Ελπίδες για την αποκατάσταση του παλιού κτιρίου του ιταλικού προξενείου, επί της οδού Β. Ολγας 20, δημιουργούνται, μετά την πρόσφατη αλληλογραφία μεταξύ του δήμου Θεσσαλονίκης και του επίτιμου προξένου της Ιταλίας στη Θεσσαλονίκη.
Η οικία Σαλέμ, ευρύτερα γνωστή ως «ιταλικό προξενείο», παραμένει εγκαταλειμμένη στη φθορά του χρόνου, αν και το κτίριο είναι ένα από τα λιγοστά που απέμειναν για να θυμίζουν το δρόμο των Εξοχών της άλλοτε πολυεθνικής και πολυπολιτισμικής Θεσσαλονίκης.
Συγκεκριμένα, με επιστολή του στον επίτιμο πρόξενο της Ιταλίας στη Θεσσαλονίκη, ο αντιδήμαρχος Αστικού Σχεδιασμού, Πολεοδομίας και Δικτύων, Ανδρέας Κουράκης,
γνωστοποιεί τη διάθεση του δήμου, «με αφορμή και τον εορτασμό των 100 ετών από την απελευθέρωση της πόλης της Θεσσαλονίκης, να συμβάλει στη βελτίωση της κατάστασης διατήρησης και στην επισκεψιμότητα σημαντικών μνημείων της πόλης».
Οπως σημειώνεται χαρακτηριστικά, το κτίριο στην οδό Β. Ολγας ήδη από το 1977 χαρακτηρίστηκε έργο τέχνης, που χρήζει ειδικής κρατικής προστασίας με τον περιβάλλοντα χώρο του. Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Κουράκης ζητά να ενημερωθεί εάν το προξενείο συμφωνεί να είναι επισκέψιμο ένα τμήμα του ακινήτου, που θα μπορούσε να λειτουργεί ως εκθεσιακός χώρος και για το λόγο αυτό να είναι προσβάσιμο για το κοινό. Παράλληλα, ζητά να ενημερωθεί κατά πόσο το προξενείο μπορεί οικονομικά να καταβάλει τη δαπάνη στερέωσης και συντήρησης του κτιρίου.
Το ιστορικό
Σύμφωνα με στοιχεία της 4ης Εφορείας Νεοτέρων Μνημείων, το κτίριο χρονολογείται στα τέλη του 19ου αιώνα. Ο γαλλικής υπηκοότητας Εβραίος έμπορος, Τζεμποργά, αγόρασε το 1878 το παραλιακό οικόπεδο από τον Αλή Εφέντη, γιο του Ισμαήλ Αγά. Περίπου μία δεκαετία αργότερα, το σπίτι αλλά και το οικόπεδο πέρασαν στα χέρια της Ελβετίδας Αννας Εβελμαν ή Ολμαν.
Τον Οκτώβριο του 1894, το ακίνητο πωλήθηκε στον Ισραηλίτη δικηγόρο Εμμανουήλ Ραφαήλ Σαλέμ, ενώ στις αρχές του 20ού αιώνα μισθώθηκε από το ιταλικό κράτος, προκειμένου να εγκατασταθεί εκεί το ιταλικό προξενείο. Εκατό χρόνια μετά την ανέγερσή του, το αρχοντικό ερήμωσε, μετά το σεισμό του 1978. Το 1984 έγιναν κάποιες εργασίες συντήρησης αλλά έκτοτε παραμένει αναξιοποίητο και ερημωμένο.
Σήμερα, κουφώματα και άλλα στοιχεία του κτιρίου έχουν καταστραφεί, η υγρασία δείχνει να το έχει καταβάλει, ενώ το μόνο που γίνεται από καιρού εις καιρόν είναι εργασίες αποψίλωσης της βλάστησης στον αύλειο χώρο.
Πηγή: Αγγελιοφόρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου