«Την ικεσία του λευκόμαλλου Αιώνος τραγουδώ και της Σεμέλης και του Διός τον έρωτα και το λαθραίο κρεβάτι –ἕβδομον ἱκεσίην πολιὴν Αἰῶνος ἀείδει καὶ Σεμέλην καὶ ἔρωτα Διὸς καὶ φώριον εὐνήν». (Νόννου «Διονυσιακά, ραψωδία Ζ’ σ. 1»). Τον Έρωτα που θα πάρει από τους ανθρώπους τον Σιδηρό Αιώνα και θα τους φέρει έναν νέο Αιώνα, τον Αιώνα Οίνο!
«Της Χώρας τούτης φωνάζω τον πολυούχο με το ολόχρυσο στέμμα, τον οίνωπα και εύιο Βάκχο, των Μαινάδων τον σύντροφο, να έρθει με δαυλούς πεύκου αναμμένους βαστώντας - τὸν χρυσομίτραν τε κικλήσκω, τᾶσδ᾽ ἐπώνυμον γᾶς, οἰνῶπα Βάκχον εὔιον, Μαινάδων ὁμόστολον πελασθῆναι φλέγοντ᾽ ἀγλαῶπι πεύκᾳ». (Σοφοκλής “Οιδίπους Τύραννος, σ. 209 – 215″).
«Ήλιε ζωοδότη, της βλάστησης πατέρα και των καρπών βασιλιά, πότε θα θρέψουν τα αμπέλια κρασάτα σταφύλια;; – Ἠέλιε ζείδωρε, φυτηκόμε, κοίρανε καρπῶν, οἰνοτόκον πότε βότρυν ἀεξήσουσιν ἀλωαί;;;»
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου