του Δημήτρη Δραγώγια
Καλοκαίρι του 1983. Ο αντιπρόεδρος του Α.Σ. Αρης Θεόφιλος Μητρούδης αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας μια αποστολή που θεωρείτο δύσκολη. Να φέρει στην Ελλάδα τον ελληνικής καταγωγής Σκοπιανό Μιχαήλ Μισούνοφ, ένα ψηλό παλικάρι με μπόι 2,08 μ. και φονικούς αγκώνες, όπως έλεγε ο συνεργάτης του Γιάννη Ιωαννίδη Λάζαρο Λέτσιτς, ο οποίος τον πρότεινε αναπιφύλακτα.
Για κάποιον άγνωστο – τότε – λόγο ανακαλύπτει ότι ο Μισούνοφ ήταν ανεπιθύμητος μέσα από τα ελληνικά σύνορα. Επειτα από περιπλάνηση στη γραφειοκρατία και τις αντικειμενικές δυσκολίες περί ελληνοποιήσεων βρίσκει την άκρη στο υπουργείο Εξωτερικών. Ο υπάλληλος φέρνει τον φάκελο του παππού του Μισούνοφ, Παπασπύρου. Ο φάκελος είχε τόσο πάχος όσο δεκάτομη εγκυκλοπαίδεια.
Ο παράγοντας του Αρη διαβάζει για την αντεθνική δράση του, για συμμετοχή σε παράνομες οργανώσεις των Σκοπίων, στις οποίες γινόταν λόγος για ανεξαρτησία της Μακεδονίας με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη. «Θέλετε κι άλλους λόγους για την απαγόρευση εισόδου στη χώρα;», ρώτησε χαμογελώντας ο υπάλληλος του υπουργείου Εξωτερικών. Ο αντιπρόεδρος του Αρη έφυγε, αλλά δεν εγκατέλειψε την προσπάθεια. Απευθύνθηκε στον τότε γενικό γραμματέα Αθλητισμού Κίμωνα Κουλούρη, τον οποίο συνάντησε σε μια παραλία της Ρόδου. Ο γενικός, αφού είχε ενημερωθεί, απαντά ορθά - κοφτά: «Τον Μισούνοφ; Βρες άλλον παίκτη. Αυτός δεν έρχεται με τίποτα στην Ελλάδα».
Την επόμενη χρονιά βρίσκεται ως εκ θαύματος λύση. Από ένα άλλο ιστορικό στέλεχος της τότε κυβέρνησης, το όνομα του οποίου ο υπογράφων προτιμά να κρατήσει για λογαριασμό του. Οι «αντικειμενικές δυσκολίες» της πράσινης κάρτας του Μιχαήλ ξεπεράστηκαν σε μια νύχτα. Ηταν η εποχή που ο Αρης έστω δειλά δειλά ακουγόταν στην Ευρώπη, είχε φτάσει στους «4» του Κόρατς, είχε αποκτηθεί ο Παναγιώτης Γιαννάκης και τα 2,08 μ. του Μισούνοφ ήταν υπερχρήσιμα για τον κόουτς Γιάννη Ιωαννίδη, σε μια περίοδο που κυνηγούσες τους ψηλούς με το δίκαννο και οι πολιτικοί ενθουσιάζονταν με την ιδέα μιας θέσης στα επίσημα του Αλεξανδρείου.
Ο Μισούνοφ δεν απασχόλησε την κοινή γνώμη όσο ήταν εν ενεργεία καλαθοσφαιριστής. Η πρώτη έκπληξη ήταν το 2004 με την εμπλοκή του σε κύκλωμα πλαστών πιστωτικών καρτών. Η δεύτερη και μεγαλύτερη προχθές, με τη σύλληψή του από την ασφάλεια κι ενώ είχε στην κατοχή του οπλισμό που θα μπορούσε να ισοπεδώσει ένα οικοδομικό τετράγωνο. Η παραπάνω ιστορία είναι ανέκδοτη και ελάχιστοι τη γνωρίζουν. Μερικά πράγματα στη ζωή δεν είναι καθόλου τυχαία…
Πηγή: Εξέδρα των Σπορ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου