Μούργος έφη…

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη

Ο Μούργος είναι φίλος μου. Δαλματός, πιτσιλωτός και παιχνιδιάρης. Μετανάστης αλλά νόμιμος και πλήρως προσαρμοσμένος, μετέχει του ελληνικού τρόπου. Τυπάκλα, μ’ ένα μάτι καφέ κι ένα μπλε. Ο Αντώνης τον πήρε πριν 7-8 χρόνια και κάθε φορά που μπαίνω ή βγαίνω στο σπίτι, του υποβάλλω τα σέβη μου. Μετά τα χαϊδολογήματα τα λέμε λίγο οι δυο μας, γιατί δεν σας το ‘πα αλλά ο Μούργος είναι ο ρουφιάνος μου. Επίσης εμπιστεύομαι το πολιτικό του κριτήριο.

Επειδή δεν έζησε το ’93, ήταν αγέννητος, δεν έχει την φόρτιση και τις προκαταλήψεις που ‘χουμε όλοι οι παλιοί φίλοι του αφεντικού του. Βέβαια αν και τα Δαλματίας έχουν την φήμη πολύ ήρεμων σκυλιών, άμα ο Μούργος δει ψηλό καράφλα με τικ στον ώμο γίνεται θηρίο. Είναι το ένστικτο προστασίας του αφέντη του προφανώς. Είμαι σίγουρος πως ο Αντώνης αν δεν φοβόταν πως θα τον κατηγορούσαν για νεποτισμό κάπου θα τον αξιοποιούσε κι αυτόν.

Χθες που πέρασα μια βόλτα απ’ το σπίτι, όταν έβγαινα του ‘κανα στη ζούλα νόημα να τα πούμε ιδιαιτέρως. Με πήγε στο γνωστό μέρος στον κήπο, πίσω από τα τρία μεγάλα πεύκα. Τον ρώτησα πως του φανήκανε οι τοποθετήσεις των τομεαρχών.

«Για τον Κυριάκο τρώγεσαι κι εσύ;», είπε. «Κοίτα να δεις, οι πρόγονοι μου τρέχανε σαν μαλάκες πίσω από τις άμαξες αλλά το Αφεντικό όπως ξέρεις μου το ‘χει λύσει το βιοποριστικό, friskies και καθαρό νεράκι, οπότε το ‘χω ρίξει στο διάβασμα τα βράδια, όταν δεν είμαι τ’ ανάσκελα μπροστά στο τζάκι. Τώρα είμαι στους κλασσικούς.

Λοιπόν, ο Μακιαβέλι λέει στον Ηγεμόνα: «Να έχεις τους φίλους σου κοντά σου και τους εχθρούς σου κοντύτερα». Γκέγκε; Πάντως ρε φίλε, πως είναι έτσι το βλέμμα του τύπου; Ξέρεις τα Παγκ, κάτι κοντά σκυλιά με πλακουτσωτή μούρη και γουρλωτά μάτια; Έ, έτσι κοιτάει αυτός. Κολονοσκόπηση του κάνουνε μονίμως; Είχαν έρθει βέβαια κάτι καλαματιανοί μουτζαχεντίν προχθές και προτείνανε στον δικό μας να κάνουμε κυνήγι αλεπούς, ν’ αμολήσουμε τον Κυριάκο στο δάσος και να τον κυνηγήσουμε με άλογα και σκυλιά. Το Αφεντικό τρόμαξε να τους πείσει ότι αυτό δεν θα θεωρηθεί ενωτική κίνηση. Εμένα τρέξανε τα σάλια μου αλλά τι να πω; Δεν είμαι καν μέλος του κόμματος.».

Του λέω, «ναι, ρε φίλε, αλλά την Ελίζα έπρεπε να βάλει στον τομέα Παιδείας; Δεν έπρεπε να βάλει κάποιον που να σηματοδοτεί κάτι πιο ρωμαλέο, πιο καινούργιο και ελληνοκεντρικό;». Ο Μούργος μου ζήτησε συγγνώμη για λίγο και πήγε σφαίρα να κατουρήσει τις τέσσερις γωνίες του κήπου για να φρεσκάρει τα «ορόσημα» του και γύρισε. «Να σου πω», μου λέει καθώς ξυνόταν, «εσύ κι όλοι οι ανυπόμονοι έξυπνοι, για πάρτε τον κατάλογο με τους 91 βουλευτές, πόσοι είναι. Τομείς κοινοβουλευτικού έργου είναι, άρα το Αφεντικό πρέπει να βάλει υποχρεωτικά βουλευτές κι όχι εξωκοινοβουλευτικούς. Αυτούς έχει, απ’ αυτούς πρέπει να βάλει. Πες μου εσύ ποιόν;

Η «χρυσή πεντάδα» του Καραμανλή, Ντόρα, Αρούλης κλπ είναι στην απέξω και σωστά, ποιον να ‘βαζε; Τον Γιακουμάτο; Σαν κάτι υπουργούς στην Παραγουάη είναι! Και για σκέψου, την έβαλε στη θέση της Ντόρας, θα πρέπει τώρα να σκιστεί, να λειώσει όλες της τις γόβες για να ανταποκριθεί στην ευκαιρία που της έδωσε. Το Αφεντικό είναι γάτα, κοίτα είπα γάτα κι εκνευρίστηκα!

Είναι ξύπνιος ρεεε, θα τους βάλει όλους στη γραμμή, θα πετάει το ξυλάκι του κομματικού καθήκοντος κι όποιος δεν το φέρνει πίσω, ουαί κι αλίμονο! Νέφτι και τενεκέδια δεμένα στην ουρά! Τώρα την κάνω, πάω να παίξω μπάλα με τον Κώστα, εγώ κάνω την Πανάθα στο τέρμα και τρώω γύρω στις 30 με 40 γκολάρες. Εσύ Πειραιώτης είσαι, ε; Δικός μας. Τους άλλους τους δαγκώνω.».Πήγα στο γραφείο, άνοιξα τον υπολογιστή και κοίταζα επί ώρα την λίστα με τους βουλευτές. Κοίτα να δεις που ο Μούργος έχει δίκιο….

Πηγή: Antinews