ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ Θ. ΙΓΝΑΤΙΑΔΗ*
Εθεωρείτο η Σαμοθράκη το ιερό νησί για πολλούς αιώνες κατά την αρχαιότητα, λόγω των Καβειρίων Μυστηρίων που οργάνωναν οι Θράκες. Οι μεγάλοι της κάθε εποχής το θεωρούσαν τιμή τους να πάνε εκεί και να μυηθούν σε αυτά. Λέγεται ότι κατά τη μύησή τους στα Καβείρια γνωρίστηκαν ο Φίλιππος της Μακεδονίας με την Ολυμπιάδα, με αποτέλεσμα να παντρευτούν και να γεννηθεί ο Μέγας Αλέξανδρος.
Από το νησί πέρασαν οι Πέρσες, οι Αθηναίοι, οι Λακεδαιμόνιοι, οι Μακεδόνες, οι Βυζαντινοί, οι Φράγκοι, οι Γενουάτες της περίφημης οικογένειας των Κατελούζων. Λείψανο των τελευταίων που σώζεται σήμερα είναι ο τεράστιος και επιβλητικός πύργος στην είσοδο της πρωτεύουσας του νησιού, Χώρας, πάνω σε κυκλώπειες βάσεις. Το 1462 μ.Χ. καταλήφθηκε από τους Τούρκους.
Απελευθερώθηκε το 1912 και έγινε τμήμα της ελληνικής επικράτειας. Αν κάτι έκανε το νησί διάσημο στα πέρατα της οικουμένης, είναι το άγαλμα της Νίκης της Σαμοθράκης. Το περίφημο αυτό αριστούργημα χρονολογείται γύρω στο 190 π.Χ. Ανακαλύφθηκε από το Γάλλο πρόξενο στην Αδριανούπολη, Σαμπουαζώ, το 1863. Μεταφέρθηκε στο Παρίσι και κοσμεί σήμερα το μουσείο του Λούβρου, τοποθετημένο στην πιο περίοπτη θέση. Δυστυχώς, ενώ το νησί είναι η γενέτειρα της Νίκης, δεν διαθέτει το μουσείο στην Παληάπολη ούτε έναν ξεναγό για μια στοιχειώδη ενημέρωση στον αρχαιολογικό χώρο. Κατά τα άλλα επαιρόμεθα εμείς οι Ελληνες οι απόγονοι των αρχαίων… οι ανάξιοι.
Η Σαμοθράκη είναι το νησί του Αιόλου. Εκτεθειμένη στους ανέμους καλοκαίρι και χειμώνα, ασημάδευτη και αστίλβωτη από το λεγόμενο πολιτισμό. Ανήκει στις άγονες γραμμές και αυτό διατηρεί ακόμη την ταυτότητα και ιδιομορφία της. Ολο το νησί το καταλαμβάνει το βουνό Σάος. Ενα από τα ψηλότερα του Αιγαίου. Η κορυφή (το φεγγάρι) έχει ύψος 1.700 μέτρα. Αυτές τις μέρες προσγειώνεται η Σελήνη στην κορυφή του βουνού.
Ενα σπάνιο φαινόμενο. Ο Ομηρος τοποθέτησε εκεί τον Ποσειδώνα για να παρατηρεί τις μάχες της Τροίας. Ημερο και άγριο το όρος, όσο το πλησιάζεις. Καταπράσινο και με πολλά νερά στη βόρεια πλευρά, απόκρυμνο και δύσβατο στη νότια. Μια ανάσα από τη γειτονική Ιμβρο. Το νησί είναι ένα κέντημα της φύσης, μια ομορφιά του Βόρειου Αιγαίου.
Οι κάτοικοί του, ελάχιστοι το χειμώνα, είναι δεμένοι με τη γη και λιγότερο με τη θάλασσα. Μονάδα μετρήσεως της γης είναι το «κεφάλι μαντρί», περίπου 30 στρέμματα. Τα κατσίκια περιπλανώνται ελεύθερα στο βουνό και αποτελούν σημαντικό πόρο. Αξίζει μια επίσκεψη στο νησί, αν και απομονωμένο συγκοινωνιακά.
Για τους αρχαιολογικούς χώρους, την πρωτεύουσα Χώρα, που είναι καρφωμένη και κρεμασμένη κάτω από τους τεράστιους λίθινους όγκους του Σάος. Τον Προφήτη Ηλία. Τα απίθανα ταβερνεία στα «Θερμά», τα κρυμμένα στους πρόποδες του βουνού. Την «Παχιά άμμο», τη δροσιά, την απεραντοσύνη της θάλασσας, το ηλιοβασίλεμα και τέλος τη ζεστασιά και τον αυθορμητισμό των ανθρώπων.
*Ο ΓΙΩΡΓΟΣ Θ. ΙΓΝΑΤΙΑΔΗΣ είναι δικηγόρος
Πηγή: Αγγελιοφόρος
Εθεωρείτο η Σαμοθράκη το ιερό νησί για πολλούς αιώνες κατά την αρχαιότητα, λόγω των Καβειρίων Μυστηρίων που οργάνωναν οι Θράκες. Οι μεγάλοι της κάθε εποχής το θεωρούσαν τιμή τους να πάνε εκεί και να μυηθούν σε αυτά. Λέγεται ότι κατά τη μύησή τους στα Καβείρια γνωρίστηκαν ο Φίλιππος της Μακεδονίας με την Ολυμπιάδα, με αποτέλεσμα να παντρευτούν και να γεννηθεί ο Μέγας Αλέξανδρος.
Από το νησί πέρασαν οι Πέρσες, οι Αθηναίοι, οι Λακεδαιμόνιοι, οι Μακεδόνες, οι Βυζαντινοί, οι Φράγκοι, οι Γενουάτες της περίφημης οικογένειας των Κατελούζων. Λείψανο των τελευταίων που σώζεται σήμερα είναι ο τεράστιος και επιβλητικός πύργος στην είσοδο της πρωτεύουσας του νησιού, Χώρας, πάνω σε κυκλώπειες βάσεις. Το 1462 μ.Χ. καταλήφθηκε από τους Τούρκους.
Απελευθερώθηκε το 1912 και έγινε τμήμα της ελληνικής επικράτειας. Αν κάτι έκανε το νησί διάσημο στα πέρατα της οικουμένης, είναι το άγαλμα της Νίκης της Σαμοθράκης. Το περίφημο αυτό αριστούργημα χρονολογείται γύρω στο 190 π.Χ. Ανακαλύφθηκε από το Γάλλο πρόξενο στην Αδριανούπολη, Σαμπουαζώ, το 1863. Μεταφέρθηκε στο Παρίσι και κοσμεί σήμερα το μουσείο του Λούβρου, τοποθετημένο στην πιο περίοπτη θέση. Δυστυχώς, ενώ το νησί είναι η γενέτειρα της Νίκης, δεν διαθέτει το μουσείο στην Παληάπολη ούτε έναν ξεναγό για μια στοιχειώδη ενημέρωση στον αρχαιολογικό χώρο. Κατά τα άλλα επαιρόμεθα εμείς οι Ελληνες οι απόγονοι των αρχαίων… οι ανάξιοι.
Η Σαμοθράκη είναι το νησί του Αιόλου. Εκτεθειμένη στους ανέμους καλοκαίρι και χειμώνα, ασημάδευτη και αστίλβωτη από το λεγόμενο πολιτισμό. Ανήκει στις άγονες γραμμές και αυτό διατηρεί ακόμη την ταυτότητα και ιδιομορφία της. Ολο το νησί το καταλαμβάνει το βουνό Σάος. Ενα από τα ψηλότερα του Αιγαίου. Η κορυφή (το φεγγάρι) έχει ύψος 1.700 μέτρα. Αυτές τις μέρες προσγειώνεται η Σελήνη στην κορυφή του βουνού.
Ενα σπάνιο φαινόμενο. Ο Ομηρος τοποθέτησε εκεί τον Ποσειδώνα για να παρατηρεί τις μάχες της Τροίας. Ημερο και άγριο το όρος, όσο το πλησιάζεις. Καταπράσινο και με πολλά νερά στη βόρεια πλευρά, απόκρυμνο και δύσβατο στη νότια. Μια ανάσα από τη γειτονική Ιμβρο. Το νησί είναι ένα κέντημα της φύσης, μια ομορφιά του Βόρειου Αιγαίου.
Οι κάτοικοί του, ελάχιστοι το χειμώνα, είναι δεμένοι με τη γη και λιγότερο με τη θάλασσα. Μονάδα μετρήσεως της γης είναι το «κεφάλι μαντρί», περίπου 30 στρέμματα. Τα κατσίκια περιπλανώνται ελεύθερα στο βουνό και αποτελούν σημαντικό πόρο. Αξίζει μια επίσκεψη στο νησί, αν και απομονωμένο συγκοινωνιακά.
Για τους αρχαιολογικούς χώρους, την πρωτεύουσα Χώρα, που είναι καρφωμένη και κρεμασμένη κάτω από τους τεράστιους λίθινους όγκους του Σάος. Τον Προφήτη Ηλία. Τα απίθανα ταβερνεία στα «Θερμά», τα κρυμμένα στους πρόποδες του βουνού. Την «Παχιά άμμο», τη δροσιά, την απεραντοσύνη της θάλασσας, το ηλιοβασίλεμα και τέλος τη ζεστασιά και τον αυθορμητισμό των ανθρώπων.
*Ο ΓΙΩΡΓΟΣ Θ. ΙΓΝΑΤΙΑΔΗΣ είναι δικηγόρος
Πηγή: Αγγελιοφόρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου