Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

Η θλιβερή μοναξιά του Δ. Χριστόφια


Στις πόρτες της ΑΚΕΛικής-αριστερής Γαλιλαίας συνετρίβησαν ήδη από καιρό πολλές βεβαιότητες και προσδοκίες. Οι βεβαιότητες αφορούσαν στην εκλογή Χριστόφια ως «προέδρου λύσης» και καταλύτη. Και οι προσδοκίες στόχευαν στην επίλυση του Κυπριακού στη βάση αρχών, που ο Πρόεδρος δεν σταματά να κανοναρχεί αλλά δεν διευκρινίζει.

Ο Δ. Χριστόφιας πέτυχε έναν θλιβερό άθλο: Σε διάστημα μόλις δυόμισι χρόνων κατάφερε να διαλύσει τη συγκυβέρνηση, να μείνει μόνος με το ΑΚΕΛ και η πολιτική και οι χειρισμοί του να τυγχάνουν γενικής απόρριψης και απαξίωσης.

Οι τελευταίες δύο σταγόνες, που οδήγησαν στην απομόνωση και στη μοναξιά του προέδρου Χριστόφια είναι οι προτάσεις του για το περιουσιακό και η πρόσφατη ομόφωνη απόφαση του ΔΗΚΟ να τις απορρίψει επειδή «το κατατεθέν από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας έγγραφο με τις προτάσεις για το περιουσιακό δεν μπορεί να αποτελέσει βάση λύσης του προβλήματος».


Εξάλλου το ευρωβαρόμετρο Σεπτεμβρίου, που παρουσίασε ο Αντ1, εμφανίζει ένα ποσοστό πέραν του 44% των πολιτών, που δεν εμπιστεύονται καθόλου τον πρόεδρο Χριστόφια ενώ λίγο τον εμπιστεύεται το 21,8%. Δηλαδή έξι στους 10 πολίτες δεν εμπιστεύονται την πολιτική και τους χειρισμούς του Προέδρου, κυρίως στο Κυπριακό, χωρίς να παραγνωρίζεται η αντίδραση, η επίκριση και η απόρριψη και σε άλλα καίρια ζητήματα.

Από τον περ. Σεπτέμβριο (6/9/2010), που ο Δ. Χριστόφιας κατέθεσε τις προτάσεις του για το περιουσιακό, προκλήθηκαν φοβερές αντιδράσεις από όλα τα κόμματα και φορείς. Κατά τρόπον ανάρμοστο, πρώτον, αγνοήθηκαν τα κόμματα και οι απόψεις τους.

Δεύτερον, εκ των υστέρων και κατόπιν εορτής ζητείται η γνώμη τους. Τρίτον, παραγνωρίζεται το αναφαίρετο και αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα του νόμιμου ιδιοκτήτη να διαχειρίζεται όπως ο ίδιος κρίνει την περιουσία του.

Από την άλλη, διά των προτάσεων Χριστόφια, ο κλέφτης και άρπαγας ε/κ περιουσιών αναγορεύεται σε «χρήστη», ως εάν νομότυπα κατέχει και νέμεται ε/κ περιουσία. Η απόφαση του ΔΗΚΟ δημιουργεί νέα πολιτικά δεδομένα, πρώτα για το ίδιο το κόμμα και, βεβαίως, για τον πρόεδρο Χριστόφια και το ΑΚΕΛ.

«Ορθές και εποικοδομητικές»

Την περ. Πέμπτη το μέλος της ΚΕ του ΑΚΕΛ, Γ. Λουκαΐδης, δήλωσε: «Θέλουμε να επαναλάβουμε ότι, ως ΑΚΕΛ, θεωρούμε ως ορθές και εποικοδομητικές τις προτάσεις που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει καταθέσει στο περιουσιακό και ότι αυτές μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν τη βάση, πάνω στην οποία θα στηριχτεί η επίλυση αυτής της δύσκολης και σύνθετης πτυχής του Κυπριακού».

Είπε, επίσης, ότι «από τις θέσεις που έχει εκφράσει ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ, κ. Καρογιάν, εμείς στεκόμαστε στο ότι το ΔΗΚΟ, χωρίς να αποδέχεται μεν, δεν απορρίπτει συνολικά την πρόταση της πλευράς μας για το περιουσιακό και ότι θα καταθέσει τις ενστάσεις και τις εισηγήσεις του ΔΗΚΟ για διευκρινίσεις και τροποποιήσεις επί συγκεκριμένων προνοιών των προτάσεων του προέδρου Χριστόφια».

Οι δηλώσεις Λουκαΐδη διαστρεβλώνουν το πραγματικό νόημα της απόφασης του ΔΗΚΟ. Ο Μ. Καρογιάν, ο Γ. Κολοκασίδης και ο Κ. Κενεβέζος, σε δηλώσεις τους, επισήμαναν ότι οι προτάσεις του Δ. Χριστόφια δεν μπορεί να αποτελέσουν τη βάση επίλυσης του περιουσιακού.

Και ότι η απόφαση του ΔΗΚΟ δεν επιδέχεται πολλών ερμηνειών παραμόνο μιας: Το έγγραφο Χριστόφια απορρίπτεται, όπως ήδη έχει απορριφθεί από το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων, πλην του ΑΚΕΛ.

Να επισημανθεί ξανά ότι όλα τα κόμματα, εκτός από το ΑΚΕΛ, απορρίπτουν τους χειρισμούς Χριστόφια και της κυβέρνησής του στην οικονομία και δη στα φορολογικά, στην παιδεία, στην άμυνα, στην εσωτερική διακυβέρνηση. Μετά την απόφαση του ΔΗΚΟ ο Πρόεδρος έμεινε μόνος με το ΑΚΕΛ, και αποτελεί μιαν αδύναμη μειοψηφία.

Θέμα νομιμοποίησης του Προέδρου και τα διλήμματα του ΔΗΚΟ

Είναι εμφανές ότι τίθεται ήδη μέγα θέμα νομιμοποίησης του προέδρου Χριστόφια. Σήμερα είναι μειοψηφία. Όταν διεκδικούσε την προεδρία, είχε δεσμευτεί έναντι του λαού με βάση το προεκλογικό του πρόγραμμα. Όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με τον Ι. Κασουλίδη, στο δεύτερο γύρο των προεδρικών, ο Δ. Χριστόφιας δεσμεύτηκε έναντι του ΔΗΚΟ, της ΕΔΕΚ και των Οικολόγων.

Τελικά, η ΕΔΕΚ αποχώρησε διαμαρτυρόμενη για τον εμπαιγμό της, οι Οικολόγοι φωνάζουν για το διασυρμό τους και το ΔΗΚΟ παραμένει στην Κυβέρνηση ώστε ο εξευτελισμός του να γίνει τέλειος.

Λογικά, με αφορμή τις καθημερινές σχεδόν επιθέσεις αξιωματούχων του ΔΗΚΟ εναντίον του Προέδρου και της πολιτικής του, το κόμμα αυτό έπρεπε από πολύ καιρό να είχε αποχωρήσει με αξιοπρέπεια από τη συγκυβέρνηση. Η πρώτη ευκαιρία δόθηκε μετά τις γενναιόδωρες και μονομερείς παραχωρήσεις Χριστόφια στους Τούρκους: Παραμονή 50000 εποίκων χωρίς διαπραγμάτευση και χωρίς ανταλλάγματα, σταθμισμένη ψήφος και εκ περιτροπής προεδρία.

Για μήνες, αξιωματούχοι, στελέχη και μέλη επέμεναν ότι το ΔΗΚΟ, για λόγους πολιτικής αξιοπρέπειας και κομματικής συνέπειας, έπρεπε να αποχωρήσει από τη συγκυβέρνηση. Ιδιαίτερα μετά τις χλευαστικές και απαξιωτικές συμπεριφορές Χριστόφια, Κατσουρίδη και Κυπριανού έναντι του ΔΗΚΟ, όταν κομπαστικά διαμηνούσαν ότι «δεν πρόκειται» να αποσύρουν τις γενναιόδωρες παραχωρήσεις στους Τούρκους επειδή, τάχα, η πλευρά μας θα εμφανιζόταν… αναξιόπιστη.

Η ΕΔΕΚ, έστω και με καθυστέρηση, αποχώρησε με αξιοπρέπεια από τον ερμαφρόδιτο συνασπισμό. Το ΔΗΚΟ παραμένει γελοιοποιούμενο και χλευαζόμενο από το μεγάλο συνεταίρο του. Όπως ακριβώς χλευάζεται και σήμερα: Πώς να ερμηνευθεί διαφορετικά η δήλωση Λουκαΐδη όπως και η δήλωση, την προτεραία, του Κυβ. Εκπροσώπου, που είπε ότι οι προτάσεις Χριστόφια είναι «σωστές και εφικτές»;

Αφού είναι «σωστές και εφικτές», εμφανέστατα δεν επιδέχονται «συγκεκριμενοποίηση και βελτίωση» όπως υπέβαλε ο Κυβ. Εκπρόσωπος. Άρα, το ΔΗΚΟ και η ηγεσία του χλευάζονται και πάλι, όταν ο Δ. Χριστόφιας λέγει ότι αναμένει τις «τροποποιήσεις και τις διευκρινίσεις» του, ενώ το κόμμα σωρηδόν απέρριψε το έγγραφο Χριστόφια.

Το ΔΗΚΟ με την απόφασή του, ναι, μεν θωρακίζει τα ρήγματά του αλλά ταυτόχρονα τίθεται ενώπιον διλημμάτων. Πρώτα, ο πρόεδρος του κόμματος, Μ. Καρογιάν, που υποχρεώθηκε σε υποστήριξη των θέσεων όσων επέκριναν τον Δ. Χριστόφια, επειδή, διαφορετικά, θα έσυρε το ΔΗΚΟ σε περαιτέρω διάσπαση και κρίση. Δεύτερον, με την απόφαση του κόμματος τίθενται εν αμφιβόλω οι προσωπικές ατζέντες Καρογιάν και Κυπριανού.

Ο Καρογιάν έχει υπόσχεση-δέσμευση ΑΚΕΛ να τον υποστηρίξει ξανά στην προεδρία της Βουλής. Ο δε Κυπριανού, ποιαν πολιτική θα προάγει στο εξής για το περιουσιακό: Την πολιτική Χριστόφια ή τις θέσεις του κόμματός του; Αν επιχειρήσει το πρώτο, τίθεται εκτός κομματικής γραμμής. Αν πειθαρχήσει στο κόμμα, τίθεται εκτός κυβέρνησης. Απλά πράγματα, αλλ’ οι φιλοδοξίες και οι συσκοτίσεις οδηγούν σε δηλώσεις τού στιλ «είμαι μέλος του ΔΗΚΟ από το 1976».

Ο Δ. Χριστόφιας εμπαίζει όλους!

Κατά τη συζήτηση του περιουσιακού στο ΕΓ του ΔΗΚΟ δεν τέθηκε θέμα αποχώρησης από την κυβέρνηση. Τίθεται, όμως, ευθέως από την ίδια την απόφαση του κόμματος. Αυτό συνάγεται από τα εξής δεδομένα:

Πρώτον, το ΔΗΚΟ διαφωνεί πλήρως με την πολιτική και τους χειρισμούς Χριστόφια σε όλα τα καίρια, τα κρίσιμα και τα σημαντικά: Περιουσιακό, που συναρτάται προς το εδαφικό, την ασφάλεια, το στρατό κατοχής, τους έποικους και τη διακυβέρνηση. Διαφωνεί, επίσης, σε θέματα οικονομίας, άμυνας, παιδείας, εσωτερικής διακυβέρνησης. Διερωτάται κανείς: Γιατί ακόμα παραμένει σε μια κυβέρνηση, που αντιπολιτεύεται καθημερινά;

Δεύτερον, οι δηλώσεις Στεφάνου - Λουκαΐδη ότι οι προτάσεις Χριστόφια είναι «σωστές και εφικτές, ορθές και εποικοδομητικές» διαμηνύουν χλευαστικά προς το ΔΗΚΟ ότι ο Πρόεδρος δεν έχει ανάγκη τροποποιήσεων και διευκρινίσεων. Δεν τροποποιούνται και δεν διευκρινίζονται «σωστές και ορθές» προτάσεις.

Τρίτον, είναι αυτόχρημα κωμικό και τραγικό, μειωτικό και απαξιωτικό για τα άλλα κόμματα, 40 ημέρες μετά την κατάθεση των προτάσεων Χριστόφια στο τραπέζι των συνομιλιών, να γίνεται λόγος για… τροποποιήσεις, διευκρινίσεις ή… εμβολιασμό, όταν η διαπραγματευτική διαδικασία προχωρεί.

Τέταρτον, είναι εμφανές ότι ο πρόεδρος Χριστόφιας εμπαίζει όλα τα κόμματα, όταν με επιτήδευση λέγει ότι οι προτάσεις του επιδέχονται, τάχα, αλλαγών.

Αφού όλα τα κόμματα τις απορρίπτουν επειδή τις θεωρούν επικίνδυνες και καταστροφικές, γιατί δεν τις αποσύρει;

Ένα σωτήριο ρωσικό βέτο…

Είναι εμφανές, από δημοσκοπήσεις και αντιδράσεις όλων των κομμάτων και των πολιτών, ότι ο πρόεδρος Χριστόφιας δεν εκφράζει πια τη βούληση και την αποδοχή της πλειοψηφίας της κοινής γνώμης.

Είναι μεν εκλεγμένος Πρόεδρος αλλ’ απώλεσε το τεκμήριο της πλειοψηφικής υποστήριξης. Οι αποφάσεις, οι χειρισμοί και οι ενέργειές του συναντούν την αντίδραση και την απόρριψη της πλειοψηφίας των πολιτών, πολλοί από τους οποίους ψήφισαν τον Πρόεδρο και τώρα έχουν σφοδρά απογοητευτεί.

Και πότε αυτή η θλιβερή κατάσταση πραγμάτων; Όταν ο πρόεδρος Χριστόφιας θα βρεθεί προ τριών μεγάλων προκλήσεων σύντομα: Πρώτον, η έκθεση αξιολόγησης της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας, που συναρτάται προς την πορεία του Κυπριακού, όπου η κατοχική χώρα δημιουργεί επικοινωνιακές εντυπώσεις σε βάρος μας, επιμένοντας σε λύση μέχρι το τέλος του χρόνου.

Δεύτερον, το τρίπτυχο Χριστόφια φαίνεται να αποφλοιώνεται και να μη γίνεται αποδεκτό από εταίρους μας, επειδή στην πλάστιγγα των συμφερόντων τους η Τουρκία μετρά περισσότερο.

Τρίτον, η πιθανότητα σύγκλησης διεθνούς διάσκεψης. Υπάρχει μια ελπίδα: Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ένα ρωσικό ή και γαλλικό ή και κινεζικό βέτο, θα σώσει -έστω προσωρινά- την κατάσταση. Για παρακάτω και πώς διασφαλίζεται η Κύπρος έναντι της υπερφίαλης Τουρκίας, δεν νομίζουμε ο Πρόεδρος να γνωρίζει τι θα πράξει.

Πηγή: Η Σημερινή

Δεν υπάρχουν σχόλια: