Κινητοποιήσεις στο Λιτόχωρο από το Δήμο και τη Δημοτική Επιτροπή Αγώνα

Για τις διεκδικήσεις της Ι.Μ. Αγίου Διονυσίου

Στη δημοσιότητα επανέρχεται και πάλι το ζήτημα των διεκδικήσεων της Ι.Μ. Αγίου Διονυσίου, καθώς ο Δήμος Λιτοχώρου και η Δημοτική Επιτροπή Αγώνα, αποφάσισαν από κοινού να πραγματοποιήσουν πορεία την Κυριακή 5 Ιουλίου στις 11.00 π.μ. από το Λιτόχωρο με κατεύθυνση το Μετόχι.

Αξίζει να σημειωθεί πως το απόγευμα της Τετάρτης συνεδρίασε το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Λιτοχώρου και αποφάσισε ομόφωνα να συμμετέχει στην πορεία.

Η Ανακοίνωση της Δημοτικής Επιτροπής Αγώνα

Σε ανακοίνωση - καταγγελία που εξέδωσαν χθες αναφέρουν μεταξύ άλλων:

Παρουσιάζουν δυο προσωρινούς τίτλους, έναν του 1874 και έναν του 1875, όπου παραχωρούνται από την τουρκική διοίκηση 5 και 4 χιλιάδες πήχεις αντιστοίχως, πέριξ της παλαιάς κυρίως μονής για τις ανάγκες της.

Εμφανίζεται ένα άλλο έγγραφο, που δεν υπάρχει σε κανένα υποθηκοφυλακείο, σε καμιά κρατική υπηρεσία ούτε στο τουρκικό προξενείο αλλά ούτε και στο Ιστορικό Αρχείο Μακεδονίας, εμφανίζεται η μονή να κατέχει άλλα 20.200 στρέμματα.

Στις τότε διαμαρτυρίες των φτωχών και ακτημόνων κατοίκων του Λιτοχώρου για τις παρανομίες και αρπαγές των μοναχών που ζούσαν στο μοναστήρι, ο πατριάρχης Ιωακείμ ο Γ’ τους αφόρισε, θέλοντας να τους τρομοκρατήσει χρησιμοποιώντας ανίερα λόγια και ο αφορισμός παρέμεινε μέχρι το 1989.

Όμως αυτές τις εκτάσεις της Μακεδονίας, τις απελευθέρωσε ο ελληνικός στρατός το 1912. Οι Έλληνες στρατιώτες έδωσαν τη ζωή τους γι αυτά τα χώματα, ώστε να δοθούν στον ελληνικό λαό που υπέφερε αιώνες κάτω από τον Τούρκο κατακτητή. Με Προεδρικό Διάταγμα, που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 3 Αυγούστου 1933 παραχωρούνται 30.000 στρέμματα στη μονή.

Με υπουργική απόφαση το 1952 απαλλοτριώνονται και εξαγοράζονται από τη μονή, με τη σύμφωνη γνώμη της 5.000 στρέμματα προς αποκατάσταση των ακτημόνων Λιτοχωριτών.

Αθροιστικά οι τρεις πλαστοί τίτλοι της μονής συμφωνούν με το Προεδρικό Διάταγμα του 1933, δηλαδή 30.000 στρ. περίπου. Αν αφαιρεθούν από αυτά τα 5.000 που απαλλοτριώθηκαν το 1952, μένουν 25.000 στρέμματα.

Το 1968 γίνεται συμβόλαιο διανομής μεταξύ των ανθρώπων της μονής και του χουντικού καθεστώτος και μοιράζονται όχι 25 αλλά 54 .000 στρ, εκ των οποίων 80% για τη μονή και 20% για το δημόσιο. Από πού προέκυψαν τα επιπλέον 29.000 στρ. είναι άγνωστο.

Το έγκλημα που διαπράχθηκε το 1968 ξεπουλώντας δημόσιες εκτάσεις χιλιάδων στρεμμάτων υπέρ της Ιεράς Μονής Αγ. Διονυσίου καλείται σήμερα η Ελληνική δικαιοσύνη να το διαλευκάνει.

Παρόλα αυτά, η αρπαγή συνεχίζεται και στις μέρες μας, καθώς η διοίκηση της μονής διεκδικεί άλλα 4.250 στρέμματα. Το 1998, σε χρόνο ρεκόρ για τα ελληνικά δικαστικά δεδομένα, το πολυμελές πρωτοδικείο Κατερίνης κάνει δεκτή την αγωγή και εκδίδει θετική απόφαση υπέρ της μονής. Εισηγητής ήταν ο καλός συνεργάτης της, πρωτοδίκης Λεωνίδας Στάθης, ο οποίος έχει καταδικαστεί για ποινικά αδικήματα για άλλες υποθέσεις.

Συγχρόνως με εντολές της ηγεσίας της μονής παραβιάζονται πολεοδομικοί κανόνες και περιβαλλοντικοί νόμοι, στήνονται Ανώνυμες Εταιρίες, διεκδικούνται παραλιακές εκτάσεις στο Βαρικό Λιτοχώρου μεγάλης τουριστικής αξίας, υλοτομούνται ανεξέλεγκτα τα δάση, διώχνονται οι από γενεές εγκατεστημένοι κτηνοτρόφοι, αλλάζοντας τη χρήση γης παράνομα, ενώ δηλώνονται ψευδή στοιχεία και αποσπώνται μεγάλα ποσά παραβιάζοντας την κοινοτική νομοθεσία. Με τις ενέργειες αυτές, η διοίκηση της μονής καταρρακώνει το χριστιανικό μας συναίσθημα, αποπροσανατολίζει τον απλό πιστό και αλλοιώνεται ο όρος μοναχισμός και ακτημοσύνη. Επίσης ενισχύει και ικανοποιεί την ιδιοκτησιακή της μανία, τη βουλιμία και την απληστία της εν γένει.

Οι συμπεριφορές αυτές είναι βλαβερές και ζημιογόνες, όχι μόνο για το χώρο της εκκλησίας αλλά και για την ελληνική κοινωνία. Η προηγούμενη δημοτική αρχή αλλά και η σημερινή, επανειλημμένως ζήτησε από τη διοίκηση της μονής να συμμορφωθεί και να πάψει να συμπεριφέρεται προκλητικά. Μάταια όμως, καθώς μας αγνόησαν παντελώς.

Γι αυτό είμαστε αναγκασμένοι να ζητήσουμε την απομάκρυνσή τους από την περιοχή μας. Η διοίκηση της μονής είναι ανεπιθύμητη πλέον, διότι η στάση τους όλα αυτά τα χρόνια είναι εχθρική απέναντι στο Λιτόχωρο. Με τις ενέργειές τους έβλαψαν ανεπανόρθωτα το δήμο Λιτοχώρου και μερίδα ιδιωτών, διεκδικώντας χιλιάδες στρέμματα που δεν τους ανήκουν, δημιουργώντας και συντηρώντας έτσι ένα εκρηκτικό κλίμα με απρόβλεπτες συνέπειες. Ο θρυλικός Όλυμπος με την παγκόσμια ιστορία του, που χάρη σε αυτόν είναι γνωστή η Ελλάδα στα πέρατα της γης, το μνημείο αυτό της φύσης, είναι ιδιοκτησία της Μονής Αγ. Διονυσίου μέχρι την κορυφή του Μύτικα. Ένα έγκλημα πολλών δεκαετιών συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Οι καταγγελίες έγκριτων δημοσιογράφων των Αθηνών, ότι η Ιερά Μονή Αγ. Διονυσίου διεκδικεί και εκμεταλλεύεται ούτε 5 ούτε 10 αλλά 54.000 στρ., με έωλους και πλαστούς τίτλους ιδιοκτησίας, προκάλεσαν την παρέμβαση των εισαγγελικών αρχών το Μάιο του 2009.

Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Γ. Σανιδάς διαβίβασε τις καταγγελίες αυτές στον προϊστάμενο της εισαγγελίας εφετών Θεσσαλονίκης, όπου διενεργείται προκαταρκτική εξέταση.

Ο δήμος Λιτοχώρου και η δημοτική επιτροπή Αγώνα διοργανώνουν πορεία διαμαρτυρίας προς το μετόχι Αγίου Διονυσίου με αίτημα την απομάκρυνση της ηγεσίας της μονής από την περιοχή μας.

Καλούμε όλους τους πολίτες του Λιτοχώρου να στηρίξουν με την παρουσία τους αυτήν την προσπάθεια".

Πηγή: Πιερικοί Αντίλαλοι