ΤΗΣ ΧΡΥΣΑΣ ΝΑΝΟΥ
Το 1912 η Θεσσαλονίκη ήταν μια εξωστρεφής πόλη-λιμάνι, πολύγλωσση, δυναμική, αλλά και διχασμένη ανάμεσα στη νεωτερικότητα και την παράδοση, που κάλυπτε 600 εκτάρια και αριθμούσε περίπου 160.000 κατοίκους. Σήμερα, με μία σειρά από αλλεπάλληλους μετασχηματισμούς, έφτασε να ξεπερνάει σε έκταση τα 15.000 εκτάρια και συνεχίζει να απλώνεται, όλο και περισσότερο «καμπυλωμένη σαν τόξο γύρω από τη μητρική θάλασσα», σύμφωνα με τον Ν.Γ. Πεντζίκη.
Την πολυδιάστατη, ενίοτε απρόσμενη, αρκετές φορές άτυχη, σίγουρα πάντως γοητευτική εξέλιξη της πόλης μέσα στο χώρο και στο χρόνο ερευνά και καταγράφει συστηματικά η αρχιτέκτων πολεοδόμος, καθηγήτρια του τμήματος Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ, Αλέκα Καραδήμου – Γερόλυμπου. Στη διαδρομή αυτή θα επιχειρήσει η ίδια να μυήσει το κοινό στην ομιλία της με θέμα «Θεσσαλονίκη 1912-2012. Από την απελευθέρωση και την πυρκαγιά στην ανάδυση του σύγχρονου αστικού τοπίου».