Του Στέφανου Κρίκκη
Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΒΥΘΟΥ Το κόκκινο κοράλλι (Corallium rubrum)
«Φτου, φτου, φτου!», άρχισε να κάνει η γιαγιά πάνω από την κούνια του μωρού την ώρα που κρεμούσε στο προσκέφαλο ένα κλαδάκι από κόκκινο κοράλλι. Είχε μάθει κι αυτή από τη γιαγιά της, στη Χίο, ότι ένα κομμάτι από κόκκινο κοράλλι διώχνει μια και καλή το μάτι.
Εβαλε η γιαγιά λοιπόν την μπουμπού για ύπνο κι άρχισε δεύτερο γύρο από «φτου, φτου!» για να πιάσει οριστικά το ξόρκι. Ελα όμως που η μπουμπού συναχώθηκε από το κατάβρεγμα και άρχισε κι αυτή να φταρνίζεται στο συνοφρυωμένο πρόσωπο της γιαγιάς, με αποτέλεσμα το δύσμοιρο κοράλλι να βρεθεί σε διασταυρούμενα πυρά σιχτιρίζοντας το θλιβερό τέλος που του επεφύλασσε η μοίρα.
Το κακό ριζικό που τα περίμενε, ψυλλιάστηκαν και τα υπόλοιπα κόκκινα κοράλλια που απέμεναν στον βυθό και αποφάσισαν αντί να βρίσκονται στα ρηχά νερά και να τα ξεριζώνει ο καθένας για να τα φτύνει, να πάνε να κάνουν αποικίες στα πιο βαθιά όπου δεν φτάνει το χέρι της γριάς!
Ετσι λοιπόν όσα κοράλλια γλίτωσαν, απλώθηκαν σε βάθη μέχρι και 200 μέτρων. Εκεί το κόκκινο κοράλλι ορθώνει τον σκληρό ασβεστοποιημένο σκελετό του που μπορεί καμιά φορά να ξεπεράσει σε ύψος τα 50 εκατοστά.
Επειδή δημιουργεί σχηματισμούς που μοιάζουν με κλαδιά, οι άνθρωποι πίστευαν μέχρι το 1730 ότι πρόκειται για φυτό. Στην πραγματικότητα όμως το κοράλλι είναι ο σκελετός πολλών μικρών ζώων που ζούσαν μαζί έχοντας σχηματίσει αποικία. Τα ζώα αυτά είναι πολύποδες της κλάσης των ανθόζωων, μεγέθους λίγων χιλιοστών το καθένα, που ζουν το ένα δίπλα στο άλλο. Κάθε πολύποδας που γεννιέται κολλάει τον σκελετό του στην αποικία και την επεκτείνει.
Οι αποικίες αυτές κατά τη διάρκεια των αιώνων φτάνουν σε μήκος χιλιομέτρων σχηματίζοντας τους κοραλλιογενείς υφάλους που λέγονται και «ατόλες» και αποτελούνται από ανθρακικό ασβέστιο, το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένος ο σκελετός του καθενός μικροσκοπικού πολύποδα και… Φθάνει πια αρκετά μάθαμε για σήμερα!
Μια στιγμή όμως! Γιατί έχουν χρώματα ροζ, κόκκινο, μπεζ και άσπρο; Επειδή στις αποικίες κοραλλιών μαζί με τους πολύποδες συμβιώνουν και κάποια μονοκύτταρα φύκη που εκτός από το να ταΐζουν τους πολύποδες εκκρίνουν και χρωστικές ουσίες.
Κλείνει η εγκυκλοπαίδεια. Πάμε ν' αναπολήσουμε το παρελθόν τώρα! Το αποκαλούσαν «γοργονίδα» στην αρχαία Ελλάδα γιατί η παράδοση έλεγε πως σχηματίστηκε από το αίμα γοργόνας. Θεωρείται πολύτιμος λίθος, όπως το μαργαριτάρι και η ταρταρούγα. «Θηλυκός» πολύτιμος λίθος στη μεταφυσική.
Το όνομά του ίσως προέρχεται από το «κόρη αλός», δηλαδή η κόρη της θάλασσας. Το θαυμαστό κόκκινο κοράλλι οι Ρωμαίοι το αφιέρωναν στην Αφροδίτη, οι Αιγύπτιοι στην Ισιδα και η γιαγιά στο μπασμένο. Πού καταντήσαμε! «Φτου, φτου!».
Πηγή: Τα Νέα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου