Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2009

Γιώργος Πιπερόπουλος: Ανοιχτή επιστολή προς κ Ραγκούση..


Ανοικτή Επιστολή
Από τον
Καθηγητή
Γιώργο Πιπερόπουλο

Προς
τον Αξιότιμο κ Γιάννη Ραγκούση
Υπουργό Εσωτερικών,
Αποκέντρωσης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης


Αγαπητέ μου κ Υπουργέ,


Αναφορικά με την δημοσίευση στο διαδίκτυο του προτεινόμενου Νομοσχεδίου για «Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην Ελλάδα» θέλω να σας παρακαλέσω να ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΤΕ Κατά άρθρο ΟΧΙ μόνο τις προτεινόμενες ΑΛΛΑΓΕΣ ή και ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ αλλά τί ισχύει με τον Νόμο 3284/2004 ώστε ΟΛΟΙ οι Έλληνες και οι Ελληνίδες που ΔΕΝ γνωρίζουμε τον συγκεκριμένο Νόμο, και ΔΕΝ είμαστε Νομικοί για να τον ανασύρουμε από την Βιβλιοθήκη μας να έχουμε συγκεκριμένη ΓΝΩΣΗ για να διαμορφώσουμε και ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ άποψη ώστε τα οποιαδήποτε σχόλιά μας να σας φανούν ΧΡΗΣΙΜΑ.

Επειδή, όπως, ανακοινώθηκε τα σχόλια πρέπει να γίνουν μέχρι την 7η Ιανουαρίου (αφού σας ευχηθώ χρόνια πολλά μια και η 7η Ιανουαρίου για τους Ορθοδόξους Έλληνες είναι, παρεμπιπτόντως, και η ημέρα της εορτής σας) ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ να σκεφθείτε με τους συνεργάτες σας την απόσυρση από το διαδίκτυο του προτεινόμενου Νομοσχεδίου με την παρούσα μορφή και την ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΥΣΑ δημοσίευσή του με τις προσθήκες που ταπεινά ζητώ και ευελπιστώ να εισακουσθώ...

Κάλια Βενέτη: Της Πόλης ο καημός

Δήλωση Παπαθεμελή για το ατόπημα του Πάπα Βενέδικτου

Ναυάρχου Νικοδήμου 2, 105 57, Σύνταγμα, Αθήνα

Blog: www.danagennisi.eu
Ηλ. Δ/νση: press@danagennisi.gr
Τηλ. 2103314314 Φαξ: 2103217771

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

Εκπρόσωπος: Σταύρος Βιτάλης
Τηλ.: 6979112273


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

28/12/09

Δήλωση Παπαθεμελή εξ? αφορμής του γεγονότος ότι ο Πάπας απηύθυνε τις χριστουγεννιάτικες ευχές του στη ψευδώνυμη σκοπιανή γλώσσα.

«Ο προκαθήμενος της Καθολικής Εκκλησίας πρόσωπο ευρείας γνώσεως υψηλής κλασικής παιδείας δεν δικαιολογείται να αντιπαρέρχεται την ιστορική αλήθεια που επιβεβαιώνουν αδιάψευστες πηγές αιώνων σύμφωνα με τις οποίες οι Μακεδόνες είναι «Έλληνες γένος τωρχαίον» (Ηρόδοτος ΙΧ, 45,2).

Ο Πάπας Βενέδικτος XVI επέμεινε για άλλη μια φορά να απευθύνει τις χριστουγεννιάτικες ευχές του στην ψευδώνυμη γλώσσα των Σκοπίων, επαναλαμβάνοντας το αρχικό του λάθος.

Δεν υπήρξε στην ιστορία μακεδονική γλώσσα, όπως δεν υπήρξε σπαρτιατική, μυκηναϊκή, βοιωτική κ.λ.π. Η γλώσσα είναι μία ΕΛΛΗΝΙΚΗ. Οι διάλεκτοι πολλές. Αλλά και στην φανταστική εκδοχή να υπήρχε μακεδονική γλώσσα, αυτή δεν θα μπορούσε να είναι το σημερινό μιξοσλαβικό ιδίωμα των Σκοπίων. Η μακεδονική γλώσσα είναι η ελληνική γλώσσα. Η ψευδώνυμη των Σκοπίων είναι νόθον προπαγανδιστιικόν κατασκεύασμα, απόκλιση του βουλγαρικού ιδιώματος και ομιλείται από τους Σλάβους κατοίκους του γειτονικού μας κράτους που οι πρόγονοί τους εγκατεστάθησαν στην περιοχή τον 6ον - 7ον μ.Χ.αιώνα, χίλια χρόνια αφότου ο Μέγας Αλέξανδρος είχε καταστήσει τον ελληνικό πολιτισμό και τη γλώσσα του παγκόσμια γλώσσα.

Κυβέρνηση και Εκκλησία της Ελλάδος αλλά και οι Έλληνες Καθολικοί οφείλουν να διαμαρτυρηθούν στο Βατικανό και να αξιώσουν να σταματήσει επί τέλους το ατόπημα, το οποίο θίγει και τον ίδιο τον Ποντίφηκα».

Οι Τούρκοι ευθύνονται για την κλοπή της σορού του Τάσσου

Παρήλθαν τρεις εβδομάδες από την κλοπή της σωρού του πρώην Προέδρου της Κύπρου Τάσσου Παπαδόπουλου από τον τάφο του από το νεκροταφείο της Λευκωσίας. Από την πρώτη στιγμή πιστέψαμε ότι το έγκλημα εκτελέσθηκε από τους Τούρκους, από μέλη των μυστικών τουρκικών υπηρεσιών και το βαθύ κράτος, οι οποίοι έχουν διακριτή παρουσία και ασφαλή παράδεισο στην κατεχόμενη Κύπρο.

Η θεωρία μας ήταν ότι οι Τούρκοι το έκαναν παράλληλα ως πράξη εκδίκησης εναντίον του Παπαδόπουλου, τον οποίο θεωρούσαν ως εχθρό της Τουρκίας και ως έναν εξ εκείνων των ανδρών που ευθύνονται για την καταστολή της τουρκοκυπριακής ανταρσίας το 1963, η οποία αποσκοπούσε στην κατάρρευση της Κυπριακής Δημοκρατίας συμπεριλαμβανομένης και του διαχωρισμού, αλλά και ως κίνηση να δυσφημήσουν την Κυπριακή Δημοκρατία και να υποσκάψουν γενικότερα το ηθικό των Ελληνοκυπρίων, με το να αδειάσουν τον τάφο ενός ηγέτη που οδήγησε το λαό του να απορρίψει το σχέδιο Ανάν και να αντισταθεί στις μηχανορραφίες των ξένων συμφερόντων.

Κυπριακό Δίκτυο Δράσης

ΝΔ: Με κάλπες οι υποψήφιοι δήμαρχοι


Kάλπες σε όλη την Eλλάδα σχεδιάζει να στήσει η Pηγίλλης για την επιλογή των υποψηφίων δημάρχων στις δημοτικές εκλογές του 2010. O Aντ. Σαμαράς κατέληξε σε αυτή την επιλογή μετά τα δημοσκοπικά ευρήματα που εμφανίζουν τη NΔ να μπορεί να κερδίσει μόλις πέντε δήμους από τους είκοσι δύο «γαλάζιους» του λεκανοπεδίου και να δέχεται μεγάλη πίεση από νέους υποψηφίους του ΠAΣOK στην περιφέρεια.

Mε την επιλογή αυτή, ο πρόεδρος της NΔ θα επιχειρήσει να διατηρήσει ενεργή τη σχέση που απέκτησαν τα μέλη του κόμματος με τις οργανώσεις, με αφετηρία τη διαδικασία της εκλογής του, ενώ παράλληλα στοχεύει να δοκιμάσει νέα πρόσωπα από τις τοπικές κοινωνίες.

Oι δημοτικές εκλογές αποτελούν το πρώτο «crash test» για το νέο πρόεδρο της NΔ, αλλά οι συνθήκες που διαμορφώνονται δεν επιτρέπουν στη Pηγίλλης να αισιοδοξεί. H επιλογή της κυβέρνησης να καταργήσει το πλαφόν του 42% για την εκλογή των δημάρχων από την πρώτη Kυριακή και η εξαγγελία για τη δημιουργία μητροπολιτικών δήμων και αιρετής περιφερειακής αυτοδιοίκησης είναι τα δύο βασικά θέματα που απασχολούν τη γραμματεία Tοπικής Aυτοδιοίκησης υπό το Bασίλη Mιχαλολιάκο, η οποία αναμένεται να διευρυνθεί και να εξελιχθεί σε επιτροπή ενόψει εκλογών.

H κατάργηση του πλαφόν είναι πολύ πιθανό να βάψει το χάρτη «πράσινο» στις περισσότερες πρωτεύουσες των νομών, ενώ η Pηγίλλης ταυτόχρονα καλείται να υποδείξει νέα πρόσωπα ευρύτερης αποδοχής ως υποψήφιους στις περιφέρειες.

Δυσεπίλυτος γρίφος είναι κατ΄ αρχήν η επιλογή των υποψηφίων στους τρεις μεγάλους δήμους. Ήδη συνεργάτες του κ. Σαμαρά αποκλείουν κατηγορηματικά το ενδεχόμενο να στηρίξει η NΔ το νυν δήμαρχο Aθηναίων Nικήτα Kακαλμάνη , με τον οποίο ο πρόεδρος του κόμματος δεν διατηρεί πλέον κανένα δίαυλο επικοινωνίας. Στη Pηγίλλης φαίνεται να απομακρύνεται και το ενδεχόμενο της υποψηφιότητας του Άρη Σπηλιωτόπουλο, στον οποίο ο κ. Σαμαράς δεν έκανε ούτε νύξη για υποψηφιότητα κατά τη συνάντησή τους.

Aναζητείται πρόσωπο ευρύτερης αποδοχής με διείσδυση στα κεντρώα, αστικά στρώματα.

Υποψηφιότητα Αβραμόπουλου

Στην περίπτωση πάντως που μέχρι τον Oκτώβριο του 2010 θεσπισθούν οι μητροπολιτικοί δήμοι, όλα δείχνουν πως προκρίνεται η υποψηφιότητα του Δημήτρη Aβραμόπουλου που εμφανίζεται να έχει επιρροή σε πέραν της NΔ ψηφοφόρους. Στον Πειραιά η κατάσταση είναι εξίσου προβληματική και γι’ αυτό η υποψηφιότητα του Bασίλη Mιχαλολιάκου παραμένει πιθανή, ως «λύση σωτηρίας». O καθηγητής Kωνσταντίνος Aρβανιτόπουλος, διευθυντής του γραφείου του προέδρου της NΔ δεν ενδιαφέρεται να είναι υποψήφιος, ενώ γίνονται επαφές και με προέδρους συλλόγων και επιμελητηρίων με επιρροή στην τοπική κοινωνία.

Στη Θεσσαλονίκη φαίνεται να προκρίνεται η υποψηφιότητα του Kώστα Γκιουλέκα, που έχει ήδη αναλάβει τομεάρχης προγράμματος. H απεμπλοκή από τον Bασίλη Παπαγεωργόπουλο αναμένεται να γίνει με προσωπικό χειρισμό του Aντώνη Σαμαρά. Oρισμένοι μάλιστα θεωρούν πως ο νυν δήμαρχος έχει ήδη εξασφαλίσει μια θέση στο επόμενο Eυρωψηφοδέλτιο. O ίδιος ο Aντώνης Σαμαράς θα χειρισθεί και το ενδιαφέρον του Παναγιώτη Ψωμιάδη για την περιφερειακή αυτοδιοίκηση. O πρόεδρος της NΔ φέρεται πάντως αποφασισμένος να μη βρεθεί μπροστά σε τετελεσμένα.

Μ.Σ.

Πηγή: Ημερησία

Θωμά τα έμαθες τα νέα; Κάλπες θα στηθούν για τους υποψήφιους Δημάρχους.

Για να δούμε, θα το επιχειρήσεις;

Φεύγετε να φεύγουμε κι έφτασε ο τουρλόπαπας...


Οι καλικάντζαροι εξαφανίζονται τα Φώτα με τον αγιασμό των νερών

Σύμφωνα με τη λαϊκή δοξασία, τις μέρες αυτές που τα «νερά είναι αβάφτιστα», οι καλικάντζαροι βγαίνουν από τη γη για να πειράξουν τους ανθρώπους

ΟΡΓΙΑΖΕΙ
Η λαϊκή φαντασία σχετικά με την εμφάνισή τους

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ των Χριστουγέννων, μέχρι τα Θεοφάνια στις 6 του Γενάρη είναι δώδεκα μέρες, γνωστές σαν Δωδεκαήμερο ή Δωδεκάμερο. Σ' αυτό το διάστημα, ως γνωστό, γιορτάζουμε τρεις μεγάλες γιορτές που έχουν σχέση με το Χριστό: τα Χριστούγεννα, την Πρωτοχρονιά και τα Θεοφάνια ή Φώτα. Τα Χριστούγεννα για τη γέννηση του Χριστού, την Πρωτοχρονιά για την περιτομή του αλλά και την αρχή του χρόνου, και τα Θεοφάνια για τη βάφτισή του.

Επειδή από τα Χριστούγεννα μέχρι τα Φώτα ο Χριστός είναι ακόμη αβάφτιστος, είναι και «τα νερά αβάφτιστα». Έτσι βρίσκουν ευκαιρία οι καλικάντζαροι ν' αλωνίζουν τον κόσμο.

Οργιάζει κυριολεκτικά η λαϊκή φαντασία σχετικά με την εμφάνισή τους: «Είναι σαν τους ανθρώπους, όμως μαύροι κι άσκημοι και πολύ ψηλοί, και φορούν σιδεροπάπουτσα», πιστεύουν μερικοί. Για άλλους είναι «μαυριδεροί με κόκκινα μάτια, τράγινα πόδια, με χέρια σαν της μαϊμούς και με τριχωτό όλο το σώμα». Άλλοι πάλι τους θέλουν «κουτσούς, στραβούς, μονόμματους, μονοπόδαρους και πολύ κουτούς... Η τροφή τους είναι σκουλήκια, βαθράκια, φίδια κ.ά. Μπαίνουν στα σπίτια απ' την καπνοδόχο και κατουρούν τη φωτιά, καβαλικεύουν στους ώμους τους διαβάτες, τους πιάνουν στο χορό». Τα ονόματα που τους έχουν δώσει είναι ποικίλα, ανάλογα με τον τόπο: λυκοκάντζαροι, καρκαντζόλοι, καψιούρηδες, καλιοντζήδες, μνημοράτοι, (π)αρωρίτες, κολοβελόνηδες, πλανητάροι, τσιλικρωτά, παγανά, είναι μερικά απ' αυτά.

Ποιοι γίνονται καλικάντζαροι

Ο λαός πιστεύει πως καλικάντζαροι γίνονται τα παιδιά που γεννιούνται ανήμερα των Χριστουγέννων. Γιατί τότε σημαίνει πως η σύλληψή τους έγινε του Ευαγγελισμού, την ίδια μέρα με τη σύλληψη του Χριστού, πράγμα που για κάθε χριστιανό είναι αμάρτημα βαρύτατο. Για να εμποδίσουν ένα τέτοιο παιδί να γίνει καλικάντζαρος, το δένουν απ' το χέρι της μητέρας του με μια σκορδοπλεξούδα ή με ψαθόσκοινο. Έτσι δεν μπορεί να φύγει μαζί τους. Ή του καίνε τα νύχια των ποδιών, γιατί καλικάντζαρος χωρίς νύχια δεν γίνεται.

Το δέντρο της γης

Όλο το χρόνο οι καλικάντζαροι ζουν κάτω απ' τη γη και προσπαθούν να κόψουν το δέντρο που τη βαστάει, είτε πελεκώντας το με τσεκούρια είτε ροκανίζοντάς το με τα μακριά και σουβλερά τους δόντια. Μα εκεί που λίγο θέλει να πέσει το δέντρο, να γκρεμιστεί μαζί του κι η γη, να σου και φτάνουν τα Χριστούγεννα. Τότε οι καλικάντζαροι ξεχύνονται στον Απάνω Κόσμο μέχρι τα Φώτα. Όταν ξαναγυρίζουν στα σπλάχνα της γης, βρίσκουν το δέντρο ακέραιο πάλι και ξαναρχίζουν το ροκάνισμα μέχρι τα επόμενα Χριστούγεννα.

Τα καμώματα των καλικαντζάρων

Και τι δεν κάνουν οι καλικάντζαροι, σαν ξεπροβάλλουν ένας ένας απ' τις τρύπες τους πάνω στη γη! Έτσι και νυχτώσει, αρχίζουν να τριγυρίζουν στην εξοχή και στους μύλους, κατεβαίνουν στο χωριό μήπως και μπουν στα σπίτια. Αλίμονο σ' όποιον συναντήσουν νυχτιάτικα! Δεν τον αφήνουν σε χλωρό κλαρί, που λέμε. Τον τραβολογούν, τον πειράζουν, καβαλικεύουν στους ώμους του, χορεύουν ολόγυρά του κι άλλα πολλά. Μανία τους να πειράζουν προπάντων τις κακόμοιρες τις γριές. Στα σπίτια μπαίνουν απ' την καπνοδόχο και σαν πατήσουν το πόδι τους, αρχίζουν ν' ανακατεύουν και να μπερδεύουν ό,τι βρουν μπροστά τους, μα το πιο πολύ που θέλουν είναι να μαγαρίσουν τα φαγητά των ανθρώπων.

Πώς να τους διώξεις

Ωστόσο, κανένα κακό δεν στάθηκε στον κόσμο, που ο άνθρωπος να μην προσπάθησε να βρει τη γιατρειά του. Έτσι και δώ. Η καλή νοικοκυρά θα συμμαζέψει πρώτα μέσα στο σπίτι ό,τι αγγεία βρίσκονται έξω. Θα βάλει στο άνοιγμα της καπνοδόχου ή πίσω από την πόρτα του σπιτιού ένα κόσκινο. Ο καλικάντζαρος και περίεργος είναι και «μπιτ για μπιτ κουτός». Μόλις το δει, στέκεται κι αρχίζει να μετράει τις τρύπες του. Ένα δύο! Ένα δύο! Ένα δύο! Παρακάτω δεν ξέρει να μετρήσει, γιατί μπερδεύεται ή δεν τολμάει να πει το «τρία». Έτσι χάνει την ώρα του, γιατί έχει πια ξημερώσει και σαν λαλήσει ο πρώτος πετεινός πρέπει να εξαφανιστεί.

Δεν είναι ο μόνος τρόπος το κόσκινο. Μπορούν να κρεμάσουν το κατωσάγωνο ενός χοίρου στην καπνοδόχο, να κάψουν αλάτι ή ένα παλιοπάπουτσο στη φωτιά κι ο καπνός κι οι κρότοι απ' το αλάτι θα διώξουν μακριά τους καλικάντζαρους. Άλλοι δένουν στο χερούλι της πόρτας ένα σκουλί (τούφα) λινάρι. Ώσπου να μετρήσει ο καλικάντζαρος τις ίνες του λιναριού, έφτασε το ξημέρωμα κι όπου φύγει-φύγει.

Τους πιάνουν και με το καλό, προσφέροντάς τους γλυκά και τηγανίτες, που τα πετάνε στην καπνοδόχο. Στην Κύπρο τους ρίχνουν ξεροτήγανα την τελευταία μέρα του Δωδεκάμερου.

Η αρχή των μύθων βρίσκεται στην αρχαιότητα

Η ονομασία Καλικάντζαροι προέρχεται από το επίθετο «καλός» και από το «κάνθαρος». Η αρχή των μύθων που είναι σχετικοί με τους καλικάντζαρους βρίσκεται στην αρχαιότητα. Οι αρχαίοι πίστευαν πως οι ψυχές σαν έβρισκαν την πόρτα του Άδη ανοιχτή, ανέβαιναν στον απάνω κόσμο και τριγύριζαν παντού χωρίς έλεγχο και περιορισμούς.

Πολύ αργότερα, οι Βυζαντινοί γιόρταζαν το Δωδεκαήμερο με μουσικές, τραγούδια και μασκαρέματα. Οι άνθρωποι, έχοντας κρυμμένα τα πρόσωπά τους, έκαναν με πολύ θάρρος και χωρίς ντροπή ό,τι ήθελαν. Πείραζαν τους ανθρώπους στους δρόμους, έμπαιναν απρόσκλητοι σε ξένα σπίτια κι αναστάτωναν τους νοικοκύρηδες: ζητούσαν λουκάνικα και γλυκά, και για να γλιτώσουν απ' αυτούς έκλειναν πόρτες και παράθυρα. Οι μασκαρεμένοι, όμως, έβρισκαν πάντα κάποιους τρόπους να εισβάλλουν στα ξένα σπίτια, ακόμα κι από τις καμινάδες. Κι όλα αυτά για δώδεκα μέρες, ώς την παραμονή των Φώτων, οπότε με το Μεγάλο Αγιασμό όλα σταματούσαν κι οι άνθρωποι ησύχαζαν.

Έτσι και σήμερα, οι καλικάντζαροι εξαφανίζονται τα Φώτα με τον αγιασμό των νερών. Φεύγουν τότε λέγοντας: «Φεύγετε να φεύγουμε κι έφτασε ο τουρλόπαπας με την αγιαστούρα του και με τη βρεχτούρα του...»

*Από το βιβλίο Λαογραφικό Ημερολόγιο, Οι 12 μήνες και τα έθιμά τους, Εκδόσεις Πατάκη, 1988 (8η έκδοση)

Πηγή: Η Σημερινή

115 vs 60 και 46 vs 35. Οι αριθμοί είναι πάντα αμείλικτοι «δικαστές»


Επέλαση με νέους φόρους σε ποτά, τσιγάρα, καύσιμα, αντικειμενικές αξίες ακινήτων, κατάργηση αυτοτελούς φορολόγησης κλπ σάλπισε πριν τις γιορτές ο υπουργός Οικονομικών, κ. Γ. Παπακωνσταντίνου.

Μέσα από το μοντέλο της «δήθεν» κοινωνικής διαβούλευσης μέσω του διαδικτύου, ανοίγει παράθυρο ... επιβαρύνσεων σε γενικευμένα εισοδήματα και ενάντια στις προεκλογικές δεσμεύσεις του ΠαΣοΚ.

Αυτά παθαίνουμε όταν εμπιστευόμαστε μαθητευόμενους μάγους. Φόροι και πάλι ...Φόροι!
Η εύκολη λύση !

Σίγουρα η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας μας χρειάζεται άμεση θεραπεία. Όμως αυτή δεν δύναται να επιτευχθεί μέσω των φοροεπιδρομών επί δικαίων και αδίκων.

Η εφαρμογή μιας αυστηρής πολιτικής περιστολής δαπανών, παράλληλα με μια ευρείας κλίμακας διαρθρωτική παρέμβαση για τη μείωση δαπανών και την αύξηση των τακτικών δημοσίων εσόδων είναι οι μόνες αναγκαίες επιλογές για να μειωθεί το διαρθρωτικό δημοσιονομικό έλλειμμα και να αποκατασταθεί η αξιοπιστία της δημοσιονομικής μας διαχείρισης.

Κάτι αντίστοιχο φυσικά επαγγέλλεται και η κυβέρνηση . Με μια όμως θεμελιώδη διαφορά! Δεν το πράττει!

Η διαρθρωτική παρέμβαση για τη μείωση δαπανών είναι ένα μέγεθος που θα πρέπει να κινείται κάθετα στην οικονομία και όχι στον ,όποιο , οριζόντιο άξονα της.

Η περιστολή δαπανών θα πρέπει να ξεκινήσει από το ... «κεφάλι». Από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό και τα μέλη της κυβέρνησης.

Θέλετε ένα πολύ απλό παράδειγμα ; Ο Πρωθυπουργός της χώρας μας κ. Γ.Παπανδρέου απασχολεί (για την εκτέλεση των καθηκόντων του) συνολικά 115 άτομα οι οποίοι φυσικά χρηματοδοτούνται από τον ασθενή κρατικό κορβανά.

Την ίδια ώρα ο νεοεκλεγείς - σύμφωνα με την Συνθήκη της Λισσαβόνας - πρόεδρος της ΕΕ κ. Βαν Ρομπάι θα έχει στην διάθεση του... 22 συμβούλους, 28 βοηθητικούς υπαλλήλους και 10 σωματοφύλακες. Σύνολο 60 άτομα !!!!

Φυσικά προκαλείται απορία και ...μελαγχολία για το μέλλον αυτού του τόπου όταν τους συγκρίνουμε με τα 115 άτομα που απασχολεί ο κ. Γ. Παπανδρέου!!!

Θέλετε και άλλο ενδεικτικό παράδειγμα; Διάβαζα προχθές ότι η υπουργός Εθνικής Παιδείας ( κάνω την αντίσταση μου , δεν την αναφέρω ως …Δια βίου Μάθησης και εμμένω στο …Εθνικής) κα.Α. Διαμαντοπούλου για την εκτέλεση των καθηκόντων της διαθέτει ...μηχανισμό 46 συνεργατών.

Την ίδια στιγμή η νεοεκλεγείσα υπουργός Εξωτερικών της ΕΕ κα.Κάθριν Αστον θα διαθέτει 10 συμβούλους 15 άτομα βοηθητικούς υπαλλήλους και 10 σωματοφύλακες. Σύνολο 35 άτομα και με αυτό το προσωπικό θα διοικεί μια αυτοκρατορία 7 χιλιάδων διπλωματών και 120 πρεσβειών της Ένωσης σε όλον τον κόσμο.

Οι αριθμοί είναι πάντα αμείλικτοι «δικαστές» και δεν καταλαβαίνουν από πολιτικούς φανφαρονισμούς και «μαθητευόμενους ταχυδακτυλουργούς».

Απαιτείται λοιπόν ριζική αναμόρφωση της λογικής με την οποία αντιμετωπίζεται το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας μας ξεκινώντας από την κορυφή με μια ορθολογική αντιμετώπιση και διασχίζοντας κάθετα την οικονομία, με τρόπο που δεν θα δημιουργεί φοβίες.

Τα ταχυδακτυλουργικά με τους συνεχείς και εξοντωτικούς φόρους αποθαρρύνουν και προκαλούν τους ειλικρινείς φορολογούμενους, απογοητεύουν τις αγορές και δημιουργούν περιβάλλον αβεβαιότητας για την οικονομία.

Πηγή: Politis-gr

100 χρόνια Aναγνωστικά

Eκθεση με περίπου 50 σχολικά εγχειρίδια από το 1860 έως το 1960 γραμμένα και εικονογραφημένα από 25 γνωστούς λογοτέχνες και εικαστικούς

Εξώφυλλο του Σπύρου Bασιλείου για το Aναγνωστικό της Πέμπτης Tάξεως του Δημοτικού, Aθήνα 1949

Πόσοι έχουν φυλάξει τα αναγνωστικά τους από το Δημοτικό; Ισως ελάχιστοι. Γιατί τα σχολικά εγχειρίδια είναι εφήμερα. Καταστρέφονται με το τέλος της χρονιάς. Μια συνήθεια που δεν έχει χρόνο. Πάντως, οι περισσότεροι ενήλικοι νοσταλγούν να τα δουν ξανά. Μια τέτοια δυνατότητα προσφέρεται με μια έκθεση αναγνωστικών, στο Μέγαρο Εϋνάρδου (Αγίου Κωνσταντίνου 20), από το Μορφωτικό Ιδρυμα Εθνικής Τραπέζης κ αι την Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας της Σχολής Μωραΐτη, από 13 Ιανουαρίου έως 14 Μαρτίου.

«Δεν είναι μια έκθεση σχολικών βιβλίων» προειδοποιεί ο καθηγητής και ιστορικός της εκπαίδευσης Αλέξης Δημαράς, επιστημονικός υπεύθυνος της έκθεσης. Η έκθεση, εξηγεί, ξεκίνησε με τη σκέψη, «επειδή πάντα τα σχολικά βιβλία είχαν τα χάλια τους, μήπως, όταν μετέχουν στη δημιουργία τους αναγνωρισμένοι λογοτέχνες και καλλιτέχνες, είναι καλύτερα».

Τι δείχνει όμως η έκθεση, με περίπου πενήντα αναγνωστικά, από το 1860 έως το 1960, γραμμένα και εικονογραφημένα από 25 γνωστούς λογοτέχνες και εικαστικούς, ανάμεσά τους οι Ζαχαρίας Παπαντωνίου, Γεώργιος Δροσίνης και Στρατής Μυριβήλης, και οι Κωνσταντίνος Μαλέας, Γιάννης Κεφαλληνός, Τάσσος, Σπύρος Βασιλείου, Γεράσιμος Στέρης και Φώτης Κόντογλου;

Eξώφυλλο από το βιβλίο του Zαχαρία Λ. Παπαντωνίου

Εάν οι συγγραφείς των αναγνωστικών είναι καταξιωμένοι λογοτέχνες, μήπως τα βιβλία είναι καλύτερα; Μάλλον όχι, απαντά η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Βενετία Αποστολίδου. Ενας καλός λογοτέχνης δεν σημαίνει πως ξέρει πώς να απευθυνθεί στα παιδιά. Η ιστορικός τέχνης Ειρήνη Οράτη εκτιμά πως όταν τα αναγνωστικά εικονογραφούνται από καλλιτέχνες είναι καλύτερα.

Ο Αλέξης Δημαράς μπαίνει στην καρδιά του προβλήματος το οποίο εντοπίζεται στις δεσμεύσεις που ορίζονται από το υπουργείο Παιδείας και τις αρμόδιες αρχές που δεν αφήνουν περιθώρια. Είναι και η γνωστή ασυνέπεια του κράτους. Ο Κεφαλληνός λ.χ. δημιούργησε στη δεκαετία του ‘30, με τα «Τα παιδάκια», ένα σημαντικό προηγούμενο που διεκόπη μέχρι τη δεκαετία του ‘50 οπότε έχουμε την εικονογράφηση των Βασιλείου και Γραμματόπουλου.

«Το κράτος δεν βάζει ψηλά τον πήχη». Αν πρέπει να βγει ένα συμπέρασμα από την έκθεση είναι, κατά τον Αλέξη Δημαρά, το εξής: «Οταν γίνονται δουλειές με γνώση, αγάπη και ποιότητα των δημιουργών και δεν ανακατεύεται πολύ το κράτος, τότε βγαίνουν αξιόλογα έργα».

Aπό τον Ιωάννη Πλατύ

Ο πρώτος γνωστός καλλιτέχνης που εικονογραφεί σχολικό εγχειρίδιο είναι ο Ιωάννης Πλατύς το 1860. Με αυτό ξεκινά η έκθεση, η οποία συγκεντρώνει ένα σημαντικό υλικό τεκμηρίωσης, χάρη στην έρευνα του Αλέξη Δημαρά και της ιστορικού Αλεξάνδρας Πατρικίου. Παρουσιάζονται επίσης το «Αλφαβητάριο με τον Ηλιο», το πρώτο στη δημοτική γλώσσα, σε εικονογράφηση Κ. Μαλέα, και τα περίφημα «Ψηλά βουνά» του Ζ. Παπαντωνίου.

Αν και η έκθεση σταματά το 1960, μια προθήκη δείχνει το σημαντικό τρίτομο ανθολόγιο Δημοτικού (1974), το οποίο περιείχε, για πρώτη φορά σε σχολικό βιβλίο, ποίημα του Ρίτσου και επιμελήθηκε ο Εμμανουήλ Κάσδαγλης. Τη συντακτική επιτροπή αποτελούσαν οι Γ. Π. Σαββίδης, Σινόπουλος, Αλέξης Δημαράς και Καλλιόπη Μουστάκα, ενώ την ομάδα εικονογράφησης οι Γ. Βαρλάμος, Λ. Μοντεσάντου και Αγ. Αστεριάδης. Ενδιαφέρον έχει και η προθήκη με τα αναγνωστικά που τύπωσαν η Κυβέρνηση του Βουνού (το ένα γραμμένο από τη Ρόζα Ιμβριώτη) και οι πολιτικοί πρόσφυγες στη Ρωσία και αλλού (ο κατάλογός τους ξεπερνά τα 100 αναγνωστικά).

ΔΗΜΗΤΡΑ ΡΟΥΜΠΟΥΛΑ
dirouboula@pegasus.gr

Πηγή: Έθνος

Καραμπόλα 15 αυτοκινήτων στην περιφερειακή της Θεσσαλονίκης


Σημειώθηκαν μόνο υλικές ζημιές

Πολλαπλές συγκρούσεις οχημάτων, με υλικές ζημιές και χωρίς να υπάρξουν τραυματισμοί, σημειώθηκαν τις τελευταίες ώρες στη Θεσσαλονίκη.

Στις 4:10’ τα ξημερώματα, στην περιφερειακή οδό, στο ρεύμα προς τα Δυτικά, στο ύψος του τούνελ (μετά την είσοδο για τα Κωνσταντινουπολίτικα), δεκαπέντε αυτοκίνητα συγκρούστηκαν το ένα πίσω από το άλλο. Σύμφωνα με τη διεύθυνση Τροχαίας Θεσσαλονίκης την ώρα του ατυχήματος έβρεχε.

Στις 10:00’ το πρωί, εξάλλου, τριπλή καραμπόλα αυτοκινήτων σημειώθηκε στην Εγνατία Οδό, στο ύψος της τσιμεντοβιομηχανίας ΤΙΤΑΝ.

Η κυκλοφορία και στις δύο περιπτώσεις αποκαταστάθηκε από την Τροχαία μετά από κάποια ώρα, χωρίς να παρατηρηθούν άλλα προβλήματα.

Πηγή: Αγγελιοφόρος

Η αρχαία Μακεδονική πόλη Μένδη

Ονομασία της πόλης & ευρήματα των ανασκαφών

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Ο προσφιλής χώρος διεξόδου των Θεσσαλονικέων στη θερινή κυρίως, περίοδο, είναι η Χαλκιδική. Πέρα όμως από τις καταγάλανες και ολοκάθαρες ακτές της, υπάρχουν και χώροι με μεγάλη και σπουδαία ιστορία.

Η πόλη Μένδη της αρχαιότητας ήταν ένας πολύ σημαντικός τόπος αφού πέρα από το εξαιρετικό της κρασί ήταν γνωστή και για την πολιτιστική της ανάπτυξη.

Ο Θουκυδίδης μας πληροφορεί πως η Μένδη ήταν αποικία των Ερετριών που την ίδρυσαν στην χερσόνησο της Παλλήνης, στο δυτικό ή πρώτο πόδι της Χαλκιδικής.

Δεδομένου του ότι οι Χαλκιδείς και Ερετριείς είχαν αποικίες στα μακεδονικά παράλια ήδη από το 1.000 ή 1100 π.Χ., σύμφωνα με την αξιολόγηση των νεότερων ευρήματων, η ίδρυση της πόλης ανάγεται γύρω από την χρονολογία αυτή.

Ο κάτοικος της πόλης λεγόταν Μενδαίος. Η ονομασία της πόλης προέρχεται από το ηδύοσμο φυτό μίνθη ή μίνθα που φύονταν σε αφθονία στην περιοχή (στα λατινικά mentha, εξ ου και η μέντα).

Σχετικά με το όνομα Μένδη, το μεσαιωνικό λεξικό Σουίδα αναφέρει επιπλέον πως έτσι ονόμαζαν οι Αιγύπτιοι τον τραγοπόδαρο θεό Πάνα, υπήρχε μάλιστα και ιερό ‘του Μενδησίου παρ’ Αιγυπτίοις, εν ω άγαλμα τραγοσκελές ήν, ορθόν έχον το αιδοίον.»

Ο Θουκυδίδης αναφέρει ακόμη το Μενδήσιο Κέρας που ήταν το Δέλτα του ποταμού Νείλου, δίχως να παραλληλίζει τις δύο ονομασίες: «ἐς Αἴγυπτον ἔσχον κατὰ τὸ Μενδήσιον κέρας» (1,110)

Ανθηρή πόλη

Η μεγάλη οικονομική της άνθηση, ήδη από τις αρχές του 6ου αι., επιβεβαιώνεται από την μεγάλη κυκλοφορία των νομισμάτων της και οφείλεται κυρίως στις εξαγωγές του περίφημου "Μενδαίου οίνου".

Το 1992 βρέθηκε στις ακτές της Αλοννήσου αρχαίο ναυάγιο του πέμπτου αιώνα π.Χ. σε βάθος 30 μέτρων που είχε 3000 περίπου αμφορείς με οίνο από τη Μένδη.

Οι Μενδαίοι είχαν μάλιστα δημιουργήσει στη Θράκη αποικία, την πόλη Ηιόνα : «Ἠιόνα τὴν ἐπὶ Θρᾴκης Μενδαίων ἀποικίαν» (Θουκυδίδης)Η Μένδη υπήρξε και ο τόπος καταγωγής του γνωστού γλύπτη του 5ου αι. Παιώνιου, ο οποίος φιλοτέχνησε και το άγαλμα της Νίκης στην Ολυμπία.

Η πόλη στον 5ο αι. ήταν από τους οικονομικά ισχυρότερους συμμάχους της Αθήνας, αποστάτησε ωστόσο στην διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου (431-404 π.Χ.), γεγονός που προκάλεσε την πολιορκία και λεηλασία της από τους Αθηναίους.

Στα μέσα του 4ου αι. η πόλη καταλαμβάνεται από τον Φίλιππο Β' και σταδιακά παρακμάζει. Η θέση της αρχαίας πόλης στην περιοχή της Κοινότητας Καλάνδρας ταυτίστηκε από τον Leake τον 19ο αι., και επιβεβαιώνεται από τοπογραφικά στοιχεία των Θουκυδίδη και Λίβιου, την επιβίωση του τοπωνυμίου "Ποσείδι" στο γειτονικό ακρωτήρι, αλλά και από τα ανασκαφικά στοιχεία. Συστηματική ανασκαφική έρευνα στην αρχαία Μένδη διενεργήθηκε από το 1986-1994, από την ΙΣΤ' Εφορεία Προϊστορικών & Κλασσικών Αρχαιοτήτων υπό την εποπτεία της Ιουλίας Βοκοτοπούλου. Ο κυρίως αρχαιολογικός χώρος, έκτασης 1200 Χ 600 μ., εντοπίζεται στο επίπεδο πλάτωμα και τις πλαγιές ενός πευκόφυτου λόφου ο οποίος καταλήγει ομαλά προς την θάλασσα.

«Στην Ακρόπολη, γνωστή ως Βίγλα, η οποία εκτείνεται στο ψηλότερο, ΝΑ σημείο του λόφου, ερευνήθηκαν συστάδες από λάκκους-αποθέτες, οι οποίοι είχαν αρχικά αποθηκευτικό χαρακτήρα.

Το κύριο περιεχόμενό τους ήταν κεραμική από τον 12ο έως και τον 7ο αι. π.Χ.

Στο πλάτωμα, γνωστό και ως Ξέφωτο, δοκιμαστική τομή αποκάλυψε τμήμα του τείχους. Στο"Προάστειο", το οποίο αναφέρεται από τον Θουκυδίδη και το οποίο καταλαμβάνει την παραθαλάσσια περιοχή της αρχαίας πόλης, αποκαλύφθηκαν, εκτός των άλλων, επάλληλα τμήματα κατοικιών και δρόμων, που χρονολογούνται από τον 9ο ως και τον 4ο αι. π.Χ.

Στο νεκροταφείο, το οποίο εντοπίστηκε στην παραλία του ξενοδοχείου Μένδη, ερευνήθηκαν 241 συνολικά ταφές, κυρίως εγχυτρισμοί βρεφών και μικρών παιδιών, που χρονολογούνται από τα τέλη του 8ου-αρχές 7ου ως τα τέλη του 6ου αι. π.Χ.


Στο Ποσείδι το αρχαίο ιερό

Τα αγγεία ήταν κυρίως γραπτά, με φυτική και γεωμετρική διακόσμηση, ή και εγχάρακτα, και αποτελούν χαρακτηριστικά δείγματα του κεραμικού ρυθμού της Χαλκιδικής.

Το ιερό της αρχαίας πόλης τέλος εντοπίστηκε στο αμμώδες, επίπεδο ακρωτήρι "Ποσείδι", 4χλμ. δυτικά της Μένδης.

Στα κτήρια που έχουν ανασκαφεί περιλαμβάνεται ο ναός του Ποσειδώνα των αρχών του 5ου αι. π.Χ., η ταύτιση του οποίου οφείλεται σε σειρά εγχάρακτων επιγραφών σε αγγεία. Αποκαλύφθηκε επίσης ένα διπλό αψιδωτό κτήριο του β΄ τετάρτου του 6ου αι. -με φάση επισκευής στα τέλη του 3ου αι. π.Χ.- ένα βοηθητικό ορθογώνιο κτίσμα του τέλους του 6ου αι. π.Χ. καθώς και ένα πρωτογεωμετρικό αψιδωτό κτήριο του 10ου αι. π.Χ.

Εσωτερικά και νότια του κτηρίου αυτού υψωνόταν ένας βωμός στάχτης-θυσιών, ο οποίος ήταν σε χρήση από τα τέλη του 12ου -αρχές του 11ου έως τον 5ο αι. π.Χ.

Το αψιδωτό κτήριο στο Ποσείδι είναι ένα από τα αρχαιότερα ιερά του Ελλαδικού χώρου και το μοναδικό με αποκλειστικά λατρευτική χρήση κτήριο των "Σκοτεινών Αιώνων" από την Βόρεια Ελλάδα.

Τα αποτελέσματα της μέχρι σήμερα ανασκαφικής έρευνας στην αρχαία Μένδη θεωρούνται ιδιαίτερα σημαντικά καθώς απέδειξαν ότι ένας μόνιμος οικισμός με έντονα Ευβοϊκές επιρροές ιδρύθηκε εκεί ήδη από τα τέλη του 12ου-αρχές 11ου αι. π.Χ. Ο χαρακτήρας αυτής της τόσο πρώιμης εγκατάστασης δεν μπορεί ακόμη να διευκρινιστεί, ωστόσο νέα στοιχεία προστίθενται όχι μόνο στις γνώσεις μας για την Ευβοϊκή αποικιακή δραστηριότητα στην περιοχή της Χαλκιδικής, αλλά και γενικότερα για τις εμπορικές σχέσεις που αναπτύχθηκαν στο Βόρειο Αιγαίο στην διάρκεια των "Σκοτεινών Αιώνων".

Πηγή: Articles and Thoughts

«Εγώ πήρα την σωρό του Τάσσου»


Ώστε λοιπόν, έγινε και αυτό. Φτάσαμε στο πιο ξεφτιλισμένο σημείο για μια "ευρωπαϊκή" χώρα, να καλεί η ίδια στελέχη της Εθνικής Φρουράς για ανάκριση, ότι πήραν τα λείψανα του Τάσσου Παπαδόπουλου!

Η ίδια η πατρίδα, την οποία υπηρετώ εδώ και 15 χρόνια ως υπαξιωματικός, η ίδια η πατρίδα, που με προσέλαβε να την υπηρετήσω, με καλεί τώρα και με ανακρίνει ότι πήρα το σώμα του ανθρώπου που δόξασε τον Ελληνισμό. Μπράβο. Να πώ τι; Να γράψω, τι; Να κλάψω, γιατί; Να γελάσω, γιατί; Να θυμώσω; Γιατί; Να βρίσω; ποιόν; Πείτε μου εσείς.

Και έφτασε στο σημείο, το κράτος να σέρνει έναν επιλοχία Ε.Φ. Από σταθμό σε σταθμό, να του παίρνουν σάλιο για DNA, δακτυλικά αποτυπώματα, λέτε και είναι κανένας στυγνός εγκληματίας του Μπρούκλιν. Ποιός είμαι, ο Ντίλινγκερ; Και έφτασε στο σημείο το κράτος να στέλνει με ένταλμα ερεύνης πέντε αστυνομικούς στο σπίτι μου για έλεγχο!

Να βρείτε τι; Τι περιμένετε να βρείτε σε ένα διαμέρισμα 70 τ.μ.; Κανένα Παοφόρο; Κανένα ΑΜΧ30; Τίποτε μπαζούκας, ή τους S300; Τι περιμένατε να βρείτε μέσα στα συρτάρια με τα εσώρουχα της γυναίκας μου; Τι περιμένατε να βρείτε όταν με το ζόρι χωρώ εγώ, η γυναίκα μου και τα βιβλία μου; Τι; Πείτε μου, τι;

Και βγηκαν τα τηλεοπτικά κανάλια και οι "έγκυρες" εφημερίδες με πάρα πολύ ευκολία και βρήκαν τους ενόχους. Ανακρίθηκαν Ελλαδίτες ΕΠΥ - Θεωρούνται Χρυσαυγίτες έγραφε η "αλήθεια" (12-12-09). Μπράβο της. Ξεκάθαρες κουβέντες μια και φοράω παντελόνια. Η Χρυσή Αυγή ήταν κατά του σχεδίου Ανάν και είπε ΟΧΙ. ΌΧΙ είπα και εγώ. Ναι. Υπό αυτήν την έννοια είμαι Χρυσαυγίτης. ΟΧΙ, είπε και ο Τάσσος Παπαδόπουλος. Είναι και ο μακαρίτης ο Πρόεδρος Χρυσαυγίτης; Πείτε μου γιατί έκανε το κράτος έλεγχο στο τηλεφωνό μου, με ποιούς μίλησα, τι είπα και τι δεν είπα.

Ε, με ποιούς να μιλάω ρε παιδιά; Με τις Ερυθρές Ταξιαρχίες; Θα ήταν πιο έντιμο για το κράτος να μου πει ξεκάθαρα, ότι θα σου κάνουμε έλεγχο και θα σε ανακρίνουμε, γι' αυτό και γι' αυτό, παρά να με κατηγορείτε ότι πήρα τη σορό του Προέδρου Παπαδόπουλου. Τα βλέπεις Νικόλα Παπαδόπουλε; Εγώ που ήμουν μαζί σου το βράδυ της πρώτης Κυριακής των προεδρικών εκλογών, στα γραφεία του ΔΗΚΟ και βλέπαμε τα αποτελέσματα, με ανακρίνουν, για να πώ τι ξέρω για τη σορό του πατέρα σου. Πόσα θαυμαστικά να βάλω άραγε;

Δημοκρατία έχουμε και πιστεύω ό,τι θέλω. Πιστεύω ότι εγώ κρίνω σωστά. Πιστεύω και είμαι, όλα όσα δεν είσαστε εσείς. Διαβάστε το πρόγραμμα διακυβέρνησης του κ. Χριστόφια, στη σελίδα 37. Είμαι αυτό που εσείς θέλετε να εξαλείψετε. Εάν είναι έγκλημα η αγάπη για την πατρίδα, τότε κάντε λαϊκά δικαστήρια, δικάστε με και σκοτώστε με. Κρίμα κυπριακό κράτος, κρίμα. Έπεσα έξω.

Νικόλαος Θεοδώρου
Επιλοχίας ΕΠΥ στην Εθνική Φρουρά από το 1995

Υ.Γ. Προς τη γυναίκα μου: Άντρη Σταύρου - Θεοδώρου, σε ερωτώ. Στις επόμενες εκλογές, θα ψηφίσεις πάλι ΑΚΕΛ;

Πηγή: Ελεύθερος Κόσμος