Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

Αι γενεαί πάσαι

Της Παναγιάς το κλάμα

Κάτω στα Ιεροσόλυμα και του Χριστού τον τάφον,
η Παναγιά εκάθητο μόνη και μοναχή της,

Την προσευχή της έκανε για τον μονογενή της.

ακούει βρονταίς, ακούει αστραπαίς και οντηραίς μεγάλαις·
άγια βώδια σφάζουσιν ή πρόβατα συζεύγουν;

Χύνει να δη την πόρτα της να δη την γειτονιά της.

Θωρεί πάνω, θωρεί κάτω, θωρεί, ψυχή δεν βλέπει·

Ο Κοκκινολαίμης

Λαϊκός θρύλος της Κρήτης - Λαογραφία Μεγάλης Εβδομάδας

Με ιστορίες, θρύλους και παραδόσεις ο λαός μας έχει εμπλουτίσει κάθε γεγονός της θρησκευτικής και κοινωνικής του ζωής. Πολλές και ενδιαφέρουσες ιστορίες για τη Μεγάλη Εβδομάδα έχουμε ακούσει στα χωριά μας από προφορικές αφηγήσεις και άλλες τις διαβάζουμε σε βιβλία και συλλογές, όπως στο θαυμάσιο βιβλίο του Βασίλη Χαρωνίτη «Θρύλοι και παραδόσεις για τη Μεγάλη Εβδομάδα και τη Λαμπρή» , Χανιά 1995

Τον παρακάτω συγκινητικό μύθο για τον κοκκινολαίμη έχω ακούσει προφορικά αλλά τον συνάντησα και στο βιβλίο που αναφέραμε παραπάνω. Και όπως ταιριάζει στους μύθους και στις παραδόσεις τον μεταφέρω με τα δικά μου λόγια:

Η ζωή εν τάφω

Ω γλυκύ μου έαρ - Βαγγέλης Παπαθανασίου - Ειρήνη Παππά

Ω γλυκύ μου έαρ (Ορχηστρικό)