από την 1Η Ποιητική Συλλογή ¨ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΙΜΗΣ ¨
Αγγελος Αγγελίδης – Αιγίνιο 2014
σιωπή στημένη δυνατά για τελειωμό,
σε μπράτσα που τις πέτρες μας της γης
τις έριχναν σα σκόνη γύρω-γύρω,
ήρθε η ώρα να φανείς ανθρώπινη κι εσύ
με νεύμα αδαμάντινο κι αλύγιστο στο χρόνο
κατάφερες να στείλεις μακριά πολύ, μύρια σημάδια
κι ήρθαν σε μένα σαν κάποιου άγγελου καμαρωτού χρυσόφτερου
με μια γλυκύτητα βαθιά τα απαλά σου χάδια
και τότε ξύπνησαν οι σκέψεις μου
σαν τις τρελές φωτιές χορούς χιλιόκυκλους και τιναχτούς
να στήνουν ακόμη και σε πλατείες άδειες
και τότε οι αντιλήψεις μου απλώθηκαν νέες κεραίες διψασμένες να σε βρουν
έρωτα παντοδύναμε και πεισματάρη
σα κουρντισμένη σα μια τέλεια μηχανή
με πόθους γέμισες από νωρίς τις εισπνοές μας
και τα πνευμόνια μας ανέβασαν παλμούς
κοκκίνισες με μιας
τα ασπρομάγουλα των αγνοκορασίδων
που η εποχή της παρθενιάς γρήγορα προσπερνά
μα να που τα κορίτσια έχασαν τον ύπνο τους για πάντα
και οι παλιότεροι που δίπλα θα παραφυλούν
άγρυπνοι μη και κάτι ανάρμοστο συμβεί στα θύματά σου
κατάβαθα μια προσευχή θ΄ αρθρώνουν με λαχτάρα
όλα με της ζωής τη φύση αρμονικά να πορευτούν
έρωτα που δε σε νίκησαν όρκοι ζωής
και πείσματα κι εγωισμοί γερόντων
που τάματα ξεχάστηκαν και προσφορές θυσίες
έρωτα σε προσκύνησαν ίσα πάνω στη γη δούλοι και βασιλιάδες
θα ήθελα λίγο κι εγώ και κάτι απ΄ τη χαρά σου
να αγγίξω τους ορίζοντες μαζί σου ονειρεμένους
με τα φτερά σου να μας πας χίλια ταξίδια ακόμα
να μη γροικάς το γυρισμό στης γης τις μοναξιές
σαν ένα κάστρο απόρθητο στοίχειωσες τις ελπίδες
τους δρόμους όλους έκλεισες σαν από φόβο
κι ούτε ένα πέρασμα δεν άφησες σε εμάς
που καρτερούμε απ΄ την αρχή της νιότης μας ευλαβικά την ομορφιά σου
σημαδεμένε σύντροφε κι ισάξιε του Ηλιου βασιλιά
κυρίαρχος αιώνια πιο πάνω απ΄ τους θνητούς
θα προσπερνάς ψυχρός σκιρτήματα και σοβαρές αισθήσεις
θα είσαι ανυποχώρητος και στης καρδιάς τα δάκρυα μπροστά
μια ικεσία ή προσευχή σου στέλνω απ΄ τη καρδιά μου
αδύναμος στο στίβο σου να ΄ρθω να μετρηθούμε
δεν παίζω όταν προσπαθώ αγάπη να στεριώσω
μα για το πείσμα σου θα ΄ρθω με θύμα μια ψυχή.
Αγγελος Αγγελίδης – Αιγίνιο 2014
σιωπή στημένη δυνατά για τελειωμό,
σε μπράτσα που τις πέτρες μας της γης
τις έριχναν σα σκόνη γύρω-γύρω,
ήρθε η ώρα να φανείς ανθρώπινη κι εσύ
με νεύμα αδαμάντινο κι αλύγιστο στο χρόνο
κατάφερες να στείλεις μακριά πολύ, μύρια σημάδια
κι ήρθαν σε μένα σαν κάποιου άγγελου καμαρωτού χρυσόφτερου
με μια γλυκύτητα βαθιά τα απαλά σου χάδια
και τότε ξύπνησαν οι σκέψεις μου
σαν τις τρελές φωτιές χορούς χιλιόκυκλους και τιναχτούς
να στήνουν ακόμη και σε πλατείες άδειες
και τότε οι αντιλήψεις μου απλώθηκαν νέες κεραίες διψασμένες να σε βρουν
έρωτα παντοδύναμε και πεισματάρη
σα κουρντισμένη σα μια τέλεια μηχανή
με πόθους γέμισες από νωρίς τις εισπνοές μας
και τα πνευμόνια μας ανέβασαν παλμούς
κοκκίνισες με μιας
τα ασπρομάγουλα των αγνοκορασίδων
που η εποχή της παρθενιάς γρήγορα προσπερνά
μα να που τα κορίτσια έχασαν τον ύπνο τους για πάντα
και οι παλιότεροι που δίπλα θα παραφυλούν
άγρυπνοι μη και κάτι ανάρμοστο συμβεί στα θύματά σου
κατάβαθα μια προσευχή θ΄ αρθρώνουν με λαχτάρα
όλα με της ζωής τη φύση αρμονικά να πορευτούν
έρωτα που δε σε νίκησαν όρκοι ζωής
και πείσματα κι εγωισμοί γερόντων
που τάματα ξεχάστηκαν και προσφορές θυσίες
έρωτα σε προσκύνησαν ίσα πάνω στη γη δούλοι και βασιλιάδες
θα ήθελα λίγο κι εγώ και κάτι απ΄ τη χαρά σου
να αγγίξω τους ορίζοντες μαζί σου ονειρεμένους
με τα φτερά σου να μας πας χίλια ταξίδια ακόμα
να μη γροικάς το γυρισμό στης γης τις μοναξιές
σαν ένα κάστρο απόρθητο στοίχειωσες τις ελπίδες
τους δρόμους όλους έκλεισες σαν από φόβο
κι ούτε ένα πέρασμα δεν άφησες σε εμάς
που καρτερούμε απ΄ την αρχή της νιότης μας ευλαβικά την ομορφιά σου
σημαδεμένε σύντροφε κι ισάξιε του Ηλιου βασιλιά
κυρίαρχος αιώνια πιο πάνω απ΄ τους θνητούς
θα προσπερνάς ψυχρός σκιρτήματα και σοβαρές αισθήσεις
θα είσαι ανυποχώρητος και στης καρδιάς τα δάκρυα μπροστά
μια ικεσία ή προσευχή σου στέλνω απ΄ τη καρδιά μου
αδύναμος στο στίβο σου να ΄ρθω να μετρηθούμε
δεν παίζω όταν προσπαθώ αγάπη να στεριώσω
μα για το πείσμα σου θα ΄ρθω με θύμα μια ψυχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου