Ενα μέντιουμ στην εξιχνίαση εγκλημάτων

Η Ελένη Κικίδου σε φωτογραφία εκείνης της εποχής.

Μπορεί ένα μέντιουμ να βοηθήσει την αστυνομία στην εξιχνίαση εγκλημάτων; Η υπόθεση μοιάζει με σενάριο ταινίας, αλλά όσο παράξενο κι αν φαίνεται, μια τέτοια υπόθεση συνέβη στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του ’50.

Της Στελίνας Μαργαριτίδου
smargaritidou@makthes.gr

Η “Μακεδονία” φέρνει στο φως μια νέα διάσταση του αστυνομικού ρεπορτάζ της εποχής. Η διαισθητικός Ελένη Κικίδου, μία από τις γνωστότερες για τις τηλεπαθητικές ικανότητές της μαθήτρια του Άγγελου Τανάγρα, βοήθησε σε τουλάχιστον δύο γνωστές περιπτώσεις εγκλημάτων την ελληνική αστυνομία, δίνοντας σημαντικά στοιχεία που οδήγησαν στη σύλληψη των δραστών.

Ο ΔΡΑΚΟΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ

Στις 5 Αυγούστου του 1953, σε ένα απόμερο αλσύλλιο στη Βουλιαγμένη, διαπράττεται ένα στυγερό έγκλημα. Ο 35χρονος Θεόδωρος Δέγκλερης πυροβολήθηκε σχεδόν εξ επαφής, ενώ η φίλη του, Σοφία Μαναβάκη, καταφέρνει να γλιτώσει από τη μανία του δράστη και νοσηλεύεται τραυματισμένη.

Σ’ αυτή την περίεργη αστυνομική υπόθεση θα αναμιχθεί για πρώτη φορά στα ελληνικά χρονικά μία διαισθητικός: η Ελένη Κικίδου...
Η κοινωνία της Αθήνας αναστατώνεται ιδιαίτερα από το γεγονός, καθώς λίγες ημέρες νωρίτερα, στην ίδια ακριβώς περιοχή, συνέβη μία ακόμη απόπειρα δολοφονίας με στόχο ένα νεαρό ζευγάρι που βρισκόταν σε τρυφερές περιπτύξεις. Εκείνη τη φορά οι νέοι είχαν γλιτώσει παρά τρίχα από τις άγριες διαθέσεις ενός άγνωστου ανθρώπου που εμφανίστηκε ξαφνικά στο μέρος τους.

Ο Τύπος της εποχής ασχολείται εκτενώς όχι μόνο με τον φόβο του “Δράκου” που συνεχίζει να κινείται στο σκοτάδι, αλλά με τα ερωτικά σκάνδαλα που αναμένεται να βγουν στο φως από στιγμή σε στιγμή, καθώς είναι κοινό μυστικό ότι ο χώρος του αλσυλλίου είναι το ιδανικό καταφύγιο παράνομων ζευγαριών. Το δασάκι της Βουλιαγμένης μετατρέπεται σε κεντρικό πεδίο ερευνών. Οι δημοσιογράφοι έχουν τσιμπήσει... λαβράκι.

Ο αστυνομικός ρεπόρτερ της εφημερίδας “Μακεδονία” στις 11 Αυγούστου του 1953 περιγράφει το εκτενές παρασκήνιο της υπόθεσης, φωτίζοντας παράλληλα κάθε σχετική πτυχή της μοιραίας ερωτικής ιστορίας:

“Ας ρίξουμε μια ματιά στο ειδύλλιο του Θόδωρου και της Σοφίας που κατέληξε σε τόσο κακό τέλος με τέσσερις πυροβολισμούς μέσα στη νύχτα και ας προσπαθήσουμε να προσανατολιστούμε προς μερικά σημεία που ίσως οδηγήσουν στην λύσιν του μυστηρίου, εκτός εάν το περιπλέξουν περισσότερο”.

Η υπόθεση έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που κάνουν ένα ρεπορτάζ “καυτό”, μέχρι και σήμερα. Άλλωστε το συγκεκριμένο αλσύλλιο, που αποτελεί τόπο συνάντησης πολλών παράνομων ζευγαριών, έχει πολλές πικάντικες ιστορίες να δώσει.

Ο γνωστός εκείνη την εποχή αστυνομικός ρεπόρτερ Θεόδωρος Δράκος, που εργάζεται στις εφημερίδες “Ακρόπολις” και “Απογευματινή”, γνωρίζει προσωπικά την Ελένη Κικίδου και απευθύνεται σ’ αυτήν για να ζητήσει τη βοήθειά της.

Η Ελένη Κικίδου, γνωστή για τις τηλεπαθητικές της ικανότητες, είναι μία από τις μαθήτριες του ερευνητή παραψυχολογικών φαινομένων και γνωστού λογοτέχνη Άγγελου Τανάγρα, ο οποίος χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης από τον επιστημονικό κόσμο της εποχής. Ο δημοσιογράφος, κάνοντας χρήση και των καλών επαφών που έχει με την αστυνομία, πείθει την Ελένη Κικίδου να πειραματιστεί στον τόπο του εγκλήματος. Να αυτοϋπνωτιστεί δηλαδή για να μπορέσει να “δει” τον δράστη.

Η μέθοδος είναι πρωτοφανής για τα ελληνικά χρονικά αλλά και για τα δεδομένα της εποχής. Να πώς περιγράφεται από τον Τύπο την επόμενη ημέρα:

“Η κ. Κικίδου, συνοδευομένη από τον συντάκτην της δημοσιευσάσης την είδησιν εφημερίδος, μετέβη στον τόπο του εγκλήματος και πεσούσα εις κατάστασιν καταληψίας έζησε την στιγμήν του φόνου καθώς και όλα όσα επακολούθησαν κατ’ αυτήν. Τα πράγματα συνέβησαν ως εξής:

Ο δολοφόνος επλησίασεν το ζεύγος εκ των όπισθεν και παρηκολούθησεν επί τρία τέταρτα της ώρας το ζεύγος, τας τρυφερότητας του Δέγκλερη και της Σοφίας. Όταν οι τρυφερότητες αυτές έφτασαν εις κατακόρυφον ο δολοφόνος με φοβεράν ψυχραιμίαν και κακίαν σκόπευσε και πυροβόλησεν και ύστερα απεμακρύνθη και αφού απέκρυψε το πιστόλι κάτω από έναν βράχον, επανήλθε προς το μέρος του φόνου. Έσκυψε δήθεν διά να εξετάσει τον σφυγμό του Δέγκλερη και αφήρεσε το ρολόι του πτώματος καθώς και την τσάνταν της Σοφίας. Κατόπιν εξηφανίσθη τραπείς προς τον Λαιμόν. Εκεί τον είδε κάποιος ξανθός κοντός άνθρωπος, ο οποίος και τον αναγνώρισε”.

Η Ελένη Κικίδου δίνει και άλλες συγκλονιστικές πληροφορίες: Ο δολοφόνος σύμφωνα με την περιγραφή της έχει μια ουλή στο μάγουλο, πολλά από τα δόντια του είναι χαλασμένα, και τη νύχτα του φόνου φορούσε σκούρο παντελόνι, πουκάμισο με κοντά μανίκια και καφέ πέδιλα νούμερο 42 λίγο φθαρμένα. Ο φόνος έγινε με πιστόλι μετρίου μεγέθους, το οποίο ο δράστης είχε κλέψει πριν από καιρό.

Η διαισθητικός δίνει και σαφείς πληροφορίες για το πού βρισκόταν ο δράστης: ο δολοφόνος εργάζεται σε μαγειρείο εξοχικού κέντρου που βρίσκεται απέναντι από τον τόπο που έγινε το έγκλημα, στο Λαιμό της Βουλιαγμένης. Βγαίνει έξω μόνο τη νύχτα για να κοιμηθεί στο ύπαιθρο, σε μέρος όπου δεν έχει δέντρα.

Η αστυνομία αξιοποιεί τις πληροφορίες. Η αντίστροφη μέτρηση για τη σύλληψη του δράστη έχει ξεκινήσει. Στις 2 Σεπτεμβρίου ο Μιχάλης Στεφανόπουλος συλλαμβάνεται στο σπίτι του στην περιοχή του Λυκαβηττού και ομολογεί το έγκλημα.

ΜΙΑ ΡΟΖ ΙΣΤΟΡΙΑ

Μετά από τέσσερα καλοκαίρια, στα μέσα του Αυγούστου του 1957, την ώρα που οι περισσότεροι Έλληνες βρίσκονταν στις διακοπές τους, στην περιοχή του Κολωνού στην Αθήνα ένας σιδηροδρομικός υπάλληλος, ο Δημήτρης Πεπές, βρίσκεται νεκρός στο διαμέρισμά του.

Οι εφημερίδες της εποχής αναφέρονται σε ένα στυγερό έγκλημα και από την πρώτη στιγμή εντοπίζουν ομοιότητες με μια άλλη δολοφονία που είχε γίνει λίγο καιρό πριν, ενός 40χρονου Ελληνογάλλου γνωστού με το όνομα Βιλλιέτ.
Στα δημοσιογραφικά γραφεία έχουν αρχίσει περίεργα σχόλια... Ήδη στοιχεία από τον τόπο του εγκλήματος οδηγούν τους αστυνομικούς σε συμπεράσματα που σοκάρουν τα ήθη της εποχής!

Και σ’ αυτή την περίπτωση καλείται από τον φίλο της, αστυνομικό συντάκτη, η γνωστή διαισθητικός Ελένη Κικίδου. Λίγα 24ωρα αργότερα ο δράστης, ένας υπεράνω πάσης υποψίας οικογενειάρχης, όπως ήταν και το ίδιο το θύμα, οδηγείται στην ασφάλεια. Μεγάλα αποσπάσματα από το ανακριτικό υλικό δημοσιεύονται αυτούσια σε εφημερίδες της εποχής. Η ροζ ιστορία ξεσηκώνει και εξιτάρει το αναγνωστικό κοινό!

Η φήμη της Ελένης Κικίδου εκτοξεύεται στα ύψη. Το όνομά της γίνεται ακόμη και νούμερο σε επιθεώρηση! Η ίδια μέχρι και το τέλος της ζωής της δεν θα σταματήσει να κάνει αποκαλύψεις, μακριά όμως από τα φώτα της δημοσιότητας. Θα προβλέψει τη δολοφονία του Τζον Κένεντι και την οικολογική καταστροφή. Θα στηλιτεύσει τους αγύρτες και απατεώνες και με συνεντεύξεις της θα καταγγείλει τους δήθεν μάγους, τις καφετζούδες και τις χαρτορίχτρες που εκμεταλλεύονται τις αδυναμίες των ανθρώπων.
Η ζωή της Ελένης Κικίδου και αποκαλύψεις από τη δράση της θα κυκλοφορήσουν σύντομα σε βιβλίο.


Λεξικό όρων

Διαίσθηση - διόραση: Το αποτέλεσμα του τρόπου με τον οποίο ο εγκέφαλος επεξεργάζεται πληροφορίες που υπάρχουν στο υποσυνείδητο. Διαίσθηση είναι η άμεση αντίληψη γεγονότων μόνο με το ένστικτο.

Τηλεπάθεια: Ψυχικό φαινόμενο μεταβίβασης σκέψης, εικόνων, παραστάσεων, χωρίς τη μεσολάβηση ενός διαύλου επικοινωνίας. Στο φαινόμενο τηλεπάθειας παίρνουν μέρος ένας άνθρωπος-πομπός, ο οποίος μεταδίδει εικόνες και σκέψεις, και ένας δέκτης, ο οποίος τις λαμβάνει.

Ύπνωση - αυτοΰπνωση: Μια διαδικασία που μοιάζει με αυτή του ύπνου. Στη διάρκεια της ύπνωσης το άτομο εισέρχεται σε μια άλλη κατάσταση, είναι συγκεντρωμένο στον εαυτό του και δεν έχει επαφή με το εξωτερικό περιβάλλον. Η αυτοΰπνωση επιτυγχάνεται χωρίς τη μεσολάβηση άλλου ατόμου.


Σχετικά επιστημονικά θέματα

- Ο καθηγητής κλινικής ψυχολογίας Venon Neppe έχει ασχοληθεί διεξοδικά με τις διαταραχές του εγκεφάλου. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνάς του, άτομα που έχουν παρουσιάσει διαταραχές στη λειτουργία του εγκεφάλου τους έχουν κατά καιρούς βιώσει παραψυχολογικές εμπειρίες. Ωστόσο δεν έχουν καθοριστεί με ακρίβεια οι παράμετροι συσχέτισης των δύο φαινομένων. Βλ. περισσότερα στην ιστοσελίδα www.brainvoyage.com.

- Ο καθηγητής νευροβιολογίας στο Πανεπιστημιακό Κολέγιο του Λονδίνου Semir Zeki έγινε παγκόσμια γνωστός για τη θεωρία της εσωτερικής όρασης. Σύμφωνα με την άποψή του, βλέπουμε και αντιλαμβανόμαστε όχι με τα μάτια μας αλλά με τον εγκέφαλό μας. Από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης έχει κυκλοφορήσει το βιβλίο του “Εσωτερική όραση”, όπου διατυπώνεται η άποψη ότι “οι θεωρίες της τέχνης δεν ολοκληρώνονται χωρίς τη γνώση του εγκεφάλου”.

- Θεωρία της Συγχρονικότητας του Καρλ Γιουγκ. Σύμφωνα με τον Γιουγκ, τυχαία γεγονότα συχνά συνδυάζονται μεταξύ τους σε μια αλληλουχία και προκαλούν ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα.

Πηγή: Μακεδονία