Προετοιμάζουν την επαναλειτουργία της Παναγίας Σουμελά

Οι τουρκικές αρχές προετοιμάζουν την επαναλειτουργία του ναού της Παναγίας Σουμελά, αναφέρουν πληροφορίες της εφημερίδας "ΧΟΥΡΙΕΤ".

Η Τραπεζούντα ετοιμάζεται να ανοίξει στην λατρεία το ναό της Παναγίας του Σουμελά. Η Μονή Σουμελά προετοιμάζεται για να αποδοθεί και πάλι στην χριστιανική λατρεία, γράφει ο, συνήθως καλά πληροφορημένος, πρώην διευθυντής της εφημερίδας Ερτουγρούλ Οζκιόκ.

«Η Μονή Σουμελά θεωρείται ένα από τα πλέον σημαντικά μοναστήρια του ορθόδοξου κόσμου. Μακάρι να άνοιγε για τη λατρεία, όχι μόνο μια φορά το χρόνο ή το μήνα,αλλά μια φορά την εβδομάδα. Σε μια Τουρκία 72 εκατομμυρίων ατόμων,σε ποιόν θα προκαλέσει ζημία;», γράφει ο αρθρογράφος.

«Όπως θα έχετε ίσως αντιληφθεί, η Τραπεζούντα ετοιμάζεται να προσελκύσει επισκέπτες όχι μόνο από την Ελλάδα, αλλά και από την Ρωσία, την Ουκρανία, τη Γεωργία και την Αρμενία», γράφει ο αρθρογράφος, αλλά αναρωτιέται αν η κοινή γνώμη στην περιοχή θα αποδεχτεί μιά τέτοια απόφαση.

«Τα προηγούμενα χρόνια δεν επέτρεψαν σε ομάδα επισκεπτών από την Ελλάδα να κινηθούν ομαδικά, αλλά απαγόρευσαν ακόμη και τη λειτουργία στη Μονή», θυμίζει ο αρθρογράφος.

Πηγή: The Insider

ΔΝΤ: O "Δυνάστης" που μαθαίνει Ελληνικά

Του Ανδρέα Μπελιμπασάκη.

Τελικά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν έμεινε…άνεργο όπως ορισμένοι προέβλεπαν πριν κάμποσα χρόνια, στο απόγειο του «Καπιταλιστικού Ελντοράντο» που είχε στηθεί στην Ανατολική Ευρώπη. «Πεδίο δόξης λαμπρό» ανοίγεται μπροστά του, αποτέλεσμα των ραγδαίων επιπτώσεων της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Στους καλύτερους πελάτες του ενδεχομένως θα ενταχθεί και η Ελλάδα. Πριν από μας πάντως πρόλαβε ολόκληρη η η Ανατολική Ευρώπη και αρκετές βαλκανικές χώρες.

Το ΔΝΤ, ο μηχανισμός αποκατάστασης της διεθνούς οικονομικής ισορροπίας μετά τη λήξη του δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου, μετεξελίχθηκε κατά το δεύτερο ήμισυ του εικοστού αιώνα, στον «δυνάστη» των αναπτυσσόμενων χωρών επιβάλλοντας επαχθείς όρους δανειοδότησης, ορισμένες φορές με καταστροφικά αποτελέσματα. Η περίπτωση της Αργεντινής είναι πρόσφατη και διδακτική. Η οικονομία της χώρας κατέρρευσε με την επιβολή των σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών (σύνδεση πέσο-δολαρίου) βάση της κλασσικής συνταγής του ΔΝΤ.

Με την μεγάλη όμως ανάπτυξη των αναπτυσσόμενων οικονομιών την δεκαετία του 90, που αναπόφευκτα προκάλεσε μεγάλη άνοδο των τιμών των εμπορευμάτων και του πετρελαίου, πολλές χώρες κατάφεραν να αποπληρώσουν τα χρέη τους και τελικά να απεξαρτηθούν από το βραχνά του ΔΝΤ. Η Ρωσία, μια χώρα με μεγάλη οικονομική ανάπτυξη τα προηγούμενα χρόνια, φάνηκε να δίνει το «τελειωτικό κτύπημα» στον διεθνή οργανισμό όταν εξόφλησε τα χρέη της προς τις τράπεζες ύψους 22,5 δισ. δολαρίων, προτού καταστούν ληξιπρόθεσμα.

Το ΔΝΤ…ξανάρχεται

Η παγκόσμια οικονομική κρίση ωστόσο, αποκατέστησε το ρόλο του ΔΝΤ καθώς άπαντες προστρέχουν για οικονομική βοήθεια, με πρώτες τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανίων, και μάλλον, ελάχιστα λαμβάνουν υπ’ όψιν τους τις οδυνηρές συνέπειες του παρελθόντος. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι απασχολημένο με το να ξανανοίγει γραφεία που είχαν κλείσει πρόσφατα.

Έτσι και τώρα, η βοήθεια δίνεται υπό όρους και υπό την προϋπόθεση ότι ικανοποιούνται συγκεκριμένα αιτήματα του που σχετίζονται με σκληρή λιτότητα, πάγωμα των μισθών (σε ορισμένες περιπτώσεις και μείωση), την ασφαλιστική μεταρρύθμιση, τις άμεσες ιδιωτικοποιήσεις κλπ. Ορισμένοι διεθνείς παράγοντες δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο, αναλόγως της εξέλιξης της οικονομική κρίσης, το Ταμείο να χορηγήσει δάνεια σε όλες τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.

Στη Σερβία υιοθετήθηκε ένας πλήρως αναθεωρημένος κρατικός προϋπολογισμός– ο βασικός όρος που όρισε το ΔΝΤ, ενώ ήδη έχουν εισρεύσει τα πρώτα χρήματα του δανείου συνολικού ύψους 3 δισ. ευρώ από το διεθνή οικονομικό οργανισμό. Η χορήγηση του δανείου καταδεικνύει την αρχή της ροής και άλλων δανειοδοτικών πακέτων προς τη σερβική οικονομία.

«Νέα κράτη» και ΔΝΤ

Άλλος ένας «πονοκέφαλος» για την Σερβία αποτελεί η είσοδος του Κοσσόβου προσφάτως στο ΔΝΤ, ενώ αναμένεται και η ένταξή του στην Παγκόσμια Τράπεζα. Η εξέλιξη αυτή αναμένεται ότι θα δρομολογήσει την πρόσβαση του Κοσσόβου στα δανειοδοτικά-αναπτυξιακά πακέτα του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, προκειμένου να δρομολογηθεί η οικονομική ανάπτυξή του, στο πρότυπο των οικονομιών δυτικού τύπου.

Άλλο ένα «εύθραυστο κράτος», η Βοσνία, περιμένει την σειρά της στο ΔΝΤ, το οποίο αποφάσισε να χορήγηση δάνειο ύψους 1,52 δις δολαρίων. προκειμένου να βοηθήσει τη χώρα να αντιμετωπίσει την παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση. Σύμφωνα με τους όρους του δανείου θα ξεκινήσουν μία σειρά από δομικές δημοσιονομικές αλλαγές που θα βοηθήσουν στη ευρύτερη μεταρρύθμιση του συστήματος διακίνησης και βελτίωσης της διαχείρισης του δημόσιου χρήματος

Η Βουλγαρία βρίσκεται στον προθάλαμο του ΔΝΤ, καθώς στοιχεία, δείχνουν ότι η οικονομική κατάσταση της χώρας επιδεινώθηκε τους τελευταίους μήνες. Η δραματική μείωση των ξένων επενδύσεων και τα ελλιπή έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού οδηγούν στο συμπέρασμα ότι -τουλάχιστον προσωρινά- η εποχή της μεγάλης ανάπτυξης περιήλθε. Ο οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης Fitch Ratings εκτιμά ότι η Βουλγαρία παραμένει βαθιά εκτεθειμένη στη συνεχιζόμενη παγκόσμια κρίση και αναπόφευκτα ένα πακέτο στήριξης του ΔΝΤ θα αντισταθμίσει την έλλειψη εισροής επενδύσεων ενώ θα δώσει περιθώριο για τη μακροοικονομική προσαρμογή.

Για την διατήρηση της μακροοικονομικής σταθερότητας, που υπήρξε το θεμέλιο για την οικονομική ανάπτυξη των προηγούμενων χρόνων στη Ρουμανία, το ΔΝΤ ενέκρινε δάνειο 17,1 δισ. δολαρίων με στόχο την εξομάλυνση των επιπτώσεων από τη δραματική μείωση των εισροών κεφαλαίου.

ΔΝΤ-Τουρκία: Μια μόνιμη σχέση

Οι σχέσεις της Τουρκίας με το ΔΝΤ αποτελεί ένα ξεχωριστό μεγάλο κεφάλαιο. Οι δύο πλευρές συζητούν περίπου δύο χρόνια επί της αρχής και επί των όρων, έκτακτου δανείου ύψους 20 δις δολαρίων. Το νέο αυτό δάνειο αποτελεί ουσιαστικά αναπροσαρμογή παλαιότερου δανείου 10 δις δολαρίων που είχε λάβει η Τουρκία από τον διεθνή οργανισμό και το οποίο έληξε τον Δεκέμβριο του 2008.

Η τουρκική κυβέρνηση εδώ και μήνες διατείνεται ότι «ολοκληρώνεται η συμφωνία από στιγμή σε στιγμή» με αποτέλεσμα να εντείνεται η απογοήτευση σε επενδυτές και στην επιχειρηματική κοινότητα στην Τουρκία. Θεωρείτε βέβαιο ότι το ΔΝΤ ασκεί έντονες πιέσεις στην κυβέρνηση της Τουρκίας για να εφαρμοστεί απαρεγκλίτως πρόγραμμα λιτότητας. Φυσικά ούτε λόγος να γίνεται για αυξήσεις στον αχανή τομέα των δημοσίων υπαλλήλων, που ήλπιζαν ότι θα ισοσταθμίσουν στοιχειωδώς τις απώλειες για τα εισοδήματά τους από την πτώση της τιμής της τουρκικής λίρας. Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει έντονες επικρίσεις για την ανεπαρκή ανταπόκριση στην οικονομική κρίση και η κάποτε ταχέως αναπτυσσόμενη οικονομία αναμένεται να συνέλθει την τρέχουσα χρονιά.

Η οικονομική σταθεροποίηση, σε συνδυασμό με την συνέχιση των διαρθρωτικών αλλαγών που απαιτεί το ΔΝΤ, αποτελούν καθοριστικό βήμα στην περαιτέρω διεθνοποίηση της τουρκικής οικονομίας. Η τακτική αυτή του ΔΝΤ, ενοχλεί σφόδρα την τουρκική κυβέρνηση η οποία όμως δεν έχει και εναλλακτικό τρόπο επιβίωσης. Σε ακαδημαϊκούς κύκλους και σε τηλεοπτικές εκπομπές η «μόνιμη σχέση» ΔΝΤ-Τουρκίας συζητείται έντονα αλλά χωρίς αποτελέσματα. Ένα μόνιμο επαναλαμβανόμενο σενάριο εδώ και δεκαετίες. Όταν η Τουρκία «σκοντάφτει» βρίσκονται ξένοι δανειστές και ρίχνουν χρήματα σε ένα πηγάδι που μοιάζει να μην έχει πάτο. Η Τουρκία είναι ένα εξαίσιο παράδειγμα για το που πάμε να…μπλεξουμε.

Πηγή: The Insider

Το "γιατί" στην αυτοκτονία

Καθώς αυξάνονται τα κρούσματα


Του Καθηγητή ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ

Ο θάνατος που οριοθετεί το τραγικότερο σημείο στο ευρύ φάσμα των ανθρώπινων συναισθημάτων στην περίπτωση της αυτοκτονίας, πέρα από την τραγικότητά του, εμπεριέχει και τα καταθλιπτικά στοιχεία που δημιουργούν οι υποκειμενικές ενοχές συγγενών και φίλων για την αδυναμία τους να προβλέψουν και να αποτρέψουν το γεγονός. Επιπρόσθετα στην κοινή γνώμη γεννάται και το απλό φαινομενικά, αλλά φοβερά δύσκολο να απαντηθεί, μονολεκτικό ερώτημα του "γιατί";

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται στον ελλαδικό χώρο μια έξαρση του τραγικού αυτού φαινόμενου. Νέα παιδιά, μεσήλικες άνδρες και γυναίκες, αλλά και άτομα της τρίτης ηλικίας προερχόμενα από κάθε κοινωνικοοικονομική ομάδα της σύγχρονης αστικοβιομηχανικής Ελλάδας, θέτουν τέρμα στη ζωή τους, αναιρούν το ύψιστο και ανεπανάληπτα μοναδικό αγαθό της ύπαρξής τους βυθίζοντας ταυτόχρονα σε απόγνωση και πένθος τις οικογένειές τους. Σήμερα τα άτομα που αυτοκτονούν δεν το πράττουν μόνο για τους κλασικά δεδομένους λόγους της ερωτικής απογοήτευσης ή της ανεπανόρθωτης οικονομικής καταστροφής, αλλά επιπρόσθετα επειδή απέτυχαν στις πανελλήνιες εξετάσεις, επειδή δεν προσαρμόζονται στις απαιτήσεις της στρατιωτικής ζωής, επειδή βαρέθηκαν την ανιαρότητα της ζωής ή και αυτό είναι ταυτόχρονα και τραγικότερο και σημαντικότερο, έτσι, χωρίς κανένα εμφανή λόγο.

Φυσικά, καθώς αυξάνουν τα τραγικά στατικά δεδομένα της αυτοκτονίας αυξάνει και η ένταση και η συχνότητα του ερωτηματικού "γιατί;". Οι κοινωνιολόγοι αναζητούν την ερμηνεία του φαινόμενου σε δομολειτουργικά αίτια της κοινωνικής οργάνωσης των σύγχρονων κοινωνικών συστημάτων, ενώ οι ψυχολόγοι την εστιάζουν σε ενδογενή ή εξωγενή ψυχοπαθολογικά αίτια, σε ανεπάρκεια της προσωπικότητας του ατόμου ή στην αδυναμία του να ικανοποιήσει θεμελιακές υπαρξιακές και ψυχοσυναισθηματικές του ανάγκες.

Στατιστικά δεδομένα

Τα στατιστικά δεδομένα του παγκόσμιου οργανισμού υγείας του ΟΗΕ, μας πληροφορούν ότι το ψυχοκοινωνικό φαινόμενο της αυτοκτονίας είναι γνωστό σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη μας.

Σε αντίθεση με άλλα θρησκευτικά δόγματα η χριστιανοσύνη, το Ισλάμ και ο ιουδαϊσμός θεωρούν την αυτοχειρία ως "κολάσιμη ηθικά πράξη", χωρίς αυτό βέβαια, να σημαίνει ότι σε κοινωνικά συστήματα όπου επικρατούν οι παραπάνω θρησκείες έχουμε λιγότερες αυτοκτονίες. Τα υψηλότερα ποσοστά αυτοκτονίας ανά 100.000 κατοίκους έχουν η Ουγγαρία, η Αυστρία, η Δανία, η Σουηδία, η Ιαπωνία και η Γερμανία, ενώ χαμηλά ποσοστά έχουν η Ιταλία, Η Ιρλανδία, ο Καναδάς, η Νορβηγία και η Πολωνία.

Η Ελλάδα, στατιστικά τουλάχιστον, δεν παρουσιάζει μέχρι τώρα ιδιαίτερο ερευνητικό ενδιαφέρον έστω και αν η πρόσφατα παρατηρούμενη έξαρση στον αριθμό των αυτοκτονιών αποτελεί μια διογκούμενη τραγικά οδυνηρή ψυχοκοινωνική τραυματική εμπειρία για συγκεκριμένα πρόσωπα και συγκεκριμένες οικογένειες.

Από τα ίδια γενικά στατιστικά στοιχεία του παγκόσμιου οργανισμού υγείας προέρχονται και μερικές αρκετά σημαντικές διαπιστώσεις. Έτσι τα παντρεμένα άτομα (να κάτι που ίσως θα μειώσει τον κυνισμό των φανατικών εργένηδων απέναντι στους παντρεμένους), παρουσιάζουν μικρότερα ποσοστά στις αυτοκτονίες απ' ότι τα αδέσμευτα άτομα, ιδιαίτερα μάλιστα όταν στην οικογένεια υπάρχουν και παιδιά.

Ανέκαθεν οι γυναίκες παρουσιάζουν υψηλότερα ποσοστά σε "απόπειρες" αυτοκτονίας και οι άνδρες σε "επιτυχείς" αυτοκτονίες. Τα ποσοστά όμως αυτά τείνουν να εξισωθούν ανάμεσα στα δυο φύλα αντικατοπτρίζοντας, ίσως, τις γενικότερες τάσεις εξίσωσης των δυο φύλων μέσα από το φεμινιστικό κίνημα. Οι άνδρες δείχνουν προτίμηση στα βίαια, και συνεπώς τελεσίδικα μέσα αυτοκτονίας (όπλα ή πτώση από μεγάλο ύψος), ενώ οι γυναίκες προτιμούν ηρεμιστικά χάπια ή το συνδυασμό αλκοόλ και ηρεμιστικών - αγχολυτικών χαπιών. Η επιλογή του μέσου αποβαίνει, ευνόητα, καθοριστική για την "επιτυχία" του αυτόχειρα ή και για την έγκαιρη ανακάλυψη της απόπειρας και κατά συνέπεια, τη διάσωσή του.

Τελικά, από τα στατιστικά δεδομένα συνάγεται ότι οι αυτοκτονίες παρουσιάζουν έξαρση την άνοιξη, υποχωρούν τους χειμερινούς μήνες, συμβαίνουν τη Δευτέρα συχνότερα από κάθε άλλη μέρα της εβδομάδας, στο διάστημα των εορτών των Χριστουγέννων και σε ποσοστό πραγματικά εντυπωσιακό (περίπου το 75%), μέσα στον οικείο χώρο του αυτόχειρα, δηλαδή στο διαμέρισμα ή το σπίτι του, στην αυλή του ή σε κάποιο βοηθητικό οίκημα, όταν πρόκειται για αγροτική οικογένεια ή για κάτοικο πόλης που βρίσκεται στο εξοχικό του.

Μια ψυχοκοινωνική θεώρηση

Η κλασική τυπολογία της αυτοκτονίας έγινε από τον Γάλλο κοινωνιολόγο Emile Durkheim, ο οποίος καθόρισε τρεις συγκεκριμένους τύπους.

Πρώτον "την αλτρουιστική", όπου το άτομο στην προσπάθειά του να διασώσει κάποιον ή κάποιους συγγενείς, φίλους, γνωστούς ή ακόμη και εντελώς άγνωστους συνανθρώπους του από άμεσο κίνδυνο "θυσιάζει" την προσωπική του ύπαρξη, δεύτερον, "την εγωιστική", όπου το άτομο τερματίζει τη ζωή του για καθαρά προσωπικούς του λόγους όντας εντελώς αποστασιοποιημένο από τον πόνο και την οδύνη που αυτή του η πράξη μπορεί να προκαλέσει σε συγγενικά πρόσωπα και φίλους και τρίτον "την ανομική", όπου το άτομο προτιμά να διακόψει αμετάκλητα τη συνέχιση της υπαρξιακής του οντότητας ακριβώς επειδή κάποιες φυσικές καταστροφές (σεισμοί, πλημμύρες ή πόλεμοι), ή ακόμη και η ραγδαία κοινωνική αλλαγή που υφίσταται το σύστημα στο οποίο ζει μετουσιώνει τα γνωστά του πρότυπα διαπροσωπικών σχέσεων, αλλάζουν τα νοήματα και οι αξίες της ζωής και επικρατεί "κοινωνική ανομία", την οποία το άτομο την αισθάνεται ως μείωση της ικανότητάς του να ζήσει και να λειτουργήσει όπως ήξερε.

Το άτομο που κάνει απόπειρα αυτοκτονίας, άσχετα εάν το κατορθώνει ή όχι σε τελική ανάλυση, πιστεύει ότι βρίσκεται αντιμέτωπο με δυο μόνο επιλογές, δηλαδή να συνεχίσει την υπαρξιακή του πορεία, όπως έχει ή να την αναστείλει τελεσίδικα. Εκείνο που πραγματικά έχει ιδιαίτερη σημασία, και αυτό το υπογραμμίζω, το επισημαίνω ακριβώς επειδή σχεδόν πάντοτε διαφεύγει της προσοχής συγγενών και φίλων, είναι το γεγονός ότι κάθε αυτόχειρας πριν πραγματοποιήσει την τελική επιλογή του δίνει πολλά μηνύματα, προειδοποιεί τους γύρω του αναφορικά με τον περιορισμό των επιλογών του σε ότι αφορά την επικείμενη πράξη του.

Δυστυχώς, μέσα στην πολύβουη αγχώδη καθημερινότητά μας οι περισσότεροι από εμάς, γονείς, συγγενείς και φίλοι ή αδυνατούμε να αντιληφθούμε "τις κραυγές απόγνωσης του ατόμου", ή όταν τις αντιληφθούμε εκτιμούμε τις περισσότερες ως κενές απειλές", ή ακόμη ως "παρατραβηγμένους θεατρινισμούς". Ίσως βοηθά συχνά σε αυτές τις εκτιμήσεις και το γεγονός ότι μόνο το ένα στα δέκα άτομα που επιχειρούν να αυτοκτονήσουν τελικά το "πετυχαίνουν". Τα υπόλοιπα εννιά άτομα, όπως προκύπτει από αξιολογήσεις που επακολουθούν ή πραγματικά παίζουν θέατρο ή δεν τολμούν να φτάσουν στο τελικό στάδιο της αυτοκαταστροφής.

Το αμείλικτο "γιατί;"

Συχνά βρίσκομαι αντιμέτωπος με συγγενείς και φίλους που με απόγνωση που δημιουργεί μια "απόπειρα" ή την αμέτρητη ψυχική οδύνη που την φορτίζουν οι ενοχές μιας "επιτυχημένης" προσπάθειας μου θέτουν το αρχικό, αμείλικτο ερώτημα του "ΓΙΑΤΙ;" και του πως θα μπορούσε να είχε προληφθεί η πράξη. Σε γενικές γραμμές, γιατί η κάθε περίπτωση είναι αυτοτελής, θα δώσω τα ακόλουθα ως ερμηνευτικές απαντήσεις.

1) Χρόνια επώδυνη μοναξιά και νευρωτική κατάθλιψη ή μελαγχολία. Το άτομο χωρίς βοήθεια από τον ειδικευμένο ψυχολόγο ή χωρίς φαρμακευτική αγωγή που θα του προσφέρει ο νευρολόγος - ψυχίατρος ή και ο παθολόγος του (σε συνδυασμό πάντοτε με την ψυχοθεραπευτική υποστήριξη), δεν βλέπει πλέον τον λόγο να δώσει συνέχεια στην άδεια του υπαρξιακή οντότητα.

2) Το άτομο διακατέχεται από υποκειμενικό, ακατανίκητο συναίσθημα "ντροπής" ή και από υπερβολικό "φόβο", ότι θα τιμωρηθεί επειδή απέτυχε σε κάποιες σημαντικές του επιδιώξεις ή σε στόχους που είχε θέσει.

3) Υπάρχουν έντονα συναισθήματα "ενοχών", για πράξεις που το άτομο ποτέ δεν εκμυστηρεύθηκε σε οικείους του ή σε κάποιον φίλο του, σε κάποιον ιερέα ή σε κάποιον ψυχολόγο, ψυχαναλυτή, ψυχοθεραπευτή.

4) Το άτομο καταλαμβάνεται από την ακατανίκητη ανάγκη της φυγής από ένα περιβάλλον που αντιλαμβάνεται ως καταπιεστικό, ή από πρόσωπα που καθημερινά το πληγώνουν και έτσι η πραγματικά οδυνηρή "φυγή με την αυτοκτονία" αποτελεί πράξη επιβολής συναισθηματικής "τιμωρίας" σε κάποιον ή κάποιους από τους οποίους το άτομο θέλει να φύγει.

Δύο παιδιά αφαίρεσαν τη ζωής τους το τελευταίο 24-ωρο και με τις αρνητικές οικονομικές προοπτικές που θα επιβαρύνουν κάθε ελληνική οικογένεια η πρόσφατη έξαρση των αυτοκτονιών στον ελλαδικό μας χώρο αποτελεί έναν ακόμη δείκτη μιας κοινωνίας που νοσεί. Είναι ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ανάγκη η δημιουργία ειδικών συμβουλευτικών σταθμών βοήθειας για περιπτώσεις ψυχολογικών κρίσεων (αυτά που αποκαλούνται crisis Lines ή και hot lines), που να λειτουργούν σε 24ωρη βάση παρέχοντας στον ή στην πιθανή αυτόχειρα την απαραίτητη χρονική κάλυψη των έντονων στιγμιαίων συναισθηματικών του αναγκών ή των ψυχικών του κρίσεων με ανθρωπιά, αλλά και με επιστημονική αρτιότητα. Τέτοια κέντρα, ή τηλεφωνικές γραμμές, υπάρχουν σε κάθε μεγαλούπολη άλλων χωρών και βρίσκονται τυπωμένα σε εμφανή σημεία τηλεφωνικών καταλόγων.

Είναι απαραίτητο οι γονείς, οι συγγενείς και οι φίλοι να προστρέξουν ζητώντας τη γνώμη κάποιου ειδικού αμέσως μόλις γίνουν αντιληπτά τα πρώτα σημάδια ή αμέσως μετά την πρώτη "ανεπιτυχή απόπειρα". Η μέχρι σήμερα προσφερόμενη νοσοκομειακή βοήθεια δεν εξαντλεί το πλήρες, το απαιτούμενο φάσμα ψυχοκοινωνικής αρωγής στο άτομο και τα μέλη της οικογένειας του. Επαναλαμβάνω, έστω και αν γίνω κουραστικός, ότι το κάθε άτομο πολύ πριν την τελική του πράξη δίνει σημαντικά σήματα "έκκλησης για βοήθεια". Εάν τα πάρουμε στα σοβαρά και τα δούμε με αγάπη και κατανόηση οπωσδήποτε θα προλάβουμε την μετέπειτα ανείπωτη ψυχική οδύνη των συγγενών και φίλων του κάθε αυτόχειρα που κλείνει βίαια την "παρένθεση της εφήμερης προσωπικής του ύπαρξης".

Κυριάκος Βελόπουλος: 40 Κηπουροί στον Ευαγγελισμό;

κλικ στην ερώτηση για μεγέθυνση

Ένεπε Μούσα - Θεατρικό έργο: Η Τρύπα

Συνεχίζονται με επιτυχία οι παραστάσεις του θεατρικού έργου «Η ΤΡΥΠΑ» του Νικόλα Τζουράνη σε σκηνοθεσία Μ.Π.Μαρέτα στο ΧΩΡΟ ΤΕΧΝΩΝ <ΕΝΕΠΕ ΜΟΥΣΑ> Εμμ. Παπά και Ρήγα Φεραίου στο Πολύγυρο

Παρασκ.19, Σάββατο 20, Κυριακή 21 και Δευτέρα 22 Μαρτίου.

Ερμηνεύουν:
Μ.Χριστολιάκου
Μ.Π.Μαρέτας

Ωρα έναρξης: 9.00 το βράδυ.

Με… πρόγραμμα οι διακοπές ηλεκτροδότησης σε Θεσσαλονίκη και Μακεδονία

ΔΕΗ: Δεν Έχουμε Ηλεκτρικό
ΠΑΣΟΚ Α.Ε.

Με… πρόγραμμα θα πραγματοποιηθούν οι διακοπές ηλεκτροδότησης και σήμερα σε περιοχές της Θεσσαλονίκης, αλλά και σε όλη τη Μακεοδονία, εξαιτίας της δεύτερης ημέρας απεργίας των εργαζομένων στη ΔΕΗ.

Το πρόγραμμα των διακοπών ηλεκτροδότησης έχει ως εξής:

ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ από 18:30 έως 19:30

Περιοχή ΤΙΤΑΝ, Ευαγγελισμός, Προφήτης, Νυμφόπετρα, Λαγκαδάς, Χρυσαυγή, ?ολχικό, Δρακόντειο, Βιομηχ. Περιοχή Ασσήρου, Καβαλάρι, Αγ. Βασίλειος, Άγιος Αθανάσιος, Βιομηχανική Περιοχή Αγχιάλου, Βραχιά, Βαθύλακος, Μεσημέρι, Καλλικράτεια, Καρδία, Χωριό Ειρήνης, Περιοχή Ρυσίου, Περιοχή Μίκρας, Τμήμα Κεραίας, Ταγαράδες, Ραιδεστός, Αγ. Παρασκευή, Σουρωτή, Βασιλικά, Ν. Επιβάτες, Κιομ. Περιοχή Θέρμης

ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ από 19:30 έως 20:30

Μελισσοχώρι, Όσσα, Βερτίσκος, Ασκός, Σοχός, Δορκάδα, Άσσηρος, Λευκοχώρι, Παρτεραί, Δριμός, Μελισσοχώρι, Ανατολικό, Μάλγαρα, Βραχιά, Άδενδρο, Γέφυρα, Ελαιούσα, Παρθένιο, Χαλκηδόνα, Μικ. Μοναστήρι, Πρόχωμα, Καστανάς, Ακροπόταμος, Τρίλοφος, Πλαγιάρι, Ν. Επιβάτες, Τμήμα Περαίας, Αγ. Τριάδα, Αγγελοχώρι, Ν. Μηχανιώνα, Περιοχή Σχολαρίου, Αρδευτικά Επανωμής, Ραιδεστός, Τμήμα Βιομηχ. Περιοχής Θέρμης, Σχολάρι, Λάκωμα, Ν.Γωνιά, Αγιος Παύλος, Περιοχή Τριλόφου, Περιοχή Επανωμής – Επανωμή, Αγχίαλος, Μεσήμβρια, Αγιονέρι, Ανθόφυτο, Μικρόκαμπος, Χαλάστρα

ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ από 20:30 έως 21:30

Κατσιμίδη, Μ. Μπότσαρη, Παπάφη, Παπαναστασίου, Δελφών , Κωνσταντινουπόλεως, Βασ. Όλγας, Ελευθέριο, Κορδελιό, Γιαννιτσών, 26ης Οκτωβρίου, περιοχή Ευόσμου, Αμπελόκηποι, Νεάπολη, Ευκαρπία, βιομηχανική περιοχή Θέρμης, Μαγνησία, Διαβατά, Νικόπολη, Σταυρούπολη, βιομηχανική περιοχή Ευκαρπίας, Δερβένι, Λαγυνά

ΛΟΙΠΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ από 18:30 έως 19:30

Περιοχές των Νομών Κιλκίς, Πέλλας, Σερρών, Καβάλας, Ξάνθης, Ημαθίας, Χαλκιδικής, Κοζάνης, Δράμας και Πιερίας

ΛΟΙΠΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ από 19:30 έως 20:30

Περιοχές των Νομών Κιλκίς, Πέλλας, Σερρών, Καβάλας, Ξάνθης, Ημαθίας, Χαλκιδικής, Κοζάνης, Δράμας και Πιερίας

ΛΟΙΠΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ από 20:30 έως 21:30

Περιοχές των ως άνω Νομών καθώς και των Νομών Καστοριάς και Φλώρινας

Πηγή: Newsblog

«Νίκες» σε όλη την Ελλάδα

Η Νίκη είναι ένα «κλασσικό» όνομα που χρησιμοποιούν ελληνικές ομάδες στην ονομασία τους προκειμένου να τιμήσουν την αρχαία θεά της ελληνικής μυθολογίας και παράλληλα να ξεκαθαρίσουν ότι η ήττα είναι άγνωστη λέξη για αυτές.

Η Νίκη με τις περισσότερες…νίκες είναι αυτή του Βόλου της οποίας η φήμη ξεπέρασε γρήγορα τα στενά σύνορα του Νομού Μαγνησίας. Οι «κυανόλευκοι» ιδρύθηκαν το 1924 και βοήθησαν με τις επιτυχίες ώστε να …ξεφυτρώσουν και άλλες Νίκες σε όλη την Ελλάδα.

Τριάντα χρόνια μετά την ίδρυση της η Νίκη Βόλου καταφέρνει και γράφει την πιο «λαμπρή» σελίδα στην ιστορία της καθώς τερμάτισε στην Πέμπτη θέση της μεγάλης κατηγορίας.

Η δεύτερη … Νίκη σε επιτυχίες είναι αυτή του Πολυγύρου όπου ιδρύθηκε το 1950 και εδρεύει στην Χαλκιδική. Οι «πράσινοι» έχουν καταφέρει να φτάσουν μέχρι την Β΄Εθνική και συγκεκριμένα το 1974 ωστόσο δεν κατάφεραν να …κρατηθούν στην κατηγορία αφού υποβιβάστηκαν άμεσα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στην Άρτα εδρεύει μια …νέα Νίκη αυτή που βρίσκεται στην περιοχή της Καλαμιάς. Αναλυτικά οι …υπόλοιπες ποδοσφαιρικές Νίκες της Ελλάδας:

Πολυγύρου

Αγκαθιάς

Αλεξανδρούπολης

Απάλου

Χριστού

Ευκαρπίας

Νεοχωρούδας

Μεσημερίου

Κερασιάς

Ηρακλείου

Καλής

Βορεινού

Άξου

Καρδίτσας

Αγίας Παρασκευής

Λαφυστίου

Ρέντη

Ρόδου

Αλίμου

Προαστείου

Λουσικών

Νικολεϊκων

Τραγανού

Ναυπλίου

Πλάτης

Σητείας

Πηγή: Gazzetta.gr