Ο απογαλακτισμός του Κυριάκου από την οικογένεια και η συμμαχία του με τον αρχηγό της Ν.Δ.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ , nasopoulos@dolnet.gr
Η χθεσινή συνάντηση του Αντώνη Σαμαρά με τον Κυριάκο Μητσοτάκη τυπικώς δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια συνάντηση του προέδρου της Ν.Δ. με έναν από τους τομεάρχες του κόμματος.
Στην πραγματικότητα όμως, όπως την ερμηνεύουν και επιτελικά γαλάζια στελέχη, σηματοδοτεί με τον τρόπο της ένα «τέλος εποχής» και ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο σε μια σχέση που στοιχειώνει τη Ν.Δ. τουλάχιστον από το 1993: τη σχέση Σαμαρά με την οικογένεια Μητσοτάκη, η οποία ξεκίνησε ως «πολιτικός έρωτας» και, μέσα από μια πολυετή προσωπική σύγκρουση, εξελίχθηκε σε αβυσσαλέο μίσος.
Τα ίδια στελέχη θεωρούν πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιβεβαίωσε χθες ότι πλέον ακολουθεί τη δική του αυτόνομη πορεία, απογαλακτισμένος πολιτικά από την οικογένειά του, έστω κι αν αυτή η απόφαση τον οδηγεί σε ρήξη με την αδελφή του, Ντόρα Μπακογιάννη.
Η δοκιμασία που περνούν οι πολιτικές και προσωπικές σχέσεις μεταξύ των μελών της οικογένειας Μητσοτάκη είναι πιθανόν να μονοπωλήσει στο προσεχές μέλλον τις συζητήσεις στο γαλάζιο στρατόπεδο, αλλά έρχεται κι αυτή να επιβεβαιώσει ότι στην πολιτική τίποτε δεν είναι δεδομένο- ο χρόνος και η κάλπη (εν προκειμένω η εσωκομματική κάλπη της 29ης Νοεμβρίου 2009) μπορούν να αλλάξουν τα πάντα.
Το δείχνει άλλωστε η πορεία του Αντώνη Σαμαρά που ανέτρεψε όλα τα στοιχήματα που έβαζαν στη Ν.Δ. δύο χρόνια νωρίτερα, όταν ο νυν πρόεδρος του κόμματος όχι μόνον εμφανιζόταν ως ένας απλός βουλευτής με άδηλο πολιτικό μέλλον, αλλά και ο Κώστας Καραμανλής ήταν πανίσχυρος και, για τους περισσότερους, ηγέτης μακράς πνοής. Ωστόσο, το 2010 στη Ν.Δ. ζουν κατά κάποιον τρόπο τη μεγάλη αντιστροφή του 1993: Ο Σαμαράς είναι αρχηγός, η κ. Μπακογιάννη εκτός, ενώ ως «ξένο σώμα» αντιμετωπίζεται και ο Κώστας Μητσοτάκης.
Για τον επίτιμο πρόεδρο της Ν.Δ., ο κ. Σαμαράς είναι «σκέτος λαϊκιστής». Το ίδιο πίστευε - και κατήγγειλε- και το 1993, ίσως και το ΄92, όταν η δική του γαλάζια κυβέρνηση στροβιλιζόταν στη δίνη του Σκοπιανού, με τον κ. Σαμαρά σε ρόλο κορυφαίου «Μακεδονομάχου», αλλά δεν ήταν πάντοτε έτσι.
Μέχρι τη ρήξη που επισημοποιήθηκε τον Απρίλιο του 1992, ενώπιον του Κωνσταντίνου Καραμανλή στο προεδρικό μέγαρο, ο Αντώνης Σαμαράς εμφανιζόταν πολιτικά ως το «αγαπημένο παιδί» της οικογένειας Μητσοτάκη, πιστός φίλος και σύμμαχος του τότε Πρωθυπουργού και ο βασικότερος υποψήφιος να τον διαδεχθεί.
Η Ντόρα έλειπε από τον γάμο. Για να περιγράψει εκείνη τη σχέση, ο Γ. Καρατζαφέρης παραπέμπει σε μια προσωπική στιγμή του μεσσήνιου πολιτικού. Τον Μάιο του 1990 ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ δεν είχε περάσει στην πολιτική, είχε ρόλο «εμπροσθοφυλακής» της κυβέρνησης Μητσοτάκη με έναν ημιπαράνομο τηλεοπτικό σταθμό τοπικής εμβέλειας που μετεξελίχθηκε στο σημερινό «Τηλεάστυ».
Και, όπως λέει ο ίδιος, η Μαρίκα Μητσοτάκη τού είχε ζητήσει να καλύψει τον γάμο του κ. Σαμαρά στην Πύλο, περίπου ως το γεγονός της χρονιάς. «Να στηρίξουμε το παιδί!..», τού είχε διαμηνύσει.
Ο γάμος του κ. Σαμαρά με περισσότερους από 3.000 προσκεκλημένους και ένα διήμερο γλέντι (με Ζαμπέτα, Μαρινέλλα, Μητσιά κ.ά. στο μικρόφωνο) είχε, έτσι κι αλλιώς, αντιμετωπιστεί ως «γάμος της χρονιάς», αλλά είναι προφανές ότι ο Γ. Καρατζαφέρης ήθελε να προβάλει την αγωνία της κ. Μητσοτάκη που βρισκόταν με τον τότε πρωθυπουργό δίπλα στο νυφικό τραπέζι.
Για την ιστορία, στελέχη της Ν.Δ. θυμούνται ότι στο ίδιο τραπέζι ήταν και ο 22χρονος τότε Κυριάκος, αλλά απουσίαζε η Ντόρα Μπακογιάννη.
Τον άφησαν να επιστρέψει όταν θεώρησαν ότι δεν αποτελούσε κίνδυνο για τη Ντόρα
Η στενή σχέση του κ. Σαμαρά με την οικογένεια Μητσοτάκη είχε αρχίσει το φθινόπωρο του 1984 όταν η ομάδα των αβερωφικών της Ν.Δ., προεξάρχοντος του μεσσήνιου πολιτικού, εξασφάλισε την εκλογή του Κώστα Μητσοτάκη στην ηγεσία του κόμματος. Μέχρι τότε, παλαιά στελέχη της Ν.Δ. αναφέρουν ότι οι σχέσεις ήταν μάλλον τυπικές.
Το 1978 όταν ο κ. Μητσοτάκης διέλυσε το Κόμμα των Φιλελευθέρων και εντάχθηκε στη Ν.Δ. (στηρίζοντας το σχέδιο του ιδρυτή του κόμματος Κων. Καραμανλή, περί αμφίπλευρης διεύρυνσης, προκειμένου να μεταπηδήσει στην Προεδρία της Δημοκρατίας), βρήκε τον Αντώνη Σαμαρά στη γαλάζια Κοινοβουλευτική Ομάδα ως τον νεώτερο βουλευτή στα χρονικά. Με θητεία στη σκληροπυρηνική ΟΝΝΕΔ, ο νυν πρόεδρος του κόμματος έβλεπε με καχυποψία τα ανοίγματα στους νεοφιλελεύθερους.
Ακολούθησε όμως χωρίς δισταγμό την απόφαση του Ευάγγ. Αβέρωφ να τον διαδεχθεί ο Κων. Μητσοτάκης (ως... αντι-Ανδρέας), καθώς θεωρούσε- όπως λένε τα ίδια στελέχη- ότι η αρχηγία Μητσοτάκη μπορούσε να στηρίξει και τις δικές του φιλοδοξίες.
Κατ΄ αρχάς, αναβαθμίστηκε άμεσα ως «μεσσηνιάρχης» της Ν.Δ. προσπερνώντας τον Γιάννη Μπούτο, ο οποίος μέχρι τότε είχε τον πρώτο ρόλο στον νομό, αλλά ήταν απέναντι στον Κων. Μητσοτάκη και αποχώρησε από τη Ν.Δ. το καλοκαίρι του 1985. Κατά δεύτερον, εξελίχθηκε σε δεξί χέρι του νέου αρχηγού.
Ξέφρενη άνοδος. Από το φθινόπωρο του 1984 η πορεία Σαμαρά προς την κορυφή της κομματικής ιεραρχίας ήταν ξέφρενη. Στις εκλογές του 1989 ήταν στέλεχος πανελλαδικής εμβέλειας και είχε περίοπτη θέση στην αφίσα με την ισχυρή ομάδα του Κων. Μητσοτάκη, στην κυβέρνηση Τζαννετάκη ορίστηκε υπουργός Οικονομικών και επί πρωθυπουργίας Μητσοτάκη, τον Απρίλιο του 1990, κατέγραψε ακόμη ένα ρεκόρ ως ο νεώτερος υπουργός Εξωτερικών.
Αρκετοί υπουργοί της περιόδου θυμούνται στα περισσότερα Υπουργικά Συμβούλια, τους κ.κ. Μητσοτάκη και Σαμαρά να έχουν προσωπική συνομιλία σε μια γωνία της αίθουσας, στο τέλος της συνεδρίασης.
Ωστόσο, μέσα σε τρία χρόνια η ιστορία γράφτηκε διαφορετικά και η ρήξη με τον Κων. Μητσοτάκη, με φόντο το Σκοπιανό, δυναμίτισε τα θεμέλια της Ν.Δ. Ο επίτιμος πρόεδρος του κόμματος έχει καταγγείλει ανοικτά τον κ. Σαμαρά ότι έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Είναι δεδομένο πάντως ότι ο νυν πρόεδρος του κόμματος παραιτήθηκε από τη βουλευτική έδρα του ιδρύοντας τον Ιούνιο του 1993 την Πολιτική Ανοιξη, ενώ συνεργάτες του θεωρούν πως μέχρι το 1992 ο Κων. Μητσοτάκης προωθούσε τον κ. Σαμαρά περισσότερο ως αντίβαρο στον βασικό δελφίνο Μιλτ. Εβερτ, ο οποίος πρωτοστατούσε επί μήνες στο ροκάνισμα Μητσοτάκη, μαζί με τους Αθ. Κανελλόπουλο και Στ. Δήμα.
Τονίζουν μάλιστα ότι η υπόγεια σύγκρουση Σαμαρά- Εβερτ συνεχίζεται μέχρι σήμερα και παραπέμπουν στη στήριξη που παρείχε πέρυσι ο πρώην πρόεδρος του κόμματος στην κ. Μπακογιάννη, στη μάχη για τη διαδοχή Καραμανλή.
Από το 1996 όταν η Πολιτική Ανοιξη βρέθηκε εκτός Βουλής, κάθε απόπειρα για επιστροφή του κ. Σαμαρά στη Ν.Δ. σταματούσε στον Κων. Μητσοτάκη και την Ντόρα Μπακογιάννη. Ακόμη και τον Μάρτιο του 2004 η πόρτα της επιστροφής ήταν κλειστή.
Ανοιξε δύο μήνες αργότερα, στις ευρωεκλογές, όταν η οικογένεια Μητσοτάκη εκτιμούσε ότι πλέον ο κ. Σαμαράς ήταν πολιτικά ανίσχυρος και δεν αποτελούσε κίνδυνο για τις φιλοδοξίες της τότε δημάρχου της Αθήνας, πολύ περισσότερο με τον «εξοστρακισμό» του στις Βρυξέλλες.
Στο μεσοδιάστημα, ο πόλεμος που είχε εξαπολύσει η οικογένεια Μητσοτάκη κατά του μεσσήνιου πολιτικού ήταν αμείλικτος και το 2000 είχε οδηγηθεί ακόμη και στα δικαστήρια, όταν ο επίτιμος πρόεδρος της Ν.Δ. είχε καταγγείλει τη δημιουργία της Πολιτικής Ανοιξης ως προϊόν «πολιτικής εξαγοράς» με αποκλειστικό στόχο την πτώση της κυβέρνησής του.
Την ίδια περίοδο, η κ. Μπακογιάννη δημόσια προειδοποιούσε τον Κώστα Καραμανλή ότι η επιστροφή Σαμαρά στο κόμμα θα οδηγούσε άμεσα στη δική της αποχώρηση από τη Ν.Δ. Πολλοί θεωρούν ότι η οριακή ήττα του 2000 είχε αναγκάσει τον τότε πρόεδρο του κόμματος να αναθεωρήσει κάθε σχέδιο για την επάνοδο Σαμαρά, καθώς είχε πειστεί ότι ακόμη και ένας υπόγειος πόλεμος από την πτέρυγα των μητσοτακικών αρκούσε για να ναρκοθετήσει την επιστροφή της Ν.Δ. στην εξουσία και την δική του, πρώτη εκλογική νίκη.
Δεν θέλει να παραμείνει στη σκιά της αδελφής του
Στο νέο γαλάζιο τοπίο, ο Αντώνης Σαμαράς έχει σύμμαχο τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος «αποκηρύσσει» πατέρα κι αδελφή. Η κατηγορηματική δήλωση του βουλευτή της Β΄ Αθηνών ότι δεν σκοπεύει να εγκαταλείψει τη Ν.Δ., αποτελεί πλήγμα στα σχέδια της κ. Μπακογιάννη (φωτό δεξιά) για τη δημιουργία νέου κόμματος.
Παράγοντες, που έχουν στενή σχέση με τον επίτιμο πρόεδρο της Ν.Δ. αναφέρουν ότι το πολιτικό ρήγμα στην οικογένεια Μητσοτάκη «δεν είναι προσχηματικό». Κατά τις ίδιες πηγές, ο Κυριάκος αποδέχθηκε, από το 2004 που βρίσκεται στη Βουλή, να παραμείνει στη σκιά της αδελφής του (κι εκτός κυβέρνησης), αναγνωρίζοντας την πρωτοκαθεδρία της. Αλλά ο κύκλος αυτός έκλεισε, όπως τονίζουν. Ο μικρός αδελφός τώρα ζητά τη δική του ευκαιρία.
Πηγή: Τα Νέα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου