Άρθρο - Δελτίο Τύπου
Του Υποψηφίου βουλευτή της Δημοκρατικής Συμμαχίας Κωνσταντίνου Μαντζούφα
Μετά τις εθνικές εκλογές της 6ης Μαϊου, η Κεντροδεξιά Παράταξη είχε μία και μοναδική ευκαιρία να επανενωθεί, την οποία και έχασε σε χρόνο ρεκόρ. Αντί λοιπόν ο υποτιθέμενος «αρχηγός» της «νεοδεξιάς» κ. Σαμαράς, να παραιτηθεί, μετά και την συντριβή την οποία υπέστη και να ανοίξει μέσα από ένα έκτακτο συνέδριο το δρόμο για νέα πρόσωπα στην πολιτική, ο ίδιος ο οποίος οδήγησε την Παράταξη στη μεγαλύτερη ήττα από τη Μεταπολίτευση και μετά, επιμένει να θέλει να γίνει Πρωθυπουργός μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει τον προσωπικό του εγωισμό. Εγωισμό τον οποίο είχε και το 1993 όταν έριξε την κυβέρνηση την Νέας Δημοκρατίας, εγωισμό τον οποίο είχε και το 1995 όταν είχε την ευκαιρία να ρίξει την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, για να διορθώσει το λάθος του 1993 και δεν το έκανε, εγωισμό τον οποίο είχε και το 2002 όταν σε πολλούς Νομούς της Ελλάδος στήριξε υποψηφίους Νομάρχες του ΠΑΣΟΚ, όπως και στο Νομό μας, τη Χαλκιδική.
Κάποιοι,μετά την εκλογή Σαμαρά στην Προεδρία της Νέας Δημοκρατίας έλεγαν ότι τον ψήφισε η «βάση», ενώ οι γνωρίζοντες τα πράγματα και τα τεκταινόμενα μέσα στη ΝΔ ξέρουν πολύ καλά πως επετεύχθη εκείνη η εκλογή. Αλλά ακόμη και να τον ήθελε η βάση της ΝΔ εκείνη την εποχή, σήμερα του έδωσε ένα ηχηρό μήνυμα ότι δεν τον θέλει πια. Όσο και να προσπαθήσει ο Σαμαρας , ανεξαρτήτου αποτελέσματος, γνωρίζει και ο ίδιος ότι δεν μπορεί να ενώσει την κεντροδεξιά του 48%. Άλλωστε, είναι ο μοναδικός αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης που αντί να κερδίσει έστω και μια μονάδα, έχασε 15 μονάδες, μιας και μετέτρεψε με την πολιτική του και τις συνεχείς κυβιστήσεις του τη ΝΔ σε μια νέα ΠΟΛ.ΑΝ. Είναι ο ίδιος που σήμερα με την πολιτική του οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια τον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ και τον Τσίπρα σε μια ενδεχόμενη πρωτιά.
Θα μπορούσε βέβαια την 7η Μαϊου, όπως είχα αποτυπώσει και σε ένα δελτίο τύπου μετεκλογικά, να επιστρέψει ο Κ. Καραμανλής, ο μοναδικός ίσως που θα μπορούσε να ενώσει την Παράταξη και να την οδηγήσει σε νίκη. Σήμερα όμως δεν είμαι σίγουρος ότι και ο ίδιος ο Καραμανλής, κάτω από τις συγκεκριμένες πολιτικές συνθήκες, μπορεί να το κάνει. Όπως δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι η επιστροφή της Ντόρας Μπακογιάννη, με τον τρόπο που έγινε, μπορεί να δώσει τη δυναμική που χρειάζεται. Το πιθανότερο μάλιστα είναι το αντίθετο, μιας και η ίδια, χωρίς καμιά ενημέρωση και διαδικασία προς εμάς τα στελέχη της Δημοκρατικής Συμμαχίας,εντάχθηκε σε ένα συνοθύλευμα προγράμματος θέσεων και αρχών αντιφατικής πολιτικής,που και ίδια δεν πιστεύει.
Πραγματικά δεν έχω κατανοήσει μέχρι σήμερα και δεν μπορώ να βρω καμμιά απολύτως πιστική δικαιολογία γιατί το έπραξε.
Θα απορεί κανείς βέβαια γιατί όλες αυτές τις σκέψεις τις αποτυπώνω λίγες ημέρες πριν από τις Εθνικές εκλογές.
Πρώτα απ’ολλα γιατί πάντα είχα και συνεχίζω να έχω το θάρρος της γνώμης και να λέω πάντα αυτό που πραγματικά πιστεύω,διότι δεν εξαρτώμαι από κανέναν και δεν ζήτησα τίποτα από κανέναν.Ακόμη γιατί πιστεύω ότι το στοίχημα της επιβίωσης των Ελλήνων και της Παράταξης είναι η επόμενη μέρα των εκλογών και σίγουρα όχι από μια απαρχαιωμένη Κυβέρνηση η οποία μπορει να προκύψει. Αλήθεια αυτή τη στιγμή
τι ¨πουλάει’ο Τσίπρας;Πιστεύω,ούτε το πρόγραμμα του ούτε την ιδεολογία του.¨Πουλάει’ένα και μόνο.Το νέο,το καινούργιο,το άφθαρτο.
Πιστεύω λοιπόν ότι,η κεντροδεξιά Παράταξη εάν θέλει να επιβιώσει και αν έχει αντανακλαστικά πρέπει την επόμενη μέρα των εκλογών,ανεξαρτήτου αποτελέσματος,να πάει σε αλλαγή γεννιάς,ονόματος και εμβλήματος.Αλλωστε η ιστορία επαναλαμβάνεται.Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1974 διέλυσε την ΕΡΕ και δημιούργησε την Ν.Δ
Καλώ λοιπόν αυτούς που αγαπάνε πραγματικά αυτήν την Παράταξη να σκεφθούν σοβαρά μέχρι τις εκλογές τι πρέπει να κάνουν.Θέλουν τα ίδια λαμόγια και τους ίδιους παρατρεχάμενους στα ίδια Υπουργεία η θέλουν αλλαγή γεννιάς;
Οσο για μένα προσωπικά παραμένω στις αρχές και αξίες του Ιδρυτικού Συνεδρίου της Δημοκρατικής Συμμαχίας και ΄εκει που φτύνω δεν γλείφω¨.
Του Υποψηφίου βουλευτή της Δημοκρατικής Συμμαχίας Κωνσταντίνου Μαντζούφα
Μετά τις εθνικές εκλογές της 6ης Μαϊου, η Κεντροδεξιά Παράταξη είχε μία και μοναδική ευκαιρία να επανενωθεί, την οποία και έχασε σε χρόνο ρεκόρ. Αντί λοιπόν ο υποτιθέμενος «αρχηγός» της «νεοδεξιάς» κ. Σαμαράς, να παραιτηθεί, μετά και την συντριβή την οποία υπέστη και να ανοίξει μέσα από ένα έκτακτο συνέδριο το δρόμο για νέα πρόσωπα στην πολιτική, ο ίδιος ο οποίος οδήγησε την Παράταξη στη μεγαλύτερη ήττα από τη Μεταπολίτευση και μετά, επιμένει να θέλει να γίνει Πρωθυπουργός μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει τον προσωπικό του εγωισμό. Εγωισμό τον οποίο είχε και το 1993 όταν έριξε την κυβέρνηση την Νέας Δημοκρατίας, εγωισμό τον οποίο είχε και το 1995 όταν είχε την ευκαιρία να ρίξει την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, για να διορθώσει το λάθος του 1993 και δεν το έκανε, εγωισμό τον οποίο είχε και το 2002 όταν σε πολλούς Νομούς της Ελλάδος στήριξε υποψηφίους Νομάρχες του ΠΑΣΟΚ, όπως και στο Νομό μας, τη Χαλκιδική.
Κάποιοι,μετά την εκλογή Σαμαρά στην Προεδρία της Νέας Δημοκρατίας έλεγαν ότι τον ψήφισε η «βάση», ενώ οι γνωρίζοντες τα πράγματα και τα τεκταινόμενα μέσα στη ΝΔ ξέρουν πολύ καλά πως επετεύχθη εκείνη η εκλογή. Αλλά ακόμη και να τον ήθελε η βάση της ΝΔ εκείνη την εποχή, σήμερα του έδωσε ένα ηχηρό μήνυμα ότι δεν τον θέλει πια. Όσο και να προσπαθήσει ο Σαμαρας , ανεξαρτήτου αποτελέσματος, γνωρίζει και ο ίδιος ότι δεν μπορεί να ενώσει την κεντροδεξιά του 48%. Άλλωστε, είναι ο μοναδικός αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης που αντί να κερδίσει έστω και μια μονάδα, έχασε 15 μονάδες, μιας και μετέτρεψε με την πολιτική του και τις συνεχείς κυβιστήσεις του τη ΝΔ σε μια νέα ΠΟΛ.ΑΝ. Είναι ο ίδιος που σήμερα με την πολιτική του οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια τον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ και τον Τσίπρα σε μια ενδεχόμενη πρωτιά.
Θα μπορούσε βέβαια την 7η Μαϊου, όπως είχα αποτυπώσει και σε ένα δελτίο τύπου μετεκλογικά, να επιστρέψει ο Κ. Καραμανλής, ο μοναδικός ίσως που θα μπορούσε να ενώσει την Παράταξη και να την οδηγήσει σε νίκη. Σήμερα όμως δεν είμαι σίγουρος ότι και ο ίδιος ο Καραμανλής, κάτω από τις συγκεκριμένες πολιτικές συνθήκες, μπορεί να το κάνει. Όπως δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι η επιστροφή της Ντόρας Μπακογιάννη, με τον τρόπο που έγινε, μπορεί να δώσει τη δυναμική που χρειάζεται. Το πιθανότερο μάλιστα είναι το αντίθετο, μιας και η ίδια, χωρίς καμιά ενημέρωση και διαδικασία προς εμάς τα στελέχη της Δημοκρατικής Συμμαχίας,εντάχθηκε σε ένα συνοθύλευμα προγράμματος θέσεων και αρχών αντιφατικής πολιτικής,που και ίδια δεν πιστεύει.
Πραγματικά δεν έχω κατανοήσει μέχρι σήμερα και δεν μπορώ να βρω καμμιά απολύτως πιστική δικαιολογία γιατί το έπραξε.
Θα απορεί κανείς βέβαια γιατί όλες αυτές τις σκέψεις τις αποτυπώνω λίγες ημέρες πριν από τις Εθνικές εκλογές.
Πρώτα απ’ολλα γιατί πάντα είχα και συνεχίζω να έχω το θάρρος της γνώμης και να λέω πάντα αυτό που πραγματικά πιστεύω,διότι δεν εξαρτώμαι από κανέναν και δεν ζήτησα τίποτα από κανέναν.Ακόμη γιατί πιστεύω ότι το στοίχημα της επιβίωσης των Ελλήνων και της Παράταξης είναι η επόμενη μέρα των εκλογών και σίγουρα όχι από μια απαρχαιωμένη Κυβέρνηση η οποία μπορει να προκύψει. Αλήθεια αυτή τη στιγμή
τι ¨πουλάει’ο Τσίπρας;Πιστεύω,ούτε το πρόγραμμα του ούτε την ιδεολογία του.¨Πουλάει’ένα και μόνο.Το νέο,το καινούργιο,το άφθαρτο.
Πιστεύω λοιπόν ότι,η κεντροδεξιά Παράταξη εάν θέλει να επιβιώσει και αν έχει αντανακλαστικά πρέπει την επόμενη μέρα των εκλογών,ανεξαρτήτου αποτελέσματος,να πάει σε αλλαγή γεννιάς,ονόματος και εμβλήματος.Αλλωστε η ιστορία επαναλαμβάνεται.Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1974 διέλυσε την ΕΡΕ και δημιούργησε την Ν.Δ
Καλώ λοιπόν αυτούς που αγαπάνε πραγματικά αυτήν την Παράταξη να σκεφθούν σοβαρά μέχρι τις εκλογές τι πρέπει να κάνουν.Θέλουν τα ίδια λαμόγια και τους ίδιους παρατρεχάμενους στα ίδια Υπουργεία η θέλουν αλλαγή γεννιάς;
Οσο για μένα προσωπικά παραμένω στις αρχές και αξίες του Ιδρυτικού Συνεδρίου της Δημοκρατικής Συμμαχίας και ΄εκει που φτύνω δεν γλείφω¨.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου