ. εκ του Γαλλικού) (Αθήναι, 1867) σελ. 229.: πρόκειται για μία πραγματική «βίβλο» στρατιωτικής Ιππασίας και δη, στρατιωτικής προγυμνάσεως πολεμικών Ιππέων. Το όλο πνεύμα του βιβλίου αντανακλά τα γαλλικά ιππικά δόγματα του 18ου αιώνος και τα 24 αναδιπλούμενα διαγράμματα που το συμπληρώνουν στο τέλος απεικονίζουν την τελειομανή διάθεση των τότε προγυμναστών για α ρ μ ο ν ί α κινήσεων και σχηματισμών των στρατιωτικών Ιλών. Πέραν αυτών, το όλο Σύγγραμμα συνιστά έναν μικρό θησαυρό πολυτίμων εκπαιδευτικών γνώσεων με αναφορές σε ζητήματα τα οποία σπανίως απαντώνται σε βιβλία Ιππικής (όπως, π.χ. «Καταπήδησις από του ίππου», «Αναπηδήσεις δια μίας μόνης χειρός», «Επιπήδησις επί τον Ίππον, με μέτωπον προς τα οπίσω» κ.α.) η δε μεταγλώττισή του σε ρέουσα Ελληνική κρίνεται ως πολύ ευεργετική για τα σημερινά ιππικά εκπαιδευτικά δεδομένα.

4.- ΓΕΩΡΓΙΟΥ Ν. ΠΙΛΑΒΙΟΥ: ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΙΠΠΟΛΟΓΙΑΣ (Αθήναι, 1884) σελ. 352: απετέλεσε την βίβλο του φερωνύμου θέματος της ελληνικής βιβλιογραφίας μέχρι και την περίοδο της 4ης Αυγούστου όταν συνεγράφησαν πρόσθετες μονογραφίες. Πρόκειται περί εξαιρετικού Έργου με διαχρονικές πληροφορίες τόσον αμιγώς Ιππολογικού όσον και Ίππο – Ιστορικού χαρακτήρος. Άλλωστε ο Συγγραφεύς έμεινε γνωστός και για την ευαισθησία του έναντι της Ιστορίας, αλλά και ιστορικότητος Ίππου και Ιππασίας. Η μη αναπροσαρμοσμένη επανέκδοσή του στην ρέουσα Ελληνική είναι πραγματικό δυστύχημα για την σημερινή Ιππασία στην Χώρα μας.

5.- ΓΕΩΡΓΙΟΥ Ν. ΠΙΛΑΒΙΟΥ: ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΤΟΥ ΠΕΤΑΛΩΤΟΥ (Αθήναι, 1888) σελ. 84: ισχύει ό,τι ακριβώς και για το προηγούμενο του αυτού Συγγραφέως. Εδώ, ο σημαντικότατος Γ. Ν. Πιλάβιος καταγράφει για πρώτη φορά την φυσιολογία και την παθολογία της οπλής η οποία αποτελεί και το «θεμέλιο» της Ιππασίας. Ένα πληρέστατο vademecum το οποίο εκπλήσσει για την αρτιότητά του όταν σήμερα στην οψίπτωχη γλώσσα μας απουσιάζει έστω και δείγμα παρόμοιας εργασίας. Θα έπρεπε να είχαν προβληματισθεί σοβαρά όλοι οι περί την Ιππασία κοπτόμενοι όταν σήμερα οι αυτοαποκαλούμενοι «πεταλωτές» κακοποιούν τις οπλές αγνοώντας βασικές αρχές πεταλωτικής και στερούμενοι του οιουδήποτε εντύπου βοηθήματος ! Τι κρίμα η Ιππασία του 2004 στην Ελλάδα είναι πολύ κατώτερη εκείνης του ... 1888 !

6.- NIKOΛΑΟΥ ΤΡΙΚΟΥΠΗ: ΕΚΓΥΜΝΑΣΙΣ ΙΠΠΟΥ (Αθήναι, 1898) σελ. 52: ακόμη ένα δείγμα μεταφοράς του πνεύματος της Saumur στην Ελληνική στρατιωτική Ιππασία, ο Συγγραφεύς παραθέτει ένα ολιγόμηνο πρόγραμμα εκγυμνάσεως Ίππου βάσει των κανόνων εκγυμνάσεως Ίππου της Γαλλικής στρατιωτικής Ιππασίας.

7.- Χ. ΚΑΝΑΒΑΤΣΟΓΛΟΥ: ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΙΠΠΟΛΟΓΙΑΣ (Αθήναι, 1900) σελ. 342: ο Στρατιωτικός Κτηνίατρος, Συγγραφεύς, παρέχει μίαν εκτενέστατην περιγραφή της φυσιολογίας του Ίππου με συνεπτυγμένο όσο και σαφέστατο λόγο αλλά και παραστατικά διαγράμματα. Επίσης διαφωτίζει σημαντικά και επί ζητημάτων Ιππο-παθολογίας αλλά και επί δευτερευόντων θεμάτων όπως «Περί εκπονήσεως ίππου προς δρόμον μεν εμποδίων» κλπ Είναι το επίσημο στρατιωτικό εγχειρίδιο του «Σχολείου Ιππευτικής» της εποχής του το οποίο διηύθυνε ο ίδιος ο Χαρ. Καναβατσόγλου.

8.- ΧΑΡ. ΚΑΝΑΒΑΤΖΟΓΛΟΥ : ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΤΟΥ ΠΕΤΑΛΩΤΟΥ (Αθήναι, 1901) σελ. 231: στην πραγματικότητα πρόκειται – παρά τον τίτλο του – για μια ευρύτερη ιπποθεραπευτική πραγματεία η οποία επεκτείνεται σε μία γενική Ιππο – παθολογία. Δεν έχει τον αμιγώς «πεταλωτικό»χαρακτήρα του αντιστοίχου έργου του Ν. Γ. Πιλαβίου αλλά επί του θέματος της Πεταλωτικής συμπληρώνει με κάποιες επιπρόσθετες πληροφορίες που, κυρίως, αφορούν στην «εργαλειοθήκη» του πεταλωτού.

9.- Ν. Α. ΚΟΡΔΕΛΛΑ : ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΝ ΣΩΜΥΡ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ ΙΠΠΕΥΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ (Αθήναι, 1901) σελ. 108: η Ιππική Ακαδημία της Saumur στην Γαλλία υπήρξε το κορυφαίο εκπαιδευτικό Ίδρυμα στο οποίο, το νεώτερο Ελληνικό κράτος ενεπιστεύθη την εκπαίδευση ανωτέρων στελεχών του Ιππικού. Ο Συγγραφεύς, έχοντας το προνόμιο να σταλεί εκεί, στο παρόν Έργο του, ως Ανθυπίλαρχος μόλις, περιγράφει τις εμπειρίες του από την εκεί εκπαίδευσή του. Όμως το βιβλίο αυτό είναι πολύτιμο διότι σε αυτό περιγράφεται η πλήρης διάρθρωση της φημισμένης αυτής Ιππικής Ακαδημίας (η οποία εντός ελαχίστων μηνών και από μηδενική εμπειρία ανεδείκνυε τους μαθητές της σε Ιππείς ανωτέρας Ιππασίας) αλλά και οι λεπτομέρειες συγκροτήσεως του διδακτικού της προγράμματος. Παρομοίου θέματος βιβλίο θα συγγράψει κατόπιν και ο Σ. Κ. Γαλάτης όπως θα δούμε παρακάτω (υπ’ αριθμ. 21).

10.- ΓΕΩΡΓΙΟΥ Ν. ΠΙΛΑΒΙΟΥ: Ι ΙΠΠΟΛΟΓΙΑ ΠΑΡΑ ΤΟΙΣ ΑΡΧΑΙΟΙΣ ΕΛΛΗΣΙ (Αθήναι, 1901) σελ. 40: μια συνεπτυγμένη αλλά μεστή και καθ’ όλα ανεκτίμητη μελέτη του σημαντικού αυτού Συγγραφέως μέσα στην οποία αναβιώνουν οι Αρχαίοι Έλληνες Συγγραφείς και οι περί Ιππολογίας θέσεις τους. Αξίζει κανείς να το μελετήσει ώστε να εννοήσει την απέραντη σοφία των προϋπαρξάντων των οποίων τα συμπεράσματα φέρουν αναλλοίωτο το στοιχείο της διαχρονικότητος.

11.- Ν. Α. ΚΟΡΔΕΛΛΑ: ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΙΠΠΑΣΙΑΣ (Αθήναι, 1903) σελ. 29: ο Συγγραφεύς επιχειρεί μιά «συμπληρωματική επεξήγηση του Κανονισμού» της στρατιωτικής «Ιππευτικής Σχολής» (όπως ο ίδιος σημειώνει στο εξώφυλλο σύμφωνα με το γαλλικό ιππικό δόγμα. Στο εσωτερικό του τευχιδίου αυτού ο νεαρός Ανθυπίλαρχος Συγγραφεύς του συμπληρώνει ιδιοχείρως πολλές σημαντικές επεξηγήσεις περί των εκπαιδευτικών ιδιαιτεροτήτων της εποχής καθώς και ιδιόγραφο διάγραμμα προγυμναστικού προγράμματος.

12.- Ν. Α. ΚΟΡΔΕΛΛΑ: ΓΕΝΙΚΑΙ ΤΙΝΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΙΠΠΕΑ (1903) χειρόγραφον εξ’ ολοκλήρου σελ. 125: το έργο αυτό προφανώς ανέκδοτο μαζί με (1) επιστολή με τίτλο «ΠΕΡΙ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΣ ΠΕΤΑΛΩΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ» (4 σελ. 12.1.1922) και (β) επιστολή με τίτλο «ΠΕΡΙ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΣΣ ΤΗΣ ΙΠΠΕΥΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ» (5 σελ. 18.1.1922) του ιδίου, αποτελούν ένα σημαντικό αρχειακό υλικό που προμηθεύτηκα κατόπιν πλειοδοτήσεως σε αθηναϊκή δημοπρασία, που παρέχει πληροφορίες τόσο επί τεχνικών προγυμνάσεως Ιππέως και Ίππου όσο επί οργανωτικών ζητημάτων που, πότε, ευκλεούς Ελληνικού Ιππικού. Ειδικά, στην «ΠΕΡΙ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΣ ΠΕΤΑΛΩΤΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ» ο Ν. Α. Κορδέλλας καταγράφει ένα πλήρες «businessplan», που θα το ζήλευαν πολλοί σύγχρονοι διαχειριστές στάβλων.

13.- ΜΙΧΑΗΛ ΛΑΖΑΡΙΔΟΥ: ΜΕΘΟΔΟΣ ΕΚΓΥΜΝΑΣΕΩΣ ΙΠΠΩΝ (Αθήναι, 1907) σελ. 120: ένα πλήρες πρόγραμμα εκγυμνάσεως Ίππων από το προκαταρκτικό στάδιο έως το στάδιο της ανωτάτης εκγυμνάσεως (HauteEcole) πάντοτε μέσα στο πνεύμα της εποχής εκείνης η οποία θεωρούσε ως «Μέκκα» της Ιππασίας την Ακαδημία της Saumur. Το βιβλίο αυτό εντάσσεται στις εκδόσεις μας «Στρατιωτικής Βιβλιοθήκης» (όπως, άλλωστε, στην προμετωπίδα του αναγράφεται) αναφέρεται δε στην εκγύμναση στρατιωτικών, κυρίως, Ίππων χωρίς όμως αυτό να μειώνει την σημαντικότητά του ως προς την εκγύμναση και αθλητικών Ίππων.

14.- μετάφρ. Εκ του Γερμανικού υπό ΕΥΓΕΝΕΙΟΥ ΡΙΖΟΥ ΡΑΓΚΑΒΗ: ΟΔΗΓΙΑ ΠΡΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΝ ΤΗΣ ΙΠΠΑΣΙΑΣ ΕΝ ΤΩΝ ΙΠΠΙΚΩ (Αθήναι, 1908) σελ. 125: τίποτε περισσότερο από μία σειρά συστάσεων προς στρατιωτικούς Ιππείς, με πρακτικότητα πολεμική και μόνον. Δεν προσθέτει κάτι ιδιαίτερο στην κατά τα άλλα πληρέστατη βιβλιογραφία της εποχής του ως προς την Ιππασία.

15.- ΣΤΕΦΑΝΟΥ Κ. ΓΑΛΑΤΗ: ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΕΝ ΣΩΜΥΡ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΙΠΠΙΚΟΥ (Αθήναι, 1913) σελ. 157: το δεύτερο βιβλίο με το ίδιο θέμα από έναν ακόμα Αξιωματικό ο οποίος εστάλη εκεί για εκπαίδευση. Ιδιαίτερα κατατοπιστικό για την διάρθρωση, το εκπαιδευτικό και ωρολόγιο πρόγραμμα, το προσωπικό και τους Ίππους, τις μεθόδους και το πνεύμα Διδασκαλίας, την κτιριακή υποδομή του μεγάλου αυτού Σχολείου, την εκγύμναση των Ίππων αλλά και μία συγκριτική αντιπαράθεση της ιππευτικής των άλλων ευρωπαϊκών κρατών εκείνης της εποχής ως προς την γαλλική. Αν αυτό το βιβλίο το μελετούσαν οι σημερινοί προπονητές στην χώρα μας θα κατέληγαν (κατά το πλείστον) σε αλλαγή ... επιτηδεύματος διαπιστώνοντας ολέθρια λάθη σε τακτικές που εφαρμόζουν και που ήσαν ήδη γνωστές ... αιώνες πριν! Και μόνον γι αυτό το έργο αυτό αξίζει να μελετάται.

16.- ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ: ΜΕΘΟΔΟΣ ΕΚΓΥΜΝΑΣΕΩΣ ΙΠΠΟΥ (Αθήναι, 1915) σελ. 77: πολύ μικρού σχήματος και όγκου αλλά αρκετά ικανοποιητικό ως προς την κάλυψη του θέματός του εγχειρίδιο, με ευρύτερη – πέραν της στρατιωτικής εφαρμογής. Υπολέιπεται κατά πολύ του τελείου αλλά συντελεί στην συμπλήρωση των παραμέτρων του αντικειμένου του.

17.- ΔΗΜ. Λ. ΖΩΓΡΑΦΟΥ : ΠΕΡΙ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΙΠΠΩΝ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΙΠΠΟΔΡΟΜΙΩΝ (Αθήναι, 1927) σελ. 43: όπως αναγράφεται και στην προμετωπίδα του πρόκειται περί της εκδόσεως, σε καλαίσθητο τευχίδιο,μιάς διαλέξεως που δόθηκε στον Φιλολογικό Σύλλογο του «Παρνασσού» στις 27.1.1927 μέσα στο πλαίσιο διαλέξεων της, τότε, «ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΕΝΩΣΕΩΣ» (JockeyClub) Αθηνών. Περιέχει σημαντικές ιστορικές πληροφορίες περί ιππικών αγώνων κλπ. Κατά την αρχαιότητα.

18.- ΓΕΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΙΣ : πέντε ομόδετα αυτοτελή κείμενα, ήτοι : Γ. ΣΚΑΝΔΑΛΗ: «ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΙΠΠΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΚΓΥΜΝΑΣΕΩΣ ΝΕΟΛΕΚΤΟΥ ΙΠΠΟΥ», Γ. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: «ΠΕΡΙ ΙΠΠΕΥΣΕΩΣ», Κ. ΒΛΑΧΟΥ: «ΑΡΧΑΙΤΙΝΕΣ ΕΚΔΕΙΚΝΥΟΜΕΝΑΙ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΚΓΥΜΝΑΣΙΝ ΙΠΠΩΝ», Κ. ΒΛΑΧΟΥ: «ΠΕΡΙ ΣΥΡΑΓΩΓΕΩΣ¨- 1927, JAMESFILIS μετάφρ. Κ. ΒΛΑΧΟΥ: «ΑΡΧΑΙ ΙΠΠΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΚΓΥΜΝΑΣΕΩΣ – ΥΨΗΛΗ ΙΠΠΑΣΙΑ»: ένα πολυδιάστατο κείμενο το οποίο αγγίζει νευραλγικά ζητήματα εκγυμνάσεως και εκπαιδεύσεως Ίππου και Ιππέως.

19.- ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ: ΚΩΔΙΞ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΙΠΠΟΔΡΟ-ΜΙΩΝ ΚΑΙ ΙΠΠΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΥΠΕΡΠΗΔΗΣΕΩΣ ΕΜΠΟΔΙΩΝ (Αθήναι, 1932) σελ. 46: ένα πρώιμο εγχείρημα καταγραφής κανονισμού υπερπηδήσεως εμποδίων εμφανές του πνεύματος διεξαγωγής στρατιωτικών αγώνων και όχι μόνον ...

20.- EMMANOYΗΛ ΜΑΤΘΑΙΑΚΗ: ΟΠΛΗ ΚΑΙ ΠΕΤΑΛΩΣΙΣ (Αθήναι, 1936) σελ. 127: πολύ σημαντικό εγχειρίδιο πεταλωτικής, έκδοση της Κτηνιατρικής Εταιρείας με ένα πληροφοριακότατο εισαγωγικό κεφάλαιο για την Ιστορία της πεταλωτικής αλλά και μια πλήρης ανάπτυξη του κυρίως θέματός του από το Συγγραφέα του ο οποίος υπήρξε Δρ. Κτηνίατρος της Σχολής των Βρυξελλών. Άλλο ένα δείγμα συγκριτικής ... απογοητεύσεως μεταξύ του «τότε» και του «σήμερα» στα ιππικά πράγματα!

21.- ΣΤΕΦΑΝΟΥ Κ. ΓΑΛΑΤΗ: ΓΕΝΙΚΗ ΙΠΠΟΓΝΩΣΙΑ Ή ΣΥΛΛΟΓΗ ΙΠΠΙΚΩΝ ΓΝΩΣΕΩΝ (Αθήναι, 1938) σελ. 192: πάρα πολύ καλό συμπλήρωμα Ιππολογικούχαρακτήρος από έναν έμπειρο Ιππέα αλλά και Συγγραφέα τον οποίο προηγουμένως «συναντήσαμε».

22.- ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ: ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟΝ ΤΟΥ ΠΕΤΑΛΩΤΟΥ (Αθήναι, 1940) σελ. 136: μικρό, εύχρηστο και πλήρες που καλύπτει κατά καλύτερο τρόπο την πετάλωση. Εξελιγμένο για την εποχή του με ακριβέστατη ορολογία αλλά απολύτως προσβάσιμη «γλώσσα»ακόμα και για τους συγχρόνους που ενδιαφέρονται να αποκτήσουν γνώσεις επί του θέματος.

23.- ΕΜ. ΑΝΑΣΗ: Ο ΠΡΑΚΤΙΚΟΣ ΚΤΗΝΙΑΤΡΟΣ σελ. 87:τυπωμένο εν Αθήναις, αν και αχρονολόγητο, παραπέμπει στην δεκαετία του ’50. Απευθύνεται σε ευρύτερα στρώματα ενασχολούμενων με τον Ίππον παρέχοντας εκλαϊκευμένη Ιππιατρική.

24.- ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ Γ. ΚΑΡΑΝΤΟΥΝΙΑ: ΔΙΑΤΗΡΗΣΙΣ ΚΑΙ ΣΤΑΥΛΙΣΜΟΣ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΖΩΩΝ (Αθήναι, 1962) σελ. 229: μία έκδοση του, τότε Υπουργείου Γεωργίας, προς καθορισμό των προϋποθέσεων οικοδομήσεως στάβλων, βεβαίως, και ιπποστασίων με αρχιτεκτονικές κατόψεις αλλά και πολλές πληροφορίες περί της υγιεινής του σταυλισμού των Ίππων (αλλά και άλλων αγροτικών, εν γένει, ζώων).

25.- SELMANBRANDL: ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΙΠΠΑΣΙΑ (Αθήναι, 1984) σελ. 127: μία πρωτόλεια κίνηση «εξευρωπαϊσμένης» εκδόσεως για τα ελληνικά βιβλιογραφικά πράγματα εκείνης της δεκαετίας. Όχι κάτι το σημαντικό για μία αθλητική Ιππική Βιβλιοθήκη.

26.- ΕΡΙΚ ΑΜΠΕΡΜΑΝ: ΑΛΟΓΑ (Αθήναι, 1993) σελ. 302: χωρίς να συνιστά τίποτε το ιδιαίτερο, περιέχει κάποιες Ιππολογικές πληροφορίες που αξίζει να κατέχει αυτός που εφάπτεται με τους Ίππους καθ’ οιονδήποτε τρόπο.

27.- ΙΩΑΝΝΟΥ ΜΟΙΡΕΑ: 14 ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΕΟΥΣ ΙΠΠΕΙΣ (Αθήναι, 1994) σελ. 104: ο Συγγραφεύς προσέφερε πάρα πολλά στην ελληνική Ιππασία, αλλά τα προσέφερε ό χ ι ως Συγγραφεύς. Το παρόν βιβλίο ελλιπέστατο, με κακά έως λάθος σχήματα και ακατάληπτες ασύντακτες εκφράσεις σε κάνει να απορείς, τουλάχιστον, σε τι εξυπηρετεί. Ο Συγγραφεύς τουτου υπήρξε άριστος Ιππέας, δυστυχώς, όμως, άλλο να είσαι βιρτουόζος βιολονίστας κι άλλο να επιχειρείς να ζωγραφίσεις (ως ατάλαντος ζωγράφος) ένα ωραίο βιολί! Λόγοι γοήτρου του Συγγραφέως θα υπαγόρευαν την απόσυρση αυτού του εντύπου.

28.- ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΡΡΑΚΗ: ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΝΑΤΟΜΙΑΣ ΙΠΠΟΥ (Αθήναι, 1999) σελ. 94: μία αξιέπαινη έκδοση της «Φιλίππου Ενώσεως της Ελλάδος» η οποία, χωρίς να χάνει τίποτε από την επιστημονικότητα και την εκγυρότητάτης επιτυγχάνει μία γλωσσική ισορροπία παρά τις όποιες δυσκολίες. Πέραν του ιππιατρικού περιεχομένου της ακριβώς αυτό το στοιχείο της γλωσσικής επιλογής είναι ό,τι πρέπει να προσεχθεί από τους μελλοντικούς Συγγραφείς ελληνογλώσσων ιππικών Συγγραμμάτων.

29.- TIMHAWCROFT: AΛΟΓΑ, ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΒΙΒΛΙΟ (Αθήναι, 1999) σελ. 208: μιά σχετική φιλότιμη μετάφραση και με επιμέλεια του Κτηνιάτρου Αλεξάνδρου Μητσόπουλου, χρήσιμο κυρίως σε αρχαρίους, χωρίς να είναι θεραπευμένο λαθών (μεταφραστικών και άλλων).

30.- ΤΑΚΗ ΓΕΡΑΡΔΗ: ΑΛΟΓΑ ΚΑΙ ΦΙΛΙΠΠΟΙ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ (Αθήναι, 2000) σελ. 206: τα εν οίκω του Ιπποδρόμου, εν ... δήμω ! με ό,τι και αν αυτό σημαίνει. Ελάχιστα ενδιαφέρει το βιβλίο αυτό τον αθλητή της Ιππασίας, όμως πληροφορεί, αντεπαγωγικώς, περί του ‘τι δεν είναι Ιππασία’, άρα διαθέτει κι αυτό την ... χρησιμότητά του.

31.- BERNADETTEFAURIE: Ο ΠΛΗΡΗΣ ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΠΠΑΣΙΑ (Αθήναι, 2001) σελ. 160: ένα βαρύτατο εκδοτικό λάθος του οίκου Καρακώτσογλου το οποίο θα έπρεπε αμέσως να αποσυρθεί από το εμπόριο. Απαράδεκτα κ α κ ή και ευκαιριακή μετάφραση η οποία αγγίζει τα όρια του γελοίου. (Γίνεται αναφορά, π.χ. σε μπότες ιππασίας με δαντέλες !!!). Ο γράφων διεμαρτυρήθη αυτοπροσώπως προς τον εκδότη και του παρέδωσε ένα αντίτυπο διορθωμένο (κοκκινισμένο) απ’ αρχής μέχρις τέλους. Όχι! Αυτή την έκδοση μην την αγοράσετε! Οι εκδότες πρέπει επιτέλους να σεβαστούν το αναγνωστικό κοινό!.

32.- ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Μ. ΖΑΦΡΑΚΑ: Ο ΙΠΠΟΣ ΚΑΙ Η ΕΚΤΡΟΦΗ ΤΟΥ (Αθήναι, 2002) σελ. 200: άλλο ένα σημαντικό συγγραφικό Έργο το οποίο καλύπτει επαρκέστατα το θέμα του και αποδεικνύει ότι οι τεράστιες γλωσσικές μειονεξίες του νεοελληνικού ιδιώματος εάν αντιμετωπισθούν θαρραλέα δεν αποτελούν εμπόδιο συγγραφής ενός σοβαρού βιβλίου ιππικού και ιππολογικού περιεχομένου.

Εκ της παρουσιάσεως της ελληνογλώσσου Ιππικής Βιβλιογραφίας αιδημόνως ‘παρέλειψα’ κάθε αναφορά στους Αρχαίους Συγγραφείς. Ο λόγος αυτής της ‘παραλείψεώς’ μου είναι ότι στο πρόσωπο του διακεκριμένου Πανεπιστημιακού Θεοδώρου Αντικατζίδη αναγνωρίζω την βαρύνουσα αυθεντία γνώσεως αλλά και ικανότητος αναπτύξεως της πολυσήμαντης αυτής πτυχής, έτσι δε τον παρακαλώ όπως αναλάβει αυτή την παρουσίαση. Και αλλοίμονον αν, έστω λόγω έρωτος προς κάποιο γνωστικό αντικείμενο, αδυνατούμε να αναγνωρίζουμε πάντα τον Καλύτερον!

Γ’. ΤΑ ΕΚ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΓΛΩΣΣΟΥ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Από της ιδρύσεως του νεωτέρου Ελληνικού κράτους και μέχρι την δεκαετία του ’60 η Ελληνόγλωσση Ιππική Βιβλιογραφία διαγράφει μιάν έντονη παρουσία καλύπτοντας με επιστημονική πληρότητα και ακρίβεια αλλά και σαφήνεια τους βασικούς, τομείς της Ιππολογίας αλλά και της Ιππικής Τέχνης. Οι εκδόσεις της περιόδου αυτής τυπικά κινούνται επί του άξονος της στρατιωτικής Ιππασίας λόγω της τότε απουσίας στην χώρα μας κάθε αθλητικής Ιππασίας, όμως, αυτές οι εκδόσεις δεν χάνουν καμιά από τις χρησιμότητές τους ως προς την εφαρμογή και επί της αθλητικής Ιππασίας.

Η φυσιολογία και παθολογία του Ίππου, η Ίππευση και η Ιπποκομία με την Πεταλωτική παραμένουν ως έχουν και στην στρατιωτική και στην αθλητική Ιππασία. Και οι εκδόσεις αυτής της χρονικής περιόδου δε υπολείπονται σε τίποτε από τις αντίστοιχες της υπολοίπου Ευρώπης ούτε κατάπεριεχόμενο, ούτε κατ’ εμφάνιση. Από αριθμητικής δε πλευράς (όγκου) εκδόσεων διαπιστώνουμε υπερεπάρκεια τίτλων αλλά και μιά διάθεση των Συγγραφέων αξιοπρεπούς καλύψεως των θεμάτών τους.

Κατά την ίδια χρονική περίοδο διαπιστώνουμε και μία ραγδαία εξέλιξη (ανέλιξη, ακριβέστερα ...)της εν γένει Ιππασίας στην Ελλάδα με κορύφωση (δεκαετία ’60) την ανίδρυση του πρώτου αθλητικού Ομίλου Ιππασίας στηνΑθήνα, Ομίλου, ο οποίος, μεταξύ των άλλων δραστηριοτήτων του προτάσσει την έκδοση δύο βασικών τίτλων καταδεικνύοντας την μεγάλη σημασία του βιβλίου και της θεωρίας στο άθλημα της Ιππασίας.

Ευχαριστούμε πολύ τον κύριο Αριστοτέλη Καλέντζη για την παραχώρηση του υλικού και τη συγγραφή του κειμένου.

Πηγή: Horse.gr

Μακεδονικές ενδυμασίες της Φλώρινας

Προσπάθεια κλοπής του σκύλου της ΕΜΑΚ στην Κομοτηνή

ΜΕΤΑ ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΤΟΥ ΣΤΟ «ΧΡΟΝΟ»


Κυνηγήθηκαν τα δύο νεαρά άτομα που παραβίασαν την δίμετρη συρμάτινη περίφραξη με στόχο να τον πάρουν με το σπιτάκι του, αλλά δίχως αποτέλεσμα

«Υποβάλαμε αίτημα στη νομαρχιακή αυτοδιοίκηση να τοποθετήσουμε κάμερα παρακολούθησης του χώρου και προβολέα», θα πει ο διοικητής Λεωνίδας Καραγκούνης

Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι από το ρεπορτάζ της εφημερίδας μας για το πολύτιμο λαμπραντόρ απόκτημα της ΕΜΑΚ, που εκπαιδεύτηκε για να χρησιμοποιηθεί σε αναζητήσεις προσώπων όταν χρειαστεί σε ερείπια ή στην ύπαιθρο και αμέσως μετά την γνωστοποίηση της παρουσίας του, κάποιοι το έβαλαν στο στόχο για να το κλέψουν.

Το σκυλί που διαμένει σε κλειδωμένο άνετο σπιτάκι και βγαίνει σε τακτές ώρες από τον εκπαιδευτή του Απόστολο Γκουτζιαμάνη επιχείρησαν να το κλέψουν δύο νεαρά άτομα που η εμφάνισή τους δεν παρέπεμπε σε αλλοδαπούς. Οι δύο νεαροί πήδηξαν τον συρμάτινο φράχτη της περίφραξης όπου βρίσκεται ο «Ρόμπιν» και μάλιστα υπάρχει και από τον ουρανό κάλυψη με σύρμα και επιχειρούσαν να μετακινήσουν το σπίτι του.

Σ΄ εκείνη την φάση αντιλήφθηκε την ύποπτη κίνηση στέλεχος της ΕΜΑΚ που ήταν υπηρεσία κι έσπευσε να τους προσεγγίσει. Στην παρουσία του οι δύο νεαροί υπερπήδησαν τα σύρματα έχοντας σημείο διαφυγής, ενώ ακολούθησε κυνηγητό με αυτοκίνητο, αλλά ήδη είχαν εξαφανιστεί γιατί το πιο πιθανό είναι εκεί κοντά να είχαν συνεργό.

Ζητούν τοποθέτηση κάμερας και φωταγώγηση του χώρου τις νυκτερινές ώρες
Για το συμβάν ενημερώθηκε η ασφάλεια Κομοτηνής που ξεκίνησε έρευνα, ενώ από την πλευρά της υπηρεσίας έγιναν και τα κατάλληλα βήματα όπως θα πει ο διοικητής της ΕΜΑΚ Λεωνίδας Καραγκούνης προς τη νομαρχία, ζητώντας φωταγώγηση του χώρου και την τοποθέτηση κάμερας για την καταγραφή των κινήσεων πέριξ του χώρου.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ Σταύρος Φανφάνης

Πηγή: Χρόνος

Εκκλησία ή τζαμί; Το δίλημμα των κατοίκων του Ορτάκιοϊ

Επίκεντρο αντιπαράθεσης έγινε το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Δημητρίου στο Ορτάκιοϊ του δήμου Σιλιβρί της Κωνσταντινούπολης. Όπως μεταδίδει η Χουριέτ πολλοί κάτοικοι της περιοχής αντιδρούν στα σχέδια του δήμου να μετατρέψει τον ναό, που χτίσθηκε πριν 180 χρόνια, σε τζαμί.

Μέχρι το 1850, το Ορτάκιοϊ, που στους Βυζαντινούς χρόνους ονομαζόταν Άγιος Φωκάς, κατοικούνταν αποκλειστικά από Έλληνες και Αρμένιους. Σήμερα είναι ένα θερινό θέρετρο για τους Κωνσταντινοπολίτες. [Πατήστε εδώ για περισσότερες πληροφορίες για την ιστορία του χωριού]

Ο Αγ. Δημήτριος βρίσκεται στο κέντρο του χωριού αλλά για δεκαετίες είχε αφεθεί στη τύχη του. Στην νεότερη ιστορία είχε χρησιμοποιηθεί ως φυλάκιο του στρατού, ως σχολείο και αργότερα ως τζαμί μέχρι να χτισθεί ένα σύγχρονο τζαμί λίγο πιο πέρα. Μετά εγκαταλείφθηκε τελείως και έγινε αχυρώνας, σημειώνει η Χουριέτ. Η εφημερίδα μεταφέρει δήλωση ενός κατοίκου της περιοχής που λέει ότι "δεν υπάρχει κανείς πια για να εκκλησιασθεί...Ο πληθυσμός του χωριού αυξάνεται μέρα με την μέρα...Κανείς συγχωριανός μου δεν θέλει την εκκλησία".

Πριν έξι μήνες ο δήμος ξεκίνησε έργα για την αναστύλωση της εκκλησίας και την μετατροπή της σε τζαμί. Τα έργα όμως έχουν διακοπεί. Αφενός ο δήμος αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες και αφετέρου υπάρχουν αντιδράσεις όχι μόνο από αρχιτέκτονες και το Πατριαρχείο αλλά και από πολλούς κατοίκους.

Ακόμη και ο μοναδικός φύλακας στο γιαπί, που δεν θέλησε να δώσει το όνομα του, εξέφρασε την άποψη ότι ο ναός θα πρέπει να αναστηλωθεί και να γίνει ένα Ορθόδοξο μνημείο, σημειώνει η Χουριέτ.

Πολλοί νέοι στο χωριό συμφωνούν με τον φύλακα. Ένας 21χρονος προτιμά να αναστηλωθεί η εκκλησία για να αυξηθεί ο τουρισμός: "Όλοι οι φίλοι μου, που είναι μεταξύ 20-25 ετών, θέλουν να αναστηλωθεί η ιστορική αυτή εκκλησία...Έχουμε ήδη αρκετά τζαμιά στο Ορτάκιοϊ", τόνισε.

Ενας μεσόκοπος κάτοικος συμφωνεί: "Θα πρέπει να την αναστυλώσουν όπως ακριβώς ήταν παλιά. Θα θέλαμε να ερχόταν τουρίστες στο χωριό μας".

Σε ένα από τα παλιά σπίτι γύρω από την εκκλησία ζει η 82χρονη Fikriye Eldeniz, πρόσφυγας από την Βόρειο Ελλάδα. Δεν θυμάται καν πότε ήρθε στην περιοχή αλλά θυμάται ότι η εκκλησία τότε δεν χρησιμοποιούνταν.

"Είμαι πολύ μεγάλη για να σχολιάσω, αλλά τις παλιές, καλές εποχές υπήρχαν εκκλησίες, υπήρχαν τζαμιά και όλοι ζούσαν ευτυχισμένοι είτε ήταν Ορθόδοξοι είτε Μουσουλμάνοι".

Πηγή: Foreign Press

Κραυγή αγωνίας για τα ναρκωτικά

Σε άβατο τύπου Ζωνιανών εξελίσσεται η περιοχή του Δενδροποτάμου. Κάτοικοι καταγγέλλουν ότι 50 με 100 οικογένειες διακινούν τα ναρκωτικά και σπέρνουν τον τρόμο.

"Οι έμποροι βγήκαν σαν μανιτάρια, και οι χρήστες φτιάχνουν την πρέζα μπροστά στα παιδιά" καταγγέλλει κάτοικος της περιοχής.

“Είμαστε τελειωμένοι αν δεν κάνει κάτι η αστυνομία. Τον τελευταίο χρόνο τα πράγματα χειροτέρεψαν”.

Της Σοφίας Χριστοφορίδου

Ο 55χρονος Αντώνης Δημητρίου, που γεννήθηκε και έζησε όλα του τα χρόνια στον Δενδροπόταμο, εκφράζει την αγωνία όλων των κατοίκων που ζουν εκεί με το φόβο. “Εδώ η πρέζα πουλιέται με τους τόνους. Δεν αισθανόμαστε ασφαλείς, τα παιδιά δεν έχουν πού να παίξουν. Η αστυνομία ξέρει τι γίνεται”, λέει ένας γεροντότερος που δεν θέλει να μιλήσει επωνύμως “γιατί δεν ξέρεις τι γίνεται, έχω παιδιά και εγγόνια”.

ΛΑΪΚΗ ΝΑΡΚΩ-ΑΓΟΡΑ

“Στη ‘λαϊκή αγορά’ του Δενδροποτάμου μόνο πάγκους που δεν βγάζουν οι έμποροι ναρκωτικών. Δεν φοβούνται τίποτε. Κάθε μέρα στήνεται παζάρι κανονικό στις οδούς Κολοκοτρώνη και Κωνσταντινουπόλεως, κάτω από τη ‘μύτη’ των αστυνομικών. Είτε υπάρχει αστυνομία είτε όχι, είναι το ίδιο και το αυτό”. Τα λόγια αγανάκτησης προέρχονται από έναν άνθρωπο που ζει με την οικογένειά του στο “γκέτο” του Δενδροποτάμου, ο οποίος θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία του. “Και που υπάρχει αστυνομία, δεν κάνει τίποτα πέρα από τον τυπικό έλεγχο. Σταματούν αρρώστους, μόνο, και τους ψάχνουν. Βλέπουν τους εμπόρους και δεν κάνουν τίποτε”, λέει. Πιστεύει ότι οι αστυνομικοί φοβούνται, ενώ για ορισμένους εξ αυτών υποστηρίζει ότι “πατούν κόρνα όταν πλησιάζουν για έλεγχο, για να κρυφτούν οι έμποροι”. “Η γειτονιά έμεινε στο έλεος των εμπόρων ναρκωτικών. Ο δήμος δεν κάνει τίποτε”, καταλήγει.

“Σε έναν πλανόδιο Ρομά που πουλάει ρολόγια στην Τσιμισκή για να ταΐσει τα παιδιά του, το πρόστιμο είναι 1.000 ευρώ. Ξέρετε τι λένε οι κάτοικοι; ‘Τελικά μήπως πρέπει να πουλάμε ναρκωτικά, για να είμαστε ελεύθεροι να πουλάμε;”, σημειώνει ο επικεφαλής της ελάσσονος αντιπολίτευσης στο δημοτικό συμβούλιο Μενεμένης Παύλος Σιδηρόπουλος.

ΤΟΥΣ ΔΙΩΧΝΟΥΝ ΟΙ ΒΑΡΟΝΟΙ

“Εμείς δεν είμαστε άνθρωποι της φασαρίας, μικροπωλητές είμαστε. Ντρεπόμαστε να πούμε ότι είμαστε από τον Δενδροπόταμο, μας έχουν ταυτίσει όλους με τους εμπόρους ναρκωτικών”, λέει ο 55χρονος Αντώνης Δημητρίου και προσθέτει: “Το κράτος ‘καθάρισε’ το κέντρο και την πλατεία Ναυαρίνου από τους εμπόρους και όλοι ήρθαν εδώ. Τους ‘μάζεψε’ όλους σε ένα μέρος. Το γνωρίζουν όλοι, και η αστυνομία και η εισαγγελία”, προσθέτει.

Όπως περιγράφουν οι κάτοικοι του Δενδροποτάμου, η κατάσταση άλλαξε πριν από καμιά εικοσαετία, όταν ήρθαν στην περιοχή σκηνίτες από τις παρυφές άλλων νομών, που είχαν παραβατική συμπεριφορά. Κάποιοι ανέπτυξαν σχέσεις και με αλβανούς Ρομά που είχαν σχέση με την αλβανική μαφία, και η κατάσταση άρχισε να ξεφεύγει από τον έλεγχο.

“Οι οικονομικοί μετανάστες που ήρθαν εδώ πριν από 15 χρόνια σήμερα είναι ‘βαρόνοι’ της πρέζας”, υποστηρίζει ο κ. Σαγκούρης. “Πενήντα, εκατό οικογένειες σπέρνουν το φόβο. Πού να πάμε; πήραμε δάνεια, χτίσαμε σπίτια. Δεν είναι λύση να φύγουμε”, λέει ο κ. Σαγκούρης. Κι όμως, αυτήν τη λύση επιλέγουν όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα -το 20% των παλαιών κατοίκων του Δενδροποτάμου πούλησαν τα σπίτια τους και έφυγαν, για να γλιτώσουν τα παιδιά τους.

“Δεν είναι οι κάτοικοι που ασχολούνται με τη διακίνηση. Είναι μια ομάδα ανθρώπων που έχει καταφύγει στην περιοχή και κάνει εμπορία, και δημιουργεί έναν κλοιό φόβου. Παρ’ όλα αυτά και προς τιμήν τους τολμούν και διαμαρτύρονται”, σημειώνει ο κ. Σιδηρόπουλος.

ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ

Η “Μ” επικοινώνησε με το δήμαρχο Μενεμένης Γιώργο Ακτσελή, για να εκφέρει την άποψή του για τις αιτίες της κατάστασης που έχει δημιουργηθεί και τις ενέργειες της δημοτικής αρχής, προκειμένου να παρέμβει για να αντιμετωπίσει το ζήτημα, ωστόσο ο ίδιος αρνήθηκε κατηγορηματικά να κάνει οποιοδήποτε σχόλιο. “Ήταν προεκλογική δέσμευση του δημάρχου ότι σε τρεις μήνες τα ναρκωτικά θα φύγουν από τον Δενδροπόταμο”, λέει ο κ. Σιδηρόπουλος, μέλος της δημοτικής ομάδας του νυν δημάρχου και αντιδήμαρχος τότε, επικεφαλής της ελάσσονος αντιπολίτευσης στο δήμο Μενεμένης σήμερα.

Αναγνωρίζει ότι η τοπική αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να παίξει το ρόλο της αστυνομίας. “Μπορούμε όμως να πιέσουμε για να ενισχυθεί το αστυνομικό τμήμα, που έχει τρομερές ελλείψεις. Να πιέσουμε να εγκατασταθούν στην περιοχή εφορίες, ΙΚΑ, ταχυδρομεία, για να υποχρεώνονται οι κάτοικοι των γύρω περιοχών να έρχονται στον Δενδροπόταμο. Μόνο αν ανοίξουν τα ‘σύνορα’ του γκέτο θα δυσκολευτεί και το έργο των εμπόρων. Αλλιώς δεν σπάει ο κλειστός κύκλος”.

Σκληρά μαθήματα από το νηπιαγωγείο

Το πρώτο που θα μάθουν τα νήπια του Δενδροποτάμου, με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, είναι: “μην ακουμπάτε τις σύριγγες που είναι πεταμένες στην αυλή του σχολείου”. Αν βγουν στο γήπεδο να παίξουν μπάλα, θα δουν δίπλα τους τους χρήστες να ετοιμάζουν τη δόση τους και να τρυπιούνται. “Τη χρονιά που πέρασε δεν έστειλα το παιδί μου στο σχολείο. Φοβάμαι”, παραδέχεται ένας κάτοικος του Δενδροποτάμου. “Δεν θα αφήσουμε τα παιδιά και τα εγγόνια μας στο έλεος. Θα κάνουμε κατάληψη στο σχολείο”, λέει ένας ηλικιωμένος δίπλα του. “Από τα 12 - 13 τους χρόνια τα παιδιά είναι μπλεγμένα, στα 16 έχουν γίνει και βαποράκια”, τονίζει ο δημοτικός σύμβουλος Μενεμένης και κάτοικος Δενδροποτάμου Βασίλης Σαγκούρης.

“Όσο μπορούμε, κρατάμε τα παιδιά στον αθλητισμό για να μην μπλέξουν”, λέει ο πρόεδρος της τοπικής ποδοσφαιρικής ομάδας Στέλιος Δήμου. Ο ίδιος προσπάθησε να δημιουργήσει μια ακαδημία ποδοσφαίρου, αλλά στην πρώτη εβδομάδα οι γονείς πήραν τα παιδιά τους. “Όλο το γήπεδο είναι γεμάτο με σύριγγες, τα παιδιά βλέπουν τους χρήστες να τρυπιούνται μέρα μεσημέρι. Το τελευταίο διάστημα δυο φορές κάλεσα το ασθενοφόρο να πάρει δυο άτομα που ήταν σε κωματώδη κατάσταση έξω από το γήπεδο”.

ΖΗΣΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
καθηγητής Κοινωνιολογίας ΑΠΘ

“Η εγκληματικότητα ευδοκιμεί στα γκέτο. Υπάρχει διαλεκτική σχέση μεταξύ της γκετοποίησης και της μαφίας που εκμεταλλεύεται τις συνθήκες του γκέτο. Εδώ και πολλά χρόνια γίνονται προσπάθειες διερεύνησης των συνθηκών ζωής των Ρομά, αλλά δεν αρκούν οι μελέτες των πανεπιστημιακών. Το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται ούτε με αστυνομικά μέτρα ούτε με φιλανθρωπίες. Προέχει να διαμορφωθούν οι οικονομικές συνθήκες και να ενταθούν οι προσπάθειες για εκπαίδευση των παιδιών. Παρά τις προσπάθειες που γίνονται κατά καιρούς, το ποσοστό αναλφαβητισμού είναι υψηλό. Αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να βρουν τη θέση τους στην κοινωνία, να ενσωματωθούν χωρίς να ισοπεδωθούν τα πολιτισμικά τους χαρακτηριστικά. Η πολιτεία πρέπει να αποφασίσει να λάβει σοβαρά μέτρα για να σταματήσει την γκετοποίηση και οι πολίτες να εγκαταλείψουν τη λογική ‘έξω από την αυλή μου και ας είναι και η αδερφή μου’”.

Το άβατο του Δενδροποτάμου

Η μόνη αστυνομική επιχείρηση ήταν το Δεκέμβριο του 2008, οπότε συνολικά 248 κλιμάκια με 607 αστυνομικούς πραγματοποίησαν ελέγχους σε 918 άτομα και 212 οχήματα, προσήγαγαν 119 άτομα και συνέλαβαν 40 για παράβαση του νόμου περί ναρκωτικών

Άβατο τύπου Ζωνιανών

Tην περασμένη Δευτέρα εξαγριωμένοι Αθίγγανοι επιτέθηκαν σε περιπολικό, ενώ κατά το παρελθόν σημειώθηκαν και άλλα επεισόδια με προπηλακισμούς, καθώς και τραυματισμούς με αυτοκίνητα που κινούνταν επιθετικά προς το μέρος των αστυνομικών. Εξάλλου, πριν από μερικούς μήνες ασθενοφόρο δέχτηκε “αδέσποτες” σφαίρες.

Είναι κοινό μυστικό ότι στον Δενδροπόταμο κυκλοφορούν όπλα, προερχόμενα συνήθως από την αλβανική μαφία. “Εδώ δεν ισχύουν αυτά που ξέρουμε ότι ισχύουν σε άλλες περιοχές. Κάποιοι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, χωρίς να τους ενοχλεί κανένας”, επισημαίνει ο επικεφαλής της ελάσσονος αντιπολίτευσης στο δημοτικό συμβούλιο Μενεμένης Παύλος Σιδηρόπουλος.

“Δεν υπάρχει άβατο. Ελέγχους κάνει και το αστυνομικό τμήμα και η ΟΠΚΕ, και οι συνοριοφύλακες. Πολλοί δέχονται να τους ελέγξουν, αλλά κάποιοι γίνονται επιθετικοί στην προσπάθειά τους να απελευθερώσουν τους δικούς τους”, αναφέρει ανώτερος αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ. Ο ίδιος παραδέχεται ότι υπάρχουν ελλείψεις στη στελέχωση του τμήματος, το οποίο πρέπει να ενισχυθεί. Ωστόσο τονίζει ότι “δεν υπάρχει καμία σύγκριση με τα Ζωνιανά, είναι μέρα με τη νύχτα”.

“Όταν καλούμαστε να κάνουμε ελέγχους σε πάνω από τέσσερα σπίτια, πηγαίνουμε με όλη τη δύναμη της υποδιεύθυνσης και με συνδρομή μιας διμοιρίας των ΜΑΤ”, αναφέρει αστυνομικός της δίωξης ναρκωτικών. Οι εκτεταμένες επιχειρήσεις τύπου “Ζωνιανών”, πάντως, δεν είναι συχνό φαινόμενο. Είναι χαρακτηριστικό ότι η μόνη ανακοίνωση που εξέδωσε η αστυνομική διεύθυνση σχετικά με επιχείρηση στον Δενδροπόταμο ήταν το Δεκέμβριο του 2008, οπότε συνολικά 248 κλιμάκια με 607 αστυνομικούς πραγματοποίησαν ελέγχους σε 918 άτομα και 212 οχήματα προσήγαγαν 119 άτομα και συνέλαβαν 40 για παράβαση του νόμου περί ναρκωτικών.

ΠΟΛΥΔΥΝΑΜΟ - ΑΔΥΝΑΜΟ

“Κάποτε ερχόταν και η κλούβα. Από τότε που σταμάτησε, οι έμποροι βγήκαν σαν τα μανιτάρια και οι χρήστες φτιάχνουν την πρέζα μπροστά στα παιδιά”, περιγράφει ο Αντώνης Δημητρίου, κάτοικος Δενδροποτάμου.

“Το αστυνομικό τμήμα είναι πολυδύναμο, αλλά στην ουσία είναι αδύναμο. Οι περιπολίες είναι σπάνιες, οι άνθρωποι φοβούνται να καταγγείλουν αυτό που βλέπουν. Ξεπεράσαμε και τα Ζωνιανά”, λέει ο δημοτικός σύμβουλος Μενεμένης Β. Σαγκούρης.

“Οι αστυνομικοί έχουν τεράστια περιοχή να καλύψουν και πολλές φορές προσπαθούν πάνω από τις δυνάμεις τους. Το τμήμα είναι αποδεκατισμένο, υπάρχουν τουλάχιστον είκοσι κενές οργανικές θέσεις. Περιμένουν από πενήντα ανθρώπους να κάνουν δουλειά. Αν αφαιρέσουμε αυτούς που απασχολούνται σε σκοπιές, φύλαξη κτιρίων και μεταγωγές, τους αδειούχους και τους ασθενείς, πόσα άτομα θα μείνουν;”, διερωτάται ο κ. Σιδηρόπουλος. “Αν θέλουν να ξεκαθαρίσουν την ιστορία, μπορούν να το κάνουν μέσα σε τρεις μέρες. Θέλει ένα περιπολικό της ΟΠΚΕ στη γωνία του σχολείου και δύο ομάδες αστυνομικών να κινούνται στην περιοχή διαρκώς, να ακολουθούν το κάθε πρεζόνι που θα τους οδηγήσει στον έμπορο. Αλλά με την ανοχή ορισμένων, η κατάσταση παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις”, καταλήγει.

ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΙ

Οι διωκτικές αρχές έχουν κινήσει τις διαδικασίες για να διαπιστώσουν το μέγεθος του τραπεζικού λογαριασμού ατόμων που σχετίζονται με τη διακίνηση ναρκωτικών, προκειμένου να διαπιστώσουν αν συνδέονται και με ξέπλυμα μαύρου χρήματος. Παλιά υπήρχαν 4 - 5 ισχυρές οικογένειες που κρατούσαν το εμπόριο ναρκωτικών, σήμερα και τα “τσιράκια” τους αυτονομήθηκαν. Εκτός από τα ναρκωτικά, ασχολούνται και με την εξαιρετικά επικερδή δραστηριότητα της τοκογλυφίας. Για 100.000 ευρώ πληρώνεις 400.000 ευρώ, και είσαι συνεχώς με το φόβο, λένε άνθρωποι που γνωρίζουν θύματα των τοκογλύφων.

Συνθήματα με μπαλόνια και κορδέλες

Κάποια σπίτια έχουν κρεμασμένες μπαλόνια ή κορδέλες στα κάγκελα, σε άλλα φαίνεται να κάνουν συνεχώς… μπάρμπεκιου, όμως δεν γιορτάζουν ούτε γάμο ούτε γενέθλια. Είναι το συνθηματικό για τους χρήστες, το σημάδι που τους δείχνει πού θα βρουν τη δόση τους.

Τα αναμμένα μαγκάλια έχουν διπλή “χρησιμότητα”, καθώς σε περίπτωση ανάγκης οι έμποροι πετούν εκεί τα ναρκωτικά. Το ίδιο και οι βρύσες, που σε κάποια σπίτια είναι μονίμως ανοιχτές, για να διαλυθεί η άσπρη σκόνή στο νερό. Σε κάποια σπίτια υπάρχουν κάμερες, όχι για προστασία από τυχόν διαρρήκτες αλλά… από την αστυνομία, έτσι ώστε αν οι έμποροι δουν ύποπτες κινήσεις, να εξαφανίσουν τα ναρκωτικά. Άλλοι “κόβουν μισθό” 1.000 ευρώ το μήνα σε άτομα με καθαρό ποινικό μητρώο, για να τους φυλούν τα ναρκωτικά.

Πηγή: Μακεδονία

Περιορίζεται η φωτιά στην Κάρυστο

Περιορίζεται -σύμφωνα με την πυροσβεστική- η φωτιά στην Κάρυστο, στο χωριό Αετός, που αναζωπυρώθηκε τη νύχτα της Τετάρτης, λόγω των ισχυρών ανέμων.

Σύμφωνα με την Πυροσβεστική, οι φλόγες έκαψαν υψηλή βλάστηση και επί τόπου για την κατάσβεση της φωτιάς έσπευσαν 32 πυροσβέστες με 11 οχήματα και ομάδα 10 πεζοπόρων. Ρίψεις νερού πραγματοποίησαν 3 ελικόπτερα.

Η φωτιά στην ευρύτερη περιοχή της Καρύστου έχει ξεκινήσει από την προηγούμενη εβδομάδα και έχει κατακάψει μεγάλες δασικές εκτάσεις. Απείλησε επανειλημμένως κατοικημένες περιοχές και ακόμη δεν έχει τεθεί υπό έλεγχο.

Βρίσκεται σε ύφεση, γεγονός που σημαίνει ότι παραμένουν διάσπαρτες εστίες σε τεράστια έκταση που αποτελούν εν δυνάμει καταστροφικά μέτωπα

Στο Ρέθυμνο

Υπό μερικό έλεγχο η φωτιά στο δήμο Λάμπης Ρεθύμνου, ενώ σε ύφεση βρίσκεται η πυρκαγιά στην Άνδρο στο χωριό Άνω Φελλός.

Την Πέμπτη, πολύ υψηλός είναι ο κίνδυνος εκδήλωσης πυρκαγιάς στις Νομαρχίες Αθηνών, Ανατολικής και Δυτικής Αττικής, Πειραιώς και Εύβοιας.

Πηγή: Τα Νέα

Ευβοιώτισσα