Πέμπτη 9 Ιουλίου 2009

Τόσο κοντά στη Θεσσαλονίκη, τόσο μακριά από την ανάπτυξη


Η μικρή απόστασή τους από τη Θεσσαλονίκη δεν στάθηκε αρκετή για την ανάπτυξη της παραλιακής ζώνης μεταξύ των χερσονήσων της Κασσάνδρας και της Σιθωνίας στη Χαλκιδική.

Τουναντίον, τα χιλιόμετρα των ακτών από τον Αγιο Μάμαντα έως τη Γερακινή απέχουν πολύ από τις άλλες αναπτυγμένες τουριστικά περιοχές της Χαλκιδικής, ταυτόχρονα όμως βρίσκονται και αρκετά μακριά από τις έδρες των δήμων τους (Ν. Μουδανιά ο Αγ. Μάμας και Πολύγυρο οι Καλύβες και η Γερακινή) με συνέπεια να νιώθουν την απόσταση, την αδιαφορία και την εγκατάλειψη από τις τοπικές αρχές.

Το οδικό δίκτυο, όπως σχεδόν και στο σύνολο της Χαλκιδικής, είναι απαρχαιωμένο και σε ορισμένα σημεία ιδιαίτερα επικίνδυνο, καθώς οι συνεχείς αναστροφές οχημάτων, κατά μήκος των οδικών δικτύων από τα Ν. Μουδανιά προς την Ποτίδαια και προς τη Γερακινή, δημιουργούν κινδύνους σοβαρών ατυχημάτων. Το παράπλευρο οδικό δίκτυο δε θυμίζει ούτε καν επαρχιακό, καθώς σε ορισμένες περιοχές (ιδιαίτερα στον Αγιο Μάμαντα) χρειάζεται τετρακίνηση για να τις διασχίσει κανείς.

Η απουσία αποχετευτικού συστήματος και η λειτουργία βόθρων ανάγουν την περιοχή σε περασμένες εποχές. Η έλλειψη μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων και η λειτουργία λιγοστών μπιτς μπαρ (κυρίως στην αχανή παραλία του Αγίου Μάμαντα) συνηγορούν στην εικόνα μιας άλλης Χαλκιδικής, λιγότερο αναπτυγμένης και μακριά από τα σύγχρονα προβλήματα της μεγαλούπολης (ηχορύπανση, κυκλοφοριακό, οικιστικό χάος κ.ά.).

Προβλήματα υπάρχουν επίσης στην καθαριότητα, τις υποδομές και τη συντήρηση των κοινόχρηστων χώρων (πάρκα κ.λπ.)

Αγιος Μάμας

Ο υγροβιότοπος του Αγίου Μάμαντα, μια περιοχή που προστατεύεται από τη Συνθήκη Natura 2000, είναι ο κυρίαρχος λόγος που η παραλιακή ζώνη δε γνώρισε την οικιστική και τουριστική ανάπτυξη των άλλων γειτονικών περιοχών.

Οι μεγαλύτερες ελλείψεις που επισημαίνουν οι κάτοικοι του οικισμού έχουν να κάνουν με την καθαριότητα, τα μπάζα που ασυνείδητοι αποθέτουν ανεξέλεγκτα σε διάφορα σημεία, την καταστροφή του περιβάλλοντος, την έλλειψη νερού και την αθρόα χορήγηση αδειών για μπιτς μπαρ, που κατέλαβαν σημαντικό τμήμα των ακτών.

Πρώτο ζήτημα, από πλευράς επικινδυνότητας, είναι η πρόσβαση στον Αγιο Μάμαντα μέσω του τμήματος της εθνικής οδού Ν. Μουδανιών - Ποτίδαιας, όπου δεν έχουν ολοκληρωθεί τα έργα κατασκευής αυτοκινητόδρομου. Εκατοντάδες πεζοί και οχήματα διασχίζουν κάθετα το δρόμο, με συνέπεια να έχουν σημειωθεί πάρα πολλά δυστυχήματα.

Οι κάτοικοι διαμαρτύρονται για την εγκατάλειψη της περιοχής από τη σημερινή αλλά και την προηγούμενη διοίκηση του δήμου Ν. Μουδανιών.

«Εχουμε ζητήσει ένα γκρέιντερ να καθαρίσει το χωματόδρομο και το γήπεδο, για να μπορούν να παίζουν τα παιδιά και δύο χρόνια τώρα δεν έγινε τίποτε. Μέσα στο βιότοπο καταλήγουν λύματα, ενώ εδώ, με τα πολλά μπιτς μπαρ που άνοιξαν, κάθε Σαββατοκύριακο μαζεύονται 5.000 αυτοκίνητα. Το κυριότερο είναι ότι ένα γεφυράκι πρόσβασης στην παραλία, που φτιάξαμε μόνοι μας, το γκρέμισε ο προηγούμενος δήμαρχος», σημείωσε ο Χρήστος Πίτσης, πρόεδρος του Συλλόγου των κατοίκων του οικισμού Πόρτες, «Κοσμάς Αιτωλός».

«Στις ακτές δεν έχουν κάνει καθαρισμό ούτε διαμόρφωση της παραλίας για να μπορεί να πηγαίνει άνετα ο κόσμος», προσθέτει ο Βασίλειος Ψαρόπουλος, κάτοικος της περιοχής.

«Η καθαριότητα είναι το σημαντικότερο πρόβλημα. Εχουμε ζητήσει να περιφράξουν ένα χώρο ώστε να πηγαίνουν εκεί τα ογκώδη αντικείμενα και να μην τα πετάνε όπου βρίσκουν. Οι κάδοι είναι τρύπιοι, τα σκουπίδια πέφτουν κάτω και ποτέ δεν τους πλένουν. Εχουμε ζητήσει ασφαλτόστρωση των χωμάτινων δρόμων, όμως δεν έχει γίνει τίποτε. Σε ολόκληρη την Ποτίδαια και τον Αγιο Μάμαντα έχουν δώσει άδεια για περίπου δεκαπέντε μπιτς μπαρ, που καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος της παραλίας και, όπως είναι φυσικό, δεν έχουν και δουλειά, αφού έχει κορεστεί η περιοχή», συμπλήρωσε ο Γιάννης Παραγιούτσικος, γ.γ. του συλλόγου των κατοίκων.

Καλύβες - Γερακινή

Η σκουριασμένη προβλήτα, στο λιμάνι της Γερακινής, όπου μέχρι πριν από λίγα χρόνια οι «μαούνες» φόρτωναν μετάλλευμα και το μετέφεραν στα φορτηγά πλοία που παρέμεναν στα ανοιχτά, αποτελεί ακόμη και σήμερα το σήμα κατατεθέν.

Περίπου 6 χρόνια μετά τη διακοπή της λειτουργίας, ο χώρος παραμένει όπως ήταν και στο παρελθόν, ενώ οι εγκαταστάσεις έχουν παραδοθεί στην εγκατάλειψη. Για επαγγελματίες και κατοίκους της παραλίας της Γερακινής, το «βιομηχανικό» τοπίο αποτελεί σήμερα πληγή για τον τουρισμό και τους επισκέπτες, όμως με απλές κινήσεις η περιοχή μπορεί να αναβαθμιστεί και να αξιοποιηθεί ώστε να αποτελέσει πόλο έλξης.

«Είναι κάτι το διαφορετικό. Συνδέεται με την ιστορία της Χαλκιδικής. Από τα μεταλλεία της Γερακινής ζούσαν μέχρι πρόσφατα χιλιάδες οικογένειες. Τα πλοία έμεναν στα ανοιχτά και τα φόρτωναν με μετάλλευμα οι μαούνες. Η περιοχή αυτή, αν αξιοποιηθεί κατάλληλα, μπορεί να αποτελέσει ένα σημείο αναφοράς και πόλο έλξης για τους επισκέπτες», επισημαίνουν οι κάτοικοι.

Οι επιχειρηματίες βλέπουν φέτος την τουριστική κίνηση να είναι μειωμένη και ζητούν παρεμβάσεις και έργα για την ανάπτυξη της παραλίας.

Στις Καλύβες, οι λιγοστοί παραλιακοί οικισμοί δεν έχουν την... πολυτέλεια, αλλά και τα προβλήματα της τουριστικής ανάπτυξης των άλλων περιοχών, όμως ζητούν μεγαλύτερο ενδιαφέρον από το δήμο Πολυγύρου.

«Εχουμε ζητήσει να μας φτιάξουν πεζόδρομο στην παραλία και κάποια μικρά δρομάκια στον οικισμό, για να μην έχουμε το καλοκαίρι τον κίνδυνο των ατυχημάτων. Επίσης, η παιδική χαρά που φτιάξαμε με δικά μας έξοδα έχει εγκαταλειφθεί και πλέον κανένα παιδάκι δεν μπορεί να παίξει. Σημαντικό ακόμη είναι να βελτιωθεί ο φωτισμός και να επεκταθούν τα πεζοδρόμια που καλύπτουν μικρό τμήμα του παραλιακού δρόμου», επισήμανε ο Δημήτριος Μπαχάρνικος, κάτοικος της περιοχής.

Πηγή: Αγγελιοφόρος

Δεν υπάρχουν σχόλια: