Νέα προκλητική δημοσιογραφική επίθεση στην…ανελεύθερη και αυταρχική Ελλάδα για την καταπίεση και την παραβίαση των δικαιωμάτων των «Τούρκων της Δυτικής Θράκης»!
Σε συνέχεια όσων γράφαμε προχθές στο «Προξενείο-Στοπ» για τη συνάντηση των μειονοτικών δημοσιογράφων της Θράκης με τους Τούρκους συναδέλφους τους – και κυρίως βέβαια σε συνέχεια όλων των γελοιοτήτων που ειπώθηκαν εκεί για τη δήθεν έλλειψη ελευθεροτυπίας στην Ελλάδα και τη δήθεν απόπειρα φίμωσης του μειονοτικού τύπου της Θράκης – σας αναφέρουμε σήμερα ένα πολύ χαρακτηριστικό δείγμα της εκμετάλλευσης όλων αυτών από τουρκικούς κύκλους.
Ο λόγος για δημοσίευμα του δημοσιογράφου Χουσεΐν Γκιουλερτζέ στη γνωστή τουρκική εφημερίδα «Ζαμάν» (στις 17/10/2012) με τον πολύ εύγλωττο τίτλο «Το δράμα της Δυτικής Θράκης»(!!!),
όπου όπως αντιλαμβάνεστε (δεν θέλει άλλωστε και πολλή σκέψη) πραγματοποιείται ένα ανεκδιήγητο όργιο παραπληροφόρησης και καπηλείας, όχι μόνο για το ζήτημα βέβαια του μειονοτικού τύπου, αλλά και για όλα τα δικαιώματα των…ταλαίπωρων των Τούρκων της Θράκης που παραβιάζονται!
Διαβάστε στη συνέχεια το εν λόγω δημοσίευμα (σε μετάφραση από το tourkikanea.gr):
«Την περασμένη Κυριακή κάποιοι από εμάς τους δημοσιογράφους της Τουρκίας συναντηθήκαμε στην Κωνσταντινούπολη με κάποιους Δυτικοθρακιώτες δημοσιογράφους.
Στη σύνοδο αυτή που μετείχαν 80 άτομα, παρίσταντο επίσης ο βουλευτής Αδριανούπολης του ΑΚΠ Μεχμέτ Μουεζίνογλου και ο συμπολίτης μου από την Κεσσάνη βουλευτής Αδριανούπολης του CHP Κεμάλ Ντεγιρμέντερελί. Στην σύνοδο αυτή που έγινε από τον Μπουρχανετίν Χαγκιουντέρ- πρόεδρο του Συλλόγου Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτικής Θράκης, εκτός από τα θέματα των Δυτικοθρακιωτών Τούρκων δημοσιογράφων, τέθηκαν επί τάπητος και τα θέματα της Τουρκικής μειονότητας.
Η παρουσία, οι ελευθερίες και τα δικαιώματα των Τούρκων Δυτικής Θράκης, αποτελούν για εμάς μια εθνική υπόθεση, όπως και η Κύπρος. Αλλά δυστυχώς ως ΜΜΕ και ως κοινή γνώμη παραμένουμε αδιάφοροι για αυτή την υπόθεση. Ακούγοντας τους Δυτικοθρακιώτες Τούρκους δημοσιογράφους, νόμισα πως δεν ζούνε σε μια χώρα της Ε.Ε., αλλά ότι είναι δημοσιογράφοι σε ένα αυταρχικό καθεστώς. Μετά από την χούντα των συνταγματαρχών η δημοκρατία ήρθε στην Ελλάδα, αλλά παρακρατήθηκε όσον αφορά την τουρκική μειονότητα. Οι Τούρκοι με έναν εκπληκτικό τρόπο και ενώπιον όλων των υπηρεσιών και αρμοδίων της Ε.Ε., υπόκεινται σε συμπεριφορά θετού παιδιού.
Οι Τούρκοι δημοσιογράφοι δεν μπορούν να γίνουν μέλη στις επαγγελματικές ενώσεις τύπου στην Ελλάδα. Στοχοποιήθηκαν από μια καμπάνια φίμωσης τους και με κάποιες προφάσεις και κόλπα των ελληνικών δικαστηρίων, ενώ με βάση το τιράζ τους θα έπρεπε να τιμωρηθούν με πρόστιμο 5-6 χιλιάδων ευρώ, τιμωρούνται με πρόστιμα 150-200 χιλιάδες ευρώ. Ας γράψω ένα θέμα ενδεικτικό των πιέσεων: Η εφημερίδα Μιλλέτ δεν μπορεί να καταχωρήσει την ονομασία της. Για ποιο λόγο; Διότι μοιάζει λέει με την εφημερίδα Μιλλιέτ της Τουρκίας…Επιχειρηματίες που κάνουν δουλειές στην Δυτική Θράκη, αλλά και φορείς όπως η τράπεζα Ζιραάτ και η THY δεν μπορούν να δώσουν διαφημίσεις στις τουρκικές εφημερίδες. Τα θέματα της τουρκικής μειονότητας είναι ακόμη βαρύτερα από αυτά του τύπου. Πέρα από την οικονομική κρίση, στην Ελλάδα όπως και σε όλη την Ευρώπη, υποτροπίασαν πάλι οι αρρώστιες του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Η τουρκομουσουλμανική μειονότητα των 150 χιλιάδων ατόμων, κατά την τελευταία περίοδο δέχεται ρατσιστικές επιθέσεις και αντιμετωπίζει τις απειλές του ρατσιστικού κόμματος της Χρυσής Αυγής.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα αποτελεί η άρνηση της τουρκικής ταυτότητας. Η ελληνική κυβέρνηση δεν δίνει άδεια λειτουργίας σε κανένα φορέα στην περιοχή που φέρει το ¨τουρκικός¨ στην ονομασία του. Δεύτερο μεγάλο βάσανο αποτελεί το εκπαιδευτικό. Η Τουρκική μειονότητα ίδρυσε τα δικά της δημοτικά αλλά γυμνάσια και λύκεια είναι τόσο λίγα που είναι σαν να μην υπάρχουν. Η ελληνική κυβέρνηση από το 1998 κι εντεύθεν ξεχωρίζει ένα 0,5% στα πανεπιστήμια για τους μειονοτικούς φοιτητές. Αλλά καθώς οι νέοι δεν έχουν μια καλή υποδομή εκπαίδευσης, δεν έχουν την επιθυμητή επιτυχία στα ελληνικά πανεπιστήμια. Εάν πάλι σπουδάσουν στην Τουρκία, αντιμετωπίζουν το θέμα της αναγνώρισης. Μεγάλο είναι και το θέμα των νηπιαγωγείων. Από τα 12 χιλιάδες παιδιά τα 7 χιλιάδες πάνε σε ελληνικά νηπιαγωγεία. Η ελληνική κυβέρνηση παρά την συνθήκη της Λοζάνης δεν αναγνωρίζει τους εκλεγμένους μουφτήδες. Τους διορίζει η ίδια. Συνεχίζεται το θέμα με τις δικέφαλες μουφτείες. Στα άκρα βρίσκεται και το θέμα με τα βακούφια. Οι διοικήσεις των βακουφίων δεν εκλέγονται με την ελεύθερη βούληση της Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης. Κατασχέσεις και φόροι σε βάρος των βακουφικών περιουσιών δεν καταργούνται.
Ένα άλλο πρόβλημα αποτελεί η κατάσταση των Τούρκων-θυμάτων του άρθρου 19 του ελληνικού κώδικα ιθαγένειας. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Αγώνα κατά του Ρατσισμού (ECRI), χρειάζεται να επανορθωθεί η αδικία σε βάρος των 60 χιλιάδων Τούρκων που υπέστησαν την αδικία και να τους δοθεί ξανά η ελληνική υπηκοότητα. Ένα άλλο θέμα που υπάρχει στο μέσο της Ε.Ε. είναι η αποτροπή εκλογής Τούρκων. Οι ανεξάρτητοι υποψήφιοι όπως και τα κόμματα πρέπει να ξεπεράσουν το ποσοστό του 3%. Αυτό σημαίνει 200 χιλιάδες ψήφους. Αλλά το σύνολο του πληθυσμού της μειονότητας είναι 150 χιλιάδες άτομα. Δηλαδή ποτέ δεν είναι δυνατόν να εκλεγούνε ανεξάρτητοι Τούρκοι υποψήφιοι. Αναγκαστικά κατεβαίνουν υποψήφιοι με τα ελληνικά κόμματα και μπορούν να βγάλουν μόνο 3 βουλευτές».
Ψεύδη επί ψευδών και απαιτήσεις παράλογες για πράγματα που δεν ισχύουν ούτε καν στην Τουρκία (π.χ. εκλογή μουφτήδων), αλλά ούτε και σε οποιαδήποτε άλλη ισλαμική χώρα. Παράπονα επί παραπόνων και καταγγελίες επί καταγγελιών χωρίς καμμία βάση, για μια μειονότητα που απολαμβάνει εδώ και πολλά χρόνια όλα τα δικαιώματά της (και «υποφέρει» μόνο μορφωτικά, εξαιτίας του παρανοϊκού και αναχρονιστικού συστήματος της δίγλωσσης δημοτικής εκπαίδευσης, το οποίο κρατά τη μειονότητα αναλφάβητη και πνευματικά υστερημένη και γκετοποιημένη – και για το οποίο όμως η λύση δεν είναι βέβαια η επέκταση, αλλά η άμεση κατάργησή του). Αλλά τι να πεις μπροστά σε όλα αυτά τα παρανοϊκά! Βρε, μπας και θέλουν να πάμε από μόνοι μας τα σύνορα στον Νέστο, να τελειώνουμε;
Πηγή: proxeneio-stop.org
Σε συνέχεια όσων γράφαμε προχθές στο «Προξενείο-Στοπ» για τη συνάντηση των μειονοτικών δημοσιογράφων της Θράκης με τους Τούρκους συναδέλφους τους – και κυρίως βέβαια σε συνέχεια όλων των γελοιοτήτων που ειπώθηκαν εκεί για τη δήθεν έλλειψη ελευθεροτυπίας στην Ελλάδα και τη δήθεν απόπειρα φίμωσης του μειονοτικού τύπου της Θράκης – σας αναφέρουμε σήμερα ένα πολύ χαρακτηριστικό δείγμα της εκμετάλλευσης όλων αυτών από τουρκικούς κύκλους.
Ο λόγος για δημοσίευμα του δημοσιογράφου Χουσεΐν Γκιουλερτζέ στη γνωστή τουρκική εφημερίδα «Ζαμάν» (στις 17/10/2012) με τον πολύ εύγλωττο τίτλο «Το δράμα της Δυτικής Θράκης»(!!!),
όπου όπως αντιλαμβάνεστε (δεν θέλει άλλωστε και πολλή σκέψη) πραγματοποιείται ένα ανεκδιήγητο όργιο παραπληροφόρησης και καπηλείας, όχι μόνο για το ζήτημα βέβαια του μειονοτικού τύπου, αλλά και για όλα τα δικαιώματα των…ταλαίπωρων των Τούρκων της Θράκης που παραβιάζονται!
Διαβάστε στη συνέχεια το εν λόγω δημοσίευμα (σε μετάφραση από το tourkikanea.gr):
«Την περασμένη Κυριακή κάποιοι από εμάς τους δημοσιογράφους της Τουρκίας συναντηθήκαμε στην Κωνσταντινούπολη με κάποιους Δυτικοθρακιώτες δημοσιογράφους.
Στη σύνοδο αυτή που μετείχαν 80 άτομα, παρίσταντο επίσης ο βουλευτής Αδριανούπολης του ΑΚΠ Μεχμέτ Μουεζίνογλου και ο συμπολίτης μου από την Κεσσάνη βουλευτής Αδριανούπολης του CHP Κεμάλ Ντεγιρμέντερελί. Στην σύνοδο αυτή που έγινε από τον Μπουρχανετίν Χαγκιουντέρ- πρόεδρο του Συλλόγου Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτικής Θράκης, εκτός από τα θέματα των Δυτικοθρακιωτών Τούρκων δημοσιογράφων, τέθηκαν επί τάπητος και τα θέματα της Τουρκικής μειονότητας.
Η παρουσία, οι ελευθερίες και τα δικαιώματα των Τούρκων Δυτικής Θράκης, αποτελούν για εμάς μια εθνική υπόθεση, όπως και η Κύπρος. Αλλά δυστυχώς ως ΜΜΕ και ως κοινή γνώμη παραμένουμε αδιάφοροι για αυτή την υπόθεση. Ακούγοντας τους Δυτικοθρακιώτες Τούρκους δημοσιογράφους, νόμισα πως δεν ζούνε σε μια χώρα της Ε.Ε., αλλά ότι είναι δημοσιογράφοι σε ένα αυταρχικό καθεστώς. Μετά από την χούντα των συνταγματαρχών η δημοκρατία ήρθε στην Ελλάδα, αλλά παρακρατήθηκε όσον αφορά την τουρκική μειονότητα. Οι Τούρκοι με έναν εκπληκτικό τρόπο και ενώπιον όλων των υπηρεσιών και αρμοδίων της Ε.Ε., υπόκεινται σε συμπεριφορά θετού παιδιού.
Οι Τούρκοι δημοσιογράφοι δεν μπορούν να γίνουν μέλη στις επαγγελματικές ενώσεις τύπου στην Ελλάδα. Στοχοποιήθηκαν από μια καμπάνια φίμωσης τους και με κάποιες προφάσεις και κόλπα των ελληνικών δικαστηρίων, ενώ με βάση το τιράζ τους θα έπρεπε να τιμωρηθούν με πρόστιμο 5-6 χιλιάδων ευρώ, τιμωρούνται με πρόστιμα 150-200 χιλιάδες ευρώ. Ας γράψω ένα θέμα ενδεικτικό των πιέσεων: Η εφημερίδα Μιλλέτ δεν μπορεί να καταχωρήσει την ονομασία της. Για ποιο λόγο; Διότι μοιάζει λέει με την εφημερίδα Μιλλιέτ της Τουρκίας…Επιχειρηματίες που κάνουν δουλειές στην Δυτική Θράκη, αλλά και φορείς όπως η τράπεζα Ζιραάτ και η THY δεν μπορούν να δώσουν διαφημίσεις στις τουρκικές εφημερίδες. Τα θέματα της τουρκικής μειονότητας είναι ακόμη βαρύτερα από αυτά του τύπου. Πέρα από την οικονομική κρίση, στην Ελλάδα όπως και σε όλη την Ευρώπη, υποτροπίασαν πάλι οι αρρώστιες του ρατσισμού και της ξενοφοβίας. Η τουρκομουσουλμανική μειονότητα των 150 χιλιάδων ατόμων, κατά την τελευταία περίοδο δέχεται ρατσιστικές επιθέσεις και αντιμετωπίζει τις απειλές του ρατσιστικού κόμματος της Χρυσής Αυγής.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα αποτελεί η άρνηση της τουρκικής ταυτότητας. Η ελληνική κυβέρνηση δεν δίνει άδεια λειτουργίας σε κανένα φορέα στην περιοχή που φέρει το ¨τουρκικός¨ στην ονομασία του. Δεύτερο μεγάλο βάσανο αποτελεί το εκπαιδευτικό. Η Τουρκική μειονότητα ίδρυσε τα δικά της δημοτικά αλλά γυμνάσια και λύκεια είναι τόσο λίγα που είναι σαν να μην υπάρχουν. Η ελληνική κυβέρνηση από το 1998 κι εντεύθεν ξεχωρίζει ένα 0,5% στα πανεπιστήμια για τους μειονοτικούς φοιτητές. Αλλά καθώς οι νέοι δεν έχουν μια καλή υποδομή εκπαίδευσης, δεν έχουν την επιθυμητή επιτυχία στα ελληνικά πανεπιστήμια. Εάν πάλι σπουδάσουν στην Τουρκία, αντιμετωπίζουν το θέμα της αναγνώρισης. Μεγάλο είναι και το θέμα των νηπιαγωγείων. Από τα 12 χιλιάδες παιδιά τα 7 χιλιάδες πάνε σε ελληνικά νηπιαγωγεία. Η ελληνική κυβέρνηση παρά την συνθήκη της Λοζάνης δεν αναγνωρίζει τους εκλεγμένους μουφτήδες. Τους διορίζει η ίδια. Συνεχίζεται το θέμα με τις δικέφαλες μουφτείες. Στα άκρα βρίσκεται και το θέμα με τα βακούφια. Οι διοικήσεις των βακουφίων δεν εκλέγονται με την ελεύθερη βούληση της Τουρκικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης. Κατασχέσεις και φόροι σε βάρος των βακουφικών περιουσιών δεν καταργούνται.
Ένα άλλο πρόβλημα αποτελεί η κατάσταση των Τούρκων-θυμάτων του άρθρου 19 του ελληνικού κώδικα ιθαγένειας. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Αγώνα κατά του Ρατσισμού (ECRI), χρειάζεται να επανορθωθεί η αδικία σε βάρος των 60 χιλιάδων Τούρκων που υπέστησαν την αδικία και να τους δοθεί ξανά η ελληνική υπηκοότητα. Ένα άλλο θέμα που υπάρχει στο μέσο της Ε.Ε. είναι η αποτροπή εκλογής Τούρκων. Οι ανεξάρτητοι υποψήφιοι όπως και τα κόμματα πρέπει να ξεπεράσουν το ποσοστό του 3%. Αυτό σημαίνει 200 χιλιάδες ψήφους. Αλλά το σύνολο του πληθυσμού της μειονότητας είναι 150 χιλιάδες άτομα. Δηλαδή ποτέ δεν είναι δυνατόν να εκλεγούνε ανεξάρτητοι Τούρκοι υποψήφιοι. Αναγκαστικά κατεβαίνουν υποψήφιοι με τα ελληνικά κόμματα και μπορούν να βγάλουν μόνο 3 βουλευτές».
Ψεύδη επί ψευδών και απαιτήσεις παράλογες για πράγματα που δεν ισχύουν ούτε καν στην Τουρκία (π.χ. εκλογή μουφτήδων), αλλά ούτε και σε οποιαδήποτε άλλη ισλαμική χώρα. Παράπονα επί παραπόνων και καταγγελίες επί καταγγελιών χωρίς καμμία βάση, για μια μειονότητα που απολαμβάνει εδώ και πολλά χρόνια όλα τα δικαιώματά της (και «υποφέρει» μόνο μορφωτικά, εξαιτίας του παρανοϊκού και αναχρονιστικού συστήματος της δίγλωσσης δημοτικής εκπαίδευσης, το οποίο κρατά τη μειονότητα αναλφάβητη και πνευματικά υστερημένη και γκετοποιημένη – και για το οποίο όμως η λύση δεν είναι βέβαια η επέκταση, αλλά η άμεση κατάργησή του). Αλλά τι να πεις μπροστά σε όλα αυτά τα παρανοϊκά! Βρε, μπας και θέλουν να πάμε από μόνοι μας τα σύνορα στον Νέστο, να τελειώνουμε;
Πηγή: proxeneio-stop.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου