O Edmontosauraus regalis είναι ο πρώτος δεινόσαυρος που γνωρίζουμε ότι διέθετε... λειρί. Credit: BELL, FANTI,CURRIE,ARBOUR, CURRENT BIOLOGY
Για πρώτη φορά εντοπίζεται σε δεινοσαύρους το συγκεκριμένο ανατομικό χαρακτηριστικό
Θοδωρής Λαΐνας
Ένα ακόμη άγνωστο είδος δεινοσαύρου έφερε στο φως η παλαιοντολογική σκαπάνη. Τα απολιθώματα ανακαλύφθηκαν από διεθνή ομάδα ερευνητών στον Καναδά ο οποίος έχει αποδειχθεί ότι αποτελούσε μια από τις μεγάλες «μητροπόλεις» των δεινοσαύρων στον πλανήτη αφού ανακαλύπτονται εκεί συνεχώς απολιθώματα γνωστών και άγνωστων ειδών. Αυτό το νέο είδος παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον αφού όπως διαπιστώθηκε διέθετε ένα μοναδικό είδος λοφίου.
Δεινόσαυρος με ολίγον από πάπια και κάτι από... κόκορα
Ο Edmontosauraus regalis, όπως ονομάστηκε το νέο είδος, ανήκει στην οικογένεια των Αδρόσαυρων που κυριαρχούσαν πληθυσμιακά στη Βόρειο Αμερική πριν από 65-75 εκατομμύρια έτη, δηλαδή στα τέλη της εποχής των δεινοσαύρων. Όπως και οι περισσότεροι Αδρόσαυροι έτσι και ο E.regalis είχε μακρύ πεπλατυσμένο κρανίο και στόμα που θυμίζει εκείνο της πάπιας. Οι Αδρόσαυροι ήταν φυτοφάγοι και σύμφωνα με τους ειδικούς εξελίχθηκαν ανατομικά όσον αφορά το στόμα τους για να… βόσκουν με αποτελεσματικότητα.
Όμως ο E.regalis εμφανίζει μια αξιοσημείωτη ανατομική διαφορά σε σχέση όχι μόνο με τους άλλους Αδρόσαυρους αλλά γενικά τους δεινοσαύρους. Διέθετε ένα είδος λοφίου που σύμφωνα με τους ειδικούς παραπέμπει στο λειρί του κόκορα, χαρακτηριστικό που δεν έχει εντοπισθεί ξανά σε δεινόσαυρο. Εχουν εντοπισθεί είδη δεινοσαύρων που στο κεφάλι τους είχαν κάποιο «εξόγκωμα» αλλά σε όλες τις περιπτώσεις τα εξογκώματα αυτά ήταν οστέινα ενώ στην περίπτωση του E.regalis δεν συμβαίνει αυτό.
«Είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται ένα λοφίο που αποτελείται αποκλειστικά από μαλακό ιστό. Εχουν εντοπισθεί οστέινα λοφία αλλά το δέρμα σπάνια απολιθώνεται και όταν αυτό συμβαίνει σχεδόν ποτέ δεν μπορεί να εντοπιστεί η παρουσία ενός μη οστέινου ανατομικού χαρακτηριστικού στο κεφάλι» αναφέρει ο Φιλ Μπελ, του Πανεπιστημίου της Νέας Αγγλίας στην Αυστραλία που ήταν ο επικεφαλής της έρευνας.
Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι τέτοιου είδους ανατομικά χαρακτηριστικά έπαιζαν και συνεχίζουν και στα σημερινά ζώα, κυρίως τα πτηνά, να παίζουν ρόλο προσέλκυσης του αντίθετου φύλλου. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Current Biology».
Πηγή: Το Βήμα
Για πρώτη φορά εντοπίζεται σε δεινοσαύρους το συγκεκριμένο ανατομικό χαρακτηριστικό
Θοδωρής Λαΐνας
Ένα ακόμη άγνωστο είδος δεινοσαύρου έφερε στο φως η παλαιοντολογική σκαπάνη. Τα απολιθώματα ανακαλύφθηκαν από διεθνή ομάδα ερευνητών στον Καναδά ο οποίος έχει αποδειχθεί ότι αποτελούσε μια από τις μεγάλες «μητροπόλεις» των δεινοσαύρων στον πλανήτη αφού ανακαλύπτονται εκεί συνεχώς απολιθώματα γνωστών και άγνωστων ειδών. Αυτό το νέο είδος παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον αφού όπως διαπιστώθηκε διέθετε ένα μοναδικό είδος λοφίου.
Δεινόσαυρος με ολίγον από πάπια και κάτι από... κόκορα
Ο Edmontosauraus regalis, όπως ονομάστηκε το νέο είδος, ανήκει στην οικογένεια των Αδρόσαυρων που κυριαρχούσαν πληθυσμιακά στη Βόρειο Αμερική πριν από 65-75 εκατομμύρια έτη, δηλαδή στα τέλη της εποχής των δεινοσαύρων. Όπως και οι περισσότεροι Αδρόσαυροι έτσι και ο E.regalis είχε μακρύ πεπλατυσμένο κρανίο και στόμα που θυμίζει εκείνο της πάπιας. Οι Αδρόσαυροι ήταν φυτοφάγοι και σύμφωνα με τους ειδικούς εξελίχθηκαν ανατομικά όσον αφορά το στόμα τους για να… βόσκουν με αποτελεσματικότητα.
Όμως ο E.regalis εμφανίζει μια αξιοσημείωτη ανατομική διαφορά σε σχέση όχι μόνο με τους άλλους Αδρόσαυρους αλλά γενικά τους δεινοσαύρους. Διέθετε ένα είδος λοφίου που σύμφωνα με τους ειδικούς παραπέμπει στο λειρί του κόκορα, χαρακτηριστικό που δεν έχει εντοπισθεί ξανά σε δεινόσαυρο. Εχουν εντοπισθεί είδη δεινοσαύρων που στο κεφάλι τους είχαν κάποιο «εξόγκωμα» αλλά σε όλες τις περιπτώσεις τα εξογκώματα αυτά ήταν οστέινα ενώ στην περίπτωση του E.regalis δεν συμβαίνει αυτό.
«Είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται ένα λοφίο που αποτελείται αποκλειστικά από μαλακό ιστό. Εχουν εντοπισθεί οστέινα λοφία αλλά το δέρμα σπάνια απολιθώνεται και όταν αυτό συμβαίνει σχεδόν ποτέ δεν μπορεί να εντοπιστεί η παρουσία ενός μη οστέινου ανατομικού χαρακτηριστικού στο κεφάλι» αναφέρει ο Φιλ Μπελ, του Πανεπιστημίου της Νέας Αγγλίας στην Αυστραλία που ήταν ο επικεφαλής της έρευνας.
Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι τέτοιου είδους ανατομικά χαρακτηριστικά έπαιζαν και συνεχίζουν και στα σημερινά ζώα, κυρίως τα πτηνά, να παίζουν ρόλο προσέλκυσης του αντίθετου φύλλου. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Current Biology».
Πηγή: Το Βήμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου