Του Αιμίλιου Περδικάρη
Όσοι θεωρούν ότι το κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, το οποίο αποφάσισε να προτείνει τον Αλ. Τσίπρα για τη θέση του προέδρου της Κομισιόν, έχει και απολύτη, πολιτικά, συγγενική σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ, μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτούν...
Η Ευρωπαϊκή Αριστερά είναι αυτή που εκφράζει κατά κύριο λόγο τα κομμουνιστικά ή ακροαριστερά κόμματα, τα οποία συχνά έχουν και αντιευρωπαϊκές θέσεις.
Απλώς, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορούσε ποτέ να ενταχθεί στην ευρω-ομάδα των Σοσιαλιστών, στην οποία βρίσκεται το ΠΑΣΟΚ και συζητάει τη συμμετοχή της και η ΔΗΜΑΡ (εφόσον εκλέξει ευρωβουλευτή), οπότε η επιλογή της Ευρωπαϊκής Αριστεράς μοιάζει κάτι σαν... τελευταίο καταφύγιο.
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι στη δύναμή της ανήκει και ένα δεύτερο ελληνικό κόμμα που είναι μάλλον πιο κοντά στις θέσεις της: το ΚΚΕ - το οποίο, πάντως, ουσιαστικά απλώς έχει ενταχθεί στην ευρω-ομάδα και δεν έχει ιδιαίτερες σχέσεις με το διευθυντήριο της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.
Η σημερινή της δύναμη στο Ευρωκοινοβούλιο αριθμεί 34 μέλη (σε σύνολο 762). Αυτή τη στιγμή, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα με τη μεγαλύτερη δύναμη σε εθνικό επίπεδο - μία από τις αιτίες για τις οποίες ο κ. Τσίπρας προτείνεται για υποψήφιος πρόεδρος της Κομισιόν.
Στο Ευρωκοινοβούλιο, ως μέλη του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, μετέχουν επίσης:
Το ΑΚΕΛ της Κύπρου, το οποίο συνδέθηκε με την οικονομική κρίση και το μνημόνιο στη Μεγαλόνησο, αλλά μέχρι την εκλογική άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ ήταν το κόμμα με τη μεγαλύτερη εκλογική επιρροή και το μοναδικό κυβερνών.
Το «Μπλόκο» της Πορτογαλίας, το οποίο αποτελείται από μαρξιστές και τροτσκιστές, αλλά και το Κομμουνιστικό Κόμμα της χώρας, το οποίο έχει μαρξιστικές και λενινιστικές επιρροές.
Το αντίστοιχο κόμμα της Δανίας που έχει μοναδικό στόχο της πολιτικής του την έξοδο της χώρας από την Ε.Ε.
Το «Μέτωπο» της Γαλλίας που αποτελείται από το κομμουνιστικό κόμμα της χώρας και την αντικαπιταλιστική Αριστερά.
Το Εργατικό Κόμμα της Κροατίας, το οποίο διοικείται από πρώην συνδικαλιστή.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ισπανίας, το οποίο συγκέντρωσε κοντά στο 7% στις τελευταίες εκλογές.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Βοημίας και Μοραβίας στην Τσεχία, η νεολαία του οποίου είχε τεθεί εκτός νόμου για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Το «Σιν Φέιν» της Ιρλανδίας, που είναι το μικρότερο κόμμα της ιρλανδικής Βουλής. Αντίστοιχα, το «Σιν Φέιν» διαθέτει παράρτημα και στη Βρετανία.
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Βόρειας Ιρλανδίας, το οποίο θεωρείται τροτσκιστικό και μαρξιστικό.
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Ολλανδίας, το οποίο, παρότι διακηρύσσει ότι ανήκει στη «σοσιαλιστική Αριστερά», έχει συνδεθεί παλαιότερα με το μαοϊσμό.
Το Κόμμα της Αριστεράς της Σουηδίας, το οποίο θεωρείται ευρωσκεπτικιστικό και υποστηρίζει την έξοδο της χώρας από το ευρώ.
Η Κομμουνιστική Επανίδρυση της Ιταλίας.
Και, βεβαίως, το Die Linke της Γερμανίας, το οποίο κατά βάση θεωρείται διάδοχος του σοσιαλιστικού κόμματος που κυβέρνησε την Ανατολική Γερμανία.
Στο μπλοκ της Ευρωπαϊκής Αριστεράς ανήκουν, επίσης, κόμματα χωρίς εκπροσώπηση στο Κοινοβούλιο, όπως η Αριστερή Συμμαχία της Φινλανδίας, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Σλοβακίας, η Αριστερά του Λουξεμβούργου, η ρουμανική Σοσιαλιστική Συμμαχία, ακόμη και το... ελβετικό Εργατικό Κόμμα.
www.capital.gr
Όσοι θεωρούν ότι το κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, το οποίο αποφάσισε να προτείνει τον Αλ. Τσίπρα για τη θέση του προέδρου της Κομισιόν, έχει και απολύτη, πολιτικά, συγγενική σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ, μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτούν...
Η Ευρωπαϊκή Αριστερά είναι αυτή που εκφράζει κατά κύριο λόγο τα κομμουνιστικά ή ακροαριστερά κόμματα, τα οποία συχνά έχουν και αντιευρωπαϊκές θέσεις.
Απλώς, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορούσε ποτέ να ενταχθεί στην ευρω-ομάδα των Σοσιαλιστών, στην οποία βρίσκεται το ΠΑΣΟΚ και συζητάει τη συμμετοχή της και η ΔΗΜΑΡ (εφόσον εκλέξει ευρωβουλευτή), οπότε η επιλογή της Ευρωπαϊκής Αριστεράς μοιάζει κάτι σαν... τελευταίο καταφύγιο.
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι στη δύναμή της ανήκει και ένα δεύτερο ελληνικό κόμμα που είναι μάλλον πιο κοντά στις θέσεις της: το ΚΚΕ - το οποίο, πάντως, ουσιαστικά απλώς έχει ενταχθεί στην ευρω-ομάδα και δεν έχει ιδιαίτερες σχέσεις με το διευθυντήριο της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.
Η σημερινή της δύναμη στο Ευρωκοινοβούλιο αριθμεί 34 μέλη (σε σύνολο 762). Αυτή τη στιγμή, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα με τη μεγαλύτερη δύναμη σε εθνικό επίπεδο - μία από τις αιτίες για τις οποίες ο κ. Τσίπρας προτείνεται για υποψήφιος πρόεδρος της Κομισιόν.
Στο Ευρωκοινοβούλιο, ως μέλη του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, μετέχουν επίσης:
Το ΑΚΕΛ της Κύπρου, το οποίο συνδέθηκε με την οικονομική κρίση και το μνημόνιο στη Μεγαλόνησο, αλλά μέχρι την εκλογική άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ ήταν το κόμμα με τη μεγαλύτερη εκλογική επιρροή και το μοναδικό κυβερνών.
Το «Μπλόκο» της Πορτογαλίας, το οποίο αποτελείται από μαρξιστές και τροτσκιστές, αλλά και το Κομμουνιστικό Κόμμα της χώρας, το οποίο έχει μαρξιστικές και λενινιστικές επιρροές.
Το αντίστοιχο κόμμα της Δανίας που έχει μοναδικό στόχο της πολιτικής του την έξοδο της χώρας από την Ε.Ε.
Το «Μέτωπο» της Γαλλίας που αποτελείται από το κομμουνιστικό κόμμα της χώρας και την αντικαπιταλιστική Αριστερά.
Το Εργατικό Κόμμα της Κροατίας, το οποίο διοικείται από πρώην συνδικαλιστή.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ισπανίας, το οποίο συγκέντρωσε κοντά στο 7% στις τελευταίες εκλογές.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Βοημίας και Μοραβίας στην Τσεχία, η νεολαία του οποίου είχε τεθεί εκτός νόμου για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Το «Σιν Φέιν» της Ιρλανδίας, που είναι το μικρότερο κόμμα της ιρλανδικής Βουλής. Αντίστοιχα, το «Σιν Φέιν» διαθέτει παράρτημα και στη Βρετανία.
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Βόρειας Ιρλανδίας, το οποίο θεωρείται τροτσκιστικό και μαρξιστικό.
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Ολλανδίας, το οποίο, παρότι διακηρύσσει ότι ανήκει στη «σοσιαλιστική Αριστερά», έχει συνδεθεί παλαιότερα με το μαοϊσμό.
Το Κόμμα της Αριστεράς της Σουηδίας, το οποίο θεωρείται ευρωσκεπτικιστικό και υποστηρίζει την έξοδο της χώρας από το ευρώ.
Η Κομμουνιστική Επανίδρυση της Ιταλίας.
Και, βεβαίως, το Die Linke της Γερμανίας, το οποίο κατά βάση θεωρείται διάδοχος του σοσιαλιστικού κόμματος που κυβέρνησε την Ανατολική Γερμανία.
Στο μπλοκ της Ευρωπαϊκής Αριστεράς ανήκουν, επίσης, κόμματα χωρίς εκπροσώπηση στο Κοινοβούλιο, όπως η Αριστερή Συμμαχία της Φινλανδίας, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Σλοβακίας, η Αριστερά του Λουξεμβούργου, η ρουμανική Σοσιαλιστική Συμμαχία, ακόμη και το... ελβετικό Εργατικό Κόμμα.
www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου