Η ανθρώπινη παρουσία δεν την ενοχλεί ούτε όταν ο φωτογραφικός φακός την πλησιάσει σε απόσταση αναπνοής
Ο «Χ» ΕΙΔΕ ΚΑΙ ΚΑΤΕΓΡΑΨΕ ΤΗ ΦΩΚΙΑ ΣΕ ΠΑΡΑΛΙΑ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ
Ρεπορτάζ Δήμητρα Συμεωνίδου
Η φώκια της Μαρώνειας είναι ακόμα εδώ και μάλλον έχει και παρέα, μία δεύτερη φώκια, ενώ δείχνει να έχει εξοικειωθεί κάπως με την ανθρώπινη παρουσία, αφού δεν ενοχλείται όταν κάποιος την πλησιάσει, παρά μόνο όταν κάποιος την αγγίξει
Η καταγραφή της γίνεται μέσω από τις φωτογραφίες και τα βίντεο που θα δημοσιευτούν σήμερα στην ιστοσελίδα www.xronos.gr, όπου οι επισκέπτες της ιστοσελίδας θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν τις στιγμές ύπνου και χαλάρωσης της φώκιας σε παραλία της Μαρώνειας,
αλλά και την φυγή της, όταν το ανθρώπινο χέρι την αγγίξει, σε μία προσπάθεια να προσεγγίσει ένα πλάσμα πραγματικά άγνωστο για την περιοχή
Όταν εμφανίστηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο, έκανε αίσθηση και η παρουσία της προβλήθηκε από πανελλαδικά μέσα ενημέρωσης. Είναι άλλωστε ένα προστατευόμενο είδος της θαλάσσιας ζωής και μάλιστα δεν υπήρχαν μαρτυρίες για παρουσία της στο παρελθόν στην περιοχή μας. Όμως η φώκια της Μαρώνειας είναι ακόμα εδώ και μάλλον έχει και παρέα, μία δεύτερη φώκια, ενώ δείχνει να έχει εξοικειωθεί κάπως με την ανθρώπινη παρουσία, αφού δεν ενοχλείται όταν κάποιος την πλησιάσει, παρά μόνο όταν κάποιος την αγγίξει. Οι πληροφορίες του «Χ» ήθελαν τη φώκια να έχει κάνει φανερή την παρουσία της στα δίχτυα των ψαράδων, να εμφανίζεται τακτικά σε παραλία κοντά στο λιμάνι και να κοιμάται χωρίς να ενοχλείται ιδιαίτερα από τους επισκέπτες που προσεγγίζουν το σημείο για να τη δουν από κοντά.
Οι πληροφορίες επιβεβαιώθηκαν και ο «Χ» το μεσημέρι του περασμένου Σαββάτου έγινε μάρτυρας ενός ξεχωριστού θεάματος. Η παρουσία ενός σπάνιου θηλαστικού, για όσους τουλάχιστον αισθάνονται δέος μπροστά στο μεγαλείο της φύσης, μόνο έκπληξη και συναισθήματα χαράς μπορεί να προκαλέσει. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι η μεσογειακή φώκια μοναχός (Monachus monachus), είναι το ένα από τα δύο εναπομείναντα είδη φώκιας μονάχου της οικογένειας των φωκιδών. Κάποτε ήταν εξαπλωμένη σε όλες τις ακτές τις Μεσογείου, της Μαύρης Θάλασσας και του ανατολικού Ατλαντικού. Σήμερα, με αριθμό μικρότερο από 600 ζώα, συγκαταλέγεται στα σπανιότερα και πλέον απειλούμενα ζωικά είδη του πλανήτη και χαρακτηρίζεται ως κρισίμως κινδυνεύον με αφανισμό από την Διεθνή Ένωση Προστασίας της Φύσης. Ο μισός περίπου πληθυσμός, γύρω στα 250-300 άτομα, ζει στην Ελλάδα.
Δύο από αυτά φαίνεται να ζουν στη Μαρώνεια, αφού οι μαρτυρίες στο «Χ» κάνουν λόγο για ζευγάρι, αρσενικό και θηλυκό. Οι πληροφορίες βέβαια δεν έχουν επιβεβαιωθεί επιστημονικά, ούτε καν οι συνθήκες που ευνόησαν τη μετακίνηση και παραμονή τους στην περιοχή μας. Η καταγραφή της προς τον παρόν γίνεται μέσω από τις φωτογραφίες και τα βίντεο που θα δημοσιευτούν σήμερα στην ιστοσελίδα www.xronos.gr, όπου οι επισκέπτες της ιστοσελίδας θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν τις στιγμές ύπνου και χαλάρωσης της φώκιας σε παραλία της Μαρώνειας, αλλά και την φυγή της, όταν το ανθρώπινο χέρι την αγγίξει, σε μία προσπάθεια να προσεγγίσει ένα πλάσμα πραγματικά άγνωστο για την περιοχή.
Το μήκος της με μία πρώτη ματιά κυμαίνεται μεταξύ 2-3 μέτρων. Το σώμα της καλύπτεται από στιλπνό τρίχωμα, μήκους περίπου μισού εκατοστού. Το χρώμα της είναι ανοιχτό γκρίζο με ανοιχτόχρωμα σημεία στον αυχένα, τον λαιμό και την κοιλιά. Η μεσογειακή φώκια μπορεί να θεωρηθεί «παράκτιο είδος», καθώς φαίνεται ότι κινείται και κυνηγά την τροφή της κοντά στις ακτές και κυρίως ριχότερα από την ισοβαθή των 200 μέτρων. Δείχνει σαφή προτίμηση σε απομονωμένες, βραχώδεις και δυσπρόσιτες νησίδες ή παράκτιες περιοχές. Ιστορικές πηγές αναφέρουν ότι οι Μεσογειακές φώκιες συνήθιζαν να χρησιμοποιούν ανοιχτές παραλίες για να ξεκουράζονται και να γεννάνε. Σήμερα όμως, λόγω τις ανθρώπινης όχλησης και της καταστροφής του φυσικού της χώρου έχει αποτραβηχτεί κυρίως σε απρόσιτες παράκτιες θαλασσινές σπηλιές.
Οι σπηλιές αυτές, που μπορεί να έχουν μία ή και περισσότερες εισόδους πάνω ή και κάτω από την επιφάνεια του νερού έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό ότι καταλήγουν σε παραλία (χερσαίο, σχετικά επίπεδο χώρο με άμμο, βότσαλα, κροκάλες είτε επίπεδο βράχο). Στη Μαρώνεια η φώκια βρήκε ένα φιλόξενο μέρος σε μία ανοιχτή παραλία, όπου μπορεί να ξεκουράζεται. Ακόμα και όταν ο ανθρώπινος παράγοντας την απομακρύνει, εκείνη επιστρέφει στη συγκεκριμένη παραλία. Φυσικά όταν κάποιος επιχειρήσει να την αγγίξει η φώκια θα επιλέξει την ασφάλεια της θάλασσας, αφού ο άνθρωπος έχει αποδειχθεί ο χειρότερος εχθρός με αποτέλεσμα το είδος αυτό να θεωρείται σπάνιο. Γι’ αυτό η φώκια της Μαρώνειας πρέπει να προστατευτεί ως κόρη οφθαλμού.
Πηγή: Χρόνος
Ο «Χ» ΕΙΔΕ ΚΑΙ ΚΑΤΕΓΡΑΨΕ ΤΗ ΦΩΚΙΑ ΣΕ ΠΑΡΑΛΙΑ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ
Ρεπορτάζ Δήμητρα Συμεωνίδου
Η φώκια της Μαρώνειας είναι ακόμα εδώ και μάλλον έχει και παρέα, μία δεύτερη φώκια, ενώ δείχνει να έχει εξοικειωθεί κάπως με την ανθρώπινη παρουσία, αφού δεν ενοχλείται όταν κάποιος την πλησιάσει, παρά μόνο όταν κάποιος την αγγίξει
Η καταγραφή της γίνεται μέσω από τις φωτογραφίες και τα βίντεο που θα δημοσιευτούν σήμερα στην ιστοσελίδα www.xronos.gr, όπου οι επισκέπτες της ιστοσελίδας θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν τις στιγμές ύπνου και χαλάρωσης της φώκιας σε παραλία της Μαρώνειας,
αλλά και την φυγή της, όταν το ανθρώπινο χέρι την αγγίξει, σε μία προσπάθεια να προσεγγίσει ένα πλάσμα πραγματικά άγνωστο για την περιοχή
Όταν εμφανίστηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο, έκανε αίσθηση και η παρουσία της προβλήθηκε από πανελλαδικά μέσα ενημέρωσης. Είναι άλλωστε ένα προστατευόμενο είδος της θαλάσσιας ζωής και μάλιστα δεν υπήρχαν μαρτυρίες για παρουσία της στο παρελθόν στην περιοχή μας. Όμως η φώκια της Μαρώνειας είναι ακόμα εδώ και μάλλον έχει και παρέα, μία δεύτερη φώκια, ενώ δείχνει να έχει εξοικειωθεί κάπως με την ανθρώπινη παρουσία, αφού δεν ενοχλείται όταν κάποιος την πλησιάσει, παρά μόνο όταν κάποιος την αγγίξει. Οι πληροφορίες του «Χ» ήθελαν τη φώκια να έχει κάνει φανερή την παρουσία της στα δίχτυα των ψαράδων, να εμφανίζεται τακτικά σε παραλία κοντά στο λιμάνι και να κοιμάται χωρίς να ενοχλείται ιδιαίτερα από τους επισκέπτες που προσεγγίζουν το σημείο για να τη δουν από κοντά.
Οι πληροφορίες επιβεβαιώθηκαν και ο «Χ» το μεσημέρι του περασμένου Σαββάτου έγινε μάρτυρας ενός ξεχωριστού θεάματος. Η παρουσία ενός σπάνιου θηλαστικού, για όσους τουλάχιστον αισθάνονται δέος μπροστά στο μεγαλείο της φύσης, μόνο έκπληξη και συναισθήματα χαράς μπορεί να προκαλέσει. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι η μεσογειακή φώκια μοναχός (Monachus monachus), είναι το ένα από τα δύο εναπομείναντα είδη φώκιας μονάχου της οικογένειας των φωκιδών. Κάποτε ήταν εξαπλωμένη σε όλες τις ακτές τις Μεσογείου, της Μαύρης Θάλασσας και του ανατολικού Ατλαντικού. Σήμερα, με αριθμό μικρότερο από 600 ζώα, συγκαταλέγεται στα σπανιότερα και πλέον απειλούμενα ζωικά είδη του πλανήτη και χαρακτηρίζεται ως κρισίμως κινδυνεύον με αφανισμό από την Διεθνή Ένωση Προστασίας της Φύσης. Ο μισός περίπου πληθυσμός, γύρω στα 250-300 άτομα, ζει στην Ελλάδα.
Δύο από αυτά φαίνεται να ζουν στη Μαρώνεια, αφού οι μαρτυρίες στο «Χ» κάνουν λόγο για ζευγάρι, αρσενικό και θηλυκό. Οι πληροφορίες βέβαια δεν έχουν επιβεβαιωθεί επιστημονικά, ούτε καν οι συνθήκες που ευνόησαν τη μετακίνηση και παραμονή τους στην περιοχή μας. Η καταγραφή της προς τον παρόν γίνεται μέσω από τις φωτογραφίες και τα βίντεο που θα δημοσιευτούν σήμερα στην ιστοσελίδα www.xronos.gr, όπου οι επισκέπτες της ιστοσελίδας θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν τις στιγμές ύπνου και χαλάρωσης της φώκιας σε παραλία της Μαρώνειας, αλλά και την φυγή της, όταν το ανθρώπινο χέρι την αγγίξει, σε μία προσπάθεια να προσεγγίσει ένα πλάσμα πραγματικά άγνωστο για την περιοχή.
Το μήκος της με μία πρώτη ματιά κυμαίνεται μεταξύ 2-3 μέτρων. Το σώμα της καλύπτεται από στιλπνό τρίχωμα, μήκους περίπου μισού εκατοστού. Το χρώμα της είναι ανοιχτό γκρίζο με ανοιχτόχρωμα σημεία στον αυχένα, τον λαιμό και την κοιλιά. Η μεσογειακή φώκια μπορεί να θεωρηθεί «παράκτιο είδος», καθώς φαίνεται ότι κινείται και κυνηγά την τροφή της κοντά στις ακτές και κυρίως ριχότερα από την ισοβαθή των 200 μέτρων. Δείχνει σαφή προτίμηση σε απομονωμένες, βραχώδεις και δυσπρόσιτες νησίδες ή παράκτιες περιοχές. Ιστορικές πηγές αναφέρουν ότι οι Μεσογειακές φώκιες συνήθιζαν να χρησιμοποιούν ανοιχτές παραλίες για να ξεκουράζονται και να γεννάνε. Σήμερα όμως, λόγω τις ανθρώπινης όχλησης και της καταστροφής του φυσικού της χώρου έχει αποτραβηχτεί κυρίως σε απρόσιτες παράκτιες θαλασσινές σπηλιές.
Οι σπηλιές αυτές, που μπορεί να έχουν μία ή και περισσότερες εισόδους πάνω ή και κάτω από την επιφάνεια του νερού έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό ότι καταλήγουν σε παραλία (χερσαίο, σχετικά επίπεδο χώρο με άμμο, βότσαλα, κροκάλες είτε επίπεδο βράχο). Στη Μαρώνεια η φώκια βρήκε ένα φιλόξενο μέρος σε μία ανοιχτή παραλία, όπου μπορεί να ξεκουράζεται. Ακόμα και όταν ο ανθρώπινος παράγοντας την απομακρύνει, εκείνη επιστρέφει στη συγκεκριμένη παραλία. Φυσικά όταν κάποιος επιχειρήσει να την αγγίξει η φώκια θα επιλέξει την ασφάλεια της θάλασσας, αφού ο άνθρωπος έχει αποδειχθεί ο χειρότερος εχθρός με αποτέλεσμα το είδος αυτό να θεωρείται σπάνιο. Γι’ αυτό η φώκια της Μαρώνειας πρέπει να προστατευτεί ως κόρη οφθαλμού.
Πηγή: Χρόνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου