Ο σημερινός τίτλος δε θα μπορούσε παρά να είναι αβανταδόρικος. Πόσο ακόμη θα πιέσει ο τάχα μ' δήθεν Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας με αδέσποτες φήμες τις οποίες δεν ξεκαθαρίζει; Αληθεύει ότι βγήκε μια τριτοκοσμική υπεύθυνη για να δηλώσει ότι θα βρουν εμβόλιο όσοι έχουν να πληρώσουν; Αληθεύει ότι μας «υπόσχονται» χίλιες θέσεις ασφαλούς ίασης ημερησίως στα νοσοκομεία της χώρας, πράγμα που σημαίνει ότι εξακόσιες χιλιάδες άρρωστοι θα τρελαθούν από αγωνία, επειδή θα τους δίνουν τα χαπάκια οι οικείοι τους; Αληθεύει ότι πεθαίνουν από «κανονική» γρίπη αρκετές εκατοντάδες ανθρώπων κάθε χρόνο; Αληθεύει, γενικά, κάτι από όλα αυτά που μας σερβίρουν;
Η λατρεία του χρυσού μόσχου, δηλαδή του εμβολίου, έχει οδηγήσει σε φαινόμενα στέρησης από τώρα. Επειδή ανήκω σαφώς σε μια επικίνδυνη ομάδα πληθυσμού (παχύσαρκος, πάνω από εξήντα, φλέβες χάρβαλο και τρεις πνευμονίες), έλαβα τηλεφωνήματα από φίλους που μου ζητάνε να φροντίσω να εμβολιαστώ, για να με έχουν ζωντανό και του χρόνου. Μπορεί να είμαι αμελής, αλλά δε σκοπεύω να ξοδέψω σε βλακείες τις λίγες πιθανότητές μου! Τις ελάχιστες φορές που μπήκα με το ζόρι σε νοσοκομείο, βγήκα αυθημερόν με δική μου ευθύνη, γνωρίζοντας ότι εάν διανυκτέρευα, όντως θα αποκτούσα ανήκεστο πρόβλημα υγείας. Δηλαδή πτώση του ηθικού, αυτοεκτίμηση της πλάκας, αίσθηση ότι κάποιοι νομίζουν ότι είναι μικροί θεοί, ενώ είναι άτακτοι δαίμονες.
Να τα αφήσετε, λοιπόν, τα σάπια. Την αιδήμονα σιωπή, επειδή κάποιοι φοβισμένοι κάνουν πάρτι να κολλήσουν ελαφρότερα τη γρίπη, πράγμα αναπόδεικτο, αλλά που απογειώνει το ηθικό, και κυρίως τις διαβεβαιώσεις ότι θα έχουν όλοι εμβόλιο. Δε θα έχουν. Φρικτά φαινόμενα μαύρης αγοράς και ανθρώπινης ξεφτίλας θα έρθουν να εγκατασταθούν τη νέα σεζόν στον «πολιτισμένο κόσμο», ενώ ο «απολίτιστος» θα βλέπει κανέναν γείτονα να σβήνει μέσα στο βηχαλάκι, λέγοντας «ο Θεός τον πήρε». Πού να το ήξερε να κοινωνήσει με ασημένιο κουτάλι...
Η ζωή, αγαπητοί μου αναγνώστες, στα τελευταία πενήντα χρόνια έγινε πάρα πολύ ακριβή για τους μη έχοντες και κατέχοντες. Από ένα απλό τηλεφωνηματάκι έως ένα εμβόλιο. Κυρίως ακρίβυνε πολύ ο πανικός. Παλιά, οι φτωχοί δεν προλάβαιναν να πανικοβληθούν. Σήμερα...
Από την στήλη του Πάνου Θεοδωρίδη Καναβάτσο στον Αγγελιοφόρο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου