Απεικόνιση του Kepler-20 f σε σύγκριση με τη Γη. Εικόνα Tim Pyle
Δυο πλανήτες στο μέγεθος του δικού μας εντοπίζονται για πρώτη φορά σε ένα άλλο ηλιακό σύστημα
Λαλίνα Φαφούτη
Όχι ένας αλλά δυο πλανήτες στο μέγεθος της Γης ανακαλύφθηκαν να περιφέρονται γύρω από έναν μακρινό ήλιο σαν τον δικό μας. Είναι η πρώτη φορά που οι ερευνητές εντοπίζουν εξωπλανήτες τόσο μικρού μεγέθους, σε μια ανακάλυψη η οποία θεωρείται η σημαντικότερη στη σύντομη ιστορία της εξερεύνησης «ξένων» ηλιακών συστημάτων.
Αν και μοιάζουν πολύ με τη Γη, οι δυο πλανήτες δεν φαίνονται ικανοί να φιλοξενήσουν ζωή. Οπως εξηγούν οι επιστήμονες στο σχετικό άρθρο τους στην επιθεώρηση «Nature»,
βρίσκονται πολύ κοντά στο άστρο τους με αποτέλεσμα να έχουν εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες. Θωρούν ωστόσο ότι κάποτε ίσως ήταν κατοικήσιμοι καθώς φαίνεται ότι στο παρελθόν κινούνταν σε πιο μακρινή και φιλόξενη για τη ζωή απόσταση.
Στην τροχιά του Κέπλερ
Οι δυο «γήινοι» εξωπλανήτες, οι οποίοι εντοπίσθηκαν από το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler της NASA, περιφέρονται γύρω από το Κέπλερ 20, ένα άστρο που μοιάζει με τον Ηλιο και απέχει περίπου 950 έτη φωτός από εμάς. Εχουν διάμετρο μόλις 1.03 και 0,87 φορές όσο αυτή της Γης και είναι πραγματικά ό,τι κοντινότερο στον πλανήτη μας έχει εντοπιστεί ως τώρα αφού φαίνονται επίσης να έχουν παρόμοια σύσταση με αυτόν.
Οι περισσότεροι εξωπλανήτες που έχουν ανακαλυφθεί ως σήμερα είναι υπερ-Γαίες, είναι δηλαδή πολύ μεγαλύτεροι από τον δικό μας, και φαίνονται στην πλειονότητά τους να αποτελούν γίγαντες αερίων. Ο θεωρούμενος ως αυτή τη στιγμή μικρότερος εξωπλανήτης, ο Κέπλερ 10b, έχει διάμετρο 1,4 φορές μεγαλύτερη από αυτή της Γης – είναι δηλαδή κατά πολύ μεγαλύτερος από τα δυο νέα ευρήματα των επιστημόνων.
«Περάσαμε το κατώφλι του μεγέθους της Γης» δήλωσε ο Φρανσουά Φρεσέν του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ Σμιθσόνιαν, ο οποίος ήταν επικεφαλής της μελέτης. Ο αστροφυσικός πρόσθεσε ότι η ανακάλυψη αποτελεί την αρχή μιας «νέας εποχής» ανακαλύψεων ακόμη περισσότερων πλανητών όμοιων με τον δικό μας.
Διπλά «αντίγραφα» της Γης
Ο ένας εκ των δυο πλανητών-αντιγράφων της Γης, ο Κέπλερ 20 f έχει σχεδόν ακριβώς το μέγεθος της Γης, ο άλλος, ο Κέπλερ 20 e, είναι λίγο μικρότερος και κινείται πιο κοντά στο κοινό άστρο. Και οι δυο είναι βραχώδεις – οι ερευνητές υπολογίζουν ότι ίσως διαθέτουν πυρήνα πλούσιο σε σίδηρο - η σύστασή τους δηλαδή πρέπει να μοιάζει πολύ με αυτή του πλανήτη μας.
Οι δυο εξωπλανήτες κινούνται ωστόσο πολύ πιο κοντά στον ήλιο τους από ό,τι η Γη στον δικό της, με αποτέλεσμα να ολοκληρώνουν μια περιφορά γύρω από αυτόν σε πολύ μικρότερο διάστημα: το έτος του Κέπλερ 20 f διαρκεί 20 ημέρες ενώ του Κέπλερ 20 e μόλις έξι.
Η τόσο «στενή» επαφή με το άστρο σημαίνει θερμοκρασίες απαγορευτικά υψηλές για την ύπαρξη ζωής. Οι ειδικοί όμως πιστεύουν ότι οι δυο πλανήτες μάλλον έχουν «κατοικήσιμο» παρελθόν, αφού κάποτε κινούνταν πολύ πιο μακριά από τον ήλιο τους. «Ξέρουμε ότι μάλλον μετανάστευσαν πιο κοντά στον ήλιο τους» τόνισε ο κ. Φρεσέν. «Ο μεγαλύτερος ήταν ίσως μια δίδυμη αδελφή της Γης. Εχει το ίδιο μέγεθος και στο παρελθόν ίσως είχε την ίδια θερμοκρασία».
Ο κόσμος της Χρυσομαλλούσας
Η ανακάλυψη έρχεται μόλις δυο εβδομάδες μετά την ανακοίνωση του εντοπισμού, πάλι από το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler, ενός εξωπλανήτη σε «κατοικήσιμη ζώνη» – σε μια απόσταση δηλαδή από το άστρο η οποία ευνοεί την ανάπτυξη ενός «κόσμου της Χρυσομαλλούσας» όπου οι θερμοκρασίες είναι «ό,τι πρέπει» για να φιλοξενήσουν το νερό και τη ζωή.
Ωστόσο, αν και φαίνεται να διαθέτει τις κατάλληλες συνθήκες θερμοκρασίας καθώς και ένα σχετικά κατάλληλο μέγεθος (2,4 φορές όσο αυτό της Γης), ο συγκεκριμένος εξωπλανήτης, ο Kepler 22 b, παρουσιάζει και αυτός ένα σοβαρό μειονέκτημα για την ύπαρξη ζωής: έχει πιθανώς αέρια σύσταση, σαν αυτή του Ποσειδώνα.
Οι δυο ανακαλύψεις του Kepler θεωρούνται εξαιρετικά σημαντικές γιατί επιβεβαιώνουν για πρώτη φορά την ύπαρξη σε άλλα ηλιακά συστήματα πλανητών που διαθέτουν κάποιο από τα χαρακτηριστικά που θεωρούνται φιλόξενα για τη ζωή – μέγεθος και θερμοκρασία παρόμοια με της Γης. «Τώρα το μόνο που απομένει είναι να πετύχουμε έναν συνδυασμό αυτών των δυο για να ανακαλύψουμε έναν κόσμο της Χρυσομαλλούσας σαν τον δικό μας» δήλωσε η Σάρα Σίγκερ του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης η οποία συμμετείχε στη μελέτη.
Πηγή: Το Βήμα
Δυο πλανήτες στο μέγεθος του δικού μας εντοπίζονται για πρώτη φορά σε ένα άλλο ηλιακό σύστημα
Λαλίνα Φαφούτη
Όχι ένας αλλά δυο πλανήτες στο μέγεθος της Γης ανακαλύφθηκαν να περιφέρονται γύρω από έναν μακρινό ήλιο σαν τον δικό μας. Είναι η πρώτη φορά που οι ερευνητές εντοπίζουν εξωπλανήτες τόσο μικρού μεγέθους, σε μια ανακάλυψη η οποία θεωρείται η σημαντικότερη στη σύντομη ιστορία της εξερεύνησης «ξένων» ηλιακών συστημάτων.
Αν και μοιάζουν πολύ με τη Γη, οι δυο πλανήτες δεν φαίνονται ικανοί να φιλοξενήσουν ζωή. Οπως εξηγούν οι επιστήμονες στο σχετικό άρθρο τους στην επιθεώρηση «Nature»,
βρίσκονται πολύ κοντά στο άστρο τους με αποτέλεσμα να έχουν εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες. Θωρούν ωστόσο ότι κάποτε ίσως ήταν κατοικήσιμοι καθώς φαίνεται ότι στο παρελθόν κινούνταν σε πιο μακρινή και φιλόξενη για τη ζωή απόσταση.
Στην τροχιά του Κέπλερ
Οι δυο «γήινοι» εξωπλανήτες, οι οποίοι εντοπίσθηκαν από το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler της NASA, περιφέρονται γύρω από το Κέπλερ 20, ένα άστρο που μοιάζει με τον Ηλιο και απέχει περίπου 950 έτη φωτός από εμάς. Εχουν διάμετρο μόλις 1.03 και 0,87 φορές όσο αυτή της Γης και είναι πραγματικά ό,τι κοντινότερο στον πλανήτη μας έχει εντοπιστεί ως τώρα αφού φαίνονται επίσης να έχουν παρόμοια σύσταση με αυτόν.
Οι περισσότεροι εξωπλανήτες που έχουν ανακαλυφθεί ως σήμερα είναι υπερ-Γαίες, είναι δηλαδή πολύ μεγαλύτεροι από τον δικό μας, και φαίνονται στην πλειονότητά τους να αποτελούν γίγαντες αερίων. Ο θεωρούμενος ως αυτή τη στιγμή μικρότερος εξωπλανήτης, ο Κέπλερ 10b, έχει διάμετρο 1,4 φορές μεγαλύτερη από αυτή της Γης – είναι δηλαδή κατά πολύ μεγαλύτερος από τα δυο νέα ευρήματα των επιστημόνων.
«Περάσαμε το κατώφλι του μεγέθους της Γης» δήλωσε ο Φρανσουά Φρεσέν του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ Σμιθσόνιαν, ο οποίος ήταν επικεφαλής της μελέτης. Ο αστροφυσικός πρόσθεσε ότι η ανακάλυψη αποτελεί την αρχή μιας «νέας εποχής» ανακαλύψεων ακόμη περισσότερων πλανητών όμοιων με τον δικό μας.
Διπλά «αντίγραφα» της Γης
Ο ένας εκ των δυο πλανητών-αντιγράφων της Γης, ο Κέπλερ 20 f έχει σχεδόν ακριβώς το μέγεθος της Γης, ο άλλος, ο Κέπλερ 20 e, είναι λίγο μικρότερος και κινείται πιο κοντά στο κοινό άστρο. Και οι δυο είναι βραχώδεις – οι ερευνητές υπολογίζουν ότι ίσως διαθέτουν πυρήνα πλούσιο σε σίδηρο - η σύστασή τους δηλαδή πρέπει να μοιάζει πολύ με αυτή του πλανήτη μας.
Οι δυο εξωπλανήτες κινούνται ωστόσο πολύ πιο κοντά στον ήλιο τους από ό,τι η Γη στον δικό της, με αποτέλεσμα να ολοκληρώνουν μια περιφορά γύρω από αυτόν σε πολύ μικρότερο διάστημα: το έτος του Κέπλερ 20 f διαρκεί 20 ημέρες ενώ του Κέπλερ 20 e μόλις έξι.
Η τόσο «στενή» επαφή με το άστρο σημαίνει θερμοκρασίες απαγορευτικά υψηλές για την ύπαρξη ζωής. Οι ειδικοί όμως πιστεύουν ότι οι δυο πλανήτες μάλλον έχουν «κατοικήσιμο» παρελθόν, αφού κάποτε κινούνταν πολύ πιο μακριά από τον ήλιο τους. «Ξέρουμε ότι μάλλον μετανάστευσαν πιο κοντά στον ήλιο τους» τόνισε ο κ. Φρεσέν. «Ο μεγαλύτερος ήταν ίσως μια δίδυμη αδελφή της Γης. Εχει το ίδιο μέγεθος και στο παρελθόν ίσως είχε την ίδια θερμοκρασία».
Ο κόσμος της Χρυσομαλλούσας
Η ανακάλυψη έρχεται μόλις δυο εβδομάδες μετά την ανακοίνωση του εντοπισμού, πάλι από το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler, ενός εξωπλανήτη σε «κατοικήσιμη ζώνη» – σε μια απόσταση δηλαδή από το άστρο η οποία ευνοεί την ανάπτυξη ενός «κόσμου της Χρυσομαλλούσας» όπου οι θερμοκρασίες είναι «ό,τι πρέπει» για να φιλοξενήσουν το νερό και τη ζωή.
Ωστόσο, αν και φαίνεται να διαθέτει τις κατάλληλες συνθήκες θερμοκρασίας καθώς και ένα σχετικά κατάλληλο μέγεθος (2,4 φορές όσο αυτό της Γης), ο συγκεκριμένος εξωπλανήτης, ο Kepler 22 b, παρουσιάζει και αυτός ένα σοβαρό μειονέκτημα για την ύπαρξη ζωής: έχει πιθανώς αέρια σύσταση, σαν αυτή του Ποσειδώνα.
Οι δυο ανακαλύψεις του Kepler θεωρούνται εξαιρετικά σημαντικές γιατί επιβεβαιώνουν για πρώτη φορά την ύπαρξη σε άλλα ηλιακά συστήματα πλανητών που διαθέτουν κάποιο από τα χαρακτηριστικά που θεωρούνται φιλόξενα για τη ζωή – μέγεθος και θερμοκρασία παρόμοια με της Γης. «Τώρα το μόνο που απομένει είναι να πετύχουμε έναν συνδυασμό αυτών των δυο για να ανακαλύψουμε έναν κόσμο της Χρυσομαλλούσας σαν τον δικό μας» δήλωσε η Σάρα Σίγκερ του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης η οποία συμμετείχε στη μελέτη.
Πηγή: Το Βήμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου