Αποκαλυπτικές δηλώσεις γερμανού βουλευτή
Το δεύτερο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα, ύψους 109 δισ. ευρώ, το οποίο δρομολογήθηκε μόλις τον Ιούλιο σε σύνοδο κορυφής της Ε.Ε., είναι ήδη παρωχημένο λόγω της εξέλιξης της κρίσης. Οι δοκιμαζόμενες οικονομίες καταρρέουν και οι λαοί πλήττονται από περικοπές μισθών και κοινωνικών παροχών. Οι τράπεζες, αντίθετα, θωρακίζονται ενάντια στις απώλειες, υποστηρίζει ο Μίκαελ Σλεχτ, μέλος της γερμανικής Βουλής, επικεφαλής οικονομολόγος της κοινοβουλευτικής ομάδας του αριστερού κόμματος Die Linke.
Ο Μίκαελ Σλεχτ μίλησε στη 10η Διάσκεψη του δικτύου συνδικαλιστών του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, που πραγματοποιήθηκε στη ΓΣΕΕ το περασμένο Σάββατο.
Η Ελλάδα περιόρισε το αναπροσαρμοσμένο από τις κυκλικές διακυμάνσεις έλλειμμά της για το 2010 κατά 7,5%. Επιβλήθηκαν σκληρές περικοπές δαπανών που ανέρχονταν αρχικά στο 13% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος. Ο Μ. Σλεχτ λέει ότι ένα ανάλογο εγχείρημα στη Γερμανία θα σηματοδοτούσε περικοπές 300 δισ. ευρώ, τη διαγραφή δηλαδή ολόκληρου του προϋπολογισμού της Γερμανίας.
Σύμφωνα με την Berenberg Bank, πρόκειται για τη «σκληρότερη δημοσιονομική προσαρμογή» στην ιστορία των δυτικών χωρών. Με ένα... μολυβένιο σωσίβιο, η Ελλάδα απειλείται με καταποντισμό, είπε χαρακτηριστικά.
Εξηγεί ότι το πραγματικό ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της Ελλάδας μειώθηκε το 2010 κατά 4,5%, ενώ το 2011 η ελληνική οικονομία θα συρρικνωθεί ακόμα περισσότερο, πάνω από 5%. Παρ' όλες τις περικοπές δαπανών, το χρέος συνεχίζει να αυξάνεται ασταμάτητα. Το 2010 το ελληνικό χρέος ήταν 329 δισ. ευρώ, ενώ το 2011 κινδυνεύει να ανέλθει στα 360 εκατομμύρια. Το επίπεδο του χρέους -ο λόγος του χρέους προς το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν- αυξάνεται το 2011 από το 110% σχεδόν στο 160%. Οι οικονομολόγοι το ονομάζουν «το παράδοξο της φειδούς».
Στην ομιλία του πρόσθεσε ότι «όταν οι άνθρωποι είναι χρεωμένοι μέχρι το λαιμό, δεν ρίχνουν χρήμα στην αγορά. Οι επιχειρήσεις, με τη σειρά τους, σταματούν τις επενδύσεις, εάν κλείσει και το κράτος τις στρόφιγγες, η οικονομία επισπεύδει την ελεύθερη πτώση της. Τα φορολογικά έσοδα του Δημοσίου μειώνονται, οι δαπάνες για την ανεργία αυξάνονται».
Όπως σημειώνει σήμερα η «Ελευθεροτυπία», η κρίση του ευρώ οφείλεται στο γερμανικό μισθολογικό ντόμπινγκ, το οποίο καθιστά τα γερμανικά αγαθά φτηνότερα, αυξάνοντας τον τζίρο στο εξωτερικό. Ετσι η Γερμανία καταγράφει από το 2000 πλεονασματικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών που υπερβαίνει το ένα τρισεκατομμύριο ευρώ. Η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία και η Ελλάδα συσσώρευσαν στο ίδιο διάστημα ελλείμματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών που ανέρχονται συνολικά σε ένα τρισεκατομμύριο ευρώ.
Τις ανισορροπίες στην ευρωζώνη απέδωσε στον υπερβολικά βραδύ -συγκριτικά με την παραγωγικότητά της- ρυθμό ανάπτυξης των μισθών στη Γερμανία. Ο ρυθμός αυτός εκφράζεται από το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος, το οποίο στη Γερμανία έχει αυξηθεί μόλις κατά 6% και στην υπόλοιπη Ευρώπη έκτοτε κατά 27%. Ετσι η σχετική ανταγωνιστικότητα της γερμανικής βιομηχανίας ως προς τις άλλες χώρες της ευρωζώνης αυξανόταν σταθερά, χωρίς οι τελευταίες να μπορούν να αντιδράσουν με υποτίμηση των νομισμάτων τους.
Γι' αυτό, όπως υποστήριξε, η πραγματική λύση θα υπάρξει μόνο με τον τερματισμό του γερμανικού ντάμπινγκ στους μισθούς. «Διαφορετικά, το ευρώ βαίνει προς τον όλεθρο. Χωρίς το ευρώ η Γερμανία θα ανατιμούσε το νέο της νόμισμα κατά 40% περίπου, εξανεμίζοντας την ανταγωνιστικότητα της γερμανικής εξαγωγικής οικονομίας.
Το δεύτερο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα, ύψους 109 δισ. ευρώ, το οποίο δρομολογήθηκε μόλις τον Ιούλιο σε σύνοδο κορυφής της Ε.Ε., είναι ήδη παρωχημένο λόγω της εξέλιξης της κρίσης. Οι δοκιμαζόμενες οικονομίες καταρρέουν και οι λαοί πλήττονται από περικοπές μισθών και κοινωνικών παροχών. Οι τράπεζες, αντίθετα, θωρακίζονται ενάντια στις απώλειες, υποστηρίζει ο Μίκαελ Σλεχτ, μέλος της γερμανικής Βουλής, επικεφαλής οικονομολόγος της κοινοβουλευτικής ομάδας του αριστερού κόμματος Die Linke.
Ο Μίκαελ Σλεχτ μίλησε στη 10η Διάσκεψη του δικτύου συνδικαλιστών του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, που πραγματοποιήθηκε στη ΓΣΕΕ το περασμένο Σάββατο.
Η Ελλάδα περιόρισε το αναπροσαρμοσμένο από τις κυκλικές διακυμάνσεις έλλειμμά της για το 2010 κατά 7,5%. Επιβλήθηκαν σκληρές περικοπές δαπανών που ανέρχονταν αρχικά στο 13% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος. Ο Μ. Σλεχτ λέει ότι ένα ανάλογο εγχείρημα στη Γερμανία θα σηματοδοτούσε περικοπές 300 δισ. ευρώ, τη διαγραφή δηλαδή ολόκληρου του προϋπολογισμού της Γερμανίας.
Σύμφωνα με την Berenberg Bank, πρόκειται για τη «σκληρότερη δημοσιονομική προσαρμογή» στην ιστορία των δυτικών χωρών. Με ένα... μολυβένιο σωσίβιο, η Ελλάδα απειλείται με καταποντισμό, είπε χαρακτηριστικά.
Εξηγεί ότι το πραγματικό ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της Ελλάδας μειώθηκε το 2010 κατά 4,5%, ενώ το 2011 η ελληνική οικονομία θα συρρικνωθεί ακόμα περισσότερο, πάνω από 5%. Παρ' όλες τις περικοπές δαπανών, το χρέος συνεχίζει να αυξάνεται ασταμάτητα. Το 2010 το ελληνικό χρέος ήταν 329 δισ. ευρώ, ενώ το 2011 κινδυνεύει να ανέλθει στα 360 εκατομμύρια. Το επίπεδο του χρέους -ο λόγος του χρέους προς το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν- αυξάνεται το 2011 από το 110% σχεδόν στο 160%. Οι οικονομολόγοι το ονομάζουν «το παράδοξο της φειδούς».
Στην ομιλία του πρόσθεσε ότι «όταν οι άνθρωποι είναι χρεωμένοι μέχρι το λαιμό, δεν ρίχνουν χρήμα στην αγορά. Οι επιχειρήσεις, με τη σειρά τους, σταματούν τις επενδύσεις, εάν κλείσει και το κράτος τις στρόφιγγες, η οικονομία επισπεύδει την ελεύθερη πτώση της. Τα φορολογικά έσοδα του Δημοσίου μειώνονται, οι δαπάνες για την ανεργία αυξάνονται».
Όπως σημειώνει σήμερα η «Ελευθεροτυπία», η κρίση του ευρώ οφείλεται στο γερμανικό μισθολογικό ντόμπινγκ, το οποίο καθιστά τα γερμανικά αγαθά φτηνότερα, αυξάνοντας τον τζίρο στο εξωτερικό. Ετσι η Γερμανία καταγράφει από το 2000 πλεονασματικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών που υπερβαίνει το ένα τρισεκατομμύριο ευρώ. Η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία και η Ελλάδα συσσώρευσαν στο ίδιο διάστημα ελλείμματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών που ανέρχονται συνολικά σε ένα τρισεκατομμύριο ευρώ.
Τις ανισορροπίες στην ευρωζώνη απέδωσε στον υπερβολικά βραδύ -συγκριτικά με την παραγωγικότητά της- ρυθμό ανάπτυξης των μισθών στη Γερμανία. Ο ρυθμός αυτός εκφράζεται από το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος, το οποίο στη Γερμανία έχει αυξηθεί μόλις κατά 6% και στην υπόλοιπη Ευρώπη έκτοτε κατά 27%. Ετσι η σχετική ανταγωνιστικότητα της γερμανικής βιομηχανίας ως προς τις άλλες χώρες της ευρωζώνης αυξανόταν σταθερά, χωρίς οι τελευταίες να μπορούν να αντιδράσουν με υποτίμηση των νομισμάτων τους.
Γι' αυτό, όπως υποστήριξε, η πραγματική λύση θα υπάρξει μόνο με τον τερματισμό του γερμανικού ντάμπινγκ στους μισθούς. «Διαφορετικά, το ευρώ βαίνει προς τον όλεθρο. Χωρίς το ευρώ η Γερμανία θα ανατιμούσε το νέο της νόμισμα κατά 40% περίπου, εξανεμίζοντας την ανταγωνιστικότητα της γερμανικής εξαγωγικής οικονομίας.
Πηγή: Newsbeast
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου