Μια «πολυκατοικία» ηλικίας 3.200 χρόνων, αποκάλυψε σε ανασκαφές στην Τούμπα Θεσσαλονίκης, ο καθηγητής Προϊστορικής Αρχαιολογίας του ΑΠΘ, Στέλιος Ανδρέου. Πρόκειται για τρία μεγάλα κτίρια -μέχρι 200 τμ - χτισμένα με πλιθιά, με πολλά δωμάτια και στενούς δρόμους που χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι για να κυκλοφορήσουν στην κορυφή της Τούμπας.
Οι ανασκαφές συνεχίστηκαν φέτος με στόχο την ολοκλήρωση της διερεύνησης δύο συγκροτημάτων που από το 2006 έχουν προσφέρει σημαντικά στοιχεία για τη ζωή των ανθρώπων στην περιοχή της μετέπειτα Θεσσαλονίκης πριν από 3200 χρόνια, στο τέλος της Ύστερης Εποχής του Χαλκού και στην αρχή της Πρώιμης Εποχή Σιδήρου. Το 2009 η ανασκαφή επικεντρώθηκε κυρίως στη διερεύνηση της περιόδου του οικισμού, που ανήκει στην περίοδο γύρω στο 1200 π.Χ.
Στο νοτιότερο από τα τρία κτίρια, αποκαλύφτηκε ένα από τα δωμάτια των αποθηκών με δύο κατασκευές μοναδικές μέχρι τώρα στον οικισμό: μία μεγάλη υπέργεια κυκλική αποθηκευτική κατασκευή από ωμό πηλό για την αποθήκευση καρπών και δίπλα της μια υπερυψωμένη βοηθητική πλατφόρμα, που διευκόλυνε τις εργασίες της αποθήκευσης.
Σε άλλα δωμάτια του ίδιου κτιρίου εντοπίστηκαν εστίες, ένα φουρνάκι γεμάτο στάχτες και καμένους σπόρους, μία λίθινη πλατφόρμα μαζί με τα εργαλεία (μυλόπετρες, αξίνες και πελέκεις, λίθινες λεπίδες, ξέστρα, υφαντικά βάρη κ.ά) και τα δοχεία που χρησίμευαν για την προετοιμασία της τροφής και για ποικίλες οικοτεχνικές και εργαστηριακές δραστηριότητες όπως η υφαντική, η κατεργασία των μετάλλων, η επεξεργασία δερμάτων κ.ά.
Κάποια δωμάτια ήταν στρωμένα με χαλιά από φυτικές ίνες. Οι δρόμοι όμως ήταν γεμάτοι από τα σκουπίδια που οι κάτοικοι πετούσαν όταν καθάριζαν τα δωμάτια και τα τζάκια τους. Τα οικόσιτα ζώα τα κρατούσαν εκτός, σε ειδικούς χώρους ή στα χωράφια.
Ένα σημαντικό στοιχείο της φετινής ανασκαφής ήταν ο μεγάλος αριθμός των ταφών που εντοπίστηκαν στις αυλές και τους δρόμους του οικισμού. Έτσι μαζί με παλιότερα ευρήματα η Τούμπα Θεσσαλονίκης αριθμεί περίπου 17 ταφές ενώ αρκετά είναι και τα διάσπαρτα ανθρώπινα οστά, τα οποία είχαν μεταφερθεί από την αρχική τους θέση μαζί με χώμα κατά τη διάρκεια κάποιων ισοπεδώσεων και χωματουργικών εργασιών που ήταν συνηθισμένες στον οικισμό.
Το σύνολο αυτό είναι μοναδικό για την περίοδο της Ύστερης Εποχής του Χαλκού στην Κεντρική Μακεδονία και το μόνο που μας δίνει κάποιες πληροφορίες για τον τρόπο με τον οποίο οι κάτοικοι μεταχειρίζονταν τους νεκρούς τους την εποχή αυτή. Αυτή τη στιγμή λοιπόν οι ενδείξεις που έχουμε, δείχνουν ότι τη συγκεκριμένη περίοδο οι κάτοικοι της περιοχής δεν έθαβαν τους νεκρούς τους σε οργανωμένα νεκροταφεία αλλά συχνά προτιμούσαν να τους θάβουν κοντά στα σπίτια.
Πηγή: Ελευθεροτυπία
Οι ανασκαφές συνεχίστηκαν φέτος με στόχο την ολοκλήρωση της διερεύνησης δύο συγκροτημάτων που από το 2006 έχουν προσφέρει σημαντικά στοιχεία για τη ζωή των ανθρώπων στην περιοχή της μετέπειτα Θεσσαλονίκης πριν από 3200 χρόνια, στο τέλος της Ύστερης Εποχής του Χαλκού και στην αρχή της Πρώιμης Εποχή Σιδήρου. Το 2009 η ανασκαφή επικεντρώθηκε κυρίως στη διερεύνηση της περιόδου του οικισμού, που ανήκει στην περίοδο γύρω στο 1200 π.Χ.
Στο νοτιότερο από τα τρία κτίρια, αποκαλύφτηκε ένα από τα δωμάτια των αποθηκών με δύο κατασκευές μοναδικές μέχρι τώρα στον οικισμό: μία μεγάλη υπέργεια κυκλική αποθηκευτική κατασκευή από ωμό πηλό για την αποθήκευση καρπών και δίπλα της μια υπερυψωμένη βοηθητική πλατφόρμα, που διευκόλυνε τις εργασίες της αποθήκευσης.
Σε άλλα δωμάτια του ίδιου κτιρίου εντοπίστηκαν εστίες, ένα φουρνάκι γεμάτο στάχτες και καμένους σπόρους, μία λίθινη πλατφόρμα μαζί με τα εργαλεία (μυλόπετρες, αξίνες και πελέκεις, λίθινες λεπίδες, ξέστρα, υφαντικά βάρη κ.ά) και τα δοχεία που χρησίμευαν για την προετοιμασία της τροφής και για ποικίλες οικοτεχνικές και εργαστηριακές δραστηριότητες όπως η υφαντική, η κατεργασία των μετάλλων, η επεξεργασία δερμάτων κ.ά.
Κάποια δωμάτια ήταν στρωμένα με χαλιά από φυτικές ίνες. Οι δρόμοι όμως ήταν γεμάτοι από τα σκουπίδια που οι κάτοικοι πετούσαν όταν καθάριζαν τα δωμάτια και τα τζάκια τους. Τα οικόσιτα ζώα τα κρατούσαν εκτός, σε ειδικούς χώρους ή στα χωράφια.
Ένα σημαντικό στοιχείο της φετινής ανασκαφής ήταν ο μεγάλος αριθμός των ταφών που εντοπίστηκαν στις αυλές και τους δρόμους του οικισμού. Έτσι μαζί με παλιότερα ευρήματα η Τούμπα Θεσσαλονίκης αριθμεί περίπου 17 ταφές ενώ αρκετά είναι και τα διάσπαρτα ανθρώπινα οστά, τα οποία είχαν μεταφερθεί από την αρχική τους θέση μαζί με χώμα κατά τη διάρκεια κάποιων ισοπεδώσεων και χωματουργικών εργασιών που ήταν συνηθισμένες στον οικισμό.
Το σύνολο αυτό είναι μοναδικό για την περίοδο της Ύστερης Εποχής του Χαλκού στην Κεντρική Μακεδονία και το μόνο που μας δίνει κάποιες πληροφορίες για τον τρόπο με τον οποίο οι κάτοικοι μεταχειρίζονταν τους νεκρούς τους την εποχή αυτή. Αυτή τη στιγμή λοιπόν οι ενδείξεις που έχουμε, δείχνουν ότι τη συγκεκριμένη περίοδο οι κάτοικοι της περιοχής δεν έθαβαν τους νεκρούς τους σε οργανωμένα νεκροταφεία αλλά συχνά προτιμούσαν να τους θάβουν κοντά στα σπίτια.
Πηγή: Ελευθεροτυπία
