Θύμα ξυλοδαρμού φιλήσυχος μουσουλμάνος ιερωμένος που βρέθηκε στην Θεσσαλονίκη

ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΚΟΜΟΤΗΝΑΙΟΥ

Από ευέξαπτο μοτοσικλετιστή που νόμιζε ότι τον καθυστερούσε στην κυκλοφορία
Του έσπασε το παρμπρίζ με την γροθιά του, προκάλεσε φθορές στο Ι.Χ., τον τραυμάτισε στο λαιμό και το πρόσωπο, ενώ επιτέθηκε και στην σύζυγό του

Μετά τις πρώτες βοήθειες σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης κατέθεσε μήνυση στο αστυνομικό τμήμα Κομοτηνής, ζητώντας την παραδειγματική τιμωρία του νεαρού

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Μελαχροινή Μαρτίδου

Μια απίστευτη περιπέτεια έζησε φιλήσυχος ιερωμένος μουσουλμάνος από την Κομοτηνή που έπεσε θύμα ξυλοδαρμού από ευέξαπτο μηχανόβιο χωρίς να προκαλέσει την οργισμένη αντίδρασή του γιατί νόμιζε ότι τον καθυστερούσε σε μποτιλιάρισμα στην εθνική οδό…

Ο κ. Σαδουλάχ που κατέληξε στο νοσοκομείο από τις γροθιές, μπουνιές και την απρόκλητη επίθεση του νεαρού, κατέληξε στο νοσοκομείο και όταν μετά το σοκ που υπέστη συνήλθε, επέστρεψε με ταξί στην πόλη μας και αμέσως έσπευσε στο αστυνομικό τμήμα όπου κατέθεσε μήνυση κατά του μοτοσικλετιστή που για καλή του τύχη πρόλαβε να πάρει το νούμερο της μηχανής και να εντοπιστεί η προέλευσή της. Ο ίδιος θα αναζητηθεί από τις αστυνομικές αρχές, αφού σε βάρος του υποβλήθηκε ήδη μήνυση.

Ο ιερωμένος που είναι και επαγγελματίας δεν πιστεύει αυτό που έζησε. Έχει ακόμη τα τραύματα στο λαιμό, καρούμπαλα στο κεφάλι, ενώ είναι αναστατωμένες, αφού πριν ένα χρόνο είχε περάσει εγκεφαλικό και όλη αυτή η περιπέτεια του ξαναέφερε τις εικόνες εκείνης της κατάστασης. Ζει με το φόβο, ενώ και το αυτοκίνητό του έχει υποστεί μεγάλες ζημιές. Ας ακούσουμε όμως την περιγραφή του που τα λέει όλα.


Κύριε Σαδουλάχ, ζήσατε μια μεγάλη περιπέτεια στην Θεσσαλονίκη. Εσείς πηγαίνατε την σύζυγο σας στο νοσοκομείο και καθ΄οδόν τι σας συνέβη;

-Παρασκευή πρωί ξεκίνησα από την Κομοτηνή κατά τις 7, μόλις έφτασα από τον περιφερειακό δρόμο Ασβεστοχωρίου, η λουρίδα που προχωρούσαμε ήταν γεμάτη από αυτοκίνητα, μηχανάκια, προχωρούσαν, αλλά μια μηχανή με τον αναβάτη της που φορούσε κράνος, πήγαινε μια αριστερά, μια δεξιά, μια αριστερά, εντέλει σ’ ένα σημείο πριν το Ασβεστοχώρι μπλόκαραν και οι δύο λουρίδες, αριστερή και δεξιά και αυτός έμεινε ανάμεσα στις δύο λουρίδες και ήταν δίπλα στον καθρέφτη μου και έβριζε. Το παράθυρο μου ήταν μισοάνοιχτο και του λέω, «γιατί βρε αγόρι μου δεν πήγες από δεξιά, εφόσον καταλαβαίνεις ότι αν είσαι ενδιάμεσα θα σφιχτείς».

Άρχισε να με βρίζει με ακατανόμαστες φράσεις και σε μια φάση δίνει μια γροθιά στον καθρέπτη τον σπάζει και φεύγει. Όμως είδα από μακριά, μπροστά μου έστριψε σ’ ένα δρομάκι στα 500 μέτρα, το κατάλαβα και μόλις έφτασα σ’ εκείνο τον δρόμο δεξιά, κάτι έκανε εκεί ίσως μάτωσε το χέρι του, δεν κατάλαβα, έβγαλε όμως το κράνος του και πήγαινε σιγά-σιγά. Μόλις έφτασα δίπλα του πέταξε την μηχανή, μόλις με είδε και όρμηξε πάνω μου για να με δείρει, από το παράθυρο. Μάγκωσε την πόρτα από την κάσα για να με δείρει. Εγώ τρομοκρατήθηκα και πάτησα το γκάζι και τον έσυρα για κανά δύο μέτρα, μετά άφησε το παράθυρο, ενώ συνέχισε να βρίζει και εγώ είπα να φύγω προς το νοσοκομείο, να συνεχίσω την δουλειά μου.

Είχατε την σύζυγο σας μέσα στο αυτοκίνητο;

-Ναι, πηγαίναμε στον γιατρό της στο νοσοκομείο Παπανικολάου. Η γυναίκα μου τρομοκρατήθηκε, την πήραν τα κλάματα, έχει και πρόβλημα με την καρδιά της. Τέλος πάντως εγώ συνέχισα την πορεία μου για κάποια χιλιόμετρα και μόλις έφτασα στο Ασβεστοχώρι, μπροστά από το δημαρχείο του Χορτιάτη πάλι μπλόκαρε η λουρίδα και ήμασταν σχεδόν σταματημένοι. Πότε ήρθε και πότε ανέβηκε πάνω στο καπό μπροστά μου, αυτός ο σωματώδης νεαρός δεν το κατάλαβα. Έδωσε μια κλοτσιά στο μπροστινό παρμπρίζ, ακριβώς στο πρόσωπο μου. Το παρμπρίζ διαλύθηκε, ο ίδιος πήδηξε κάτω με φοβερή σβελτάδα ήρθε από το παράθυρο μου που ήταν μισάνοιχτο, το έσπασε κι εκείνο και με άρπαξε από τον λαιμό, θέλοντας να με τραβήξει έξω για να με δείρει, αλλά όταν έσπασε το παράθυρο σε μια στιγμή μου έδωσε μια στο κεφάλι και έκανα καρούμπαλο, ευτυχώς το παράθυρο δεν είναι γυαλί και τα κομμάτια έπεσαν κάτω. Μου έδωσε καμπόσες, η γυναίκα μου πήγε να με τραβήξει μέσα και στο χέρι της έπεσαν κάποιες γροθιές και ακόμη είναι μελανιασμένο. Με τον θόρυβο και την φασαρία πετάχτηκαν περιοίκοι…

Κάποιος γύρω δεν έσπευσε να βοηθήσει, οδηγοί από τα άλλα αυτοκίνητα;

-Οι υπάλληλοι του δήμου Χορτιάτη βγήκαν όλοι έξω, πήγαν να με γλυτώσουν, αλλά αυτός ήταν σαν γορίλας, με υπερφυσική δύναμη και όγκο, ξέφυγε κι από εκείνους κι μου έσπασε και το πίσω παράθυρο σε μια προσπάθεια να εκτονωθεί. Αλήθεια από τι;

Εσείς τι σκεφτήκατε, ήρθε το τέλος μου;

-Πράγματι. Επειδή έχει μόνο ένα χρόνο που πέρασα εγκεφαλικό έπαθα σοκ και έμεινα ακίνητος κι αυτός σηκώθηκε κι έφυγε. Οι υπάλληλοι του δήμου προσπάθησαν να δουν την πινακίδα του, αλλά είχε την εξυπνάδα να την τσαλακώσει, για να μην την δούμε. Μας πήγαν στο νοσοκομείο Παπανικολάου και με ξάπλωσαν, την γυναίκα μου την εξέτασε ο γιατρός, καταλήξαμε στην α’ χειρουργική. Μου κάνανε κάποια ένεση και συνήλθα και τότε θυμήθηκα τον αριθμό της μοτοσυκλέτας που τον είχα συγκρατήσει από τις πρώτες ενδείξεις ενοχλήσεων που είχαμε και είπα στην γυναίκα μου ότι αυτός πρέπει να είναι ο αριθμός, και πήρα τηλέφωνο στην ασφαλιστική μου για να το ψάξουν και πράγματι όταν το ψάξανε βρήκαν το όνομα του. Ήρθε το 100, πήραν τα στοιχεία και όταν με ρώτησαν ποιος με χτύπησε του λέω που να ξέρω, είπαν και οι υπάλληλοι ότι ξέφυγε χωρίς να τον γνωρίσουμε με το κράνος στο κεφάλι.

Πολύ μεγάλη περιπέτεια, από το τίποτα. Τόσο χρονών γίνατε τέτοιο πράγμα δεν ξαναείδατε;

-Όχι, από το 1980 οδηγώ, πρώτη φορά βλέπω τέτοιο πράγμα. Δηλαδή, ο άνθρωπος δεν ήταν λογικός. Ένας λογικός άνθρωπος δεν συμπεριφέρεται έτσι κι εγώ γυμναστής είμαι, TAE KBON DO ξέρω, αλλά με μια γροθιά να σπάσεις το παρμπρίζ είναι φύση αδύνατο, γιατί έχει καμπύλη, έχει μεμβράνες, είναι πολύ δύσκολο να σπάσεις αυτό το τζάμι.

Πολύ μεγάλη η ζημιά στο αυτοκίνητό σας;

-Τρία τζάμια, ο καθρέφτης, το καπό, αυτά τουλάχιστον είδα, γιατί δεν πρόσεξα καλά, λόγω του εγκεφαλικού που είχα περάσει, εκείνη την ώρα ζαλίστηκα, μόνο αναπνοή που έπαιρνα και που με πήγε ο ταξιτζής στο νοσοκομείο, μόνο αυτό θυμάμαι.

Τώρα τα επόμενα βήματα σας;

-Καταθέσαμε μήνυση, η ασφάλεια μου είπε, γιατί τους ρώτησα που να τις κάνω τις ενέργειες, στην Θεσσαλονίκη ή στην Κομοτηνή και μου είπαν εδώ στην Κομοτηνή. Ο ταξιτζής με κατέβασε στον δήμο Χορτιάτη, πήγα στα παιδιά, με γνώρισαν, και τους είπα ότι θα σας έχω ανάγκη, αν μπορείτε να με βοηθήσετε, μια κουβέντα να πείτε. Μερικοί δίστασαν, αλλά ένας καλός μου είπε έχουμε δικηγόρο επάνω, πες του να συμφωνήσετε, και μιλήσαμε, ώστε να έρθουν μάρτυρες ή να γράψουν ένα χαρτί περιγράφοντας ότι είδαν απλά».

Πηγή: Χρόνος