Το νέο σήμα

ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗ

Το παλιό σήμα της Νέας Δημοκρατίας ήταν όπως σύμπαντα τα σήματα των κομμάτων. Ενας ισχυρός συνδυασμός συμβόλων που τα χαρακτήριζε η ασκήμια. Δεν ήταν χέρι κρατούντος δάδα εκείνο, αλλά μια πυγμή. Και η δάδα έδειχνε μάλλον να καίει την πυγμή και όχι να φωτίζει.

Το νέο της σήμα, πάντως, προκαλεί απορίες. Και μπορεί να έχουν προκαταβολικά δίκιο αυτοί που δεν πολυδίνουν σημασία στα σήματα και στους συμβολισμούς, αλλά έως ένα ορισμένο όριο. Μην ξεχνάμε ότι εξακολουθεί και είναι πανεύκολο για ένα γρουσούζη καιροσκόπο με μάτι που κόβει, να ξεχωρίζει από εκατό μέτρα το μέσο ψηφοφόρο της Νέας Δημοκρατίας, ενώ τα στελέχη της μπορούν να ανιχνευτούν και από μισό χιλιόμετρο. 

Κάτι η λάμψη του υφάσματος που προκρίνουν για κοστουμάρισμα, κάτι το κόντρα ξύρισμα και η λιπώδης λοσιόν με την οποία θωρακίζονται, όταν είναι να επέλθει κάποιος επίσημος, εύκολο γίνεται με λίγη εξάσκηση.

Ευκολότερο κι από το να διακρίνεις πασοκά από τις διακόσιες οργιές, εκ του ελαφρώς μεγαλύτερου «φαβοριτισμού» και την ένοχη σχέση γραβάτας και ζώνης παντελονιού.

Το σήμα πάντως είναι όμορφο, μόνο που είναι καλό να μην εμπλακεί κανένας με ερμηνείες και συμβολισμούς, διότι θα κάψει ό,τι περιέχεται στην εγκεφαλική του κάψα. Προϊόν θεωρητικά σωστών απόψεων που, ωστόσο, ποτέ δεν ευτύχησαν να μεταφραστούν σε κάτι εικαστικό. 

Το να λες πως το πράσινο εκφράζει την οικολογία και δεν το χαρίζεις στους πασόκους είναι βάναυση προσβολή προς το γαλάζιο πλανήτη, δηλαδή τη Γαία. Και το πράσινο ανήκει στο ΠΑΣΟΚ, θέλουμε δε θέλουμε, όχι βέβαια για την ουδαμώς πειστική «πράσινη ανάπτυξη» που είναι τόσο οικολογική όσο και μια εταιρία κατασκευής όπλων μαζικής καταστροφής, αλλά για τις τρέχουσες λέξεις που παραπέμπουν σε πράσινο ήλιο, πρασινοφρουρούς, πράσινα άλογα και τα ρέστα.

Εξάλλου, τα έκτακτα και συσταζούμενα ψηφία που δόμησαν την ταμπέλα «Νέα Δημοκρατία», ορθώς δίχρωμα, κομψά, με εκείνη την κάτω παύλα που παραπέμπει πάλι ορθώς σε μηχανισμό υπολογιστή, φαίνεται να έχουν επάνω αριστερά του «Ν» ένα στραβό σκέπαστρο καταπράσινο, που μοιάζει με γλιστερή λαμαρίνα. Σαν να προστατεύει μια πράσινη τέντα το λογότυπο, εξασφαλίζοντάς την από αριστερά. 

Διότι ο χαμός γίνεται στο άλλο έμβλημα, ένα πορτοκαλί που μοιάζει είτε με άκανθα συρματοπλέγματος ή με τρελό χορό δερβίσηδων, τζίφρα στελεχάρας, γκέι ταραντέλα, ένα ντάμπλιγιου υπογεγραμμένο και τοποθετημένο λοξά ή, κατά τη δική μου εκδοχή, ένα ανάποδο σίγμα που γλιστράει πάνω στην πράσινη λαμαρίνα και δεν πρόκειται ποτέ να πέσει πάνω στο νέο έμβλημα. 

Δηλαδή, με παρέπεμψε σε δράση Συνασπισμού ή Σύριζα, από το οποίο, χάρη στην επιρροή του ΠΑΣΟΚ, δε θα ενοχληθεί ποτέ η Νέα Δημοκρατία. Η οποία θα συνεχίσει τη γραμματειακή δουλειά της (η παύλα στο τέλος που λέγαμε) απερίσπαστη.

Αντε, καλά εγκαίνια και πάμε στα ουσιώδη. Τίποτε δεν κρίθηκε και τίποτε δε θα κριθεί από ταμπέλες. Εξάλλου, από του χρόνου θα τις καίμε σε ξυλοσομπες, να ζεσταινόμαστε…

Πηγή: Αγγελιοφόρος