Bόλτα στο λιμάνι
Mε τίτλο «Πράξις: Tέχνη σε αβέβαιους καιρούς» η 2η Mπιενάλε της Θεσσαλονίκης φιλοξενεί καλλιτέχνες των οποίων το έργο αφήνει ανοιχτό το ζήτημα της ερμηνείας του σύγχρονου κόσμου
Η 2η Μπιενάλε της Θεσσαλονίκης απλώνεται στο λιμάνι και σε χώρους σε όλο το κέντρο της πόλης, ξέροντας τι θέλει να πει και αφήνοντας τις ερμηνείες των έργων να ανασαίνουν. Ο τίτλος της είναι: «Πράξις: Τέχνη σε αβέβαιους καιρούς», οι επιμελήτριες τρεις και οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες περίπου 60. Η Γκαμπριέλα Σαλγκάντο, η Μπίσι Σίλβα και η Σιραγώ Τσιάρα διάλεξαν εκείνους των οποίων το έργο αφήνει ανοιχτό το ζήτημα της ερμηνείας του νέου αβέβαιου κόσμου μας, δημιούργησαν μικρές αφηγήσεις σε κάθε περίπατο στους χώρους και έδωσαν βήμα σε διαφορετικές περιοχές καλλιτεχνικών εκφραστικών μέσων.
Ρωσία - Αφρική - Ευρώπη
Οι χώρες από τις οποίες έρχονται αρκετοί από τους καλλιτέχνες είναι η Ρωσία, η Αφρική αλλά και η Ευρώπη, ενώ η Αποθήκη Γ στο λιμάνι φιλοξενεί άλλοτε με χιούμορ, άλλοτε με στοχασμό μερικά από τα θέματα της κοινωνίας που όλους μάς απασχόλησαν τα τελευταία χρόνια. Για παράδειγμα η ομάδα «Chto delat?» (Τι μέλλει γενέσθαι?) από την Πετρούπολη δημιούργησε το πρότζεκτ «Νίκη κατά του Πραξικοπήματος». Το έργο τους πραγματεύεται τα γεγονότα, τις ελπίδες και τις κοινωνικές δομές την περίοδο της περεστρόικα το 1991.
Σε άλλο ύφος η Μαρία Λοϊζίδη εκθέτει μια καταπληκτική βιτρίνα, έπιπλο-δωμάτιο για να κατοικεί αιωνίως η Dentelliere της, μένοντας πιστή στην αξία του εργόχειρου, κάνοντας μια τέχνη επίσης πιστή σε... αβέβαιους καιρούς. Τονίζοντας την αξιόλογη συμμετοχή Ελλήνων καλλιτεχνών, θα λέγαμε ότι η σχέση-διάλογος που προκύπτει από τα έργα είναι αντίστοιχος των πραγμάτων που οι καλλιτέχνες βιώνουν. Ο Ιταλός Πάολο Τσιαζέρα παρουσιάζει μέσα από βίντεο προβολές, γλυπτά και σχέδια (Αποθ. 13-λιμάνι) το ζήτημα της μνημειακής αναπαράστασης τεσσάρων εμβληματικών φυσιογνωμιών από τον χώρο του πνεύματος, παίζει με την κατασκευή των αδριάντων τους και εμφανίζει τη μνήμη σαν μια κατασκευή.
Αντίθετα ο Μάριος Σπηλιόπουλος, στο λιμάνι και αυτός, εκθέτει τις μνήμες του από τη Θεσσαλονίκη, τους φίλους και τα στέκια, ως ένα πολύτιμο αρχείο, ατομικής και συλλογικής συνείδησης. Στο Κτίριο των Παλαιών Ψυγείων είδαμε επίσης πολύ καλά έργα, ευφάνταστα στημένα -εξάλλου ο χώρος βοηθά-, ανάμεσά τους η εγκατάσταση τεσσάρων Ελληνίδων εικαστικών (Κάσση, Νομίδου, Πολίτη, Χρηστέα) ένα Σπίτι που αποκαλύπτει τη ζωή του....Οικοδέσποινες σε αβέβαιους καιρούς.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ
katzachar@yahoo.gr
Πηγή: Έθνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου