40.000 στρέμματα στο σχέδιο πόλης

Γενικά πολεοδομικά σχέδια (ΓΠΣ) αποκτούν όλοι οι δήμοι της Χαλκιδικής, εκτός του Ανθεμούντα.

Πέντε από αυτά έχουν ήδη ολοκληρωθεί, τέσσερα είναι στο τελικό στάδιο και σε τέσσερα εμφανίζονται μεγάλες καθυστερήσεις. Με την ολοκλήρωση όλων των ΓΠΣ υπολογίζεται ότι θα ενταχτούν συνολικά στο νομό περίπου 40.000 στρέμματα.

Το δυστύχημα είναι ότι τόσο οι τοπικές κοινωνίες και αρχές, όσο και οι επενδυτές αντιμετωπίζουν τα ΓΠΣ ως ακόμη μια ευκαιρία συγκυριακού πλουτισμού, παρά το γεγονός ότι τους δίνεται η ευκαιρία να αναβαθμίσουν τις υπηρεσίες που παρέχουν και να προσελκύσουν περισσότερο και ποιοτικότερο τουρισμό, αλλά και να προστατεύσουν το φυσικό πλούτο, αναδεικνύοντάς τον.

Κυριότερο χωροταξικό πρόβλημα της Χαλκιδικής είναι η άναρχη οικιστική και τουριστική ανάπτυξη, ενώ ως «τελευταία» ευκαιρία για να αντιμετωπίσει την υποβάθμιση ο νομός προβάλλει το νέο χωροταξικό, ειδικά για τον τουρισμό.

Αυτά επισήμανε στη χτεσινοβραδινή εκδήλωση του Επιμελητηρίου Χαλκιδικής, του Συλλόγου Μεσιτών Αστικών Συμβάσεων του νομού και του Τεχνικού Επιμελητηρίου Χαλκιδικής, ο πολεοδόμος - χωροτάκτης, δρ Κωνσταντίνος Χριστιανόπουλος. Η εκδήλωση του Επιμελητηρίου Χαλκιδικής είχε θέμα «Γενικός Πολεοδομικός Σχεδιασμός - Ενεργειακή Απόδοση Κτιρίων και Τρόποι Εξοικονόμησης Ενέργειας - Χρηματοδοτούμενα Προγράμματα 4ης Προγραμματικής Περιόδου».

Στρεβλή ανάπτυξη

Σύμφωνα με τον κ. Χριστιανόπουλο, «στη Χαλκιδική, η αναπτυξιακή διαδικασία, τις τελευταίες δεκαετίες, στηρίχτηκε στην τεράστια ανάπτυξη του τουρισμού-παραθερισμού και της αναψυχής, που εκμεταλλεύτηκε το στρατηγικό πλεονέκτημα, που αποτελεί το ιδιαίτερα ενδιαφέρον φυσικό περιβάλλον, και στήριξε τις εμπορικές, βιομηχανικές, οικιστικές και άλλες δραστηριότητες. Η άναρχη οικιστική και τουριστική ανάπτυξη δημιούργησε μια σειρά από προβλήματα που, σε συνδυασμό με την έλλειψη υποδομών και την άνιση κατανομή της ανάπτυξης στο γεωγραφικό χώρο της Χαλκιδικής, καθιστά απαραίτητη την προώθηση του χωροταξικού-περιβαλλοντικού σχεδιασμού, αλλά και την ποιοτική άνοδο των προδιαγραφών, ώστε η ανάπτυξη να μην κατευθύνεται αποκλειστικά στο μαζικό τουρισμό-παραθερισμό».

Ο κ. Χριστιανόπουλος ανέφερε ότι θα πρέπει να προσεχτούν στο πλαίσιο του χωροταξικού σχεδιασμού στη Χαλκιδική οι στόχοι του ειδικού πλαισίου για τον τουρισμό, «όπως η ποιοτική και περιβαλλοντική αναβάθμιση, η θεματική χρονική και χωρική διερεύνηση της τουριστικής δραστηριότητας, η προώθηση μιας υγιούς επιχειρηματικότητας υψηλού επιπέδου, η προσαρμογή στις φυσικές, πολιτιστικές, οικονομικές και κοινωνικές ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής, η διάχυση της ανάπτυξης σε ευρύτερες γεωγραφικές ενότητες, η ανάπτυξη στα πλαίσια μιας αειφόρου, ισόρροπης , ολοκληρωμένης διαχείρισης των χώρων και η αναπροσαρμογή των στόχων με βάση τα νεότερα δεδομένα».

Τρεις ζώνες

Ο νομός Χαλκιδικής συγκεντρώνει τρεις κατηγορίες τουριστικών ζωνών:

1. Ανεπτυγμένες: Κασσάνδρα, μυχός, τμήμα της Σιθωνίας.

2. Αναπτυσσόμενες: Σιθωνία, περιοχή Ακάνθου-Σταγείρων, λοιπές παράκτιες περιοχές).

3. Εσωτερικό: ο τουρισμός δεν αποτελεί την κυρίαρχη δραστηριότητα.

«Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό γνώρισμα αποτελεί το γεγονός ότι η εθνική τουριστική πολιτική και για τις τρεις αυτές χωρικές ενότητες θέτει στόχους που αφορούν την προστασία, την ανάδειξη και την προβολή των τουριστικών πόρων, τη βελτίωση των υποδομών και των παρεχόμενων υπηρεσιών, την οργάνωση και αναβάθμιση του δομημένου περιβάλλοντος, την προστασία και ανάδειξη του φυσικού περιβάλλοντος, τη δημιουργία τουριστικών εγκαταστάσεων 4 και 5 αστέρων», τόνισε ο κ. Χριστιανόπουλος.

Τα ΓΠΣ

Στόχος είναι η περιβαλλοντική προστασία και συνάμα η αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος. Βασικό εργαλείο είναι τα ΓΠΣ. Σε ό,τι αφορά την εξέλιξή τους, ο κ. Χριστιανόπουλος είπε ότι ήδη έχουν θεσμοθετηθεί τα ΓΠΣ στους δήμους Σιθωνίας, Μ. Παναγιάς, Τορώνης, Ορμύλιας, Ν. Μουδανιών.

Στο τελικό στάδιο σύνταξής τους βρίσκονται οι μελέτες Σταγείρων-Ακάνθου, Αρναίας, Ζερβοχωρίων, Ν. Τρίγλιας, ενώ στις παράκτιες περιοχές με ένταση δραστηριοτήτων ή διοικητικές λειτουργίες όπως Κασσάνδρας, Παλλήνης, Πολυγύρου, Ν. Καλλικράτειας παρουσιάζονται καθυστερήσεις λόγω αδυναμίας των τοπικών φορέων να συμφωνήσουν σε ένα κοινώς αποδεκτό πλαίσιο ανάπτυξης, καθώς και στην ύπαρξη ειδικών προβλημάτων (μεταλλεία, υπουργείο Γεωργίας, δασικές εκτάσεις, θεσμοθετημένες ΖΟΕ κ.λπ.).

«Οι μελέτες αυτές ΓΠΣ του Ν. 2508/97, που διαφοροποιούνται από τις παλαιότερες μελέτες ΓΠΣ γιατί δεν αφορούν μόνον επεκτάσεις, αλλά καλύπτουν με χρήσεις γης το σύνολο των διοικητικών ορίων των καποδιστριακών δήμων, προτείνουν πολεοδομικές ρυθμίσεις και ρυθμίσεις χρήσεων γης που εναρμονίζονται με τις αρχές και τις κατευθύνσεις του αναπτυξιακού προγραμματισμού του χωροταξικού σχεδιασμού και την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος, στην οποία περιλαμβάνεται και η διαφύλαξη των δασών των τοπίων, της γεωργικής γης υψηλής παραγωγικότητας κ.τ.λ. Στο πλαίσιο αυτό, οι μελέτες περιλαμβάνουν μία ''ζωνοποίηση '' χρήσεων γης στις εκτός σχεδίου περιοχές με αυστηρότερους όρους και περιορισμούς δόμησης στις περιοχές ειδικής προστασίας (δάση, γη υψηλής παραγωγικότητας, τοπία-ακτές ιδιαίτερου κάλλους, αρχαιολογικοί χώροι κ.τ.λ.). Στις άλλες περιοχές (γεωργική γη, ζώνες τουρισμού, παραγωγικών δραστηριοτήτων κ.λπ.) θεσμοθετείται μεγαλύτερο εύρος επιτρεπόμενων δραστηριοτήτων», σημείωσε ο κ. Χριστιανόπουλος.

Κέρδη και κίνδυνοι

Η θεσμοθέτηση των ΓΠΣ θα έχει ευνοϊκές επιπτώσεις στο χωροταξικό - πολεοδομικό σχεδιασμό του νομού. Διαπιστώνεται όμως ταυτόχρονα ότι η μη αποδοχή των αυστηρότερων προδιαγραφών που έχουν υιοθετηθεί σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο και αφορούν την οικιστική-τουριστική ανάπτυξη, την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, την κάλυψη των τεχνικών υποδομών (ύδρευση, αποχέτευση, απορρίμματα κ.τ.λ.) δημιουργεί κινδύνους ανάλωσης των φυσικών πόρων στις αναπτυγμένες παράκτιες περιοχές και κατά συνέπεια υποβάθμισής τους με καταστροφικά αποτελέσματα σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.

«Η σύγχρονη αναπτυξιακή διαδικασία θέτει ευκαιρίες, αλλά έχει και κινδύνους. Η ύπαρξη πολλών χωρικών συστημάτων που υποβαθμίστηκαν σταδιακά ως τύποι τουρισμού-παραθερισμού-αναψυχής κρούει τον κώδωνα του κινδύνου. Η θεσμοθέτηση των νέων ΓΠΣ θα πρέπει να γίνει κατανοητή ως μία ευκαιρία αναβάθμισης της αναπτυξιακής διαδικασίας μέσω ανόδου των προδιαγραφών σχεδιασμού και εφαρμογής σε όλα τα επίπεδα και όχι ως μία ακόμη ευκαιρία συγκυριακού πλουτισμού», τόνισε ο κ. Χριστιανόπουλος.

Πηγή: Αγγελιοφόρος