Βυζαντινός Νερόμυλος
"Πολύγηρος" (Πολύγηρως" γιά την ακρίβεια) είναι η πρώτη αναφορά του οικισμού, ως μονυδριακού αγριδίου, στα Ιβηρίτικα αρχεία, του 9ου/10ου αιώνα. Αν θυμάμαι καλά, μαζί με ένα άλλο τοπωνύμιο ,αναφέρεται ως "προάστειο" (συνοικισμός, στην νοταρική βυζαντινή ορολογία).
Υπάρχει και μία συζήτηση επιστημόνων γιά το όνομα, στα ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ, προς το τέλος της δεκαετίας του 60, όπου και πολλές εκδοχές, αλλα χωρίς την μαρτυρία της Ιβήρων που δεν είχε τότε εκδοθεί.
Σύμφωνα με αυτά, Πολύγηρος σημαίνει "τόπος με πολλούς γέροντες" και με τίποτε "τόπος με πολλούς γύρους"(δηλαδή με ανακρατήματα των ελαιοδέντρων ή με πολλές στροφές).
Φυσικά, υπάρχει πάντοτε το ενδεχόμενο το "πολύ" να σημαίνει "παλαιό" (όπως Πολύμυλος, Πολύκαστρο) αλλά και το "γήρως" να είναι κάποιο εξελληνισμένο άδηλο τοπωνύμιο, όπως η Ιερισσός, που δεν προέρχεται από κάποια "Ιερά Ισσό", μήτε από την Ερεσσό, αλλά από το "αρίτσου",που σημαίνει βλαχιστί τον σκαντζόχοιρο και είναι πιστή μετάφραση της αρχαίας Ακάνθου που είχε προηγηθεί στην περιοχή( γνώμη Σωκράτη Λιάκου).
Η γνώση των μεσαιωνικών τοπωνυμίων, φωτίζει πολλές μετέπειτα παρετυμολογίες. Ενδεικτικά αναφέρω ότι η πρώτη μνεία της Επανομής είναι σε έγγραφο του 1304 ("αμπέλιον εις Πανομήν")και ότι το Μεσημέρι το ονομάζω "Μεσημέρη" επειδή προέρχεται από τα "δίκαια του Μεσημέρη"(Πρακτικό Απελμενέ, Λαύρα, 1300)
Από το blog του Πετεφρή
Ευχαριστούμε τον φίλο ερευνητή Πετεφρή, για τη σπουδαία εργασία του. Πάλι καλά που υπάρχουν άνθρωποι σαν κι αυτόν, όταν κατεστημένα συμφέροντα "θάβουν" συστηματικά, όχι μόνο τον Πολύγυρο, αλλά ό,τι δεν συμφέρει και δεν γεμίζει την τσέπη τους...
"Πολύγηρος" (Πολύγηρως" γιά την ακρίβεια) είναι η πρώτη αναφορά του οικισμού, ως μονυδριακού αγριδίου, στα Ιβηρίτικα αρχεία, του 9ου/10ου αιώνα. Αν θυμάμαι καλά, μαζί με ένα άλλο τοπωνύμιο ,αναφέρεται ως "προάστειο" (συνοικισμός, στην νοταρική βυζαντινή ορολογία).
Υπάρχει και μία συζήτηση επιστημόνων γιά το όνομα, στα ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ, προς το τέλος της δεκαετίας του 60, όπου και πολλές εκδοχές, αλλα χωρίς την μαρτυρία της Ιβήρων που δεν είχε τότε εκδοθεί.
Σύμφωνα με αυτά, Πολύγηρος σημαίνει "τόπος με πολλούς γέροντες" και με τίποτε "τόπος με πολλούς γύρους"(δηλαδή με ανακρατήματα των ελαιοδέντρων ή με πολλές στροφές).
Φυσικά, υπάρχει πάντοτε το ενδεχόμενο το "πολύ" να σημαίνει "παλαιό" (όπως Πολύμυλος, Πολύκαστρο) αλλά και το "γήρως" να είναι κάποιο εξελληνισμένο άδηλο τοπωνύμιο, όπως η Ιερισσός, που δεν προέρχεται από κάποια "Ιερά Ισσό", μήτε από την Ερεσσό, αλλά από το "αρίτσου",που σημαίνει βλαχιστί τον σκαντζόχοιρο και είναι πιστή μετάφραση της αρχαίας Ακάνθου που είχε προηγηθεί στην περιοχή( γνώμη Σωκράτη Λιάκου).
Η γνώση των μεσαιωνικών τοπωνυμίων, φωτίζει πολλές μετέπειτα παρετυμολογίες. Ενδεικτικά αναφέρω ότι η πρώτη μνεία της Επανομής είναι σε έγγραφο του 1304 ("αμπέλιον εις Πανομήν")και ότι το Μεσημέρι το ονομάζω "Μεσημέρη" επειδή προέρχεται από τα "δίκαια του Μεσημέρη"(Πρακτικό Απελμενέ, Λαύρα, 1300)
Από το blog του Πετεφρή
Ευχαριστούμε τον φίλο ερευνητή Πετεφρή, για τη σπουδαία εργασία του. Πάλι καλά που υπάρχουν άνθρωποι σαν κι αυτόν, όταν κατεστημένα συμφέροντα "θάβουν" συστηματικά, όχι μόνο τον Πολύγυρο, αλλά ό,τι δεν συμφέρει και δεν γεμίζει την τσέπη τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου