ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗ
Μου δίνει την εντύπωση ενός ανθρώπου ερμητικά κλειστού, που έμαθε να ποτίζει τη ζωή του από το ίδιο ποτάμι. Του ειδικού. Θα κυβερνήσει λίγες εβδομάδες, ως ελληνόφωνος ειδικός, όπως θα λέγαμε «Θραξ ιππέας». Δηλαδή πάντοτε θα αισθάνεται βαθιά ευγνωμοσύνη για τους ανθρώπους που τον στήριξαν στον αλλόγλωσσο, παράξενο χώρο, για τον οποίον κάθε Ελληνας έχει αισθήματα φόβου, απώθησης και (όποτε μπορεί) εύκολης απόρριψης. Πάντα, εννοώ, θα θεωρεί ικανότερο σώμα ιππέων, το άριστο θεσσαλικό, ακόμη κι αν έμαθε να καλπάζει με το δικό του ίππο στα ορεινά της Δρουσιπάρας. Δε θα υποτιμήσει ποτέ τη γνώση των Ταγών.
Αντε, λίγες προφητείες, ώσπου να προκύψει το ολιγομελές υπουργικό σχήμα, με το οποίο άπαντες αισθανόμαστε την κρυφή ηδονή ενός φιλικού χτυπήματος στον ώμο.
Οταν η κυβέρνηση ορκιστεί, θα αρχίσουν το ψάξιμο και το θάψιμο ειδικοί ερευνητές του χώρου. Επειδή σώζονται αρχεία τουλάχιστον είκοσι χρόνων, θα ξεψαχνίζουν τις λέξεις του, ευτυχώς μόνον αυτές, διότι το πρόσωπό του είναι μάσκα. Δεν κατακτάται. Η μόνη του διαφορά από τους κυβερνημένους του είναι πως θα τον θεωρήσουν ψυχρό. Διότι δεν υπάρχει περίπτωση να τον συλλάβουν εν ευθυμία με κανά ματάκι από κατσικάκι στο στόμα, διαλυμένο στο τσίπουρο ενός καζανιού που ζεσταίνει την παρέα του.
Ολοι περιμένουν τα γνωστά: να είναι εσωτερικά εριστικός, να του αρέσουν τα ολλανδικά αστεία, να περιφρονεί τους αιτούντες και παρακαλούντες, αλλά με τη μορφή ενός μεσοποταμιακού αγάλματος. Κατά τα άλλα, η πρώτη προσπάθεια να τον ρημάξουν δε θα προέρχεται από τη Νέα Δημοκρατία ή τον ΛΑΟΣ. Και θα πραγματοποιηθεί με αφθονία ρητορικού υλικού πριν του Αγίου Ανδρέα και τα Νικολοβάρβαρα. Αν είναι ξύπνιος και δεν κυβερνήσει, χωρίς επίσης να φορομπήξει, θα είναι ο χειρότερος εχθρός των κομμάτων που τον υποστηρίζουν.
Επειδή, αν χειριστεί βρυξελλιώτικα την εξουσία, δηλαδή ως συνέλλην και πανέλλην με καλά ελληνικά που μοιάζει να τα έχει μάθει στους υπερβόρειους, θα δημιουργήσει διαρροές από τα μεγάλα κόμματα προς ένα άπλαστο και κοιλάρφανο «κόμμα νοικοκυρέων», ένα κόμμα που, όποτε συνελήφθη, απόθανε προώρως.
Δεν έχω ιδέα αν θα πετύχει το πείραμα Παπαδήμου. Δε μοιάζει πολύ φίλος κανενός και με το μιμητισμό του δέρνει τους εξουσιομανείς Ελληνες, μπορεί να μιμούνται το ύφος και το στιλ του οι εξαιρετικά εκδηλωτικοί και συγκινησιάρηδες υπουργοί του.
Πάντως, μου δημουργεί την τάση να επιθυμώ περισσότερες μέρες αυτής της κυβέρνησης στο πάλκο, όπου, εκ των πραγμάτων, οι δημαρχαίοι θα λένε τα πρακτικά και οι ποδηλάτες δε θα είναι ελεύθεροι να μας πρήζουν. Εννοώ πως προσμένω μια ελάχιστη διακυβέρνηση, περιορισμένη στα βασικά, δηλαδή στα δύσκολα, που δεν της κολλάει κανένας γίγας του πνεύματος και δε θεωρεί τον πολιτισμό βαριά βιομηχανία, μήτε την πράσινη ανάπτυξη κάτι παραπάνω από έναν στάβλο πρασίνων αλόγων.
Μου δίνει την εντύπωση ενός ανθρώπου ερμητικά κλειστού, που έμαθε να ποτίζει τη ζωή του από το ίδιο ποτάμι. Του ειδικού. Θα κυβερνήσει λίγες εβδομάδες, ως ελληνόφωνος ειδικός, όπως θα λέγαμε «Θραξ ιππέας». Δηλαδή πάντοτε θα αισθάνεται βαθιά ευγνωμοσύνη για τους ανθρώπους που τον στήριξαν στον αλλόγλωσσο, παράξενο χώρο, για τον οποίον κάθε Ελληνας έχει αισθήματα φόβου, απώθησης και (όποτε μπορεί) εύκολης απόρριψης. Πάντα, εννοώ, θα θεωρεί ικανότερο σώμα ιππέων, το άριστο θεσσαλικό, ακόμη κι αν έμαθε να καλπάζει με το δικό του ίππο στα ορεινά της Δρουσιπάρας. Δε θα υποτιμήσει ποτέ τη γνώση των Ταγών.
Αντε, λίγες προφητείες, ώσπου να προκύψει το ολιγομελές υπουργικό σχήμα, με το οποίο άπαντες αισθανόμαστε την κρυφή ηδονή ενός φιλικού χτυπήματος στον ώμο.
Οταν η κυβέρνηση ορκιστεί, θα αρχίσουν το ψάξιμο και το θάψιμο ειδικοί ερευνητές του χώρου. Επειδή σώζονται αρχεία τουλάχιστον είκοσι χρόνων, θα ξεψαχνίζουν τις λέξεις του, ευτυχώς μόνον αυτές, διότι το πρόσωπό του είναι μάσκα. Δεν κατακτάται. Η μόνη του διαφορά από τους κυβερνημένους του είναι πως θα τον θεωρήσουν ψυχρό. Διότι δεν υπάρχει περίπτωση να τον συλλάβουν εν ευθυμία με κανά ματάκι από κατσικάκι στο στόμα, διαλυμένο στο τσίπουρο ενός καζανιού που ζεσταίνει την παρέα του.
Ολοι περιμένουν τα γνωστά: να είναι εσωτερικά εριστικός, να του αρέσουν τα ολλανδικά αστεία, να περιφρονεί τους αιτούντες και παρακαλούντες, αλλά με τη μορφή ενός μεσοποταμιακού αγάλματος. Κατά τα άλλα, η πρώτη προσπάθεια να τον ρημάξουν δε θα προέρχεται από τη Νέα Δημοκρατία ή τον ΛΑΟΣ. Και θα πραγματοποιηθεί με αφθονία ρητορικού υλικού πριν του Αγίου Ανδρέα και τα Νικολοβάρβαρα. Αν είναι ξύπνιος και δεν κυβερνήσει, χωρίς επίσης να φορομπήξει, θα είναι ο χειρότερος εχθρός των κομμάτων που τον υποστηρίζουν.
Επειδή, αν χειριστεί βρυξελλιώτικα την εξουσία, δηλαδή ως συνέλλην και πανέλλην με καλά ελληνικά που μοιάζει να τα έχει μάθει στους υπερβόρειους, θα δημιουργήσει διαρροές από τα μεγάλα κόμματα προς ένα άπλαστο και κοιλάρφανο «κόμμα νοικοκυρέων», ένα κόμμα που, όποτε συνελήφθη, απόθανε προώρως.
Δεν έχω ιδέα αν θα πετύχει το πείραμα Παπαδήμου. Δε μοιάζει πολύ φίλος κανενός και με το μιμητισμό του δέρνει τους εξουσιομανείς Ελληνες, μπορεί να μιμούνται το ύφος και το στιλ του οι εξαιρετικά εκδηλωτικοί και συγκινησιάρηδες υπουργοί του.
Πάντως, μου δημουργεί την τάση να επιθυμώ περισσότερες μέρες αυτής της κυβέρνησης στο πάλκο, όπου, εκ των πραγμάτων, οι δημαρχαίοι θα λένε τα πρακτικά και οι ποδηλάτες δε θα είναι ελεύθεροι να μας πρήζουν. Εννοώ πως προσμένω μια ελάχιστη διακυβέρνηση, περιορισμένη στα βασικά, δηλαδή στα δύσκολα, που δεν της κολλάει κανένας γίγας του πνεύματος και δε θεωρεί τον πολιτισμό βαριά βιομηχανία, μήτε την πράσινη ανάπτυξη κάτι παραπάνω από έναν στάβλο πρασίνων αλόγων.
Πηγή: Αγγελιοφόρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου