Διόνυσος, προς Πεντέλη
Οι πρόποδες Βόρεια της Πεντέλης
Στο βάθος ο Διόνυσος, από την Βόρεια πλευρά του Πεντελικού όρους
Αγριολούλουδα στην Πεντέλη
Μια πλαγιά με βράχια στην Βόρεια Πεντέλη
Στο βάθος η Παλαιά Πεντέλη, διακρίνεται το αστεροσκοπείο πάνω στον λόφοΘυμόμαστε τότε που γεμάτοι περιέργεια πήραμε ένα ταξί και πήγαμε στην Παλαιά Πεντέλη. Μας παρακίνησαν διάφορες παράξενες ιστορίες που ακούγαμε για αυτό το βουνό.
Από αυτό το βουνό βγάλανε το μάρμαρο στην αρχαιότητα και χτίσανε τον Παρθενώνα και τα άλλα Ιερά της Ακροπόλεως των Αθηνών.
Παράξενες ιστορίες είχαμε διαβάσει σε διάφορα περιοδικά και βιβλία για την Δούκισσα της Πλακεντίας. Την κυρά Δουκέσσα, όπως την αποκαλούσαν τότε οι απλοί άνθρωποι του χωριού Πεντέλη.
Εκεί έχουμε δει το ανάκτορο της Ροδοδάφνης και τον τάφο της Δούκισσας Σοφίας ντε Μαρμπουά Λεμπράν. Βρίσκεται μέσα στην Παλαιά Πεντέλη.
Ίσως να ήταν ο θρύλος για τον λήσταρχο Νταβέλη που μας παρακίνησε να πάμε ως εκεί. Με τα πόδια ανεβήκαμε μέχρι την σπηλιά αυτή, που κακώς έγινε γνωστή ως σπηλιά του Νταβέλη.
Από αυτή την σπηλιά λοιπόν κόψανε τους όγκους των μαρμάρων για να κάνουν τους κίονες του Παρθενώνα και των άλλων οικοδομημάτων της Ακροπόλεως.
Εκεί λίγα βήματα πριν την σπηλιά με το παράξενο Βυζαντινό διπλό εκκλησάκι στην είσοδο, υπάρχει ο δρόμος από τον οποίο κατέβαζαν τα μάρμαρα για την αρχαία Αθήνα.
Μετά πήγαμε πολλές φορές σε αυτό το βουνό. Λένε ότι το γαλάζιο χρώμα που έχουν τα μάτια της Θεάς Αθηνάς, είναι από το γαλάζιο του ουρανού της Πεντέλης. Πράγματι το γαλάζιο εκεί είναι διαφορετικό.
Όμως ότι γνωρίζαμε μέχρι σήμερα πρέπει να το ξεχάσουμε, έχουν καεί τα πάντα εκεί. Αποχαιρετούμε μαζί σας την Πεντέλη που αγαπήσαμε, την Πεντέλη που περπατήσαμε στα περισσότερα μονοπάτια της, την Πεντέλη που θα περάσουν αρκετά χρόνια για να την δούμε πάλι πράσινη όπως σε αυτές τις φωτογραφίες που ανεβάσαμε.
Από αυτό το βουνό βγάλανε το μάρμαρο στην αρχαιότητα και χτίσανε τον Παρθενώνα και τα άλλα Ιερά της Ακροπόλεως των Αθηνών.
Παράξενες ιστορίες είχαμε διαβάσει σε διάφορα περιοδικά και βιβλία για την Δούκισσα της Πλακεντίας. Την κυρά Δουκέσσα, όπως την αποκαλούσαν τότε οι απλοί άνθρωποι του χωριού Πεντέλη.
Εκεί έχουμε δει το ανάκτορο της Ροδοδάφνης και τον τάφο της Δούκισσας Σοφίας ντε Μαρμπουά Λεμπράν. Βρίσκεται μέσα στην Παλαιά Πεντέλη.
Ίσως να ήταν ο θρύλος για τον λήσταρχο Νταβέλη που μας παρακίνησε να πάμε ως εκεί. Με τα πόδια ανεβήκαμε μέχρι την σπηλιά αυτή, που κακώς έγινε γνωστή ως σπηλιά του Νταβέλη.
Από αυτή την σπηλιά λοιπόν κόψανε τους όγκους των μαρμάρων για να κάνουν τους κίονες του Παρθενώνα και των άλλων οικοδομημάτων της Ακροπόλεως.
Εκεί λίγα βήματα πριν την σπηλιά με το παράξενο Βυζαντινό διπλό εκκλησάκι στην είσοδο, υπάρχει ο δρόμος από τον οποίο κατέβαζαν τα μάρμαρα για την αρχαία Αθήνα.
Μετά πήγαμε πολλές φορές σε αυτό το βουνό. Λένε ότι το γαλάζιο χρώμα που έχουν τα μάτια της Θεάς Αθηνάς, είναι από το γαλάζιο του ουρανού της Πεντέλης. Πράγματι το γαλάζιο εκεί είναι διαφορετικό.
Όμως ότι γνωρίζαμε μέχρι σήμερα πρέπει να το ξεχάσουμε, έχουν καεί τα πάντα εκεί. Αποχαιρετούμε μαζί σας την Πεντέλη που αγαπήσαμε, την Πεντέλη που περπατήσαμε στα περισσότερα μονοπάτια της, την Πεντέλη που θα περάσουν αρκετά χρόνια για να την δούμε πάλι πράσινη όπως σε αυτές τις φωτογραφίες που ανεβάσαμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου