Ο Αντώνης Σαμαράς και η αλήθεια για τα γεγονότα του 1993

Ο στρατηγός ε.α. Νίκος Γρυλλάκης που τόσο αμφισβητήθηκε στο παρελθόν για τα πεπραγμένα του επί κυβέρνησης Μητσοτάκη, αλλά κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει και τον πατριωτισμό του και την εντιμότητά του, παραμένει ακόμα και τώρα «μητσοτακικός». Άβυσσος ως γνωστόν η ψυχή του ανθρώπου…. Σήμερα όμως που η κ. Μπακογιάννη αποφάσισε να φέρει μέσω του κ. Μεϊμαράκη στο προσκήνιο τα γεγονότα του 1993 έχει ιδιαίτερη αξία να παραθέσουμε εδώ τι έγραφε στο βιβλίο του «Από πρώτο χέρι» (Εκδόσεις Κάκτος, 2005) για τα γεγονότα εκείνα.


Ο εξαναγκασμός του Σαμαρά σε αποχώρηση από τη ΝΔ

…Μια άλλη μεθόδευση που ακολούθησε η εσωκομματική αντιπολίτευση και οι υπερατλαντικοί σύμμαχοι μας ήταν να διατηρηθεί με κάθε μέσο αγεφύρωτο του χάσμα που είχε δημιουργηθεί μεταξύ Μητσοτάκη – Σαμαρά, ώστε να αποκλεισθεί η επάνοδος του τελευταίου στη ΝΔ. Υπόψη ότι από πλευράς Σαμαρά η επάνοδός του στο κόμμα ήταν και απόλυτα εφικτή και πανεύκολη. Αντιδρούσαν όμως και έβαζαν συνεχώς φυτίλια οι εγκάθετοι της εσωκομματικής αντιπολίτευσης στο περιβάλλον του Μητσοτάκη. Η δημιουργία της Πολιτικής Άνοιξης ήταν κυρίως αποτέλεσμα των μηχανορραφιών του Έβερτ και των πρόωρων ηγετικών φιλοδοξιών της Ντόρας Μπακογιάννη που «έστησαν» ο καθένας για δικούς του λόγους το χάσμα Μητσοτάκη – Σαμαρά.

Πιο συγκεκριμένα, μέχρι τις βουλευτικές εκλογές του 1990 στη ΝΔ οι δυο πτέρυγες της ΝΔ , η «καραμανλική» με αρχηγό τον Έβερτ και η «μητσοτακική» με αρχηγό τον Σαμαρά συνεργάζονταν αρμονικά μεταξύ τους, επειδή κοινός αντίπαλός τους ήταν η διεφθαρμένη εξουσία του ΠΑΣΟΚ. Ο Σαμαράς εθεωρείτο ο κύριος εκφραστής της πάλαι ποτέ «αβερωφικής» πτέρυγας του κόμματος, της «δεξιάς» δηλαδή πτέρυγας της ΝΔ. Και μπορούμε σήμερα να πούμε ότι χάρις κυρίως στην στήριξη Σαμαρά, ο Μητσοτάκης επικράτησε παλαιότερα στον αγώνα διαδοχής στην ηγεσία της ΝΔ, επειδή μέχρι τότε εθεωρείτο «ξένο σώμα» από τους αμιγώς δεξιούς της παράταξης.

Η ύπαρξη κάτω από την ίδια στέγη δυο έντονα ανταγωνιστικών πολιτικών πτερύγων απέβαινε στην αρχή προς όφελος του Μητσοτάκη, επειδή δημιουργούσε ένα εξισορροπιστικό Status Quo μέσα στο κόμμα που του έδινε τον πλήρη έλεγχο του κόμματος. «Διαίρει και Βασίλευε» που λένε. Η υφέρπουσα εχθρότητα και αντιπάθεια μεταξύ Έβερτ και Σαμαρά καθιστούσε ανέφικτη κάθε σοβαρή προσπάθεια αμφισβήτησης της ηγεσίας Μητσοτάκη, γεγονός που επιβεβαιώθηκε περίτρανα μετά τις εκλογές του 1989, όταν επιχειρήθηκε τότε από τον Έβερτ προσπάθεια αλλαγής ηγεσίας στο κόμμα , με πρόφαση την αναποτελεσματικότητά της σε τρεις διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις (1985 , Ιούνιος 1989 και Νοέμβριος 1989). Η απόπειρα εκείνη απέτυχε παταγωδώς.

Ο παράγων που άλλαξε σε βάρος του Μητσοτάκη εκείνη την ισορροπία δυνάμεων ήταν δυστυχώς οι ηγετικές φιλοδοξίες της κόρης του, Ντόρας Μπακογιάννη. Ύστερα από τη δολοφονία του αείμνηστου Παύλου Μπακογιάννη από τη 17Ν και την υπουργοποίηση της, η Ντόρα μπήκε και η ίδια στον παρασκηνιακό αγώνα διαδοχής επειδή ήταν θυγατέρα του Πρωθυπουργού και στη χώρα μας ισχύει ακόμα το «κοτσαμπασισμός». Για την ανέλιξη όμως της Ντόρας Μπακογιάννη στην ηγεσία της μητσοτακικής πτέρυγας της ΝΔ, το πρώτο εμπόδιο που έπρεπε να εξαλειφθεί ήταν ο Αντώνης Σαμαράς. Και ο μόνος τρόπος για την παράκαμψη του Σαμαρά από τη Ντόρα ήταν η δημιουργία σοβαρών τριβών στις σχέσεις του με τον πρωθυπουργό πατέρα της , ώστε δια της πρωθυπουργικής δυσμένειας να οδηγηθεί ο πανίσχυρος τότε υπουργός Εξωτερικών στην πολιτική αποδυνάμωση και τον παραγκωνισμό.

Οι πρόωρες και ανεπίκαιρες ηγετικές φιλοδοξίες της Ντόρας Μπακογιάννη αποτέλεσαν την αχίλλεια πτέρνα του Πρωθυπουργού Μητσοτάκη και για έναν άλλο λόγο: Ο μονίμως παρών στα πολιτικά δρώμενα της Ελλάδος ξένος παράγων ήταν τότε ιδιαίτερα ενοχλημένος με την φιλοσερβική πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης. Έτσι διέγνωσε και αποκρυπτογράφησε τις καταστροφικές για τον τότε Πρωθυπουργό φιλοδοξίες της κόρης του και τις καλλιέργησε επειδή ήταν μια ουρανόπεμπτη ευκαιρία για να υπονομεύσουν και τον Μητσοτάκη και το κόμμα της ΝΔ.

Παράλληλα, η αντιηγετική τριανδρία των Έβερτ – Κανελλόπουλου – Δήμα επέλεξε κι αυτή την κερκόπορτα που άνοιξε η κόρη του Πρωθυπουργού για να στήσει έναν πραγματικό «χορό του Ζαλόγγου» για τη ΝΔ και τον ίδιο τον Μητσοτάκη. Με την βοήθεια των εγκαθέτων τους στο πρωθυπουργικό περιβάλλον, του ξένου παράγοντα και της διαπλοκής πέτυχαν σταδιακά την απομάκρυνση του Α. Σαμαρά από το υπουργείο Εξωτερικών, τον παραγκωνισμό του από τα κυβερνητικά και κομματικά δρώμενα , τον εξαναγκασμό του σε παραίτηση από βουλευτής της ΝΔ και τελικά την εξώθησή του στην ίδρυση δικού του κόμματος εκ των σαρκών της ΝΔ, της Πολιτικής Άνοιξης. Οι προϋποθέσεις για την εκλογική ήττα της ΝΔ είχαν πλέον δημιουργηθεί. Όλα τα υπόλοιπα ήταν απλώς θέμα χρόνου.

Ο τρόπος αποπομπής του Αντώνη Σαμαρά από το υπουργείο Εξωτερικών δεν αφήνει καμία αμφιβολία ότι οι χειρισμοί του Σκοπιανού ήταν η αφορμή για την απομάκρυνσή του από την κυβέρνηση, ουσιαστικά όμως εκδιώχθηκε άκομψα από την κυβέρνηση για να διαταραχθούν οι εσωκομματικές ισορροπίες εις βάρος του Μητσοτάκη. Κατά την άποψη μου η εκπαραθύρωση του Σαμαρά από το υπουργείο Εξωτερικών ήταν έργο της υπό τον Έβερτ εσωκομματικής αντιπολίτευσης και του ξένου παράγοντα για τους λόγους που έχουν προαναφερθεί.

Οφείλω επίσης να επισημάνω ότι, κατά τη γνώμη μου, ο τρόπος που αντέδρασε τότε ο Μητσοτάκης στις επικρίσεις που δέχθηκε στο Προεδρικό Μέγαρο για τον Σαμαρά και την εξωτερική πολιτική ήταν ο χειρότερος που μπορούσε να γίνει για την ενότητα της κεντροδεξιάς παράταξης, για την πορεία των εθνικών μας θεμάτων και ιδιαίτερα του Σκοπιανού και την τύχη του ίδιου ως ηγέτη της παράταξης. Αναγκάζοντας το Σαμαρά να φύγει από την κυβέρνηση και τελικά από τη ΝΔ, ο Μητσοτάκης κατάφερε πρώτον, να αυτοευνουχισθεί στο θέμα του ελέγχου του κομματικού μηχανισμού. Και δεύτερον, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να αρχίσει η ανοικτή δράση της αντιηγετικής τριανδρίας και να περνάει στη συνείδηση των οπαδών της παράταξης η άποψη ότι ο Έβερτ ήταν πλέον ο …Μεσσίας της ΝΔ.

Ο Μητσοτάκης έκανε λάθος στην περίπτωση Σαμαρά και για τον εξής λόγο: Όταν ένας πρωθυπουργός παραδεχθεί δημοσίως ότι η ασκούμενη από την κυβέρνησή του εξωτερική πολιτική είναι για οποιοδήποτε λόγο λανθασμένη, τα λάθη αντανακλούν πρωτίστως στον ίδιο και δευτερευόντως στον υφιστάμενό του υπουργό. Επειδή σύμφωνα με τα αυτονόητα «δια παν ό,τι πράττει ή παραλείψει να πράξει η κυβέρνηση» υπεύθυνος είναι πρωτίστως ο πρωθυπουργός. Κι αυτά χωρίς να του προσμετρήσω και τις ευθύνες του από τις παρεκκλίσεις στην ρήση «τα εν οίκω μη εν δήμω».

Αισθάνομαι επίσης την υποχρέωση, κυρίως απέναντι στις νεότερες γενιές, για να μην έχουν ψευδαισθήσεις, να προσθέσω και τα εξής που προκύπτουν από την πληροφόρηση που είχα ως Διευθυντής Ασφαλείας και Πληροφοριών της ΝΔ: Από το 1986 μέχρι το 1989 ήταν η τότε καραμανλική πτέρυγα της ΝΔ που υπονόμευε τον Σαμαρά, λόγω της σαφούς πνευματικής και πολιτικής ανωτερότητά του έναντί του τότε δικού της δελφίνου, δηλαδή του Έβερτ. Μετά το 1989 και ιδίως μετά τη δολοφονία του συζύγου και την υπουργοποίησή της την αποδυνάμωση του Σαμαρά επεδίωκε πλέον και η κ. Ντόρα Μπακογιάννη ,επειδή πίστευε ότι αποτελούσε εμπόδιο στις ηγετικές της φιλοδοξίες.

Παρόλα αυτά, η άκομψη απομάκρυνση του Σαμαρά από το υπουργείο Εξωτερικών θα παρέμενε απλώς ένα τραύμα που μπορούσε να γιατρευτεί, αν ο ξένος παράγοντας δεν μεγιστοποιούσε και δεν κλιμάκωνε τη διένεξή του με τον Μητσοτάκη προκειμένου να αποδυναμώσει και τελικά να ρίξει την κυβέρνηση της ΝΔ. Μεθοδεύτηκε έτσι και ο εξαναγκασμός του Σαμαρά σε αποσκίρτηση από τη ΝΔ, προκειμένου το τραύμα να καταστεί μη ιάσιμο. Η τακτική που ακολουθήθηκε προκειμένου να φτάσουμε στην αποσκίρτηση Σαμαρά και τη δημιουργία της «Πολιτικής Άνοιξης» ήταν η εξής: Αφενός μεν ενεθάρρυναν τις ηγετικές φιλοδοξίες της Ντόρας , ώστε να ασκεί αρνητική επιρροή στον πατέρα της ως προς την αποκατάσταση των σχέσεών του με τον Σαμαρά, αφετέρου δε καθησύχαζαν τον Μητσοτάκη ότι ο Σαμαράς δεν ακολουθείται παρά μόνο από ελάχιστους ψηφοφόρους της ΝΔ που δεν υπερβαίνουν το ….1/10 της εκατοστιαίας μονάδας

)…Το χαμηλό επιπέδου περιβάλλον του Μητσοτάκη έβλεπε τότε το τυρί, αλλά δεν έβλεπε και την φάκα που είχαν στήσει στον Μητσοτάκη η εσωκομματική αντιπολίτευση και ο ξένος παράγων. Τελικά ο Μητσοτάκης παγιδεύτηκε, αφοπλίστηκε και έπαυσε έτσι να είναι ο ρυθμιστικός παράγων της πολιτικής ζωής. Τελικά έπεσε.

Όταν ο Μητσοτάκης στελέχωνε την κρατική μηχανή και τα καίρια πόστα της ξέχασε την κρητική παροιμία «αλίμονο που΄ χει δικούς και πορπατεί με ξένους» . Όταν στην πορεία της διακυβέρνησή του το αντιλήφθηκε , ήταν αργά. Το πουλί είχε πετάξει μακριά. Με ουσιαστικό αρχηγό τον πανέξυπνο Κανελλόπουλο, η εσωκομματική αντιπολίτευση είχε καταφέρει να υποσκάψει μεθοδικά και συστηματικά το κύρος του ίδιου και της κυβέρνησή του και κατ΄ επέκταση της Νέας Δημοκρατίας. Έτσι η κερκόπορτα για να πέσει η κυβέρνηση της ΝΔ στις εκλογές του 1993 δεν άνοιξε με την δημιουργία της Πολιτικής Άνοιξης ή την δραστηριότητα του ΠΑΣΟΚ. Άνοιξε κυρίως από την υπονόμευση της εσωκομματικής αντιπολίτευσης. Ένα και μόνο παράδειγμα τα λέει όλα: Ως γνωστόν ο Αλαφούζος ήταν τότε ο μεγαλύτερος και σημαντικότερος πολέμιος της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Στην δίκη του όμως του 1993 με την κατηγορία της διενέργειας ευρείας έκτασης λαθρεμπορίου πετρελαίου ο κυριότερος μάρτυρας υπεράσπισης ήταν ο Μιλτιάδης Έβερτ, που αντάλλαξε την προδοσία της κυβέρνησης της ΝΔ με την πολιτική υποστήριξή του από το γνωστό συγκρότημα.


Παρά την αδιαμφισβήτητη ευφυΐα του, ο Μητσοτάκης επηρεάστηκε τότε από το χαμηλού βεληνεκούς περιβάλλον του ( ο διευθυντής του πολιτικού γραφείου Πέτρος Παπαγεωργίου πρώην στενός συνεργάτης του Έβερτ μεταπήδησε στο πρωθυπουργικό γραφείο από τον ΟΑΕΔ που ήταν πρόεδρος μετά το ξεπούλημα της ΑΓΕΤ).Περιβάλλον στο οποίο πρωταγωνιστούσε η κόρη του και το οποίο του τα παρουσίαζε όλα ρόδινα, με αποτέλεσμα να υποτιμήσει τους κινδύνους από την εσωκομματική αντιπολίτευση και να ξεχάσει ότι «τα κάστρα πέφτουν από μέσα». Έτσι όταν άρχισε να βάλλεται όχι μόνο από το ΠΑΣΟΚ αλλά και από τους πρώην πολιτικούς συμμάχους του στην Αριστερά βρέθηκε μόνος στο μάτι του κυκλώνα. Φτάσαμε έτσι το 1993 σε μια κατάσταση όπου ο αδιαμφισβήτητος πριν από δύο μόνο χρόνια νικητής της σύγκρουσης με το βαθύ κράτος του ΠΑΣΟΚ να βάλλεται καταιγιστικά και μέσα από το ίδιο το κόμμα του και από όλο το φάσμα των υπόλοιπων πολιτικών δυνάμεων.

Το βιβλίο γράφτηκε το Φθινόπωρο του 2005, σε μια περίοδο δηλαδή που η κυβέρνηση Καραμανλή είχε κλείσει ήδη αρκετούς μήνες στην εξουσία. Έχει λοιπόν κάποια σημασία να δούμε και τι έγραφε στη συνέχεια τότε ο Ν. Γρυλλάκης:

Το κομματικό κατεστημένο που κληρονόμησε και ο σημερινός άξιος αρχηγός της ΝΔ, Κώστας Καραμανλής, γνωστό και ως «οι βαρόνοι του κόμματος», εξακολουθεί και σήμερα να μην επιθυμεί κατά βάθος την αποκατάσταση των σχέσεων του Σαμαρά με τον Μητσοτάκη και την αξιοποίησή του σύμφωνα με αυτά που μπορεί να προσφέρει στον τόπο και την παράταξη. Κι αυτό γιατί μοιραία θα υποχρεωθούν να περάσουν από το κόσκινο της σύγκρισής τους με την πολιτική προσωπικότητα του Σαμαρά και φοβούνται ότι θα επισκιασθούν. Έτσι, οι «βαρόνοι», όπως συνέβη άλλωστε στο παρελθόν προς της επανόδου του Γεωργίου Σουφλιά στη ΝΔ, δεν διστάζουν να εξαπατούν ενσυνείδητα τον Πρόεδρο της ΝΔ , εισηγούμενοι την αναβολή τυχόν υπουργοποίησης του Σαμαρά ,λόγω του ότι οι σχέσεις του με τον Μητσοτάκη βρίσκονται ακόμα «επί ξηρού ακμής» και πρέπει να αποφευχθούν συναισθηματικές εκρήξεις του.

Είναι καιρός πια να σταματήσει το όψιμο αυτό ενδιαφέρον για τα συναισθηματικά του Μητσοτάκη, από τα στελέχη εκείνα της ΝΔ που δεν δίστασαν στο παρελθόν να υπονομεύσουν και τον ίδιο και να πρωταγωνιστήσουν στην εκπαραθύρωση του Σαμαρά από το κόμμα. Επειδή είναι γνωστό στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι ο Κώστας Μητσοτάκη είναι από γεννησιμιού του μεγαλόψυχος, μεγαλόκαρδος και ανεξίκακος, αυτή είναι η πραγματική αλήθεια κι αυτό πρέπει να πιστέψει ο σημερινός Πρωθυπουργός που είναι ανώτερος όλων αυτών και δεν τον αγγίζουν οι μικροψυχίες τους. Είναι καιρός να ξεχαστεί πια μια διένεξη που συνέβη πριν από 12 χρόνια, όταν οι υπερατλαντικοί σύμμαχοί μας ήθελαν τα Βαλκάνια ανταριασμένα για να περάσει πιο εύκολα ο ολετήρας της Νέας Τάξης πραγμάτων.

Πηγή: Antinews

Ο Ιβιτς είχε τη λύση

Ο ΠΑΟΚ έχασε πολλές ευκαιρίες στο παιχνίδι με την Ξάνθη στην Τούμπα και λίγο έλειψε να το πληρώσει, αλλά ο Ίβιτς κρατούσε το... κλειδί της νίκης.

Όπως και στο ντέρμπι με τον Ηρακλή, έτσι και σήμερα, ο Σέρβος μέσος πέτυχε το «χρυσό» γκολ στο φινάλε (στο πρώτο λεπτό των καθυστερήσεων) και ο «δικέφαλος» του Βορρά, με το 1-0 επί της ακριτικής ομάδας, «ανάσανε» βαθμολογικά μετά την 9η αγωνιστική.

Ο Φερνάντο Σάντος χαμογελούσε πριν το ματς, καθώς μετά από καιρό είχε περισσότερες λύσεις και επιλογές, ωστόσο, παρότι ο Μουσλίμοβιτς επέστρεψε γερός, προτίμησε να ξεκινήσει το ματς με τον Παπάζογλου, που ίσως ήταν η αχίλλειος πτέρνα του ΠΑΟΚ στο πρώτο ημίχρονο.

Ο επιθετικός των γηπεδούχων, αλλά και οι Βιεϊρίνια και Φωτάκης, στις ελάχιστες φορές που κατάφερναν να διασπάσουν την άμυνα της Ξάνθης, έβρισκαν απέναντί τους τον Γκσπούρνινγκ και το 0-0 έμοιαζε απόλυτα φυσιολογικό στο πρώτο 45λεπτο. Όσο για την Ξάνθη, χωρίς επιθετικές βλέψεις, και με πολλά λάθη στη μεσσαία γραμμή έμοιαζε να μην έχει... τύχη στην Τούμπα.

Στην επανάληψη, ο Σάντος αναγκάστηκε να αλλάξει τους Βιεϊρίνια και Χαλκιά, λόγω προβλημάτων, ενώ έκανε πλέον πιο επιθετική την ομάδα του με τους Κουτσιανικούλη και Μουσλίμοβιτς. Ειδικά ο πρώτος ταλαιπώρησε αρκετές φορές τους αμυντικούς της Ξάνθης, αλλά ο ΠΑΟΚ δεν είχε το γκολ.

Κι ενώ είχε βγει όλος μπροστά και πίεζε, οι φιλοξενούμενοι θα μπορούσαν να «παγώσουν» την Τούμπα, αλλά ο Κρέσιτς είχε σωστές τοποθετήσεις στις καλές ευκαιρίες των Στρμπα, Αμπένα και Πόι. Ο ΠΑΟΚ συνέχιζε να πιέζει, ο κόσμος δεν σταματούσε να φωνάζει και τελικά ο Γκσπούρνινγκ «λύγισε» σε μία κεφαλιά του Ίβτις, καθώς έβγαλε την μπάλα, αλλά αυτή είχε περάσει τη γραμμή...

Το «τρίποντο» αυτό έφερε τον ΠΑΟΚ μόνο στην 3η θέση της βαθμολογίας, με 15 βαθμούς και άφησω πιο πίσω, στους 10 την Ξάνθη, που είχε χάσει με τον ίδιο τρόπο (1-0 από τον Άρη με γκολ στις καθυστερήσεις) και στην προηγούμενη επίσκεψή της στη Θεσσαλονίκη...

ΣΚΟΡΕΡ: 90΄+ Ίβιτς

ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: Δαλούκας (Θεσσαλίας)

ΚΟΚΚΙΝΕΣ: -

ΚΙΤΡΙΝΕΣ: 90΄+ Λίνο - 72΄ Παπαδημητρίου, 82΄ Σρτρμπα, 89΄ Τζάγκι

ΠΑΟΚ: Χαλκιάς (68΄ Κρέσιτς λ.τρ.), Γκαρσία, Τσιρίλο, Σορλέν, Μαλεζάς, Παπάζογλου, Λίνο, Φωτάκης (75΄ Μουσλίμοβιτς), Βιεϊρίνια (49΄ Κουτσιανικούλης λ.τρ.), Ιβιτς, Σνάουτσνερ.

ΞΑΝΘΗ: Γκσπούρνινγκ, Παπαδημητρίου, Πόι, Αλσαϊφί (66΄ Αμπένα, 89΄ Ζίεντσουκ), Τζάγκι, Σταθάκης, Σουάνης (84΄ Λιαπάκης), Φλίσκας, Βάλλας, Κωστούλας, Στρμπα.

Πηγή: Εθνοσπόρ

Επιχείρηση ανασύνταξης και αποφόρτισης από τον Σάββα Κωφίδη

Θα αλλάξει το κλίμα στον Ηρακλή;

Η επιχείρηση ανασύνταξης δυνάμεων και δημιουργίας καλών συνθηκών στον Ηρακλή, ξεκίνησε στην προπόνηση του Σαββάτου, υπό τις οδηγίες του Σάββα Κωφίδη. Ο έλληνας τεχνικός μίλησε στους ποδοσφαιριστές του, καλώντας τους να χαρούν το ποδόσφαιρο, σε μια προσπάθεια αποφόρτισης της πίεσης, ενώ στη συνέχεια τα μέλη της αποστολής μετέβησαν σε ξενοδοχείο, ούτως ώστε να δημιουργηθεί (πιο) οικογενειακό κλίμα.

Είναι σαφές ότι ο αγώνας με τον Αστέρα Τρίπολης την Κυριακή έχει οριακό χαρακτήρα για τον Ηρακλή που έχει στις πλάτες του, τέσσερις διαδοχικές ήττες στο πρωτάθλημα, καθώς επίσης και τον οδυνηρό αποκλεισμό από το Κύπελλο Ελλάδος, από τα Τρίκαλα.

«Παίξτε για να χαρείτε την ομορφιά του ποδοσφαίρου. Παίξτε με πάθος και δώστε χαρά στον κόσμο που θα έρθει για να σας στηρίξει. Είναι στο χέρι σας», είπε μεταξύ άλλων ο Κωφίδης στους ποδοσφαιριστές του.

Αναμφίβολα, ο προπονητής του Ηρακλή προσπαθεί να δημιουργήσει τις κατάλληλες προϋποθέσεις ώστε να αποβάλλουν (οι ποδοσφαιριστές) την πίεση, ενώ η απόφαση κατάλυσης της αποστολής στο ξενοδοχείο, δεν λήφθηκε τυχαία. Θέλει να αναπτύξει οικογενειακό κλίμα στην ομάδα και γνωρίζει ότι κατ' αυτόν τον τρόπο είναι πιο εφικτό.

Ο Σάββας Κωφίδης δεν υπολογίζει πάντως αρκετούς βασικούς ποδοσφαιριστές. Αποδείχθηκε ότι η συμμετοχή του Μπόσνιακ στον αγώνα με τα Τρίκαλα δεν ήταν η καλύτερη δυνατή επιλογή, αφού δεν είχε ξεπεράσει τον τραυματισμό του. Δεν συμπεριλαμβάνεται στα πλάνα και ο Σαρμπέλ Τούμα που επίσης ακολούθησε φυσιοθεραπεία.

Ο Ματίας Λέκι βρίσκεται στην Αργεντινή όπου θα υποβληθεί σε αρθροσκόπηση, ενώ ο Περπερίδης ταλαιπωρείται από ίωση και τέθηκε εκτός μάχης. Στην αποστολή συμπεριλήφθηκαν οι Κοβαλέφσκι, Μπαντής, Παπαζαχαρίας, Σαρακατσάνος, Γιαννούλης, Κατσαμπής, Μάρτος, Ντιέ, Επστάιν, Ντάλα Μπόνα, Μιλάνο, Ιωαννίδης, Παπαστεριανός, Βουτσιάς, Ηλιάδης, Κονέ, Γιάντσης, Βέλλιος, Ντίκα και Γιάκομπ.

Στο μεταξύ, στη Θεσσαλονίκη έφθασε ο Νούνο Πιλότο ο οποίος θα παρακολουθήσει τον αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης στο Καυτανζόγλειο. Στα μέσα της εβδομάδας θα επιστρέψει στην Πορτογαλία, ενώ υπολογίζεται ότι θα είναι έτοιμος για να αγωνιστεί στα μέσα Ιανουαρίου.

Πηγή: Τα Νέα

Ομιλία Σαμαρά στην Κ.Ε. της Ν.Δ. (31/10/2009)

Ομιλία Αντώνη Σαμαρά στην 7η Σύνοδο της Κ.Ε. της Νέας Δημοκρατίας

Κύριε Πρόεδρε, φίλες και φίλοι, ευχαριστώ για το τιμητικό αυτό βήμα που μου παρέχει η κεντρική μας επιτροπή. Θα είμαι σύντομος και σαφής και κυρίως επί του θέματος για το οποίο έχουμε κληθεί.

Αν υπάρχει κάτι που χρειάζεται σήμερα ο προβληματισμένος οπαδός της Νέας Δημοκρατίας είναι ένα ευκρινές δικό μας μήνυμα, μια ειλικρινής μας πρόταση για την επανασυσπείρωσή του στην οργάνωση χωρίς στοιχεία σκοπιμότητας. Παρά μόνο με στόχο την ενότητα όλων μας κάτω από το σύμβολο, το ιδεόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας.

Μιλάω για ένα αναγκαίο άλμα εμπιστοσύνης. Για μια πολιτική χειρονομία έντιμης αλληλεγγύης. Ταυτόχρονα με την προσφορά ενός δικαιώματος το να αποφασίζει το κάθε μέλος για την κορυφαία επιλογή της ηγεσίας του. Δίνουμε έτσι στη βάση μας αυτό που από χρόνια της χρωστάμε. Άποψη. Έκφραση άποψης άμεσης και καταλυτικής.

Σε αυτή τη δύσκολη ώρα αυτό το δικαίωμα μπορεί να γίνει κίνητρο επανένταξης. Μπορεί ακόμα να γίνει αφετηρία ενός νέου σύγχρονου μοντέλου οργάνωσης όπου τα μέλη θα έχουν πολύ ισχυρότερο ρόλο από ότι είχαν μέχρι σήμερα.

Σταματώ εδώ. Το θέμα της κατάκτησης του δικαιώματος της ψήφου στη βάση. Και προχωρώ στο θέμα της διαδικασίας που θα ακολουθήσουμε.

Από την αρχή υποστήριξα ότι η εκλογή του νέου Προέδρου του κόμματος έπρεπε να γίνει με προσφυγή στα μέλη της βάσης, από όλα τα μέλη του κόμματος. Ακόμα και από εκείνα που θα εγγραφούν την ίδια μέρα της ψηφοφορίας.

Αυτό συμφωνήθηκε τελικά από όλους τους υποψηφίους και την οργανωτική επιτροπή, αυτό υπογράψαμε και εμένα η υπογραφή μου με δεσμεύει. Θεωρώ ότι έγινε μία μεγάλη επανάσταση δημοκρατικότητας στο κόμμα και μια διπλή νίκη. Ότι θα εκλέξει τον Πρόεδρο όλη η οργανωμένη βάση και ότι στην απόφαση αυτή φτάσαμε μετά από συμφωνία όλων.

Στη συνέχεια προτάθηκε να ψηφίσουν και οι φίλοι του κόμματος. Δήλωσα αμέσως ότι δεν έχω πρόβλημα να το δεχθώ και αυτό, αρκεί να συμφωνήσουν όλοι. Αρκεί δηλαδή να πάμε όλοι ενωμένοι.

Άκουσα και τον Δημήτρη, άκουσα και τη Ντόρα. Και θα ακούσω και τον Παναγιώτη. Σε ότι με αφορά εγώ δεσμεύομαι με αυτό που έχω προτείνει αρχικά, με αυτό που έχω υπογράψει με τους υπολοίπους και από εκεί και πέρα ότι νέο υπάρχει, εμπιστεύομαι απολύτως τη σοφία της οργανωτικής επιτροπής.

Προτιμώ βέβαια το θέμα να λυθεί άμεσα και συναινετικά. Αλλά πρέπει να λυθεί σήμερα γιατί κουράζουμε με τις ατέλειωτες ώρες για τη διαδικασία. Για να μπούμε στην ουσία, για να μιλήσουμε πολιτικά και για να δώσουμε την ευκαιρία σε χιλιάδες Νεοδημοκράτες και Νεοδημοκράτισσες να μας κρίνουν. Και σίγουρα για να απαντήσουμε πολιτικά στην επίθεση που ήδη ξεκίνησε το ΠΑΣΟΚ απέναντι στα νέα παιδιά χωρίς ευαισθησία, απέναντι στον φορολογούμενο, ιδίως εκείνον της μεσαίας τάξης, με τους επικείμενους νέους φόρους και απέναντι στον απλό πολίτη που ήδη γεύεται κομματικές συμπεριφορές από το χθες που τον οργίζουν και τον απογοητεύουν. Ας τελειώσουμε λοιπόν με τη διαδικασία.

Σε ότι με αφορά, το μεγάλο άλμα προς τα εμπρός έχει ήδη γίνει. Τα μέλη του Κόμματος θα έχουν λόγο στην εκλογή του νέου αρχηγού σε αυτό συνέβαλε ήδη η οργανωμένη βάση που το ζήτησε. Συνέβαλε ο ίδιος ο Κώστας ο Καραμανλής που υπήρξε καταλυτικός, γιατί με την παρέμβασή του ξεπεράστηκαν πολλά εμπόδια και άλλη μία φορά χρωστούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Πρόεδρο του Κόμματος για τη στάση του, συνέβαλε και η οργανωτική επιτροπή, την ευχαριστούμε, συνέβαλαν και όλοι οι υποψήφιοι, Πρόεδροι του Κόμματος, που συμφώνησαν και το υπέγραψαν.

Η μεγάλη για μένα δημοκρατική αυτή επανάσταση -γιατί περί επαναστάσεως πρόκειται- έγινε ήδη μέσα στη Νέα Δημοκρατία και έγινε συναινετικά. Το μόνο που ζητώ είναι να διατηρηθεί αυτό το κλίμα συναίνεσης ως το τέλος και να προχωρήσουμε. Να προφυλάξουμε την ενότητα που έχουμε ήδη κατοχυρώσει και να δώσουμε ένα μήνυμα αισιοδοξίας στη βάση που μας παρακολουθεί και μας κρίνει. Της το χρωστάμε.

Θα τελειώσω εδώ αλλά θα πω ότι η ανάκαμψη της παράταξης θα περάσει πιστεύω μέσα από την διεύρυνση και η διεύρυνση θα σηματοδοτήσει μία νέα αρχή υποχρεώσεων και δικαιωμάτων εναρμονισμένων με το ρόλο που οφείλει να διαδραματίσει η Νέα Δημοκρατία στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, ρόλο ηγετικό, ρόλο πρωτοπορίας με λόγο νικηφόρο για να κάνουμε τη Νέα Δημοκρατία ελπίδα της Ελλάδας και πάλι, ώστε να φτιάξουμε μαζί την Ελλάδα της ελπίδας, όπως μας αρμόζει.

Ευχαριστώ πολύ.

Ομιλία του Προέδρου της Ν.Δ. Κ. Καραμανλή στην 7η σύνοδο της Κ.Ε. του κόμματος

Αγαπητοί συμμαχητές, η μεγάλη δημοκρατική Παράταξή μας, η Νέα Δημοκρατία, μας καλεί, και πάλι, όλες και όλους στο δρόμο της ευθύνης, της συνέπειας, της προοπτικής. Μας καλεί στο δρόμο του μέλλοντος. Στο δρόμο που υπηρετεί την Ελλάδα και τους Έλληνες. Μετά το οδυνηρό αποτέλεσμα της 4ης Οκτωβρίου, πρωτίστως, για εμένα, βρισκόμαστε, σήμερα, σε ένα κομβικό σημείο της ιστορικής μας διαδρομής. Βρισκόμαστε σε ένα καθοριστικό σημείο της πορείας μας προς το Έκτακτο Συνέδριο της 7ης Νοεμβρίου και της εκλογής για την ανάδειξη του νέου Προέδρου του Κόμματος.

Στη σημερινή συνεδρίαση, την τελευταία, στην οποία προεδρεύω, καλούμαστε να πάρουμε μία σημαντική απόφαση για την εκλογή Προέδρου του Κόμματος.

Γνωρίζετε ότι η αρχική απόφασή μου, παρέπεμπε, σύμφωνα με το καταστατικό μας, στην εκλογή Προέδρου από το Έκτακτο Συνέδριο της 7ης Νοεμβρίου.

Είχα πει, ωστόσο, πως εάν υπήρχε ομόφωνη συμφωνία των υποψηφίων για την αλλαγή της διαδικασίας και τη διεύρυνση της συμμετοχής, θα τροποποιούσα την απόφαση εκείνη. Η συμφωνία έγινε, ολοκληρώθηκε. Η συμφωνία δημοσιοποιήθηκε στις 17 Οκτωβρίου, την ίδια μέρα που μου γνωστοποιήθηκε.

Όλοι οι υποψήφιοι συμφωνούσαν να γίνει η εκλογή νέου Πρόεδρου από τα μέλη του Κόμματος και τους πολίτες που επιθυμούν να γίνουν μέλη του Κόμματος.

Υιοθετώντας, άμεσα, την κοινή αυτή θέση, θέση που αποτελεί σημαντική κατάκτηση για το κόμμα μας, τροποποίησα την ίδια μέρα την αρχική μου απόφαση.

Το Έκτακτο Συνέδριο της 7ης Νοεμβρίου συνέρχεται, πλέον, με αποκλειστικό θέμα την αναθεώρηση των διατάξεων που αφορούν στην εκλογή Προέδρου του Κόμματος.

Η σχετική εισήγηση, όπως τονίζεται στην ίδια απόφαση, ανατίθεται, σύμφωνα με το καταστατικό μας, στην Κεντρική Επιτροπή, προς την οποία, όπως ρητά αναφερόταν, θα υποβληθεί η σχετική ομόφωνη πρόταση όλων των υποψηφίων για την προεδρία του Κόμματος.

Πρόταση, την οποία θα εισαγάγει ο Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής του Έκτακτου Συνεδρίου. Τα γεγονότα είναι γνωστά. Δεν θα υπεισέλθω στα επιμέρους. Η ευθύνη για τη συνέχεια ανήκει σε όλους και σε όλες. Και η ευθύνη αυτή είναι εξαιρετικά μεγάλη.

Η Κεντρική Επιτροπή είναι το ανώτατο όργανο του Κόμματος ανάμεσα σε δύο συνέδρια. Η όποια απόφαση της σημερινής συνεδρίασης θα αποτελέσει εισήγηση προς το Έκτακτο Συνέδριο της 7ης Νοεμβρίου, το οποίο είναι και το μόνο, είναι το αποκλειστικά αρμόδιο για κάθε καταστατική τροποποίηση. Πρόσθετες τροποποιήσεις, προσθήκες ή βελτιώσεις, μπορούν να προχωρήσουν σε ένα επόμενο διάστημα από τη νέα ηγεσία του Κόμματος.

Εκείνο που επιβάλλεται, αυτή την στιγμή, είναι η ανάδειξη νέου Προέδρου του Κόμματος, το ταχύτερο δυνατό.

Η Νέα Δημοκρατία, παράλληλα με την αναδιοργάνωσή της, οφείλει να επιδοθεί στην άσκηση του θεσμικού της ρόλου: να επικεντρωθεί υπεύθυνα και αποτελεσματικά στις υποχρεώσεις και την αποστολή της ως Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Πιστεύω, ωστόσο, και το έχω υπογραμμίσει, ότι η εκλογή από τη λαϊκή βάση του Κόμματος μπορεί να αποτελέσει μία εξαιρετικά θετική εξέλιξη. Μπορεί, πάντοτε κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις, να ανοίξει στη Νέα Δημοκρατία, ακόμα πιο πλατιά, τους δρόμους της αμφίδρομης επικοινωνίας με την ίδια την κοινωνία.

Μπορεί, επίσης, να ενισχύσει, όχι μόνο την καθολική αποδοχή του νέου Προέδρου, αλλά και την έμπρακτη υποστήριξή του από όλους. Μπορεί, με μία φράση, το άνοιγμα αυτό να ισχυροποιήσει τους δεσμούς μας με την κοινωνία.

Και το βήμα αυτό μπορούμε να το καταξιώσουμε, κινητοποιώντας με τη στάση μας και όχι αποθαρρύνοντας μέσα από εσωστρεφείς αναζητήσεις τη λαϊκή μας βάση.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ας είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας. Καμιά διαδικασία δεν οδηγεί από μέρους της σε προκαθορισμένους στόχους. Καμία διαδικασία δεν επαρκεί εάν δεν υπηρετείται ανυπόκριτα και ουσιαστικά από όλες και όλους.

Ένα είναι περισσότερο από βέβαιο: Για να διασφαλίσουμε τους κοινούς αυτούς στόχους δεν αρκεί μια άψογα οργανωμένη διαφανής και αδιάβλητη διαδικασία. Αυτά είναι πλέον δεδομένα. Αυτά είναι, σήμερα, απολύτως εγγυημένα.

Πέρα όμως από αυτά, πέρα από τα ζητήματα διαδικασίας, υπάρχουν και -επιτρέψτε μου να πω- είναι ακόμα σοβαρότερα και κρισιμότερα τα ζητήματα ουσίας. Και τα ζητήματα αυτά αφορούν, πρωτίστως, το λόγο, τις πρακτικές, τις συμπεριφορές που επιστρατεύονται στο δρόμο για το συνέδριο και την εκλογή Προέδρου.

Αφορούν την έμπρακτη ανταπόκρισή μας, του καθένα από εμάς, στις αρχές του κόμματος. Αφορούν την ανάπτυξη ευγενούς πολιτικής άμιλλας υψηλού επιπέδου. Αφορούν τη δική σας ανταπόκριση, δηλαδή όλων των μελών της Κεντρικής Επιτροπής στην προεξάρχουσα θεσμική αποστολή για την ενότητα και τη συνοχή, τη συγκροτημένη και συντεταγμένη πορεία του κόμματος.

Είμαστε μια παράταξη που εκπροσωπεί αξίες και αρχές. Είμαστε μια παράταξη που εκφράζει εκατομμύρια Έλληνες. Είμαστε μια παράταξη διακυβέρνησης, με βαθιές ρίζες μέσα στο χρόνο. Έχουμε όλοι σοβαρές υποχρεώσεις απέναντι στην ιστορία, αλλά και απέναντι στο μέλλον της παράταξής μας:

Έχουμε ευθύνες που συνοψίζονται σε ένα απλό, αυτονόητο τρίπτυχο: Ενότητα, συνοχή, αλληλεγγύη. Αυτές είναι έννοιες, που ορίζουν τις ακρογωνιαίες βάσεις του κοινού μας οικοδομήματος. Αυτές είναι οι έννοιες που οριοθετούν το βηματισμό του καθενός και της καθεμιάς μας. Αυτές είναι έννοιες που εξασφαλίζουν τη δυναμική συνέχεια της παράταξης στο δρόμο του αύριο.

Είναι υποχρέωσή μας να σφυρηλατήσουμε τις έννοιες αυτές τώρα. Να εμπεδώσουμε τις έννοιες αυτές τώρα. Να αποδείξουμε έμπρακτα το σεβασμό μας τώρα.

Η πορεία προς το συνέδριο και την εκλογική διαδικασία δεν χωρά αντιπαραθέσεις σε προσωπικό επίπεδο. Δεν χωρά αντεγκλήσεις και προσωπικούς χαρακτηρισμούς. Δεν χωρά κατασκευές αιτιάσεων που αποδυναμώνουν τη κοινή μας πορεία. Μηδενίστε τις εξαιρέσεις που, περιστασιακά, εμφανίζονται. Αποκλείστε πρακτικές που δεν ταιριάζουν σε μια μεγάλη και περήφανη παράταξη.΄Απορρίψτε προκλήσεις που δεν υπηρετούν τη συνολική παρουσία και την εικόνα της Νέας Δημοκρατίας. Συζητούμε πολιτικά και όχι παραπολιτικά. Συζητούμε για την ουσία και όχι μόνο για τη διαδικασία.

Ο κόσμος που πάλεψε και παλεύει για τη Νέα Δημοκρατία βλέπει μέσα από τη διαδικασία αυτή να αναδεικνύεται, όχι μόνο ο νέος Πρόεδρος του κόμματος, αλλά και ο επόμενος Πρωθυπουργός της χώρας. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Ο κόσμος που πάλεψε και παλεύει για τη Νέα Δημοκρατία ζητά από κάθε υποψήφιο λόγο θετικό για αυτό που θέλει και δεσμεύεται να πράξει: Για τη βούλησή του να προσφέρει στην παράταξη και τη πατρίδα. Για την προσήλωσή του σε ό,τι σφυρηλατεί την ενότητα και την ομοψυχία της παράταξης. Για τη δέσμευσή του να συνθέτει τον πλούτο των ιδεών και των δυνάμεών μας.

Όλοι μαζί, αλλά και ο καθένας χωριστά, έχουμε χρέος να αναδείξουμε, να προβάλουμε, να δυναμώσουμε τα πολλά, τα σημαντικά που μας ενώνουν.

Όλοι οι συνάδελφοι βουλευτές αναλαμβάνουμε αυξημένες και ιδιαίτερες υποχρεώσεις προκειμένου να ανταποκριθεί η Κοινοβουλευτική μας Ομάδα στον κρίσιμο ρόλο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Όλα τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής είστε θεματοφύλακες των αρχών της παράταξης. Είστε θεματοφύλακες της ενότητας του κόμματος. Έχετε και έχουμε υποχρέωση να νοιαστείτε σήμερα, για τις σχέσεις εμπιστοσύνης και συνεργασίας που χρειάζονται στα επόμενα βήματά μας.

Όλα αυτά ισχύουν βέβαια, όχι μόνο για τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής, αλλά και για όλους τους συνέδρους. Προπάντων ισχύουν για τους επικεφαλής και τα μέλη των τοπικών και τομεακών οργανώσεων του Κόμματος. Για όλους και όλες εσάς που εκφράζετε και εκπροσωπείτε τη Νέα Δημοκρατία στις τοπικές κοινωνίες, στους χώρους δουλειάς, στις κοινωνικές ομάδες. Επιβάλλουν αντικειμενική και ισότιμη υποδοχή κάθε υποψηφίου, αμέριστη διευκόλυνση στην επικοινωνία του με την κοινωνία, έμπρακτη απόδειξη αντικειμενικότητας σε κάθε περίπτωση.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δέσμευσή είναι και χρέος μας να προχωρήσουμε, όλες και όλοι μαζί, σαν ένα σώμα. Ένα ισχυρό κοινωνικό σώμα απέναντι στα προβλήματα και τις προκλήσεις των καιρών. Δέσμευσή μας είναι να προχωρήσουμε μαζί, για τη Νέα Δημοκρατία, για την κοινωνία, για την πατρίδα μας.

Δέσμευση, δική μου, είναι να στηρίξω το νέο Πρόεδρο από την πρώτη στιγμή της εκλογής του. Να στηρίξω και να στηρίξουμε όλοι τη νέα ηγεσία με όλες μας τις δυνάμεις.

Φίλες και φίλοι, η πολιτική είναι συνυφασμένη με τη μοίρα των ανθρώπων. Είναι ο αγώνας που στόχο έχει να κάνει εφικτό το ευκταίο. Είναι ο δρόμος για την πραγμάτωση κοινών οραμάτων. Και ο αγώνας αυτός, ο δρόμος αυτός απαιτεί ενότητα, συστράτευση ομοψυχία. Απαιτεί ρεαλισμό και υπευθυνότητα.

Η πολιτική, στην πολύπλοκη, την πολυτάραχη εποχή που διανύουμε, δεν εκφράζεται με ευχάριστα λόγια, καταδικασμένα να διαψευστούν από την αμείλικτη πραγματικότητα. Δεν εκφράζεται με λαϊκισμούς που αφαιρούν, αντί να προσθέτουν. Τα κόμματα διακυβέρνησης υποχρεούνται να διαμορφώνουν συγκροτημένες πολιτικές για τα ζητήματα που απασχολούν τον τόπο και τους πολίτες. Υποχρεούνται να αναζητούν και να προωθούν λύσεις. Υποχρεούνται να αντλούν και να συνθέτουν νέες ιδέες για τις ευκαιρίες μπροστά μας. Να δίνουν αγώνες για τα κοινά οράματα. Και οι αγώνες απαιτούν θυσίες. Οι αγώνες έχουν κόστος. Οι αγώνες προϋποθέτουν δύσκολες αποφάσεις.

Αυτή η παράταξη, η παράταξή μας, δεν σήκωσε ποτέ σημαίες ευκαιρίας. Αυτή η παράταξη είχε και έχει την τόλμη να παίρνει θέσεις ευθύνης. Είχε και έχει την τόλμη να αναλαμβάνει πολιτικό κόστος για το εθνικό συμφέρον. Είχε και έχει την τόλμη να μιλά για τις δύσκολες αποφάσεις που έχει ανάγκη ο τόπος.

Αναπτύξαμε προεκλογικά, με ευθύτητα και υπευθυνότητα, τα μεγάλα, τα καθοριστικά διακυβεύματα που κρίνονται στο επόμενο διάστημα. Αναπτύξαμε συγκεκριμένες θέσεις, ξεκάθαρες δεσμεύσεις απέναντι σε όλα αυτά. Ιδίως, μάλιστα, για τις συνέπειες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, τις παθογένειες του δημόσιου τομέα, τα μεγάλα κοινωνικά ζητήματα και πάνω απ’ όλα την ανεργία, την εξτρεμιστική δραστηριότητα, την τρομοκρατία και την εγκληματικότητα, τα ζητήματα που προκύπτουν από την παράνομη μετανάστευση, τη σημασία της ενεργειακής πολιτικής και το ρόλο της χώρας μας στο διεθνές ενεργειακό περιβάλλον, την αξιοποίηση των δυνατοτήτων που παρέχει η ψηφιακή επανάσταση, ιδίως στη σχολική εκπαίδευση.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, φίλες και φίλοι, από τη θέση της Κυβέρνησης υπογραμμίσαμε, με βαθιά συναίσθηση ευθύνης, τις μεγάλες προκλήσεις που αναμένονται στο πεδίο των εθνικών μας υποθέσεων. Ιδίως, μάλιστα, σε ό,τι αφορά την αξιολόγηση της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας, τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, το Κυπριακό, την επίλυση της εκκρεμότητας στην ονομασία των Σκοπίων.

Βάλαμε στα εθνικά μας ζητήματα ξεκάθαρες κόκκινες γραμμές. Και τις γραμμές αυτές οφείλουμε να τις υπερασπιστούμε και σήμερα. Έχουμε χρέος και είμαστε αποφασισμένοι να στηρίζουμε αποφάσεις που προάγουν τα δίκαια και τα δικαιώματα της Ελλάδας. Έχουμε χρέος και είμαστε αποφασισμένοι να μη συμβιβαστούμε με τα τετελεσμένα της εισβολής και τα τείχη της ντροπής που, ακόμα, μοιράζουν την Κύπρο στα δύο. Έχουμε χρέος και είμαστε υποχρεωμένοι να αποκρούσουμε τις εθνικιστικές και ανιστόρητες εμμονές βορείων γειτόνων μας.

Από τη θέση της Κυβέρνησης πήραμε δύσκολες αποφάσεις και δεσμευτήκαμε να συνεχίσουμε τις πρωτοβουλίες που απαιτούνται για την έξοδο της χώρας από την παγκόσμια οικονομική κρίση.

Καταθέσαμε ξεκάθαρο, συγκροτημένο σχέδιο, που δείχνει με σαφήνεια το δρόμο της ευθύνης. Οφείλουμε, σήμερα, να ενθαρρύνουμε επιλογές στις κατευθύνσεις που χαράξαμε. Να υποστηρίζουμε προτάσεις που υιοθετούν δικές μας σκέψεις και προτάσεις. Να παίρνουμε πρωτοβουλίες που οδηγούν τα πράγματα μπροστά.

Από τη θέση της Κυβέρνησης δώσαμε ιδιαίτερη έμφαση στα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα και, πρώτα απ’ όλα, στο πρόβλημα της ανεργίας. Πετύχαμε, στα χρόνια που πέρασαν, σημαντικά αποτελέσματα. Η παγκόσμια κρίση ανέτρεψε, όπως σε ολόκληρο τον κόσμο, τη φορά των πραγμάτων. Η ανεργία, στο διάστημα που ακολουθεί, θα είναι, και πάλι, η πιο μεγάλη κοινωνική πρόκληση, ιδίως μάλιστα για τους νέους ανθρώπους. Οφείλουμε να επιμείνουμε στις πολιτικές και τις προτάσεις μας για την τόνωση της επιχειρηματικότητας και της απασχόλησης. Οφείλουμε να μην εφησυχάσουμε ούτε μια στιγμή.

Από τη θέση της Κυβέρνησης δρομολογήσαμε μια εξελεγκτική μεταρρυθμιστική στρατηγική απέναντι σε χρόνιες παθογένειες της οικονομίας και του κράτους. Τολμήσαμε δύσκολες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που συνάντησαν στείρες αντιπολιτευτικές και συνδικαλιστικές αντιδράσεις. Προετοιμάσαμε πρόσθετες αλλαγές, που είναι ώριμες για άμεση εφαρμογή. Καταθέσαμε, ταυτόχρονα, ένα ευρύτατο πλαίσιο για τη συνέχισή τους, σε όλους τους τομείς. Στην οικονομία, το δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, τους θεσμούς, τη παιδεία, την υγεία, την κοινωνική ασφάλιση.

Πολλές από τις διαρθρωτικές αυτές μεταρρυθμίσεις έχουν, ήδη, υιοθετηθεί. Πολλές άλλες εξαγγέλλονται για το επόμενο διάστημα σαν να πρόκειται κάτι καινούργιο. Κάποιες από αυτές φαίνεται να μετατίθενται στο απροσδιόριστο μέλλον, από το φόβο του πολιτικού κόστους.

Η θέση μας -το πιστεύω- είναι ξεκάθαρη. Όπου υιοθετούνται δικές μας προτάσεις, θα έχουν και τη δική μας στήριξη. Όπου προωθούνται διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που εμείς δρομολογήσαμε, θα έχουν και τη δική μας συνδρομή. Όπου εφαρμόζονται αρχές και αξίες που εμείς εισαγάγαμε στο δημόσιο βίο, θα έχουν την έμπρακτη ενθάρρυνσή μας.

Φίλες και φίλοι, η Νέα Δημοκρατία δεν υιοθετεί μεθοδεύσεις που δημιουργούν αναχώματα στην πορεία του τόπου. Δεν ασκεί αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση. Δεν συμβιβάζεται, όμως, με πολιτικές και δράσεις που πληγώνουν τη δημοκρατία, την κοινωνία, την πατρίδα.

Όπου εξακολουθούν να ακούγονται αμφίσημες διατυπώσεις, όπως συμβαίνει με το λιμάνι του Πειραιά, την Ολυμπιακή, τις διεθνείς ενεργειακές συμφωνίες, θα αντιμετωπίζονται με καθαρό και υπεύθυνο πολιτικό λόγο. Όπου εντοπίζονται υπαναχωρήσεις, όπως φαίνεται να συμβαίνει με τους φόρους και τη ρητή δέσμευση πως δεν θα αλλάξει η φορολογική κλίμακα, θα επισημαίνονται για να ξέρει ο κόσμος την αλήθεια.

Όπου διαπράττονται αδικίες, όπως συμβαίνει με τους νέους στα προγράμματα μαθητείας του ΟΑΕΔ, θα βρίσκουν την αντίθεσή μας αλλά και την έμπρακτη στήριξη του δικαίου τους. Όπου αποκαλύπτονται προχειρότητες, όπως συμβαίνει με την κατάργηση των υπουργείων Μακεδονίας και Ναυτιλίας, θα αναδεικνύονται για να διευκολύνονται αποφάσεις σε σωστές κατευθύνσεις.

Η Νέα Δημοκρατία δεν πρόκειται να αντιπολιτεύεται μικροπολιτικά. Δεν μπορεί, όμως, να σιωπήσει μπροστά στην ασυνέπεια, τις υπαναχωρήσεις, τις επιλογές που επιφυλάσσουν δυσμενείς οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις. Δεν μπορεί να παραμένει αδρανής εάν οι επόμενοι αντιμετωπίζουν σαν κατεδαφιστές αυτά που χτίσαμε με τις θυσίες όλων των Ελλήνων.

Η Νέα Δημοκρατία υποχρεούται να υπερασπίζεται τις θέσεις της και να επιμένει στη δικαίωση των προειδοποιήσεών της. Υποχρεούται να ελέγχει, αλλά και να προτείνει. Υποχρεούται να πολιτεύεται με τρόπο και με γνώμονα το συμφέρον του τόπου. Η Νέα Δημοκρατία είναι αντίθετη σε κάθε επιλογή που υποτάσσει το εθνικό, το συλλογικό, το κοινωνικό συμφέρον σε κομματικές ή άλλες σκοπιμότητες. Είναι αντίθετη στον ανεύθυνο λαϊκισμό, από όπου και αν προέρχεται. Είναι αντίθετη σε κομματικές διακρίσεις. Πρακτικές διώξεων θα έχουν απέναντί τους σύσσωμη την παράταξη και κάθε δημοκρατικό πολίτη.

Επιλογή μας είναι να υπερασπιζόμαστε τα δίκαια και τα συμφέροντα της Ελλάδας. Επιλογή μας είναι να αποτρέπουμε αποφάσεις που επιφυλάσσουν δυσμενείς εξελίξεις, αλλά και να προωθούμε υπεύθυνες λύσεις, ρεαλιστικές, αποτελεσματικές, κοινωνικά δίκαιες. Επιλογή μας είναι να είμαστε διαρκώς παρόντες στους τόπους των προβλημάτων, στα σταυροδρόμια που κρίνεται η πορεία της χώρας. Πάντοτε με πολιτική υπευθυνότητα, με κοινωνική ευαισθησία, με βαθύτατη συναίσθηση του χρέος απέναντι στο σήμερα και το αύριο του τόπου.

Φίλες και φίλοι, η εποχή που διανύουμε, φορτισμένη βέβαια και από την παγκόσμια οικονομική κρίση, αλλάζει τα πάντα γύρω μας. Αλλάζει μαζί τους και τον πολιτικό χρόνο. Επιβάλλει παντού νέες αυξημένες ταχύτητες. Ταχύτητες στις οποίες οφείλει να ανταποκριθεί και η σύγχρονη πολιτική. Ταχύτητες στις οποίες δεν μπορεί παρά να προσαρμοστούν και τα πολιτικά πράγματα στον τόπο.

Έχω βαθιά και ακλόνητη την πεποίθηση ότι η Νέα Δημοκρατία μπορεί να ανταποκριθεί στις προκλήσεις των καιρών. Είμαι, ειλικρινά, αισιόδοξος για την παράταξη. Χρειάζεται, ωστόσο, να διασφαλιστεί και να εμπεδωθεί μία βασική και αυτονόητη προϋπόθεση. Μία προϋπόθεση που είναι τόσο εύκολη, ώστε, καμιά φορά, εύκολα μπορεί και να χάνεται. Και αυτό, επιτρέψτε μου να πω, δεν θα πάψω να το επαναλαμβάνω.

Χρειάζεται, πρώτα απ’ όλα, να βάλουμε το «εμείς» πάνω από το «εγώ». Με γενναιότητα που υπερβαίνει τις όποιες προσωπικές πικρίες. Με προσήλωση σε αρχές και αξίες που μας ενώνουν. Με αφοσίωση στο εθνικό συμφέρον. Χρειάζεται να επικεντρώνουμε τις συζητήσεις μας στην ουσία της πολιτικής. Δηλαδή σε όλα όσα αφορούν και επηρεάζουν τη ζωή των ανθρώπων γύρω μας.

Είμαστε η παράταξη των μεγάλων, των ιστορικά δικαιωμένων εθνικά επιλογών. Είμαστε η παράταξη που υπερβαίνει τις διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος και απευθύνεται σε όλες τις Ελληνίδες και σε όλους τους Έλληνες. Είμαστε η παράταξη που φέρνει στον τόπο ήπια πολιτικά ήθη.

Προτάσσουμε τις αρχές που μας ενώνουν, την ιδρυτική διακήρυξη του Κόμματός μας, τις παρακαταθήκες που άφησε ο ιδρυτής, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, τις ιδέες που υπηρετούν το εθνικό συμφέρον. Αυτός είναι ο γνώμονάς μας και αυτή είναι η κοινή μας δέσμευση.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αγαπητοί φίλοι, σας είπα προεκλογικά πως είμαι αποφασισμένος να σηκώσω όποιο προσωπικό κόστος χρειαστεί για το καλό της πατρίδας. Κάποιοι μπορεί να πίστευαν ότι αυτό είναι σχήμα λόγου. Σήμερα ξέρουν, πάντως εσείς ξέρετε όλοι, πως ήταν η απόλυτη αλήθεια. Ήταν η αρχή που είχα ορίσει όταν έβγαινα στο στίβο της πολιτικής. Ήταν η αρχή που ακολουθώ σταθερά σε όλη την πολιτική μου διαδρομή. Ήταν, αν θέλετε, η συμφωνία που κάναμε όταν μου αναθέσατε πριν από, σχεδόν 13 χρόνια, πέρασε ο καιρός, την προεδρία του Κόμματος.

Σε όλο αυτό το διάστημα, σε κάθε απόφασή μου προσπαθούσα να μετρώ τα πάντα. Κάθε φορά υπήρχε κάτι που έγερνε τη ζυγαριά προς το μέρος του. Και αυτό το κάτι ήταν το εθνικό συμφέρον. Ήταν το συμφέρον της Ελλάδας. Ήταν αυτό που έταξα να υπηρετώ.

Ανέλαβα τη συνολική ευθύνη για το εκλογικό αποτέλεσμα της 4ης Οκτωβρίου. Θέλω, όμως, να το επαναλάβω και ενώπιόν σας: Δεν παραιτούμαι από τους αγώνες που μαζί ξεκινήσαμε. Θα είμαι μαζί σας στους νέους αγώνες. Θα κρατώ πάντα στη μνήμη μου, τις συγκινήσεις, που έζησα σε ολόκληρη τη χώρα, αλλά και με όλους εσάς μαζί και τον καθένα ξεχωριστά.

Θα θυμούμαι πάντα τις συνεδριάσεις της Κεντρικής Επιτροπής. Τις όμορφες, αλλά και τις δύσκολες στιγμές. Υπήρξαν όλες κομμάτια μιας ανεπανάληπτης διαδρομής, ενός ταξιδιού που άξιζε να το ταξιδέψει κανένας. Θα ευγνωμονώ, πάντα -και το λέω ειλικρινά, όχι σχήμα λόγου- όλες και όλους εσάς που σταθήκατε δίπλα μου. Θα είμαι πολύ υπερήφανος για τους αγώνες που δώσαμε μαζί. Περήφανος για την παράταξή μας. Περήφανος, ειλικρινά, που είχα την τιμή να σας εκπροσωπώ ως Πρόεδρος, αλλά και ως συναγωνιστής.

Να είστε καλά και καλή δύναμη.

Το μυστρί και η δημοκρατία

Tου Πάσχου Μανδραβέλη

Είναι προφανές ότι, όταν συλληφθούν οι ψυχασθενείς με τα καλάσνικοφ, μπορούν να ζητήσουν την αθώωσή τους ισχυριζόμενοι ότι «τελούσαν υπό νομική πλάνη, θεωρώντας ότι στο πλαίσιο της διαμαρτυρίας αντίστοιχες ενέργειες καταγράφονται συχνά».

Δεν είναι καλαμπούρι, είναι το σκεπτικό του εισαγγελέα Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ξάνθης, με το οποίο αθώωσε έξι νεαρούς, οι οποίοι «έχτισαν» εντός του γραφείου τον αντιπρύτανη του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου κ. Θανάση Καραμπίνη. Ο εισαγγελέας της έδρας διαπίστωσε ότι «τα αδικήματα της άσκησης βίας και της διατάραξης οικιακής ειρήνης φαίνεται από τις καταθέσεις και τα στοιχεία της δικογραφίας ότι έχουν αντικειμενικά διαπραχθεί». Παρ’ όλα αυτά, οι έξι «χτίστες» αθωώθηκαν διότι νόμιζαν ότι «νόμος είναι το δίκιο του φοιτητή να χτίζει εντός των γραφείων του τους πρυτάνεις».

Ακόμη πιο ενδιαφέρουσα είναι η άποψη του βουλευτή του Συνασπισμού κ. Τάσου Κουράκη, ο οποίος ταξίδεψε μέχρι την Ξάνθη για να υπερασπιστεί το δίκιο των χουλιγκάνων να διαμαρτύρονται όπως γουστάρουν, ακόμη και με μυστρί, λάσπη και τούβλα (η λάσπη κυριολεκτικά και μεταφορικά).

Σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση του Συνασπισμού, «ο Τάσος Κουράκης επαίνεσε τη στάση των φοιτητών, οι οποίοι υπερασπίστηκαν τον δημόσιο χαρακτήρα του πανεπιστημίου, και καταφέρθηκε κατά του εισαγγελέα, ο οποίος στοχοποίησε τους έξι φοιτητές, που υλοποιούσαν απόφαση του συλλόγου τους, στρεφόμενος εμμέσως κατά του πανεπιστημιακού ασύλου».

Με άλλα λόγια, ο κ. Κουράκης –έχοντας και τις ευλογίες του Συνασπισμού– επαίνεσε την παρανομία των φοιτητών βαφτίζοντας τη φθορά δημόσιας περιουσίας και τον τραμπουκισμό στο πρόσωπο ενός καθηγητή και εκλεγμένου αντιπρύτανη ως «εύρυθμη λειτουργία του ασύλου». Με άλλα λόγια, εκεί που οι χούλιγκαν μας χρωστούσαν, ο Συνασπισμός ζητάει και το βόδι, διότι «στοχοποιήθηκαν» οι χτίστες!

Στο πλαίσιο λοιπόν αυτού του «επαναστατικού παραλογισμού», που δέρνει εσχάτως τον ΣΥΝ, και αφού κατά τον κ. Κουράκη το χτίσιμο καθηγητών ή πρυτάνεων εντός των γραφείων είναι καλό πράγμα – «υπερασπίστηκαν τον δημόσιο χαρακτήρα του πανεπιστημίου» –, να νομιμοποιηθεί. Να μπορεί, όποιος διαφωνεί με κάποιον, να χτίζει συμβολικά την είσοδο του γραφείου του.

Ετσι, αφενός θα έχουμε οικονομικό όφελος (η οικοδομή είναι η ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας κι εσχάτως έχει κάμψη) και αφετέρου θα έχουμε καθημερινά χάπενινγκ. Οι φοιτητές θα χτίζουν τους πρυτάνεις, οι εκφωνητές του Πολυτεχνείου θα μπορούν να χτίζουν την είσοδο της ΓΑΔΑ, ο ΛΑΟΣ θα μπορεί να χτίζει τα γραφεία του ΣΥΝ στην Κουμουνδούρου...

Γιατί όχι; Αφού το χτίσιμο των γραφείων είναι απλώς συμβολική πράξη, η οποία δεν πρέπει να ενοχλεί κανέναν και αποσκοπεί σε ιερούς σκοπούς, γιατί να μη διευρυνθεί; Γιατί ο δημοκρατικός διάλογος με το μυστρί να παραμείνει εντός των πανεπιστημιακών τειχών; Γιατί να μην μπορούν όλοι να χτίζουν όλους;

Οι ακροδεξιοί να χτίζουν τα γραφεία των «επαναστατών», οι επαναστάτες των ρεφορμιστών, οι ρεφορμιστές των δεξιών κ. ο. κ. Είναι σίγουρο ότι ο καλός δημοκράτης κ. Κουράκης θα τρέξει να υπερασπιστεί το δικαίωμα κάθε ομάδας πολιτών να χτίζει τους αντιπάλους της· πάντα «συμβολικά» και φυσικά υλοποιώντας αποφάσεις συλλογικών οργάνων.

Δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή

Πηγή: Foreign Press

Η «απάντηση» των δυσαρεστημένων του Καρατζαφέρη

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε στο roof garden του ξενοδοχείου Κοράλλι στο Παλαιού Φαλήρου, την Πέμπτη 29 Οκτωβρίου συνάντηση προσωπικοτήτων και φίλων του ευρύτερου πατριωτικού χώρου.

Την εκδήλωση συντόνισε ο πολιτευτής Β' Πειραιώς Τρύφων Μπουγάς ο οποίος τόνισε ότι είναι ώριμες πια οι συνθήκες της δημιουργίας ενός Ομίλου Προβληματισμού και Δράσης στον Πατριωτικό και Εθνικό χώρο συνεργαζόμενο με τα υπάρχοντα πατριωτικά κόμματα και κινήματα και να συμβαδίζουν όχι ανταγωνιστικά αλλά συντονισμένα για το καλό της πατρίδας.

Με την άποψη αυτή συμφώνησαν όλοι οι συμμετέχοντες και αποφάσισαν να γίνουν άλλες δυο συναντήσεις, μία στον Πειραιά και μια στη Θεσσαλονίκη. Επίσης στον Όμιλο μπορούν να συμμετέχουν άτομα και μέλη από όλα τα κινήματα και κόμματα του πατριωτικού χώρου, και ανένταχτοι πατριώτες.

Οι αποφάσεις οι οποίες θα λαμβάνονται από τον Όμιλο είναι συλλογικές και θα λειτουργήσουν αίθουσες στην Αθήνα, Πειραιά, Πάτρα, Καλαμάτα Γιαννιτσά, Ξάνθη και Θεσσαλονίκη για να μπορούν να επιμορφώνονται και να ψυχαγωγούνται οι συναγωνιστές του πατριωτικού χώρου. Πιστεύουμε ότι είναι πιο πολλά αυτά που μας ενώνουν από αυτά που μας χωρίζουν.

Πηγή: Ixnos