Ο Κολοσσός του Αμαρουσίου

Σιωπή αιώνες μετά από αιώνες σιωπής,
αιώνες που στο πέρασμά τους
η γη σκεπάστηκε μ' ένα καταπράσινο μαλακό χαλί
μια μυστηριακή φυλή ξεπετιέται από το τίποτα
και κατεβαίνει στη χώρα της Αργολίδας.

Είναι μυστηριακή, γιατί οι άνθρωποι
έχουν ξεχάσει το πρόσωπο των Θεών.
Οι Θεοί ξαναγυρίζουν,
με πλήρη εξάρτηση, ανθρωπόμορφοι,
ξέρουν να καβαλικεύουν τ' άλογα,
να πιάνουν την ασπίδα, το κοντάρι,
να σκαλίζουν πολύτιμα στολίδια, να λιώσουν μέταλλα,
να χαράξουν ζωντανές εικόνες από τον πόλεμο και τον έρωτα
πάνω στις γυαλιστερές λάμες των σπαθιών τους.

Οι Θεοί δρασκελίζουν τα ηλιόλουστα λιβάδια,
γιγάντιοι, άφοβοι,
με βλέμμα ανατριχιαστικά αγνό και ανοιχτό.
Ένας κόσμος φωτός γεννιέται.
Ο άνθρωπος αντικρίζει τον άνθρωπο με καινούργια μάτια.

Νοιώθει δέος,
μαγεμένος απ' την ίδια την αστραφτερή του εικόνα
που βλέπει παντού.
Κι έτσι συνεχίζει, καταπίνοντας τους αιώνες
σα σταγόνες νερό, σαν ποίημα...

Χένρυ Μίλλερ