Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009
Η «προβοκάτσια» έχει πολλά πρόσωπα…
Του Καθηγητή ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ
Το αποτρόπαιο γεγονός της, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, αναιτιολόγητης κλοπής μετά από τυμβωρυχία της σωρού του μεγάλου Κύπριου ηγέτη πρώην Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας του Τάσσου Παπαδόπουλου, του ανδρός που είπε το δεύτερο μεγάλο ΟΧΙ του Ελληνισμού στα τελευταία 60 χρόνια, έχει σχετικά πρόσφατο προηγούμενο το 1978 στην κλοπή του φέρετρου που περιείχε τη σωρό του μεγάλου κωμικού Τσάρλι Τσάπλιν.
Στην περίπτωση του Τσάπλιν οι δύο συλληφθέντες και καταδικασθέντες ο 24χρονος Πολωνός και ο 38χρονος Βούλγαρος ομολόγησαν το κίνητρο της απόσπαση λύτρων από την οικογένεια για την πράξη τους.
Στην περίπτωση του Κύπριου ηγέτη ΔΕΝ υπάρχει μέχρι στιγμής τέτοια αναφορά από τις Κυπριακές Αστυνομικές και πολιτικές Αρχές αλλά υπάρχει η πιθανότητα «προβοκάτσιας» με αφορμή το επικείμενο μνημόσυνό του, αλλά και του επικείμενου ντέρμπυ μεταξύ των αιωνίων ποδοσφαιρικών και Κομματικών αντιπάλων ΑΠΟΕΛ και ΟΜΟΝΟΙΑΣ.
Εάν κανείς συνδέσει τα δύο γεγονότα μπορεί, χωρίς να υποκύψει σε παρανοϊκά σύνδρομα, να υποθέσει ότι την κλοπή διέπραξαν άτομα τα οποία στοχεύουν στη δημιουργία κρεσέντο συναισθηματικής φόρτισης και πολιτικής ΠΟΛΩΣΗΣ που μπορεί να προκαλέσει χουλιγκανισμούς την Κυριακή.
Σε προγενέστερα ντέρμπυ ανάμεσα στους Κυπριακούς «αιώνιους αντιπάλους» είχαν σημειωθεί εντάσεις καθώς κάποιοι είχαν αναρτήσει ακόμη και σημαίες του Τουρκοκυπριακού Κράτους μέσα στο γήπεδο..
Αυτό που απαιτείται κατά την ταπεινή προσωπική μου άποψη;
Η απόφαση ΑΝΑΒΟΛΗΣ του ντέρμπυ ώστε να μη δοθούν οι δικαιολογίες στους «προστάτες» να δικαιολογήσουν το απαραίτητο της «προστατευτικής» τους παρουσίας στη μαρτυρική μεγαλόνησο, στο ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ Κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας που παραμένει διαιρεμένο αλλά και μέλος της Ε.Ε.
Ετικέτες
Γιώργος Πιπερόπουλος,
Κύπρος,
Τάσσος Παπαδόπουλος
Εδώ ο κόσμος καίγεται γενικώς...
Τις φωτογραφίες τις πήραμε από το blog troktiko
Ετικέτες
Αθήνα,
Τοπική Αυτοδιοίκηση
Διάγγελμα Αρχιεπισκόπου Μακαρίου - 16 Αυγούστου 1960
Ντοκουμέντα για το Κυπριακό 2
Συγχαίρων από βάθους καρδίας τον Κυπριακόν λαόν επί τη σημερινή ιστορική ημέρα της ανεξαρτησίας, απευθύνω πρός πάντας μήνυμα αγάπης, ειρήνης και συναδελφώσεως.
Η Κύπρος αποδίδεται σήμερον εις χείρας του λαού της, όστις καλείται όπως διαμορφώση ελευθέρως τα ιστορικά πεπρωμένα του και αναλάβει, ως μέλος πλέον της κοινωνίας των ελευθέρων Εθνών, τας ευθύνας του δια την εδραίωσιν της Διεθνούς Ειρήνης και την πρόοδον της ανθρωπότητος.
Ο Κυπριακός λαός απέδειξεν ήδη ότι κατάχει όλας εκείνας τας αρετάς, αι οποίαι συνθέτουν τον χρηστόν πολίτην και τον ελεύθερον ανθρωπον. Μία μακρά ιστορική παράδοδις, απορρέουσα από ένα των αρχαιοτέρων και ευγενεστέρων πολιτισμών, έχει ενσταλάξει εις την ψυχήν του λάου μας το καθήκον πρός την ελευθερίαν, τον έρωτα πρός την δικαιοσύνην, την πίστιν εις τον ηθικόν νόμον, την προσήλωσιν πρός το ιδεώδες της ειρήνης, την αγάπη προς τας ευγενείς αξίας της ζωής. Τας αρετάς ταύτας, επηυξημένας με το αίσθημα της πολιτικής και κοινωνικής ευθύνης, θα χρησιμοποιήση τώρα ο Κυπριακός λαός ως θεμέλιον της Δημοκρατίας του, και επ΄αυτών θα οικοδομήση το κοινωνικόν και πολιτικόν του μέλλον.
Η Νήσος μας είναι μία πλουσία και ευδαίμων χώρα, διαθέτουσα τεράστιον φυσικόν πλούτον και κατέχουσα επίκαιρον γεωγραφικήν θέσιν. Τας δυνατότητας ταύτας έχομεν τώραν την ευκαιρίαν να ααναπτύξωμεν και να αξιοποιήσωμεν εις μέγιστον βαθμόν.
Η νέα πολιτεία είναι αποφασισμένη να δώση εις τον αγρότην όλα τα αναγκαία διά τον εκσυγχρονισμόν της αγροτικής οικονομίας μας εφόδια και να λάβη όλα τα απαραίτητα διά την προστασία της παραγωγής και την ανύψωσιν του βιοτικού του επιπέδου μέτρα. Να κατοχυρώση το ύψιστον κοινωνικόν κεφάλαιον της εργασίας και να παράσχη εις τον εργάτην πάσαν προστασία. Να ενισχύση τον μικροβιοτέχνην και τον μικροκαταστηματάρχην. Να καταστήση την παιδείαν προσιτήν εις πάντας. Να παράσχει νέας ευκαιρίας εις το εμπόριον, να προστατέυση τας βιωσίμους Βιομηχανίας, και να ενθαρρύνει τους επιστήμονας και τους πνευματικούς εν γένει ανθρώπους της Νήσου.
Η νέα πολιτεία θα εφαρμόση προς τούτο σταθερώς την αρχήν των ίσων δικαιωμάτων, της ίσης μεταχειρίσεως και της παροχής των αυτών ευκαιριών εις πάντας ανεξαιρέτως τους πολίτας, ανεξαρτήτως φυλής, φρονημάτων ή θρησκευμάτος.
Ουδεμία διάκρισις είναι νοητή εις τους κόλπους της Δημοκρατίας, όπου εις εν καθεστώς ευνομίας και ισονομίας καλούνται πάντες να συνεργασθούν εν πνεύματι αλληλεγγύης και αγάπης, άνευ προκαταλήψεων, μνησικακίας, ευνοίας ή πάθους.
Την επίσημον ταύτην ώραν απευθύνω πρός πάντας θερμήν, εν ονόματι της πατρίδος, έκκλησιν, όπως ενώσουν τας δυνάμεις των και συνεργασθούν διά την ευημερίαν και την πρόοδον της Νήσου μας. Μόνον ούτω η Κύπρος θα δυνηθή να εκπληρώση τον προορισμό της, και να αποβή εσωτερικώς μεν πλουσία και ευδαίμων, επί διεθνούς δε πεδίου παράγων ειρήνης, σταθερότητος και προόδου.
Η ανθρωπότης διέρχεται σήμερον κρισίμους στιγμάς. Αι θεμελιώδεις αρχαί της ειρήνης, της ελευθερίας και της δικαιοσύνης διακυβεύονται ανά πάσαν στιγμήν εις πλέιστα σημεία της υδρογείου. Η Κύπρος, εισερχόμενη εις την κοινωνία των ελευθέρων Εθνών, είναι αποφασισμένη να αναλάβη ενεργώς τας ευθύνας της, και να εργασθή προς πάσαν κατεύθυνσιν δια την επικράτησιν των αρχών και των διατάξεων του Καταστατικού Χάρτου των Ηνωμένων Εθνών.
Έκφρασις της νέας πολιτείας θα είναι, εφ’ όλων των πεδίων, το δίκαιον και η αλήθεια. Με γνώμονα τας αρχάς ταύτας καλώ σήμερον πάντας, όπως προσφέρουν μετά ζήλου και πίστεως την συμβολήν των εις το έργον της οικοδομής της ανεξαρτήτου πολιτείας μας και κατέλθουν εις το στάδιον της αναδημιουργίας της Νήσου μας ηνωμένοι, αθληταί του αληθούς, του ωραίου, και του ευγενούς.
Ετικέτες
Εθνικά Θέματα,
Ιστορία,
Κυπριακό,
Κύπρος,
Πολιτική
Συγκλονισμένη η οικογένεια Τάσσου Παπαδόπουλου
Το βαθύ συγκλονισμό της για το αποτρόπαιο έγκλημα της ιεροσυλίας και βεβήλωσης του τάφου και της σορού του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου εκφράζει σε γραπτή της δήλωση η οικογένειά του.
''Η ανίερη αυτή πράξη των τυμβωρύχων, πέραν της θλίψης και οργής που προκαλεί, δεν μπορεί με κανένα τρόπο να ενταφιάσει την πολιτική και να διαγράψει τις παρακαταθήκες που κατέλειπε ο Τάσσος Παπαδόπουλος. Οπου και αν βρίσκεται τώρα η σορός του, η φωνή του θα ακούγεται και θα διαρκεί, σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς της εθνικής μας υπόθεσης'', αναφέρει η οικογένεια.
Οπως σημειώνεται στη δήλωση το πρώτο ετήσιο μνημόσυνο του Τάσσου Παπαδόπουλου θα τελεσθεί αύριο Σάββατο, όπως έχει προγραμματιστεί.
Πηγή: Sigma live
Ετικέτες
Εθνικά Θέματα,
Κύπρος,
Τάσσος Παπαδόπουλος
Οι ψυχοκοινωνικές διαστάσεις διαφθοράς και…μίζας!
Του Καθηγητή ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ*
Δέχτηκε την παράκληση του Πρωθυπουργού κ Παπανδρέου ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κ Παπούλιας και θα είναι επικεφαλής της επικείμενης συνεύρεσης των ΠΕΝΤΕ Αρχηγών των Κομμάτων της τρέχουσας Βουλής μ αντικείμενο συζήτησης τη ΔΙΑΦΘΟΡΑ, ΔΙΑΠΛΟΚΗ και ανάγκη για ΚΑΘΑΡΣΗ που ταλανίζουν επί σειρά ετών τον τομέα της Δημόσιας Διοίκησης και τον ελληνικό λαό.
Πολλά ειπώθηκαν τα τελευταία χρόνια από επιφανείς πολίτες, Πρωθυπουργούς και Προέδρους Κομμάτων αλλά αναρωτιόμαστε – ΧΡΙΣΤΕ μας που σε 10 μέρες από την ερχόμενη Τρίτη θα…ξαναγεννηθείς - αλήθεια τι πέτυχαν μέχρι σήμερα Κυβερνήσεις και Αντιπολιτεύσεις;
Εδώ και πολλά χρόνια η αρμόδια Επιτροπή Διαφάνειας του ΟΗΕ χτυπά όχι καμπανάκι αλλά καμπάνες για τα σημεία και τέρατα διαφθοράς, των καταχρήσεων και της περιβόητης…μίζας από άκρου σε άκρο του πλανήτη μας, και φυσικά ΔΕΝ υπάρχει Έλληνας και Ελληνίδα που ΔΕΝ θα παραδεχθεί ακόμη και μπροστά στον φακό της τηλεόρασης ότι στην Πατρίδας μας ζουν και βασιλεύουν….ΔΙΑΦΘΟΡΑ και ΜΙΖΑ!
Κατά την ταπεινή μου άποψη το όλο θέμα της ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ σχετίζεται περισσότερο με βαθιά ριζωμένες στάσεις όλων μας στις μεταξύ μας συναλλαγές και με τις δοσοληψίες με το επίσημο Κράτος και τους φορείς του και λιγότερο με συγκεκριμένα στελέχη των πολιτικών Κομμάτων που μας κυβερνούν. Η απληστία, αποδεικνύεται καθημερινά, ότι είναι η πηγή από την οποία πηγάζει η ΜΙΖΑ ως απότοκο κατάχρησης και διαφθοράς που εδράζονται στη διαπλοκή.
Επιπρόσθετα, όμως, εμείς οι Έλληνες διακρινόμαστε για την σχιζοειδή συμπεριφορά μας τη μια στιγμή να κατηγορούμε το αδηφάγο, σπάταλο, φορομπηχτικό και απρόσωπο Κράτος και την άλλη να εκλιπαρούμε μέσα από θεσμοθετημένα κομματικά όργανα και φορείς ΑΥΤΟ το ΚΡΑΤΟΣ να προσλάβει τα παιδιά μας ή εμάς!
Με αυτές τις διαπιστώσεις δεν στοχεύω στην αναίρεση του κοινωνικού κόστους που προκαλεί η διαφθορά στο Δημόσιο βίο μας, αλλά μάλλον στην συνειδητοποίηση ότι για να εξυγιανθεί ο Δημόσιος βίος χρειάζεται πρώτιστα να δεχθούμε όλοι μας το βαθμό της συμμετοχικής μας ενοχής στα κακώς κείμενα.
Θυμάμαι ότι είχα πληγωθεί ως νεαρός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης διαβάζοντας το βιβλίο του Τζον Γκάνθερ με τίτλο «Μέσα στην Ευρώπη» που ξεκινούσε το κεφάλαιο για την Ελλάδα γράφοντας προφανώς με πρόθεση να…χαριτολογήσει ότι «μετά την χειραψία με τους Έλληνες που την συνηθίζουν πολύ τις χειραψίες, καλού-κακού, μετρήστε και τα δάκτυλά σας!...”
Πριν μερικά χρόνια άκουσα σε Ευρωπαϊκή σύναξη συναδέλφων με συμμετοχή από τις ΗΠΑ και τον Καναδά ένα ανέκδοτο που αν και πλήγωσε τον εθνικό μου εγωισμό είχε και κάποιο δίδαγμα που με προτρέπει να το αφηγηθώ,
Σπούδασαν, σύμφωνα με το ανέκδοτο, σε επιφανές πανεπιστήμιο των ΗΠΑ τρεις ευρωπαίοι: ένας Γάλλος, ένας Γερμανός και ένας Έλληνας και έγιναν, μάλιστα, και καλοί φίλοι. Επιστρέφοντας στις πατρίδες τους προοδευτικά μπλέχτηκαν όλοι με τα κοινά.
Πρώτος τα κατάφερε και κέρδισε μια θέση εξουσίας ο Γερμανός ο οποίος και κάλεσε το Γάλλο και τον Έλληνα στην πόλη του και αφού τους έδειξε τα επιτεύγματα της κοινωνικής του πολιτικής, περήφανος και έχοντας δεχθεί τα συγχαρητήριά τους έκλεισε το μάτι ψιθυρίζοντας «...όλα αυτά και με 5% μίζα, έτσι;»
Ήρθε η σειρά του Γάλλου να μπλεχτεί στην πολιτική και να κερδίσει το θώκο της εξουσίας και κάλεσε το Γερμανό και τον Έλληνα φίλο στην πατρίδα του και αφού τους επέδειξε τα δικά του έργα στην κατάλληλη στιγμή δήλωσε πονηρά «…παιδιά, η δικιά μου μίζα έφτασε στο ...15% !»
Ο Έλληνας μερικά χρόνια αργότερα κατάφερε να εκλεγεί και με τη σειρά του, τους έφερε εδώ, τους πήγε στα μπουζούκια, τους ξαναπήγε στα μπουζούκια και επειδή εκείνοι επέμεναν να τους δείξει το…έργο του, ένα πρωινό μετά τα μπουζούκια και τη σούπα τους πήρε στο ποτάμι, τους έδειξε τις δυο όχθες του και ρώτησε, κλείνοντας το μάτι, «πώς σας φαίνεται η ...γέφυρα; Φοβερή έτσι;» Ποια γέφυρα τον ρώτησαν οι άλλοι χαζεύοντας το κενό ανάμεσα στα δύο σημεία. «Ε, τι να κάνω;»τους απάντησε ο Ρωμιός, «η δικιά μου μίζα ήταν....100%!»
Είναι αναμφίβολα άκομψο, κακόπιστο για εμάς και…υπερβολικό το συγκεκριμένο ανέκδοτο. Σίγουρα ΔΕΝ το υιοθετώ προσωπικά αλλά με την ίδια σιγουριά οφείλω, όχι ως άνθρωπος των κοινωνικών επιστημών αλλά ως απλός πολίτης να δεχθώ ότι συχνά «τα δύσκολα» θέματα, αυτά που προξενούν πόνο περνούν πιο εύκολα μέσα από την εκτονωτική διαδικασία του χιούμορ.
Σε μια προσπάθεια αναζήτησης διεξόδου από το τελματωμένο κοινωνικό-πολιτικό-οικονομικό μας τοπίο θα ήθελα, ταπεινά ως πανεπιστημιακός δάσκαλος, να προτείνω τόσο στους Αρχηγούς των πολιτικών μας Κομμάτων που θα καθίσουν στο ίδιο τραπέζι προβληματισμού την ερχόμενη Τρίτη να ΑΠΟΦΥΓΟΥΝ την κοινότυπη πλέον διαπίστωση - για μια ακόμη φορά - ότι έχουμε και ΔΙΑΦΘΟΡΑ και ΔΙΑΠΛΟΚΗ και ΜΙΖΕΣ στην Ελλάδα και να ΤΟΛΜΗΣΟΥΝ μια ΚΟΙΝΗ αναζήτηση των θετικών στοιχείων στις δομές της προσωπικότητας των Ελλήνων και κατά προέκταση του ελληνικού κοινωνικού συστήματος.
Είναι πλέον καιρός η ελληνική κοινωνία να ξεκινήσει μια διεργασία υπερβατική που θα στοχεύει όχι στην απάλειψη του αρνητικού αλλά στον εντοπισμό και τη βελτίωση του θετικού. Η αναζήτηση της θετικής ψυχολογίας εστιάζεται στην επιστημονική μελέτη όλων εκείνων των στοιχείων που μπορούν να προσδιορίσουν επακριβώς τους παράγοντες και τις διαδικασίες που απολήγουν στην βελτίωση όχι μόνο του βιοτικού επιπέδου ενός λαού αλλά και του κοινωνικού συστήματος, των δομών και των θεσμών του.
Αντί να ΕΙΠΩΘΕΙ ΞΑΝΑ ότι, επιτέλους, ΘΑ κυνηγήσουμε τη διαφθορά και το αρρωστημένο στη Δημόσια Διοίκηση ας φροντίσουμε να εντοπίσουμε τα θετικά στοιχεία στην προσωπική μας ζωή και τη συλλογική συνύπαρξη μεγιστοποιώντας αυτές ακριβώς τις διαδικασίες και τα στοιχεία.
Και σε ότι αφορά την ανάγκη γονέων και δασκάλων, πολιτικών και ακαδημαϊκών ανδρών και γυναικών να σκύψουμε ευλαβικά πάνω από το συλλογικό μας ΕΙΝΑΙ και να ανασύρουμε τα θετικά μας στοιχεία γιατί να μην το κάνουμε; Στο κάτω-κάτω της γραφής δεν ήταν Αμερικανός ούτε Ευρωπαίος ο Αλέξανδρος όταν δήλωνε ότι «στους γονείς του όφειλε το ζην αλλά στους δασκάλους του το ευ ζην!»
Προφανώς χρειάζεται εμείς οι «δάσκαλοι» σε όλες τις παιδαγωγικές βαθμίδες να συνεργασθούμε με τους πολιτικούς τοπικού και εθνικού επιπέδου για να έλθουν στο κοινωνικό μας σύστημα ως δεδομένα η ποθητή ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ, να εξαφανισθεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό η ΔΙΑΠΛΟΚΗ και να επιτευχθεί η ΚΑΘΑΡΣΗ των δικών μας ατοπημάτων. Φρονώ ότι μόνο έτσι θα βοηθήσουμε τα παιδιά μας να χαράξουν υγιή πορεία προς το μέλλον το οποίο εδώ και αρκετά χρόνια το έχουμε υποθηκεύσει πραγματικά και…συμβολικά!...
Αυτό απαιτεί, βέβαια, να πρωταγωνιστήσουμε σε μια προσπάθεια επιστροφής στο κυμπαριλίκι, την αξιοπρέπεια και το φιλότιμο του Έλληνα αποφεύγοντας τις κακοτοπιές του τύπου «κάντε όπως λέω και όχι όπως κάνω...» ή, επί τέλους, ας μην χρειασθεί να ακούσουμε ξανά εκείνο το τόσο χαρακτηριστικό «… δάσκαλε που δίδασκες και Νόμο δεν κρατούσες!»
Την ερχόμενη ΤΡΙΤΗ οι ΠΕΝΤΕ Κύριοι και η μία Κυρία που κρατούν στα χέρια τους τις τύχες μας θα έχουν την ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ευκαιρία να λειτουργήσουν ως πραγματικοί ΗΓΕΤΕΣ!
Θα κατορθώσουν να μας πείσουν - ΕΝΟΨΕΙ της Πέμπτης 17ης Δεκεμβρίου 2009 - να τους ακολουθήσουμε ή θα αναλωθούν σε αλληλοκατηγορίες που θα καταστήσουν ΑΓΕΦΥΡΩΤΟ το υφιστάμενο χάσμα μεταξύ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ και ΑΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ, ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ και ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ, ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑΣ και ΜΙΖΑΣ, διευρύνοντας το τραγικό χάσμα μεταξύ του Ελληνικού Λαού και των Ηγετών του!...
* Ο καθηγητής ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ θα είναι υποψήφιος ΔΗΜΑΡΧΟΣ Θεσσαλονίκης στις εκλογές του Οκτώβρη 2010
Ετικέτες
Γιώργος Πιπερόπουλος,
Κοινωνία
Επιστολή Αβέρωφ προς Γρίβα
Ντοκουμέντα για το Κυπριακό 1
«Στρατηγέ Γρίβα,
»Μακροί πολιτικοί διπλωματικοί αγώνες, οπουδήποτε τούτο ήτο δυνατόν, αγώνες σας βεβαιώνων διεξαχθέντες με φλογεράν πίστιν και με όσην διέθετε η Κυβέρνησίς μας και η διπλωματία μας ικανότητα, με έπεισαν ότι το Κυπριακόν ευρίσκετο εις ένα δραματικόν αδιέξοδον. Είχομεν σοβαρούς, όσον και συγκεκριμένους λόγους να φοβούμεθα, ότι το αδιέξοδον τούτο θα ωδήγει εις μίαν κακίστην λύσιν. Η μη αναγνώρισις τετελεσμένων γεγονότων και η συνέχισις ακάρπων πολιτικών αγώνων δεν απετέλει διέξοδον. Τα γεγονότα θα παρέμενον τετελεσμένα και ημείς θα παρηγορούμεθα αγωνιζόμενοι...
»Ο καταπληκτικός αγών, τον οποίον εκάματε είχε προβάλει το θέμα, το είχε γεννήσει και αναθρέψει, αλλά όσον ηρωϊσμόν και ικανότητα και αν διαθέτατε δεν θα ηδύνατο να επιβάλη μόνιμον πολιτικήν λύσιν. Αντιθέτως, με την ευχέρειαν, ην είχον οι Τούρκοι, εφ’ όσον τα πράγματα έβαινον κακώς δι’ αυτούς, να μετατρέψουν μιαν επανάστασιν κατά της κατεχούσης Δυνάμεως, εις αιματηρόν διακοινοτικόν αγώνα, ήτο δυνατόν τα όπλα να ωθούσαν προς την επιβολήν μιας κακίστης διχοτομήσεως.
»Ούτω εσχημάτισα την εντύπωσιν ότι δεν απέμενε παρά μια ελπίς, ένας ελιγμός: Η συνεννόησις με τους Τούρκους και η συμφωνία επί μιας συμβιβαστικής λύσεως.
»Η προσπάθεια αύτη είχε μερικάς βασικάς δυσχερείας.
»Πρώτη και μεγαλυτέρα, η καχυποψία των Τούρκων, δικαιολογημένη ότι, ό,τιδήποτε και αν αποφασισθή, θα κάνωμεν ένα πραξικόπημα εις την κατάλληλον στιγμήν και θα κηρύξωμεν την Ένωσιν. Καθ’ ον χρόνον τούτο θα ήτο αδύνατον, θα είχομεν τους Τούρκους εις την διάθεσίν μας και θα εκάμναμε την ανεξάρτητον Κύπρον – μέσω διαφόρων συμβάσεων – μίαν αυτοδιοικουμένην Ελληνικής επαρχίαν, έχουσαν και διεθνή υπόστασιν. Επί πλέον εφοβούντο την ανάπτυξιν του κομμουνισμού εν τη νήσω, την επίδρασιν της Σοβιετικής Ενώσεως, την ενδεχομένην απειλήν εκ της νήσου – μελλοντικώς – κατά της ασφαλείας των.
»Την κάλυψιν αυτών των θεμάτων οι Τούρκοι επεδίωκαν ή δια της διχοτομήσεως ή, εν περιπτώσει ανεξαρτησίας, δια της υπάρξεως ισχυράς τουρκικής βάσεως και δια της εις ίσα μέρη κατανομής των εξουσιών.
»Ούτω ο ελιγμός – η συνεννόησις – εφαίνετο αδύνατος.
»Εχρειάσθη επίπονος εργασία, διότι η καχυποψία ήτο μεγάλη και πραγματική.
»Δεν νομίζω, ότι χρειάζεται να επεκταθώ επ’ αυτής της φάσεως, να κάμω το ιστορικόν της και να την εξηγήσω.
»Θα ήτο μακρά ιστορία. Χρειάζεται όμως να έλθω εις την ουσίαν της συμφωνίας, διότι πριν από οιονδήποτε άλλον πρέπει σεις, Στρατηγέ Γρίβα, να έχετε γνώσιν και υπεύθυνον εξήγησιν της συμφωνίας αυτής.
»Πριν το κάνω, θέλω μόνον να σας μεταδώσω ότι εις όλας τας φάσεις της προσπαθείας αυτής ετήρουν ενήμερον τον Αρχιεπίσκοπον – εμμέσως όταν ήτο εις την Νέαν Υόρκην, απ’ ευθείας μετά – και εγνώριζα επί εκάστου σημείου την τελευταίαν γραμμήν υποχωρήσεώς του. Όταν επροχωρήσαμεν, ετηρήθη ενήμερος και ο άγιος Κιτίου.
»Τέλος, μετά την Ζυρίχην, ετέθησαν υπόψιν του Αρχιεπισκόπου και αυτά ταύτα τα κείμενα της Ζυρίχης και μόνον όταν τα ενέκρινεν επιέσαμε δια πενταμερή διάσκεψιν, δεσμευθέντες και έναντι των Άγγλων.
»Δεν λέγω τούτο δια να μετατοπίσωμεν τυχόν ευθύνας, εάν υπάρχουν ευθύναι τας αποδέχεται ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως και εγώ – μόνοι ενήμεροι αρχικώς. Το λέγω όμως διότι είναι ανάγκη να διευκρινίσω ότι ουδόλως ηγνοήθησαν αι απόψεις της ηγεσίας των Ελλήνων της Κύπρου.
»Ιδού ήδη μερικαί σκέψεις επί της ουσίας των συμφωνιών, σκέψεις αι οποίαι θα ασχοληθούν ιδιαιτέρως και με τα σημεία, άτινα εξένισαν κάπως καλούς πατριώτας...
»Η Κύπρος γίνεται πράγματι ανεξάρτητος, με όλα τα κατά το διεθνές δίκαιον γνωρίσματα της ανεξαρτησίας (μέλος του ΟΗΕ, ελευθέρα εξουσία, ίδιον νόμισμα κ.λ.π.).
»Δι’ όλα τα θέματα (πλην των ως εκ της φύσεώς των ανηκόντων εις εκάστην κοινότητα – θρησκευτικά κ.ά.) την δύναμιν της αποφάσεως την έχουν μόνον οι Έλληνες, διότι αυτοί έχουν δεσπόζουσαν πλειοψηφίαν παντού (70 τοις εκατόν).
»Οι Τούρκοι της νήσου απλώς λαμβάνουν ένα μερίδιον μεγαλύτερον της αναλογίας των και ως δύναμιν έχουν μόνον εκείνην της αμύνης έναντι ωρισμένων εκ των αποφάσεων της πλειοψηφίας. Η βασικωτάτη αυτή διάκρισις ηγνοήθη από ωρισμένους επιφανειακώς κρίνοντας τα πράγματα. Παντού αποφασίζουν οι Έλληνες. Πουθενά δεν αποφασίζουν οι Τούρκοι. Ούτοι δύνανται μόνον αλλού να αναβάλλουν την απόφασιν επί 15-30 ημέρας, αλλού να ζητούν την κρίσιν δικαστηρίου υπό ουδέτερον Πρόεδρον, αλλού τέλος (εξωτερικά και συγκεκριμένα θέματα αμύνης και ασφαλείας) να ματαιώνουν την απόφασιν, όπερ σημαίνει να λαμβάνουν την απόφασιν από κοινού με τους Έλληνες.
»(Δεν σας αντιγράφω τα κείμενα, διότι είμαι βέβαιος ότι αυτά θα τα πληροφορηθήτε, λίαν προσεχώς δια του τύπου. Σας κάμνω μίαν συνθετικήν ανάλυσιν).
»Αυτά προέκυψαν κατόπιν λίαν επιπόνων διαπραγματεύσεων και οι Τούρκοι, αφού παρητήθησαν πλήρως πολλών άλλων επιπόνων αιτημάτων (χαρακτηρισμός του Κράτους ως ομοσπόνδου δια να διευκολυνθή η παραίτησις από την διχοτόμησιν, αντί νέας σημαίας, Χωριστή η Ελληνική και η Τουρκική σημαία κ.λ.π.).
»Δύο διατάξεις της εσωτερικής διαρθρώσεως εξένισαν μερικούς.
»α) Νόμοι επιβάλλοντες νέους φόρους πρέπει να έχουν υπέρ αυτών το ήμισυ των ψήφων των Ελλήνων βουλευτών –35- και το ήμισυ των Τούρκων –15. Το πράγμα παρουσιάζει μειονέκτημα. Αν όμως οι Τούρκοι θέλουν κάποιαν εξασφάλισιν έναντι κακών, ειδικώς δι’ αυτούς, φορολογιών, οι Έλληνες χρειάζονται τουλάχιστον την ιδίαν εξασφάλισιν, διότι έχουν περισσότερον πλούτον, αυτοί θα αποδίδουν περισσοτέρους φόρους και πρέπει να φοβούνται ότι συνήθως όλοι οι Τούρκοι Βουλευταί θα ψηφίσουν υπέρ των φόρων.
»β) Η δημιουργία χωριστών Δήμων εις τας 5 πόλεις αφίνω ότι ήσαν δημιουργημένοι από του Ιουνίου 1958 και ήτο δύσκολον να καταργηθούν, αφίνω το επιχείρημα ότι υπάρχουν πλείστα – δίκαια και άδικα – παράπονα των Τούρκων ότι οι Έλληνες Δήμαρχοι δεν τους προσέχουν, αφίνω ότι δεν υπάρχει συντονιστική επιτροπή εις κάθε πόλιν, αφίνω ότι το θέμα θα επανεξετεσθή μετά τετραετίαν και λέγω τούτο: Αρχιεπίσκοπος, Κιτίου και Άγγελος Βλάχος παρετήρησαν εις τον Πρωθυπουργόν και εμέ ότι:
»α) Αι Τουρκικαί συνοικίαι ήσαν .... δύσκολοι και ούτω αι Ελληνικαί θα δύνανται να νοικοκυρεύωνται χωρίς να δαπανούν δια τας δυσκόλους και πτωχάς τουρκικάς.
»β) Οι ασυγκρίτως μεγαλύτεροι Ελληνικοί πόροι θα δαπανώνται μόνον δια τας Ελληνικάς συνοικίας.
»γ) Η παραβολή θα ήτο συντριπτική υπέρ ημών.
»δ) Μετά τετραετίαν ήτο σχεδόν βέβαιον ότι θα εζήτουν την συγχώνευσιν και λίαν αμφίβολον εάν οι ιδικοί μας θα την εδέχοντο. Ενώ λοιπόν επ’ αυτού διαπραγματευτικώς, επαρουσίασα επαχθή υποχώρησιν, εις την πραγματικότητα – κατά την κρίσιν αρμοδίων – περιεφρούρησα Ελληνικά συμφέροντα.
»Ας έλθω τώρα εις τα δύο σημεία των συνθηκών, τα οποία ήγειραν την περισσοτέραν συζήτησιν.
»Η συνθήκη εγγυήσεων της ανεξαρτησίας, ακεραιότητος, θεμελιωδών διατάξεων του Συντάγματος, προβλέπει από κοινού και χωριστά το διακαίωμα επεμβάσεως των τριών δυνάμεων. Πρώτον η χωριστή παρέμβασις προβλέπεται, αφού προηγηθούν συνεννοήσεις και διαπιστωθή ότι είναι αδύνατος η κοινή παρέμβασις. Δεύτερον προβλέπεται αποκλειστικώς επί τω σκοπώ της επαναφοράς της καθεστηκυίας τάξεως. Πως είναι δυνατόν να ευσταθή ο φόβος ότι η Τουρκία θα επεμβαίνη με το τίποτα;
»Πρώτον, δεν θα το κάμη, διότι δεν θα θέλη να εκτεθή και διότι υπάρχει και πνεύμα και ανάγκη Ελληνοτουρικής συνεργασίας.
»Δεύτερον διότι γνωρίζει ότι επί τόπου θα υπάρχη Πρέσβυς της Ελλάδος και άλλοι Πρέσβεις και δυνατότης προσφυγής εις αρμόδια διεθνή όργανα (Συμβούλιον Ασφαλείας κτλ). Αν πρόκειται να το κάμη δια να εύρη αφορμήν πολέμου, τότε πρόκειται περί περιπτώσεως δυνάμεως και τον πόλεμον τον κάμνει με οιανδήποτε αφορμήν. Αν όμως εχρειάζετο την έγκρισιν της Ελλάδος δια παρέμβασιν (η από κοινού παρέμβασις δεν έτυχε της παραμικράς επικρίσεως), τότε δεν έχει δύναμιν αμύνης εναντίον πραξικοπήματος, το οποίον θα ηυνόει η Ελλάς, και τούτο αποτελεί τον εφιάλτην της.
»Στοιχειώδης καλή πίστις και στοιχειώδης παροχή εγγυήσεων διατηρήσεως της καθεστηκυίας τάξεως επέβαλον να παραχωρηθή το δικαίωμα τούτο, το οποίον, άλλωστε, έχομεν και ημείς δια περιπτώσεις ενεργειών υπέρ της διχοτομήσεως...
»Τελευταίον σημείον επικριθέν: οι 650 Τούρκοι αξιωματικοί και στρατιώται.
»Λησμονείται πρώτον ότι μαζί με αυτούς θα υπάρχουν 950 Έλληνες αξιωματικοί και στρατιώται. Ότι παραλλήλως θα υπάρχη ολίγον μεγαλύτερος, μόνιμος Κυπριακός στρατός, ότι αυτοί θα ανήκουν εις το συμμαχικόν στρατηγείον Ελλάδος, Τουρκίας, Κύπρου και ότι του Στρατηγείου αυτού εκ περιτροπής θα αρχηγεύη αξιωματικός εκάστης χώρας, ότι δηλαδή εις κάθε τριετίαν τα δύο έτη θα αρχηγεύη ο Έλλην και ο Κύπριος αξιωματικός. Όταν η τουρκία από ετών και αμετακινήτως εζήτει ισχυράν τουρκικήν βάσιν και όταν τούτο απετέλει τον ένα εκ των τριών-τεσσάρων ακρογωνιαίων λίθων της προσπαθείας της, είναι τόσον δυσάρεστος ο συμβιβασμός που επιτυγχάνεται επ’ αυτής της βάσεως;
»Άλλωστε, πρέπει να σκεφθώμεν ότι η Δημοκρατία της Κύπρου, ως μικρόν Κράτος, δεν δύναται να έχη μεγάλον στρατόν. Θα πρέπη να έχη μικρόν και καλόν στρατόν. Αλλά εις τα Αγγλικάς βάσεις θα υπάρχουν αγγλικά στρατεύματα. Θέματα αμύνης και ασφαλείας δυνατόν να προκύψουν. Δεν συμφέρει να έχη μίαν μικράν συμμαχικήν δύναμιν, της οποίας ανά διετίαν θα αρχηγεύη η ιδία και εις την οποίαν οι Έλληνες θα είναι κατά 50% περισσότεροι των Τούρκων;
»Αλλά όλα αυτά τα «σημεία αντιστάσεως» και άλλα, τα οποία εγώ ο ίδιος θα ηδυνάμην να επισημάνω, εις όσουν δεν τα επρόσεξαν, δεν σταματούν την ικανοποίησίν μου δια τους εξής λόγους: Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι επετύχαμε μίαν λύσιν συμβιβασμού, αλλά η λύσις αυτή, πρώτον μας απαλλάσσει από επικινδύνους και ίσως και απροβλέπτους εξελίξεις, τας οποίας δεν είχαμε τα πολιτικά μέσα δια να καταπολεμήσωμεν· δεύτερον, φέρει την άμεσον άρσιν της Βρετανικής κυριαρχίας (πλην των Βάσεων), όπερ εθεωρείτεο μέχρι χθες πάρα πολύ δύσκολον, αν μη αδύνατον· τρίτον, δια πρώτην φοράν εις την τρισχιλιετή ιστορίαν της Κύπρου, την καθιστά ανεξάρτητον, την δίδει εις τους κατοίκους της και της δημιουργεί προϋποθέσεις μιας ελευθέρας ζωής και ελευθέρας προσπαθείας ευημερίας· τέταρτον, με πληθυσμόν, εις τον οποίον οι Έλληνες αντιπροσωπεύουν το 78%, με αναλογίαν σταθερώς αυξανομένην, με ικανότητας των Ελλήνων περισσοτέρας από εκείνας των άλλων και με θέσιν των εις την διοίκησιν απολύτως δεσπόζουσαν, εύκολα βλέπει κανείς μίαν νήσον, εις την οποίαν η Ελλάς κάθε άλλο παρά πρόκειται να σβήνη. Το αντίθετον θα συμβαίνη.
»Εάν η αναπότρεπτος ανάγκη λύσεως συμβιβασμού επέβαλε παραδοχήν μερικών «σημείων αντιστάσεως», νομίζω ότι τα ανταλλάγματα είναι, πράγματι, μεγάλα και ιστορικής σημασίας δια την Κύπρον και δια τον Ελληνισμόν.
»Δεν θέλω να ασχοληθώ με την ευρυτέραν σημασίαν της αποκαταστάσεως των Ελληνοτρουκικών σχέσεων, με τας καλυτέρας ημέρας που ανατέλλουν δια τον πολύτιμον Ελληνισμόν της Κων/λεως και με άλλα ακόμη παραπλήσια, πλην σοβαρά δια την Ελλάδα θέματα.
»Θέλω να περιορισθώ εις όσα αφορούν αμέσως την ιδίαν την Κύπρον, διότι αισθάνομαι την υποχρέωσιν, όπως, αυτήν την ιστορικήν στιγμήν, είπω προς σας, Στρατηγέ Γρίβα, ότι ο απίστευτος αγών σας απέδωσε πολλά τα καλά δια την προσφιλή γενέτειράν σας.
»Επιθυμώ να προσθέσω ότι ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως κ. Καραμανλής, ο οποίος από της αρχής ολοψύχως ηγωνίσθη δια το Κυπριακόν, συμμερίζεται πληρέστατα τας απόψεις αυτάς. Επί τη ευκαιρία δε της επιστολής μου αυτής μου εζήτησε να σας διαβιβάσω μαζί με τα αισθήματά του τιμής και αγάπης και μίαν άλλην διαβεβαίωσίν του: Ουδέν θα συμφωνηθή οριστικώς αν δεν τακτοποιηθή το θέμα των αγωνιστών της ΕΟΚΑ. Εις την Ζυρίχην συνεφωνήθη – και οι Τούρκοι τηρούν πλήρως την συμφωνίαν – όπως υποστηρίξωμεν γενικήν αμνηστίαν άμα τη υπογραφή των συμφωνιών. Ήδη συνηντήσαμεν δυσχερείας, αλλά τας υπερπηδήσαμεν. Απομένει μόνον εκείνη η αφορώσα τους καταδικασθέντας δια φόνους ή τραύματα, ήτις δημιουργεί διαφόρους δυσκολίας εις τους Βρετανούς, αλλά νομίζω ότι θα ευρεθή ικανοποιητικόν «μόντους βιβέντι». Όπως αντιλαμβάνεσθε, έθεσα και προσωπικόν θέμα ιδικόν σας, επ’ αυτού φροντίζω όπως άλλος σας μεταδώση λεπτομερείας.
»Περιττεύει βεβαίως να σας είπω ότι θα με ενδιέφερεν ιδιαιτέρως να έχω τας απόψεις υμών, του σημαντικωτέρου και ηρωϊκωτέρου παράγοντος του Κυπριακού αγώνος.
Λονδίνον 18-2-1959.
Με βαθύτατη τιμή και αγάπη
Ε. Αβέρωφ – Τοσίτας.»
Ετικέτες
Εθνικά Θέματα,
Ιστορία,
Κυπριακό,
Κύπρος,
Πολιτική
Η αλήθεια για το Κυπριακό
Μετά την πρωτοφανή πράξη Ιεροσυλίας της βεβήλωσης του τάφου και της εξαφάνισης του λειψάνου του Εθνικού Ηγέτη Τάσσου Παπαδόπουλου, αποφασίσαμε να δημοσιεύσουμε έγγραφα που αφορούν το Κυπριακό.
Για να δούμε πόσο Εθνάρχες είναι ορισμένοι πολιτικοί στην Ελλάδα. Για να δούμε ποιοί πούλησαν την Κύπρο. Για να δούμε ποιοί έβαλαν τους τούρκους στο νησί το 1974 για να ξαναγυρίσουν...
Τα Ανήλια
Για να δούμε πόσο Εθνάρχες είναι ορισμένοι πολιτικοί στην Ελλάδα. Για να δούμε ποιοί πούλησαν την Κύπρο. Για να δούμε ποιοί έβαλαν τους τούρκους στο νησί το 1974 για να ξαναγυρίσουν...
Τα Ανήλια
Ετικέτες
Εθνικά Θέματα,
Κυπριακό,
Κύπρος
Ο Αργύρης Λαφαζάνης στο TV Χαλκιδική σήμερα
ΑΡΓΥΡΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ
Πολιτικό Γραφείο Πολυγύρου: 23710 21313-314
fax : 23710 21315
Πολιτικό Γραφείο Αθηνών : 210 3709256
email : alafazanis@yahoo.gr
www.argirislafazanis.blogspot.com
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Σας ενημερώνουμε ότι o Βουλευτής Αργύρης Λαφαζάνης θα μιλήσει σήμερα για τα θέματα του Νομού στο τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων TV Χαλκιδική.
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ
Πολιτικό Γραφείο Πολυγύρου: 23710 21313-314
fax : 23710 21315
Πολιτικό Γραφείο Αθηνών : 210 3709256
email : alafazanis@yahoo.gr
www.argirislafazanis.blogspot.com
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Σας ενημερώνουμε ότι o Βουλευτής Αργύρης Λαφαζάνης θα μιλήσει σήμερα για τα θέματα του Νομού στο τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων TV Χαλκιδική.
Ετικέτες
Αργύρης Λαφαζάνης,
Δήμος Πολυγύρου,
ΠΑΣΟΚ,
Χαλκιδική
Αντώνης Σαμαράς: Απίστευτο γεγονός βεβήλωσης και ιεροσυλίας
«Παρά τον αποτροπιασμό μας, δεν πρέπει να αφήσουμε τα δίκαια αισθήματα οργής, να παρασύρουν την κοινή γνώμη σε διχαστικές αντιδράσεις», υπογράμμισε ο πρόεδρος της ΝΔ, Αντώνης Σαμαράς, σε δήλωσή του για τη σύληση του τάφου του Τάσσου Παπαδόπουλου.
Όπως είπε, «η σύληση του τάφου του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου είναι απίστευτο γεγονός βεβήλωσης και ιεροσυλίας. Γεγονός απίστευτο, γιατί ο Πολιτισμός μας σέβεται τη μνήμη των νεκρών. Γεγονός βεβήλωσης, γιατί δεν συλήθηκε μόνο ο τάφος, εξαφανίστηκε και η σορός -τέτοιο γεγονός δεν έχει προηγούμενο- και ιεροσυλίας γιατί ο Τάσσος Παπαδόπουλος υπήρξε σύμβολο Αντίστασης του Ελληνισμού και σύμβολο ύπαρξης της Κυπριακής Δημοκρατίας»
«Τέτοια σύμβολα είναι πάντα ιερά», υπογράμμισε ο κ. Σαμαράς και επεσήμανε: «Παρά τον αποτροπιασμό μας, δεν πρέπει να αφήσουμε τα δίκαια αισθήματα οργής, να παρασύρουν την κοινή γνώμη σε διχαστικές αντιδράσεις. Αυτό θα προσέβαλε ακόμα πιο βάναυσα τη μνήμη του. Γιατί ο Τάσσος Παπαδόπουλος, εκτός από θαρραλέος ηγέτης, είχε και δύο ακόμα αρετές: Ήταν ενωτικός και συνετός».
Όπως έκανε γνωστό ο κ. Σαμαράς, η Νέα Δημοκρατία θα εκπροσωπηθεί στο μνημόσυνο από τους κ.κ. Δημήτρη Αβραμόπουλο και Ανδρέα Λυκουρέντζο. «Έτσι», σημείωσε, στέλνουμε μήνυμα αρραγούς ενότητας του Ελληνισμού».
«Ο Τάσσος Παπαδόπουλος μένει ανεξίτηλα χαραγμένος στη μνήμη μας. Και οι αγώνες του στη συνείδησή μας. Αυτά δεν μπορούν να τα σβήσουν οι ιερόσυλοι», κατέληξε στη δήλωσή του ο πρόεδρος της ΝΔ.
Πηγή: Ναυτεμπορική
Ετικέτες
Αντώνης Σαμαράς,
Εθνικά Θέματα,
Κύπρος,
Τάσσος Παπαδόπουλος
Εκλεψαν το λείψανο του Τάσσου Παπαδόπουλου
Ένα χρόνο μετά τον θάνατο του τέως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσσου Παπαδόπουλου, κι ενώ αύριο θα τελεσθεί το πρώτο ετήσιο μνημόσυνό του, άγνωστοι, στη διάρκεια της νύκτας άνοιξαν τον τάφο του και έκλεψαν το φέρετρο με το λείψανό του.
Σύμφωνα με τον κυπριακό Τύπου, οι τυμβορύχοι ξέθαψαν το φέρετρο και πήραν μαζί τους τη σορό του τέως Προέδρου.
Όπως μετέδωσε πριν από λίγο σε έκτακτη είδησή του το ΡΙΚ, στο κοιμητήριο βρίσκονται όλα τα μέλη της οικογένειας του Τάσσου Παπαδόπουλου καθώς και ο βοηθός αρχηγός της Αστυνομίας Αντρέας Ιατρόπουλος και ο αστυνομικός διευθυντής Λευκωσίας Κύπρος Μιχαηλίδης.
Επίσης βρίσκονται εκεί μέλη της εγκληματολογικής υπηρεσίας και διεξάγουν έρευνες.
Την πληροφορία για το μακάβριο αυτό γεγονός έδωσε στην αστυνομία πολίτης που αντιλήφθηκε ότι ο τάφος είχε ανοιχθεί.
Πηγή: Έθνος
Ετικέτες
Εθνικά Θέματα,
Κύπρος,
Τάσσος Παπαδόπουλος
Πρωτοφανής Ιεροσυλία: Έκλεψαν το λείψανο του Τάσσου Παπαδόπουλου
ΣΟΚ
Μόνο με Πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου και Πρόεδρο της Κύπρου τον ανθέλληνα Χριστόφια μπορούσε να γίνει αυτό.
Πολιτικάντηδες ξεπουλημένοι γαμώ τις συμφωνίες σας Ζυρίχης και Λονδίνου η Κύπρος είναι Ελληνική.-
ΕΛΛΑΔΑ - ΚΥΠΡΟΣ - ΕΝΩΣΗ
Μόνο με Πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου και Πρόεδρο της Κύπρου τον ανθέλληνα Χριστόφια μπορούσε να γίνει αυτό.
Πολιτικάντηδες ξεπουλημένοι γαμώ τις συμφωνίες σας Ζυρίχης και Λονδίνου η Κύπρος είναι Ελληνική.-
ΕΛΛΑΔΑ - ΚΥΠΡΟΣ - ΕΝΩΣΗ
Ετικέτες
Εθνικά Θέματα,
Κύπρος,
Τάσσος Παπαδόπουλος
Ερώτηση του Αργύρη Λαφαζάνη για το οδικό δίκτυο της Χαλκιδικής
ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΑΡΓΥΡΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ
Βουλευτής Ν.Χαλκιδικής – ΠΑΣΟΚ
ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τον Υπουργό Υποδομών – Μεταφορών και Δικτύων
Θέμα : Απαράδεκτη κατάσταση του οδικού δικτύου της Χαλκιδικής
κ.Υπουργέ
Η τραγική κατάσταση του οδικού δικτύου της Χαλκιδικής δεν αποτελεί μόνο ντροπή για την Ελληνική Πολιτεία, δεν δυσφημίζει απλά την χώρα μας στις εκατοντάδες χιλιάδες αλλοδαπών επισκεπτών, αλλά κυρίως αποτελεί ένα διαρκές έγκλημα κατά της ζωής κατοίκων και επισκεπτών.
Θλιβερή πανελλαδική πρωτιά καταγράφει κάθε χρόνο ο Νομός μας όσον αφορά τον αριθμό των θανάτων από τροχαία ατυχήματα.
Τα προηγούμενα 5,5 χρόνια της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας οι Χαλκιδικιώτες άκουγαν μόνο μεγάλα λόγια από τους κυβερνητικούς παράγοντες και τους τοπικούς εκπροσώπους τους. Ούτε οι μελέτες προχώρησαν ουσιαστικά, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις απέκρυψαν έτοιμες μελέτες.
Θρηνώντας ήδη τα θύματα του χειμώνα και περιμένοντας τα θύματα του καλοκαιριού σας παρακαλώ να επισπεύσουμε τις ενέργειές μας για τη βελτίωση του οδικού δικτύου.
Και σας ερωτώ:
-θα προχωρήσει άμεσα η κατασκευή του τμήματος Γαλάτιστα – όρια νομού μήκους 7,2 km που είναι πανέτοιμο από το 2005 ;
-θα υλοποιηθεί ο σχεδιασμός του αυτοκινητοδρόμου όρια Νομών – Πανόραμα ανεξάρτητα από την τύχη της εξωτερικής Περιφερειακής Θεσσαλονίκης;
-Η επίστρωση και κατά τμήματα διαπλάτυνση του δρόμου Θέρμη – όρια Νομών που φέρεται να υπογράφτηκε την τελευταία εργάσιμη μέρα πριν τις εκλογές πρόκειται να υλοποιηθεί;
-Η ανατολική παράκαμψη Πολυγύρου επίσης πανέτοιμη από το 2005 θα ξεφύγει από τα κούφια λόγια των προηγούμενων;
-Η παράκαμψη των οικισμών Αρναίας, Παλαιοχωρίου, Νεοχωρίου θα ξεφύγει επιτέλους από την πενταετή μάταιη αναμονή που προηγήθηκε;
-Η σύνδεση του κέντρου του Νομού με την Εγνατία θα μπει σε φάση υλοποίησης; Γνωρίζετε ότι οι υψομετρικές και κλιματολογικές συνθήκες στη θέση Κερασιά επιβάλλουν την κατασκευή σήραγγας;
-Θα προχωρήσει η σύνδεση της Σιθωνίας και της Ανατολικής Χαλκιδικής με την βελτίωση του άξονα Πολυγύρου – Ιερισσού και την κατασκευή του δρόμου Κελί – Άγιος Νικόλαος;
-Οι τέσσερις κόμβοι Πλαγίων, Φλογητών, Διονυσίου και Πορταριάς θα παραμείνουν σε επίπεδο υποσχέσεων και παραπλάνησης όπως την προηγούμενη πενταετία;
-Το φονικό τμήμα Μουδανιά – Ποτίδαια θα κατασκευασθεί επιτέλους σύμφωνα με το συμφέρον της περιοχής και τις απόψεις των φορέων ή θα παραμείνει στον άγονο παραλογισμό της Εγνατίας Α.Ε.;
-Ο άξονας Ποτίδαιας – Καλλιθέας, πανέτοιμος από το 2005 και με πληρωμένες τις απαλλοτριώσεις, τι επιτέλους χρειάζεται για να δημοπρατηθεί;
-Θα προλάβουν να γίνουν κάποιες βελτιώσεις μέσα από το 4ο Κ.Π.Σ. στα οδικά κυκλώματα Κασσάνδρας και Σιθωνίας; Θα λυθεί έστω το μέγα πρόβλημα της διέλευσης της Νικήτης;
Αθήνα 10-12-09
Ο ερωτών Βουλευτής
Αργύρης Λαφαζάνης
Ετικέτες
Αργύρης Λαφαζάνης,
Δήμος Πολυγύρου,
Οδικό Δίκτυο,
ΠΑΣΟΚ,
Χαλκιδική
Ακόμα μια νίκη για τον ΑΟΠ - Φιλοξενία της ομάδας σε καφέ της πόλης
Ο Α.Ο.Π. για ένα ακόμα παιχνίδι συνέχισε τις καλές του εμφανίσεις και κέρδισε την Ουρανούπολη με σκορ 92-65.
Η ομάδα ήταν πολύ καλή επιθετικά, έδειξε μεν σημάδια κούρασης στο τρίτο δεκάλεπτο, στο οποίο πέτυχε μόνο έξι πόντους, αλλά επανήλθε στους κανονικούς της ρυθμούς στο τέταρτο.
Ευχάριστο για άλλη μια φορά η παρουσία κόσμου στο Κλειστό για να παρακολουθήσουν την πρωτοπόρο ομάδα αυτή τη στιγμή στο Πρωτάθλημα Χαλκιδικής.
Ευελπιστούμε σε ανάλογη συμπαράσταση των φίλων της Ομάδας και στη συνέχεια του Πρωταθλήματος.
Η συνέχεια είναι πολύ δύσκολη καθώς ακολουθεί το Σάββατο 19 Δεκεμβρίου παιχνίδι μέσα στην έδρα της Ιερισσού.
Πριν τον αγώνα , η Ομάδα είχε τη συνάντησή της στο SENSO CAFÉ μετά από πρωτοβουλία των ιδιοκτητών του. Oι παίχτες απόλαυσαν τον καφέ τους μέσα σε ένα πολύ όμορφο κλίμα.
Ο αρχηγός της ομάδας Γρ. Στιβαχτάρης και ο παίχτης Στ. Παπασαραφιανός δώρισαν στους ιδιοκτήτες του καταστήματος Αλ.Κατσιακιώρη και Μιχ. Γιουβανάκη, 2 φανέλες της ομάδας.
Η Ομάδα ευχαριστεί ιδιαίτερα τον Μιχάλη και τον Αλέξανδρο για τη φιλοξενία τους και την συνεχή στήριξη τους στον Όμιλο.
Ετικέτες
Α.Ο.Π.,
Αθλητισμός
Ευχαριστήριο
Εμείς οι Πιερίδες Μούσες και όλα τα ζωντανά των Πιερίων ευχαριστούμε τα Blogs:
Τα Ανήλια - Την Λαϊκούρα - Tην Λευτεριά - Tους Πιέριους - Τους Αργοναύτες
και όσους μας βοηθούν στον δίκαιο αγώνα μας.
Θ.Κ. Πιέριος
Τα Ανήλια - Την Λαϊκούρα - Tην Λευτεριά - Tους Πιέριους - Τους Αργοναύτες
και όσους μας βοηθούν στον δίκαιο αγώνα μας.
Θ.Κ. Πιέριος
Ετικέτες
Διαδίκτυο,
Όλυμπος,
Πιερία,
Πιέρια Όρη
Ίων Δραγούμης: Ενας κυκλώνας που τα σάρωσε όλα
Η ανεκπλήρωτη ερωτική σχέση της Πηνελόπης Δέλτα με τον Ιωνα Δραγούμη όπως παρουσιάζεται σε ανέκδοτα κείμενά της. Το συγκρατημένο πάθος, αλλά και η περιφρόνηση για τη Μαρίκα Κοτοπούλη, μεγάλο έρωτα του τραγικού πολιτικού και συγγραφέα
«...Και εγώ γράφω για κείνον, γιατί γνώρισα ένα μέρος της ψυχής του που δεν είδε άλλος, και θέλω αυτό, που είναι το ωραιότερο μέρος της ψυχής του, να μην ξεχαστεί.» Με αυτά τα λόγια ζητούσε η Πηνελόπη Δέλτα τα ημερολόγια του αγαπημένου της Ιωνα Δραγούμη από τον ίδιο του τον αδελφό, Φίλιππο.
Με την έκδοση του τελευταίου τόμου των αναμνήσεών της για τον Ιωνα Δραγούμη συμπληρώνεται ένα κεφάλαιο της ζωής δύο ξεχωριστών προσώπων, που είναι ταυτoχρόνως και μια ανθρώπινη, ερωτική ιστορία. Οι πρώτες αναφορές στον Δραγούμη έγιναν στις Αναμνήσεις 1921 και στις Αναμνήσεις 1940 της Π.Σ. Δέλτα.
Σε αντίθεση όμως με τις προηγούμενες εκδόσεις, που αποτελούν αυτοβιογραφικά κείμενα, εδώ έχουμε την παρουσίαση και τον σχολιασμό των ημερολογίων του Ιωνα Δραγούμη σε μια προσπάθεια να σκιαγραφήσει τον πολιτικό έτσι όπως τον γνώρισε εκείνη· μέρος της ανεξίτηλης αγάπης της είναι και η (συγκινητική) εμμονή της ότι εκείνη τον γνώρισε καλύτερα από κάθε άλλον, η απονενοημένη προσπάθεια να διατηρήσει τη φαντασίωση μιας αποκλειστικότητας μαζί του, η οποία δεν πραγματώθηκε ποτέ. «Ποια θέλετε;» είχε ρωτήσει ο Φίλιππος. «Ολα, ως το τέλος» είχε αποκριθεί εκείνη.
Στον τόμο δημοσιεύονται τα τρία χειρόγραφα της Δέλτα, στα οποία σχολιάζονται τα ημερολόγια του Δραγούμη. Στο πρώτο χειρόγραφο σχολιάζονται τα ημερολόγια που καλύπτουν την περίοδο Νοέμβριος 1908- Ιανουάριος 1910. Στο δεύτερο χειρόγραφο τα ημερολόγια από τον Ιανουάριο του 1910 ως τον Ιούνιο του 1917. Στο τρίτο τα ημερολόγιά του από την εξορία του στη Σκόπελο.
Η Δέλτα εμπιστεύτηκε τη διάσωση της ανάμνησης αυτής της σχέσης στην κόρη της Σοφία Μαυρογορδάτου, παραχωρώντας της τα ημερολόγιά της με την παράκληση να ανοιχτούν μετά τον θάνατό της: η κορυφαία απόδειξη της πίστης της στο πρόσωπό του. Και τώρα γινόμαστε εμείς εντολοδόχοι αυτής της πράξης εμπιστοσύνης. Ο παρών τόμος είναι ο ένατος του Αρχείου Π.Σ. Δέλτα που άρχισε να επιμελείται ο εγγονός της Παύλος Ζάννας και που συνέχισε ο δισεγγονός της Αλέκος Ζάννας. Αρχείο το οποίο συνθέτει μια τοιχογραφία της νεότερης ιστορίας μας, ιδωμένη μέσα από τα μάτια των πρωταγωνιστών της.
Μια ασυνήθιστη αστή
«Και τότε ήλθε ο κυκλώνας, που σάρωσε τα πάντα... και με ανέβασε σε άλλους κόσμους υπερκόσμιους». Με αυτά τα λόγια αποτύπωσε την πρώτη τους επαφή (έχει καταχωριστεί σε άλλους τόμους): τo 1905, η Πηνελόπη Δέλτα ήταν 31 ετών, παντρεμένη με τον Στέφανο Δέλτα και μητέρα τριών κοριτσιών. Ο Ιων ήταν 26 ετών, είχε μόλις διοριστεί υποπρόξενος στην Αλεξάνδρεια.
Πέραν της εντύπωσης που γεννιέται στον αναγνώστη ότι κοιτάζει μέσα από την κλειδαρότρυπα στιγμές προσωπικές και «απόκρυφες», υπάρχει και η αίσθηση του δέους μπροστά στα πραγματικά αυτά πρόσωπα: η Πηνελόπη Δέλτα, κόρη του Εμμανουήλ και της Βιργινίας Μπενάκη, αδελφή του Αντώνη Μπενάκη, ιδρυτού του ομώνυμου μουσείου, δεν ήταν απλώς μια βαθύπλουτη κληρονόμος. Από το ενδιαφέρον της για τα κοινά και τον διάλογό της με τους δημοτικιστές και τους μακεδονομάχους διέσωσε ζωντανές μαρτυρίες για την Ιστορία μας (από τον Βενιζέλο και τον Πλαστήρα, μεταξύ άλλων), έγραψε κλασικά παιδικά μυθιστορήματα ( Παραμύθι χωρίς όνομα και Στα Μυστικά του Βάλτου, μεταξύ άλλων).
Την ημέρα που οι Γερμανοί εισβάλλουν στην Αθήνα, στις 27 Απριλίου του 1941, η Πηνελόπη Δέλτα δεν αντέχει τη συμφορά, καταπίνει δηλητήριο και εκπνέει πέντε ημέρες αργότερα· θάνατος συμβολικός του ήθους της, που εξύμνησαν ο Ψυχάρης και ο Τερζάκης. Η αγωνία της όμως ήταν ο Ιωνας: «Εσπασα τις σφραγίδες που τόσα χρόνια βούλωναν τους φακέλους και ξαναβούτηξα στη λάβρα του καημού» έγραψε.
Σύντομη γνωριμία, αιώνιος έρωτας
Για να ξεφύγει από την τυραννική επιρροή των γονιών της, η Πηνελόπη παντρεύεται τον αρκετά μεγαλύτερό της Στέφανο Δέλτα. Ενώ εμπλούτισε τη ζωή της πνευματικά, δεν μπόρεσε ποτέ να ενωθεί μαζί του συναισθηματικά. Οταν γνώρισε τον Ιωνα ο πατέρας της την έθεσε προ του διλήμματος: «Τα παιδιά σου ή τον Δραγούμη»- και έστειλε τον Δέλτα στο παράρτημα της επιχείρησής του στη Φραγκφούρτη. Από το 1908 που χωρίζουν οριστικά με τον Ιωνα, δεν ξαναβάζει ποτέ χρώμα, φοράει μαύρα ως τον θάνατό της: «Με ρώτησε αν θα φορώ πάντα μαύρα και του αποκρίθηκα, “Ναι, όσο βαστώ μέσα μου το πένθος μου, όσο σ΄ αγαπώ”. Και μου είπε: “Είσαι τόσο δυνατή!”. Και του αποκρίθηκα, “Ένα δυνατό θέλω όλα τα νικά”». Το 1908, ο Δραγούμης συνδέεται με τη Μαρίκα Κοτοπούλη με την οποία παραμένει μέχρι τη δολοφονία του το 1920.
Υπάρχουν και άλλα θηλυκά που παρουσιάζονται στα γραπτά του. Εκείνος γράφει στο ημερολόγιό του: «Με τραβούν ακόμα τα κορμιά τους». Και εκείνη σημειώνει: «Η γυναίκα, παντού και πάντα η γυναίκα». Οπως παρατηρεί και ο Αλέκος Ζάννας, «κεντρική ιδέα που επανέρχεται συνεχώς είναι η πεποίθησή της ότι μόνον αυτή τον γνωρίζει πολύ καλά». Για να αντέξει τη συναισθηματικά κενή ζωή της δημιουργεί μια φανταστική σχέση, στην οποία παραμένει πιστή μέχρι τέλους.
Ως τον Διχασμό
Θα συναντηθούν όμως ξανά και ξανά, στην Αθήνα και αλλού. Το 1913 γίνεται για πρώτη φορά ύστερα από χρόνια μια συζήτηση για τον χωρισμό τους. «Και είδα στα μάτια του πως ήταν αλήθεια, πως δεν παρηγορήθηκε ποτέ. Και με μιας γκρεμίστηκαν και έλιωσαν και σκόρπισαν τα βουνά από πάγη που πέντε χρόνια στοίβαζα στην ψυχή μου, και τον είδα πάλι όπως τον έβλεπα άλλοτε, σαν άλλον εαυτό μου, το συμπλήρωμα του εαυτού μου, σβήστηκαν τα χρόνια και η απόσταση και ο χωρισμός, και ήμασταν πάλι εμείς, δύο ψυχές που είχαν τσουρουφλιστεί και εξαγνιστεί στο ίδιο καμίνι της απελπισμένης αγάπης». Βλέπει στο δάχτυλό του ένα δαχτυλίδι με μια σκούρα σκαλισμένη πέτρα. «Ναι, είναι δικό της», «Ναι, την αγαπώ»... Αλλά η Δέλτα δεν αποχωρεί. Παίρνει αυτό που θέλει: «Με ξέχασες γρήγορα» του είπε. «Δεν σε ξέχασα ποτέ» της απάντησε.
Στο τρίτο χειρόγραφο αντιγράφονται σε μεγάλο βαθμό τα ημερολόγια του Ιωνα Δραγούμη όταν εκείνος βρίσκεται σε εξορία στη Σκόπελο. Τη Μαρίκα Κοτοπούλη η Δέλτα την αποκαλεί «πρώτης τάξεως θεατρίνα, και μαθημένη σ΄ όλες τις πολύπλοκες μηχανορραφίες της γυναίκας που τα παίζει με δυο ή και τρεις εραστές συγχρόνως» σε αντίθεση με τη βραχύβια «αγάπη του της Κορσικής» (σ.σ.: όπου ήταν εξόριστος).
«Αγαπώ γυναίκα παντρεμένη... Δεν μπορώ να της το γράψω, για να μην την εκθέσω, παραπέφτουν τα γράμματα... γιατί δεν είναι σωστό απέναντι της γυναίκας μου, που και αυτήν την αγαπώ»: είναι ο διάλογος με έναν φίλο του που αποτυπώνεται στο ημερολόγιό του και η Δέλτα σχολιάζει: «Συλλογίζεται την αγάπη του της Κορσικής, την τελευταία του; Αυτός ο “παντρεμένος” και αστεφάνωτος (σ.σ.: δεν παντρεύτηκε ποτέ την Κοτοπούλη), που έχει συνδέσει πια την τύχη του με την ερωμένη του, που τη θεωρεί πια καθήκον και δεσμό... Κάπου σε κάποια παλαιά γράμματα...ο διάλογος αυτός ξαναβρίσκεται λέξη σχεδόν προς λέξη, πιο καυτός μόνο, πιο θλιμμένος, και απείρως πιο δραματικός, και απελπισμένος έως θανάτου».
Ο Διχασμός όμως έχει ήδη σφραγίσει αρνητικά τη σχέση τους. Η Πηνελόπη Δέλτα είναι βενιζελική και ο Ιων Δραγούμης βρίσκεται στο αντίθετο στρατόπεδο, βουλευτής της αντιβενιζελικής παράταξης. Το 1916 θα της δώσει κάποια χειρόγραφά του: «Ο,τι και να κάνεις, ό,τι και να κάνω, οι ψυχές μας είναι ένα» της εκμυστηρεύεται. Και εκείνη θυμάται: «Ηταν μοναδική η ώρα αυτή, στην εξοχή, το σούρουπο, ένα σεπτεμβριάτικο απόγευμα... και μεις ζούσαμε την τελευταία σελίδα της μεγάλης αυτής αγάπης». Στα Νοεμβριανά ο πατέρας της συλλαμβάνεται και ο Δραγούμης δεν της συμπαραστέκεται όπως εκείνη ελπίζει. Είναι «η πρώτη, η μόνη απογοήτευση που μου έδωσε εκείνος».
«Και τον ξαναμεθά»
Στο απόσπασμα που ακολουθεί,η Πηνελόπη Δέλτα σχολιάζει τη σχέση τού Δραγούμη με τη Μαρίκα Κοτοπούλη.Είναι φανερή η περιφρόνησή της για την ηθοποιό.Μια περιφρόνηση ταξική:
Τι να περιγράφει κανείς την ασχημιά του βούρκου αυτού; Καλύτερα σιωπή. Αλλά δεν την εγκαταλείπει· φεύγει μαζί της. «Ποτέ δεν πέρασα ασκημότερες μέρες απ΄ αυτές που ήμουν στη Σμύρνη», γράφει φεύγοντας. Και λέγει παραπάνω: «Αυτά μ΄ αηδίασαν, τόσο που την ημέρα που φεύγαμε από τη Σμύρνη μαζί, της είπα πως ούτε αργότερα δε θέλω να παντρευτώ μαζί της, γιατί φοβούμαι μη χαλάσει ολότελα η αγάπη μας». Τι είχε πια να χαλάσει; Το είδωλό του είχε γκρεμισθεί. Μα δεν την εγκαταλείπει· την παίρνει πίσω και στο πλοίο ξανανάβει η αγάπη του, και την Πρωτομαγιά, στον Αϊ-Γιώργη της Σαλαμίνας, ζει την «τελευταία ωραία μέρα που πέρασα κοντά της, ημέρα πολύ ωραία της ζωής μου», ημέρα γεμάτη σαρκικές ηδονές, που σκορπά επάνω του για να τον ξαναμεθύσει.
Και τον ξαναμεθά. Και σαν νομίσει πως τον ξανάπιασε καλά, του ξανακάνει, στις 5 Μαΐου 1911, μια σκηνή ίσως πιο πρόστυχη και πιο οδυνηρή από τις δυο της Σμύρνης, όπου τα μίση των τάξεων ανεβαίνουν στην επιφάνεια, όπου του πετά κατάμουτρα την καλοπέρασή του, ενώ αυτή, σα γύρισε από τη Λόντρα όπου ήταν μαζί, ζούσε με δανεικά, γιατί της είχαν λείψει τα χρήματα, και αυτός, χρεωμένος ως στο λαιμό, δεν είχε να της δώσει, και τον βρίζει έτσι που τρομάζει εκείνος μπρος στην αντίληψη που έχει κείνη της ζωής. «Οχι πολύ εξαιρετικά όμορφη ήταν η αντίληψη αυτή, αντίληψη πιο πολύ των δικών της ανθρώπων και του κύκλου της παρά δική της. Την αδίκησε και την αδικεί ο κύκλος της», γράφει, για να την λαφρώσει.
«Ο έρωτας την εξευγένιζε την ώρα που αγαπούσε, και την έκανε θηρίο, τίγρη- και τίγρη με γλώσσα- την ώρα που μισούσε. Και όταν γίνουνταν θηρίο, ανάβρυζε από μέσα της ό,τι ασκημιά μπορεί κανείς να φανταστεί, ασχημιά σε λόγια...». «Ηταν τότε ζωγραφιά του κύκλου της...». «Μου έριχνε κατάμουτρα βρομιές κοινωνικές για το γάμο και για την τιμιότητα. Μου έριχνε κατάμουτρα βρομιές κοινωνικές και δεν παραδέχουνταν καμιά ευγένεια στη δική μου αντίληψη του κόσμου...». Και αφού τον έβρισε, τον έδιωξε. Και ενώ έφευγε, γύρισε και την είδε, «είχε βγάλει» από την πόρτα της κάμαράς της «το μαύρο της κεφαλάκι- κεφαλάκι αγριμιού- και με κοίταζε και κείνη- για τελευταία φορά».
Πηγή: Dwdekatheon.org
Ετικέτες
Βιβλίο,
Ιστορία,
Πολιτική,
Πολιτισμός
"Εκρηκτικές ύλες" με κατεύθυνση την Ελλάδα αναστατώνουν τους Σέρβους
Αποκλειστικό Foreign Press
Μια απεργία Σέρβων εργατών που είχαν καταλάβει τις γραμμές του τρένου, ήταν η αφορμή να έρθει στο φώς μια παράξενη υπόθεση.
Τρένο προερχόμενο από την Δυτική Ευρώπη εγκλωβίσθηκε έξω από το Βελιγράδι στην περιοχή Ρέσνικ για περισσότερο από οκτώ ώρες, αφού Σέρβοι απεργοί είχαν στήσει...αντίσκηνα στις γραμμές του τρένου. Στους κατοίκους του χωριού και στους επιβάτες του σιδηροδρομικού σταθμού έκανε εντύπωση η μεγάλη κινητοποίηση της αστυνομίας και της πυροσβεστικής που κατέφθασαν άμεσα στο σημείο που το τρένο είχε σταματήσει.
Αστυνομικός που ρωτήθηκε αποκάλυψε ότι η τεράστια κινητοποίηση οφείλετε στο επικίνδυνο φορτίο που μεταφέρει το τρένο.
"Πρόκειται για 400 τόνους εκρηκτικών υλών με προορισμό την Ελλάδα".
Η είδηση προκάλεσε πανικό στους επιβάτες και τον κόσμο που άδειασαν τον σιδηροδρομικό σταθμό του Ρέσνικ.
Η τοπική αστυνομία προσπάθησε να καθησυχάσει και να εξηγήσει στους παρευρισκόμενους «ότι είναι συνηθισμένο να περνάνε «τράνζιτ» από την Σερβία τέτοια φορτία και ότι τηρούνται όλες οι διεθνείς κανόνες ασφαλείας για την μεταφορά «επικίνδυνων φορτίων».
Το τρένο μετά από οκτώ ώρες παραμονής στην περιφέρεια του Βελιγραδίου, αναχώρησε με προορισμό την Ελλάδα.
Πηγή: Foreign Press
Η συγκλονιστική επιστολή παραίτησης του Πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών
Προς τη Σύγκλητο του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Κοιν: Στα μέλη της Ακαδημαϊκής Κοινότητας (ΔΕΠ, ΕΕΔΙΠ, ΕΤΕΠ, διοικητικούς υπαλλήλους, φοιτήτριες και φοιτητές).
Κυρίες και κύριοι Συγκλητικοί,
Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι και συνεργάτες,
Αγαπητά μου παιδιά,
Αδυνατώντας πλέον να προσφέρω τις υπηρεσίες μου εξαιτίας της ψυχικής μου εκμηδένισης και της βιολογικής μου αδυναμίας, που είναι τα αποτελέσματα των πολλών τραυματικών γεγονότων, τα οποία συνέβησαν τα τελευταία χρόνια στο χώρο της Παιδείας, αλλά και της νεολαίας γενικότερα, με καίριο δυστυχώς για μένα χτύπημα αυτός της περασμένης Κυριακής, υποβάλλω σήμερα στη Σύγκλητο την παραίτησή μου από τη θέση του Πρύτανη του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Η απόφασή μου αυτή είναι αμετάκλητη και γι΄αυτό σας παρακαλώ ακολουθώντας τις νόμιμες διαδικασίες, να επιλέξετε κατά την κρίσης σας ανάμεσα στους τρεις άξιους συνεργάτες μου κυρίους Αντιπρυτάνεις, τον καταλληλότερο για τη θέση του νέου Πρύτανη έως τη λήξη της θητείας της παρούσας Πρυτανικής Αρχής, έως δηλαδή την 31η Αυγούστου του 2010.
Σας διαβεβαιώ ότι μια τέτοια απόφαση για έναν ακαδημαϊκό άνδρα που αφιέρωσε 38 χρόνια της ζωής του στην προσπάθεια βελτίωσης του Πανεπιστημίου μας, που αγωνίσθηκε για μια καλύτερη Παιδεία, μια Παιδεία για όλους, μια Παιδεία που αποτελεί το μόνο ουσιαστικό όπλο για την αναστήλωση της δοκιμαζόμενης χώρας μας, μια τέτοια απόφαση επαναλαμβάνω είναι περισσότερο από επώδυνη, αλλά όπως προείπα είναι αμετάκλητη.
Εύχομαι από τα βάθη της καρδιάς μου στον αντικαταστάτη μου νέο Πρύτανη, όποιος και αν είναι αυτός, να μπορέσει να ολοκληρώσει ότι σχεδιάσαμε και ότι ονειρευτήκαμε μέσα σε μια ατμόσφαιρα χωρίς βία.
Θα ήθελα να παρακαλέσω όλους εσάς, να του συμπαρασταθείτε στο δύσκολο έργο του με τον ίδιο τρόπο που σταθήκατε πλάι σε μένα όλα αυτά τα χρόνια και σας ευχαριστώ θερμά γι΄αυτό.
Αφού αυτή η επιστολή μου είναι το τελευταίο ουσιαστικά έγγραφο που υπογράφω ως Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, θα ήταν παράληψη να μην ευχαριστήσω όλους εσάς που «οχυρωμένοι» μέσα στο Ιστορικό Κεντρικό Κτήριο, αποτρέψατε την καταστροφή του, τουλάχιστον 15 φορές τον τελευταίο χρόνο, με κίνδυνο της ζωής σας. Αυτό ισχύει και για την τελευταία βίαιη επίθεση της 6ης Δεκεμβρίου του 2009 που είχε τα γνωστά για όλους αποτελέσματα.
Θα με συγχωρέσετε όμως γιατί είμαι υποχρεωμένος να σταθώ ειδικά στο τραγικό αυτό γεγονός και να μνημονεύσω ιδιαίτερα για την αυτοθυσία τους, τον Γενικό Γραμματέα μας, αλλά και τους διοικητικούς υπαλλήλους και τα μέλη ΔΕΠ που προπηλακίστηκαν βάναυσα ή/και τραυματίστηκαν. Προσωπικά χρωστώ ευγνωμοσύνη στο Θόδωρο Παπούλια, στον Πέτρο Καρακίτσο, στο Γιώργο Τριμπέρη και σε ένα, άγνωστο σε μένα, νέο «απ΄αυτούς» (τη μόνη αχτίδα φωτός, ότι μπορεί να έχει σωθεί ακόμη κάποια σταγόνα ανθρωπιάς μέσα στο τόσο μίσος που κυριαρχεί στις καρδιές τους) για τους γνωστούς σε εκείνους λόγους.
Τελειώνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω επίσης τους φοιτητές μας που ευρισκόμενοι για την ειρηνική τους πορεία στα πολυβασανισμένα «Προπύλαια», με παρέλαβαν συντετριμμένοι για να με συνοδεύσουν σε ένα πιο ασφαλές για μένα μέρος. Θα ήθελα όμως συνάμα να απευθύνω μια έκκληση προς αυτούς, μια έκκληση από έναν άνθρωπο που γνωρίζουν καλά πόσο τους αγαπά, να καταλάβουν πια ότι με τις καταλήψεις υποθάλπουν, άθελά τους πιστεύω, αυτούς που πιστεύουν στη βία. Είναι πια καιρός να μάθετε να διεκδικείτε τα δίκαια αιτήματά σας με άλλους τρόπους. Είναι βέβαιο ότι έτσι θα κερδίσετε περισσότερα.
Για μια ακόμη φορά σας ευχαριστώ θερμά όλους και σας παρακαλώ να με συγχωρήσετε για τα όποια λάθη μου.
Με τιμή
Καθηγητής Χρήστος Κίττας
Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Πηγή: Τα Πράγματα
Ετικέτες
Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου,
Παιδεία,
Πολιτική
Για την επαγγελματική επιτυχία καθοριστική η συναισθηματική νοημοσύνη
“Δεν αρκούν μόνο οι διανοητικές ικανότητες ενός ατόμου για την επαγγελματική του επιτυχία. Απαιτείται ταυτόχρονα να διαθέτει καλό επίπεδο συναισθηματικής νοημοσύνης. Η ικανότητα, δηλαδή του ατόμου να ελέγχει τον θυμό του, τα συναισθήματά του και να ευθυγραμμίζεται με τον υποκειμενικό του κόσμο”.
Αυτό επεσήμανε προχθές ο ψυχολόγος - κοινωνιολόγος, καθηγητής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας κ. Γιώργος Πιπερόπουλος, κατά τη διάρκεια της διάλεξης ανοίγοντας πανηγυρικά τον α’ κύκλο μαθημάτων του 5ου ακαδημαϊκού χρόνου του Ανοιχτού Λαϊκού Πανεπιστημίου του Δήμου Χανίων.
Όπως τόνισε ο κ. Πιπερόπουλος, “πολλές φορές ψάχνουμε να δικαιολογήσουμε γιατί το παιδί που ήταν άριστος μαθητής κάποτε, δέκα χρόνια μετά δεν έχει προχωρήσει όσο θα θέλαμε αλλά έχει τελματώσει, ενώ αντιθέτως ένας μέτριος μαθητής έχει φτάσει πολύ ψηλά. Η απάντηση βρίσκεται στο ότι δεν αρκούν οι διανοητικές ικανότητες ανθρώπου. Σύμφωνα έρευνες τριών επιστημόνων της Αμερικανικής Ψυχολογικής Εταιρείας που βασίστηκαν σε κείμενα του Αριστοτέλη, για την πρόοδό του και επαγγελματική επιτυχία του ατόμου δεν φτάνει μόνο η διανοητική ικανότητα. Απαιτείται ταυτόχρονα να διαθέτει καλό επίπεδο συναισθηματικής νοημοσύνης”.
Ο ίδιος επεσήμανε πως συναισθηματική νοημοσύνη είναι “η ικανότητα του ατόμου να ελέγχει τον θυμό του, τα συναισθήματά του και να ευθυγραμμίζεται με τον υποκειμενικό του κόσμο. Ταυτόχρονα να μπορεί να αντιληφθεί το πως αισθάνονται οι άνθρωποι που συναναστρέφονται. Κατά συνέπεια μιλάμε για την ικανότητα της αυτογνωσίας. «Το γνώθι σ’ αυτόν» που δίδαξαν πρώτοι οι αρχαίοι Έλληνες. Η ικανότητα να καταλαβαίνω τους γύρω μου και να κάνω τη σωστή κίνηση την κατάλληλη στιγμή εκφράζοντας τα συναισθήματά μου με τον σωστό τρόπο είναι συναισθηματική νοημοσύνη”.
Η συναισθηματική νοημοσύνη παίζει καθοριστικό ρόλο για την προσωπική μας εξέλιξη αλλά και για τις διαπροσωπικές μας σχέσεις, ανέφερε ο κ. Πιπερόπουλος. “Η δυναμική αυτής της θεωρίας είναι εντυπωσιακή αλλά χρειάζεται ακόμα περαιτέρω έρευνα και δοκιμασίες για να προσδιορίσουμε ποιοι έχουν αυτή την ικανότητα και πως μπορούν να τη βελτιώσουν” σημείωσε.
Και πρόσθεσε ότι: “Ακόμη δεν έχουμε φτάσει στο επίπεδο στο οποίο να προσδιορίσουμε ποιοι παράγοντες μπορούν να βελτιώσουν τη συναισθηματική νοημοσύνη ενός παιδιού έτσι ώστε να ξέρουμε εάν θα επιτύχει στη μετέπειτα ζωή του. Ωστόσο αν μπορούσαμε να ελέγχουμε τις ενδόμυχες σκέψεις και συναισθήματά μας και να αναβάλλουμε την άμεση ικανοποίηση των αναγκών μας, τότε θα μπορούμε να πετύχουμε πολλά πράγματα. Άλλωστε όπως είχε πει και ο Φρόυντ είπε κλείνοντας ο καθηγητής Πιπερόπουλος: «Ωριμότητα είναι η ικανότητα να αναβάλλω την άμεση ικανοποίηση των αναγκών μου»”.
Ο δήμαρχος Χανίων Κυριάκος Βιρβιδάκης, στον χαιρετισμό του ανέφερε “στο πλαίσιο της δια βίου μάθησης και της επιμόρφωσης των δημοτών, ο Δήμος Χανίων μέσω του Οργανισμού Δημοτικής Κοινωνικής Πολιτικής πραγματοποιεί και φέτος κύκλο μαθημάτων του Ανοιχτού Λαϊκού Πανεπιστημίου με θέμα «Φιλοσοφία και Ανθρωπος».
Η μάθηση και η ενίσχυση του πνεύματος, ως μέσου ανάδειξης της προσωπικότητας, αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα όλων και ιδιαίτερα όσων επιθυμούν τη συνεχή επιμόρφωση.
Ο Δήμος Χανίων, αντιλαμβανόμενος, το δικαίωμα των σύγχρονων κοινωνιών για τη βελτίωση του επιπέδου γνώσεων υλοποιεί το ακαδημαϊκό πρόγραμμα βασισμένο σε μοντέλα ευρωπαϊκών χωρών.
Το Ανοικτό Λαϊκό Πανεπιστήμιο θα λειτουργεί με τη μορφή μαθημάτων - σεμιναρίων από καθηγητές των Πανεπιστημίου της χώρας μας, τα οποία μπορούν να παρακολουθούν όλοι οι δημότες ανεξαρτήτως ηλικίας, επαγγέλματος και γνώσεων”.
Ε.Φ.
Ετικέτες
Γιώργος Πιπερόπουλος,
Κοινωνία
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)