Θα μισώ μέχρι να πεθάνω.

"...Αγαπητέ συντοπίτη κ. Γιαννιώτη. Αν αφαιρέσεις κάτι από το γράμμα μου αυτό προτιμώ καλύτερα να το πετάξεις. Ξέρω ότι ασχολήθηκες πάρα πολύ με τα ναρκωτικά και λαβαίνω το θάρος να σου γράψω μερικά πράγματα. Πιστεύω ότι έχεις ένα μπλόκ πολύ σεβαστό για τον αναγνώστη αλλά και επειδή παρουσιάζεις τα θέματα σού με ευαισθησία.

Έχω τρία παιδιά αγόρια τα οποία υπηρέτησαν την πατρίδα τους χωρίς καμία μέρα φυλακή. Ο μεγάλος μου γιός είναι στα ναρκωτικά. Ο μεσαίος είναι άνεργος και ο μικρότερος έχει λίγο καιρό που απολύθηκε από το στρατό. Όλοι συντηρούμαστε από τη σύνταξη του λατρεμένου και συχωρεμένου άντρα μου. Εγώ μόνο εργάζομαι σε μια πτηνοτροφική μονάδα ως εργάτρια και μετακινούμε με ένα αυτοκινητάκι 25 χρόνων.

Χτύπησα πόρτες πολλές και δεν με βοήθησε κανείς. Ούτε και για το μεγάλο παιδί μου που είναι πάνω από δέκα χρόνια στην ηρωίνη. Δε ζητάω οίκτο από κανέναν. Με μίσος και με μεγάλη οργή παρακολουθώ τη στάση που κρατάνε τα αριστερά κόματα απέναντι στους λαθρομετανάστες Πακιστανούς Αφγανούς Ινδούς και άλλους σε σημείο που κάνουν συναυλίες και πορείες για χατήρι τους και για τα δικά μου τα παιδιά δεν καταδέχονται να τους δίνουν ούτε μια τσίχλα πατημένη.

Δεν τολμάω να σταματήσω σε φανάρι και έρχονται με τα σφουγγάρια να καθαρίσουν το παμπρίζ για να τους δώσω έστω ένα μικρό φιλοδώρημα. Δεν ανοίγω ούτε το τζάμι μου. Τους μίσησα και αυτούς εξαιτίας των αριστερών. Σκέπτομαι ότι αυτούς κάποιοι τους υποστηρίζουν ενώ τα δικά μου παιδιά που υπηρέτησαν την πατρίδα είναι παραπεταμένα. Θα μισώ τους αριστερούς για αυτή τη στάση τους μέχρι να πεθάνω. Και μακάρι να παθάνουν πρώτα αυτοί και μετά εγώ. Τους μισώ Γιαννιώτη και ορκίζομαι για αυτό.

Μαζί με αυτούς θα μισώ μέχρι να πεθάνω και τους πολιτικούς του σήμερα και του χθές γιατί προτίμησαν να προσλάβουν στις εργασίες τους ξένους αφήνοντας τα τρία παλληκάρια μου στη φτώχει και στα ναρκωτικά. Ούτε και με νιάζει πως θα με χαρακτηρίσεις ρατσίστρια και όπως αλλιώς θέλεις. Θα τους μισώ μέχρι να πεθάνω. Η γούνα μου είναι καμένη.

Σκέπτομαι να ακολουθήσω τον συχωρεμένο τον άντρα μου. Δεν μπορώ να ζήσω μέσα σε ένα απέραντο μίσος. Συγνώμη για αυτά. Θέλω να τα διαβάσουν έστω λίγοι άνθρωποι. Ξυπνώ και κοιμάμαι με μίσος για αυτούς που με κατάντησαν έτσι μα πιο πολύ τα παιδιά μου. Θα περιμένω να τα δω γραμμένα στο μπλόκ σου. Σε ευχαριστώ. Γεωργία Ντ. ..."

Από το gianniotis.gr