Μουσουλμανικό νεκροταφείο θα γίνει στη Θεσσαλονίκη

Η δημιουργία μουσουλμανικού νεκροταφείου στη Θεσσαλονίκη δρομολογείται από την ΤΕΔΚ του νομού ή οποία αρχίζει επαφές με φορείς, όπως οι Δήμοι, η Κτηματική Εταιρία του Δημοσίου και ο Οργανισμός Ρυθμιστικού, με στόχο τον εντοπισμό και την παραχώρηση έκτασης.

Το μουσουλμανικό νεκροταφείο ήταν ένα πάγιο αίτημα των μουσουλμάνων της Θεσσαλονίκης και αντιπροσωπεία του Πολιτιστικού Μορφωτικού Συλλόγου Μουσουλμάνων παραβρέθηκε στη σημερινή συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΤΕΔΚ.

Οι εκπρόσωποι της είπαν ότι το νεκροταφείο είναι απαραίτητο καθώς, όπως ανέφεραν, στο νομό Θεσσαλονίκης κατοικούν 800 οικογένειες μουσουλμάνων και λόγω της έλλειψης νεκροταφείου οι νεκροί μεταφέρονται σε μουσουλμανικά νεκροταφεία της Θράκης για ταφή.

Είχαν ήδη διαβιβάσει το αίτημα στο Υπουργείο Εσωτερικών, αλλά υπάρχει συναρμοδιότητα της ΤΕΔΚ. Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης και πρόεδρος της ΤΕΔΚ Βασίλης Παπαγεωργόπουλος έκανε αποδεκτό το αίτημα και ανακοίνωσε ότι ξεκινούν οι διαδικασίες για την εξεύρεση του χώρου.

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Οι δανεικοί δαρεικοί

Ο θάνατος του Μιλτιάδη. Γιά όποιον δε θυμάται,σε φυλακή,από ένα πολεμικό τραύμα.Μετά τον Μαραθώνα, πήρε στρατό και επιχείρησε μιά ατυχή εκστρατεία που θεωρήθηκε προσωπική,επειδή ηττήθηκε.

Δεν επαρκεί το υπόλοιπο του βίου μου γιά να εκμετρήσω όλες τις προτάσεις της αρχαίας και μεσαιωνικής γραμματείας, να ξεχωρίσω αυτές που αναφέρονται σε κλοπές, καταχρήσεις, υπεξαιρέσεις και παρόμοιες ενέργειες (που ενίοτε θεωρούνταν αδικήματα)να αναγράψω το ποσοστό τους μέσα στον λεκτικό πολτό, κι έπειτα να χωθώ στα ωραία νεότερα, σύγχρονα και πρόσφατα χρόνια, όπου θα αποδειχτεί επιτέλους περίτρανα

είτε ότι είμεθα ένας φλύαρος λαός που όποιον ξεχωρίζει του γαμάμε το ταμ τιριλί,
είτε ότι πράγματι μέγας μεταξύ μας θεωρείται ο επαγγελματίας αδικητής, ο έχων ατομικά συμφέροντα να εξυπηρετήσει, ο μάγκας και καραμπουζουκλής.

Επίσης, αν υπάρχει κάποια συνέχεια στον ελλαδισμό, πράγμα που χωράει πολλη συζήτηση (υπάρχει βλέπετε, στην θέση του ελληνισμού, ο πληρης και ακμαίος ελληναραδισμός) θα βρεθεί στην διαχρονική ομοφωνία του Γένους γιά την έννοια του κλέφτη και σε τι διαφέρει από τον κλεφταρά, τον αρχικλέφταρο, και (αργότερα) ινατί κολλάει δίπλα της ο αρματολός,και πώς γίνεται να πιστεύουμε άπαντες πως μιλάμε ουσιαστικά γιά έναν αμαρτωλό.

Ο Δημοσθένης δυναμώνει την φωνή του απαγγέλοντας μπροστά σε τρικυμισμένη θάλασσα.Οταν έγινε μέγας ρήτορας και πολιτικός,δέχτηκε ποσότητα δαρεικών,κατά τις καταγγελίες των αντιπάλων του.

Στο Γένος μας, όλες οι εκπληξεις θεωρούνται βέβαιες. Αν πάρεις όλους τους υπαλληλους, δημοσιους και ιδιωτικούς, που κατασκεύασαν μιά απασχολήσιμη ζωή, πωλητές σε υφασματάδικο, γραφείς σε τμήματα του δημοσίου και κλητήρες διαφόρων αφεντικών, συλλεξεις τον συνολικό μισθό τους, και τις δαπάνες σύνταξης, τις κάμεις ένα κεφάλαιο και πολλαπλασιάσεις το νούμερο αυτό με τον αριθμό των απασχολησίμων, θα έχεις ένα πεντακάθαρο αποτέλεσμα της σημερινής μας παροδικής κρίσης, που επαναλαμβάνεται θλιβερά σε κάθε νέα γενιά.

Οταν κυλάνε, μέσα σε γενικόν έπαινο, οι ζωές και τα ωράρια εκατομμυρίων ανθρώπων που έζησαν και πέθαναν χωρίς να συνεισφέρουν μήτε μιά καλη ιδέα στο κοινωνικό σύνολο (εξαιρείται η περιοδική αιμοδοσία που επιφέρει έκτακτη άδεια) και μιά τέτοια ζωή και ωράριο κοστίζει ένα εξαιρετικά υψηλό ποσό σε όλους, είναι καλύτερα να μη μιλάμε γιά Δημόσιο και κοινό καλό και μαλακίες, αλλα γιά αγέλες από ύαινες που θα τρέφονται από τα ψοφίμια και μετά καυχώνται στα υαινόπουλα γιά μιά ζωή γεμάτη ιδρώτα και αγώνες.

Πηγή: Πετεφρής

16 χρόνια χωρίς τον «αστό επαναστάτη»

Συμπληρώνονται 16 χρόνια από τον θάνατο του μεγαλύτερου ίσως Έλληνα μουσικοσυνθέτη, του Μάνου Χατζιδάκι, του ανθρώπου που κατάφερε «να μετατρέψει τα πάθη του σε μουσική».

Με τον θάνατο του η Ελλάδα δεν έχασε μόνο μια μουσική ιδιοφυία αλλά και έναν σπουδαίο επαναστάτη. Έναν πραγματικό "Πολίτη". Έναν δημιουργό που η επαναστατική του φιλοσοφία ήταν στάση ζωής. Αυτή η επαναστατική θεώρηση τον έκανε να τα βάζει με όλους και με όλα τα κακώς κείμενα της μονίμως πάσχουσας ελληνικής κοινωνίας.

Αυτός που αυτοπροσδιορίζοταν ως «φιλελεύθερος αστός» και στενός φίλος του Κωνσταντίνου Καραμανλή ήταν θερμός υποστηρικτής όλων των μειοψηφιών και των καταπιεσμένων.

Ο ίδιος έλεγε: "Δεν είναι το τραγούδι μου απλοϊκό κι ευχάριστο σαν το τενεκεδένιο σήμα μιας πολιτικής παράταξης ή ενός αθλητικού συλλόγου. Δεν κολακεύει τις συνήθειές σας ούτε και διασκεδάζει την αμηχανία σας, την οικογενειακή σας πλήξη ή την ερωτική σας ανεπάρκεια. Δεν είναι το τραγούδι μου μονόφωνη αρτηρία ούτε μια πολυφωνική και λαϊκή υστερία. Είναι μια μυστική πηγή, μια στάση πρέπουσα και ηθική απέναντι στα ψεύδη του καιρού μας, ένα παιχνίδι ευφάνταστο μ' απρόβλεπτους κανόνες, μια μελωδία απρόσμενη που γίνεται δική σας, δεμένη αδιάσπαστα με άφθαρτες λέξεις ποιητικές και ξαναγεννημένες"...

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ

Γεννήθηκα στις 23 του Οκτώβρη του 1925 στην Ξάνθη τη διατηρητέα κι όχι την άλλη τη φριχτή που χτίστηκε μεταγενέστερα από τους εσωτερικούς της ενδοχώρας μετανάστες. Η συνύπαρξη εκείνο τον καιρό ενός αντιτύπου της μπελ-επόκ, με αυθεντικούς τούρκικους μιναρέδες, έδιναν χρώμα και περιεχόμενο σε μια κοινωνία-πανσπερμία απ' όλες τις γωνιές της Ελλαδικής γης, που συμπτωματικά βρέθηκε να ζει σε ακριτική περιοχή και να χορεύει τσάρλεστον στις δημόσιες πλατείες.

Σαν άνοιξα τα μάτια μου είδα με απορία πολύ κόσμο να περιμένει την εμφάνισή μου (το ίδιο συνέχισα κι αργότερα να απορώ σαν με περίμεναν κάπου καθυστερημένα να φανώ). Η μητέρα μου ήταν από την Αδριανούπολη, κόρη του Κωνσταντίνου Αρβανιτίδη, και ο πατέρας μου απ' την Μύρθιο της Ρεθύμνου, απ' την Κρήτη. Είμαι ένα γέννημα δύο ανθρώπων που καθώς γνωρίζω δεν συνεργάστηκαν ποτέ, εκτός απ΄ την στιγμή που αποφάσισαν την κατασκευή μου. Γι' αυτό και περιέχω μέσα μου χιλιάδες αντιθέσεις κι όλες τις δυσκολίες του Θεού. Όμως η αστική μου συνείδηση, μαζί με τη θητεία μου την λεγόμενη«ευρωπαϊκή», φέραν ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Προσπάθησα όλον το καιρό που μέναμε στην Ξάνθη να γνωρίσω σε βάθος τους γονείς μου και να εξαφανίσω την αδελφή μου. Δεν τα κατάφερα και τα δύο.

Έτσι μετακομίσαμε το '32 στην Αθήνα όπου δεν στάθηκε δυνατόν να λησμονήσω την αποτυχία μου. Άρχιζα να ζω και να εκπαιδεύομαι στην πρωτεύουσα ενώ παράλληλα σπούδαζα τον έρωτα και την ποιητική λειτουργία του καιρού μου. Έλαβα όμως την αττική παιδεία όταν στον τόπο μας υπήρχε και Αττική και Παιδεία. Μ' επηρεάσανε βαθιά ο Ερωτόκριτος, ο Στρατηγός Μακρυγιάννης, το Εργοστάσιο του Φιξ, ο Χαράλαμπος του «Βυζαντίου», το υγρό κλίμα της Θεσσαλονίκης και τα άγνωστα πρόσωπα που γνώριζα τυχαία και παρέμειναν άγνωστα σ' όλα τα χρόνια τα κατοπινά.

Στην κατοχική περίοδο συνειδητοποίησα πόσο άχρηστα ήτανε τα μαθήματα της Μουσικής, μια και μ' απομάκρυναν ύπουλα απ' τους αρχικούς μου στόχους που ήταν να επικοινωνήσω, να διοχετευθώ και να εξαφανιστώ, γι' αυτό και τα σταμάτησα ευθύς μετά την Κατοχή. Έτσι δεν σπούδασα σε Ωδείο και συνεπώς εγλύτωσα απ' το να μοιάζω με τα μέλη του Πανελληνίου Μουσικού Συλλόγου.

Έγραψα ποιήματα και πολλά τραγούδια, και ασκήθηκα ιδιαίτερα στο να επιβάλλω τις απόψεις μου με δημοκρατικές διαδικασίες, πράγμα που άλλωστε με ωφέλησε τα μέγιστα σαν έγινα υπάλληλος τα τελευταία χρόνια. Απέφυγα μετά περίσσιας βδελυγμίας ότι τραυμάτιζε το ερωτικό μου αίσθημα και την προσωπική μου ευαισθησία.

Ταξίδεψα πολύ και αυτό με βοήθησε ν' αντιληφθώ πώς η βλακεία δεν ήταν αποκλειστικόν του τόπου μας προϊόν, όπως περήφανα ισχυρίζονται κι αποδεικνύουν συνεχώς οι έλληνες σωβινιστές και της εθνικοφροσύνης οι εραστές. Παράλληλα ανακάλυψα ότι τα πρόσωπα που μ' ενδιαφέρανε έπρεπε να ομιλούν απαραιτήτως ελληνικά, γιατί σε ξένη γλώσσα η επικοινωνία γινότανε οδυνηρή και εξαφάνιζε το μισό μου πρόσωπο.

Το '66 βρέθηκα στην Αμερική. Έμεινα κι έζησα εκεί κάπου έξι χρόνια, τα χρόνια της δικτατορίας, για λόγους καθαρά εφοριακούς - ανεκαλύφθη πως χρωστούσα τρεισήμισι περίπου εκατομμύρια στο δημόσιο. Όταν εξόφλησα το χρέος μου επέστρεψα περίπου το '72 και ίδρυσα ένα καφενείο που το ονομάσαμε Πολύτροπον, ίσαμε τη μεταπολίτευση του '74, όπου και τόκλεισα γιατί άρχιζε η εποχή των γηπέδων και των μεγάλων λαϊκών εκτονώσεων. Κράτησα την ψυχραιμία μου και δεν εχόρεψα εθνικούς και αντιστασιακούς χορούς στα γυμναστήρια και στα γεμάτα από νέους γήπεδα. Κλείνοντας το Πολύτροπο είχα ένα παθητικό πάλι της τάξεως περίπου των τρεισήμισι εκατομμυρίων - μοιραίος αριθμός, φαίνεται, για την προσωπική μου ζωή.

Από το '75 αρχίζει μια διάσημη εποχή μου που θα την λέγαμε, για να την ξεχωρίσουμε, υπαλληλική, που μ' έκανε ιδιαίτερα γνωστό σ' ένα μεγάλο και απληροφόρητο κοινό, βεβαίως ελληνικό, σαν άσπονδο εχθρό της ελληνικής μουσικής, των ελλήνων μουσικών και της εξίσου ελληνικής κουλτούρας. Μέσα σ' αυτή την περίοδο και ύστερα από ένα ανεπιτυχές έμφραγμα στην καρδιά, προσπάθησα πάλι, ανεπιτυχώς είναι αλήθεια, να πραγματοποιήσω τις ακριβές καφενειακές μου ιδέες πότε στην ΕΡΤ και πότε στο Υπουργείο Πολιτισμού , εννοώντας να επιβάλω τις απόψεις μου με δημοκρατικές διαδικασίες.

Και οι δύο όμως τούτοι οργανισμοί σαθροί και διαβρωμένοι από τη γέννησή τους κατάφεραν να αντισταθούν επιτυχώς και, καθώς λεν, να με νικήσουν «κατά κράτος». Παρ΄ όλα αυτά, μέσα σε τούτον τον καιρό γεννήθηκε το Τρίτο κι επιβλήθηκε στη χώρα.

Και τώρα καταστάλαγμα του βίου μου μέχρι στιγμής είναι :

Α δ ι α φ ο ρ ώ για την δόξα. Με φυλακίζει μες στα πλαίσια που καθορίζει εκείνη κι όχι εγώ.

Π ι σ τ ε ύ ω στο τραγούδι που μας αποκαλύπτει και μας εκφράζει εκ βαθέων, κι όχι σ' αυτό που κολακεύει τις επιπόλαιες και βιαίως αποκτηθέντες συνήθειές μας.

Π ε ρ ι φ ρ ο ν ώ αυτούς που δεν στοχεύουν στην αναθεώρηση και στην πνευματική νεότητα, τους εύκολα «επώνυμους» πολιτικούς και καλλιτέχνες, τους εφησυχασμένους συνομήλικους, την σκοτεινή και ύποπτη δημοσιογραφία καθώς και την κάθε λογής χυδαιότητα. Έτσι κατάφερα να ολοκληρώσω την τραυματισμένη από την παιδική μου ηλικία προσωπικότητα, καταλήγοντας να πουλώ «λαχεία στον ουρανό» και προκαλώντας τον σεβασμό των νεωτέρων μου μια και παρέμεινα ένας γνήσιος Έλληνας καιΜεγάλος Ερωτικός.

[Το κείμενο είναι από την εξαιρετική, επίσημη ιστοσελίδα του Μάνου Χατζιδάκι http://www.hadjidakis.gr/homeweb.htm ]

Δείτε απόσπασμα από ένα σπάνιο ντοκουμέντο της Γαλλικής τηλεόρασης. Ο Μάνος Χατζιδάκης τραγουδάει μαζί με την Μελίνα Μερκούρη τον "κυρ Αντώνη".



Πηγή: The Insider

Blog Ιωάννη Κοραντή, Βουλευτή Επικρατείας ΛΑ.Ο.Σ.

Αγαπητοί φίλοι,

από το πολιτικό γραφείο του Βουλευτή Επικρατείας του ΛΑ.Ο.Σ.
κ. Ιωάννη Κοραντή σας προσκαλούμε να επισκεφθείτε το blog του

www.icorantis.wordpress.com

ένα εργαλείο επικοινωνίας και πληροφόρησης.

Ελπίζουμε να το βρείτε ενδιαφέρον και να μας στείλετε στο omada.epikoinonias@gmail.com τυχόν παρατηρήσεις σας ή σχόλια, αλλά κυρίως προτάσεις που θα βοηθήσουν στον εμπλουτισμό του περιεχομένου του.

Με φιλικούς χαιρετισμούς
Η Oμάδα Επικοινωνίας