Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

Ο άνθρωπος πίσω από το μαύρο ζιβάγκο


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΙΤΤΥ ΞΕΝΑΚΗ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

Η ζωή τού οραματιστή επιχειρηματία που σημάδεψε την εξέλιξη της τεχνολογίας είναι ένα μυθιστόρημα χωρίς χάπι εντ

Ο Στίβεν Πολ Τζομπς ήταν ένας Αραβοαμερικανός που υιοθετήθηκε από ένα ζευγάρι Αρμενοαμερικανών. Αυτό και μόνο θα αρκούσε για να τον κάνει μοναδικό στο πολιτιστικό πλαίσιό του, όμως αυτός έγινε ακόμη πιο μοναδικός ασπαζόμενος τον βουδισμό και αρνούμενος το ευαγγέλιο της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης ως πρώτο βήμα προς την επιτυχία.

Αυτή, μαζί με τη διαβόητη μυστικοπάθεια που επέβαλλε στην Apple και τη «στολή» που φορούσε σχεδόν πάντα την τελευταία δεκαετία (μαύρη μακρυμάνικη ψευτοζιβάγκο μπλούζα St Croix,
μπλου τζιν Levis 501 και αθλητικά New Balance 991) ήταν η επίσημη περσόνα του. Πολύ λιγότερο γνωστός ήταν ο «άλλος» Στιβ Τζομπς, ο πατέρας, ο σύζυγος, ο αποξενωμένος γιος.


Ο βιολογικός του πατέρας, ο Αμπντουλφατάχ Τζαντάλι, ήταν ένας σύρος φοιτητής που έφθασε στις ΗΠΑ για να κάνει διδακτορικό στο Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν. Εκεί ερωτεύτηκε τη γερμανικής καταγωγής συμφοιτήτριά του Τζοάν Κάρολ Σίμπλε. Ο πατέρας της ήταν πολύ συντηρητικός καθολικός και ήταν εκτός συζήτησης η κόρη του να παντρευτεί μουσουλμάνο, παρόλο που ήταν έγκυος.

Στις 24 Φεβρουαρίου 1955 στο Σαν Φρανσίσκο, ο Αμπντουλφατάχ και η Κάρολ έφεραν στον κόσμο ένα μωρό, το οποίο αποφάσισαν να δώσουν για υιοθεσία. Ομως έθεσαν έναν όρο: οι θετοί γονείς να είναι αμφότεροι πτυχιούχοι. Μόνο που το ζευγάρι που είχαν επιλέξει την τελευταία στιγμή προτίμησε τελικά κόρη. Και έτσι ο Πολ και η Κλάρα Τζομπς - το αρμενικό όνομά τους είναι Αγκοπιάν - δέχθηκαν ένα απρόσμενο τηλεφώνημα από το γραφείο υιοθεσιών:


«Εχουμε ένα νεογέννητο αρσενικού γένους. Το θέλετε;». Αργότερα θα διαπιστωθεί ότι η Κλάρα δεν έχει σπουδάσει σε πανεπιστήμιο και ο Πολ, ο οποίος είναι μηχανικός, δεν έχει καν τελειώσει το λύκειο. Η Κάρολ Σίμπλε αρνήθηκε να υπογράψει τα έγγραφα της υιοθεσίας, όμως άλλαξε γνώμη όταν το ζεύγος Τζομπς δεσμεύτηκε να στείλει το παιδί, όταν έρθει η ώρα, στο πανεπιστήμιο.

Ο Στιβ Τζομπς θα αναπολούσε αργότερα την παιδική του ηλικία σε ένα μεσοαστικό προάστιο ως μια ευτυχισμένη περίοδο και θα «έβλεπε» τον εαυτό του να κυνηγά πεταλούδες και να πειραματίζεται με ηλεκτρονικά σετ τύπου φτιάξ' το μόνος σου. Ο θετός του πατέρας ασχολήθηκε με τα οικονομικά και τα ακίνητα πριν επιστρέψει στην αρχική του τέχνη ως μηχανουργός στην κοιλάδα που τότε ήταν ακόμα γνωστή ως «Σάντα Κλάρα». Ο μηχανουργός, που δεν είχε τελειώσει το λύκειο, παραχώρησε ένα κομμάτι του πάγκου εργασίας του στον γιο του και του έμαθε πώς να φτιάχνει πράγματα, να τα αποσυναρμολογεί και να συναρμολογεί ξανά.

Κι όπως είχε υποσχεθεί, τον έστειλε στο πανεπιστήμιο. Μόνο που ο Στιβ ήταν ο Στιβ και παράτησε το Κολέγιο Ριντ του Πόρτλαντ, στο Ορεγκον, αφού έμεινε σ' αυτό λιγότερο από έξι μήνες, παρ' όλο που οι θετοί γονείς, με τους οποίους παρέμεινε πολύ συνδεδεμένος, μάζευαν χρήματα σε όλη τους τη ζωή για να τηρήσουν την υπόσχεση που έδωσαν στους βιολογικούς γονείς του.

Ηταν πάντα ένας αντάρτης φοιτητής, με το IQ στον ουρανό και την πειθαρχία στο υπόγειο. Οταν η πρώτη κοπέλα με την οποία έκανε σοβαρή σχέση, η Κρις-Αν Μπρέναν, έμεινε έγκυος στο πρώτο του παιδί, ο Τζομπς αρχικά αρνήθηκε να το αναγνωρίσει. Η Λίζα, η κόρη τους, γεννήθηκε σε ένα κοινόβιο του Ορεγκον το 1978. Πέρασαν χρόνια αλλά συμφιλιώθηκαν και ο Τζομπς έδωσε το όνομα Λίζα σε έναν από τους υπολογιστές του.

Το 1986, ήρθε σε επαφή με τον Στιβ Τζομπς ένας ντετέκτιβ εκ μέρους μιας νέας γυναίκας, γεννημένης δυόμισι χρόνια ύστερα απ' αυτόν από τους ίδιους βιολογικούς γονείς, οι οποίοι μετά τον θάνατο του παππού από την πλευρά της μητέρας μπόρεσαν επιτέλους να παντρευτούν. Η γυναίκα ονομάζεται Μόνα Σίμσον, το επώνυμο του δεύτερου συζύγου της μητέρας. Είναι συγγραφέας, ζει στη Νέα Υόρκη και έχει εκδώσει το πρώτο μυθιστόρημά της («Anywhere But Here»), το οποίο έχει σημειώσει μεγάλη επιτυχία.

Οσο έγραφε αυτό το αυτοβιογραφικό βιβλίο, στο οποίο αφηγούνταν τη δύσκολη ζωή μιας νεαρής μητέρας κι ενός 12χρονου κοριτσιού που έχουν μείνει μόνες και αναζητούν την τύχη τους στην Καλιφόρνια, εμπιστεύθηκε σε έναν ντετέκτιβ την αναζήτηση του βιολογικού πατέρα της, ο οποίος τις είχε εγκαταλείψει όταν εκείνη ήταν μωρό.

Ο ντετέκτιβ στρώθηκε στη δουλειά και έφερε στη Μόνα Σίμσον ένα καλό και ένα κακό νέο. Το κακό ήταν πως δεν κατάφερε να βρει τα ίχνη του Αμπντουλφάταχ Τζαντάλι (μόλις πριν από μερικά χρόνια έγινε γνωστό πως βρίσκεται στη ζωή και διευθύνει ένα καζίνο στο Ρίνο της Νεβάδας). Η καλή ήταν πως έπεσε πάνω σ' έναν άλλο ντετέκτιβ, ο οποίος αναζητούσε τον ίδιο άνδρα για λογαριασμό ενός άλλου παιδιού του που ζούσε στη Δυτική Ακτή. Και πως αυτός ο αδελφός της ονομάζεται Στιβ Τζομπς.

Πηγή: Τα Νέα

Δεν υπάρχουν σχόλια: