Για τους μαθητές των δημοτικών σχολείων της Θεσσαλονίκης
Tης Στελίνας Μαργαριτίδου
smargaritidou@gmail.com
Οι μαθητές της Δ’ τάξης του 82ου Δημοτικού Σχολείου Θεσσαλονίκης κοιτούν με ενδιαφέρον το “τριόδι” και αναγνωρίζουν τον τρόπο που παίζεται σήμερα η τρίλιζα. Αμέσως μετά, ο Φέρσνερ Πέτερ, που έχει ειδικευθεί στις ξυλοκατασκευές παιχνιδιών, και η σύζυγός του, εκπαιδευτικός Έφη Κορέσογλου, τους δείχνουν την ξύλινη σβούρα ή καλύτερα πολλούς διαφορετικούς τύπους του παιχνιδιού που έπαιζαν τα παιδιά στην αρχαία Αθήνα - αλλά μέχρι και σήμερα.
Στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο του δήμου Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο των Δημητρίων, οι μαθητές όλων των δημοτικών σχολείων, κυρίως αυτών που οι εκπαιδευτικοί τους ενδιαφέρθηκαν να κλείσουν το σχετικό ραντεβού, έχουν τη δυνατότητα να γνωρίσουν από κοντά έξι από τα δημοφιλέστερα παιχνίδια που παίζονταν στην αρχαιότητα. Παιχνίδια ομαδικά που άντεξαν στον χρόνο, αφού συνδυάζουν, όπως εξηγεί η μουσικός και εκπαιδευτικός Έφη Κορέσογλου, την κίνηση και την ομαδικότητα, κάτι που λείπει από τη σημερινή εποχή της... οθόνης.
Εκτός από το τριόδι, τη σημερινή τρίλιζα, υπάρχει και η ενεάδα, ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, η γνωστή σε όλους σβούρα αλλά και το γιο γιο, το οποίο σίγουρα ονομαζόταν κάποτε αλλιώς, το πεντόβολο και η ίγγυα, ένα παιχνίδι που παρέπεμπε πριν από αιώνες σε ένα τελετουργικό.
Ομάδα κατασκευής και εκμάθησης αρχαίων ελληνικών παιχνιδιών
Όλα ξεκίνησαν πριν από μερικά χρόνια. Όταν ο Φέρσνερ Πέτερ, που διατηρεί εργαστήριο ξυλοκατασκευών στην Καβάλα, και η καθηγήτρια Φυσικής τότε σύζυγός του άρχισαν να αναρωτιούνται πώς μπορεί ένα παιδί να παίξει δημιουργικά με παιχνίδια που να έχουν πρώτη ύλη στοιχεία της φύσης όπως το ξύλο. “Το παιδί μας ήταν τότε η αφορμή να σκεφτούμε το ποιοτικό παιχνίδι και πώς μπορούμε να το κατασκευάσουμε. Διαβάζοντας διαπιστώσαμε ότι μερικά από τα ωραιότερα παιχνίδια που έχουν παίξει ποτέ παιδιά ανακαλύφθηκαν στην αρχαία Ελλάδα και παίχτηκαν στο διάστημα των αιώνων με παραλλαγές από τα παιδιά όλης της γης.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους μεγάλους έχει η ίγγυα. Πρόκειται για ένα στρογγυλό ξύλο ή μέταλλο με δύο μικρές τρύπες στη μέση από τις οποίες περνά κανείς ένα σχοινί. Το σχοινί τραβιέται με δύναμη από τη μια και την άλλη μεριά από τα δύο άτομα που το κρατούν. Ο ήχος που παράγεται πιστεύεται ότι είναι... μαγικός και αποτελεί ένα μυστικό κάλεσμα στον άνθρωπο που αγαπάμε.
Οι ρίζες της ίγγυας βρίσκονται χαμένες στη μυθολογία. Σύμφωνα με τον μύθο, η Ίγγυα ήταν μια νύμφη που μάγεψε τον Δία, ο οποίος ερωτεύτηκε την Ηώ. Η Ήρα όμως, που ζήλευε πολύ, μάγεψε την Ίγγυα και την έκανε πουλί, τη γνωστή σε όλους σουσουράδα. Η νύμφη μεταμορφωμένη σε πουλί σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες διατηρούσε τις ίδιες ικανότητες. Έτσι, έπιανε κάποιος μια σουσουράδα και την έβαζε στη μέση του στρογγυλού ξύλου. Όπως ξετυλιγόταν το σχοινί που κρατούσε, το πουλί τραγουδούσε και μετέδιδε ένα ερωτικό κάλεσμα...
“Αναζητούμε τρόπους να διανθίσουμε τα παιχνίδια με τη μουσική. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον, όχι μόνο από τους μαθητές αλλά από τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς. Άλλωστε στο μάθημα της Ιστορίας της Δ’ δημοτικού υπάρχει ειδική αναφορά στα παιχνίδια που έπαιζαν τα παιδιά στην αρχαία Ελλάδα, κι έτσι μπορεί ζωντανά να βιώσουν τις πληροφορίες που παίρνουν”, λέει η Έφη Κορέσογλου.
Πηγή: Μακεδονία
smargaritidou@gmail.com
Οι μαθητές της Δ’ τάξης του 82ου Δημοτικού Σχολείου Θεσσαλονίκης κοιτούν με ενδιαφέρον το “τριόδι” και αναγνωρίζουν τον τρόπο που παίζεται σήμερα η τρίλιζα. Αμέσως μετά, ο Φέρσνερ Πέτερ, που έχει ειδικευθεί στις ξυλοκατασκευές παιχνιδιών, και η σύζυγός του, εκπαιδευτικός Έφη Κορέσογλου, τους δείχνουν την ξύλινη σβούρα ή καλύτερα πολλούς διαφορετικούς τύπους του παιχνιδιού που έπαιζαν τα παιδιά στην αρχαία Αθήνα - αλλά μέχρι και σήμερα.
Στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο του δήμου Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο των Δημητρίων, οι μαθητές όλων των δημοτικών σχολείων, κυρίως αυτών που οι εκπαιδευτικοί τους ενδιαφέρθηκαν να κλείσουν το σχετικό ραντεβού, έχουν τη δυνατότητα να γνωρίσουν από κοντά έξι από τα δημοφιλέστερα παιχνίδια που παίζονταν στην αρχαιότητα. Παιχνίδια ομαδικά που άντεξαν στον χρόνο, αφού συνδυάζουν, όπως εξηγεί η μουσικός και εκπαιδευτικός Έφη Κορέσογλου, την κίνηση και την ομαδικότητα, κάτι που λείπει από τη σημερινή εποχή της... οθόνης.
Εκτός από το τριόδι, τη σημερινή τρίλιζα, υπάρχει και η ενεάδα, ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, η γνωστή σε όλους σβούρα αλλά και το γιο γιο, το οποίο σίγουρα ονομαζόταν κάποτε αλλιώς, το πεντόβολο και η ίγγυα, ένα παιχνίδι που παρέπεμπε πριν από αιώνες σε ένα τελετουργικό.
Ομάδα κατασκευής και εκμάθησης αρχαίων ελληνικών παιχνιδιών
Όλα ξεκίνησαν πριν από μερικά χρόνια. Όταν ο Φέρσνερ Πέτερ, που διατηρεί εργαστήριο ξυλοκατασκευών στην Καβάλα, και η καθηγήτρια Φυσικής τότε σύζυγός του άρχισαν να αναρωτιούνται πώς μπορεί ένα παιδί να παίξει δημιουργικά με παιχνίδια που να έχουν πρώτη ύλη στοιχεία της φύσης όπως το ξύλο. “Το παιδί μας ήταν τότε η αφορμή να σκεφτούμε το ποιοτικό παιχνίδι και πώς μπορούμε να το κατασκευάσουμε. Διαβάζοντας διαπιστώσαμε ότι μερικά από τα ωραιότερα παιχνίδια που έχουν παίξει ποτέ παιδιά ανακαλύφθηκαν στην αρχαία Ελλάδα και παίχτηκαν στο διάστημα των αιώνων με παραλλαγές από τα παιδιά όλης της γης.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους μεγάλους έχει η ίγγυα. Πρόκειται για ένα στρογγυλό ξύλο ή μέταλλο με δύο μικρές τρύπες στη μέση από τις οποίες περνά κανείς ένα σχοινί. Το σχοινί τραβιέται με δύναμη από τη μια και την άλλη μεριά από τα δύο άτομα που το κρατούν. Ο ήχος που παράγεται πιστεύεται ότι είναι... μαγικός και αποτελεί ένα μυστικό κάλεσμα στον άνθρωπο που αγαπάμε.
Οι ρίζες της ίγγυας βρίσκονται χαμένες στη μυθολογία. Σύμφωνα με τον μύθο, η Ίγγυα ήταν μια νύμφη που μάγεψε τον Δία, ο οποίος ερωτεύτηκε την Ηώ. Η Ήρα όμως, που ζήλευε πολύ, μάγεψε την Ίγγυα και την έκανε πουλί, τη γνωστή σε όλους σουσουράδα. Η νύμφη μεταμορφωμένη σε πουλί σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες διατηρούσε τις ίδιες ικανότητες. Έτσι, έπιανε κάποιος μια σουσουράδα και την έβαζε στη μέση του στρογγυλού ξύλου. Όπως ξετυλιγόταν το σχοινί που κρατούσε, το πουλί τραγουδούσε και μετέδιδε ένα ερωτικό κάλεσμα...
“Αναζητούμε τρόπους να διανθίσουμε τα παιχνίδια με τη μουσική. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον, όχι μόνο από τους μαθητές αλλά από τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς. Άλλωστε στο μάθημα της Ιστορίας της Δ’ δημοτικού υπάρχει ειδική αναφορά στα παιχνίδια που έπαιζαν τα παιδιά στην αρχαία Ελλάδα, κι έτσι μπορεί ζωντανά να βιώσουν τις πληροφορίες που παίρνουν”, λέει η Έφη Κορέσογλου.
Πηγή: Μακεδονία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου