Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Δεν πρόκειται για κάτι το πρωτότυπο, αλλά η επανάληψις είναι μήτηρ της μαθήσεως: Δεν είναι τυχαία η σημερινή οικονομική (επομένως και οτιδήποτε άλλο) υποδούλωση της χώρας.
Όταν, ακόμη και σήμερα, μετά από τέτοια καταστροφή, που ήλθε ως συνέπεια μιας μικροπολιτικής και παραπολιτικής θεώρησης του δημόσιου βίου, το ενδιαφέρον και τα βλέμματα παραμένουν ακόμη στραμμένα στην ψηφοθηρία και σε παραδόξως καταρτιζόμενους και κατηγοριοποιημένους καταλόγους υποψηφίων «σωτήρων», είναι προφανές πως τίποτε δεν είναι τυχαίο.
Αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Το περισσότερο είναι ότι παίζονται ακόμη «ψηφο-παιχνίδια» (ένθεν κακείθεν), με αντικείμενο σοβαρά εθνικά θέματα.
Με τα οποία στην ουσία ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ!
Εντελώς απαρατήρητα εξακολουθούν να περνούν γεγονότα και πληροφορίες που δεν μελετά, δεν αναλύει, δεν αξιολογεί και δεν αξιοποιεί κανείς.
Ειλικρινά δεν ξέρω με τι ασχολούνται στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής.
Δεν γνωρίζω καν αν οι αρμόδιοι (λέμε τώρα) τομείς των κομμάτων έχουν ποτέ καθίσει να αναλύσουν ένα τουλάχιστον θέμα της επικαιρότητας και να το μελετήσουν συνδυαστικά.
Τρεις κρίσιμες απογραφές
Εδώ και καιρό σοβεί ένα σοβαρό θέμα σχετιζόμενο με την διαδικασία απογραφής πληθυσμού στην Κύπρο, στην Αλβανία και στην ΠΓΔΜ.
Στην Κύπρο, η Τουρκία αρνείται την ταυτόχρονη απογραφή των δύο κοινοτήτων υπό τον έλεγχο του ΟΗΕ, προκειμένου να μην αποκαλυφθεί ο ευρύτατος εποικισμός (θεωρείται έγκλημα πολέμου) στο κατεχόμενο βόρειο τμήμα του νησιού.
Στην ΠΓΔΜ, η απογραφή ξεκίνησε το προηγούμενο Σάββατο εν μέσω παρατράγουδων και παραιτήσεων της σλαβομακεδονικής καταγωγής επικεφαλής της Κρατικής Επιτροπής Απογραφής και του αλβανικής καταγωγής αντιπροέδρου της Επιτροπής.
Η πρώτη κατήγγειλε πρόθεση φαλκίδευσης του αποτελέσματος της απογραφής από τα αλβανικής και τουρκικής εθνικής καταγωγής μέλη της Επιτροπής.
Ο δεύτερος διαμαρτυρήθηκε επειδή ο νόμος δεν επιτρέπει να απογραφούν και οι Αλβανοί της διασποράς που απουσιάζουν από τη χώρα για περισσότερο από έναν χρόνο.
Στα Σκόπια, οι Αλβανοί υποστηρίζουν πως πρέπει να επιτραπεί να απογραφούν και όσοι Αλβανοί απουσιάζουν μεν από τη χώρα, αλλά την επισκέπτονται τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο.
Με τον τρόπο αυτοί επιδιώκουν να απογραφούν όλοι οι Αλβανοί μετανάστες, διότι όλοι τους επισκέπτονται την ΠΓΔΜ μια φορά τον χρόνο για διακοπές και για να δουν τους συγγενείς τους – και επομένως επιδίωξή τους είναι να ανεβάσουν το ποσοστό του αλβανικού πληθυσμού, που με βάση την απογραφή του 2002 αποτελούσε το 25,71%, με τους Σλαβομακεδόνες (των οποίων την κυριαρχία επιθυμούν να υφαρπάσουν) να βρίσκονται στο 64,18%.
Κρατήστε το αυτό και πάμε στην Αλβανία.
Πώς μαγειρεύουν την απογραφή
Ως γνωστόν (αν και πλέον για τίποτε δεν πρέπει να είμαστε σίγουροι), στην Αλβανία υπάρχει επίσημα αναγνωρισμένη Ελληνική Εθνική Μειονότητα, που τεχνητά συρρικνώνεται, καθώς τα Τίρανα, από την εποχή του Χότζα, είχαν «αποχαρακτηρίσει» αυθαίρετα περιοχές κατοικούμενες από ελληνικής εθνικής καταγωγής πολίτες (Χιμάρα, Δέλβινο, Πρεμετή Κορυτσά).Οι περιοχές αυτές εμφανίζονται ως κατοικούμενες από Αλβανούς.
Μετά από σειρά σκόπιμων αναβολών και παλινωδιών και αφού μέσα στο καλοκαίρι ο νόμος περί απογραφής τροποποιήθηκε, κατ’ απαίτηση του... κόμματος των τσάμηδων, ανακοινώθηκε η διενέργεια της απογραφής.
Ο νέος νόμος, ακυρώνει το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού, διότι με το άρθρο 20 προβλέπει διασταύρωση στοιχείων μεταξύ αυτών που θα έδιναν οι απογραφόμενοι και αυτών που διατηρούνται στα ληξιαρχεία. Με απειλή προστίμου 700 ευρώ για όσους δηλώσουν ψευδή στοιχεία.
Αλλά τα στοιχεία θα ήσαν οπωσδήποτε «ψευδή» αφού υπάρχουν ολόκληρες περιοχές που δεν αναγνωρίζονται ως κατοικούμενες από την ελληνική εθνική μειονότητα και επομένως οι απογραφόμενοι ως ελληνικής εθνικής καταγωγής θα «διαψεύδονταν» από τα κατά τόπους ληξιαρχεία και θα καλούνταν να καταβάλουν το πρόστιμο, σε μια διαδικασία ποινικοποίησης του αυτοπροσδιορισμού.
Επιπλέον, δεν επιτρέπεται η απογραφή των παιδιών που δεν έχουν γεννηθεί στην Αλβανία (ενώ ως γνωστόν στην απογραφή ένας δηλώνει και τα άλλα μέλη της οικογένειας χωρίς να του ζητούνται άλλα στοιχεία), στις επιτροπές απογραφής δεν συμμετέχει ούτε ένα μέλος της ελληνικής εθνικής μειονότητας, ενώ η απάντηση στις δύο τελευταίες ερωτήσεις (που αναγκαστικά μπήκαν, καθώς η διαδικασία τελεί υπό την τεχνική υποστήριξη της ΕΕ) που αφορούν στη μητρική γλώσσα και στο θρήσκευμα, είναι προαιρετική!
Και επιπλέον, το ερωτηματολόγιο δεν έχει διατυπωθεί και στα ελληνικά, αλλά μόνο στα αλβανικά και στα… αγγλικά! Πρόκειται για παραβίαση της Σύμβασης Πλαίσιο για τις Μειονότητες – την ίδια ώρα που στις απογραφές σε ΠΓΔΜ και Μαυροβούνιο υπάρχει ερωτηματολόγιο και στα αλβανικά.
Και το κυριότερο: Η επίσημα αναγνωρισμένη Ελληνική Εθνική Μειονότητα δεν είναι δυνατόν να δηλωθεί, διότι δεν υπάρχει ερώτηση με τη λέξη «εθνική», λέξη που έχει σκόπιμα αντικατασταθεί στο ερωτηματολόγιο από την λέξη «εθνο-πολιτισμική» - οπότε η Μειονότητα καλείται να απογραφεί μαζί με τους Βλάχους και τους Ρομά.
Μάλιστα, για να μην γίνει αντιληπτό και για να παραπλανηθεί η Eurostat, στο αγγλικό ερωτηματολόγιο υπάρχει η λέξη «ethnic»!
Σημειώστε επίσης (σε σχέση με την παραπάνω αναφορά στην απογραφή της ΠΓΔΜ), ότι στην περίπτωση της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας δεν επιτρέπεται να απογραφούν όσοι απουσιάζουν από την Αλβανία για πάνω από δώδεκα μήνες, ακόμη και αν επιστρέφουν μια φορά τον χρόνο στα πάτρια εδάφη.
Δηλαδή, οι Αλβανοί απαγορεύουν στην Αλβανία αυτό που απαίτησαν και επέβαλαν στα Σκόπια!
Με σκοπό να αυξήσουν τον πληθυσμό τους εντός και εκτός Αλβανίας, εκμηδενίζοντας συγχρόνως την ελληνική Μειονότητα – στην οποία άλλωστε, αν και αριθμεί περί τις 200 χιλιάδες ψυχές – έχουν… κόψει ταρίφα της τάξης των 58.000 ήδη από την απογραφή του 1989!
Φυσικά, το όλο εγχείρημα αποτελεί μέρος του σχεδίου για την Μεγάλη Αλβανία.
Κατόπιν όλων αυτών, η «Ομόνοια» και το ΚΕΑΔ (Κόμμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων), έλαβαν την απόφαση να καλέσουν τα μέλη της μειονότητας να απέχουν από την απογραφή, αφού προηγουμένως ενημέρωσαν όλους τους ευρωπαϊκούς θεσμούς (ΕΕ, Συμβούλιο της Ευρώπης, ΟΑΣΕ, ομάδα παρατηρητών κλπ) και με την προοπτική να αποτελέσουν αυτές οι παραβιάσεις αντικείμενο συζήτησης κατά την ενταξιακή πορεία της Αλβανίας.
Στο μεταξύ, υπάρχουν και εκείνοι που διαφωνούν, υποστηρίζοντας πως πρέπει να λάβουν μέρος στην απογραφή, γιατί η μη συμμετοχή βολεύει τους Αλβανούς (οι οποίοι «βολεύονται» ούτως ή άλλως, φαλκιδεύοντας τους αριθμούς).
Φαντάζομαι πως από όλα τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό πως το θέμα είναι σοβαρό.
Και η Ελλάδα καθεύδει...
Αλλά η ελληνική Πολιτεία συμπεριφέρεται ως εάν να μην διαθέτει Εθνική Μειονότητα στην Αλβανία.
Δεν πρόκειται για περίπτωση ίδια με αυτήν της Κύπρου. Η Κύπρος είναι ανεξάρτητο κράτος, οπότε η Ελλάδα μπορεί να λέει «αποφασίστε εσείς και εμείς θα σταθούμε στο πλευρό σας».
Αλλά ακόμη και σ’ αυτήν την περίπτωση, έχουμε ακούσει και κάτι παραπάνω: Ότι δηλαδή κάθε επίθεση της Κύπρου αποτελεί επίθεση κατά της Ελλάδας.
Στην περίπτωση της Βορείου Ηπείρου, όπου η Ελλάδα έχει μειονότητα, η Αθήνα οφείλει να παρεμβαίνει, να διαμαρτύρεται, να καταγγέλλει στην ΕΕ, να θέτει θέμα ενταξιακής πορείας της Αλβανίας, να προστατεύει (επιτέλους) την μειονότητά της.
Και να μην την αφήνει έρμαιο των διχασμών, της κατάρας της διχόνοιας.
Να υπάρχει μία, πάγια και ενιαία γραμμή που δεν αλλάζει ανάλογα με το ποιος βρίσκεται στην κυβέρνηση ή ποιος είναι τομεάρχης Εξωτερικών του ενός ή του άλλου κόμματος ή ποιος είναι υπουργός των Εξωτερικών ή ποιο κόμμα βρίσκεται στην εξουσία στην Αλβανία.
Όπως δεν αλλάζει η εθνική γραμμή στην περίπτωση της Κύπρου και των παραβιάσεων στο Αιγαίο.
Λέω τίποτε το παράλογο; Είναι ή δεν είναι εθνική η Μειονότητα; Είναι η δεν είναι η «Ομόνοια» ο ιστορικός εκφραστής της; Αν σε κάποιον δεν αρέσει η σημερινή ηγεσία της «Ομόνοιας» και του ΚΕΑΔ, δεν έχει παρά να βγει να το πει ανοιχτά, να φέρει τα αναγκαία στοιχεία που στηρίζουν αυτήν την άποψη και να δοθεί κάποια λύση.
Φληναφήματα του τύπου «προχωρήστε και ακολουθούμε» ή «μια στιγμή να ρωτήσω τι λέει το αδελφό κόμμα του Μπερίσα» ή «μια στιγμή να ρωτήσω τι λέει ο σοσιαλιστής Έντι Ράμα» ή «μια στιγμή να ρωτήσω τι λένε οι Βορειοηπειρώτες με ελληνική ιθαγένεια που θα μου μαζέψουν ψήφους στις προσεχείς εκλογές και επομένως καλό είναι να μην τους δυσαρεστήσω», δεν αποτελούν ούτε εθνική, ούτε καν εξωτερική πολιτική.
Όφειλε το υπουργείο των Εξωτερικών, που γνωρίζει τις παραπάνω προβληματικές διατάξεις του νόμου, να έχει αντιδράσει εδώ και καιρό (από τον περασμένο Ιούλιο, που ψηφίστηκε ο νέος νόμος στην Αλβανία). Και να μην κάνει την πάπια.
Όφειλαν τα κόμματα να έχουν ξεκαθαρίσει τη θέση τους, να την έχουν πει δημόσια και να είναι θέση που βασίζεται στον αλβανικό νόμο περί απογραφής και τις σκοπιμότητές του – και όχι σε ανοησίες του τύπου «σας καλούμε να απογραφείτε για να δείξουμε την δύναμή μας».
Πώς θα απογραφούν αυτοί που απειλούνται με πρόστιμα και ποιος ξέρει τι άλλες διώξεις;
Και τι είδους απογραφή είναι αυτή, όταν ολόκληρες περιοχές, με αμιγή ελληνικό πληθυσμό, εξαιρούνται;
Και πώς δέχεστε να υποβαθμίζεται η ελληνική εθνική μειονότητα σε… εθνοπολιτισμική;
Και πώς αφήνετε (με μεγάλη ανευθυνότητα) να καπηλεύονται κάποιοι με ανέξοδες κραυγές την εθνική συνείδηση της μειονότητας;
Και τι είναι όλα αυτά τα χτυπήματα στην πλάτη και έξω από την πόρτα;
Και πώς αδιαφορείτε για το γεγονός ότι η «Ομόνοια», το ιστορικό αυτό σωματείο, έχει υποστεί ένα είδος διάσπασης (με διχαστικές συνέπειες τόσο στο εσωτερικό της Αλβανίας, όσο και μεταξύ των Βορειοηπειρωτών που ζουν στην Ελλάδα);
Φαντάζεστε την Τουρκία να συμπεριφέρεται έτσι; Την Τουρκία που μόλις πάει να κουνηθεί ένας Τουρκοκύπριος συγκαλεί υπουργικό συμβούλιο με την συμμετοχή Έρογλου και λοιπών; Και ενώ γνωρίζει ότι είναι παράνομη η κατοχή της μισής Κύπρου;
Αυτοί υπερασπίζονται την παρανομία τους και εσείς δεν μπορείτε (δεν θέλετε, για την ακρίβεια) να υπερασπιστείτε την νομιμότητα;
Για το πελατολόγιο των εκλογών
Και προς τι όλα αυτά; Μήπως προς εξυπηρέτηση κάποιας πολιτικής; Όχι, βέβαια. Αν θέλεις να εξυπηρετήσεις την πολιτική σου δεν ασχολείται με κουτσομπολιά, αλλά καλείς τους επικεφαλής της μειονότητάς σου και τους ανακαλείς στην τάξη, διερευνώντας ποιος έχει δίκιο, ζητώντας στοιχεία για όσα λένε και αποφασίζοντας δίκαια ως «μητέρα πατρίδα».
Παίρνεις θέση στα ίσια, στα φωναχτά. Και όχι με βάση το πελατολόγιο των εκλογών. Διότι αυτό συμβαίνει αυτή τη στιγμή, μεταξύ διαφόρων που ετοιμάζονται να επανενταχθούν ή να ενταχθούν για πρώτη φορά σε λίστες υποψηφίων.
Μεταξύ αυτών που αγωνιούν για την επανεκλογή τους, μπας και δεν είναι αυτοί εκεί να βάλουν την οικονομική και εθνική ταφόπλακα πάνω από την Ελλάδα.
Και επιτέλους, όταν το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία – διότι αυτά είναι τα μεγάλα κόμματα, αυτοί θα αποφασίσουν αν θα βάλουν ή όχι βέτο (λέμε τώρα) στην ενταξιακή πορεία της Αλβανίας, οι άλλοι μπορούν να λένε ό,τι θέλουν ανεξόδως – λαμβάνουν την μία ή την άλλη απόφαση για την Μειονότητα, πρόκειται για συλλογική απόφαση;
Πρόκειται για αποφάσεις που λαμβάνονται μετά από κάποιες επίσημες συσκέψεις ή μετά από κατ’ ιδίαν συνομιλίες πίσω από κλειστές πόρτες;
Πρόκειται για αποφάσεις που λαμβάνονται μετά από σοβαρή εξέταση και ανάλυση της κατάστασης ή μετά από μια ψηφοθηρική συναλλαγή σε προσωπικό επίπεδο;
Διότι η ανακοίνωση που εκδόθηκε από τη Νέα Δημοκρατία, για παράδειγμα, προφανώς με ευθύνη του αρμόδιου τομέα, περιλαμβάνει μεν συστάσεις περί πατριωτικού καθήκοντος, αλλά δεν κάνει την παραμικρή νύξη στην ουσία του προβλήματος, που είναι οι γκρίζες ζώνες της απογραφής - αν και, όπως προκύπτει, ο Πρόεδρος του κόμματος έκανε αναφορά στην ανάγκη σεβασμού των δικαιωμάτων της Μειονότητας.
Με συγχωρείτε, αλλά για κάποιον λόγο που πρέπει να εξηγηθεί, η δήλωση του προέδρου εμφανίζεται κάπως ξεκάρφωτη, αφού δεν μας πληροφορεί (η ανακοίνωση) σε τι συνίσταται αυτή η παραβίαση αυτών των δικαιωμάτων.
Την ίδια ώρα και το ΠΑΣΟΚ, που έχει και την ευθύνη της εξωτερικής πολιτικής, δεν έχει αντιδράσει σ' αυτές τις παραβιάσεις.
Τελικά, μπορείτε να μας πείτε αν θα κάνετε κάτι για την Ελληνική Εθνική Μειονότητα και αν θα ασχοληθείτε με το τι πραγματικά συμβαίνει στους κόλπους της;
Ή θα συνεχίσετε να ποντάρετε στο «διαίρει και βασίλευε»;
Διότι αν επιλέγετε την τελευταία λύση, απλώς επιβαρύνετε τη θέση σας (ενώ νομίζετε πως συλλέγετε ψήφους)!
Όταν, ακόμη και σήμερα, μετά από τέτοια καταστροφή, που ήλθε ως συνέπεια μιας μικροπολιτικής και παραπολιτικής θεώρησης του δημόσιου βίου, το ενδιαφέρον και τα βλέμματα παραμένουν ακόμη στραμμένα στην ψηφοθηρία και σε παραδόξως καταρτιζόμενους και κατηγοριοποιημένους καταλόγους υποψηφίων «σωτήρων», είναι προφανές πως τίποτε δεν είναι τυχαίο.
Αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Το περισσότερο είναι ότι παίζονται ακόμη «ψηφο-παιχνίδια» (ένθεν κακείθεν), με αντικείμενο σοβαρά εθνικά θέματα.
Με τα οποία στην ουσία ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ!
Εντελώς απαρατήρητα εξακολουθούν να περνούν γεγονότα και πληροφορίες που δεν μελετά, δεν αναλύει, δεν αξιολογεί και δεν αξιοποιεί κανείς.
Ειλικρινά δεν ξέρω με τι ασχολούνται στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής.
Δεν γνωρίζω καν αν οι αρμόδιοι (λέμε τώρα) τομείς των κομμάτων έχουν ποτέ καθίσει να αναλύσουν ένα τουλάχιστον θέμα της επικαιρότητας και να το μελετήσουν συνδυαστικά.
Τρεις κρίσιμες απογραφές
Εδώ και καιρό σοβεί ένα σοβαρό θέμα σχετιζόμενο με την διαδικασία απογραφής πληθυσμού στην Κύπρο, στην Αλβανία και στην ΠΓΔΜ.
Στην Κύπρο, η Τουρκία αρνείται την ταυτόχρονη απογραφή των δύο κοινοτήτων υπό τον έλεγχο του ΟΗΕ, προκειμένου να μην αποκαλυφθεί ο ευρύτατος εποικισμός (θεωρείται έγκλημα πολέμου) στο κατεχόμενο βόρειο τμήμα του νησιού.
Στην ΠΓΔΜ, η απογραφή ξεκίνησε το προηγούμενο Σάββατο εν μέσω παρατράγουδων και παραιτήσεων της σλαβομακεδονικής καταγωγής επικεφαλής της Κρατικής Επιτροπής Απογραφής και του αλβανικής καταγωγής αντιπροέδρου της Επιτροπής.
Η πρώτη κατήγγειλε πρόθεση φαλκίδευσης του αποτελέσματος της απογραφής από τα αλβανικής και τουρκικής εθνικής καταγωγής μέλη της Επιτροπής.
Ο δεύτερος διαμαρτυρήθηκε επειδή ο νόμος δεν επιτρέπει να απογραφούν και οι Αλβανοί της διασποράς που απουσιάζουν από τη χώρα για περισσότερο από έναν χρόνο.
Στα Σκόπια, οι Αλβανοί υποστηρίζουν πως πρέπει να επιτραπεί να απογραφούν και όσοι Αλβανοί απουσιάζουν μεν από τη χώρα, αλλά την επισκέπτονται τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο.
Με τον τρόπο αυτοί επιδιώκουν να απογραφούν όλοι οι Αλβανοί μετανάστες, διότι όλοι τους επισκέπτονται την ΠΓΔΜ μια φορά τον χρόνο για διακοπές και για να δουν τους συγγενείς τους – και επομένως επιδίωξή τους είναι να ανεβάσουν το ποσοστό του αλβανικού πληθυσμού, που με βάση την απογραφή του 2002 αποτελούσε το 25,71%, με τους Σλαβομακεδόνες (των οποίων την κυριαρχία επιθυμούν να υφαρπάσουν) να βρίσκονται στο 64,18%.
Κρατήστε το αυτό και πάμε στην Αλβανία.
Πώς μαγειρεύουν την απογραφή
Ως γνωστόν (αν και πλέον για τίποτε δεν πρέπει να είμαστε σίγουροι), στην Αλβανία υπάρχει επίσημα αναγνωρισμένη Ελληνική Εθνική Μειονότητα, που τεχνητά συρρικνώνεται, καθώς τα Τίρανα, από την εποχή του Χότζα, είχαν «αποχαρακτηρίσει» αυθαίρετα περιοχές κατοικούμενες από ελληνικής εθνικής καταγωγής πολίτες (Χιμάρα, Δέλβινο, Πρεμετή Κορυτσά).Οι περιοχές αυτές εμφανίζονται ως κατοικούμενες από Αλβανούς.
Μετά από σειρά σκόπιμων αναβολών και παλινωδιών και αφού μέσα στο καλοκαίρι ο νόμος περί απογραφής τροποποιήθηκε, κατ’ απαίτηση του... κόμματος των τσάμηδων, ανακοινώθηκε η διενέργεια της απογραφής.
Ο νέος νόμος, ακυρώνει το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού, διότι με το άρθρο 20 προβλέπει διασταύρωση στοιχείων μεταξύ αυτών που θα έδιναν οι απογραφόμενοι και αυτών που διατηρούνται στα ληξιαρχεία. Με απειλή προστίμου 700 ευρώ για όσους δηλώσουν ψευδή στοιχεία.
Αλλά τα στοιχεία θα ήσαν οπωσδήποτε «ψευδή» αφού υπάρχουν ολόκληρες περιοχές που δεν αναγνωρίζονται ως κατοικούμενες από την ελληνική εθνική μειονότητα και επομένως οι απογραφόμενοι ως ελληνικής εθνικής καταγωγής θα «διαψεύδονταν» από τα κατά τόπους ληξιαρχεία και θα καλούνταν να καταβάλουν το πρόστιμο, σε μια διαδικασία ποινικοποίησης του αυτοπροσδιορισμού.
Επιπλέον, δεν επιτρέπεται η απογραφή των παιδιών που δεν έχουν γεννηθεί στην Αλβανία (ενώ ως γνωστόν στην απογραφή ένας δηλώνει και τα άλλα μέλη της οικογένειας χωρίς να του ζητούνται άλλα στοιχεία), στις επιτροπές απογραφής δεν συμμετέχει ούτε ένα μέλος της ελληνικής εθνικής μειονότητας, ενώ η απάντηση στις δύο τελευταίες ερωτήσεις (που αναγκαστικά μπήκαν, καθώς η διαδικασία τελεί υπό την τεχνική υποστήριξη της ΕΕ) που αφορούν στη μητρική γλώσσα και στο θρήσκευμα, είναι προαιρετική!
Και επιπλέον, το ερωτηματολόγιο δεν έχει διατυπωθεί και στα ελληνικά, αλλά μόνο στα αλβανικά και στα… αγγλικά! Πρόκειται για παραβίαση της Σύμβασης Πλαίσιο για τις Μειονότητες – την ίδια ώρα που στις απογραφές σε ΠΓΔΜ και Μαυροβούνιο υπάρχει ερωτηματολόγιο και στα αλβανικά.
Και το κυριότερο: Η επίσημα αναγνωρισμένη Ελληνική Εθνική Μειονότητα δεν είναι δυνατόν να δηλωθεί, διότι δεν υπάρχει ερώτηση με τη λέξη «εθνική», λέξη που έχει σκόπιμα αντικατασταθεί στο ερωτηματολόγιο από την λέξη «εθνο-πολιτισμική» - οπότε η Μειονότητα καλείται να απογραφεί μαζί με τους Βλάχους και τους Ρομά.
Μάλιστα, για να μην γίνει αντιληπτό και για να παραπλανηθεί η Eurostat, στο αγγλικό ερωτηματολόγιο υπάρχει η λέξη «ethnic»!
Σημειώστε επίσης (σε σχέση με την παραπάνω αναφορά στην απογραφή της ΠΓΔΜ), ότι στην περίπτωση της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας δεν επιτρέπεται να απογραφούν όσοι απουσιάζουν από την Αλβανία για πάνω από δώδεκα μήνες, ακόμη και αν επιστρέφουν μια φορά τον χρόνο στα πάτρια εδάφη.
Δηλαδή, οι Αλβανοί απαγορεύουν στην Αλβανία αυτό που απαίτησαν και επέβαλαν στα Σκόπια!
Με σκοπό να αυξήσουν τον πληθυσμό τους εντός και εκτός Αλβανίας, εκμηδενίζοντας συγχρόνως την ελληνική Μειονότητα – στην οποία άλλωστε, αν και αριθμεί περί τις 200 χιλιάδες ψυχές – έχουν… κόψει ταρίφα της τάξης των 58.000 ήδη από την απογραφή του 1989!
Φυσικά, το όλο εγχείρημα αποτελεί μέρος του σχεδίου για την Μεγάλη Αλβανία.
Κατόπιν όλων αυτών, η «Ομόνοια» και το ΚΕΑΔ (Κόμμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων), έλαβαν την απόφαση να καλέσουν τα μέλη της μειονότητας να απέχουν από την απογραφή, αφού προηγουμένως ενημέρωσαν όλους τους ευρωπαϊκούς θεσμούς (ΕΕ, Συμβούλιο της Ευρώπης, ΟΑΣΕ, ομάδα παρατηρητών κλπ) και με την προοπτική να αποτελέσουν αυτές οι παραβιάσεις αντικείμενο συζήτησης κατά την ενταξιακή πορεία της Αλβανίας.
Στο μεταξύ, υπάρχουν και εκείνοι που διαφωνούν, υποστηρίζοντας πως πρέπει να λάβουν μέρος στην απογραφή, γιατί η μη συμμετοχή βολεύει τους Αλβανούς (οι οποίοι «βολεύονται» ούτως ή άλλως, φαλκιδεύοντας τους αριθμούς).
Φαντάζομαι πως από όλα τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό πως το θέμα είναι σοβαρό.
Και η Ελλάδα καθεύδει...
Αλλά η ελληνική Πολιτεία συμπεριφέρεται ως εάν να μην διαθέτει Εθνική Μειονότητα στην Αλβανία.
Δεν πρόκειται για περίπτωση ίδια με αυτήν της Κύπρου. Η Κύπρος είναι ανεξάρτητο κράτος, οπότε η Ελλάδα μπορεί να λέει «αποφασίστε εσείς και εμείς θα σταθούμε στο πλευρό σας».
Αλλά ακόμη και σ’ αυτήν την περίπτωση, έχουμε ακούσει και κάτι παραπάνω: Ότι δηλαδή κάθε επίθεση της Κύπρου αποτελεί επίθεση κατά της Ελλάδας.
Στην περίπτωση της Βορείου Ηπείρου, όπου η Ελλάδα έχει μειονότητα, η Αθήνα οφείλει να παρεμβαίνει, να διαμαρτύρεται, να καταγγέλλει στην ΕΕ, να θέτει θέμα ενταξιακής πορείας της Αλβανίας, να προστατεύει (επιτέλους) την μειονότητά της.
Και να μην την αφήνει έρμαιο των διχασμών, της κατάρας της διχόνοιας.
Να υπάρχει μία, πάγια και ενιαία γραμμή που δεν αλλάζει ανάλογα με το ποιος βρίσκεται στην κυβέρνηση ή ποιος είναι τομεάρχης Εξωτερικών του ενός ή του άλλου κόμματος ή ποιος είναι υπουργός των Εξωτερικών ή ποιο κόμμα βρίσκεται στην εξουσία στην Αλβανία.
Όπως δεν αλλάζει η εθνική γραμμή στην περίπτωση της Κύπρου και των παραβιάσεων στο Αιγαίο.
Λέω τίποτε το παράλογο; Είναι ή δεν είναι εθνική η Μειονότητα; Είναι η δεν είναι η «Ομόνοια» ο ιστορικός εκφραστής της; Αν σε κάποιον δεν αρέσει η σημερινή ηγεσία της «Ομόνοιας» και του ΚΕΑΔ, δεν έχει παρά να βγει να το πει ανοιχτά, να φέρει τα αναγκαία στοιχεία που στηρίζουν αυτήν την άποψη και να δοθεί κάποια λύση.
Φληναφήματα του τύπου «προχωρήστε και ακολουθούμε» ή «μια στιγμή να ρωτήσω τι λέει το αδελφό κόμμα του Μπερίσα» ή «μια στιγμή να ρωτήσω τι λέει ο σοσιαλιστής Έντι Ράμα» ή «μια στιγμή να ρωτήσω τι λένε οι Βορειοηπειρώτες με ελληνική ιθαγένεια που θα μου μαζέψουν ψήφους στις προσεχείς εκλογές και επομένως καλό είναι να μην τους δυσαρεστήσω», δεν αποτελούν ούτε εθνική, ούτε καν εξωτερική πολιτική.
Όφειλε το υπουργείο των Εξωτερικών, που γνωρίζει τις παραπάνω προβληματικές διατάξεις του νόμου, να έχει αντιδράσει εδώ και καιρό (από τον περασμένο Ιούλιο, που ψηφίστηκε ο νέος νόμος στην Αλβανία). Και να μην κάνει την πάπια.
Όφειλαν τα κόμματα να έχουν ξεκαθαρίσει τη θέση τους, να την έχουν πει δημόσια και να είναι θέση που βασίζεται στον αλβανικό νόμο περί απογραφής και τις σκοπιμότητές του – και όχι σε ανοησίες του τύπου «σας καλούμε να απογραφείτε για να δείξουμε την δύναμή μας».
Πώς θα απογραφούν αυτοί που απειλούνται με πρόστιμα και ποιος ξέρει τι άλλες διώξεις;
Και τι είδους απογραφή είναι αυτή, όταν ολόκληρες περιοχές, με αμιγή ελληνικό πληθυσμό, εξαιρούνται;
Και πώς δέχεστε να υποβαθμίζεται η ελληνική εθνική μειονότητα σε… εθνοπολιτισμική;
Και πώς αφήνετε (με μεγάλη ανευθυνότητα) να καπηλεύονται κάποιοι με ανέξοδες κραυγές την εθνική συνείδηση της μειονότητας;
Και τι είναι όλα αυτά τα χτυπήματα στην πλάτη και έξω από την πόρτα;
Και πώς αδιαφορείτε για το γεγονός ότι η «Ομόνοια», το ιστορικό αυτό σωματείο, έχει υποστεί ένα είδος διάσπασης (με διχαστικές συνέπειες τόσο στο εσωτερικό της Αλβανίας, όσο και μεταξύ των Βορειοηπειρωτών που ζουν στην Ελλάδα);
Φαντάζεστε την Τουρκία να συμπεριφέρεται έτσι; Την Τουρκία που μόλις πάει να κουνηθεί ένας Τουρκοκύπριος συγκαλεί υπουργικό συμβούλιο με την συμμετοχή Έρογλου και λοιπών; Και ενώ γνωρίζει ότι είναι παράνομη η κατοχή της μισής Κύπρου;
Αυτοί υπερασπίζονται την παρανομία τους και εσείς δεν μπορείτε (δεν θέλετε, για την ακρίβεια) να υπερασπιστείτε την νομιμότητα;
Για το πελατολόγιο των εκλογών
Και προς τι όλα αυτά; Μήπως προς εξυπηρέτηση κάποιας πολιτικής; Όχι, βέβαια. Αν θέλεις να εξυπηρετήσεις την πολιτική σου δεν ασχολείται με κουτσομπολιά, αλλά καλείς τους επικεφαλής της μειονότητάς σου και τους ανακαλείς στην τάξη, διερευνώντας ποιος έχει δίκιο, ζητώντας στοιχεία για όσα λένε και αποφασίζοντας δίκαια ως «μητέρα πατρίδα».
Παίρνεις θέση στα ίσια, στα φωναχτά. Και όχι με βάση το πελατολόγιο των εκλογών. Διότι αυτό συμβαίνει αυτή τη στιγμή, μεταξύ διαφόρων που ετοιμάζονται να επανενταχθούν ή να ενταχθούν για πρώτη φορά σε λίστες υποψηφίων.
Μεταξύ αυτών που αγωνιούν για την επανεκλογή τους, μπας και δεν είναι αυτοί εκεί να βάλουν την οικονομική και εθνική ταφόπλακα πάνω από την Ελλάδα.
Και επιτέλους, όταν το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία – διότι αυτά είναι τα μεγάλα κόμματα, αυτοί θα αποφασίσουν αν θα βάλουν ή όχι βέτο (λέμε τώρα) στην ενταξιακή πορεία της Αλβανίας, οι άλλοι μπορούν να λένε ό,τι θέλουν ανεξόδως – λαμβάνουν την μία ή την άλλη απόφαση για την Μειονότητα, πρόκειται για συλλογική απόφαση;
Πρόκειται για αποφάσεις που λαμβάνονται μετά από κάποιες επίσημες συσκέψεις ή μετά από κατ’ ιδίαν συνομιλίες πίσω από κλειστές πόρτες;
Πρόκειται για αποφάσεις που λαμβάνονται μετά από σοβαρή εξέταση και ανάλυση της κατάστασης ή μετά από μια ψηφοθηρική συναλλαγή σε προσωπικό επίπεδο;
Διότι η ανακοίνωση που εκδόθηκε από τη Νέα Δημοκρατία, για παράδειγμα, προφανώς με ευθύνη του αρμόδιου τομέα, περιλαμβάνει μεν συστάσεις περί πατριωτικού καθήκοντος, αλλά δεν κάνει την παραμικρή νύξη στην ουσία του προβλήματος, που είναι οι γκρίζες ζώνες της απογραφής - αν και, όπως προκύπτει, ο Πρόεδρος του κόμματος έκανε αναφορά στην ανάγκη σεβασμού των δικαιωμάτων της Μειονότητας.
Με συγχωρείτε, αλλά για κάποιον λόγο που πρέπει να εξηγηθεί, η δήλωση του προέδρου εμφανίζεται κάπως ξεκάρφωτη, αφού δεν μας πληροφορεί (η ανακοίνωση) σε τι συνίσταται αυτή η παραβίαση αυτών των δικαιωμάτων.
Την ίδια ώρα και το ΠΑΣΟΚ, που έχει και την ευθύνη της εξωτερικής πολιτικής, δεν έχει αντιδράσει σ' αυτές τις παραβιάσεις.
Τελικά, μπορείτε να μας πείτε αν θα κάνετε κάτι για την Ελληνική Εθνική Μειονότητα και αν θα ασχοληθείτε με το τι πραγματικά συμβαίνει στους κόλπους της;
Ή θα συνεχίσετε να ποντάρετε στο «διαίρει και βασίλευε»;
Διότι αν επιλέγετε την τελευταία λύση, απλώς επιβαρύνετε τη θέση σας (ενώ νομίζετε πως συλλέγετε ψήφους)!
Πηγή: Ελεύθερη Ζώνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου