ΤΟΥ ΦΑΙΔΩΝΑ ΓΙΑΓΚΙΟΖΗ
Κατηφορίζαμε τις τελευταίες στροφές από τα Στάγειρα. Το πρωινό του Ιουλίου ανάμεσα από τα πεύκα μάς γέμιζε με μια μοναδική γαλήνη. Η θάλασσα της Ακάνθου γυάλιζε σαν τζάμι. Στην πάνω άκρη της το ακρωτήρι «Αράπης» φαινόταν σαν να κρατούσε στην πλάτη του το γέρο Αθω. Ο μεγάλος μας αρχαιολόγος ξανάφερνε στη μνήμη του τη μεγαλειώδη υποδοχή που του επεφύλαξαν οι Βιεννέζοι στην αίθουσα τελετών του Πανεπιστημίου τους, όπου πριν από λίγες εβδομάδες αφηγούνταν στην ελίτ της Αυστρίας «πώς βρήκε τους βασιλικούς τάφους της Βεργίνας».
Λίγο πριν αφήσουμε την τελευταία στροφή του Ισβορου, μου είπε: «Να εδώ είναι οι αρχαίες σκουριές από τα χρόνια του Φιλίππου και του Αλέξανδρου. Πιο πέρα, κάτω από αυτά τα βουνά, ο χρυσός που έβγαζαν οι πρόγονοί μας ίσως χρησιμοποιήθηκε για τα αντικείμενα των μακεδονικών τάφων. Το χωριό δίπλα είναι το πρώτο βιομηχανικό χωριό που ηγείται μιας συστάδας άλλων οικισμών. Από την εγκατάσταση στρατοπέδου του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου, δηλαδή του στρατονισμού των στρατιωτών, πήρε το όνομά της η περιοχή και ονομάσθηκε Στρατώνι».
Κατηφορίζαμε τις τελευταίες στροφές από τα Στάγειρα. Το πρωινό του Ιουλίου ανάμεσα από τα πεύκα μάς γέμιζε με μια μοναδική γαλήνη. Η θάλασσα της Ακάνθου γυάλιζε σαν τζάμι. Στην πάνω άκρη της το ακρωτήρι «Αράπης» φαινόταν σαν να κρατούσε στην πλάτη του το γέρο Αθω. Ο μεγάλος μας αρχαιολόγος ξανάφερνε στη μνήμη του τη μεγαλειώδη υποδοχή που του επεφύλαξαν οι Βιεννέζοι στην αίθουσα τελετών του Πανεπιστημίου τους, όπου πριν από λίγες εβδομάδες αφηγούνταν στην ελίτ της Αυστρίας «πώς βρήκε τους βασιλικούς τάφους της Βεργίνας».
Λίγο πριν αφήσουμε την τελευταία στροφή του Ισβορου, μου είπε: «Να εδώ είναι οι αρχαίες σκουριές από τα χρόνια του Φιλίππου και του Αλέξανδρου. Πιο πέρα, κάτω από αυτά τα βουνά, ο χρυσός που έβγαζαν οι πρόγονοί μας ίσως χρησιμοποιήθηκε για τα αντικείμενα των μακεδονικών τάφων. Το χωριό δίπλα είναι το πρώτο βιομηχανικό χωριό που ηγείται μιας συστάδας άλλων οικισμών. Από την εγκατάσταση στρατοπέδου του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου, δηλαδή του στρατονισμού των στρατιωτών, πήρε το όνομά της η περιοχή και ονομάσθηκε Στρατώνι».