Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009

Ο φίλος μου ο Αντώνης

Του Βασίλη Γούλα

«Δεν θα ξεχάσω ποτέ το Πάσχα του 1973. Οι δικοί μου είχαν καλέσει τον Γιώργο Παπανδρέου, τον Αντώνη Σαμαρά και το Στέφανο Μανουηλίδη. Είχαμε μαζευτεί όλοι στο σπίτι μου στη Βοστόνη. Ο πατέρας μου ήταν παλιός αντάρτης με τον Βελουχιώτη. Μάλιστα το ψεύτικο όνομά του ήταν Κατσαντώνης. Την ημέρα του Πάσχα, λοιπόν, ενώ είχαμε φάει και είχαμε πιει έβγαλε ένα πιστόλι και άρχισε να πυροβολεί στον αέρα. Για πότε σκόρπισαν τα παιδιά τρομαγμένα ποτέ δεν θα το ξεχάσω» λέει ο κ. Φίλιππος Τσιάρας, ένας από τους επιστήθιους φίλους του Αντώνη Σαμαρά τα χρόνια που ήταν φοιτητής στην Αμερική.

Ο Φίλιππος Τσιάρας γεννήθηκε στο New Hampshire των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Σπούδασε στο Άμχερστ της Μασαχουσέτης μαζί με τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Αντώνη Σαμαρά. Μιλώντας στο ΘΕΜΑ θυμήθηκε τη γνωριμία με τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, τις πλάκες τους, τις γυναίκες και τα ξέφρενα πάρτυ που διοργάνωναν.

«Ο φίλος μου ο Αντώνης Σαμαράς ήταν ένα κολεγιόπαιδο. Πάντα προσεγμένος στο ντύσιμό του, ψηλός και όμορφο αγόρι που κέντριζε το ενδιαφέρον των νεαρών γυναικών. Σε αντίθεση με τον Γιώργο Παπανδρέου που ήταν πιο χίπις με μακριά μαλλιά και μουστάκι», λέει χαριτολογώντας ο κ. Φίλιππος Τσιάρας.


Ο νέος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας ήθελε από εκείνα τα χρόνια να ασχοληθεί με την πολιτική. Αν και στην αρχή το έλεγε στους φίλους του μεταξύ σοβαρού και αστείου πάντα μέσα του ήξερε ότι θα πολεμήσει στην πολιτική σκακιέρα της Ελλάδας. «Ο Αντώνης πάντα ήθελε να γίνει πολιτικός. Αν και ήρθε στην Αμερική για να σπουδάσει ιατρική, γρήγορα τον κέρδισαν τα οικονομικά αλλά πάντα η μεγάλη του αγάπη και το πάθος, εκτός από τις ωραίες γυναίκες, ήταν η πολιτική. Θυμάμαι μου έλεγε πως αν γινόταν πρωθυπουργός, θα μου ανέθετε το υπουργείο Πολιτισμού. Τελικά έγινε υπουργός Πολιτισμού ο ίδιος. Τώρα πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, οπότε δεν το βρίσκω αδύνατο να γίνει κάποια στιγμή και πρωθυπουργός της χώρας».

Στα φοιτητικά του χρόνια στην Αμερική ο κ. Αντώνης Σαμαράς έκανε παρέα με τον αδερφό του Αλέξανδρο, τον Στέφανο Μανουηλίδη τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Φίλιππο Τσιάρα. «Ο Αντώνης έμενε έναν όροφο πάνω από εμένα μαζί με τον αδερφό του, ενώ ο Γιώργος έμενε δυο δωμάτια πιο πέρα από το δικό μου. Η γνωριμία μου με τον Αντώνη έγινε στο γήπεδο του κολεγίου.

Ο Αντώνης ήταν πάρα πολύ καλός παίκτης του τένις. Ήταν ήδη πρωταθλητής εφήβων στο τένις και το Άμχερστ είχε τα περισσότερα γήπεδα τένις ανά φοιτητή στην Αμερική. Εγώ όμως έπαιζα ποδόσφαιρο. Αλλά όχι το αμερικάνικο το ράγκμπι το σόκερ. Και με είδε ο Αντώνης τον τρόπο με τον οποίο έπαιζα και μου λέει «εσύ δεν πρέπει να είσαι Αμερικανάκι, κάπου από την Ευρώπη θα είσαι», Και του λέω ναι κατάγομαι από την Ελλάδα, αλλά γεννήθηκα στη Νέα Υόρκη. Και έτσι ξεκίνησε η φιλία μας, όπου μετά γνωριστήκαμε και με τους υπόλοιπους».

Όσον αφορά τις γυναίκες και τις επιδόσεις που είχε ο κ. Αντώνης Σαμαράς ο κ. Φίλιππος Τσιάρας είναι κατηγορηματικός «Όλες οι νεαρές όμορφες και άσχημες κοπέλες τον φώναζαν «Άντονι, Άντονι». Το Άμχερστ ήταν κολέγιο αρρένων, αλλά στην ίδια περιοχή υπήρχαν δυο κολέγια θηλέων, που ήταν πολύ μεγαλύτερα από το δικό μας. Σκεφτείτε ότι η αναλογία ήταν τέσσερα κορίτσια για ένα αγόρι. Και σε αυτή την ηλικία που ήμασταν τότε η τεστοστερόνη μας κυβερνούσε. Ο Αντώνης ήταν γυναικοκατακτητής, του άρεσαν οι μελαχρινές, αλλά δεν έλεγε όχι και στις ξανθιές».

Εκτός, όμως από τις γυναίκες και τον αθλητισμό ο κ. Φίλιππος Τσιάρας θυμάται και τα ξέφρενα πάρτι που διοργάνωναν. «Εμείς είχαμε τα mixers τα μεικτά πάρτι των φοιτητών του Άμχερστ και των κοριτσιών από τα κολέγια θηλέων που ήταν στην ίδια περιοχή. Θυμάμαι ο Γιώργος Παπανδρέου τραγουδούσε και έπαιζε κιθάρα, ενώ ο Αντώνης Σαμαράς έπαιζε ντράμς. Ήταν αχτύπητο δίδυμο και γινόταν πανικός. Έπαιζαν λίγο Ρόλινγκ Στόουνς, λίγο Μπίτλς και όλα τα κορίτσια τρελαινόντουσαν. Φυσικά άλλο ένα γεγονός που δεν θα ξεχάσω με τίποτα ήταν ότι αν και ο Αντώνης καταγόταν από τη Μεσσηνία δεν ήξερε τον καλαματιανό. Στην Αμερική τον έμαθε Εκεί έκανε τα πρώτα βήματα και πώς να χορεύει τον παραδοσιακό χορό».

Και βέβαια, εκείνη την εποχή υπήρχε το επαναστατικό στίγμα. Γιώργος Παπανδρέου και Αντώνης Σαμαράς όπως και οι Φίλιππος Τσιάρας και Στέφανος Μανουηλίδης έπαιρναν συχνά πυκνά μέρος σε διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις. Όλα όμως ξεκινούσαν από την πιτσαρία «Pizza Inn» του Έλληνα Κρις Μπέλ, που λέγεται ότι ήταν ξάδελφος του Νίκου Μπελογιάννη.

Σε εκείνη την πιτσαρία εργάστηκε για ένα διάστημα και ο Αντώνης Σαμαράς. «Ο Αντώνης, όταν γνωριστήκαμε με τον ιδιοκτήτη της πιτσαρίας που ήταν Έλληνας, πήγαινε κάποιες φορές και εργαζόταν εκεί. Το μαγαζί ήταν 2 χιλιόμετρα μακριά από το κολέγιο. Έμαθε να πετά το ζυμάρι στον αέρα και να φτιάχνει το φύλλο. Ήταν ωραίες οι πίτσες που έφτιαχνε».

Ο κ. Φίλιππος Τσιάρας ετοιμάζεται τον ερχόμενο Μάρτιο να έρθει στην Ελλάδα για μια έκθεσή του για τον Παρθενώνα που θα γίνει στο Ζάππειο, εκεί θα συναντήσει και τους παλιούς του συμφοιτητές και φίλους. «Θα τους καλέσω και τους δυο και τον Αντώνη και το Γιώργο, ελπίζω να έρθουν και να τα πούμε από κοντά».

Πηγή: Πρώτο Θέμα

Δεν υπάρχουν σχόλια: