Κύριε υπουργέ,
Στην πρόσφατη ομιλία μου στη Βουλή για τον Προϋπολογισμό είχα προειδοποιήσει την Κυβέρνηση:
«…το πρόβλημα των νομίμων μεταναστών στην Ελληνική κοινωνία, δεν είναι απλά ζήτημα πολιτογράφησής τους. Είναι και θέμα ενσωμάτωσής τους στο σώμα και τον πολιτισμό της χώρας. Των ίδιων και, κυρίως, των παιδιών τους που γεννήθηκαν εδώ…
Μην προχωρήσετε σε άκριτη μαζική νομιμοποίηση χωρίς τις προϋποθέσεις που βάζει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ελάτε πρώτα να συζητήσουμε χωρίς βιασύνη τα κριτήρια, ώστε να προστατέψουμε τους νόμιμους μετανάστες και την ενσωμάτωσή τους με κοινωνική συνοχή...»
Η Κυβέρνηση δεν άκουσε εκείνη την έκκληση. Και επέμεινε στις θέσεις της. Έθεσε το νομοσχέδιό της σε «δημόσια διαβούλευση», προκαλώντας ήδη μεγάλες αντιδράσεις.
Απόψε σας αποστέλλω αναλυτικό υπόμνημα για τους λόγους που η Νέα Δημοκρατία θα καταψηφίσει το νομοσχέδιο.
* Πρώτον, είναι απορίας άξιο γιατί προτείνεται σήμερα τέτοια ρύθμιση. Η υφιστάμενη νομοθεσία την οποία ψήφισε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το 2004 (Κώδικας Ελληνικής Ιθαγένειας - ΚΕΙ) έχει λάβει υπ’ όψιν της τα ισχύοντα στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (παράρτημα 1).
Παράλληλα, κατά την προηγούμενη πενταετία, οι κυβερνήσεις της ΝΔ ενσωμάτωσαν στο Ελληνικό Δίκαιο και τις σχετικές με τα δικαιώματα των μεταναστών Ευρωπαϊκές οδηγίες (παράρτημα 2).
Προκύπτει σαφώς, ότι η Ν.Δ. ως κυβέρνηση εργάστηκε με συνέπεια στον ευαίσθητο αυτό τομέα και δεν δικαιούται κανείς να υποστηρίξει ότι η Ελλάδα υστερεί σε σχέση με τα προβλεπόμενα και ισχύοντα απ’ την Ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Επανέρχεται, επομένως, το ερώτημα για την αιτία που προκαλεί τη νομοθετική πρωτοβουλία σας. Και κυρίως τη σπουδή με την οποία προσπαθείτε να αντιμετωπίσετε ένα θέμα, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν περιορίζεται σε αυτή καθαυτή την απόδοση ιθαγένειας σε αλλοδαπούς, αλλά συνδέεται με το πραγματικό ζήτημα της μετανάστευσης πληθυσμών, κυρίως απ’ την Ασία και την Αφρική προς την Ευρώπη με πύλη εισόδου την Ελλάδα.
Η άποψή μας είναι ότι η απόδοση ιθαγένειας είναι ο τελευταίος κρίκος μίας αλυσίδας, προηγούμενοι κρίκοι της οποίας είναι η παράνομη είσοδος στη χώρα, το άσυλο, η απέλαση, η άδεια παραμονής και εργασίας στην Ελλάδα. Επιχειρείτε λοιπόν, την αποσπασματική και πρόχειρη «αντιμετώπισή» του και μάλιστα εκκινώντας απ’ τον «τελευταίο κρίκο της αλυσίδας». Εάν πιστεύετε ότι το μεταναστευτικό πρόβλημα επιλύεται με την μαζική απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας, τότε σίγουρα βρίσκεστε σε αναντιστοιχία με τα Ευρωπαϊκώς ισχύοντα. Αλλά και σε πλήρη αντίθεση με την πραγματικότητα…
* Σε ό,τι αφορά την αντικατάσταση του άρθρου 5 του ΚΕΙ - που μεταξύ άλλων θέτει ως προϋπόθεση για την απόκτηση ιθαγένειας αλλοδαπών με πολιτογράφηση, τη διαμονή τους στην Ελλάδα επί 5 συνολικά έτη κατά την τελευταία δεκαετία απ’ την υποβολή της αίτησής τους - διαφωνούμε και επιμένουμε στη διατήρησή του ως έχει σήμερα. Επιμένουμε, δηλαδή, στο γενικό κανόνα της δεκαετούς νόμιμης διαμονής κατά τη διάρκεια των 12 τελευταίων ετών πριν την υποβολή της αίτησης πολιτογράφησης με επαρκή γνώση της Ελληνικής γλώσσας, της Ελληνικής ιστορίας και του Ελληνικού πολιτισμού, μεταξύ των άλλων προβλεπομένων προϋποθέσεων.
Σας επισημαίνουμε ότι συνιστά παράδοξο η Ελλάδα να εμφανίζεται πρόθυμη ν’ αποδώσει την Ελληνική ιθαγένεια στους επί 5ετία διαμένοντες στη χώρα μας, όταν Ευρωπαϊκή οδηγία που έχει ήδη ενσωματωθεί στο Ελληνικό Δίκαιο, προβλέπει την απόδοση του καθεστώτος του «επί μακρόν διαμένοντος» στους νομίμως διαμένοντες επί 5ετία (με συνδρομή πολλών προϋποθέσεων, όπως η ύπαρξη εισοδήματος, η πλήρης ασφάλιση ασθενείας, η επαρκής γνώση της Ελληνικής γλώσσας κ.ο.κ.).
Έτσι με τις ίδιες προϋποθέσεις (αν όχι και πιο ευνοϊκές), με τις οποίες στην Ευρώπη παρέχεται καθεστώς «επί μακρόν διαμένοντος», στην Ελλάδα θα αποδίδεται η ιθαγένεια!
Ας δούμε, όμως, τι ισχύει για το ίδιο θέμα, σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όταν μάλιστα μερικές εξ’ αυτών, έχουν αποικιοκρατικό παρελθόν και μακρόχρονη πείρα αντιμετώπισής του.
Στη Γερμανία: δικαίωμα κτήσης ιθαγένειας έχουν οι αλλοδαποί με μόνιμο τόπο κατοικίας τη Γερμανία για 8 τουλάχιστον χρόνια, συντηρούν τον εαυτό τους και την οικογένειά τους χωρίς να λαμβάνουν κρατική βοήθεια, γνωρίζουν επαρκώς τη γερμανική γλώσσα, ενώ πληρούν σειρά άλλων προϋποθέσεων.
Στην Ιταλία: Το δικαίωμα κτήσης ιθαγένειας αποκτούν οι μετανάστες μετά από 10ετή νόμιμη διαμονή στη χώρα.
Στην Πορτογαλία: οι μετανάστες αποκτούν δικαίωμα για αίτηση κτήσης ιθαγένειας, κατόπιν δέκα ετών νόμιμης διαμονής στη χώρα, εκτός και αν προέρχονται από πρώην πορτογαλικές αποικίες με επίσημη γλώσσα τα πορτογαλικά, οπότε το δικαίωμα αποκτάται μετά 6 χρόνια νόμιμης διαμονής.
Στην Ολλανδία: το δικαίωμα αποκτάται κατόπιν πέντε ετών νόμιμης διαμονής, εφόσον γνωρίζουν την ολλανδική γλώσσα και τον πολιτισμό και το αποδείξουν σε σχετικές εξετάσεις. Πρέπει, όμως, να επισημανθεί ότι η Ολλανδία δεν είναι πύλη εισόδου για τους μετανάστες. Όσους δέχεται, τους δέχεται κατόπιν συμφωνιών, ενώ το ΔΟΥΒΛΙΝΟ ΙΙ την προφυλάσσει περαιτέρω, καθώς μετανάστες που θα ήθελαν να φτάσουν στην Ολλανδία, επιστρέφουν υποχρεωτικώς για να υποβάλουν αίτημα χορήγησης ασύλου στην πρώτη χώρα υποδοχής τους (ή χώρα εισόδου τους).
Στο Ηνωμένο Βασίλειο και στη Γαλλία: η προϋπόθεση 5ετούς διαμονής εκτός των λοιπών προϋποθέσεων, μπορεί να εξηγηθεί από το αποικιοκρατικό παρελθόν τους. Και οι δύο χώρες συνδέονται με την Αφρική και με αρκετές Ασιατικές χώρες απ’ όπου προσέλκυσαν κατά το παρελθόν μετανάστες. Εδώ υπάρχουν ιδιαίτεροι δεσμοί - ιστορικοί, γλωσσικοί και πολιτισμικοί - καθώς και σκοπιμότητες που συνδέουν την πολιτική της ιθαγένειας με την γενικότερες σχέσεις «μητρόπολης» - πρώην αποικιών.
Παρ’ όλα αυτά, στη μεν Γαλλία δημιουργείται «Υπουργείο Εθνικής Ταυτότητας και Μετανάστευσης» για να λύσει το πρόβλημα ενσωμάτωσης των μεταναστών στην εθνική ταυτότητα, ενώ στο Ηνωμένο Βασίλειο, η κυβέρνηση των Εργατικών επιλέγει τη στρατηγική ενσωμάτωσης των μεταναστών στην ταυτότητα της «Βρετανικότητας», ως τον ασφαλέστερο τρόπο καταπολέμησης του ρατσισμού, εγκαταλείποντας την προηγούμενη πολυπολιτισμική στρατηγική. Στην Ισπανία έχει, επίσης, υιοθετηθεί η έννοια της «Ισπανικότητας».
Απ’ τα προηγούμενα προκύπτει ότι η Ελλάδα, με την προτεινόμενη απ’ την κυβέρνησή σας ρύθμιση, υιοθετεί το «χαμηλότερο κατώφλι» που συναντά κανείς σήμερα μόνο σε χώρες με αποικιακό παρελθόν ή χώρες «προστατευόμενες» απ’ τα προβλεπόμενα και ισχύοντα απ’ τον κανονισμό του «ΔΟΥΒΛΙΝΟ ΙΙ» του 2003, που συμφωνήθηκε όταν και πάλι στην κυβέρνηση ήταν το ΠΑΣΟΚ!
Κι εδώ προκύπτει μια δεύτερη παρατήρηση:
Η Ελλάδα έχει μια κρίσιμη ιδιομορφία σε σχέση με τις περισσότερες από τις υπόλοιπες χώρες μέλη της Ένωσης: Είναι «πύλη εισόδου» μεγάλου αριθμού παράνομων μεταναστών, των οποίων η επανα-προώθηση δεν είναι εύκολη. Αυτό δεν ισχύει για όλες τις υπόλοιπες χώρες-μέλη, οι οποίες είναι σε θέση να ελέγχουν πολύ καλύτερα τα σύνορά τους. Έτσι στην Ελλάδα έχουμε μετανάστες με νόμιμη και μόνιμη διαμονή, οι οποίοι όμως, στην μεγάλη πλειονότητά τους εισήλθαν παράνομα.
Να σημειωθεί ότι η παράνομη είσοδος σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες δύσκολα οδηγεί σε νομιμοποίηση ή, πολύ περισσότερο, σε πολιτογράφηση. Επίσης τα παιδιά μεταναστών δεν παίρνουν ιθαγένεια, ακόμα κι αν έχουν γεννηθεί σε ευρωπαϊκή χώρα, αν έχει προηγηθεί η παράνομη είσοδος των γονέων τους στη χώρα αυτή.
Με το νομοσχέδιο της κυβέρνησης προτείνεται πολύ πιο ελαστική διαδικασία πολιτογράφησης μεταναστών (μετά από πενταετία) και σχεδόν «αυτόματης» απόδοσης ιθαγένειας στα παιδιά τους.
Στην Ελλάδα, παραμένουν άλυτα ακόμη τα ζητήματα παράνομης μαζικής εισόδου, καταχρηστικής αξιοποίησης του πολιτικού ασύλου και της συναφούς διαδικασίας που είναι εξαιρετικά χρονοβόρος, όπως και της απέλασης, των συνθηκών διαμονής και διαβίωσης κλπ. Σε τέτοιες συνθήκες θα ήταν ιστορικό λάθος η απόπειρα αντιμετώπισης του μεταναστευτικού προβλήματος με τα ελαστικότερα δυνατά κριτήρια απόδοσης της ιθαγένειας.
* Σε ό,τι αφορά την αντικατάσταση του άρθρου 1 του ΚΕΙ όπως αυτός κυρώθηκε με το Ν. 3284/2004 και ειδικότερα την απόκτηση ιθαγένειας από τέκνα αλλοδαπών που γεννιούνται στην Ελλάδα ή από τέκνα αλλοδαπών που έχουν παρακολουθήσει τάξεις του Ελληνικού συστήματος εκπαίδευσης, η Νέα Δημοκρατία καθιστά απολύτως σαφές ότι επιμένει στη γενική αρχή του κριτηρίου «των μετεχόντων της ημετέρας παιδείας». Με τη διευκρίνιση ότι η Παιδεία διατηρεί το χαρακτηρισμό της ως «εθνική». Ενώ μια από τις πρώτες επιλογές της κυβέρνησής σας υπήρξε η αλλαγή ονομασίας στο έως πρόσφατα υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Αυτό πάνω απ’ όλα επιβάλλει το ίδιο το Σύνταγμα της Ελλάδας το οποίο στο άρθρο 16, παράγραφος 2, αναφέρει ρητά:
«Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες».
Η ανάπτυξη εθνικής συνείδησης, λοιπόν, αποτελεί ρητή συνταγματική επιταγή, έτσι κι αλλιώς. Κι ο εθνικός χαρακτήρας της Παιδείας, είναι συνταγματικά προσδιορισμένος με αδιαμφισβήτητο τρόπο.
Αλλά η σημασία της εθνικής Παιδείας είναι κρίσιμη και για την ενσωμάτωση των νομίμων μεταναστών. Κι αυτό δεν αποτελεί δικό μας ισχυρισμό, αποτελεί, επίσης αδιαμφισβήτητη ευρωπαϊκή τάση, όπως ήδη αναφερθήκαμε παραπάνω…
Έτσι, ενώ οι Ευρωπαίοι κινούνται προς την ενσωμάτωση των μεταναστών τους και των παιδιών τους στην εθνική ταυτότητα, όπως εμπεδώνεται από το σύστημα της Εθνικής Παιδείας, εσείς απαλείψατε τον εθνικό προσδιορισμό από τον επίσημο τίτλο του αρμόδιου υπουργείου.
Αν πρόθεσή σας είναι να ενσωματώσετε ομαλά των παιδιά των μεταναστών στη Ελληνική κοινωνία και στην Ελληνική ταυτότητα, τότε κινείστε αντίθετα προς ό,τι επιτάσσει η λογική, κινείστε αντίθετα προς ότι αποτελεί πλέον ευρωπαϊκή τάση, κινείστε αντίθετα από το πνεύμα και το γράμμα του Συνταγματικού μας νομοθέτη.
* Επισημαίνουμε ότι με τον ισχύοντα ΚΕΙ, τέκνα αλλοδαπού που πολιτογραφείται Έλληνας, χωρίς άλλη διατύπωση, αποκτούν την Ελληνική ιθαγένεια, υπό την προϋπόθεση ότι κατά την πολιτογράφηση είναι ανήλικα και άγαμα.
Συνεπώς, η πρότασή σας αφορά τα τέκνα που μπορούν να αποκτήσουν την Ελληνική ιθαγένεια, ενώ οι γονείς τους παραμένουν στο status του αλλοδαπού διαμένοντος στην Ελλάδα.
Ας δούμε ποια είναι η Ευρωπαϊκή εμπειρία και στην προκειμένη περίπτωση:
Στη Γερμανία: τέκνα που γεννιούνται σε γερμανικό έδαφος έχουν δικαίωμα ν’ αποκτήσουν τη γερμανική υπηκοότητα εφόσον ένας γονέας έχει ζήσει εκεί νόμιμα και μόνιμα τουλάχιστον 8 χρόνια, ενώ το ius soli δεν καλύπτει τα τέκνα που δεν γεννήθηκαν στη Γερμανία.
Στην Ιταλία: Η γέννηση σε ιταλικό έδαφος δεν αποτελεί καν κριτήριο για την κτήση ιταλικής υπηκοότητας, ενώ για τα λοιπά τέκνα απαιτείται συνεχής νόμιμη διαμονή ως την ενηλικίωση, με δήλωση επιθυμίας για πολιτογράφηση εντός ενός έτους απ’ την ενηλικίωσή τους.
Στην Πορτογαλία: Τέκνα που γεννιούνται εκεί, αποκτούν δικαίωμα εφόσον ο ένας γονέας είναι μόνιμος κάτοικος για 10 χρόνια (ή 6 χρόνια εάν προέρχεται από τις πρώην πορτογαλικές αποικίες μέ επίσημη γλώσσα την πορτογαλική), ενώ τα λοιπά τέκνα αποκτούν το δικαίωμα πολιτογράφησης, μόνο εάν ένας απ’ τους γονείς έχει αποκτήσει την πορτογαλική υπηκοότητα.
Στην Ολλανδία: Το ius soli παραχωρείται αυτόματα μόνο στην τρίτη γενιά, όχι δηλ. για τα τέκνα αλλοδαπών που γεννιούνται στην Ολλανδία, ενώ για τα λοιπά τέκνα προϋπόθεση είναι η νόμιμη διαμονή μέχρι την ενηλικίωσή τους στη χώρα και υποβολή σχετικής δήλωσης.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο: Το ius soli παραχωρείται όταν τουλάχιστον ο ένας γονέας είναι μόνιμος κάτοικος
Στη Γαλλία: Τέκνα που γεννιούνται στη Γαλλία από αλλοδαπούς αποκτούν την ιθαγένεια ipso jure όταν ενηλικιωθούν, ενώ μπορούν μόνα τους να υποβάλουν αίτηση κτήσης ιθαγένειας στην ηλικία των 16 ετών αρκεί να γεννήθηκαν και να έζησαν στη Γαλλία για τουλάχιστον 5 χρόνια.
Διαπιστώνεται, λοιπόν, ότι η αντιμετώπιση ποικίλλει από χώρα σε χώρα, ενώ είναι προφανές ότι η Ελλάδα και σε αυτή την περίπτωση υιοθετεί το χαλαρότερο μοντέλο κτήσης της ιθαγένειας, ανάλογο του οποίου μπορεί να συναντήσει κανείς είτε σε χώρες με αποικιοκρατικό παρελθόν (π.χ. Ηνωμένο Βασίλειο) είτε σε χώρες που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθούν πύλες-εισόδου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αντιθέτως, δεν παραχωρείται ius soli ακόμη και σε χώρες με φαινομενικά ελαστικότερο τρόπο απόδοσης της ιθαγένειας (π.χ. Ολλανδία)
Κύριε Υπουργέ,
Η ιδιαιτερότητα της Ελλάδας, ως χώρας πύλης εισόδου μεταναστών, με τη διαπίστωση σειράς αδυναμιών και προβλημάτων που σχετίζονται με τη συνολική αντιμετώπιση του μεταναστευτικού προβλήματος, δεν επιτρέπει επιπόλαιο χειρισμό ούτε καλλιέργεια φρούδων ελπίδων ότι η προτεινόμενη ρύθμιση θα λύσει το πρόβλημα. Στην πραγματικότητα ελλοχεύει ο κίνδυνος να ερμηνευθεί και να λειτουργήσει η ελληνική πρόταση σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση.
Έτσι, στην πρότασή σας για αυτόματη κτήση ιθαγένειας από τέκνα αλλοδαπών που γεννιούνται στην Ελλάδα, με τις λοιπές προϋποθέσεις που προβλέπετε, τοποθετούμαστε αρνητικά.
Δεχόμαστε τη δυνατότητα των τέκνων νομίμων μεταναστών, που γεννήθηκαν και είχαν συνεχή διαμονή στην Ελλάδα και που έχουν ολοκληρώσει τουλάχιστον την υποχρεωτική 9χρονη εκπαίδευση, να αποκτούν την Ελληνική ιθαγένεια με την ενηλικίωσή τους, κατόπιν αιτήσεώς τους.
Εις ό,τι αφορά τα υπόλοιπα τέκνα που δεν γεννήθηκαν στην Ελλάδα, άποψή μας είναι ότι θα πρέπει να υπαχθούν στη γενικότερη ρύθμιση περί κτήσης της ιθαγένειας με πολιτογράφηση.
Κριτήριο σε όλες τις περιπτώσεις πρέπει να είναι η διαπιστωμένη γνήσια βούληση του ενδιαφερομένου να πολιτογραφηθεί Έλληνας, χωρίς «γραφειοκρατικούς αυτοματισμούς».
Εάν αποδεχθούμε και ισχύσουν τα προβλεπόμενα απ’ την πρότασή σας, δημιουργείται «προηγούμενο» με συνέπειες και προεκτάσεις επικίνδυνες. Ειδικότερα η ευκολία με την οποία περιγράφεται η απόκτηση της Ελληνικής ιθαγένειας, στέλνει το λάθος μήνυμα όχι μόνο στους παράνομους μετανάστες που ήδη βρίσκονται στην Ελλάδα και που την είχαν επιλέξει αρχικώς ως χώρα transit, αλλά πολύ περισσότερο σε όσους προσδοκούν να πατήσουν έδαφος χώρας της Ε.Ε.
Είναι βέβαιο ότι δημιουργούνται ακόμη και αυτή την ώρα, σε χώρες προέλευσης εκτός Ευρώπης, εντυπώσεις ότι αρκεί να εισέλθει κανείς στην Ελλάδα για ν’ αποκτήσει σε λίγα χρόνια την ιθαγένεια. Αυτή η εντύπωση θα τροφοδοτήσει περαιτέρω την παράνομη μετανάστευση. Έτσι, αντί «θεραπείας», θα ενταθούν οι συνθήκες για την καλλιέργεια κοινωνικής και οικονομικής αναταραχής.
Κατόπιν τούτων, θεωρούμε ότι το προτεινόμενο Σ/Ν κινείται σε λάθος κατεύθυνση και με την εξαίρεση των ομογενών και την επιφύλαξη των παιδιών που γεννούνται στην Ελλάδα και τις πολύ σαφέστερες και αυστηρότερες προϋποθέσεις που προτείνουμε για την κτήση απ’ αυτά της Ελληνικής ιθαγένειας, η Νέα Δημοκρατία θα καταψηφίσει το Σ/νόμου, εάν επιμείνετε στην υποστήριξή του. Και θα τον καταργήσει, όταν ως κυβέρνηση κληθεί να υλοποιήσει την πολιτική της.
Η Νέα Δημοκρατία πιστεύει σε πλήρη πολιτική ενσωμάτωση στην Ελληνική κοινωνία τόσο των μεταναστών όσο και των παιδιών τους, με βάση όσα ισχύουν στις λοιπές Ευρωπαϊκές χώρες, προσαρμοσμένα στις Ελληνικές συνθήκες και ανάγκες.
Επιπόλαιοι, αποσπασματικοί και πρόχειροι χειρισμοί που δεν έχουν την ευρύτερη συναίνεση των πολιτών και αδιαφορούν για την άποψή τους, δε βοηθούν στην ενσωμάτωση. Όπως δείχνει η εμπειρία, τέτοιοι χειρισμοί οδηγούν σε εντάσεις και τροφοδοτούν συναισθήματα ξένα και άγνωστα ως σήμερα στον Ελληνικό λαό.
Πιστεύουμε ότι υποχρέωσή μας είναι να προστατευθεί και ο ίδιος ο μετανάστης, για την κοινωνική ένταξη του οποίου καμία πρόνοια δεν λαμβάνεται με το προτεινόμενο Σ/Ν.
Τέλος, η Ευρωπαϊκή εμπειρία είναι αρνητική σε χώρες όπου υπήρξε στο παρελθόν ελαστικότερο πλαίσιο απόδοσης ιθαγένειας. Κι όπου δοκιμάστηκε απέτυχε και ήδη αναθεωρείται. Αυτή την εμπειρία οφείλατε να διερευνήσετε.
Δεν μπορεί οι Γάλλοι να ανακαλύπτουν σήμερα τη σημασία και την επικαιρότητα της εθνικής ταυτότητας (ιδιαίτερα για την ενσωμάτωση των μεταναστών στην κοινωνία τους), δεν μπορεί οι Βρετανοί να ανακαλύπτουν τη «βρετανικότητα», οι Ισπανοί την «Ισπανικότητα», και εμείς να φοβόμαστε να μιλήσουμε για την «ελληνικότητα».
Κύριε υπουργέ,
* Η Νέα Δημοκρατία θα καταψηφίσει το νομοσχέδιο της κυβέρνησης. Θα υπερψηφίσουμε, βέβαια, το δικαίωμα ψήφου των ομογενών. Σε αντίθεση με το ΠΑΣΟΚ, που ως αντιπολίτευση πεισματικά αρνήθηκε το συνταγματικώς προβλεπόμενο δικαίωμα ψήφου των αποδήμων Ελλήνων.
* Δεσμευόμαστε από τώρα ότι θα καταργήσουμε το νομοσχέδιο όταν θα αναλάβουμε τη διακυβέρνηση της χώρας.
* Επίσης δεσμευόμαστε να ενισχύσουμε τον εθνικό χαρακτήρα της Παιδείας μας σύμφωνα με το άρθρο 16, παράγραφος 2, του Συντάγματός μας. Για να σηματοδοτήσουμε την ενσωμάτωση όλων στην «ημετέρα παιδεία»…
* Επιπλέον, σε ό,τι αφορά τις επί μέρους ρυθμίσεις, δεσμευόμαστε να νομοθετήσουμε προϋποθέσεις για την πολιτογράφηση και απόκτηση ιθαγένειας, αυστηρά καθορισμένες, όπως προβλέπεται και στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.
Σεβόμαστε, βέβαια, τα παιδιά των νόμιμων μεταναστών που γεννιούνται στην Ελλάδα. Αυτά θα παίρνουν με αίτησή τους ιθαγένεια όταν ενηλικιώνονται κι εφ’ όσον έχουν ολοκληρώσει τουλάχιστον την 9χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση. Προϋπόθεση που πιστοποιεί την συμμετοχή τους στην ελληνική παιδεία.
Αντίστοιχα προβλέπει και η νομοθεσία μιας σειράς ευρωπαϊκών χωρών…
Θέλουμε την Ελλάδα «κοινότητα Παιδείας, Παράδοσης και Πολιτισμού». Κοινότητα ανθρώπων που βιώνουν την «ημετέρα παιδεία».
Αυτό είναι το καλύτερο «αντίδοτο» στο ρατσισμό και την ξενοφοβία.
Θέλουμε να ενσωματώσουμε τους νόμιμους μετανάστες στην «ημετέρα παιδεία». Οι ίδιοι οι μετανάστες που επιθυμούν να ριζώσουν στην Ελλάδα, θέλουν να αποκτήσουν μια νέα ταυτότητα, για την οποία να νιώθουν οι ίδιοι υπερήφανοι.
Η Νέα Δημοκρατία θα επιμείνει ως το τέλος σε αυτή τη θέση, με τη βεβαιότητα ότι εκφράζει το συμφέρον του Ελληνικού λαού και τη θέληση της μεγάλης πλειοψηφίας του. Αλλά και το συμφέρον των ιδίων των μεταναστών που θέλουν να ριζώσουν εδώ.
Η Ελλάδα είναι ανοικτή δημοκρατική κοινωνία.
Δεν θέλουμε να την κάνουμε «περίκλειστο φρούριο».
Αλλά και δεν θα επιτρέψουμε να γίνει «ξέφραγο αμπέλι».
Στην πρόσφατη ομιλία μου στη Βουλή για τον Προϋπολογισμό είχα προειδοποιήσει την Κυβέρνηση:
«…το πρόβλημα των νομίμων μεταναστών στην Ελληνική κοινωνία, δεν είναι απλά ζήτημα πολιτογράφησής τους. Είναι και θέμα ενσωμάτωσής τους στο σώμα και τον πολιτισμό της χώρας. Των ίδιων και, κυρίως, των παιδιών τους που γεννήθηκαν εδώ…
Μην προχωρήσετε σε άκριτη μαζική νομιμοποίηση χωρίς τις προϋποθέσεις που βάζει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ελάτε πρώτα να συζητήσουμε χωρίς βιασύνη τα κριτήρια, ώστε να προστατέψουμε τους νόμιμους μετανάστες και την ενσωμάτωσή τους με κοινωνική συνοχή...»
Η Κυβέρνηση δεν άκουσε εκείνη την έκκληση. Και επέμεινε στις θέσεις της. Έθεσε το νομοσχέδιό της σε «δημόσια διαβούλευση», προκαλώντας ήδη μεγάλες αντιδράσεις.
Απόψε σας αποστέλλω αναλυτικό υπόμνημα για τους λόγους που η Νέα Δημοκρατία θα καταψηφίσει το νομοσχέδιο.
* Πρώτον, είναι απορίας άξιο γιατί προτείνεται σήμερα τέτοια ρύθμιση. Η υφιστάμενη νομοθεσία την οποία ψήφισε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το 2004 (Κώδικας Ελληνικής Ιθαγένειας - ΚΕΙ) έχει λάβει υπ’ όψιν της τα ισχύοντα στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (παράρτημα 1).
Παράλληλα, κατά την προηγούμενη πενταετία, οι κυβερνήσεις της ΝΔ ενσωμάτωσαν στο Ελληνικό Δίκαιο και τις σχετικές με τα δικαιώματα των μεταναστών Ευρωπαϊκές οδηγίες (παράρτημα 2).
Προκύπτει σαφώς, ότι η Ν.Δ. ως κυβέρνηση εργάστηκε με συνέπεια στον ευαίσθητο αυτό τομέα και δεν δικαιούται κανείς να υποστηρίξει ότι η Ελλάδα υστερεί σε σχέση με τα προβλεπόμενα και ισχύοντα απ’ την Ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Επανέρχεται, επομένως, το ερώτημα για την αιτία που προκαλεί τη νομοθετική πρωτοβουλία σας. Και κυρίως τη σπουδή με την οποία προσπαθείτε να αντιμετωπίσετε ένα θέμα, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν περιορίζεται σε αυτή καθαυτή την απόδοση ιθαγένειας σε αλλοδαπούς, αλλά συνδέεται με το πραγματικό ζήτημα της μετανάστευσης πληθυσμών, κυρίως απ’ την Ασία και την Αφρική προς την Ευρώπη με πύλη εισόδου την Ελλάδα.
Η άποψή μας είναι ότι η απόδοση ιθαγένειας είναι ο τελευταίος κρίκος μίας αλυσίδας, προηγούμενοι κρίκοι της οποίας είναι η παράνομη είσοδος στη χώρα, το άσυλο, η απέλαση, η άδεια παραμονής και εργασίας στην Ελλάδα. Επιχειρείτε λοιπόν, την αποσπασματική και πρόχειρη «αντιμετώπισή» του και μάλιστα εκκινώντας απ’ τον «τελευταίο κρίκο της αλυσίδας». Εάν πιστεύετε ότι το μεταναστευτικό πρόβλημα επιλύεται με την μαζική απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας, τότε σίγουρα βρίσκεστε σε αναντιστοιχία με τα Ευρωπαϊκώς ισχύοντα. Αλλά και σε πλήρη αντίθεση με την πραγματικότητα…
* Σε ό,τι αφορά την αντικατάσταση του άρθρου 5 του ΚΕΙ - που μεταξύ άλλων θέτει ως προϋπόθεση για την απόκτηση ιθαγένειας αλλοδαπών με πολιτογράφηση, τη διαμονή τους στην Ελλάδα επί 5 συνολικά έτη κατά την τελευταία δεκαετία απ’ την υποβολή της αίτησής τους - διαφωνούμε και επιμένουμε στη διατήρησή του ως έχει σήμερα. Επιμένουμε, δηλαδή, στο γενικό κανόνα της δεκαετούς νόμιμης διαμονής κατά τη διάρκεια των 12 τελευταίων ετών πριν την υποβολή της αίτησης πολιτογράφησης με επαρκή γνώση της Ελληνικής γλώσσας, της Ελληνικής ιστορίας και του Ελληνικού πολιτισμού, μεταξύ των άλλων προβλεπομένων προϋποθέσεων.
Σας επισημαίνουμε ότι συνιστά παράδοξο η Ελλάδα να εμφανίζεται πρόθυμη ν’ αποδώσει την Ελληνική ιθαγένεια στους επί 5ετία διαμένοντες στη χώρα μας, όταν Ευρωπαϊκή οδηγία που έχει ήδη ενσωματωθεί στο Ελληνικό Δίκαιο, προβλέπει την απόδοση του καθεστώτος του «επί μακρόν διαμένοντος» στους νομίμως διαμένοντες επί 5ετία (με συνδρομή πολλών προϋποθέσεων, όπως η ύπαρξη εισοδήματος, η πλήρης ασφάλιση ασθενείας, η επαρκής γνώση της Ελληνικής γλώσσας κ.ο.κ.).
Έτσι με τις ίδιες προϋποθέσεις (αν όχι και πιο ευνοϊκές), με τις οποίες στην Ευρώπη παρέχεται καθεστώς «επί μακρόν διαμένοντος», στην Ελλάδα θα αποδίδεται η ιθαγένεια!
Ας δούμε, όμως, τι ισχύει για το ίδιο θέμα, σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όταν μάλιστα μερικές εξ’ αυτών, έχουν αποικιοκρατικό παρελθόν και μακρόχρονη πείρα αντιμετώπισής του.
Στη Γερμανία: δικαίωμα κτήσης ιθαγένειας έχουν οι αλλοδαποί με μόνιμο τόπο κατοικίας τη Γερμανία για 8 τουλάχιστον χρόνια, συντηρούν τον εαυτό τους και την οικογένειά τους χωρίς να λαμβάνουν κρατική βοήθεια, γνωρίζουν επαρκώς τη γερμανική γλώσσα, ενώ πληρούν σειρά άλλων προϋποθέσεων.
Στην Ιταλία: Το δικαίωμα κτήσης ιθαγένειας αποκτούν οι μετανάστες μετά από 10ετή νόμιμη διαμονή στη χώρα.
Στην Πορτογαλία: οι μετανάστες αποκτούν δικαίωμα για αίτηση κτήσης ιθαγένειας, κατόπιν δέκα ετών νόμιμης διαμονής στη χώρα, εκτός και αν προέρχονται από πρώην πορτογαλικές αποικίες με επίσημη γλώσσα τα πορτογαλικά, οπότε το δικαίωμα αποκτάται μετά 6 χρόνια νόμιμης διαμονής.
Στην Ολλανδία: το δικαίωμα αποκτάται κατόπιν πέντε ετών νόμιμης διαμονής, εφόσον γνωρίζουν την ολλανδική γλώσσα και τον πολιτισμό και το αποδείξουν σε σχετικές εξετάσεις. Πρέπει, όμως, να επισημανθεί ότι η Ολλανδία δεν είναι πύλη εισόδου για τους μετανάστες. Όσους δέχεται, τους δέχεται κατόπιν συμφωνιών, ενώ το ΔΟΥΒΛΙΝΟ ΙΙ την προφυλάσσει περαιτέρω, καθώς μετανάστες που θα ήθελαν να φτάσουν στην Ολλανδία, επιστρέφουν υποχρεωτικώς για να υποβάλουν αίτημα χορήγησης ασύλου στην πρώτη χώρα υποδοχής τους (ή χώρα εισόδου τους).
Στο Ηνωμένο Βασίλειο και στη Γαλλία: η προϋπόθεση 5ετούς διαμονής εκτός των λοιπών προϋποθέσεων, μπορεί να εξηγηθεί από το αποικιοκρατικό παρελθόν τους. Και οι δύο χώρες συνδέονται με την Αφρική και με αρκετές Ασιατικές χώρες απ’ όπου προσέλκυσαν κατά το παρελθόν μετανάστες. Εδώ υπάρχουν ιδιαίτεροι δεσμοί - ιστορικοί, γλωσσικοί και πολιτισμικοί - καθώς και σκοπιμότητες που συνδέουν την πολιτική της ιθαγένειας με την γενικότερες σχέσεις «μητρόπολης» - πρώην αποικιών.
Παρ’ όλα αυτά, στη μεν Γαλλία δημιουργείται «Υπουργείο Εθνικής Ταυτότητας και Μετανάστευσης» για να λύσει το πρόβλημα ενσωμάτωσης των μεταναστών στην εθνική ταυτότητα, ενώ στο Ηνωμένο Βασίλειο, η κυβέρνηση των Εργατικών επιλέγει τη στρατηγική ενσωμάτωσης των μεταναστών στην ταυτότητα της «Βρετανικότητας», ως τον ασφαλέστερο τρόπο καταπολέμησης του ρατσισμού, εγκαταλείποντας την προηγούμενη πολυπολιτισμική στρατηγική. Στην Ισπανία έχει, επίσης, υιοθετηθεί η έννοια της «Ισπανικότητας».
Απ’ τα προηγούμενα προκύπτει ότι η Ελλάδα, με την προτεινόμενη απ’ την κυβέρνησή σας ρύθμιση, υιοθετεί το «χαμηλότερο κατώφλι» που συναντά κανείς σήμερα μόνο σε χώρες με αποικιακό παρελθόν ή χώρες «προστατευόμενες» απ’ τα προβλεπόμενα και ισχύοντα απ’ τον κανονισμό του «ΔΟΥΒΛΙΝΟ ΙΙ» του 2003, που συμφωνήθηκε όταν και πάλι στην κυβέρνηση ήταν το ΠΑΣΟΚ!
Κι εδώ προκύπτει μια δεύτερη παρατήρηση:
Η Ελλάδα έχει μια κρίσιμη ιδιομορφία σε σχέση με τις περισσότερες από τις υπόλοιπες χώρες μέλη της Ένωσης: Είναι «πύλη εισόδου» μεγάλου αριθμού παράνομων μεταναστών, των οποίων η επανα-προώθηση δεν είναι εύκολη. Αυτό δεν ισχύει για όλες τις υπόλοιπες χώρες-μέλη, οι οποίες είναι σε θέση να ελέγχουν πολύ καλύτερα τα σύνορά τους. Έτσι στην Ελλάδα έχουμε μετανάστες με νόμιμη και μόνιμη διαμονή, οι οποίοι όμως, στην μεγάλη πλειονότητά τους εισήλθαν παράνομα.
Να σημειωθεί ότι η παράνομη είσοδος σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες δύσκολα οδηγεί σε νομιμοποίηση ή, πολύ περισσότερο, σε πολιτογράφηση. Επίσης τα παιδιά μεταναστών δεν παίρνουν ιθαγένεια, ακόμα κι αν έχουν γεννηθεί σε ευρωπαϊκή χώρα, αν έχει προηγηθεί η παράνομη είσοδος των γονέων τους στη χώρα αυτή.
Με το νομοσχέδιο της κυβέρνησης προτείνεται πολύ πιο ελαστική διαδικασία πολιτογράφησης μεταναστών (μετά από πενταετία) και σχεδόν «αυτόματης» απόδοσης ιθαγένειας στα παιδιά τους.
Στην Ελλάδα, παραμένουν άλυτα ακόμη τα ζητήματα παράνομης μαζικής εισόδου, καταχρηστικής αξιοποίησης του πολιτικού ασύλου και της συναφούς διαδικασίας που είναι εξαιρετικά χρονοβόρος, όπως και της απέλασης, των συνθηκών διαμονής και διαβίωσης κλπ. Σε τέτοιες συνθήκες θα ήταν ιστορικό λάθος η απόπειρα αντιμετώπισης του μεταναστευτικού προβλήματος με τα ελαστικότερα δυνατά κριτήρια απόδοσης της ιθαγένειας.
* Σε ό,τι αφορά την αντικατάσταση του άρθρου 1 του ΚΕΙ όπως αυτός κυρώθηκε με το Ν. 3284/2004 και ειδικότερα την απόκτηση ιθαγένειας από τέκνα αλλοδαπών που γεννιούνται στην Ελλάδα ή από τέκνα αλλοδαπών που έχουν παρακολουθήσει τάξεις του Ελληνικού συστήματος εκπαίδευσης, η Νέα Δημοκρατία καθιστά απολύτως σαφές ότι επιμένει στη γενική αρχή του κριτηρίου «των μετεχόντων της ημετέρας παιδείας». Με τη διευκρίνιση ότι η Παιδεία διατηρεί το χαρακτηρισμό της ως «εθνική». Ενώ μια από τις πρώτες επιλογές της κυβέρνησής σας υπήρξε η αλλαγή ονομασίας στο έως πρόσφατα υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Αυτό πάνω απ’ όλα επιβάλλει το ίδιο το Σύνταγμα της Ελλάδας το οποίο στο άρθρο 16, παράγραφος 2, αναφέρει ρητά:
«Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες».
Η ανάπτυξη εθνικής συνείδησης, λοιπόν, αποτελεί ρητή συνταγματική επιταγή, έτσι κι αλλιώς. Κι ο εθνικός χαρακτήρας της Παιδείας, είναι συνταγματικά προσδιορισμένος με αδιαμφισβήτητο τρόπο.
Αλλά η σημασία της εθνικής Παιδείας είναι κρίσιμη και για την ενσωμάτωση των νομίμων μεταναστών. Κι αυτό δεν αποτελεί δικό μας ισχυρισμό, αποτελεί, επίσης αδιαμφισβήτητη ευρωπαϊκή τάση, όπως ήδη αναφερθήκαμε παραπάνω…
Έτσι, ενώ οι Ευρωπαίοι κινούνται προς την ενσωμάτωση των μεταναστών τους και των παιδιών τους στην εθνική ταυτότητα, όπως εμπεδώνεται από το σύστημα της Εθνικής Παιδείας, εσείς απαλείψατε τον εθνικό προσδιορισμό από τον επίσημο τίτλο του αρμόδιου υπουργείου.
Αν πρόθεσή σας είναι να ενσωματώσετε ομαλά των παιδιά των μεταναστών στη Ελληνική κοινωνία και στην Ελληνική ταυτότητα, τότε κινείστε αντίθετα προς ό,τι επιτάσσει η λογική, κινείστε αντίθετα προς ότι αποτελεί πλέον ευρωπαϊκή τάση, κινείστε αντίθετα από το πνεύμα και το γράμμα του Συνταγματικού μας νομοθέτη.
* Επισημαίνουμε ότι με τον ισχύοντα ΚΕΙ, τέκνα αλλοδαπού που πολιτογραφείται Έλληνας, χωρίς άλλη διατύπωση, αποκτούν την Ελληνική ιθαγένεια, υπό την προϋπόθεση ότι κατά την πολιτογράφηση είναι ανήλικα και άγαμα.
Συνεπώς, η πρότασή σας αφορά τα τέκνα που μπορούν να αποκτήσουν την Ελληνική ιθαγένεια, ενώ οι γονείς τους παραμένουν στο status του αλλοδαπού διαμένοντος στην Ελλάδα.
Ας δούμε ποια είναι η Ευρωπαϊκή εμπειρία και στην προκειμένη περίπτωση:
Στη Γερμανία: τέκνα που γεννιούνται σε γερμανικό έδαφος έχουν δικαίωμα ν’ αποκτήσουν τη γερμανική υπηκοότητα εφόσον ένας γονέας έχει ζήσει εκεί νόμιμα και μόνιμα τουλάχιστον 8 χρόνια, ενώ το ius soli δεν καλύπτει τα τέκνα που δεν γεννήθηκαν στη Γερμανία.
Στην Ιταλία: Η γέννηση σε ιταλικό έδαφος δεν αποτελεί καν κριτήριο για την κτήση ιταλικής υπηκοότητας, ενώ για τα λοιπά τέκνα απαιτείται συνεχής νόμιμη διαμονή ως την ενηλικίωση, με δήλωση επιθυμίας για πολιτογράφηση εντός ενός έτους απ’ την ενηλικίωσή τους.
Στην Πορτογαλία: Τέκνα που γεννιούνται εκεί, αποκτούν δικαίωμα εφόσον ο ένας γονέας είναι μόνιμος κάτοικος για 10 χρόνια (ή 6 χρόνια εάν προέρχεται από τις πρώην πορτογαλικές αποικίες μέ επίσημη γλώσσα την πορτογαλική), ενώ τα λοιπά τέκνα αποκτούν το δικαίωμα πολιτογράφησης, μόνο εάν ένας απ’ τους γονείς έχει αποκτήσει την πορτογαλική υπηκοότητα.
Στην Ολλανδία: Το ius soli παραχωρείται αυτόματα μόνο στην τρίτη γενιά, όχι δηλ. για τα τέκνα αλλοδαπών που γεννιούνται στην Ολλανδία, ενώ για τα λοιπά τέκνα προϋπόθεση είναι η νόμιμη διαμονή μέχρι την ενηλικίωσή τους στη χώρα και υποβολή σχετικής δήλωσης.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο: Το ius soli παραχωρείται όταν τουλάχιστον ο ένας γονέας είναι μόνιμος κάτοικος
Στη Γαλλία: Τέκνα που γεννιούνται στη Γαλλία από αλλοδαπούς αποκτούν την ιθαγένεια ipso jure όταν ενηλικιωθούν, ενώ μπορούν μόνα τους να υποβάλουν αίτηση κτήσης ιθαγένειας στην ηλικία των 16 ετών αρκεί να γεννήθηκαν και να έζησαν στη Γαλλία για τουλάχιστον 5 χρόνια.
Διαπιστώνεται, λοιπόν, ότι η αντιμετώπιση ποικίλλει από χώρα σε χώρα, ενώ είναι προφανές ότι η Ελλάδα και σε αυτή την περίπτωση υιοθετεί το χαλαρότερο μοντέλο κτήσης της ιθαγένειας, ανάλογο του οποίου μπορεί να συναντήσει κανείς είτε σε χώρες με αποικιοκρατικό παρελθόν (π.χ. Ηνωμένο Βασίλειο) είτε σε χώρες που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθούν πύλες-εισόδου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αντιθέτως, δεν παραχωρείται ius soli ακόμη και σε χώρες με φαινομενικά ελαστικότερο τρόπο απόδοσης της ιθαγένειας (π.χ. Ολλανδία)
Κύριε Υπουργέ,
Η ιδιαιτερότητα της Ελλάδας, ως χώρας πύλης εισόδου μεταναστών, με τη διαπίστωση σειράς αδυναμιών και προβλημάτων που σχετίζονται με τη συνολική αντιμετώπιση του μεταναστευτικού προβλήματος, δεν επιτρέπει επιπόλαιο χειρισμό ούτε καλλιέργεια φρούδων ελπίδων ότι η προτεινόμενη ρύθμιση θα λύσει το πρόβλημα. Στην πραγματικότητα ελλοχεύει ο κίνδυνος να ερμηνευθεί και να λειτουργήσει η ελληνική πρόταση σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση.
Έτσι, στην πρότασή σας για αυτόματη κτήση ιθαγένειας από τέκνα αλλοδαπών που γεννιούνται στην Ελλάδα, με τις λοιπές προϋποθέσεις που προβλέπετε, τοποθετούμαστε αρνητικά.
Δεχόμαστε τη δυνατότητα των τέκνων νομίμων μεταναστών, που γεννήθηκαν και είχαν συνεχή διαμονή στην Ελλάδα και που έχουν ολοκληρώσει τουλάχιστον την υποχρεωτική 9χρονη εκπαίδευση, να αποκτούν την Ελληνική ιθαγένεια με την ενηλικίωσή τους, κατόπιν αιτήσεώς τους.
Εις ό,τι αφορά τα υπόλοιπα τέκνα που δεν γεννήθηκαν στην Ελλάδα, άποψή μας είναι ότι θα πρέπει να υπαχθούν στη γενικότερη ρύθμιση περί κτήσης της ιθαγένειας με πολιτογράφηση.
Κριτήριο σε όλες τις περιπτώσεις πρέπει να είναι η διαπιστωμένη γνήσια βούληση του ενδιαφερομένου να πολιτογραφηθεί Έλληνας, χωρίς «γραφειοκρατικούς αυτοματισμούς».
Εάν αποδεχθούμε και ισχύσουν τα προβλεπόμενα απ’ την πρότασή σας, δημιουργείται «προηγούμενο» με συνέπειες και προεκτάσεις επικίνδυνες. Ειδικότερα η ευκολία με την οποία περιγράφεται η απόκτηση της Ελληνικής ιθαγένειας, στέλνει το λάθος μήνυμα όχι μόνο στους παράνομους μετανάστες που ήδη βρίσκονται στην Ελλάδα και που την είχαν επιλέξει αρχικώς ως χώρα transit, αλλά πολύ περισσότερο σε όσους προσδοκούν να πατήσουν έδαφος χώρας της Ε.Ε.
Είναι βέβαιο ότι δημιουργούνται ακόμη και αυτή την ώρα, σε χώρες προέλευσης εκτός Ευρώπης, εντυπώσεις ότι αρκεί να εισέλθει κανείς στην Ελλάδα για ν’ αποκτήσει σε λίγα χρόνια την ιθαγένεια. Αυτή η εντύπωση θα τροφοδοτήσει περαιτέρω την παράνομη μετανάστευση. Έτσι, αντί «θεραπείας», θα ενταθούν οι συνθήκες για την καλλιέργεια κοινωνικής και οικονομικής αναταραχής.
Κατόπιν τούτων, θεωρούμε ότι το προτεινόμενο Σ/Ν κινείται σε λάθος κατεύθυνση και με την εξαίρεση των ομογενών και την επιφύλαξη των παιδιών που γεννούνται στην Ελλάδα και τις πολύ σαφέστερες και αυστηρότερες προϋποθέσεις που προτείνουμε για την κτήση απ’ αυτά της Ελληνικής ιθαγένειας, η Νέα Δημοκρατία θα καταψηφίσει το Σ/νόμου, εάν επιμείνετε στην υποστήριξή του. Και θα τον καταργήσει, όταν ως κυβέρνηση κληθεί να υλοποιήσει την πολιτική της.
Η Νέα Δημοκρατία πιστεύει σε πλήρη πολιτική ενσωμάτωση στην Ελληνική κοινωνία τόσο των μεταναστών όσο και των παιδιών τους, με βάση όσα ισχύουν στις λοιπές Ευρωπαϊκές χώρες, προσαρμοσμένα στις Ελληνικές συνθήκες και ανάγκες.
Επιπόλαιοι, αποσπασματικοί και πρόχειροι χειρισμοί που δεν έχουν την ευρύτερη συναίνεση των πολιτών και αδιαφορούν για την άποψή τους, δε βοηθούν στην ενσωμάτωση. Όπως δείχνει η εμπειρία, τέτοιοι χειρισμοί οδηγούν σε εντάσεις και τροφοδοτούν συναισθήματα ξένα και άγνωστα ως σήμερα στον Ελληνικό λαό.
Πιστεύουμε ότι υποχρέωσή μας είναι να προστατευθεί και ο ίδιος ο μετανάστης, για την κοινωνική ένταξη του οποίου καμία πρόνοια δεν λαμβάνεται με το προτεινόμενο Σ/Ν.
Τέλος, η Ευρωπαϊκή εμπειρία είναι αρνητική σε χώρες όπου υπήρξε στο παρελθόν ελαστικότερο πλαίσιο απόδοσης ιθαγένειας. Κι όπου δοκιμάστηκε απέτυχε και ήδη αναθεωρείται. Αυτή την εμπειρία οφείλατε να διερευνήσετε.
Δεν μπορεί οι Γάλλοι να ανακαλύπτουν σήμερα τη σημασία και την επικαιρότητα της εθνικής ταυτότητας (ιδιαίτερα για την ενσωμάτωση των μεταναστών στην κοινωνία τους), δεν μπορεί οι Βρετανοί να ανακαλύπτουν τη «βρετανικότητα», οι Ισπανοί την «Ισπανικότητα», και εμείς να φοβόμαστε να μιλήσουμε για την «ελληνικότητα».
Κύριε υπουργέ,
* Η Νέα Δημοκρατία θα καταψηφίσει το νομοσχέδιο της κυβέρνησης. Θα υπερψηφίσουμε, βέβαια, το δικαίωμα ψήφου των ομογενών. Σε αντίθεση με το ΠΑΣΟΚ, που ως αντιπολίτευση πεισματικά αρνήθηκε το συνταγματικώς προβλεπόμενο δικαίωμα ψήφου των αποδήμων Ελλήνων.
* Δεσμευόμαστε από τώρα ότι θα καταργήσουμε το νομοσχέδιο όταν θα αναλάβουμε τη διακυβέρνηση της χώρας.
* Επίσης δεσμευόμαστε να ενισχύσουμε τον εθνικό χαρακτήρα της Παιδείας μας σύμφωνα με το άρθρο 16, παράγραφος 2, του Συντάγματός μας. Για να σηματοδοτήσουμε την ενσωμάτωση όλων στην «ημετέρα παιδεία»…
* Επιπλέον, σε ό,τι αφορά τις επί μέρους ρυθμίσεις, δεσμευόμαστε να νομοθετήσουμε προϋποθέσεις για την πολιτογράφηση και απόκτηση ιθαγένειας, αυστηρά καθορισμένες, όπως προβλέπεται και στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.
Σεβόμαστε, βέβαια, τα παιδιά των νόμιμων μεταναστών που γεννιούνται στην Ελλάδα. Αυτά θα παίρνουν με αίτησή τους ιθαγένεια όταν ενηλικιώνονται κι εφ’ όσον έχουν ολοκληρώσει τουλάχιστον την 9χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση. Προϋπόθεση που πιστοποιεί την συμμετοχή τους στην ελληνική παιδεία.
Αντίστοιχα προβλέπει και η νομοθεσία μιας σειράς ευρωπαϊκών χωρών…
Θέλουμε την Ελλάδα «κοινότητα Παιδείας, Παράδοσης και Πολιτισμού». Κοινότητα ανθρώπων που βιώνουν την «ημετέρα παιδεία».
Αυτό είναι το καλύτερο «αντίδοτο» στο ρατσισμό και την ξενοφοβία.
Θέλουμε να ενσωματώσουμε τους νόμιμους μετανάστες στην «ημετέρα παιδεία». Οι ίδιοι οι μετανάστες που επιθυμούν να ριζώσουν στην Ελλάδα, θέλουν να αποκτήσουν μια νέα ταυτότητα, για την οποία να νιώθουν οι ίδιοι υπερήφανοι.
Η Νέα Δημοκρατία θα επιμείνει ως το τέλος σε αυτή τη θέση, με τη βεβαιότητα ότι εκφράζει το συμφέρον του Ελληνικού λαού και τη θέληση της μεγάλης πλειοψηφίας του. Αλλά και το συμφέρον των ιδίων των μεταναστών που θέλουν να ριζώσουν εδώ.
Η Ελλάδα είναι ανοικτή δημοκρατική κοινωνία.
Δεν θέλουμε να την κάνουμε «περίκλειστο φρούριο».
Αλλά και δεν θα επιτρέψουμε να γίνει «ξέφραγο αμπέλι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου