Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2013

Zαγοροχώρια: Ο τόπος των γεφυριών


Xωριά...με προσωπικότητα!

Σκορπισμένα στα βουνά πάνω από την πόλη των Ιωαννίνων, τα 46  πανέμορφα χωριά με τα πέτρινα σοκάκια, τα ποτάμια, τα γεφυράκια, τα δάση και τις λίμνες, μοιάζουν σαν να έχουν βγει από κάποια καρτ ποστάλ που υμνεί την ομορφιά του ελληνικού τοπίου

Τα Ζαγοροχώρια σαγηνεύουν τον επισκέπτη με την προσωπικότητα τους, την ιστορία τους, την αρχιτεκτονική τους και το φυσικό τους κάλλος. Σκορπισμένα στα βουνά πάνω από την πόλη των Ιωαννίνων, τα 46 στον αριθμό χωριά έχουν μπει για τα καλά στον τουριστικό χάρτη όσων αγαπούν την φύση και την παράδοση.


Το «καμάρι» της περιοχής είναι το Πάπιγκο (980μ. υψόμετρο) που θεωρείται ένα από τα ωραιότερα χωριά του Ζαγορίου. Χτισμένο τους πρόποδες της Αστράκας αποτελείται από δύο «μαχαλάδες», το Μεγάλο και το Μικρό Πάπιγκο και ξεχωρίζει για τα ολόλευκα του αρχοντικά, τα πέτρινα ξωκλήσια και τα λιθόστρωτα σοκάκια του. «Στολίδι» του χωριού, οι λεγόμενες Κολυμπήθρες-μία φυσική πισίνα- που προσφέρεται για βουτιες τους καλοκαιρινούς μήνες.


Σε ομορφιά το ανταγωνίζεται το χωριό Μονοδένδρι. Εκεί βρίσκεται το φαράγγι του Βίκου ενώ από το Μονοδένδρι ξεκινά το μονοπάτι που θα σας οδηγήσει στις πηγές του ποταμού Βοϊδομάτη. Επιβλητικές εκκλησίες και μοναστήρια σας καλούν να τις εξερευνήσετε, όπως είναι η εκκλησία του Αγίου Μηνά και του Αγίου Αθανάσιου καθώς επίσης και το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής, ένα από τα αρχαιότερα της Ηπείρου. Στέκεται στην κυριολεξία στο χείλος του  γκρεμού της χαράδρας του Βίκου, και η καμαρωτή του πύλη, τα καλοχτισμένα κελιά, το πηγάδι και η καταπακτή παραπέμπουν σε φρούριο. Εκεί, κατέφευγαν οι κατοίκοι της περιοχής κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας. Η εκκλησία έχει παλιές τοιχογραφίες, ξύλινο ζωγραφισμένο τέμπλο και τοιχογραφίες. Στην αριστερή πλευρά είναι ζωγραφισμένοι ο κτήτορας Βοεβόδας, η γυναίκα του και η κόρη του Παρασκευή, που κατά την παράδοση, μόνασε εκεί.


Ψηλά στη λίστα με τα αγαπημένα χωριά των ταξιδιωτών είναι και η Αρίστη. Ένα όμορφο κεφαλοχώρι που στέκεται στην άκρη του βράχου μίας σπηλιάς ακριβώς πάνω από τον ποταμό Βοΐδομάτη. Απολαύστε τον καφέ σας και τοπικές λιχουδιές στην κεντρική πλατεία του χωριού, εκεί που δεσπόζει η εκκλησία της Κοιμίσεως της Θεοτόκου. Στο χωριό Κήποι θα «χορτάσει» το μάτι σας πράσινο. Όπως μαρτυρά και το όνομα του, το χωριό φημίζεται για τους κήπους του-ανάμεσα στους οποίους-κυλάει ένα ποτάμι. Στην περιοχή βρίσκεται και το λαογραφικό μουσείο του Αγάπιου Τόλη.

Τα Ζαγοροχώρια θα μπορούσαν να ονομαστούν και τόπος των γεφυριών. Τα διασημότερα από αυτά είναι το γεφύρι του Βοϊδομάτη που βρίσκεται στο χωριό Κλειδωνιά,  το μονότοξο πέτρινο γεφύρι του Καμπέρ Αγά (λίγο πριν από τους Μηλιωτάδες) και το γεφύρι του Κόκκορη (ή Κόκκορου) γιατί, ο Κόκκορος από το Κουκούλι, που είχε μύλο εκεί, διέθεσε το 1910 χρήματα για την επισκευή του. Δίπλα στο γεφύρι βρίσκεται η σπηλιά που κρύφτηκε ο λήσταρχος Νταβέλης με δύο άλλους ληστές. Από μια πρόχειρη ξύλινη γέφυρα κοντά στο γεφύρι του Κόκκορου περνούσαν φορτωμένες με πυρομαχικά και εφόδια οι γυναίκες της Πίνδου κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: