ΕΓΚΡΙΘΗΚΕ Η ΜΕΛΕΤΗ
Μπορεί το φωτεινότερο σημείο της Μεσογείου να γίνει ακόμα πιο λαμπερό; Με την αποκατάσταση του αρχαίου θεάτρου της Δήλου -η ορχήστρα του οποίου έχει θεωρηθεί με πανεπιστημιακή έρευνα ως το πιο φωτεινό μεσογειακό σημείο- η απάντηση είναι θετική.
Η ενδιαφέρουσα μελέτη, που πήρε χτες τη θετική γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, αφορά την αποκατάσταση του κοίλου, αλλά και της γεωμετρίας του αρχαίου θεάτρου του νησιού, από τα λίγα που έχουν κατασκευαστεί εξολοκλήρου από μάρμαρο. Την εκπόνησε ο πολιτικός μηχανικός δρ. Κωνσταντίνος Ζάμπας, για λογαριασμό του σωματείου Διάζωμα και στηρίζεται σε προηγούμενες προτάσεις της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής, τις οποίες διαμόρφωσαν με μελέτη τους οι Γάλλοι επιστήμονες Ζαν- Σαρλ Μορέτι και Φιλίπ Φρεζ.
Το δυσδιάκριτο σήμερα θέατρο, που σχεδόν καλύπτεται από τα χιλιάδες διάσπαρτα αρχιτεκτονικά μέλη, την έντονη βλάστηση και τα φερτά υλικά, ελάχιστα θυμίζει την αρχική του μορφή. Η μελέτη, που παρουσίασε με λεπτομέρειες στο ΚΑΣ ο κ. Ζάμπας, έχει μινιμαλιστικό χαρακτήρα, καθώς προτείνει ήπιες επεμβάσεις αποκατάστασης και καθαρισμούς, με στόχο την προστασία του μνημείου από τη φθορά, οι οποίες όμως είναι ικανές να ξαναδώσουν στο θέατρο μέρος της χαμένης αίγλης του.
Οι εργασίες θα επικεντρωθούν, μεταξύ άλλων, στη μετακίνηση και ταξιθέτηση των μελών, στην αποκατάσταση μαρμάρινων μελών του κοίλου και του θεμελίου, στη συμπλήρωση και διαμόρφωση της επιφάνειας του βράχου ώστε να επιτυγχάνεται η απορροή των ομβρίων υδάτων, καθώς και στην προστασία της ράχης των αναλημμάτων και των τοίχων. Τα παραπάνω, μαζί με την αναστήλωση και τις επανατοποθετήσεις των διάσπαρτων μελών, την ανακατασκευή των θεμελίων των κλιμάκων, την αποκατάσταση του αναλήμματος και τη στερέωση της νοτιοδυτικής γωνίας του, θα αναδείξουν την αρχική υπόσταση του μνημείου, που θα είναι πλέον αναγνωρίσιμο από τους επισκέπτες.
Πιο συγκεκριμένα, αποκολλημένα τμήματα θα επανατοποθετηθούν στο επιθέατρο και στα αναλήμματα, ενώ τέσσερα από τα επίσημα καθίσματα (θώκοι), που σήμερα βρίσκονται στην ορχήστρα, θα ξαναβρούν τις αρχικές θέσεις τους. Η μελέτη προβλέπει επίσης την επανατοποθέτηση αναγνωρισμένων μελών στα πλευρικά αναλήμματα, ενώ πολύ πιθανόν μη ταυτισμένα σήμερα μέλη να επανενταχτούν στα αναλήμματα και τις αναβάθρες του θεάτρου.
Η χρήση του μνημείου δεν συζητήθηκε στο Συμβούλιο, καθώς κρίθηκε πρώιμο κάτι τέτοιο. Ωστόσο, σύμφωνα με τον κ. Ζάμπα, μετά το πέρας των εργασιών θα μπορούν να φιλοξενηθούν εκδηλώσεις για λίγους θεατές, περίπου 200, χωρίς αυτό να αποτελεί στόχο της μελέτης του.
Το αρχαίο θέατρο της Δήλου χωρούσε περίπου 6.500 θεατές. 'Αρχισε να κατασκευάζεται λίγο μετά το 314 π.Χ. και ολοκληρώθηκε γύρω στο 250 π.Χ., ενώ η πρώτη διαμόρφωση του κοίλου έγινε το 290 π.Χ. Εγκαταλείφθηκε το 88 π.Χ. μετά τη λεηλασία του νησιού από τα στρατεύματα του Μιθριδάτη.
Πηγή: Έθνος
Μπορεί το φωτεινότερο σημείο της Μεσογείου να γίνει ακόμα πιο λαμπερό; Με την αποκατάσταση του αρχαίου θεάτρου της Δήλου -η ορχήστρα του οποίου έχει θεωρηθεί με πανεπιστημιακή έρευνα ως το πιο φωτεινό μεσογειακό σημείο- η απάντηση είναι θετική.
Η ενδιαφέρουσα μελέτη, που πήρε χτες τη θετική γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, αφορά την αποκατάσταση του κοίλου, αλλά και της γεωμετρίας του αρχαίου θεάτρου του νησιού, από τα λίγα που έχουν κατασκευαστεί εξολοκλήρου από μάρμαρο. Την εκπόνησε ο πολιτικός μηχανικός δρ. Κωνσταντίνος Ζάμπας, για λογαριασμό του σωματείου Διάζωμα και στηρίζεται σε προηγούμενες προτάσεις της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής, τις οποίες διαμόρφωσαν με μελέτη τους οι Γάλλοι επιστήμονες Ζαν- Σαρλ Μορέτι και Φιλίπ Φρεζ.
Το δυσδιάκριτο σήμερα θέατρο, που σχεδόν καλύπτεται από τα χιλιάδες διάσπαρτα αρχιτεκτονικά μέλη, την έντονη βλάστηση και τα φερτά υλικά, ελάχιστα θυμίζει την αρχική του μορφή. Η μελέτη, που παρουσίασε με λεπτομέρειες στο ΚΑΣ ο κ. Ζάμπας, έχει μινιμαλιστικό χαρακτήρα, καθώς προτείνει ήπιες επεμβάσεις αποκατάστασης και καθαρισμούς, με στόχο την προστασία του μνημείου από τη φθορά, οι οποίες όμως είναι ικανές να ξαναδώσουν στο θέατρο μέρος της χαμένης αίγλης του.
Οι εργασίες θα επικεντρωθούν, μεταξύ άλλων, στη μετακίνηση και ταξιθέτηση των μελών, στην αποκατάσταση μαρμάρινων μελών του κοίλου και του θεμελίου, στη συμπλήρωση και διαμόρφωση της επιφάνειας του βράχου ώστε να επιτυγχάνεται η απορροή των ομβρίων υδάτων, καθώς και στην προστασία της ράχης των αναλημμάτων και των τοίχων. Τα παραπάνω, μαζί με την αναστήλωση και τις επανατοποθετήσεις των διάσπαρτων μελών, την ανακατασκευή των θεμελίων των κλιμάκων, την αποκατάσταση του αναλήμματος και τη στερέωση της νοτιοδυτικής γωνίας του, θα αναδείξουν την αρχική υπόσταση του μνημείου, που θα είναι πλέον αναγνωρίσιμο από τους επισκέπτες.
Πιο συγκεκριμένα, αποκολλημένα τμήματα θα επανατοποθετηθούν στο επιθέατρο και στα αναλήμματα, ενώ τέσσερα από τα επίσημα καθίσματα (θώκοι), που σήμερα βρίσκονται στην ορχήστρα, θα ξαναβρούν τις αρχικές θέσεις τους. Η μελέτη προβλέπει επίσης την επανατοποθέτηση αναγνωρισμένων μελών στα πλευρικά αναλήμματα, ενώ πολύ πιθανόν μη ταυτισμένα σήμερα μέλη να επανενταχτούν στα αναλήμματα και τις αναβάθρες του θεάτρου.
Η χρήση του μνημείου δεν συζητήθηκε στο Συμβούλιο, καθώς κρίθηκε πρώιμο κάτι τέτοιο. Ωστόσο, σύμφωνα με τον κ. Ζάμπα, μετά το πέρας των εργασιών θα μπορούν να φιλοξενηθούν εκδηλώσεις για λίγους θεατές, περίπου 200, χωρίς αυτό να αποτελεί στόχο της μελέτης του.
Το αρχαίο θέατρο της Δήλου χωρούσε περίπου 6.500 θεατές. 'Αρχισε να κατασκευάζεται λίγο μετά το 314 π.Χ. και ολοκληρώθηκε γύρω στο 250 π.Χ., ενώ η πρώτη διαμόρφωση του κοίλου έγινε το 290 π.Χ. Εγκαταλείφθηκε το 88 π.Χ. μετά τη λεηλασία του νησιού από τα στρατεύματα του Μιθριδάτη.
Πηγή: Έθνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου