Γιώργος Πιπερόπουλος: Ανοιχτή επιστολή προς κ Ραγκούση..

Ανοικτή Επιστολή
Από τον
Καθηγητή
Γιώργο Πιπερόπουλο

Προς
τον Αξιότιμο κ Γιάννη Ραγκούση
Υπουργό Εσωτερικών,
Αποκέντρωσης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης


Αγαπητέ μου κ Υπουργέ,


Αναφορικά με την δημοσίευση στο διαδίκτυο του προτεινόμενου Νομοσχεδίου για «Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην Ελλάδα» θέλω να σας παρακαλέσω να ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΤΕ Κατά άρθρο ΟΧΙ μόνο τις προτεινόμενες ΑΛΛΑΓΕΣ ή και ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ αλλά τί ισχύει με τον Νόμο 3284/2004 ώστε ΟΛΟΙ οι Έλληνες και οι Ελληνίδες που ΔΕΝ γνωρίζουμε τον συγκεκριμένο Νόμο, και ΔΕΝ είμαστε Νομικοί για να τον ανασύρουμε από την Βιβλιοθήκη μας να έχουμε συγκεκριμένη ΓΝΩΣΗ για να διαμορφώσουμε και ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ άποψη ώστε τα οποιαδήποτε σχόλιά μας να σας φανούν ΧΡΗΣΙΜΑ.

Επειδή, όπως, ανακοινώθηκε τα σχόλια πρέπει να γίνουν μέχρι την 7η Ιανουαρίου (αφού σας ευχηθώ χρόνια πολλά μια και η 7η Ιανουαρίου για τους Ορθοδόξους Έλληνες είναι, παρεμπιπτόντως, και η ημέρα της εορτής σας) ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ να σκεφθείτε με τους συνεργάτες σας την απόσυρση από το διαδίκτυο του προτεινόμενου Νομοσχεδίου με την παρούσα μορφή και την ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΥΣΑ δημοσίευσή του με τις προσθήκες που ταπεινά ζητώ και ευελπιστώ να εισακουσθώ...

Κάλια Βενέτη: Της Πόλης ο καημός

Δήλωση Παπαθεμελή για το ατόπημα του Πάπα Βενέδικτου

Ναυάρχου Νικοδήμου 2, 105 57, Σύνταγμα, Αθήνα

Blog: www.danagennisi.eu
Ηλ. Δ/νση: press@danagennisi.gr
Τηλ. 2103314314 Φαξ: 2103217771

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Εκπρόσωπος: Σταύρος Βιτάλης
Τηλ.: 6979112273


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

28/12/09

Δήλωση Παπαθεμελή εξ? αφορμής του γεγονότος ότι ο Πάπας απηύθυνε τις χριστουγεννιάτικες ευχές του στη ψευδώνυμη σκοπιανή γλώσσα.

«Ο προκαθήμενος της Καθολικής Εκκλησίας πρόσωπο ευρείας γνώσεως υψηλής κλασικής παιδείας δεν δικαιολογείται να αντιπαρέρχεται την ιστορική αλήθεια που επιβεβαιώνουν αδιάψευστες πηγές αιώνων σύμφωνα με τις οποίες οι Μακεδόνες είναι «Έλληνες γένος τωρχαίον» (Ηρόδοτος ΙΧ, 45,2).

Ο Πάπας Βενέδικτος XVI επέμεινε για άλλη μια φορά να απευθύνει τις χριστουγεννιάτικες ευχές του στην ψευδώνυμη γλώσσα των Σκοπίων, επαναλαμβάνοντας το αρχικό του λάθος.

Δεν υπήρξε στην ιστορία μακεδονική γλώσσα, όπως δεν υπήρξε σπαρτιατική, μυκηναϊκή, βοιωτική κ.λ.π. Η γλώσσα είναι μία ΕΛΛΗΝΙΚΗ. Οι διάλεκτοι πολλές. Αλλά και στην φανταστική εκδοχή να υπήρχε μακεδονική γλώσσα, αυτή δεν θα μπορούσε να είναι το σημερινό μιξοσλαβικό ιδίωμα των Σκοπίων. Η μακεδονική γλώσσα είναι η ελληνική γλώσσα. Η ψευδώνυμη των Σκοπίων είναι νόθον προπαγανδιστιικόν κατασκεύασμα, απόκλιση του βουλγαρικού ιδιώματος και ομιλείται από τους Σλάβους κατοίκους του γειτονικού μας κράτους που οι πρόγονοί τους εγκατεστάθησαν στην περιοχή τον 6ον - 7ον μ.Χ.αιώνα, χίλια χρόνια αφότου ο Μέγας Αλέξανδρος είχε καταστήσει τον ελληνικό πολιτισμό και τη γλώσσα του παγκόσμια γλώσσα.

Κυβέρνηση και Εκκλησία της Ελλάδος αλλά και οι Έλληνες Καθολικοί οφείλουν να διαμαρτυρηθούν στο Βατικανό και να αξιώσουν να σταματήσει επί τέλους το ατόπημα, το οποίο θίγει και τον ίδιο τον Ποντίφηκα».

Οι Τούρκοι ευθύνονται για την κλοπή της σορού του Τάσσου

Παρήλθαν τρεις εβδομάδες από την κλοπή της σωρού του πρώην Προέδρου της Κύπρου Τάσσου Παπαδόπουλου από τον τάφο του από το νεκροταφείο της Λευκωσίας. Από την πρώτη στιγμή πιστέψαμε ότι το έγκλημα εκτελέσθηκε από τους Τούρκους, από μέλη των μυστικών τουρκικών υπηρεσιών και το βαθύ κράτος, οι οποίοι έχουν διακριτή παρουσία και ασφαλή παράδεισο στην κατεχόμενη Κύπρο.

Η θεωρία μας ήταν ότι οι Τούρκοι το έκαναν παράλληλα ως πράξη εκδίκησης εναντίον του Παπαδόπουλου, τον οποίο θεωρούσαν ως εχθρό της Τουρκίας και ως έναν εξ εκείνων των ανδρών που ευθύνονται για την καταστολή της τουρκοκυπριακής ανταρσίας το 1963, η οποία αποσκοπούσε στην κατάρρευση της Κυπριακής Δημοκρατίας συμπεριλαμβανομένης και του διαχωρισμού, αλλά και ως κίνηση να δυσφημήσουν την Κυπριακή Δημοκρατία και να υποσκάψουν γενικότερα το ηθικό των Ελληνοκυπρίων, με το να αδειάσουν τον τάφο ενός ηγέτη που οδήγησε το λαό του να απορρίψει το σχέδιο Ανάν και να αντισταθεί στις μηχανορραφίες των ξένων συμφερόντων.

Κυπριακό Δίκτυο Δράσης

Πηγή: Λευτεριά

ΝΔ: Με κάλπες οι υποψήφιοι δήμαρχοι

Kάλπες σε όλη την Eλλάδα σχεδιάζει να στήσει η Pηγίλλης για την επιλογή των υποψηφίων δημάρχων στις δημοτικές εκλογές του 2010. O Aντ. Σαμαράς κατέληξε σε αυτή την επιλογή μετά τα δημοσκοπικά ευρήματα που εμφανίζουν τη NΔ να μπορεί να κερδίσει μόλις πέντε δήμους από τους είκοσι δύο «γαλάζιους» του λεκανοπεδίου και να δέχεται μεγάλη πίεση από νέους υποψηφίους του ΠAΣOK στην περιφέρεια.

Mε την επιλογή αυτή, ο πρόεδρος της NΔ θα επιχειρήσει να διατηρήσει ενεργή τη σχέση που απέκτησαν τα μέλη του κόμματος με τις οργανώσεις, με αφετηρία τη διαδικασία της εκλογής του, ενώ παράλληλα στοχεύει να δοκιμάσει νέα πρόσωπα από τις τοπικές κοινωνίες.

Oι δημοτικές εκλογές αποτελούν το πρώτο «crash test» για το νέο πρόεδρο της NΔ, αλλά οι συνθήκες που διαμορφώνονται δεν επιτρέπουν στη Pηγίλλης να αισιοδοξεί. H επιλογή της κυβέρνησης να καταργήσει το πλαφόν του 42% για την εκλογή των δημάρχων από την πρώτη Kυριακή και η εξαγγελία για τη δημιουργία μητροπολιτικών δήμων και αιρετής περιφερειακής αυτοδιοίκησης είναι τα δύο βασικά θέματα που απασχολούν τη γραμματεία Tοπικής Aυτοδιοίκησης υπό το Bασίλη Mιχαλολιάκο, η οποία αναμένεται να διευρυνθεί και να εξελιχθεί σε επιτροπή ενόψει εκλογών.

H κατάργηση του πλαφόν είναι πολύ πιθανό να βάψει το χάρτη «πράσινο» στις περισσότερες πρωτεύουσες των νομών, ενώ η Pηγίλλης ταυτόχρονα καλείται να υποδείξει νέα πρόσωπα ευρύτερης αποδοχής ως υποψήφιους στις περιφέρειες.

Δυσεπίλυτος γρίφος είναι κατ΄ αρχήν η επιλογή των υποψηφίων στους τρεις μεγάλους δήμους. Ήδη συνεργάτες του κ. Σαμαρά αποκλείουν κατηγορηματικά το ενδεχόμενο να στηρίξει η NΔ το νυν δήμαρχο Aθηναίων Nικήτα Kακαλμάνη , με τον οποίο ο πρόεδρος του κόμματος δεν διατηρεί πλέον κανένα δίαυλο επικοινωνίας. Στη Pηγίλλης φαίνεται να απομακρύνεται και το ενδεχόμενο της υποψηφιότητας του Άρη Σπηλιωτόπουλο, στον οποίο ο κ. Σαμαράς δεν έκανε ούτε νύξη για υποψηφιότητα κατά τη συνάντησή τους.

Aναζητείται πρόσωπο ευρύτερης αποδοχής με διείσδυση στα κεντρώα, αστικά στρώματα.

Υποψηφιότητα Αβραμόπουλου

Στην περίπτωση πάντως που μέχρι τον Oκτώβριο του 2010 θεσπισθούν οι μητροπολιτικοί δήμοι, όλα δείχνουν πως προκρίνεται η υποψηφιότητα του Δημήτρη Aβραμόπουλου που εμφανίζεται να έχει επιρροή σε πέραν της NΔ ψηφοφόρους. Στον Πειραιά η κατάσταση είναι εξίσου προβληματική και γι’ αυτό η υποψηφιότητα του Bασίλη Mιχαλολιάκου παραμένει πιθανή, ως «λύση σωτηρίας». O καθηγητής Kωνσταντίνος Aρβανιτόπουλος, διευθυντής του γραφείου του προέδρου της NΔ δεν ενδιαφέρεται να είναι υποψήφιος, ενώ γίνονται επαφές και με προέδρους συλλόγων και επιμελητηρίων με επιρροή στην τοπική κοινωνία.

Στη Θεσσαλονίκη φαίνεται να προκρίνεται η υποψηφιότητα του Kώστα Γκιουλέκα, που έχει ήδη αναλάβει τομεάρχης προγράμματος. H απεμπλοκή από τον Bασίλη Παπαγεωργόπουλο αναμένεται να γίνει με προσωπικό χειρισμό του Aντώνη Σαμαρά. Oρισμένοι μάλιστα θεωρούν πως ο νυν δήμαρχος έχει ήδη εξασφαλίσει μια θέση στο επόμενο Eυρωψηφοδέλτιο. O ίδιος ο Aντώνης Σαμαράς θα χειρισθεί και το ενδιαφέρον του Παναγιώτη Ψωμιάδη για την περιφερειακή αυτοδιοίκηση. O πρόεδρος της NΔ φέρεται πάντως αποφασισμένος να μη βρεθεί μπροστά σε τετελεσμένα.

Μ.Σ.

Πηγή: Ημερησία

Θωμά τα έμαθες τα νέα; Κάλπες θα στηθούν για τους υποψήφιους Δημάρχους.

Για να δούμε, θα το επιχειρήσεις;

Φεύγετε να φεύγουμε κι έφτασε ο τουρλόπαπας...

Οι καλικάντζαροι εξαφανίζονται τα Φώτα με τον αγιασμό των νερών

Σύμφωνα με τη λαϊκή δοξασία, τις μέρες αυτές που τα «νερά είναι αβάφτιστα», οι καλικάντζαροι βγαίνουν από τη γη για να πειράξουν τους ανθρώπους

ΟΡΓΙΑΖΕΙ
Η λαϊκή φαντασία σχετικά με την εμφάνισή τους

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ των Χριστουγέννων, μέχρι τα Θεοφάνια στις 6 του Γενάρη είναι δώδεκα μέρες, γνωστές σαν Δωδεκαήμερο ή Δωδεκάμερο. Σ' αυτό το διάστημα, ως γνωστό, γιορτάζουμε τρεις μεγάλες γιορτές που έχουν σχέση με το Χριστό: τα Χριστούγεννα, την Πρωτοχρονιά και τα Θεοφάνια ή Φώτα. Τα Χριστούγεννα για τη γέννηση του Χριστού, την Πρωτοχρονιά για την περιτομή του αλλά και την αρχή του χρόνου, και τα Θεοφάνια για τη βάφτισή του.

Επειδή από τα Χριστούγεννα μέχρι τα Φώτα ο Χριστός είναι ακόμη αβάφτιστος, είναι και «τα νερά αβάφτιστα». Έτσι βρίσκουν ευκαιρία οι καλικάντζαροι ν' αλωνίζουν τον κόσμο.

Οργιάζει κυριολεκτικά η λαϊκή φαντασία σχετικά με την εμφάνισή τους: «Είναι σαν τους ανθρώπους, όμως μαύροι κι άσκημοι και πολύ ψηλοί, και φορούν σιδεροπάπουτσα», πιστεύουν μερικοί. Για άλλους είναι «μαυριδεροί με κόκκινα μάτια, τράγινα πόδια, με χέρια σαν της μαϊμούς και με τριχωτό όλο το σώμα». Άλλοι πάλι τους θέλουν «κουτσούς, στραβούς, μονόμματους, μονοπόδαρους και πολύ κουτούς... Η τροφή τους είναι σκουλήκια, βαθράκια, φίδια κ.ά. Μπαίνουν στα σπίτια απ' την καπνοδόχο και κατουρούν τη φωτιά, καβαλικεύουν στους ώμους τους διαβάτες, τους πιάνουν στο χορό». Τα ονόματα που τους έχουν δώσει είναι ποικίλα, ανάλογα με τον τόπο: λυκοκάντζαροι, καρκαντζόλοι, καψιούρηδες, καλιοντζήδες, μνημοράτοι, (π)αρωρίτες, κολοβελόνηδες, πλανητάροι, τσιλικρωτά, παγανά, είναι μερικά απ' αυτά.

Ποιοι γίνονται καλικάντζαροι

Ο λαός πιστεύει πως καλικάντζαροι γίνονται τα παιδιά που γεννιούνται ανήμερα των Χριστουγέννων. Γιατί τότε σημαίνει πως η σύλληψή τους έγινε του Ευαγγελισμού, την ίδια μέρα με τη σύλληψη του Χριστού, πράγμα που για κάθε χριστιανό είναι αμάρτημα βαρύτατο. Για να εμποδίσουν ένα τέτοιο παιδί να γίνει καλικάντζαρος, το δένουν απ' το χέρι της μητέρας του με μια σκορδοπλεξούδα ή με ψαθόσκοινο. Έτσι δεν μπορεί να φύγει μαζί τους. Ή του καίνε τα νύχια των ποδιών, γιατί καλικάντζαρος χωρίς νύχια δεν γίνεται.

Το δέντρο της γης

Όλο το χρόνο οι καλικάντζαροι ζουν κάτω απ' τη γη και προσπαθούν να κόψουν το δέντρο που τη βαστάει, είτε πελεκώντας το με τσεκούρια είτε ροκανίζοντάς το με τα μακριά και σουβλερά τους δόντια. Μα εκεί που λίγο θέλει να πέσει το δέντρο, να γκρεμιστεί μαζί του κι η γη, να σου και φτάνουν τα Χριστούγεννα. Τότε οι καλικάντζαροι ξεχύνονται στον Απάνω Κόσμο μέχρι τα Φώτα. Όταν ξαναγυρίζουν στα σπλάχνα της γης, βρίσκουν το δέντρο ακέραιο πάλι και ξαναρχίζουν το ροκάνισμα μέχρι τα επόμενα Χριστούγεννα.

Τα καμώματα των καλικαντζάρων

Και τι δεν κάνουν οι καλικάντζαροι, σαν ξεπροβάλλουν ένας ένας απ' τις τρύπες τους πάνω στη γη! Έτσι και νυχτώσει, αρχίζουν να τριγυρίζουν στην εξοχή και στους μύλους, κατεβαίνουν στο χωριό μήπως και μπουν στα σπίτια. Αλίμονο σ' όποιον συναντήσουν νυχτιάτικα! Δεν τον αφήνουν σε χλωρό κλαρί, που λέμε. Τον τραβολογούν, τον πειράζουν, καβαλικεύουν στους ώμους του, χορεύουν ολόγυρά του κι άλλα πολλά. Μανία τους να πειράζουν προπάντων τις κακόμοιρες τις γριές. Στα σπίτια μπαίνουν απ' την καπνοδόχο και σαν πατήσουν το πόδι τους, αρχίζουν ν' ανακατεύουν και να μπερδεύουν ό,τι βρουν μπροστά τους, μα το πιο πολύ που θέλουν είναι να μαγαρίσουν τα φαγητά των ανθρώπων.

Πώς να τους διώξεις

Ωστόσο, κανένα κακό δεν στάθηκε στον κόσμο, που ο άνθρωπος να μην προσπάθησε να βρει τη γιατρειά του. Έτσι και δώ. Η καλή νοικοκυρά θα συμμαζέψει πρώτα μέσα στο σπίτι ό,τι αγγεία βρίσκονται έξω. Θα βάλει στο άνοιγμα της καπνοδόχου ή πίσω από την πόρτα του σπιτιού ένα κόσκινο. Ο καλικάντζαρος και περίεργος είναι και «μπιτ για μπιτ κουτός». Μόλις το δει, στέκεται κι αρχίζει να μετράει τις τρύπες του. Ένα δύο! Ένα δύο! Ένα δύο! Παρακάτω δεν ξέρει να μετρήσει, γιατί μπερδεύεται ή δεν τολμάει να πει το «τρία». Έτσι χάνει την ώρα του, γιατί έχει πια ξημερώσει και σαν λαλήσει ο πρώτος πετεινός πρέπει να εξαφανιστεί.

Δεν είναι ο μόνος τρόπος το κόσκινο. Μπορούν να κρεμάσουν το κατωσάγωνο ενός χοίρου στην καπνοδόχο, να κάψουν αλάτι ή ένα παλιοπάπουτσο στη φωτιά κι ο καπνός κι οι κρότοι απ' το αλάτι θα διώξουν μακριά τους καλικάντζαρους. Άλλοι δένουν στο χερούλι της πόρτας ένα σκουλί (τούφα) λινάρι. Ώσπου να μετρήσει ο καλικάντζαρος τις ίνες του λιναριού, έφτασε το ξημέρωμα κι όπου φύγει-φύγει.

Τους πιάνουν και με το καλό, προσφέροντάς τους γλυκά και τηγανίτες, που τα πετάνε στην καπνοδόχο. Στην Κύπρο τους ρίχνουν ξεροτήγανα την τελευταία μέρα του Δωδεκάμερου.

Η αρχή των μύθων βρίσκεται στην αρχαιότητα

Η ονομασία Καλικάντζαροι προέρχεται από το επίθετο «καλός» και από το «κάνθαρος». Η αρχή των μύθων που είναι σχετικοί με τους καλικάντζαρους βρίσκεται στην αρχαιότητα. Οι αρχαίοι πίστευαν πως οι ψυχές σαν έβρισκαν την πόρτα του Άδη ανοιχτή, ανέβαιναν στον απάνω κόσμο και τριγύριζαν παντού χωρίς έλεγχο και περιορισμούς.

Πολύ αργότερα, οι Βυζαντινοί γιόρταζαν το Δωδεκαήμερο με μουσικές, τραγούδια και μασκαρέματα. Οι άνθρωποι, έχοντας κρυμμένα τα πρόσωπά τους, έκαναν με πολύ θάρρος και χωρίς ντροπή ό,τι ήθελαν. Πείραζαν τους ανθρώπους στους δρόμους, έμπαιναν απρόσκλητοι σε ξένα σπίτια κι αναστάτωναν τους νοικοκύρηδες: ζητούσαν λουκάνικα και γλυκά, και για να γλιτώσουν απ' αυτούς έκλειναν πόρτες και παράθυρα. Οι μασκαρεμένοι, όμως, έβρισκαν πάντα κάποιους τρόπους να εισβάλλουν στα ξένα σπίτια, ακόμα κι από τις καμινάδες. Κι όλα αυτά για δώδεκα μέρες, ώς την παραμονή των Φώτων, οπότε με το Μεγάλο Αγιασμό όλα σταματούσαν κι οι άνθρωποι ησύχαζαν.

Έτσι και σήμερα, οι καλικάντζαροι εξαφανίζονται τα Φώτα με τον αγιασμό των νερών. Φεύγουν τότε λέγοντας: «Φεύγετε να φεύγουμε κι έφτασε ο τουρλόπαπας με την αγιαστούρα του και με τη βρεχτούρα του...»

*Από το βιβλίο Λαογραφικό Ημερολόγιο, Οι 12 μήνες και τα έθιμά τους, Εκδόσεις Πατάκη, 1988 (8η έκδοση)

Πηγή: Η Σημερινή

115 vs 60 και 46 vs 35. Οι αριθμοί είναι πάντα αμείλικτοι «δικαστές»

Επέλαση με νέους φόρους σε ποτά, τσιγάρα, καύσιμα, αντικειμενικές αξίες ακινήτων, κατάργηση αυτοτελούς φορολόγησης κλπ σάλπισε πριν τις γιορτές ο υπουργός Οικονομικών, κ. Γ. Παπακωνσταντίνου.

Μέσα από το μοντέλο της «δήθεν» κοινωνικής διαβούλευσης μέσω του διαδικτύου, ανοίγει παράθυρο ... επιβαρύνσεων σε γενικευμένα εισοδήματα και ενάντια στις προεκλογικές δεσμεύσεις του ΠαΣοΚ.

Αυτά παθαίνουμε όταν εμπιστευόμαστε μαθητευόμενους μάγους. Φόροι και πάλι ...Φόροι!
Η εύκολη λύση !

Σίγουρα η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας μας χρειάζεται άμεση θεραπεία. Όμως αυτή δεν δύναται να επιτευχθεί μέσω των φοροεπιδρομών επί δικαίων και αδίκων.

Η εφαρμογή μιας αυστηρής πολιτικής περιστολής δαπανών, παράλληλα με μια ευρείας κλίμακας διαρθρωτική παρέμβαση για τη μείωση δαπανών και την αύξηση των τακτικών δημοσίων εσόδων είναι οι μόνες αναγκαίες επιλογές για να μειωθεί το διαρθρωτικό δημοσιονομικό έλλειμμα και να αποκατασταθεί η αξιοπιστία της δημοσιονομικής μας διαχείρισης.

Κάτι αντίστοιχο φυσικά επαγγέλλεται και η κυβέρνηση . Με μια όμως θεμελιώδη διαφορά! Δεν το πράττει!

Η διαρθρωτική παρέμβαση για τη μείωση δαπανών είναι ένα μέγεθος που θα πρέπει να κινείται κάθετα στην οικονομία και όχι στον ,όποιο , οριζόντιο άξονα της.

Η περιστολή δαπανών θα πρέπει να ξεκινήσει από το ... «κεφάλι». Από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό και τα μέλη της κυβέρνησης.

Θέλετε ένα πολύ απλό παράδειγμα ; Ο Πρωθυπουργός της χώρας μας κ. Γ.Παπανδρέου απασχολεί (για την εκτέλεση των καθηκόντων του) συνολικά 115 άτομα οι οποίοι φυσικά χρηματοδοτούνται από τον ασθενή κρατικό κορβανά.

Την ίδια ώρα ο νεοεκλεγείς - σύμφωνα με την Συνθήκη της Λισσαβόνας - πρόεδρος της ΕΕ κ. Βαν Ρομπάι θα έχει στην διάθεση του... 22 συμβούλους, 28 βοηθητικούς υπαλλήλους και 10 σωματοφύλακες. Σύνολο 60 άτομα !!!!

Φυσικά προκαλείται απορία και ...μελαγχολία για το μέλλον αυτού του τόπου όταν τους συγκρίνουμε με τα 115 άτομα που απασχολεί ο κ. Γ. Παπανδρέου!!!

Θέλετε και άλλο ενδεικτικό παράδειγμα; Διάβαζα προχθές ότι η υπουργός Εθνικής Παιδείας ( κάνω την αντίσταση μου , δεν την αναφέρω ως …Δια βίου Μάθησης και εμμένω στο …Εθνικής) κα.Α. Διαμαντοπούλου για την εκτέλεση των καθηκόντων της διαθέτει ...μηχανισμό 46 συνεργατών.

Την ίδια στιγμή η νεοεκλεγείσα υπουργός Εξωτερικών της ΕΕ κα.Κάθριν Αστον θα διαθέτει 10 συμβούλους 15 άτομα βοηθητικούς υπαλλήλους και 10 σωματοφύλακες. Σύνολο 35 άτομα και με αυτό το προσωπικό θα διοικεί μια αυτοκρατορία 7 χιλιάδων διπλωματών και 120 πρεσβειών της Ένωσης σε όλον τον κόσμο.

Οι αριθμοί είναι πάντα αμείλικτοι «δικαστές» και δεν καταλαβαίνουν από πολιτικούς φανφαρονισμούς και «μαθητευόμενους ταχυδακτυλουργούς».

Απαιτείται λοιπόν ριζική αναμόρφωση της λογικής με την οποία αντιμετωπίζεται το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας μας ξεκινώντας από την κορυφή με μια ορθολογική αντιμετώπιση και διασχίζοντας κάθετα την οικονομία, με τρόπο που δεν θα δημιουργεί φοβίες.

Τα ταχυδακτυλουργικά με τους συνεχείς και εξοντωτικούς φόρους αποθαρρύνουν και προκαλούν τους ειλικρινείς φορολογούμενους, απογοητεύουν τις αγορές και δημιουργούν περιβάλλον αβεβαιότητας για την οικονομία.

Πηγή: Politis-gr

100 χρόνια Aναγνωστικά

Eκθεση με περίπου 50 σχολικά εγχειρίδια από το 1860 έως το 1960 γραμμένα και εικονογραφημένα από 25 γνωστούς λογοτέχνες και εικαστικούς

Εξώφυλλο του Σπύρου Bασιλείου για το Aναγνωστικό της Πέμπτης Tάξεως του Δημοτικού, Aθήνα 1949

Πόσοι έχουν φυλάξει τα αναγνωστικά τους από το Δημοτικό; Ισως ελάχιστοι. Γιατί τα σχολικά εγχειρίδια είναι εφήμερα. Καταστρέφονται με το τέλος της χρονιάς. Μια συνήθεια που δεν έχει χρόνο. Πάντως, οι περισσότεροι ενήλικοι νοσταλγούν να τα δουν ξανά. Μια τέτοια δυνατότητα προσφέρεται με μια έκθεση αναγνωστικών, στο Μέγαρο Εϋνάρδου (Αγίου Κωνσταντίνου 20), από το Μορφωτικό Ιδρυμα Εθνικής Τραπέζης κ αι την Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας της Σχολής Μωραΐτη, από 13 Ιανουαρίου έως 14 Μαρτίου.

«Δεν είναι μια έκθεση σχολικών βιβλίων» προειδοποιεί ο καθηγητής και ιστορικός της εκπαίδευσης Αλέξης Δημαράς, επιστημονικός υπεύθυνος της έκθεσης. Η έκθεση, εξηγεί, ξεκίνησε με τη σκέψη, «επειδή πάντα τα σχολικά βιβλία είχαν τα χάλια τους, μήπως, όταν μετέχουν στη δημιουργία τους αναγνωρισμένοι λογοτέχνες και καλλιτέχνες, είναι καλύτερα».

Τι δείχνει όμως η έκθεση, με περίπου πενήντα αναγνωστικά, από το 1860 έως το 1960, γραμμένα και εικονογραφημένα από 25 γνωστούς λογοτέχνες και εικαστικούς, ανάμεσά τους οι Ζαχαρίας Παπαντωνίου, Γεώργιος Δροσίνης και Στρατής Μυριβήλης, και οι Κωνσταντίνος Μαλέας, Γιάννης Κεφαλληνός, Τάσσος, Σπύρος Βασιλείου, Γεράσιμος Στέρης και Φώτης Κόντογλου;

Eξώφυλλο από το βιβλίο του Zαχαρία Λ. Παπαντωνίου

Εάν οι συγγραφείς των αναγνωστικών είναι καταξιωμένοι λογοτέχνες, μήπως τα βιβλία είναι καλύτερα; Μάλλον όχι, απαντά η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Βενετία Αποστολίδου. Ενας καλός λογοτέχνης δεν σημαίνει πως ξέρει πώς να απευθυνθεί στα παιδιά. Η ιστορικός τέχνης Ειρήνη Οράτη εκτιμά πως όταν τα αναγνωστικά εικονογραφούνται από καλλιτέχνες είναι καλύτερα.

Ο Αλέξης Δημαράς μπαίνει στην καρδιά του προβλήματος το οποίο εντοπίζεται στις δεσμεύσεις που ορίζονται από το υπουργείο Παιδείας και τις αρμόδιες αρχές που δεν αφήνουν περιθώρια. Είναι και η γνωστή ασυνέπεια του κράτους. Ο Κεφαλληνός λ.χ. δημιούργησε στη δεκαετία του ‘30, με τα «Τα παιδάκια», ένα σημαντικό προηγούμενο που διεκόπη μέχρι τη δεκαετία του ‘50 οπότε έχουμε την εικονογράφηση των Βασιλείου και Γραμματόπουλου.

«Το κράτος δεν βάζει ψηλά τον πήχη». Αν πρέπει να βγει ένα συμπέρασμα από την έκθεση είναι, κατά τον Αλέξη Δημαρά, το εξής: «Οταν γίνονται δουλειές με γνώση, αγάπη και ποιότητα των δημιουργών και δεν ανακατεύεται πολύ το κράτος, τότε βγαίνουν αξιόλογα έργα».

Aπό τον Ιωάννη Πλατύ

Ο πρώτος γνωστός καλλιτέχνης που εικονογραφεί σχολικό εγχειρίδιο είναι ο Ιωάννης Πλατύς το 1860. Με αυτό ξεκινά η έκθεση, η οποία συγκεντρώνει ένα σημαντικό υλικό τεκμηρίωσης, χάρη στην έρευνα του Αλέξη Δημαρά και της ιστορικού Αλεξάνδρας Πατρικίου. Παρουσιάζονται επίσης το «Αλφαβητάριο με τον Ηλιο», το πρώτο στη δημοτική γλώσσα, σε εικονογράφηση Κ. Μαλέα, και τα περίφημα «Ψηλά βουνά» του Ζ. Παπαντωνίου.

Αν και η έκθεση σταματά το 1960, μια προθήκη δείχνει το σημαντικό τρίτομο ανθολόγιο Δημοτικού (1974), το οποίο περιείχε, για πρώτη φορά σε σχολικό βιβλίο, ποίημα του Ρίτσου και επιμελήθηκε ο Εμμανουήλ Κάσδαγλης. Τη συντακτική επιτροπή αποτελούσαν οι Γ. Π. Σαββίδης, Σινόπουλος, Αλέξης Δημαράς και Καλλιόπη Μουστάκα, ενώ την ομάδα εικονογράφησης οι Γ. Βαρλάμος, Λ. Μοντεσάντου και Αγ. Αστεριάδης. Ενδιαφέρον έχει και η προθήκη με τα αναγνωστικά που τύπωσαν η Κυβέρνηση του Βουνού (το ένα γραμμένο από τη Ρόζα Ιμβριώτη) και οι πολιτικοί πρόσφυγες στη Ρωσία και αλλού (ο κατάλογός τους ξεπερνά τα 100 αναγνωστικά).

ΔΗΜΗΤΡΑ ΡΟΥΜΠΟΥΛΑ
dirouboula@pegasus.gr

Πηγή: Έθνος

Καραμπόλα 15 αυτοκινήτων στην περιφερειακή της Θεσσαλονίκης

Σημειώθηκαν μόνο υλικές ζημιές

Πολλαπλές συγκρούσεις οχημάτων, με υλικές ζημιές και χωρίς να υπάρξουν τραυματισμοί, σημειώθηκαν τις τελευταίες ώρες στη Θεσσαλονίκη.

Στις 4:10’ τα ξημερώματα, στην περιφερειακή οδό, στο ρεύμα προς τα Δυτικά, στο ύψος του τούνελ (μετά την είσοδο για τα Κωνσταντινουπολίτικα), δεκαπέντε αυτοκίνητα συγκρούστηκαν το ένα πίσω από το άλλο. Σύμφωνα με τη διεύθυνση Τροχαίας Θεσσαλονίκης την ώρα του ατυχήματος έβρεχε.

Στις 10:00’ το πρωί, εξάλλου, τριπλή καραμπόλα αυτοκινήτων σημειώθηκε στην Εγνατία Οδό, στο ύψος της τσιμεντοβιομηχανίας ΤΙΤΑΝ.

Η κυκλοφορία και στις δύο περιπτώσεις αποκαταστάθηκε από την Τροχαία μετά από κάποια ώρα, χωρίς να παρατηρηθούν άλλα προβλήματα.

Πηγή: Αγγελιοφόρος

Η αρχαία Μακεδονική πόλη Μένδη

Ονομασία της πόλης & ευρήματα των ανασκαφών

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Ο προσφιλής χώρος διεξόδου των Θεσσαλονικέων στη θερινή κυρίως, περίοδο, είναι η Χαλκιδική. Πέρα όμως από τις καταγάλανες και ολοκάθαρες ακτές της, υπάρχουν και χώροι με μεγάλη και σπουδαία ιστορία.

Η πόλη Μένδη της αρχαιότητας ήταν ένας πολύ σημαντικός τόπος αφού πέρα από το εξαιρετικό της κρασί ήταν γνωστή και για την πολιτιστική της ανάπτυξη.

Ο Θουκυδίδης μας πληροφορεί πως η Μένδη ήταν αποικία των Ερετριών που την ίδρυσαν στην χερσόνησο της Παλλήνης, στο δυτικό ή πρώτο πόδι της Χαλκιδικής.

Δεδομένου του ότι οι Χαλκιδείς και Ερετριείς είχαν αποικίες στα μακεδονικά παράλια ήδη από το 1.000 ή 1100 π.Χ., σύμφωνα με την αξιολόγηση των νεότερων ευρήματων, η ίδρυση της πόλης ανάγεται γύρω από την χρονολογία αυτή.

Ο κάτοικος της πόλης λεγόταν Μενδαίος. Η ονομασία της πόλης προέρχεται από το ηδύοσμο φυτό μίνθη ή μίνθα που φύονταν σε αφθονία στην περιοχή (στα λατινικά mentha, εξ ου και η μέντα).

Σχετικά με το όνομα Μένδη, το μεσαιωνικό λεξικό Σουίδα αναφέρει επιπλέον πως έτσι ονόμαζαν οι Αιγύπτιοι τον τραγοπόδαρο θεό Πάνα, υπήρχε μάλιστα και ιερό ‘του Μενδησίου παρ’ Αιγυπτίοις, εν ω άγαλμα τραγοσκελές ήν, ορθόν έχον το αιδοίον.»

Ο Θουκυδίδης αναφέρει ακόμη το Μενδήσιο Κέρας που ήταν το Δέλτα του ποταμού Νείλου, δίχως να παραλληλίζει τις δύο ονομασίες: «ἐς Αἴγυπτον ἔσχον κατὰ τὸ Μενδήσιον κέρας» (1,110)

Ανθηρή πόλη

Η μεγάλη οικονομική της άνθηση, ήδη από τις αρχές του 6ου αι., επιβεβαιώνεται από την μεγάλη κυκλοφορία των νομισμάτων της και οφείλεται κυρίως στις εξαγωγές του περίφημου "Μενδαίου οίνου".

Το 1992 βρέθηκε στις ακτές της Αλοννήσου αρχαίο ναυάγιο του πέμπτου αιώνα π.Χ. σε βάθος 30 μέτρων που είχε 3000 περίπου αμφορείς με οίνο από τη Μένδη.

Οι Μενδαίοι είχαν μάλιστα δημιουργήσει στη Θράκη αποικία, την πόλη Ηιόνα : «Ἠιόνα τὴν ἐπὶ Θρᾴκης Μενδαίων ἀποικίαν» (Θουκυδίδης)Η Μένδη υπήρξε και ο τόπος καταγωγής του γνωστού γλύπτη του 5ου αι. Παιώνιου, ο οποίος φιλοτέχνησε και το άγαλμα της Νίκης στην Ολυμπία.

Η πόλη στον 5ο αι. ήταν από τους οικονομικά ισχυρότερους συμμάχους της Αθήνας, αποστάτησε ωστόσο στην διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου (431-404 π.Χ.), γεγονός που προκάλεσε την πολιορκία και λεηλασία της από τους Αθηναίους.

Στα μέσα του 4ου αι. η πόλη καταλαμβάνεται από τον Φίλιππο Β' και σταδιακά παρακμάζει. Η θέση της αρχαίας πόλης στην περιοχή της Κοινότητας Καλάνδρας ταυτίστηκε από τον Leake τον 19ο αι., και επιβεβαιώνεται από τοπογραφικά στοιχεία των Θουκυδίδη και Λίβιου, την επιβίωση του τοπωνυμίου "Ποσείδι" στο γειτονικό ακρωτήρι, αλλά και από τα ανασκαφικά στοιχεία. Συστηματική ανασκαφική έρευνα στην αρχαία Μένδη διενεργήθηκε από το 1986-1994, από την ΙΣΤ' Εφορεία Προϊστορικών & Κλασσικών Αρχαιοτήτων υπό την εποπτεία της Ιουλίας Βοκοτοπούλου. Ο κυρίως αρχαιολογικός χώρος, έκτασης 1200 Χ 600 μ., εντοπίζεται στο επίπεδο πλάτωμα και τις πλαγιές ενός πευκόφυτου λόφου ο οποίος καταλήγει ομαλά προς την θάλασσα.

«Στην Ακρόπολη, γνωστή ως Βίγλα, η οποία εκτείνεται στο ψηλότερο, ΝΑ σημείο του λόφου, ερευνήθηκαν συστάδες από λάκκους-αποθέτες, οι οποίοι είχαν αρχικά αποθηκευτικό χαρακτήρα.

Το κύριο περιεχόμενό τους ήταν κεραμική από τον 12ο έως και τον 7ο αι. π.Χ.

Στο πλάτωμα, γνωστό και ως Ξέφωτο, δοκιμαστική τομή αποκάλυψε τμήμα του τείχους. Στο"Προάστειο", το οποίο αναφέρεται από τον Θουκυδίδη και το οποίο καταλαμβάνει την παραθαλάσσια περιοχή της αρχαίας πόλης, αποκαλύφθηκαν, εκτός των άλλων, επάλληλα τμήματα κατοικιών και δρόμων, που χρονολογούνται από τον 9ο ως και τον 4ο αι. π.Χ.

Στο νεκροταφείο, το οποίο εντοπίστηκε στην παραλία του ξενοδοχείου Μένδη, ερευνήθηκαν 241 συνολικά ταφές, κυρίως εγχυτρισμοί βρεφών και μικρών παιδιών, που χρονολογούνται από τα τέλη του 8ου-αρχές 7ου ως τα τέλη του 6ου αι. π.Χ.

Στο Ποσείδι το αρχαίο ιερό

Τα αγγεία ήταν κυρίως γραπτά, με φυτική και γεωμετρική διακόσμηση, ή και εγχάρακτα, και αποτελούν χαρακτηριστικά δείγματα του κεραμικού ρυθμού της Χαλκιδικής.

Το ιερό της αρχαίας πόλης τέλος εντοπίστηκε στο αμμώδες, επίπεδο ακρωτήρι "Ποσείδι", 4χλμ. δυτικά της Μένδης.

Στα κτήρια που έχουν ανασκαφεί περιλαμβάνεται ο ναός του Ποσειδώνα των αρχών του 5ου αι. π.Χ., η ταύτιση του οποίου οφείλεται σε σειρά εγχάρακτων επιγραφών σε αγγεία. Αποκαλύφθηκε επίσης ένα διπλό αψιδωτό κτήριο του β΄ τετάρτου του 6ου αι. -με φάση επισκευής στα τέλη του 3ου αι. π.Χ.- ένα βοηθητικό ορθογώνιο κτίσμα του τέλους του 6ου αι. π.Χ. καθώς και ένα πρωτογεωμετρικό αψιδωτό κτήριο του 10ου αι. π.Χ.

Εσωτερικά και νότια του κτηρίου αυτού υψωνόταν ένας βωμός στάχτης-θυσιών, ο οποίος ήταν σε χρήση από τα τέλη του 12ου -αρχές του 11ου έως τον 5ο αι. π.Χ.

Το αψιδωτό κτήριο στο Ποσείδι είναι ένα από τα αρχαιότερα ιερά του Ελλαδικού χώρου και το μοναδικό με αποκλειστικά λατρευτική χρήση κτήριο των "Σκοτεινών Αιώνων" από την Βόρεια Ελλάδα.

Τα αποτελέσματα της μέχρι σήμερα ανασκαφικής έρευνας στην αρχαία Μένδη θεωρούνται ιδιαίτερα σημαντικά καθώς απέδειξαν ότι ένας μόνιμος οικισμός με έντονα Ευβοϊκές επιρροές ιδρύθηκε εκεί ήδη από τα τέλη του 12ου-αρχές 11ου αι. π.Χ. Ο χαρακτήρας αυτής της τόσο πρώιμης εγκατάστασης δεν μπορεί ακόμη να διευκρινιστεί, ωστόσο νέα στοιχεία προστίθενται όχι μόνο στις γνώσεις μας για την Ευβοϊκή αποικιακή δραστηριότητα στην περιοχή της Χαλκιδικής, αλλά και γενικότερα για τις εμπορικές σχέσεις που αναπτύχθηκαν στο Βόρειο Αιγαίο στην διάρκεια των "Σκοτεινών Αιώνων".

Πηγή: Articles and Thoughts

«Εγώ πήρα την σωρό του Τάσσου»

Ώστε λοιπόν, έγινε και αυτό. Φτάσαμε στο πιο ξεφτιλισμένο σημείο για μια "ευρωπαϊκή" χώρα, να καλεί η ίδια στελέχη της Εθνικής Φρουράς για ανάκριση, ότι πήραν τα λείψανα του Τάσσου Παπαδόπουλου!

Η ίδια η πατρίδα, την οποία υπηρετώ εδώ και 15 χρόνια ως υπαξιωματικός, η ίδια η πατρίδα, που με προσέλαβε να την υπηρετήσω, με καλεί τώρα και με ανακρίνει ότι πήρα το σώμα του ανθρώπου που δόξασε τον Ελληνισμό. Μπράβο. Να πώ τι; Να γράψω, τι; Να κλάψω, γιατί; Να γελάσω, γιατί; Να θυμώσω; Γιατί; Να βρίσω; ποιόν; Πείτε μου εσείς.

Και έφτασε στο σημείο, το κράτος να σέρνει έναν επιλοχία Ε.Φ. Από σταθμό σε σταθμό, να του παίρνουν σάλιο για DNA, δακτυλικά αποτυπώματα, λέτε και είναι κανένας στυγνός εγκληματίας του Μπρούκλιν. Ποιός είμαι, ο Ντίλινγκερ; Και έφτασε στο σημείο το κράτος να στέλνει με ένταλμα ερεύνης πέντε αστυνομικούς στο σπίτι μου για έλεγχο!

Να βρείτε τι; Τι περιμένετε να βρείτε σε ένα διαμέρισμα 70 τ.μ.; Κανένα Παοφόρο; Κανένα ΑΜΧ30; Τίποτε μπαζούκας, ή τους S300; Τι περιμένατε να βρείτε μέσα στα συρτάρια με τα εσώρουχα της γυναίκας μου; Τι περιμένατε να βρείτε όταν με το ζόρι χωρώ εγώ, η γυναίκα μου και τα βιβλία μου; Τι; Πείτε μου, τι;

Και βγηκαν τα τηλεοπτικά κανάλια και οι "έγκυρες" εφημερίδες με πάρα πολύ ευκολία και βρήκαν τους ενόχους. Ανακρίθηκαν Ελλαδίτες ΕΠΥ - Θεωρούνται Χρυσαυγίτες έγραφε η "αλήθεια" (12-12-09). Μπράβο της. Ξεκάθαρες κουβέντες μια και φοράω παντελόνια. Η Χρυσή Αυγή ήταν κατά του σχεδίου Ανάν και είπε ΟΧΙ. ΌΧΙ είπα και εγώ. Ναι. Υπό αυτήν την έννοια είμαι Χρυσαυγίτης. ΟΧΙ, είπε και ο Τάσσος Παπαδόπουλος. Είναι και ο μακαρίτης ο Πρόεδρος Χρυσαυγίτης; Πείτε μου γιατί έκανε το κράτος έλεγχο στο τηλεφωνό μου, με ποιούς μίλησα, τι είπα και τι δεν είπα.

Ε, με ποιούς να μιλάω ρε παιδιά; Με τις Ερυθρές Ταξιαρχίες; Θα ήταν πιο έντιμο για το κράτος να μου πει ξεκάθαρα, ότι θα σου κάνουμε έλεγχο και θα σε ανακρίνουμε, γι' αυτό και γι' αυτό, παρά να με κατηγορείτε ότι πήρα τη σορό του Προέδρου Παπαδόπουλου. Τα βλέπεις Νικόλα Παπαδόπουλε; Εγώ που ήμουν μαζί σου το βράδυ της πρώτης Κυριακής των προεδρικών εκλογών, στα γραφεία του ΔΗΚΟ και βλέπαμε τα αποτελέσματα, με ανακρίνουν, για να πώ τι ξέρω για τη σορό του πατέρα σου. Πόσα θαυμαστικά να βάλω άραγε;

Δημοκρατία έχουμε και πιστεύω ό,τι θέλω. Πιστεύω ότι εγώ κρίνω σωστά. Πιστεύω και είμαι, όλα όσα δεν είσαστε εσείς. Διαβάστε το πρόγραμμα διακυβέρνησης του κ. Χριστόφια, στη σελίδα 37. Είμαι αυτό που εσείς θέλετε να εξαλείψετε. Εάν είναι έγκλημα η αγάπη για την πατρίδα, τότε κάντε λαϊκά δικαστήρια, δικάστε με και σκοτώστε με. Κρίμα κυπριακό κράτος, κρίμα. Έπεσα έξω.

Νικόλαος Θεοδώρου
Επιλοχίας ΕΠΥ στην Εθνική Φρουρά από το 1995

Υ.Γ. Προς τη γυναίκα μου: Άντρη Σταύρου - Θεοδώρου, σε ερωτώ. Στις επόμενες εκλογές, θα ψηφίσεις πάλι ΑΚΕΛ;

Πηγή: Ελεύθερος Κόσμος

Τα έθιμα του Δωδεκαημέρου στη Βόρεια Ελλάδα

Πανάρχαιοι θρύλοι και παραδόσεις συνοδεύουν τα χριστουγεννιάτικα έθιμα στη Μακεδονία και τη Θράκη. Η «Άγια Νύχτα» έρχεται με φωτιές μεταμφιέσεις και ζουρνάδες. Έθιμα χαράς και αγάπης που βγαίνουν από τα βάθη των καιρών αλλά και από τα νεότερα έρχονται να ζεστάνουν αυτές τις άγιες μέρες των Χριστουγέννων τις καρδιές των ανθρώπων.

Οι ρίζες πολλών εθίμων της Βορείου Ελλάδος φθάνουν έως και τις διονυσιακές γιορτές, όπως οι κλαδαριές της Σιάτιστας. Τα περισσότερα όμως έθιμα προέρχονται από την εποχή της τουρκοκρατίας, όπως τα ρογκατσάρια της Πιερίας, τα μπαμπουσάρια, οι πουρπούρς και η κορτοπούλα της Θράκης, οι κλαδαριές της Σιάτιστας, οι φωτιές της Φλώρινας και η κόλιντα μπάμπω της Πέλλας.

Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή

Στα χωριά της Βόρειας Ελλάδας από τις πα­ραμονές των εορτών ο νοικοκύρης ψάχνει στα χωράφια και διαλέγει το πιο όμορφο, το πιο γερό, το πιο χοντρό ξύλο από πεύκο ή ελιά και το πάει σπίτι του. Αυτό ονομάζεται Χριστόξυλο και είναι το ξύλο που θα καίει για όλο το δωδεκαήμερο των Εορτών (από τα Χρι­στούγεννα μέχρι και τα Φώτα) στο τζάκι του σπιτιού. Όσο πιο μεγάλο είναι το ξύλο τόσο πιο τρανός (σπουδαίος) θα είναι ο νοικοκύρης και όσο πιο χοντρό τόσο πλουσιότερος θα γίνει. Ακόμη το ξύλο αυτό δεν το σβήνουν, διότι θεωρείται πως θα σβήσει και η καλή κατάσταση του σπιτιού. Επίσης τη στάχτη του τη ρίχνουν στα σπαρτά για να τα προφυλάσσει από βλαβερά έντομα και σκουλήκια.

Πριν ο νοικοκύρης φέρει το Χριστόξυλο, κάθε νοικοκυρά φροντίζει να έχει καθαρίσει το σπίτι με ιδιαίτερη προσοχή στο τζάκι, ώστε να μη μείνει ούτε ίχνος από την παλιά στάχτη.Καθαρίζουν ακόμη και την καπνοδόχο για να μη βρίσκουν πατήματα να κατέβουν οι καλικάντζαροι, τα κακά δαιμόνια, όπως λέ­νε στα παραδοσιακά χριστουγεννιάτικα πα­ραμύθια.

Έτσι, το βράδυ της παραμονής ( ή το πρωί) των Χριστουγέννων, όταν όλη η οικογένεια θα είναι μαζεμένη γύρω από το τζάκι, ο νοικο­κύρης του σπιτιού ανάβει την καινούργια φω­τιά και μπαίνει στην πυροστιά το Χριστόξυλο. Καίνε επίσης στο τζάκι κλαδί από χλωρό πουρνάρι, για αποτροπή του κακού και για την καλή υγεία της οικογένειας. Μάλιστα από το είδος και την ένταση του "πραπαλίσματος" των φύλλων μαντεύουν την τύχη των μελών του σπιτικού. Ακόμη βάζουν κοντά στη φωτιά μια άσπρη πέτρα, για να περάσει η οικογένεια "άσπρη χρονιά"! Η πέτρα αυτή μένει στην ίδια θέση ως την Υπαπαντή (2 Φεβρουαρίου), οπότε μεταφέρεται στα χωράφια, για να αποτρέπει την πτώση χαλαζιού.

Οι «κλαδαριές», τα «κόλιαντα» και τα «μπουμπουσάρια» είναι τα έθιμα που ανα­βιώνουν στη Σιάτιστα την περίοδο που δω­δεκαημέρου των Εορτών.

Οι «κλαδαριές» είναι ένα μοναδικό έθιμο που ανάγεται στα ομηρικά χρόνια, διότι θυμίζει το "αποτρόπαιο πυρ" των αρχαίων, με το οποίο οι Σιατιστινοί επεδίωκαν να ξορκίσουν τα κακά πνεύματα και σήμερα τους καλικαντζάρους. Όμως οι «κλαδαριές» ταυτίστηκαν και με τις φωτιές που άναψαν το βράδυ της γέννησης οι βοσκοί, για να ζεστάνουν το νεογέννητο θείο βρέφος.

Στη Φλώρινα έχει γίνει παράδο­ση να υποδέχονται τη γέννηση του Χρίστου ανάβοντας τεράστιες φωτιές στις 12.00 τα μεσάνυχτα. Είναι οι φω­τιές που συμβολίζουν τη φωτιά που άναψαν οι ποι­μένες της Βηθλεέμ για να ζεσταθεί ο νεογέννητος Χρι­στός. Στην παγωμένη γη ανοίγεται μία τρύπα όπου μπαίνει το προσάναμμα, ο αρχηγός της παρέας ανάβει τη φωτιά, η οποία γιγαντώνεται γρήγορα, καθώς μικροί και μεγάλοι ρίχνουν ξύλα και άλλα εύφλεκτα υλικά.

"Τη στιγμή που η φωτιά θεριεύει και φτάνει μέχρι τον ουρανό, κατεβαίνουν τα πνεύματα, που ενθουσιάζονται από τις φωνές μας, το γλέντι και τα πειράγματα", λένε οι γεροντότεροι. Το έθιμο της φωτιάς δεν διακόπηκε ούτε στα χρόνια της τουρκοκρατίας, όταν οι τουρκικές αρχές έβγαζαν αστυνομική περίπολο για να επιβάλουν την απαγόρευσή του. Καθ' όλη τη διάρκεια της γιορτής σερβίρονται παραδοσιακή φασολάδα, φλωρινιώτικο κρασί, πίτες, μελομακάρονα, κουραμπιέδες, τηγανίτες, ποντιακά γλυκά και άλλα εδέσματα.

Στην ορεινή Πιερία αναβιώνει το έθιμο των μεταμφιέσεων το οποίο από περιοχή σε περιοχή έχει διαφορετική ονομασία. Άλλοι το λένε ρογκάτσια ή ρογκατσάρια, μωμόγερους ή μπαμπαλιούρια. Οι μεταμφιεσμένοι φορούν τομάρια ζώων από λύκους ή τράγους και μάσκες, ενώ κάποιοι ντύνονται πολίτες οπλισμένοι και κάνουν ότι πολεμούν, ώστε η μία ομάδα να νικήσει την άλλη και να φύγουν τα κακά πνεύματα. Το ίδιο επιτυγχάνεται και με τον εκκωφαντικό θόρυβο που κάνουν οι κουδούνες που φορούν τα "μπαμπαλιούρια". Η ομάδα πηγαίνει από σπίτι σε σπίτι για να πει τα κάλαντα.

Τα «χόλιαντα» είναι τα κάλαντα στο το­πικό σιατιστινό ιδίωμα. Υπάρχουν κάλαντα ειδικά για κάθε περίπτωση, για το νιόπαντρο ζευγάρι, για τις ανύπαντρες, για τους ανύπαντρους, για τους γέρους κ.λπ.

Στην περιοχή της Πέλλας σήμερα αναβιώνει η κόλιντα μπάμπω, όπου οι κάτοικοι συναγωνίζονται για το ποιος θα ανάψει τη μεγαλύτερη φωτιά. Οι ρίζες του εθίμου φτάνουν ως τον Ηρώδη. Την ώρα δηλαδή που ανάβουν τη φωτιά φωνάζουν "κόλιντα μπάμπω", που σημαίνει "σφάζουν γιαγιά", για να υπενθυμίσουν τη σφαγή όλων των νηπίων που διέταξε ο Ηρώδης και για να προφυλάξουν οι μανάδες τα παιδιά τους.

Ένα έθιμο της ακριτικής Θράκης είναι η κεντημένη «Χριστοκουλούρα». Οι γυναίκες των Σαρακατσάνων στη Θράκη εξακολουθούν να ζυμώνουν και να φτιάχνουν τη "χριστόκλουρα", η οποία είναι κεντημένη. Τα κεντήματα στη "χριστόκλουρα" αναπαριστούν πρόβατα, άλογα, τη στάνη, τη στρούγκα και άλλα στοιχεία του παλαιού καθημερινού τους βίου. Τη "χριστόκλουρα" την τρώνε όλοι μαζί με μέλι περιμένοντας τη γέννηση του Χριστού. Στο τραπέζι των Θρακιωτών ακόμη και σήμερα το βράδυ της παραμονής των Χριστουγέννων βρίσκονται εννέα διαφορετικά τρόφιμα, που το καθένα συμβολίζει στιγμές της καθημερινότητας.

Το έθιμο των μπαμουσιαραίων στο Ρήγιο της επαρχίας Διδυμοτείχου αναβιώνει τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων. Σύμφωνα με αυτό δύο παλικάρια μεταμφιέζονται το ένα σε μπαμπουσιάρο και το άλλο σε γυναίκα του μπαμπούσιαρου. Το πρώτο φορά μια νεροκολοκύθα στο πρόσωπο με τρύπες στα μάτια και στο στόμα, προβιές προβάτων και κρεμά στη μέση κουδούνια και στη ζώνη του ένα μεγάλο μαχαίρι. Ζουρνατζήτδες ή γκαϊντατζήδες συνοδεύουν το ζευγάρι καθώς και ένα νταουλτζής. Η άγρια και χαρακτηριστική μουσική των οργανοπαιχτών ξεσηκώνει όλο το χωριό.

Στον κύκλο των μεταμφιέσεων του Δωδεκαημέρου ανήκει το έθιμο "πουρπούρς", που αναβιώνει στον Έβρο τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων. Τα παλικάρια του χωριού μαζεύονται στο σπίτι του πουρπούρ. Από εκεί ξεκινούν όλοι μαζί και με κουδούνια και γκαρτσούνες κάνουν σαματά. Οι νοικοκυρές τους κερνούν φρούτα εποχής, κρέας και ψωμί. Στον Έβρο επίσης αναβιώνει το έθιμο της κορτοπούλας ανήμερα των Χριστουγέννων. Ένας άντρας ντύνεται γυναίκα, κορτοπούλα, και ένας άλλος αράπης. Το ζευγάρι και η συνοδεία του δέχονται δώρα, αφού πρώτα τραγουδούν. Η πομπή της κορτοπούλας συνοδεύεται και από άλλα άτομα, τα οποία επιδιώκουν να την αποσπάσουν από τον αράπη ή να την θωπεύσουν. Ο αράπης προσπαθεί να αποτρέψει αυτό το ενδεχόμενο με ξυλοδαρμό όσων το επιχειρήσουν.

Ένα άλλο χριστουγεννιάτικο έθιμο είναι οι σάρτες. Ένα μήνα πριν από τα Χριστούγεννα σε κάθε γειτονιά μικρές παρέες παιδιών και νέ­ων ηλικίας 12-20 ετών συγκεντρώνονται τα βράδια και μαθαίνουν να τραγουδούν το τραγούδι των Χριστουγέννων. Η κάθε ομά­δα έχει και τον κουρατζή και την παραμονή των Χριστουγέννων μ' ένα φανάρι στο ένα χέ­ρι και μια «γκούτσα» στο άλλο - στην οποία θα κρεμά­σουν το δώρα - βγαίνουν να τρα­γουδήσουν.

Σε άλλες περιοχές οι γυναίκες ετοιμάζουν λαχανοσαρμάδες που συμβολί­ζουν τα τυλιγμένο στα σπάργανα Χριστό, πίτα λαδερή, τουρσί και κομπόστα με χριστόψωμο. Οι νοικοκυρές ετοιμάζουν α­κόμη την καρβαβίτσα με τα εντόσθια του γουρουνιού που έχει σφαχτεί, ενώ το έ­θιμο επιβάλλει να μαγει­ρεύεται και κότα γεμιστή, ε­νώ στο τραπέζι πρέπει να υπάρχουν πίτα γλυκιά και σιτάρι βρασμένο με ζάχαρη. Στο δείπνο ο πατέρας σπάει το χριστόψωμο στο κεφάλι του και αν το δεξί κομμάτι είναι πιο μεγάλο σημαίνει πως η νέα χρονιά θα πάει καλά.

Πηγή: Μπόρα είναι θα περάσει

Συνελλήφθη ο ελεύθερος σκοπευτής με το μαύρο τζιπ

Στα χέρια της Αστυνομίας έπεσε ο πιστολέρο με το μαύρο τζιπ, που είχε τρομοκρατήσει τις προηγούμενες ημέρες την Αθήνα πυροβολώντας και τραυματίζοντας ανυποψίαστους πολίτες.

Λεπτομέρειες για το δράστη και τη σύλληψη αναμένεται να δοθούν αύριο από το διοικητή της Ασφάλειας Αττικής.

Η Αστυνομία είχε εξαπολύσει ανθρωποκυνηγητό τις προηγούμενες ημέρες, ερευνώντας όλα τα μαύρα οχήματα τύπου «τζιπ» με φιμέ τζάμια, σύμφωνα με τις περιγραφές των θυμάτων.

Ο «πιστολέρο» είχε πραγματοποιήσει τουλάχιστον πέντε επιθέσεις στις οποίες τραυμάτισε τέσσερις πολίτες.

Επιθέσεις είχαν σημειωθεί σε Βοτανικό, Μοσχάτο, Κολωνό και Ανω Λιόσια, συνήθως νωρίς το βράδυ. Δύο από τα θύματα νοσηλεύονται στο νοσοκομείο, χωρίς ωστόσο να κινδυνεύει η ζωή τους.

Πηγή: Foreign Press

Οι καλικάντζαροι και ο μύθος τους

Μια φορά και ένα καιρό, ζούσαν στην Ίμβρο δυο αδέρφια. Ο ένας ήταν πολύ πλούσιος και είχε πολλά κτήματα κι ο άλλος ήταν πολύ φτωχός και είχε πολλά παιδιά. Ο φτωχός δούλευε σκληρά για να συντηρήσει τη φαμίλια του, ενώ ο πλούσιος, αν και άτεκνος, ήταν πολύ φιλάργυρος.

Εκείνα τα Χριστούγεννα, στου φτωχού το σπίτι πέρασαν με ψωμί κι ελιές, ενώ ο πλούσιος είχε απ' όλα τα καλά στο τραπέζι του. Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, ο φτωχός πήγε στο νερόμυλο για να πάρει λίγο αλεύρι, μα ο μυλωνάς δεν του έδωσε, γιατί δεν είχε να πληρώσει. Καθώς γύριζε λυπημένος στο χωριό και συλλογιζόταν πώς θα πήγαινε πάλι στα παιδιά του με άδεια χέρια, άκουσε πίσω του κουδούνια και ποδοβολητά ζώων. «Λες να είναι καλικάντζαροι χρονιάρα μέρα;» αναρωτήθηκε, σκαρφαλώνοντας γρήγορα σ' ένα ψηλό δέντρο για να κρυφτεί στα κλαδιά του.

Τα ,ζώα με, τους συνοδούς τους σταμάτησαν , κάτω από το δέντρο. Τότε άκουσε μια βροντερή φωνή να λέει: «Ατσίλ αγατζίμ ατσίλ!», που θα πει «άνοιξε, δέντρο μου, άνοιξε!»

Αμέσως ο κορμός του δέντρου άνοιξε στα δύο κι από μέσα ξεχύθηκε ένα φως τόσο δυνατό, που έλαμψε ο τόπος τριγύρω. Τότε ο φτωχός είδε με τρόμο σαράντα καλικάντζαρους, μαυριδερούς κι ασχημομούρηδες, με μυτερά κέρατα, μαλλιαρές ουρές και νύχια γυριστά, να σέρνουν σαράντα μουλάρια τόσο φορτωμένα, που με το ζόρι στέκονταν στα πόδια τους!

Από τη ρίζα του δέντρου ξεκινούσαν κάτι ξύλινες, στριφογυριστές σκάλες, που απλώνονταν σε βάθος, όσο έφτανε το βλέμμα του. Οι καλικάντζαροι φορτώθηκαν τα σακιά και κατέβαιναν τις σκάλες για να τα στοιβάξουν στις υπόγειες αποθήκες τους. Αφού τελείωσαν αυτή τη δουλειά, ο αρχηγός τους φώναξε ένα μικρό καλικαντζαράκι και το διέταξε:

«Φέρε μου το μύλο, μικρέ!»

Τότε το καλικαντζαράκι άνοιξε ένα κρυφό συρτάρι, σκαλισμένο στη ρίζα του δέντρου, πήρε ένα μύλο μικρό, σαν εκείνους που αλέθουν τον καφέ, και τον παρέδωσε στον αρχηγό του με μια αστεία υπόκλιση.

Ο αρχηγός των καλικάντζαρων πήρε το μύλο, στάθηκε όρθιος με μεγάλη επισημότητα, τον σήκωσε ψηλά τεντώνοντας τα χέρια του και βροντοφώναξε:


«Μύλε μου, αφέντη μύλε μου,

βγάλε σωρούς κριθάρια

νόστιμα σα ζαχαρωτά,

γα φάνε τα μουλάρια!»


Δεν πρόλαβε να τελειώσει τη φράση του κι ο μύλος άρχισε να βγάζει σπόρους κριθαριού, αφράτους και λαχταριστούς σαν ένα βουνό από κουφέτα! Τα μουλάρια έφαγαν με την ψυχή τους, μέχρι που οι κοιλιές τους φούσκωσαν σαν μπαλόνια. Τότε ο Αρχικαλικάντζαρος σκέπασε με την παλάμη του το μύλο, φύσηξε τρεις φορές κι εκείνος σταμάτησε να βγάζει κριθάρι. 'Έπειτα τον κράτησε πάλι ψηλά και φώναξε:


«Μύλε μου, αφέντη μύλε μου

βγάλε κρέας ψημένο,

να φαν τα παλικάρια μου

κι εγώ να μη χορταίνω!»


Αμέσως ο μύλος άρχισε γα βγάζει κρέατα τραγανιστά και ροδοκοκκινισμένα.

Οι καλικάντζαροι στρώθηκαν γύρω του κι έφαγαν του σκασμού! Με τον ίδιο τρόπο ο μύλος έβγαλε πίτες, αβγά, φρούτα, τυρί, γλυκίσματα και μπόλικο κρασί.

Ο φτωχός παρακολουθούσε τα συμβάντα από την κορυφή του δέντρου με ανοιχτό το στόμα. «Αχ, ας είχα κι εγώ έναν τέτοιο μύλο, μόνο για μια μέρα έστω, γι' απόψε που είναι Πρωτοχρονιά. Πόσο θα χαίρονταν τα καημένα τα παιδάκια μου...» συλλογιζόταν κι η καρδιά του μάτωνε από τη στενοχώρια. Κοντά στα ξημερώματα, ο αρχηγός είπε στους άλλους καλικάντζαρους:


«Καλικάντζαροι, αδέρφια,

ροκάνες πάρτε μα και ντέφια!

Προτού λαλήσει ο πετεινός,

σε άλλους τόπους πάμε,

χίλιες να κάνουμε ζημιές,

μπελάδες στις νοικοκυρές και

πριν αγιαστούνε τα νερά.

στο δέντρο μας γυρνάμε».


Οι καλικάντζαροι αλάλαξαν ενθουσιασμένοι και η γη σείστηκε από τις αγριοφωνάρες τους. Ανέβηκαν στα μουλάρια τουςκαι, χτυπώντας τα με τις ουρές τους, έγιναν άφαντοι! Ο Αρχικαλικάντζαρος, αφού φύλαξε με προσοχή το μύλο στην κρυψώνα του, καβαλίκεψε το μουλάρι του, ανέβηκε τη σκάλα και είπε στο δέντρο:

«Καπάν, αγατζίμ, καπάν», δηλαδή «κλείσε, δέντρο μου, κλείσε».

Αμέσως το δέντρο έκλεισε κι ο τόπος σκοτείνιασε κι ησύχασε ξανά. 'Έπειτα έδωσε μια και εξαφανίστηκε κι αυτός.

Ο φτωχός χωρικός κατέβηκε φοβισμένος από την κορυφή του δέντρου. Ενώ ετοιμαζόταν να φύγει, κοντοστάθηκε κι αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του. Στάθηκε στη ρίζα του δέντρου και φώναξε «ατσίλ, αγατζίμ, ατσίλ!». Αμέσως το δέντρο άνοιξε κι ο χωρικός θαμπώθηκε από το φως που ξεχύθηκε από μέσα του! Κατέβηκε τα σκαλοπάτια και είδε αμέτρητες κάμαρες γεμάτες χρυσάφι. ασήμι και πολύτιμα πετράδια! 'Ήταν, ωστόσο, άνθρωπος λογικός και καθόλου πλεονέκτης. «Δε μου χρειάζεται τίποτα απ' όλα αυτά, παρά μόνο ο μύλος», σκέφτηκε. Βρήκε την κρυψώνα του, τον πήρε, ανέβηκε πάλι τα σκαλοπάτια, διέταξε το δέντρο να κλείσει με τα μαγικά λόγια και τράβηξε για το σπίτι του.

Φανταστείτε τι έγινε όταν ο φτωχός ο χωρικός πήγε στην οικογένειά του και ο μύλος άρχισε να βγάζει άφθονα ό, τι αγαθά τού ζητούσε: φαγητά, ρούχα, παιχνίδια για τα παιδιά, χρήματα. Η γυναίκα του κόντεψε να τρελαθεί από τη χαρά της!

Την Πρωτοχρονιά ο φτωχός και η οικογένειά του πήγαν στην εκκλησιά με καινούργιες φορεσιές κι έριξαν χρυσά νομίσματα στο δίσκο. 'Όλο το χωριό απορούσε με αυτό το θαύμα. Περισσότερο απ' όλους, όμως, παραξενεύτηκε ο πλούσιος αδερφός του. «Κάτι τρέχει, κάποιο θησαυρό θα βρήκε αυτός...» συλλογίστηκε και τα μάτια του γυάλιζαν από την απληστία. Πήγαινε, λοιπόν, κάθε μέρα και τους έταζε διάφορα, για να του αποκαλύψουν το μυστικό. Μια μέρα πίεσε τόσο πολύ τη γυναίκα του αδερφού του, που εκείνη ξεχάστηκε και του φανέρωσε το μυστικό τραγουδώντας:


«Από το μύλο μας το μαγικό

ότι ζητήσω έχω εγώ.

Κι εσένα που μας περιφρονούσες

και διόλου δε μας συμπονούσες,

θα σε περάσουμε στα πλούτη,

τσιγκούναρε γεροξεκούτη! ,


Ο πλούσιος αδερφός κόντεψε να σκάσει από τη ζήλια του. Ο μύλος τού έγινε έμμονη ιδέα. 'Έβαλε στόχο να τον αποκτήσει με κάθε μέσο και να φύγει από την Ίμβρο.Άρχισε, λοιπόν, να καλοπιάνει τον αδερφό του: «Δώσε μου το μύλο και θα σου χαρίσω όλη μου την περιουσία. Θα μείνεις μοναδικός άρχοντας αυτού του τόπου».

«Μα την παραμονή των Θεοφανίων, οι Καλικάντζαροι θα επιστρέψουν και θα αναζητήσουν το μύλο τους. Τι θα γίνει τότε; Θα καταλάβουν ότι τους τον πήραμε και θα θελήσουν να μας εκδικηθούν. Εγώ σκοπεύω αύριο να τον επιστρέψω στη θέση του. Μου φτάνουν και μου περισσεύουν όσα αγαθά απέκτησα», του απαντούσε ο φτωχό ς αλλά μυαλωμένος αδερφός.

«Την παραμονή των Θεοφανίων, εγώ θα έχω φύγει από την Ίμβρο! Θα ναυλώσω ένα καΐκι και θα ταξιδέψω μακριά, σε τόπο που δε θα τον ξέρει κανείς. Ο μύλος θα βρίσκεται πλέον στα χέρια μου κι αν οι καλικάντζαροι θελήσουν να εκδικηθούν, το κακό θα βρει μονάχα εμένα!» επέμενε ο πλούσιος που το μάτι του δε χόρταινε με τίποτα.

Με τα πολλά, ο φτωχός δέχτηκε να παραδώσει στον πλούσιο αδερφό του το μύλο, με αντάλλαγμα την περιουσία του. Αμέσως ο πλούσιος κατέβηκε στο λιμάνι, για να ναυλώσει ένα καΐκι και να φύγει από το νησί. Δε βρήκε, όμως, και γύρισε στο σπίτι του άπρακτος, γιατί κανένα καΐκι δεν έφευγε πριν αγιαστούν τα νερά. Αλλά κι οι Καλικάντζαροι αντί να γυρίσουν στο δέντρο τους την παραμονή των Θεοφανίων, γύρισαν μια μέρα νωρίτερα. Όταν ο αρχηγός τους είδε ότι έλειπε ο μύλος τους, έγινε κατακόκκινος από το θυμό του! Διέταξε να σκορπιστούν σε όλα τα γύρω χωριά και να βρουν τον κλέφτη.

Ωστόσο, ένα μικρό καλικαντζαράκι είχε σκαρφαλώσει στο τζάκι το βράδυ που συνομιλούσαν τα δυο αδέρφια και άκουσε όλα όσα είπαν. 'Έτρεξε στον Αρχικαλικάντζαρο και του τα είπε χαρτί και καλαμάρι:

«Απόψε φεύγει ο κλέφτης του μύλου, αφεντικό! Κατέβηκε χτες στο γιαλό να βρει καΐκι, μα δεν τα κατάφερε».

«Μπράβο, καλικαντζαράκι μου! Άκουσε τώρα πώς θα τον παγιδέψουμε. Εγώ θα κατέβω στο λιμάνι του Κάστρου και θα περιμένω μέσα σε μια βάρκα. Εσύ θα πας στον κλέφτη του μύλου μας μεταμφιεσμένος σε ναύτη και θα του πεις ότι πρέπει να κατέβει αμέσως στο λιμάνι με τα πράγματά του, γιατί θα σαλπάρουμε νωρίς, για να φτάσουμε στη Σαμοθράκη πριν αγιαστούν τα νερά», πρόσταξε ο Αρχικαλικάντζαρος.

'Έτσι κι έγινε. Σε λίγο έφτασε στο λιμάνι ο πλούσιος αδερφός με τη γυναίκα του και με ένα καλάθι που είχε μέσα το μύλο. Μπήκε στο καΐκι μαζί με το καλικαντζαράκι, που ήταν μεταμφιεσμένο σε ναύτη. Ο Αρχικαλικάντζαρος που παρίστανε τον καπετάνιο σήκωσε αμέσως άγκυρα για Σαμοθράκη. Σε όλο το ταξίδι ο πλούσιος αδερφός και η γυναίκα του παρακαλούσαν να ξημερώσει γρήγορα και να αγιαστούν τα νερά, για να πάψουν να κινδυνεύουν από τους καλικάντζαρους. Οι καλικάντζαροι, πάλι, συλλογίζονταν με τι τρόπο θα άρπαζαν το μύλο από το καλάθι του. 'Ήταν, βλέπετε, σκεπασμένος με ένα πετσετάκι, που είχε επάνω του κεντημένο ένα σταυρό! Πού να πλησιάσουν οι καλικάντζαροι!

Γύρω στα μεσάνυχτα, είπε ο καπετάνιος στο ναύτη του:

«Βάλε να βράσει λίγο ρύζι, να κάνεις σούπα να φάμε, γιατί πείνασα».

«Στις προσταγές σου, καπετάνιε μου», είπε το ναυτάκι-καλικκαντζαράκι κι άναψε την πυροστιά στην πλώρη, για να φτιάξει τη σούπα.

Μετά από λίγο, φώναξε:

«Καπετάνιε, ξεχάσαμε να πάρουμε αλάτι και θα φας τη σούπα σου ανάλατη».

«Δεν τρώγεται ανάλατη αυτή η σούπα, βρε ναυτόπουλο! 'Έχασες τα μυαλά σου; Μήπως τυχόν έχετε μαζί σας λίγο αλάτι;» ρώτησε τον πλούσιο αδερφό και τη γυναίκα του ο καπετάνιος.

«Εμείς έχουμε ότι θελήσουμε, μόνο σίμωσε να πάρεις το αλάτι που ζήτησες», είπε ο πλούσιος αδερφός με έπαρση κι έβγαλε το μύλο απ' το καλάθι του. Τον κράτησε μπροστά του με τα χέρια τεντωμένα και είπε δυνατά:


«Μύλε μου, αφέντη μύλε μου,

βγάλε ψιλό αλάτι,

να νοστιμίσει η σούπα μας,

σύμφωνα με τα γούστα μας!»


Δεν πρόλαβε να τελειώσει τη φράση του κι ο μύλος άρχισε να βγάζει αλάτι. Άλλο που δεν ήθελαν κι οι καλικάντζαροι κι όρμησαν να τον αρπάξουν! Όσο πάλευανμε τον πλούσιο αδερφό και τη γυναίκα του, ο μύλος έβγαζε αλάτι ασταμάτητα και το καΐκι άρχισε να γεμίζει και να βουλιάζει από το παραπανίσιο βάρος. 'Έτσι τους βρήκε το ξημέρωμα.

Ξαφνικά, από την αντικρινή στεριά της Σαμοθράκης ακούστηκαν ψαλμωδίες, το «Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε!...» Τότε οι καλικάντζαροι εξαφανίστηκαν στη στιγμή, το καΐκι βούλιαξε κι ο πλούσιος αδερφός με τη γυναίκα του βρέθηκαν στη θάλασσα. Καθώς πάλευαν με τα κύματα να σωθούν, ο μύλος τούς ξέφυγε από τα χέρια και πήγε στον πάτο της θάλασσας. Με τα χίλια ζόρια κατάφεραν να βγουν στην ακτή της Σαμοθράκης κολυμπώντας και κατάλαβαν ότι όλα τα πλούτη του κόσμου δεν άξιζαν όσο η ζωή τους...

Ο μύλος βρίσκεται ακόμη βυθισμένος στο θαλάσσιο πέρασμα ανάμεσα στην Ίμβρο και τη Σαμοθράκη, που είναι από τα βαθύτερα σημεία του Αιγαίου και συνεχίζει να βγάζει αλάτι. Γι' αυτό η θάλασσα είναι πολύ αλμυρή, όσες βροχές και να κάνει, όσα ποτάμια με γλυκό νερό και να χυθούν μέσα της. Κάθε χρόνο, κάποιοι από αυτούς που ταξιδεύουν νύχτα το Δωδεκαήμερο σ' εκείνη την περιοχή ισχυρίζονται ότι διακρίνουν βάρκες γεμάτες μαυριδερούς ναύτες που ολοένα βουτούν στη θάλασσα, σαν να γυρεύουν κάτι. Είναι οι καλικάντζαροι που ψάχνουν να βρουν το μύλο τους, αλλά δεν τα καταφέρνουν. Έτσι, η θάλασσα ανάμεσα στην Ίμβρο και τη Σαμοθράκη παραμένει αλμυρή!

Από τους ΕΞΕΡΕΥΝΗΤΕΣ της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ

Πηγή: Μπόρα είναι θα περάσει

Χαλκιδική: Σύλληψη διαρρηκτών τη στιγμή που φόρτωναν τα κλοπιμαία

Στη σύλληψη δύο διαρρηκτών, τη στιγμή που ετοιμάζονταν να φορτώσουν σε φορτηγό κλοπιμαία από σπίτι στη Νικήτη Σιθωνίας, προχώρησαν αστυνομικοί του τμήματος Αγίου Νικολάου Χαλκιδικής.

Το περιστατικό σημειώθηκε στις 22:30’ ανήμερα των Χριστουγέννων. Οι συλληφθέντες, οι οποίοι με τη δικογραφία που σχηματίσθηκε σε βάρος τους θα οδηγηθούν στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Χαλκιδικής, είναι δύο αλλοδαποί, ηλικίας 42 και 45 ετών.

Από το σπίτι που διέρρηξαν, το οποίο ανήκει σε 66χρονο ημεδαπό, είχαν αφαιρέσει είδη ρουχισμού, σκεπάσματα και ένα ψυγείο, τα οποία στη συνέχεια μετέφεραν σε παρακείμενο ελαιώνα, προκειμένου να τα φορτώσουν σε φορτηγό ιδιοκτησίας του 42χρονου.

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

«Ιός γρίπης και…καχυποψίας!»

Του Καθηγητή ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ

**********************************

(Κλείνοντας το 2009 η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ κοινότητα μετρά περίπου 12,200 νεκρούς από τον ιό Η1Ν1 ενώ ο αριθμός θυμάτων από κλασική γρίπη είναι περίπου τριπλάσιος. Καθώς ανακοινώθηκε ότι η φοβερή ΠΑΝΔΗΜΙΑ εισήλθε σε φάση ΥΦΕΣΗΣ, αναδημοσιεύω το άρθρο μου που δημοσίευσαν τα blogs – ΟΧΙ οι εφημερίδες – πριν μερικούς μήνες… Πάντως εγώ εμβόλιο… ΔΕΝ έκανα!)

**********************************

Την εντυπωσιακή αύξηση των γνώσεών μας στην ιατρική επιστήμη τη βιώνουμε σε καθημερινή βάση καθώς αυτό που ήταν χτες το...”θαύμα” μοιάζει να έγινε σχεδόν καθημερινή ...ρουτίνα!

Την εντυπωσιακή δύναμη των ΜΜΕ αλλά και την «κατάχρησή» τους από ιδιώτες και θεσμικά κέντρα λήψης και εφαρμογής αποφάσεων τη βιώνουμε από λεπτό σε λεπτό καθώς οι ειδήσεις σε ατέρμονα ροή μας ενημερώνουν και συχνά μας….αναστατώνουν.

Η «είδηση» της νέας, θανατηφόρας και απειλητικής επιδημίας του H1N1 ενός μεταλλαγμένου ιού γρίπης (όπου εμπλέκονται χοίροι, πτηνά και…άνθρωποι) μας προέκυψε από την πρωτεύουσα του Μεξικού, διέσχισε την Υφήλιο, και ενημερώνοντας αναστάτωσε την παγκόσμια κοινή γνώμη με την πιθανότητα «να εξελιχθεί σε πανδημία επειδή μεταδίδεται μεταξύ ανθρώπων» όπως είχε δηλώσει η Γενική Διευθύντρια του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας Μάργκαρετ Τσαν, η οποία ανεβάζοντας το επίπεδο ALARM στο ύψιστο 5 είχε συνήγορο τον ΠΟΥ (Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας) ο οποίος δια του υπευθύνου εκπροσώπου του είχε επίσης δηλώσει στην παγκόσμια κοινή γνώμη ότι «Ο ιός δεν έχει γίνει καλά κατανοητός και η κατάσταση εξελίσσεται ταχύτατα…».

Στην Ελλάδα είδαν το φως της δημοσιότητας πριν μερικούς μήνες επί θητείας Δημήτρη Αβραμόπουλου και με Κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή σχέδια διαχείρισης της «επερχόμενης κρίσης» (που μάλλον σχέδια ….πανικού θύμιζαν) με τα σχολεία να ΜΗΝ ανοίγουν τον Σεπτέμβριο, με ομαδικούς εμβολιασμούς στο ΟΑΚΑ και το γήπεδο Καραϊσκάκη, με πιθανότητα να νοσήσουν οι μισοί Έλληνες και ίσως να δημιουργούταν και η ανάγκη κρατικά κτίρια να σφραγιστούν, οι δημόσιες συγκεντρώσεις να απαγορευθούν και οι πολίτες – όπως μας έδειχναν συνεχώς τα τηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης θυμίζοντάς μας ταινίες τρόμου – να κυκλοφορούν προληπτικά με μάσκες στην προσπάθεια περιορισμού του νέου ιού γρίπης που είχε στην αρχή «σκοτώσει» έναν μικρό αριθμό ατόμων σε παγκόσμιο επίπεδο ( η Ισπανική γρίπη σκότωσε 30 με 50 εκατομμύρια το 1918, η Ασιατική 2 εκατ. Το 1957 και η γρίπη του Χόνγκ Κόνγκ 1 εκατομμύριο το 1968).

Σίγουρα κάτι τρέχει με τον μεταλλαγμένο νέο φονικό ιό, αλλά ΔΕΝ μπορώ να διώξω από τη μνήμη μου το 2003 και εκείνη την ιστορία του SARS (σοβαρό οξύ αναπνευστικό σύνδρομο) απότοκο του ιού της γρίπης των πτηνών που αφού σκότωσε περίπου 700 συνανθρώπους μας και αναστάτωσε την Υφήλιο οδήγησε τελικά στην πλήρη κατανάλωση όλων των αποθεμάτων αντιγριπικών εμβολίων κάνοντας πιο πλούσιες μια –δυο φαρμακοβιομηχανίες και μετά…ξεχαστήκαμε!

Ο υπέρτατος βαθμός της καχυποψίας συνιστά παράνοια δηλαδή σαφή περίπτωση ψυχοπαθολογίας.

Υπήρχε και μια χρονική «σύμπτωση» της παγκόσμιας υστερίας με το SARS και τις επιχειρήσεις ανατροπής του Σαντάμ Χουσεϊν αλλά αυτό το αφήνω στην άκρη.

Στην προκείμενη περίπτωση υπάρχει μια άλλη «σύμπτωση» που μας μετέδωσαν τα ΜΜΕ με κοινωνικές εκρήξεις, μαζικές διαδηλώσεις και καταστροφικές επιθέσεις εργαζομένων που χάνουν τις δουλειές τους ως αποτέλεσμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.

Οι «απαιτήσεις» ελέγχου της μετάδοσης της φονικής γρίπης, σύμφωνα με όσα ακούμε στα Διεθνή ΜΜΕ, περιέχουν και την αποφυγή συμμετοχής σε μαζικές συγκεντρώσεις όπως σε γήπεδα αλλά και …διαδηλώσεις(;) ενώ η προσπάθεια δημιουργίας ενός νέου εμβολίου…ξεκίνησε.

Και αυτές τις «συμπτώσεις» τις αφήνω στην άκρη.

Απεύχομαι όπως κάθε εχέφρων άνθρωπος την περίπτωση πανδημίας, αλλά διατηρώ και την καχυποψία μου σε μια εποχή όπου η ΑΔΙΑΦΑΝΕΙΑ και μαζί της η γενικευμένη παράνοια απέναντι στους κατέχοντες την εξουσία βρίσκεται στο ζενίθ όχι μόνο σε παγκόσμιο επίπεδο αλλά και στην Πατρίδα μας Ελλάδα…

Εδώ που φτάσαμε ακόμη και τα πλέον αυτοελεγχόμενα άτομα οδηγούνται σε καχυποψία και παράνοια. Σίγουρα οι Υγειονομικές αρχές της χώρας μας της ΕΕ και άλλων χωρών οφείλουν να σκύψουν με περισσή προσοχή και σε αυτήν την νέα απειλή για την παγκόσμια υγεία και να δημιουργηθούν τα σχετικά σχέδια διαχείρισης μιας πιθανής τεράστιας κρίσης…

Βέβαια το να αγοράσουμε και να κάνουμε το «νέο εμβόλιο» πριν υπάρξει πλήρης διασφάλισης αποφυγής ΟΛΩΝ των πιθανών επιπλοκών φέρνει στο νου μου την περίπτωση θανάτου κάποιων νεοσύλλεκτων σε στρατόπεδο των ΗΠΑ που οδήγησε τον τότε Πρόεδρο Gerald Ford να διατάξει γενικό εμβολιασμό τον οποίο διέκοψαν ΑΜΕΣΑ όταν διαπιστώθηκε ότι πεθαίνανε πολλά περισσότερα άτομα από τις νευρολογικές επιπλοκές του εμβολίου από όσα πεθαίνανε από τη γρίπη!!!

Κλείνοντας θα έλεγα, ότι όπως έχουν ήδη προβλέψει πολλοί Πατέρες όπως και ο Ιωάννης και ο Κοσμάς ο Αιτωλός κάποια στιγμή η ανθρωπότητα θα ΠΛΗΡΩΣΕΙ τις αμετροέπειές της!..

H κεντρική πλατεία του Πύργου Ηλείας Χριστουγεννιάτικα στολισμένη...

Καλά Χριστούγεννα από τον Πύργο Ηλείας σε όλο τον κόσμο

Πηγή: Πύργος News

Νότης Σφακιανάκης: Η μπαλάντα των Χριστουγέννων

Ένταση στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις με αφορμή "κατασκοπευτική δραστηριότητα" Έλληνα διπλωμάτη

Αποκλειστικό του Foreign Press:

Σκηνικό έντασης μεταξύ Αθηνών και Άγκυρας που ενδεχομένως θα δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις εξυφαίνεται από κύκλους του λεγόμενου «κεμαλικού βαθέως κράτους» που προσπαθούν με όλα τα μέσα να δημιουργήσουν «αναχώματα» στην πολιτική του πρωθυπουργού της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν.

Αυτή τη φορά εμπλέκεται επίσημα και η Ελλάδα-κατηγορώντας άμεσα Έλληνα διπλωμάτη που φέρεται να είχε «κατασκοπευτική δραστηριότητα». Παράλληλα, τις προηγούμενες ημέρες συνελήφθησαν τρεις Τούρκοι υπήκοοι στη Σμύρνη και την Αλικαρνασσό (ΦΩΤΟ 1,2), με τη κατηγορία πως διενεργούσαν κατασκοπία υπέρ της Ελλάδος.

Σύμφωνα με πληροφορίες η Τουρκική υπηρεσία πληροφοριών, έχει στοιχεία πως ένας εκ των Ελλήνων διπλωματών που υπηρετούσε στο προξενείο της Σμύρνης, είχε στήσει δίκτυο κατασκοπίας με Έλληνες πράκτορες σε συνεργασία με τους 3 τούρκους συλληφθέντες.

Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν πως ο εν λόγω διπλωμάτης μαζί με τους υπόλοιπους πράκτορες της ΕΥΠ παρακολουθούνταν επί 6 μήνες με άκρα μυστικότητα από την ΜΙΤ, ενώ και στα έγγραφα που βρέθηκαν στην κατοχή των 3 συλληφθέντων αποδεικνύεται η εμπλοκή του.

Η Άγκυρα ζήτησε να κληθεί πάραυτα ο εν λόγω διπλωμάτης, γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα κηρυσσόταν persona non grata(«ανεπιθύμητος»).

Σύμφωνα με την Χουριέτ «ο Έλληνας κατάσκοπος είχε στενές επαφές με Τούρκους πολίτες και συγκέντρωνε πληροφορίες για τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις στις ακτές του Αιγαίου, βάσεις κινητών πυραύλων σε Αιγαίο και Θράκη και παρακολουθούσε τα πολεμικά πλοία. Κατόπιν έδινε αυτές τις πληροφορίες σε Έλληνες που κατέφθαναν από τα ελληνικά νησιά και ήταν γνωστό πως υπηρετούσαν στην ΕΥΠ.

Σύμφωνα με τη Hürriyet, δεν είναι η πρώτη φορά που εμπλέκεται το Ελληνικό Προξενείο σε τέτοιου είδους ενέργειες. Στο πρόσφατο παρελθόν είχε συζητηθεί έντονα και η περίπτωση του Σάββα Καλεντερίδη που αργότερα ενεπλάκη στην υπόθεση Οτζαλάν.

Πηγή: Foreign Press

Κάλαντα της Πρωτοχρονιάς στον Πολύγυρο

25 Δεκεμβρίου 1935 - Πολύγυρος Χαλκιδικής
κλικ στην φωτογραφία για μεγέθυνση

Τα παλιά χρόνια,μέρες πριν την Πρωτοχρονιά, οι νέοι οργανώνονταν
σε ομάδες καλαντιστών και διάλεγαν τον αρχηγό τους που θα παρίστανε τον Αη-Βασίλη.

Σαν έφτανε η μεγάλη μέρα,η Πρώτη του χρόνου ξεκινούσαν χαράματα, σκεπασμένοι με κάπες και χτυπώντας κουδούνια.

Ο Αη-Βασίλης κρατούσε μία «γκλιρίκα» ή γκλίτσα στο χέρι και χτυπούσε την Πόρτα του σπιτιού.Η νοικοκυρά άνοιγε και όλοι έψελναν τα κάλαντα:

«Σήκου Κυρά μου κι άνοιξι την Πόρτα την καρένια,
έχω δυο λόγια να σι πω γλυκά κι ζαχαρένια.
Του καλαθούδι μ’ θέλ’ αυγά κι η τσέπη μου καρύδια,
κι του χρυσό μαντήλι μου πιντέξι μιταλίκια.
Σήκω θειά κι δωμ’του κλικ να μη σι φαν οι λυκ’
και σαράντα λυκούδια.»

Έμπαιναν στο σπίτι και κάθονταν μόνο αν η νοικοκυρά απαντούσε:

«Κάτσε να κλωσσήσεις,να κλωσσήσ’ Κι η κλωσσαριά μ’.»

Μετά τους κερνούσε πίτες,κρασί και γλυκά και έφευγαν για άλλα σπίτια.

Αν η νοικοκυρά δεν άνοιγε την πόρτα,έλεγαν:

«Σ’αυτό το σπίτι που’ρθαμε, γεμάτο καλιακούδια τα μσά ψοφούν,
τα μσά κλωσσούν, τα μσά μας βγάζουν μάτια.»

Τις πληροφορίες για τα έθιμα τις συγκέντρωσαν μαθητές του σχολείου μας.

Πηγή: Γνώση

Το blog Γνώση είναι του 2ου Δημοτικού Σχολείου Πολυγύρου.

Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια και στους δασκάλους και στα παιδιά αυτού του σχολείου.

Δεν θα γίνει δρόμος η παλιά γραμμή στα Τέμπη

ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΕΔΑΦΟΣ Η ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗΣ ΒΑΓΟΝΙΩΝ ΓΙΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΦΟΡΤΗΓΩΝ

Ε. ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ

Εξέλιπε τελικά ο κίνδυνος να «ξηλωθεί» η παλιά σιδηροδρομική γραμμή των Τεμπών, τουλάχιστον για προσεχές διάστημα, αυτή που σήμερα χρησιμοποιείται ως τουριστική διαδρομή με τι δρεζίνες. Οι λόγοι που αποκλείστηκε αυτή η προοπτική είναι τρεις:

Ότι πέφτουν και από αυτή την πλευρά πέτρες κατά καιρούς, που απομακρύνονται από τους υπαλλήλους του ΟΣΕ, ότι από τη μία πλευρά η γραμμή είναι αποκομμένη πλήρως από τη γραμμή υψηλών ταχυτήτων του ΟΣΕ και τέλος ο χρόνος για να γίνει το έργο, δηλαδή το «ξήλωμα» των σιδηροτροχιών και η τοποθέτηση ασφάλτου απαιτεί χρόνο. Αλλά και αν γινόταν αυτό, η χρήση ως δρόμου θα ήταν περιορισμένη λόγω της στενότητας του ελεύθερου χώρου, μετά την απομάκρυνση της γραμμής.

Από την άλλη πλευρά, φαίνεται ότι κερδίζει έδαφος η πρόταση αρκετών (Οικολόγων Πράσινων, σιδηροδρομικών και φίλων του σιδηροδρόμου κ.λπ.) να νοικιαστούν από χώρες του εξωτερικού ειδικά βαγόνια μεταφοράς νταλικών και γενικά τροχοφόρων, στα οποία θα φορτώνονται οι νταλίκες για να διαπερνούν τα Τέμπη προς και από Θεσσαλονίκη.

Χθες βρέθηκε στα Τέμπη, στην πλευρά της σιδηροδρομικής γραμμής, κλιμάκιο του υπουργείου Υποδομών, εκπρόσωποι της κοινοπραξίας που κατασκευάζει την οδική σήραγγα των Τεμπών, από πλευράς ΟΣΕ ο προϊστάμενος του Γ΄ Τμήματος Γραμμής κ. Γ. Στύλιος, στελέχη της συγκεκριμένης υπηρεσίας, ο μηχανοστασιάρχης ελέγχου κυκλοφορίας και εκπρόσωπος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ κ. Τριαντ. Οικονόμου, που είναι και μέλος του Πολιτιστικού Κέντρου Σιδηροδρομικών και ο εκπρόσωπος των Φίλων του Σιδηροδρόμου και περιβαλλοντολόγος κ. Ζ. Αργυρόπουλος. Το κλιμάκιο περιηγήθηκε στη γραμμή με δρεζίνες και εξέτασε από κοντά την κατάσταση, ώστε να ληφθούν αποφάσεις από το υπουργείο.

Για το ζήτημα μίλησε στην «Ε» ο κ. Ζήσης Αργυρόπουλος, που ανέφερε: Ο ΟΣΕ να νοικιάσει ειδικά οχήματα μεταφορών φορτηγών και να μεταφέρονται σιδηροδρομικά οι νταλίκες και να απελευθερωθούν οι οδικοί άξονες. Πρέπει να αναβαθμιστεί ο ρόλος του σιδηροδρόμου, που σήμερα στην Ελλάδα εκτελεί μόλις το 0,9% των μεταφορών! Τη στιγμή που στην Ευρώπη, το μικρότερο ποσοστό σιδηροδρομικών μεταφορών είναι 15%. Υπάρχει τεράστια απόσταση. Η ύπαιθρος κατακλύζεται από νταλίκες, υπάρχει λύση στο πρόβλημα, η χρήση του σιδηροδρόμου είναι εθνικής σπουδαιότητας».

Πηγή: Ελευθερία

Απάντηση στην μαντινάδα του Μητσοτάκη

Πριν να μιλήσεις σκέψου το
και διάλεγε τις λέξεις
αρκεί την ώρα που τις λές
εσύ να τις πιστέψεις.

Κώστα μου, η ηγεσία της Ν.Δ.
δεν είναι παιχνιδάκι
μον' είναι αρρώστεια δυνατή
για σε πικρό φαρμάκι.

Ας ήμουν φίδι εφτάπηχο
ναρθώ στην κάμαρη σου
να τυλιχτώ αγάπη μου
στ΄ολόγυμνο κορμί σου

Ο κόσμος είναι ψεύτικος
κακός γεμάτος ζήλεια
μα εγώ για όλα αδιαφορώ
και σε φιλώ στα χείλια

Ποτέ καημό να μην ιδείς
εσύ μες στη ζωή σου
χρυσή να είναι η ζήση σου
κι η Παναγιά μαζί σου

Όλοι διαβάτες στη ζωή,
είμαστε να θυμάσαι.
Μάθε στη γη να περπατάς
και πέτα όταν κοιμάσαι.

ta-anilia.blogspot.com

Ο Κόρακας και το Αηδόνι

Αφήστε μόνους τους Κυπρίους...

ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Έντονη αντιπαράθεση κυβέρνησης - αξ. αντιπολίτευσης στη Βουλή των Ελλήνων

Η αναφορά του Α. Σαμαρά στο σχέδιο Ανάν, το οποίο χαρακτήρισε ως «αλήστου μνήμης», προκάλεσε την άμεση αντίδραση του Θ. Πάγκαλου, ο οποίος υπέδειξε πως πρέπει να αφεθούν «μόνοι οι Κύπριοι να αποφασίσουν για τα εθνικά τους ζητήματα». Η αποστροφή του κ. Πάγκαλου γεννά σοβαρά ερωτήματα όσον αφορά την προσέγγιση της ελληνικής κυβέρνησης στο Κυπριακό.

Δύο εντελώς διαφορετικές προσεγγίσεις και φιλοσοφίες για το Κυπριακό ανεφύησαν κατά την προχθεσινή συζήτηση των κρατικών προϋπολογισμών στη Βουλή των Ελλήνων.

Ο αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης, Θεόδωρος Πάγκαλος, απαντώντας σε αποστροφή του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αντώνη Σαμαρά, για το σχέδιο Ανάν - το οποίο χαρακτήρισε ως «αλήστου μνήμης», προειδοποιώντας, ταυτόχρονα, πως την ίδια κατάληξη θα έχει κι ένα παρόμοιο σχέδιο επίλυσης του Κυπριακού, εφόσον και όταν έρθει -, υπέδειξε πως επαφίεται στους ίδιους τους Κυπρίους ν’ αποφασίσουν για τα εθνικά τους ζητήματα. «Αφήστε τους Κυπρίους μόνους ν’ αποφασίσουν για τα εθνικά τους ζητήματα», επέπληξε τον κ. Σαμαρά ο Θ. Πάγκαλος.

Σοβαρά ερωτήματα

Η τοποθέτηση του δευτέρου τη τάξει της ελληνικής κυβέρνησης, και μάλιστα από του επισημότατου βήματος της Βουλής των Ελλήνων, σύμφωνα με πολιτικές εκτιμήσεις προκαλεί το λιγότερο απορίες όσον αφορά την προσέγγιση της νέας ελληνικής κυβέρνησης για το εθνικό μας πρόβλημα και τη στρατηγική που αναμένεται να ακολουθήσει, καθώς έρχεται σε μια περίοδο ιδιαίτερα κρίσιμη για το Κυπριακό, κατά την οποία, μάλιστα, η τουρκική διπλωματία βρίσκεται σε πλήρη δράση προωθώντας παντού, και δη στον ευρωπαϊκό χώρο, τις τουρκικές θέσεις, ενώ όλο και πυκνότερα προβάλλει την ιδέα περί διεξαγωγής Πενταμερούς Διάσκεψης για το Κυπριακό.

Ταυτόχρονα, η ανάγκη αναβάθμισης του επιπέδου συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών σε επίπεδο συναπόφασης και όχι μόνο συνεννόησης, καθίσταται αίτημα όλων σχεδόν των πολιτικών δυνάμεων σε Κύπρο και Ελλάδα, που υποδεικνύουν πως οι δύο χώρες πρέπει να βαδίσουν μαζί για την αντιμετώπιση των εθνικών ζητημάτων και ιδιαίτερα του κυπριακού προβλήματος.

Πολιτικοί αναλυτές, σχολιάζοντας τα σύντομα, αλλά ουσιώδη, πεπραγμένα της προψεσινής συζήτησης στη Βουλή των Ελλήνων για το Κυπριακό, διατείνονται πως, ενδεχομένως, να βρισκόμαστε ενώπιον μιας ολικής μετατόπισης της Ελλάδας όσον αφορά τη διαχείριση του εθνικού μας προβλήματος, μέσα από την επιλογή της «εθνικής αυτοϋπεξαίρεσης» όσον αφορά το Κυπριακό, προκρίνοντας το ρόλο του απλού συμπαραστάτη και όχι του ουσιαστικά εμπλεκομένου.

Τονίζουν, ταυτόχρονα, πως η προχθεσινή σύγκρουση κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης στη Βουλή για το Κυπριακό, προοιωνίζεται έντονες αντιπαραθέσεις στη συνέχεια όσον αφορά τα εθνικά θέματα, δεδομένων των έντονων και διαφορετικών προσεγγίσεων του κ. Σαμαρά αναφορικά με το Σκοπιανό, τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και τον ευρωατλαντικό προσανατολισμό της χώρας.

Εκφράζουν, τέλος, την απορία, κατά πόσο το Κυπριακό, έχει πάψει πλέον ν’ αποτελεί εθνική υπόθεση για την Ελλάδα.

Η αντιπαράθεση Σαμαρά - Πάγκαλου

Μιλώντας για την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς, έφερε ως παράδειγμα υπέρβασης των έσχατων γραμμών υποχώρησης στα εθνικά θέματα το σχέδιο Ανάν, επισημαίνοντας ότι αν επανέλθει παρόμοιο σχέδιο, «θα καταλήξει κι αυτό στον κάλαθο των αχρήστων». «Όταν μιλάμε για κόκκινες γραμμές, εννοούμε τις έσχατες γραμμές υποχώρησής μας σε κάποιο μεγάλο θέμα», τόνισε ο κ. Σαμαράς, υπομιμνήσκοντας την τύχη του σχεδίου Ανάν, το οποίο απερρίφθη γιατί εκρίθη ολέθριο για το εθνικό συμφέρον.

Προειδοποίησε, δε, ότι «αν κατατεθεί παρόμοιο με το προηγούμενο, τότε θα καταλήξει στον κάλαθο των αχρήστων».

Η τοποθέτηση του Προέδρου της Ν.Δ. προκάλεσε την άμεση αντίδραση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλου, που ακολουθώντας στο βήμα της Βουλής τον αρχηγό της μείζονος αντιπολίτευσης, επέπληξε τον Αντώνη Σαμαρά, υποδεικνύοντάς του να αφήσει τους Κύπριους μόνους τους να αποφασίσουν τι θα κάνουν με τα εθνικά τους ζητήματα. «Αφήστε τους Κυπρίους μόνους ν’ αποφασίσουν για τα εθνικά τους ζητήματα», υπέδειξε ο κ. Πάγκαλος, δίνοντας, με αυτόν τον τρόπο, και το στίγμα της προσέγγισης της νέας ελληνικής κυβέρνησης για το εθνικό μας πρόβλημα.

Είναι, μάλιστα, χαρακτηριστικό, πως ενώ η αναφορά του κ. Σαμαρά για το σχέδιο Ανάν έγινε στην τελευταία αποστροφή της ομιλίας του, ο Θεόδωρος Πάγκαλος, ανεβαίνοντας στο βήμα, απάντησε αμέσως στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την αναψηλάφηση του θέματος, και δη με επιτιμητικό τρόπο.

Κυπριακά κόμματα: Ναι, το σχέδιο Ανάν ενταφιάστηκε

Τις τοποθετήσεις Σαμαρά και Πάγκαλου σχολίασαν, με δηλώσεις τους στη «Σ», οι εκπρόσωποι Τύπου του ΔΗ.ΣΥ., του ΔΗ.ΚΟ. και της ΕΔΕΚ, Χάρης Γεωργιάδης, Φώτης Φωτίου και Δημήτρης Παπαδάκης, τονίζοντας πως το σχέδιο Ανάν ανήκει στο παρελθόν και ότι την ίδια τύχη θα έχει κι ένα παρόμοιο σχέδιο, αν και όταν έλθει. Χαρακτήρισαν, ταυτόχρονα, τη στενή συνεργασία Κύπρου - Ελλάδας, στο πλαίσιο διαμόρφωσης και υλοποίησης μιας κοινής εθνικής στρατηγικής, ως όρον εκ των ων ουκ άνευ για την ευόδωση των προσπαθειών εξεύρεσης μιας βιώσιμης λύσης του Κυπριακού.

Στόχος μας είναι να έχουμε ένα νέο σχέδιο, το οποίο θα γίνει αποδεκτό, επισήμανε ο Εκπρόσωπος Τύπου του ΔΗ.ΣΥ. Χ. Γεωργιάδης, κι «αυτό θα το πετύχουμε κοιτάζοντας μπροστά και όχι κοιτάζοντας πίσω», αλλά και «εάν Αθήνα και Λευκωσία συνεργαστούν σωστά μέσα στο πλαίσιο μιας κοινής στρατηγικής και τακτικής. Όσο για τις τελικές αποφάσεις, ασφαλώς θα ληφθούν από τους Κύπριους πολίτες και κανέναν άλλον», εξήγησε.

Επικροτώντας πλήρως την τοποθέτηση του Αντώνη Σαμαρά ως «πολύ ορθή», ο Εκπρόσωπος Τύπου του ΔΗ.ΚΟ. Φ. Φωτίου επισήμανε ότι «αυτή πρέπει να είναι η θέση όλων των πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα», ενώ αναφερόμενος ειδικά στο σχέδιο Ανάν, τόνισε ότι το σχέδιο του τέως Γ.Γ. του ΟΗΕ «απερρίφθη και έχει ενταφιαστεί τελεσιδίκως».

Σχολιάζοντας, παράλληλα, την τοποθέτηση Θ. Πάγκαλου, ο κ. Φωτίου υπέδειξε ότι «η Ελλάδα πρέπει να διαδραματίσει το δικό της ρόλο για την επίτευξη μιας βιώσιμης και λειτουργικής λύσης στο Κυπριακό. Θέλουμε και απαιτείται», πρόσθεσε ο κ. Φωτίου, «μια κοινή στρατηγική μεταξύ των δύο χωρών και κοινός συντονισμός. Επιβάλλεται να προχωρήσουμε μαζί και, πρέπει να καταστεί απ’ όλους κατανοητό, ότι δεν πρόκειται να λύσει η Κύπρος μόνη της το κυπριακό πρόβλημα».

Ο κυπριακός λαός θα δώσει τις απαντήσεις

Κατηγορηματικός ως προς την απόρριψη ενός νέου σχεδίου επίλυσης του Κυπριακού παρόμοιου με το σχέδιο Ανάν και αποκλίνων τόσο από τη ρητή όσο και από την υπονοούμενη θέση της δήλωσης Πάγκαλου ήταν ο Εκπρόσωπος Τύπου της ΕΔΕΚ Δ. Παπαδάκης.

«Οπωσδήποτε, εάν επανέλθει ένα παρόμοιο σχέδιο, ο κυπριακός λαός γνωρίζει ποιες απαντήσεις πρέπει να δώσει», επισήμανε ο κ. Παπαδάκης, υπενθυμίζοντας πως η ΕΔΕΚ ανέκαθεν ήταν εξ αυτών που πρεσβεύουν ότι η συνεργασία μεταξύ των κυβερνήσεων των δύο χωρών σε επίπεδο συναπόφασης αποτελεί αδήριτη ανάγκη. «Η Ελλάδα πρέπει να είναι δίπλα στην Κύπρο και είναι επάναγκες να υπάρχει ουσιαστική συνεννόηση και στήριξη από μέρους της ελληνικής κυβέρνησης», πρόσθεσε.

Πηγή: Η Σημερινή

Φυσικά ο Πάγκαλος γνωρίζει πως οι Κύπριοι δεν αποτελούν ξεχωριστό Έθνος.

Μάλλον θα είχε πιεί πολλά τσίπουρα προηγουμένως, αλλιώς δεν θα έπεφτε σε τέτοιο ολίσθημα...